PDA

Επιστροφή στο Forum : για ποιό λόγο ζούμε;


vagkri
09-02-06, 14:43
είναι μία ερώτηση που έχω κάνει πολλές φορές σε φίλους αλλά και στον εαυτό μου.Αυτή η απορία υπάρχει γιατί ενώ βλεπω ότι όλα τα πλάσματα (έμψυχα και μη) έχουν κάποιο λόγο ύπαρξης , ( θα μπορούσε να πεί κάποιος ότι το κάθε είδος
βοηθά με τον ένα η τον άλλο τρόπο στην διατήρηση της ζωής διατηρώντας την ισοροπία μεταξύ τους) , ο άνθρωπος το μόνο που κάνει είναι να καταστρέφει χωρίς να προσφέρει τίποτα.

θέλω να ξέρετε ότι δέν έχω καμία θρησκευτική η άλλου είδους εμμονή απλά δεν
βρίσκω κάποια ικανοποιητική απάντηση.

θα χαρώ να μάθω τις απόψεις σας.

Antonia
09-02-06, 15:23
...ο άνθρωπος το μόνο που κάνει είναι να καταστρέφει χωρίς να προσφέρει τίποτα. Δε θα συμφωνήσω μαζί σου αγαπητέ/ή vagkri. Ο άνθρωπος προσφέρει πολλά με το μυαλό και τις κατά πολύ ανώτερες ικανότητές του από τους υπόλοιπους ζωντανούς οργανισμούς. Έχει δημιουργήσει ολόκληρους πολιτισμούς που δεν κατέστρεφαν τίποτα, ή ό,τι επιπτώσεις είχε η ύπαρξή του ήταν μέσα στα πλαίσια της φύσης. Δηλαδή ανακυκλώσιμα απ' αυτή και απορροφούμενα. Θα μπορούσε κάποιος βέβαια να πει ότι και χωρίς αυτόν η γη και ολόκληρο το σύμπαν θα ήταν μια χαρά, χωρίς μολύνσεις, καταστροφές και όλα τ' άλλα που κατά καιρούς κάνουν πλουσιότερη τη συνείδησή του από τύψεις και ενοχές. Όμως με την ίδια λογική και χωρίς το σκύλο για παράδειγμα, ή τους δεινόσαυρους ή μια τουλίπα όλα πάλι καλά δε θα ήταν; Και αν έλειπε ο άνθρωπος από τον κόσμο, ποιο το όφελος; Νομίζω ότι όλα έχουν το σκοπό τους που γίνονται και υπάρχουν. Τίποτα δεν είναι τυχαίο στη φύση... Το μεγάλο ερώτημα μάλλον είναι άλλο: Γιατί πρέπει να υπάρχει ο άνθρωπος και όλοι οι άλλοι οργανισμοί; Γιατί επέλεξε η φύση την επιβιώσή του;

vagkri
09-02-06, 16:05
Δε θα συμφωνήσω μαζί σου αγαπητέ/ή vagkri. Ο άνθρωπος προσφέρει πολλά με το μυαλό και τις κατά πολύ ανώτερες ικανότητές του από τους υπόλοιπους ζωντανούς οργανισμούς. Έχει δημιουργήσει ολόκληρους πολιτισμούς που δεν κατέστρεφαν τίποτα!!!!!

αγαπητή αντωνία συμφωνώ μαζί σου σε ότι αφορά τις ικανότητες και το μυαλό των ανθρώπων αλλά άν κοιτάξεις τις ζημιές (μόνο ζημιές) που έχει προκαλέσει στην φύση θα συμφωνήσεις ότι δεν υπάρχει κάποιος ορατός λόγος της παρουσίας του στην γή.Δέν μπορώ να σου απαντήσω για πιό λόγο υπήρξαν οι δεινόσαυροι στην γή αλλά τα φυτά υπάρχουν για την συντήρηση της ατμόσφαιρας, τα φυτοφάγα ζώα υπάρχουν για ελεγχεται η άυξηση των φυτών ,τα σαρκοφαγα για
για ελεγχεται ο πληθυσμος των φυτοφάγων κ.ο.κ.
ο άνθρωπος γιατί υπαρχει ??

παρεπιπτόντος είμαι αγαπητός

βαγγέλης

R-b-t3r
09-02-06, 16:27
Αυτό που λές για τα ζώα και τα φυτά φίλτατε βαγγέλη δεν ισχύει...
Εξηγούμαι, τα ζώα δεν υπάρχουν για να περιορίζουν τα φυτά, απλώς υπάρχουν...
Απαντώνται πολλά παραδείγματα στην φύση που κάποιος οργανισμός δεν έχει κάποιον σκοπό-τέλος να εκπληρώσει, απλά υφίσταται (πχ κουνούπια, κοριοί, κτλ) Αυτά δεν εξυπηρετούν τίποτα απλά υφίστανται. Όπως το εννοείς αφήνεις να υπονοείται ότι υπάρχει μια ενδογενης ισορροπία πληθυσμών στην φύση (το υποστήριζε ο Αριστοτέλης) αλλά σύμφωνα με νεότερες έρευνες αυτό δεν ισχύει. ;) Δηλαδή μπορούν να παρεκτραπούν (να αυξηθούν) οι πληθυσμοί πολύ εύκολα.

Όσο για το κυρίως θέμα μας, η (ανθρώπινη) ζωή γενικότερα δεν μπορεί να έχει κάποιον σκοπό έτσι?? ή μήπως έχει??
Για τους θρησκευόμενους η ζωή μπορεί να θεωρηθεί μια έκφανση του Θεού.
Για τον μη θρησκευόμενο, η ζωή είναι μια μοναδική ευκαιρία για πάρτυ.
Για τον φιλόσοφο η ζωή είναι μια ευκαιρία για μάθηση και διαφώτιση.

Μια πεζή επιστημονική προσέγγιση είναι: η ζωή υπάρχει για να πολλαπλασιάζεται ώσπου να επεκταθεί στο σύμπαν. Πρακτικά αυτό μπορεί να υποθεί για διάφορες μορφές αυτο-οργανωμένων οντοτήτων όπως και υπέρ-οργανισμών.

Ελπίζω να σε καλύπτω έστω και εν μέρει... Σκοποί υπάρχουν, όμως για μένα απλά εσύ πρέπει να βρείς τον σκοπό σου.
Καλή αναζήτηση :)

agaliarep
09-02-06, 16:48
Γιατί υπάρχει το σύμπαν;
Γιατί υπάρχουν όλα όσα υπάρχουν;
Δεν είμαστε κάτι διαφορετικό.
Είμαστε το ίδιο σώμα και το ίδιο κομμάτι ενός συνόλου.
Αυτό είναι το λάθος μας ότι δεν έχουμε καταλάβει ότι είμαστε μέρος του σύμπαντος και του οτιδήποτε υπάρχει μετά από αυτό.
Δεν γίνεται κάποιο κομμάτι να έχει σκοπό και κάποιο άλλο όχι.
Ο λόγος είναι άγνωστος αλλά δεν πρέπει να βάζεις αυτή την ερώτηση στους ανθρώπους. Αλλά γιατί υπάρχουμε μέσα σ’ αυτό το σύμπαν μαζί με αυτό. Δεν μπορείς να τα διαχωρίσεις.
Το ερώτημα γιατί υπάρχουν τα πάντα είναι φιλοσοφικό προς το παρόν και αυτό είναι που ψάχνουμε συνειδητά και ασυνείδητα. Για καθέναν απο εμάς είναι διαφορετικός.

Ίσως αυτός είναι ο σκοπός που υπάρχουμε να αναρωτιόμαστε το λόγω….(;)

vagkri
09-02-06, 16:53
Αυτό που λές για τα ζώα και τα φυτά φίλτατε βαγγέλη δεν ισχύει...
Απαντώνται πολλά παραδείγματα στην φύση που κάποιος οργανισμός δεν έχει κάποιον σκοπό-τέλος να εκπληρώσει, απλά υφίσταται (πχ κουνούπια, κοριοί, κτλ) Αυτά δεν εξυπηρετούν τίποτα απλά υφίστανται. Όπως το εννοείς αφήνεις να υπονοείται ότι υπάρχει μια ενδογενης ισορροπία πληθυσμών στην φύση (το υποστήριζε ο Αριστοτέλης) αλλά σύμφωνα με νεότερες έρευνες αυτό δεν ισχύει. ;) Δηλαδή μπορούν να παρεκτραπούν (να αυξηθούν) οι πληθυσμοί πολύ εύκολα.

Όσο για το κυρίως θέμα μας, η (ανθρώπινη) ζωή γενικότερα δεν μπορεί να έχει κάποιον σκοπό έτσι?? ή μήπως έχει??
:)

μπορεί να έχεις δίκιο αγαπητέ R-b-t3r αλλα έτσι τείνουμε προς τον μηδενισμό η για να το πω αλλιώς μου φαίνεται φρικτό να υπάρχει κάτι χωρίς σκοπό ύπαρξης

Voel
09-02-06, 17:26
Ως γνησιος αγνωστικιστης και κυνικος, θα ρωτουσα, γιατι να υπαρχει νοημα; Γιατι να υπαρχει καποιο master plan;

Γιατι να μην ζουμε απλως, χωρις σκοπο, νοημα, η προορισμο;

Γιατι ειναι τοσο μεγαλη αναγκη να πιστεψουμε σε κατι μεγαλο, αντι να αποδεχτουμε απλα την ματαιθοτητα και την ελλειψη σημασιας της υπαρξης μας;

tsilof
09-02-06, 18:50
Χμ…. Για ποιο λόγο ζούμε!!!

-Για να διαιωνιστεί κάτι για το οποίο ούτε καν ερωτηθήκαμε?
Μπα…. Πολύ «κοινό»!!!

-Για να κάνουμε τους δημιουργούς μας (γονείς, Θεό) περήφανους?
Μπα… πολύ «μελό»!!!

-Για να περνάμε το 1/3 της ζωής μας στον ύπνο, το άλλο 1/3 στα βιβλία και το τελευταίο ψάχνοντας για parking?
Μπα… Πολύ «καθημερινό»!!! :mad:

-Για να εξασκούμαστε καθημερινά στο να ποδοπατάμε αυτούς που ενδεχομένως εποφθαλμιούν τη θέση που (τάχα) αξιοκρατικά κερδίσαμε?
Μπα… πολύ «εκσυγχρονιστικό»!!! :D

-Για να ψάχνουμε τον ένα και μοναδικό Έρωτα ,με τον οποίο θα αγγίξουμε το Τέλειο?
Μπα… Πολύ «ροζ»!!! :p

-Γιατί άραγε???

-Μήπως για όλα τα παραπάνω και ακόμη περισσότερα???
Μπα… πολύ «Ανθρώπινο»!!! ;)

Χμ…. Για ποιο λόγο ζούμε,(άραγε),!!!

Drymonia
09-02-06, 19:39
Οι περισσότεροι άνθρωποι έχουμε ανάγκη να πιστεύουμε σε κάτι [το γνωστό: κι αν δεν υπήρχε θεός, οι άνθρωποι θα τον είχαν εφεύρει..]. Η αλήθεια είναι ότι πολλοί άνθρωποι, εάν δεν πίστευαν σε κάτι, θα είχαν πάθει κατάθλιψη. Δεν έχει σημασία τι πιστεύεις, αρκεί να σε κάνει ευτυχισμένο και να σου δίνει κάποια διέξοδο.

Τώρα, η αλήθεια για τον λόγο ύπαρξής μας δε μπορεί να τεκμηριωθεί με επιχειρήματα. Είναι θέμα πίστης.

Παρόλα αυτά, πιστεύω ότι ο καθένας μας, αν ψάξει μέσα του ίσως μπορέσει να βρεί τον προσωπικό του προορισμό και λόγο ύπαρξης. Είναι το γνωστό "γνώθι σαυτόν" για το οποίο πρώτος μίλησε ο Θαλής, και μετά κόσμησε το Μαντείο των Δελφών και τον ναό του Απόλλωνα. Κι αν δεν υπάρχει προορισμός, σίγουρα η αυτογνωσία θα μας κάνει πιο ισορροπημένους.

agaliarep
10-02-06, 08:49
Ως γνησιος αγνωστικιστης και κυνικος, θα ρωτουσα, γιατι να υπαρχει νοημα; Γιατι να υπαρχει καποιο master plan;
Γιατι να μην ζουμε απλως, χωρις σκοπο, νοημα, η προορισμο;
Γιατι ειναι τοσο μεγαλη αναγκη να πιστεψουμε σε κατι μεγαλο, αντι να αποδεχτουμε απλα την ματαιθοτητα και την ελλειψη σημασιας της υπαρξης μας;

Αυτό ακριβώς φίλε Voel.
Είναι δική μας ανάγκη.
Δεν ξέρουμε αν υπάρχει λόγος. Μπορεί απλά να είναι εξέλιξη.
Οι Ιάπωνες (νομίζω) λένε ότι ήρωας είναι κάποιος που από πολύ χαμηλά φθάνει ψηλά και μετά πέφτει πάλι στα χαμηλά. Και είναι ήρωας γιατί μετά το απόγειο της επιτυχίας του καθώς πέφτει καταλαβαίνει την ματαιότητα της ζωής. Ίσως τελικά να μην υπάρχει λόγος και να μην υπάρχει σκοπός. Ίσως πρέπει τελικά να αναθεωρήσουμε τις απόψεις μας για το καλό και το κακό αλλά γενικά και την άποψη μας για την ζωή.
Δεν ξέρω αν υπάρχει λόγος για ότι γίνεται. Μου αρκεί να ζω μέσα σ’ αυτό και ας μην έχω κανένα λόγο να το κάνω.

PUCK
10-02-06, 09:32
Η απάντηση έρχεται με το θάνατο. Μετά από αυτόν, "βλέπεις" αν υπήρχε νόημα (ή δεν "βλέπεις" τίποτα).

Στο ενδιάμεσο, καλό θα ήταν "να περνάς καλά" (ό,τι κι αν σημαίνει για τον καθένα).

Και κάτι που άκουσα στο ραδιόφωνο, ίσως άσχετο με το θέμα ως πρώτη εντύπωση, αλλά για μένα σχετικό.

"Εδώ στην Ελλάδα, ζούμε από τύχη".

Archangel
10-02-06, 09:44
Να ζεί κανείς ή να μην ζεί ιδού η απορία?

Το να μην ζήσεις είναι εύκολο το να ζήσεις είναι το δύσκολο.
Το γιατί ζούμε είναι μια ερώτηση που πιστεύω ότι δεν μπορεί να απαντήσει κανείς.
Απλως επιβεβαιόνουμε τον νόμο του δυνατού και του πιο έξυπνου.Και όπως είπαν είναι θέμα επιβίωσης, ενστίκτου.

Drymonia
10-02-06, 17:01
Σωστά τα προηγούμενα.
Πάντως το μόνο σίγουρο είναι ότι ζούμε για να πεθάνουμε, και ότι αν δεν πεθαίναμε, δε θα ζούσαμε. Παράλογο αλλά αληθινό, ο θάνατος συντηρεί τη ζωή. Φανταστείτε πόσο διαφορετική θα ήταν η ύπαρξή μας, εάν δεν πεθαίναμε. Στην ουσία όλα όσα κάνουμε ή λέμε πηγάζουν από τη γνώση της ύπαρξης του θανάτου ή της μελλοντικής μη ύπαρξης, τουλάχιστον έτσι όπως την αντιλαμβανόμαστε με τις λιγοστές αισθήσεις μας.Υποφέρουμε στη σκέψη ότι μια μέρα θα επέλθει ο θάνατος και η λήθη και προσπαθούμε να αφήσουμε κάτι δικό μας εν ζωή, είτε απογόνους, είτε φίλους, είτε έργο ώστε τουλάχιστον να ζούμε στη μνήμη των ζωντανών, καθώς όπως υποστηρίζουν κάποιοι, αυτή είναι η μόνη "αθανασία"!

Raistlin
10-02-06, 17:18
R-b-t3r αναφέρεις πως κάποιοι οργανισμού δεν έχουν νόημα, πιστεύω πως κάνεις λάθος. Απο βιολογικής και περιβλλοντικής άποψης τουλάχιστον γιατί αποτελούν επίπεδο της τροφικής αλυσίδας.
Τώρα για το νόημα της ζωής για καθέναν μάλων είναι διαφορετικό και εξαρτάται από τον χαρακτήρα και τις πεποιθήσεις του.

excellent
10-02-06, 23:32
Θα συμφωνήσω με την Drymonia. Ό, τι και να κάνουμε στη ζωή μας επηρεαζόμαστε πάντα από το ότι μια μέρα θα πεθάνουμε. Όσο για το λόγο ύπαρξης μας (δεν απορρίπτω ότι αυτά έγιναν από τη θέληση του Θεού) επιστήμονες λένε πως ίσως η δημιουργία του έμβιου κόσμου να είναι... δε θα σας το πω... διαβάστε http://www.physics4u.gr/articles/2003/creationvital.html

agaliarep
11-02-06, 09:48
Μπορεί τελικά η ζωή όπως την λέμε να μην είναι τίποτα άλλο από τον θάνατο…
Μπορεί όλο αυτό που βλέπουμε γύρω μας και «ζούμε» να είναι ο θάνατος μας.
Ένα μεταβατικό στάδιο από ένα επίπεδο σε ένα άλλο.
Μπορεί απλά να είναι μια δοκιμασία της ψυχής και τίποτα παραπάνω και αυτό που ονομάζουμε θάνατος να είναι η γέννηση και η απελευθέρωση. Η απελευθέρωση της ψυχής και η αλλαγή μας σε κάτι ανώτερο. Μπορεί.
Ίσως αν πεθάνουμε να μάθουμε τον λόγω για τον οποίο ζούσαμε.
Ίσως αυτή η ανάγκη να μάθουμε γιατί ζούμε να είναι αυτοσκοπός.
Ίσως…
Παρά όλα αυτά ένα είναι το σίγουρο. Ότι αν η αλήθεια και η ζωή τελικά κρύβεται μετά τον θάνατο όλοι θα μάθουμε και όλοι θα ζήσουμε…

silkof
11-02-06, 19:27
Τα συγκεκριμένα ερωτήματα (Ρητορικά) δεν έχουν απάντηση ή τεκμηριωμένη απάντηση, γι'αυτό και ονομάζονται ρητορικά.
Όσες φορές έχω καθήσει να σκεφτώ πάνω σε αυτά τα ζητήματα ή να συζητήσω ή να διαβάσω, άσχετα με το αν είμαι προκατελλημένος ως κοινωνικό ον, μόνο διανοητικά σκεπτόμενος και σε όποιον βαθμό έχει φτάσει η διανόησή μου, καταλήγω σε 2 "λέξεις" και συνταντώ 2 ακανόητες, για την κοινή αντίληψή, έννοιες.
Το ΑΠΕΙΡΟ και το ΜΗΔΕΝ ή ΤΙΠΟΤΑ. Τελικά τείνω να τα ταυτίζω κι αυτό επειδή απο παρόμοια θέματα αναζήτησης καταλήγω στις 2 αυτές έννοιες.
Όσο κι αν σκεφτώ δεν μπορώ να τις κατανοήσω και αυτό ακριβώς είναι το ευχάριστο. Απο αυτές τις 2 έννοιες ξεκινώ την αναζήτηση για να καταλήξω οπουδήποτε και απ το οπουδήποτε για να καταλήξω εκεί. Είναι το πιο ευχάριστο και συνάμα το πιο ψυχοφθόρο κομμάτι της ζωής μου, αυτή η πορεία προς το μετά, όποιο κι άν είναι αυτό.
We fly through this Godless endeavour
We try to explain the black forever
Warrel Dane από Nevermore

xarism
17-03-06, 15:26
Καλή και βαθειά η ερώτηση του γιατί ζούμε,
Ποιος ο σκοπός της ζωής μας και γιατί να βρεθήκαμε εδώ στην Ελλάδα σήμερα πλέον το 2006;!?

Τις απαντήσεις για όλα αυτά τις έχει αυτός που μας έφτιαξε...
Μπορεί να είναι κοινότυπο, αλλά τις απαντήσεις τις έχει ο Θεός όπου και δίνει ζωή και πνοή και τα πάντα σε αυτό τον κόσμο.
Το εκπληκτικό είναι ότι μας τις γράφει σε ένα βιβλίο...!

Το βιβλίο του Θεού όπως πάλι κοινότυπα λέγεται: η Αγία Γραφή,
όλα τα "μυστικά" και το σχέδιο του Θεού για τον άνθρωπο!

Ο Θεός μάς έπλασε κατ'εικόνα και καθ' ομοίωσιν Του,
έχουμε όλοι μέσα μας΄κάτι από τον εαυτό Του, γιατί εκτός από χώμα έχουμε και κάτι αθάνατο, άπιαστο και πολύτιμο, την ψυχή μας.

Μοιάζουμε με τον Θεό για αυτό και δημιουργούμε, επικοινωνούμε, γεννάμε, παράγουμε, να ζούμε, να αγαπάμε. Η ουσία είναι εδώ:
Ο Θεός μας έφτιαξε από αγάπη.
Το "ζούμε", με αυτό το σώμα, είναι μικρό, το να φτάσει να ζήσει κάποιος αιώνια σε απέραντη χαρα στο περιβάλλον του Θεού, είναι σκοπός που είμαστε εδώ. Για να γνωρίσουμε τον Δημιουργό μας, Αυτόν που μας έφτιαξε για να ζούμε για πάντα μαζί Του, εκεί που δεν θα υπάρχει ούτε πόνος, ούτε δάκρυ, ούτε κραυγή, ούτε φθορά, ούτε δυστυχία...
Επειδή όμως ο Θεός είναι πρόσωπο, μας έκανε και εμας ελεύθερες προσωπικότητες και όχι ρομποτάκια, για να επιλέξει ο καθένας από εμάς που θέλει να ζήσει μετά από εδω.
Σεβεται την ελευθερία μας και τις επιλογές μας, και λυπάτε όταν η φύση γύρω μας φωνάζει: με έφτιαξε ο Θεός, και ο άνθρωπος λέει δεν υπάρχει Θεός...

Υ.Γ. Η ζωή με τον Θεό, είναι ωραία, από εδώ!

vagkri
17-03-06, 16:23
Το βιβλίο του Θεού όπως πάλι κοινότυπα λέγεται: η Αγία Γραφή,
όλα τα "μυστικά" και το σχέδιο του Θεού για τον άνθρωπο!

Σεβεται την ελευθερία μας και τις επιλογές μας, και λυπάτε όταν η φύση γύρω μας φωνάζει: με έφτιαξε ο Θεός, και ο άνθρωπος λέει δεν υπάρχει Θεός...

Υ.Γ. Η ζωή με τον Θεό, είναι ωραία, από εδώ!

Αυτα να τα πείς στα εκατομμυρια παιδάκια που πεθαινουν απο πεινα ,φίλε xarism!

Οσο για την αγάπη που λες .....την βλεπω κάθε μερα παντου... στην αφρικη,στο ιρακ,ιραν,ισραηλ (ειδικα εκει) ,στην ελλαδα και παντου τελος παντων

Jupiter
18-03-06, 14:07
Κατα την άποψή μου ο λόγος για τον οποίο ζούμε ή καλύτερα το νόημα της ζωής μας,φανερώνεται μέσω αυτής της θεωρίας:Το νόημα της ύπαρξής μας,ο σκοπός της,είναι να βρούμε εμείς ενα νόημα σ'αυτή το οποίο θα είναι αρκετά ισχυρό ώστε να αποτελέσει τον άξονα της ,την ουσία της και το βαθύτερο αίτιο που μας διατηρεί ζωντανούς και ευτυχισμένους.Καθ'όλη λοιπόν τη διάρκεια της ζωής μας θα πρέπει να αναζητήσουμε το προσωπικό μας νόημα,το άλλο μας μισό,το όν που θα μας συμπληρώσει με τον κατάλληλο τρόπο,ωστε να εκπληρώσουμε την υπέρτατη προσδοκία:Τη ζωή

xarism
20-03-06, 11:59
Αυτα να τα πείς στα εκατομμυρια παιδάκια που πεθαινουν απο πεινα ,φίλε xarism!

Οσο για την αγάπη που λες .....την βλεπω κάθε μερα παντου... στην αφρικη,στο ιρακ,ιραν,ισραηλ (ειδικα εκει) ,στην ελλαδα και παντου τελος παντων

Η απάντηση και στα δύο δόθηκε παραπάνω. Ο Θεός μας έβαλε σε έναν πλανήτη, όπου επιλέγουμε ελεύθερα τις πράξεις μας, αλλά και τις συνέπειές τους, ώντες ελεύθεροι.
Ο Θεός φταίει για τα παιδάκια που πεθαίνουν, ο Θεός φταίει για τους πολέμους, τους βιασμούς, τις τρομοκρατικές ενέργειες, τις κλοπές, τους φόνους, τις περιβαλλοντικές καταστροφές;;;

Μήπως φταίει ο Θεός και για την σταύρωση του Χριστού;

Εμείς τα επιλέγουμε όλα αυτά φίλε μου, και αν θεωρείς τον Θεό απόμακρο και αδιάφορο για όλα αυτά που συμβαίνουν καθημερινά κάνεις λάθος.

Ο ίδιος ο Χριστός ήρθε στη γη να παιθάνει για εσένα και για μένα και για όλους τους ανθρώπους. Ήταν Θεός, και όμως επέτρεψε στα πλάσματά Του, να Τον βρίσουν, να Τον χτυπήσους, να Τον μαστιγόσουν, να Τον φτύσουν και τέλος να Τον σταυρώσουν, χωρίς να αντισταθεί. Και όλα αυτά γιατί;
Επειδή φίλε μου αγαπάει τον άνθρωπο και με αυτή τη θυσία (μόνο) θα μπορούσε ο κάθε αμαρτωλός να πλησιάσει το Θεό.
Καθένα όμως που Τον θέλει στη ζωή του, το ότι οι άνθρωποι σήμερα δεν θέλουν το Θεό στη ζωή τους, έχει σαν αποτέλεσμα όλα τα παραπάνω που ανέφερες. Αλλά....
Υπάρχει και ένα αλλά! Ο Θεός είναι και δίκαιος Κριτής.
Τα παιδάκια που αφήνουν κάποιοι να πεθαίνουν είτε από πείνα, είτε από ασθένειες ή πολέμους, ο Θεός έχει ετοιμάσει μια ωραία ουράνια βασιλεία, που αυτά τα παιδιά θα απολάυσουν και καθένας που θα αξιωθεί να βρεθεί εκεί.
Αν ελπίζεις και πιστεύεις σε αυτή μόνο τη ζωή, εδώ στη γη, πρέπει να είσαι πολύ δυστυχισμένος. Εδώ ζούμε "δοκιμαστικά" για να επιλέξουμε ελέυθερα πάντα, για το που θα ζήσουμε αιώνια...
Και επειδή ο Θεός είναι δίκαιος, κάθε αδικία-αμαρτία, θα τιμωρηθει, όπως και κάθε άνθρωπος που επέλεξε στη ζωή του τα έργα του σατανά.

Και επειδή λένε πολλοί, ο Θεός είναι "κακός" για να στείλει τους ανθρώπους στην κόλαση;
ΟΧΙ, αν όμως εχεις δηλητηριαστεί και κάποιος σου δίνει το αντίδοτο δωρεάν αλλά εσύ δεν το θέλεις ή δεν το πιστεύεις, θα πεθάνεις μόνο σου εξαιτίας της επιλογής σου.
Η αμαρτία οδηγεί στο θάνατο και το αντίδοτό της: ο Χριστός!
Δωρεάν, αν πιστέψεις ότι η θυσία αυτή που έκανε ο Χριστός πάνω στο σταυρό πριν 2000 χρόνια ήταν και για σένα, θα σωθείς, αν όχι θα κατακριθείς.
Τώρα ποιός φταίει. Ότι ήταν να κάνει ο Θεός για τον άνθρωπο το έκανε και μάλιστα από αγάπη ασύληπτη. Ποιός θα έκανε θυσία τον Υιό του για τους εχθρούς του; Μόνο κάποιος που ΕΙΝΑΙ ΑΓΑΠΗ και αυτός είναι ο Θεός.
Τώρα την ευθύνη την έχει ο καθένας μας ξεχωριστά.

Το να κατηγορείς κάποιον για κάτι, είναι πολύ εύκολο,
το να αναλάβει όμως κάποιος τις ευθύνες του είναι το δύσκολο.
Δεν φταίει ο Θεός για αυτά που συμβάίνουν στη γη, εμείς φταίμε...
Το ευχάριστο είναι ότι υπάρχει το φάρμακο, και ότι ο Θεός μας υπομένει και μας περιμένει, όχι για πάντα όμως. Κάποια στιγμή όλα θα τελιώσουν σε αυτή τη γή και θα μπούν τα πάντα στη θέση τους.

...Σαφώς και υπάρχει ζωή μετά από εδώ, το θέμα όμως είναι που θα επιλέξω εγώ να πάω, κοντά στο Θεό (και στον παράδεισο), ή μακρυά από Αυτόν (και στη κόλαση);

vagkri
20-03-06, 12:50
[ Μήπως φταίει ο Θεός και για την σταύρωση του Χριστού;


ασχολίαστο

Εμείς τα επιλέγουμε όλα αυτά φίλε μου, και αν θεωρείς τον Θεό απόμακρο και αδιάφορο για όλα αυτά που συμβαίνουν καθημερινά κάνεις λάθος.
αστειέυεσαι έτσι;

Βάλε μπροστά σε ένα μωρό 2 μπιμπερο.Στο ένα βάλε πικρό γάλα και στο άλλο γλυκό γάλα με δηλητήριο.Ασε το μωρό να διαλέξει από πιο μπιμπερο θα πεί και μετά πές "είχε την δυνατότητα να διαλέξει"

[Ο ίδιος ο Χριστός ήρθε στη γη να παιθάνει για εσένα και για μένα και για όλους τους ανθρώπους. Ήταν Θεός, και όμως επέτρεψε στα πλάσματά Του, να Τον βρίσουν, να Τον χτυπήσους, να Τον μαστιγόσουν, να Τον φτύσουν και τέλος να Τον σταυρώσουν, χωρίς να αντισταθεί. Και όλα αυτά γιατί;
Επειδή φίλε μου αγαπάει τον άνθρωπο και με αυτή τη θυσία (μόνο) θα μπορούσε ο κάθε αμαρτωλός να πλησιάσει το Θεό.
το έκανε εκ του ασφαλούς ,όντας αθάνατος.
Αν πράγματι πέθαινε θα το έκανε;

[Ο Θεός είναι και δίκαιος Κριτής.
Τα παιδάκια που αφήνουν κάποιοι να πεθαίνουν είτε από πείνα, είτε από ασθένειες ή πολέμους, ο Θεός έχει ετοιμάσει μια ωραία ουράνια βασιλεία, που αυτά τα παιδιά θα απολάυσουν και καθένας που θα αξιωθεί να βρεθεί εκεί.

Πλάκα κάνεις; πήγαινε να τους το πείς και θα σου πούν την γνώμη που έχουν για τον θεό.

[Αν ελπίζεις και πιστεύεις σε αυτή μόνο τη ζωή, εδώ στη γη, πρέπει να είσαι πολύ δυστυχισμένος.

δεν θα έλεγα δυστυχισμένος.... προβληματισμένος ίσως

[Εδώ ζούμε "δοκιμαστικά" για να επιλέξουμε ελέυθερα πάντα, για το που θα ζήσουμε αιώνια...
Και επειδή ο Θεός είναι δίκαιος, κάθε αδικία-αμαρτία, θα τιμωρηθει, όπως και κάθε άνθρωπος που επέλεξε στη ζωή του τα έργα του σατανά.

Παράξενη αίσθηση δικαιοσύνης έχεις!!



Δωρεάν, αν πιστέψεις ότι η θυσία αυτή που έκανε ο Χριστός πάνω στο σταυρό πριν 2000 χρόνια ήταν και για σένα, θα σωθείς, αν όχι θα κατακριθείς.
Τώρα ποιός φταίει. Ότι ήταν να κάνει ο Θεός για τον άνθρωπο το έκανε και μάλιστα από αγάπη ασύληπτη. Ποιός θα έκανε θυσία τον Υιό του για τους εχθρούς του; Μόνο κάποιος που ΕΙΝΑΙ ΑΓΑΠΗ και αυτός είναι ο Θεός.
Τώρα την ευθύνη την έχει ο καθένας μας ξεχωριστά.

να μην επαναλαμβάνομαι ,απάντησα πιό πάνω


Δεν φταίει ο Θεός για αυτά που συμβάίνουν στη γη, εμείς φταίμε...
...Σαφώς και υπάρχει ζωή μετά από εδώ, το θέμα όμως είναι που θα επιλέξω εγώ να πάω, κοντά στο Θεό (και στον παράδεισο), ή μακρυά από Αυτόν (και στη κόλαση);


Είπαμε ...το μωρό φταίει


Να διευκρινίσω ότι δεν ειρωνέυομαι κανέναν
Αν η διατύπωση δινει αυτή την εντύπωση, συγνώμη.

Antonia
20-03-06, 13:00
Αγαπητέ Χάρη, απ' όσα γράφεις διακρίνω πως είσαι ένας άνθρωπος αγαθός, καλός και προπάντων αισιόδοξος! Όλα αυτά είναι πολύ καλά. Όμως, ας είμαστε και λίγο ρεαλιστές και "πονηροί" με την καλή έννοια. Θέλω να πάω την κουβέντα σε μια άλλη διάσταση...

Ο Θεός (όπως τον ορίζεις εσύ) ΑΦΗΣΕ το γιό του να θυσιαστεί για όλους εμάς. Και πράγματι συμφωνώ, ότι εμείς φταίμε που βασανίστηκε έτσι, που γελιοποιήθηκε, που σταυρώθηκε, όπως τα αναφέρουν οι γραφές του χριστιανισμού. Ο Θεός όμως ήξερε πως θα γίνουν όλα αυτά. Ήξερε πως οι άνθρωποι, με την αδύνατη καρδιά τους θα τον καταδίκαζαν σε σταύρωση. Οπότε διερωτόμαι: γιατί να το κάνει αυτό; Γιατί να στείλει το γιό του στη γη να θυσιαστεί για κάποιους που στην τελική δε θα το εκτιμήσουν; Για να αρχίσει μια λατρεία προς αυτόν (εγωιστική εκδοχή); Για να βάλουμε μυαλό (αντιφατική εκδοχή, αφού όπως ήξερε ότι θα τον σταυρώσουμε, πρέπει να ήξερε πως δε θα βάλουμε μυαλό!); Μήπως το έκανε για τους λίγους που θα τον πίστευαν τελικά, όπως εσύ; Μπορεί. Αλλά αυτή η εκδοχή είναι ρατσιστική! Βασίζεται στη διάκριση. Διακρίνει με αυτό τον τρόπο εσένα από εμένα. Και αργότερα, ορίζει τους "νόμους" που θέλουν εσένα να είσαι πανευτυχής στον αιώνα τον άπαντα κι εμένα να καίγομαι στην Κόλαση.
Μήπως φταίει ο Θεός και για την σταύρωση του Χριστού;Άρα, φυσικά και ΟΧΙ! Δε φταίει, αλλά γιατί το έκανε; Ιδού το ερώτημα... :rolleyes: ...Σαφώς και υπάρχει ζωή μετά από εδώ, το θέμα όμως είναι που θα επιλέξω εγώ να πάω, κοντά στο Θεό (και στον παράδεισο), ή μακρυά από Αυτόν (και στη κόλαση);Μα το όλο θέμα είναι γιατί να πρέπει να χωριστεί η ανθρωπότητα σε καλούς και κακούς; ΠΟΙΟΣ θα ορίσει και θα ξεχωρίσει τα μαύρα πρόβατα; Γιατί να υπάρχουν μαύρα πρόβατα; Όλοι είμαστε το ίδιο! Εσύ καλός κι εγώ κακιά;! ΔΕΝ το δέχομαι. ΔΕΝ υπάρχει κανόνας καλοσύνης, αγαπητέ μου. ΑΓΑΠΑΤΕ ΑΛΛΟΙΛΟΥΣ, δεν είπε; Πώς θα μ' αγαπήσεις αν με θεωρείς κακό; Αγάπησέ με και θα δεις ΠΟΣΟ λάθος κάνεις...

xarism
20-03-06, 13:49
Κατ' αρχήν δεν είμαι "ο άγιος" ούτε κανένα προβατάκι, ούτε αγαθός όπως το εννοείς. Κατα δεύτερον δεν με προσβάλεις, διαλογο κάνουμε και είναι φυσικό όλοι να μη συμφωνούμε!

Ξεκινώντας τώρα θα ήθελα να ξεκινησω με το:
το έκανε εκ του ασφαλούς ,όντας αθάνατος.
Αν πράγματι πέθαινε θα το έκανε;

Έχεις λίγο άγνοια, ο Χριστός όντως πέθανε και μάλιστα έμεινε νεκρός περίπου τρείς μέρες. Επειδή όμως δεν είχε αμαρτία, ο θάνατος δεν είχε εξαισία επάνω Του, όπως λέει η γραφή και γι' αυτό την τρίτη μέρα αναστήθηκε. Μην με ρωτήσεις τώρα γιατί την τρίτη μέρα;...

Αυτό ήταν το σχέδιο του Θεού για τον άνθρωπο και ήτων ο μόνος τρόπος ώστε ο άνθρωπος "δούλος" της αμαρτίας να ελευθερωθεί.
Άκου κάτι σκληρό, η αμαρτία από την Παλαια΄Διαθήκη συγχορούνταν με αίμα κάποιου αθώου και στη συγκεκριμένη περίπτωση η αντολή του Θεού ήταν η θυσία ζώων. Αυτό όμως πραγματικά δεν συγχωρούσε αλλά "προφήτευε" το σχέδιο που είχε ετοιμάσει ο Θεός ώστε σε κάποιο χρονικό σημείο της ανθρωπότητας θα έστελνε τον Υίό Του, για να χύσει το αίμα του για εμάς.
ώστε "Πας όστις επικαλεστεί το όνομα του Κυρίου θέλει σωθεί"

Αυτός που θα ξεχωρίσει τα πρόβατα όπως λες είναι ο Χριστός, γιατί αυτός παίθανε, και αναστήθηκε νικητής και είναι ο μόνος δίκαιος Κριτής.
Στη γη εδώ ζούμε όλοι "ανακατεμένοι" μετά από αυτή τη ζωή δεν θα είναι τα πράγματα έτσι. Τώρα ο καθένας κάνει ότι θέλει και με την κάλυψη των νόμων ή και του κράτους... Δεν μπορώ να καταλάβω γιατι σε παραξενεύει η απόδοση δικαιοσύνης από το Θεό. Εγω δεν ειπα ότι εσύ είσαι κακιά και εγώ ο καλός.

Εγώ όμως ήμουν αμαρτωλός όπως όλοι οι άνθρωποι και κάποια στιγμή μέσα στη ζωή μου καθώς αναζητούσα, επικαλέστηκα τον Χριστό. Από τότε άλλαξε η ζωή μου και όχι με τη δική μου δύναμη, αλλά με το δικό μου θέλω.
Το αν εσύ θεωρείς τον εαυτό σου κακό, είναι άλλο... Αν ακόμη σου αρέσει ο τρόπος που ζείς και αυτό δικό σου θέμα είναι. Αλλά όπως αν δεν δοκιμάσεις ένα φαγητό δεν μπορείς να το συγκρίνεις με αυτό που τρως και το βρίσκεις καλό. Η ζωή με το Χριστό είναι ωραία φυσιολογική και αξίζει να Τον γνωρίσεις. Δεν ζω σε μοναχισμό, ούτε τρέχω απο μοναστήρι σε μοναστήρι, δεν φιλάω χέρια παπάδων και δεν μου αρέσουν τα ράσα και η ψαλμωδία της ορθ.εκκλησίας. Δεν είμαι αιρετικός, αλλά μου αρέσει η ζωή με το Χριστό όπως αυτή περιγράφεται στο ευαγγέλιο.
Είναι πραγματικά κρίμα να μην θελει κάποιος να γευτεί το Θεό στη ζωή του.
Δωρεάν είναι παιδιά! Αν υπάρχουν τόσες επιλογές που κάνουμε για να γεμίσουμε, γιατί δεν δοκιμάζεις και αυτό, αν δεν σου αρέσει εξάλλου το αφήνεις. Πίστεψέ με ότι καλύτερο έχω γευτεί και με γεμίζει είναι ο Χριστός και δεν το αλλάζω με τίποτα.

Δεν κάνω κυρηγματάκια ούτε θέλω να επιρρεάσω κανέναν σας, όταν όμως γνωρίσεις κάτι καλό που σε βοήθησε στη ζωή σου, θεωρώ αδικία να μην το μοιραστείς με τους γύρω σου.

vagkri
20-03-06, 14:11
Έχεις λίγο άγνοια, ο Χριστός όντως πέθανε και μάλιστα έμεινε νεκρός περίπου τρείς μέρες. Επειδή όμως δεν είχε αμαρτία, ο θάνατος δεν είχε εξαισία επάνω Του, όπως λέει η γραφή και γι' αυτό την τρίτη μέρα αναστήθηκε. Μην με ρωτήσεις τώρα γιατί την τρίτη μέρα;...
Άρα δεν έπαψε να υπάρχει, δεν "πέθανε",ήταν προσωρινό!.Και ξαναρωτώ:Αν πράγματι πέθαινε θα το έκανε;


Άκου κάτι σκληρό, η αμαρτία από την Παλαια΄Διαθήκη συγχορούνταν με αίμα κάποιου αθώου και στη συγκεκριμένη περίπτωση η αντολή του Θεού ήταν η θυσία ζώων. Αυτό όμως πραγματικά δεν συγχωρούσε αλλά "προφήτευε" το σχέδιο που είχε ετοιμάσει ο Θεός ώστε σε κάποιο χρονικό σημείο της ανθρωπότητας θα έστελνε τον Υίό Του, για να χύσει το αίμα του για εμάς.
ώστε "Πας όστις επικαλεστεί το όνομα του Κυρίου θέλει σωθεί"

Πάλι αγάπη με αίμα :confused:


Η ζωή με το Χριστό είναι ωραία φυσιολογική και αξίζει να Τον γνωρίσεις.

το βλέπω στις μοναχές!! μες στην χαρά είναι ... και στους μοναχούς ...ειδικά στους μικρούς σε ηλικία!!! (αν σκεφθεί κάποιος τους γονείς τους ...άστα.!!)

Θυμίζεις έντονα ευαγγελιστή !! (συγχώρα με αν κάνω λάθος)

Antonia
20-03-06, 14:15
Αγαπητέ xarism, καταρχήν πρόσεξε σε ποιον αναφέρεσε στα μηνύματά σου. Σε γενικές γραμμές απευθύνεσαι σε εμένα, αλλά δεν ήμουν εγώ που έγραψε τα παρακάτω "το έκανε εκ του ασφαλούς ,όντας αθάνατος.
Αν πράγματι πέθαινε θα το έκανε;", αλλά ο vagkri. Οπότε τα σχόλια σου "Έχεις λίγο άγνοια, ο Χριστός όντως πέθανε και μάλιστα έμεινε νεκρός περίπου τρείς μέρες. Επειδή όμως δεν είχε αμαρτία, ο θάνατος δεν είχε εξαισία επάνω Του, όπως λέει η γραφή και γι' αυτό την τρίτη μέρα αναστήθηκε. Μην με ρωτήσεις τώρα γιατί την τρίτη μέρα;... πήγαιναν σ' αυτόν. :)

Αυτός που θα ξεχωρίσει τα πρόβατα όπως λες είναι ο Χριστός, γιατί αυτός παίθανε, και αναστήθηκε νικητής και είναι ο μόνος δίκαιος Κριτής.Μου κάνει φοβερή εντύπωση που μιλάς για το Χριστό. Είναι σα να τον βάζεις πάνω απ' το Θεό, ή να είναι αυτός ο Θεός για σένα. Ο Χριστός, ας μην ξεχνάμε ότι μια μέρα μπήκε στον πειρασμό απέναντι στο διάβολο κι αυτό έδειξε την ανθρώπινη πλευρά του. Δε θυμάμαι συγκεκριμένα να αναφέρω το περιστατικό όπως βρίσκεται στα κείμενα του χριστιανισμού (ας με βοηθήσει ο αγαπητός Παθοκτόνος πάνω σ' αυτό). Άρα δεν είναι Ο ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ. Αν πρέπει να πούμε για καλύτερο, ας μιλάμε για το Θεό, δηλαδή τον ΠΑΤΕΡΑ του Χριστού. Έχει διαφορά νομίζω...
Εγώ όμως ήμουν αμαρτωλός όπως όλοι οι άνθρωποι και κάποια στιγμή μέσα στη ζωή μου καθώς αναζητούσα, επικαλέστηκα τον Χριστό. Από τότε άλλαξε η ζωή μου και όχι με τη δική μου δύναμη, αλλά με το δικό μου θέλω. Το αν εσύ θεωρείς τον εαυτό σου κακό, είναι άλλο... Ήσουν αμαρτωλός; Δηλαδή τι έκανες που ήταν κατακριταίο; Και τώρα πώς είσαι σίγουρος ότι δεν αμαρτάνεις; Χαχα... Αγαπητέ μου, το 70% των πραγμάτων που κάνουν οι άνθρωποι ορίζονται ως αμαρτίες από την εκκλησία! Και η σκέψη είναι αμαρτία! Το λένε ξεκάθαρα! Και μην προσπαθήσεις να μου πεις ότι δε σκέφτεσαι κάτι "κακό". Τα εφτά θανάσιμα αμαρτήματα τα ξέρουμε όλοι νομίζω. ΔΕΝ υπάρχει περίπτωση να τα έχεις ξεπεράσει όλα! Μ' αυτά δε θέλω να σε κρίνω ως αμαρτωλό. ΠΟΤΕ! Κι εγώ το ίδιο είμαι ίσως και χειρότερη. Απλά προσπαθώ να σου δείξω πως πάντα θα "παραβιάζεις" τους κανόνες ως άνθρωπος, εξάλλου αυτοί σε περιορίζουν τόσο όσο ένα δωμάτιο 1Χ1 που έχει μέσα και τουαλέτα και κρεβάτι (!) για να κοιμάσαι. Φανερά, δε χωράς εκεί μέσα.
Είναι πραγματικά κρίμα να μην θελει κάποιος να γευτεί το Θεό στη ζωή του.Ποιος είπε ότι δεν τον έχουμε γευτεί; Ποιος είπε ότι δεν τον γευόμαστε; Απλά, ο δικός μας Θεός ζει στις καρδιές μας και είναι φτιαγμένος από ανθρωπιά κι όχι από το "άγιο πνεύμα". Ίσως να μην έχουμε μόνο ένα θεό απ' την άλλη. Ίσως οι θεοί μας να είναι πολλοί. Να είναι η Αγάπη, να είναι η Φιλία, να είναι η Χαρά. Ίσως να είναι η Διασκέδαση, η Ευδαιμονία. Ίσως να είναι ο Ήλιος, ίσως η Φύση, το Σύμπαν. Ίσως να μην είναι και κανείς. Να μην προσωποποιείται...

xarism
20-03-06, 14:36
Ναι,το ξέρω και συγνώμη, έκανα ένα 2σε1 μήνυμα.

το βλέπω στις μοναχές!! μες στην χαρά είναι ... και στους μοναχούς ...ειδικά στους μικρούς σε ηλικία!!! (αν σκεφθεί κάποιος τους γονείς τους ...άστα.!!)

Ποιός είπε ότι ο μοναχισμός είναι θέλημα Θεού. Ο Χριστός κάλεσε τους μαθητές του να είναι "ως πρόβατα εν μέσω λύκων", και όχι να φύγουν από τον κόσμο για να γλυτώσουν και καλά από την αμαρτία και τον διάβολο.
Ότι γίνεται αντίθετα από αυτό που δίδαξε ο Χριστός, έχει και αρνητικά αποτελέσματα...

Ο Χριστός, ας μην ξεχνάμε ότι μια μέρα μπήκε στον πειρασμό απέναντι στο διάβολο κι αυτό έδειξε την ανθρώπινη πλευρά του.

Δεν μπήκε σε πειρασμό, ο διάβολος προσπάθησε να Τον πειράξει με τρεις πειρασμούς και δεν υπέκυψε.
Ο Θεός μας είναι τριαδικός, ένας Θεός, τρία πρόσωπα, Πατέρας, Υιός και Πνέυμα Άγιο. Λιγάκι δυσχόνευτο αυτό, αλλά και εμείς τρεισυπόστατοι είμαστε: σώμα, ψυχή και πνεύμα.

Άρα ο Χριστός είναι Θεός, δεν βρίσκω κάτι παράξενο και κακό.

Ήσουν αμαρτωλός; Δηλαδή τι έκανες που ήταν κατακριταίο; Και τώρα πώς είσαι σίγουρος ότι δεν αμαρτάνεις; Χαχα...

Δεν σημαίνει αυτό ότι είμαι σίγουρος ότι πλέον δεν αμαρτάνω, άνθρωπος είμαι δεν είμαι o superman,όλοι κάνουμε λάθη καθημερινά και αμαρτίες, υπάρχουν πράγματα όμως που έχουν αλλάξει στη ζωή μου, όπως για παράδειγμα ότι έβριζα ενώ τώρα όχι. Αυτό δεν γίνεται επειδή ζωρίζω τον εαυτό μου να μη βρίσω, αλλά δεν μου βγαίνει τώρα, πως να στο πω... Είναι επεμβάσεις που κάνει ο Χριστός στη ζωή του ανθρώπου. Έχω φίλους που με μία προσευχή ο Χριστός τους ελευθέρωσε από το τσιγάρο, και έναν που τον ελευθέρωσε από τα ναρκωτικά... με μια προσευχή, χωρίς αποτοξίνωση ή προσπάθεια. Φοβερό; είναι λίγα από τα θαύματα που ο Θεός κάνει σήμερα!

Συνεπώς μπορεί και σε σένα, αν το δοκιμάσεις με την καρδιά σου, μόνο τότε θα με καταλάβεις. Δεν είναι δικός μου ο Θεός, είναι ένας και είναι πρόσωπο και όχι κάτι αόριστο και θεωρητικό. Δεν πιστεύω σε μια θεωρία αλλά σε ένα ζωντανό Θεό.

xarism
20-03-06, 14:50
Άρα δεν έπαψε να υπάρχει, δεν "πέθανε",ήταν προσωρινό!.Και ξαναρωτώ:Αν πράγματι πέθαινε θα το έκανε;

Το ήξερε από την αρχή ότι δεν θα πέθαινε, τελικά, δεν καταλαβαίνω όμως που το πας.
Επίσης αν η θυσία αυτή δεν σε πείθει για την αγάπη που έχει ο Θεός για σένα,
δεν πρόκειτε να σε πείσω εγώ, και ειλικρινά λυπάμε την άποψη σου. :(

Πάλι αγάπη με αίμα

Ακριβώς, αγάπη Θεού που αποδείκτηκε με το αίμα που έτρεξε από τις πληγές του Χριστού για σένα, για μένα και για όλους.

vagkri
20-03-06, 15:16
Το ήξερε από την αρχή ότι δεν θα πέθαινε, τελικά, δεν καταλαβαίνω όμως που το πας.

1)Αρα δεν ήταν θυσία !!!!!
2)Δεν το πάω πουθενά απλά σκέφτομαι, πιά θυσία "μετράει" περισότερο :αυτή του χριστού που στην ουσία δεν είχε επιπτωση πάνω του ή μιάς μάνας π.χ. που δίνει ένα ζωτικό όργανο γιά μεταμόσχευση στο παιδί της ξέροντας ότι πεθαίνοντας αυτή δίνει ζωή στο παιδί της;

Επίσης αν η θυσία αυτή δεν σε πείθει για την αγάπη που έχει ο Θεός για σένα,
δεν πρόκειτε να σε πείσω εγώ, και ειλικρινά λυπάμε την άποψη σου.

Εγώ φίλε harism λυπάμε τους ανθρώπους που βασανίζονται και όχι αυτούς που ΘΑ βασανιστούν!!!!!
Πόσους ξέρεις να έχουν ζήσει από τον χριστό; και πόσους να έχουν πεθάνει για τον χριστό;



Ακριβώς, αγάπη Θεού που αποδείκτηκε με το αίμα που έτρεξε από τις πληγές του Χριστού για σένα, για μένα και για όλους.

Και με το αίμα εκατομυρίων θυμάτων που δεν θα υπήρχαν αν δεν είχε υπαρξει ο χριστός!!!!!!

Πρεπει να αναρωτηθείς!!!!!

vagkri
20-03-06, 15:31
sorry,
παρασύρθηκα και η κουβέντα γύρισε σε αντιπαράθεση "πιστών" και "απίστων".
Γιατί ζούμε λοιπόν; τι προσφέρουμε στο σύμπαν με την ζωή μας ή ίσως με τον θανατό μας;
Απάντηση έξω από τα θρησκευτικά υπάρχει; :confused:

Μιχάλης
20-03-06, 17:52
Γιατί ζούμε λοιπόν; τι προσφέρουμε στο σύμπαν με την ζωή μας ή ίσως με τον θανατό μας;
Απάντηση έξω από τα θρησκευτικά υπάρχει; :confused:

Φίλε μου, αν και δεν έχω παρακολουθήσει ολόκληρη την εξέλιξη της συζήτησης για αυτό το πολύ ενδιαφέρον θέμα, φαντάζομαι πως ίσως μόνο τα "θρησκευτικά" και η φιλοσοφία θα μπορούσαν να δώσουν απαντήσεις πάνω σε αυτό το ερώτημα.

Παθοκτόνος
20-03-06, 19:37
Όλοι είμαστε το ίδιο! Εσύ καλός κι εγώ κακιά;! ΔΕΝ το δέχομαι. ΔΕΝ υπάρχει κανόνας καλοσύνης, αγαπητέ μου. ΑΓΑΠΑΤΕ ΑΛΛΟΙΛΟΥΣ, δεν είπε;Δυστυχώς αυτή είναι η νεοσατανιστική άποψι που μας έχουν περάσει.Ότι όλοι είμαστε το ίδιο.Με κίνδυνο να γίνω ταπεινορρήμων,θα πω πως δεν είμαστε το ίδιο,εσύ είσαι (Αντονία) η καλή και εγώ ο κακός.Όντως ο Ιησούς είπε:"αγαπάτε αλλήλους".

Ποιός είπε ότι ο μοναχισμός είναι θέλημα Θεού. Ο Χριστός κάλεσε τους μαθητές του να είναι "ως πρόβατα εν μέσω λύκων", και όχι να φύγουν από τον κόσμο για να γλυτώσουν και καλά από την αμαρτία και τον διάβολο.
Ότι γίνεται αντίθετα από αυτό που δίδαξε ο Χριστός, έχει και αρνητικά αποτελέσματα...Αγαπητέ φίλε,ο ίδιος ο Χριστός,όπως και ο Απόστολος Παύλος μέσα από την Καινή Διαθήκη έχει θεμελιώσει αυτό που λέμε Ιερά Παράδοσι.Αυτό σημαίνει,με άλλα λόγια,πως ο Χριστός δεν τα είπε όλα...Ίδρυσε την Εκκλησία Του,στην οποία έδωσε το δικαίωμα αλλά και τη φώτισι να πει αυτά τα πολλά για τα οποία λέγει ο ίδιος στο Κατά Ιωάννην(αν θυμάμαι καλά)πως:"ου δύνασθε βαστάζειν έτι"και πως θα έλθει ο
ίδιος ο Παράκλητος(το τρίτο πρόσωπο της Αγίας Τριάδος)μετά την Ανάληψι Του,για να τα αποκαλύψει.Ο μοναχισμός θεσπίσθηκε από τον Μέγα Βασίλειο.Ο οποίος είναι Μέγας Άγιος της Εκκλησίας.Και όταν λέμε Άγιος/Άγιοι γενικώς(για το γένος των αγίων),εννοούμε πως υπάρχουν αδιάψευστα εκ Θεού χαρίσματα που φανερώνουν την παρουσία του Αγίου Πνεύματος εντός των(της ψυχής),αλλά και εντός των σωμάτων των...Άρα είναι σίγουρα κατ'εξοχήν θεοφώτιστος(-οι).Επίσης,ο μοναχισμός(η ακτημοσύνη,η παρθενία,η-στα πάντα-υπακοή)υπάρχουν μέσα και στην Καινή Διαθήκη σε χωρία που μπορώ να σου υποδείξω... :) Δυστυχώς,η πίστι στην Αγία Γραφή μόνον είναι κλασσικό χαρακτηριστικό των διαφόρων προτεσταντικών παραφυάδων,εκ των οποίων όλοι μας έχουμε επηρεασθεί,ίσως και εν αγνοία μας...


Αυτά τα ολίγα και ζητώ συγγνώμην που έφυγα από το θέμα,αλλά δεν πρέπει να περάσουμε εσφαλμένα πράγματα στους πολυπληθείς ίσως αναγνώστες των μηνυμάτων αυτών...

Drymonia
20-03-06, 21:28
Ποιός είπε ότι ο μοναχισμός είναι θέλημα Θεού. Ο Χριστός κάλεσε τους μαθητές του να είναι "ως πρόβατα εν μέσω λύκων", και όχι να φύγουν από τον κόσμο για να γλυτώσουν και καλά από την αμαρτία και τον διάβολο.
Προσωπικά, θαυμάζω τους ασκητές, καθώς είναι τρομακτικά δύσκολο, θέλει απίστευτη ψυχική δύναμη ένας άνθρωπος για να απομονωθεί και να αφιερώσει όλη του την ύπαρξη σε ένα θεό, μία αξία, μία "αποστολή". Επίσης, είναι εξίσου τρομακτική η δύναμη της προσ-ευχής, ιδίως από ανθρώπους πνευματικούς, που μπορούν να επιβληθούν στα πάθη τους. Γι'αυτό το λόγο, κάθε τόπος λατρείας θεωρείται ιερός και καθαρτήριος. Λέγεται επίσης ότι αυτοί οι άνθρωποι προσεύχονται συνεχώς για τη σωτηρία όχι μόνο της δικής τους ψυχής αλλά και ολόκληρης της ανθρωπότητας.

Μιχάλης
21-03-06, 11:23
Οι μοναχοί - ασκητές ή όπως αλλιώς λέγονται σε κάθε θρησκευτικό σύστημα, είναι ταγμένοι στη λατρεία του Θεού που πιστεύουν και προσπαθούν να εφαρμόσουν τις διδασκαλίες του στη ζωή τους, σε μια προσπάθεια να ενωθούν μαζί του. Αυτό, όταν γίνεται ευσυνείδητα, νομίζω πως είναι πολύ καλό για τους ίδιους και πιθανώς και για μερικούς άλλους, οι οποίοι καταφεύγουν στους μοναχούς για να βρουν κάθε είδους βοήθεια, κυρίως συμπαράσταση και καθοδήγηση. Και υπάρχει πολύς τέτοιος κόσμος.¨
Έχω συζητήσει με πλήθος μοναχών, αντρών και γυναικών, που μου είπαν ότι η μοναστική ζωή τους έδωσε το νόημα που έψαχναν να βρουν. Κάποιοι άλλοι άνθρωποι το βρήκαν μέσω της φιλοσοφίας ή και με άλλους τρόπους.
Εμένα προσωπικά με καλύπτουν όλοι, αν είναι σίγουροι πως βρίσκουν το νόημα της ζωής με τρόπους που δεν ενοχλούν κανέναν και δεν κάνουν κακό και έτσι έχουν το σεβασμό μου.

xarism
21-03-06, 13:31
Ο μοναχισμός είναι όντως δύσκολος αλλά και θέλει απόφαση για να τον πράξεις. Επειδή δεν είναι αυτό το θέμα μας, θα πω.
Αν ο Άγιος Βασίλειος ήταν άγιος, θα το κρίνει ο Θεός και όχι εγώ (και δεν αμφιβάλω για την αγιοσύνη του, αλλού το πάω).
Όταν η ιερά ΄παράδοση έρχεται σε άμμεση αντίθεση με το ευαγγέλιο και με όσα δίδασκε ο Χριστός και οι π΄ρωτοι απόστολοι, εγώ ερωτώ:
Τι από τα δύο θα προτιμήσω να πράξω, αύτά που δίδαξε ο Χριστός με τη ζωή και το κήρυγμά Του, ή αυτά που έπραξε κάποιος ή κάποιοι άγιοι νομίζοντας ότι ήταν σωστό ακόμα και άν αυτοί ήταν φωτισμένοι.

Ο ίδιος ο απόστολος Παύλος γράφει ότι αν εγώ ή άγγελος από τον ουρανό σας κυρήξει άλλο ευαγγέλιο, ας είναι ανάθεμα. και μάλιστα το επενέλαβε δεύτερη φορά στην επιστολή του.

Ο Χριστός μια μέρα θα με κρίνει σύμφωνα με τον Λόγο Του που δεν είναι άλλος από το ευαγγέλιο και όχι σύμφωνα με κάποια θρησκεία ή θεωρία που πιθανόν ακολουθώ ή ασπάζομαι.

Ο Πέτρος είπε στους αρχιερείς και στην τότε επικρατούσα "θρησκεία" τον Ιουδαισμό, ότι "πρέπει να πειθαρχούμε στον Θεό μάλλον παρά εις τους ανθρώπους". Δεν καταλαβαίνω που βρίσκεται πλάνη σε αυτό.

τελιώνοντας λοιπόν πρέπει να αναρωτηθώ, ο μοναχισμός φαίνεται καλός και ότι βοηθάει την ψυχή μου, είναι όμως αυτό ΄θέλημα του Θεού, ή απλά επιννόηση ανθρώπινη όπως δυστυχώς και πολλά άλλα που μπήκαν στο χριστιανισμό, κρύβοντας από τους ανθρώπους την ευκολία της σωτηρίας και βάζοντας τους, νόμους και εντολές δήθεν πνευματικές που δυσκολεύουν και βαραίνουν μάταια τον άνθρωπο που θέλει να ακολουθήσει τον Χριστό...


Ο Θεός δεν ζητάει δύσκολα πράγματα από τον άνθρωπο, απλά να απέχει από την αμαρτία, και αυτό δεν θα το κάνει μόνος του αλλά πάντα με τη βοήθεια του Θού στη ζωή του.

tsilof
21-03-06, 13:42
Ο Θεός δεν ζητάει δύσκολα πράγματα από τον άνθρωπο, απλά να απέχει από την αμαρτία, και αυτό δεν θα το κάνει μόνος του αλλά πάντα με τη βοήθεια του Θού στη ζωή του.
Είναι δηλαδή εύκολο να απέχεις από την "αμαρτία";
Δε νομίζω φίλε μου.
Όπως και να την προσδιορίσεις την αμαρτία, σε συνάρτηση και με τη φύση του ανθρώπου, είναι πάρα πολύ δύσκολο πράγμα.
Μιλάμε για απίστευτη εσωτερική δύναμη, που μόνο εύκολη κατάσταση δεν είναι.
Αν ήταν, ο κόσμος θα ταν εντελώς διαφορετικός... (καλύτερος ή χειρότερος, αυτό έγγυνται στα δεδομένα και τις ανάγκες-απαιτήσεις του καθενός...) ;)

xarism
21-03-06, 13:53
Σωστά, είναι πολύ δύσκολο αν προσπαθείς με τις δυνάμεις σου,
όχι όμως αν βλέπεις το χέρι του Θεού στη ζωή σου, να σε φυλάει και να σε οδηγεί. Σαφώς δεν είναι το πιο εύκολο πράγμα η αποχή από την αμαρτία, θέλει αγώνα και πνευματική ένωση με τον Θεό, ο οποίος ξέρει ότι είμαστε από χώμα και αδύναμοι γι' αυτό και μας ελεεί όταν πέσουμε σε αμαρτία και ζητήσουμε το έλεός Του.

Αν δεν ζητήσει όμως ο άνθρωπος τον Χριστό στη ζωή του δεν γίνεται να απέχει από την αμαρτία, αυτό ζητάει ο Θεός από τον άνθρωπο όχι τη δύναμη του, αλλά το θέλω του ανθρώπου. Εκεί ξεκινάνε και οι επεμβάσεις ελευθερείας από την αμαρτία από τον Θεό για τον άνθρωπο.

Drymonia
21-03-06, 13:54
Όταν η ιερά ΄παράδοση έρχεται σε άμμεση αντίθεση με το ευαγγέλιο και με όσα δίδασκε ο Χριστός και οι π΄ρωτοι απόστολοι, εγώ ερωτώ:Τι από τα δύο θα προτιμήσω να πράξω, αύτά που δίδαξε ο Χριστός με τη ζωή και το κήρυγμά Του, ή αυτά που έπραξε κάποιος ή κάποιοι άγιοι νομίζοντας ότι ήταν σωστό ακόμα και άν αυτοί ήταν φωτισμένοι.

Δε πιστεύω ότι οι Άγιοι της εκκλησίας έπραξαν κάτι διαφορετικό από το ευαγγέλιο. Αυτό που λές είναι αντιφατικό. Από τη μία δέχεσαι το Ευαγγέλιο και απ'την άλλη δεν δέχεσαι τους Αγίους της εκκλησίας που ενήργησαν σύμφωνα με τις προσταγές του. :confused:

Ο Πέτρος είπε στους αρχιερείς και στην τότε επικρατούσα "θρησκεία" τον Ιουδαισμό, ότι "πρέπει να πειθαρχούμε στον Θεό μάλλον παρά εις τους ανθρώπους". Δεν καταλαβαίνω που βρίσκεται πλάνη σε αυτό.
Ο χριστιανός πειθαρχεί στον Θεό. Τους Αγίους τους τιμά και τους σέβεται για τα πεπραγμένα τους. Πάλι δε βρίσκω πλάνη στον σύγχρονο συνειδητοποιημένο ΟΡΘΟΔΟΞΟ χριστιανό. Επίσης, ο άγιος θεωρείται ότι είναι συχνά ο μεσάζων ανάμεσα στον άνθρωπο και τον Θεό.

τελιώνοντας λοιπόν πρέπει να αναρωτηθώ, ο μοναχισμός φαίνεται καλός και ότι βοηθάει την ψυχή μου, είναι όμως αυτό ΄θέλημα του Θεού, ή απλά επιννόηση ανθρώπινη όπως δυστυχώς και πολλά άλλα που μπήκαν στο χριστιανισμό, κρύβοντας από τους ανθρώπους την ευκολία της σωτηρίας και βάζοντας τους, νόμους και εντολές δήθεν πνευματικές που δυσκολεύουν και βαραίνουν μάταια τον άνθρωπο που θέλει να ακολουθήσει τον Χριστό...
Έχεις συνειδητοποιήσει πόσο δύσκολο πράγμα είναι να νικάς τα πάθη σου; Είναι κάτι τρομερά δύσκολο που λίγοι το πετυχαίνουν είτε είναι κοσμικοί είτε απομονωμένοι, και είναι αξιοθαύμαστοι Και οι δύο κατηγορίες ανθρώπων έρχονται αντιμέτωπες με προκλήσεις και πειρασμούς [διαφορετικού είδους] και πρέπει να μάχονται καθημερινά. Και βέβαια πρέπει να υπάρχει πειθαρχία, τίποτα δε δίνεται αμαχητί.

xarism
21-03-06, 14:03
Έχεις συνειδητοποιήσει πόσο δύσκολο πράγμα είναι να νικάς τα πάθη σου; Είναι κάτι τρομερά δύσκολο που λίγοι το πετυχαίνουν είτε είναι κοσμικοί είτε απομονωμένοι, και είναι αξιοθαύμαστοι Και οι δύο κατηγορίες ανθρώπων έρχονται αντιμέτωπες με προκλήσεις και πειρασμούς [διαφορετικού είδους] και πρέπει να μάχονται καθημερινά. Και βέβαια πρέπει να υπάρχει πειθαρχία, τίποτα δε δίνεται αμαχητί.

Γι'αυτό πέθανε ο Χριστός! Έχεις επικαλεστεί το Χριστό στη ζωή σου; Δεν θέλω να μου απαντήσεις, η ερώτηση είναι και για μένα...

Είμαστε εκτός από ψυχή και σάρκα, και η σάρκα έχει τις αδυναμίες της, τις ανάγκες και τα πάθη της. Μέχρι εδώ δύσκολα τα πράγματα, ο Χριστός όμως στο σταυρό πήρε τις αμαρτίες, τις αδυναμίες και τα πάθη μας.
Πότε όμως αυτό θα βρει εφαρμογή στη ζωή μας, όταν ζητήσουμε το αίμα του Χριστού να μας συγχωρέσει, να μας καθαρίσει και να μα ελευθερώσει από όλα αυτά.
Αυτό που γίνεται μετά είναι ένα θαύμα, και δεν το χρωστάμε στη δύναμή μας αλλά στον ίδιο τον Θεό. Είναι μια εμπειρία, που αν δεν το γευτώ δεν μπορώ να το καταλάβω.

Antonia
21-03-06, 14:11
Για μισό λεπτό βρε παιδάκια! Μιλάμε τόση ώρα για αμαρτίες και πάθη, αλλά δεν έχουμε ξεκαθαρίσει τι ακριβώς θεωρούμε αμαρτία. Ποιες πράξεις, σκέψεις, διαδικασίες περιλαμβάνονται στην ευρύτερη έννοια της αμαρτίας; Είναι τελικά αμαρτία η σαρκική επαφή πριν το γάμο στην εποχή που ζούμε; Είναι αμαρτία να μην ακολουθείς όλες τις νηστείες της ορθόδοξης πίστης; Είναι αμαρτία να ξεστομίζεις "άσχημες" λέξεις και ποιες είναι τελικά αυτές; (Κάπου εδώ μπλέκεται στα πόδια μας και η λογοκρισία...) Χθες έβλεπα τη συνέντευξη του Τζίμη Πανούση στην Έλλη Στάη. Αυτός ο άνθρωπος είναι απίστευτος! Στο πρόγραμμά του μονίμως βρίζει και κοροϊδεύει τα κοινωνικά δρώμενα, τα πρόσωπα της επικαιρότητας. Από κάποιους είναι ένας απ' τους μεγαλύτερους τσαρλατάνους, ενώ ισχυρίζονται ότι ξευτιλίζει τους πάντες και υποβιβάζει τη νοημοσύνη μας. Για άλλους είναι απλά ένας κωμικός, που στα πλαίσια της σάτυρας κάνει ό,τι θέλει στο μαγαζί του. Ο ίδιος λέει ότι πρέπει να υπάρχει ελευθερία λόγου και όποιος δεν τον γουστάρει απλά να αλλάξει κανάλι, ή να μην πάει να τον δει live. Με αυτό το παράδειγμα, λοιπόν, ποιος είναι αμαρτωλός; Και αν υπάρχει ορισμός πείτε τον μου σας παρακαλώ. Πόσες από τις αμαρτίες (όποιες κι αν είναι τελικά αυτές) μπορούμε να παρακάμψουμε και σε πόσους "πειρασμούς" κατά την εκκλησία μπορούμε να αντισταθούμε;

Για ποιο μοναχισμό μιλάμε; Δηλαδή, για να γίνουν αποδεκτοί στον κόσμο του θεού πρέπει να κόψουμε τα πάντα; Πολύ σκληρό μου ακούγεται αυτό. Αφήστε που είναι και αδύνατο!

Antonia
21-03-06, 14:16
Πότε όμως αυτό θα βρει εφαρμογή στη ζωή μας, όταν ζητήσουμε το αίμα του Χριστού να μας συγχωρέσει, να μας καθαρίσει και να μα ελευθερώσει από όλα αυτά. Πολύ ωραία φίλε Χάρη! Οπότε, κατάληξα στο συμπέρασμα ότι κάνω ό,τι θέλω στη ζωή μου, ελεύθερη και ξέγνοιαστη από αμαρτίες και τιμωρία, και λίγο πριν με συναντήσει ο Χάρος για να μου πάρει την τελευταία πνοή, επικαλούμε το Θεό και ζητώ συγχώρεση! Έτσι, απ' τη μία έχω ζήσει ό,τι θέλω, και απ' την άλλη, αφού μεταννόησα, θα με δεχτεί ο Θεός στο πλευρό του και θα ζήσω στον Παράδεισο μαζί του. :) Τώρα μπορώ να κοιμάμαι ήσυχη! Ουφ...

Σ.Σ.: Αν το καλοσκεφτείτε, η πλειοψηφία των πιστών του χριστιανισμού είναι μεγάλοι σε ηλικία άνθρωποι. Γιαγιάδες είναι οι πιο "φανατικές" κυρίως. Μήπως κι αυτές, αφού έζησαν τη ζωούλα τους και τα "φάγαν τα ψωμιά" τους, το γυρίσανε στην πίστη μπας και "κλείσουν" μια καλή θεσούλα εκ δεξιών (άντε και εξ αριστερών) του Θεού; Λέω μήπως... :rolleyes:

Drymonia
21-03-06, 15:06
Xarism, δεν απαντάς στα έμμεσα ερωτήματα που έθεσα.

αλλά δεν έχουμε ξεκαθαρίσει τι ακριβώς θεωρούμε αμαρτία.
Σε κάποιο άλλο post [δε θυμάμαι ποιό..] είχα εξηγήσει τη προσωπική μου άποψη που πηγάζει από την ετυμολογία της λέξης αμαρτάνω=χάνω το στόχο μου. Τώρα, ποιος είναι ο στόχος μας; Προφανώς, να γνωρίσουμε τον εαυτό μας, να αποκτήσουμε συνείδηση, να αγγίξουμε το φώς και να γίνουμε ήρεμοι και μάκαρες.

Είναι τελικά αμαρτία η σαρκική επαφή πριν το γάμο στην εποχή που ζούμε; Είναι αμαρτία να μην ακολουθείς όλες τις νηστείες της ορθόδοξης πίστης; Είναι αμαρτία να ξεστομίζεις "άσχημες" λέξεις και ποιες είναι τελικά αυτές;
Εξαρτάται.. πολλές φορές μπλέκουμε.. και μπερδευόμαστε.. και τη "πληρώνει" η ψυχή μας. Δες πόσες αρρώστιες κυκλοφορούν. Πρέπει να φροντίζουμε πολύ τη ποιότητα των ανθρώπων που συναναστρεφόμαστε και των τροφών που καταναλώνουμε. Το σώμα μας είναι ο οίκος της ψυχής μας και αν αυτό είναι ακάθαρτο, τότε μιάζεται και η ψυχή. Άρα, αμαρτάνουμε.. ;)
Φυσικά αυτό δε σημαίνει ότι κάθε εξωγαμιαία σχέση είναι αμαρτωλή [προσωπική άποψη πάντα].

Για ποιο μοναχισμό μιλάμε; Δηλαδή, για να γίνουν αποδεκτοί στον κόσμο του θεού πρέπει να κόψουμε τα πάντα; Πολύ σκληρό μου ακούγεται αυτό. Αφήστε που είναι και αδύνατο!
Δε νομίζω ότι ειπώθηκε κάτι τέτοιο από κανέναν. Και όπως είπε και ο Μιχάλης δεν είναι όλοι οι μοναχοί το ίδιο.
Φυσικά και ο μοναχισμός δεν αποτελεί το διαβατήριο για τη σωτηρία. Τουλάχιστον εγώ είπα ότι ο μοναχισμός, όταν ασκείται σωστά, δεν αποτελεί μια εγωιστική στάση ζωής πέρα από τα εγκόσμια αλλά είναι ένας επίπονος τρόπος ζωής και ασκείται από ιδιαίτερα δυνατούς ανθρώπους που ξέρουν τι θα πεί κουράγιο, εγκράτεια και Σπαρτιατική πειθαρχεία. Όταν μιλήσαμε για τη νηστεία καταλήξαμε στο γεγονός ότι ήδη απο αρχαιοτάτων χρόνων οι άνθρωποι εγνώριζαν και διαφοροποιούσαν τις τροφές της σάρκας από αυτές του πνεύματος. Πολλοί από τους ανθρώπους αυτούς αναπτύσσουν αξιοθαύμαστες διαισθητικές ικανότητες και αντίληψη. Μακάρι να γνωρίζαμε και να μιλούσαμε με τέτοιους ανθρώπους κάθε μέρα, από το να αναλωνόμαστε σε ανούσιες, βαρετές συζητήσεις όπως ΄"τις μοναδικές λειτουργίες του καινούριου μου κινητού"...

vagkri
21-03-06, 15:54
Τουλάχιστον εγώ είπα ότι ο μοναχισμός, όταν ασκείται σωστά, δεν αποτελεί μια εγωιστική στάση ζωής πέρα από τα εγκόσμια αλλά είναι ένας επίπονος τρόπος ζωής και ασκείται από ιδιαίτερα δυνατούς ανθρώπους που ξέρουν τι θα πεί κουράγιο, εγκράτεια και Σπαρτιατική πειθαρχεία.

Διαφωνώ! ο μοναχισμός είναι πλήρης άρνηση της κοινωνίας , άρα γίνεται από μη κοινωνικούς ανθρώπους ,σε πολλές περιπτώσεις αδύναμους ή δειλούς στο να αντιμετωπίσουν τις προκλήσεις και της δυσκολίες της ζωής.
Εχει ακουστεί αρκετές φορές για ανθρώπους που έγιναν μοναχοί για να γλυτώσουν από τον νόμο.

Μακάρι να γνωρίζαμε και να μιλούσαμε με τέτοιους ανθρώπους κάθε μέρα, από το να αναλωνόμαστε σε ανούσιες, βαρετές συζητήσεις όπως ΄"τις μοναδικές λειτουργίες του καινούριου μου κινητού"...



Θα βαριόσουν αφάνταστα ,πιστεψέ με :eek:

απο antonia
Για μισό λεπτό βρε παιδάκια! Μιλάμε τόση ώρα για αμαρτίες και πάθη, αλλά δεν έχουμε ξεκαθαρίσει τι ακριβώς θεωρούμε αμαρτία. Ποιες πράξεις, σκέψεις, διαδικασίες περιλαμβάνονται στην ευρύτερη έννοια της αμαρτίας; Είναι τελικά αμαρτία η σαρκική επαφή πριν το γάμο στην εποχή που ζούμε; Είναι αμαρτία να μην ακολουθείς όλες τις νηστείες της ορθόδοξης πίστης; Είναι αμαρτία να ξεστομίζεις "άσχημες" λέξεις και ποιες είναι τελικά αυτές;

Αμαρτία είναι ότι κάνει κακό στους άλλους (ενίοτε και στον εαυτό μας)
Αν είναι δυνατόν να είναι αμαρτία ο έρωτας ή το sex ή το ποτό , το κάπνισμα ...
Αμαρτία είναι να καταπιέζεις τον εαυτό σου ,τις (νόμιμες) επιθυμίες σου , να αναγκάζεις παιδάκια να φέρονται σαν μεγάλοι (με σοβαροφάνεια δηλαδη) και γενικά με λίγα λογια να πηγαίνεις ενάντια στην φύση σου.


καλό μεσημέρι θα επανέλθω

βαγγέλης

Παθοκτόνος
21-03-06, 15:58
Αν το καλοσκεφτείτε, η πλειοψηφία των πιστών του χριστιανισμού είναι μεγάλοι σε ηλικία άνθρωποι. Γιαγιάδες είναι οι πιο "φανατικές" κυρίως. Μήπως κι αυτές, αφού έζησαν τη ζωούλα τους και τα "φάγαν τα ψωμιά" τους, το γυρίσανε στην πίστη μπας και "κλείσουν" μια καλή θεσούλα εκ δεξιών (άντε και εξ αριστερών) του Θεού; Λέω μήπως... Από την άλλη,η πλειονοψηφία των "επαναστατών"είναι (ανώριμοι) νέοι και νέες...Άραγε,ποιου η γνώμη βαραίνει περισσότερο; :rolleyes: :) Βέβαια,αυτή η άποψι κυκλοφορεί πολύ,είναι του συρμού,της μόδας...Πάντως,το θέσατε σωστά,αγαπητή μου Αντωνία,ότι "ζουν την ζωούλα τους".Διότι,σίγουρα,ζωή δεν ζουν...

Επίσης,όπως είναι γνωστό,για να γίνει δεκτή η μετάνοιά μας από τον Θεό,πρέπει να είναι καρδιακή.Δεν πρέπει να υπάρχει κανένας δισταγμός σε αυτή,διότι μπορεί να(νομίζουμε ότι) μετανιώνουμε για πολύ καιρό,αλλά στην πραγματικότητα να μην έχουμε επιτύχει τίποτα.Χρειάζονται σχεδόν δάκρυα μετανοίας,θα έλεγα,εάν επιθυμούμε αποτέλεσμα...Και αυτά τα δάκρυα δεν είναι μαύρα,αλλά ζωοποιά και γεμάτα γαλήνη και χαρμολύπη,πονεμένη χαρά...Και δεν ομιλώ από εξωτερικές γνώσεις,αλλά από(αληθινά υπέροχα...)βιώματα...

Αγαπητέ μου Χάρη,το χωρίο αυτό με τον Απόστολο είναι από τα κλασσικά προτεσταντικά χωρία,που χρησιμοποιείται για να δείξει ότι δήθεν η Αγία Γραφή είναι η μόνο πηγή πίστεως...Πριν σας παραθέσω,φίλε μου,κάποιο link,αναρωτηθείτε αν μπορεί να εννοεί ο Παύλος μόνον την Αγία Γραφή(που τότε δεν υπήρχε),δεδομένοι ότι σε άλλο πολύ γνωστό σημείο των επιστολών του λέγει:"στήκετε και κρατείτε τας παραδόσεις,ας ελάβατε είτε δια λόγου είτε δι'επιστολής ημών" ή όταν λέγει πως η Εκκλησία είναι
"στύλος και εδραίωμα της αληθείας"...

Drymonia
21-03-06, 18:00
Διαφωνώ! ο μοναχισμός είναι πλήρης άρνηση της κοινωνίας , άρα γίνεται από μη κοινωνικούς ανθρώπους ,σε πολλές περιπτώσεις αδύναμους ή δειλούς στο να αντιμετωπίσουν τις προκλήσεις και της δυσκολίες της ζωής.
Είναι δικαίωμά σου να διαφωνείς, αλλά το παράδειγμα του αναφέρεις είναι μεμονωμένο και περιορισμένο. Άλλωστε ως γνωστόν η εξαίρεση επιβεβαιώνει τον κανόνα. Οι όροι και συνθήκες του μοναχισμού είναι πολύ σκληρές. Σαφώς και δεν είναι όλοι οι μοναχοί άξιοι..το είπαμε αυτό. Άσε που απ'ότι θυμάμαι η πιο μεγάλη δοκιμασία που υπέστη ο Χριστός ήταν όταν απομονώθηκε στην έρημο.
Αδύναμος και δειλός είναι για εμένα περισσότερο εκείνος που δεν αντέχει να μείνει μόνος με τον εαυτό του ούτε λεπτό, και πάντα αναζητά την παρουσία άλλων μιλώντας ακατάπαυστα και συνήθως ανούσια. Εχω αναφέρει ξανά την άποψή μου: μοναξιά=η μόνη αξία.

Θα βαριόσουν αφάνταστα ,πιστεψέ με
Δεν σε πιστεύω. Πιστεύω αντίθετα ότι κάθε γνωριμία με πνευματικούς ανθρώπους αξίζει. Γι'αυτό γεμίζουμε τις βιβλιοθήκες μας με βιβλία! Μακάρι να είχα τη δυνατότητα να συνομιλώ συχνά με τέτοιους ανθρώπους, από το να ψάχνω να βρώ απαντήσεις σε βιβλία [ευτυχώς που υπάρχουν και αυτά βέβαια]. Και μία συμβουλή να πάρεις και μία άποψη να ακούσεις, ακόμα κι αν την απορρίψεις είναι όφελος. Δεν είναι τυχαίο ότι οι μεγαλύτερες προσωπικότητες της ιστορίας μαθήτευσαν ή συναναστρέφονταν πνευματικούς ανθρώπους.

Kamelot
21-03-06, 19:33
Αδύναμος και δειλός είναι για εμένα περισσότερο εκείνος που δεν αντέχει να μείνει μόνος με τον εαυτό του ούτε λεπτό, και πάντα αναζητά την παρουσία άλλων μιλώντας ακατάπαυστα και συνήθως ανούσια.
Sorry για την παρεμβολή, αλλά Drymonia συμφωνώ απόλυτα μαζί σου!
Γνωρίζω άτομα που καταγγέλουν τη μοναχικότητα ως αντικοινωνικότητα. Τα άτομα αυτά θέλουν συνεχώς να περιστοιχίζονται από κόσμο, να βγαίνουν συχνά και γενικά να προτιμάνε να ξοδεύουν ώρες σε ατέλειωτους καφέδες από το να μείνουν μόνοι και να διαβάσουν ένα βιβλίο πχ. Στην πλειοψηφεία τους είναι άτομα που δεν έχουν γενικά πνευματικές ανησυχίες και δεν έχουν κάνει ποτέ αυτοκριτική... Και στον ισχυρισμό μου ότι η αυτογνωσία επέρχεται μέσω της μοναξιάς αντιτάσσουν την άποψη πως μαθαίνει κανείς τον εαυτό του καλύτερα συναναστρεφόμενος συνεχώς τους άλλους (αφού ο άνθρωπος είναι κοινωνικό ον...)
(Μιλώντας για μοναξιά βέβαια εννοούμε τη συνειδητή επιλογή της και όχι τη μίζερη κατάσταση του να ξεμένει κανείς χωρίς φίλους και παρέα και αναγκαστικά να νιώθει μόνος).

η πλειονοψηφία των "επαναστατών"είναι (ανώριμοι) νέοι και νέες...Άραγε,ποιου η γνώμη βαραίνει περισσότερο;
Παθοκτόνε, όντας νέα και γω με ενόχλησε λίγο αυτή σου η άποψη :) Δηλαδή όλοι οι νέοι είναι ανώριμα άτομα λόγω ηλικίας? Σε ποια θέματα βαραίνει περισσότερο η άποψη των μεγαλυτέρων? Σε θέματα γνώσης? Σε θέματα εμπειρίας? Ειδικά για τα τελευταία θα διαφωνήσω, ειδικά όταν μου λένε " Μα γιατί θες να το κάνεις αυτό, εγώ που είμαι μεγαλύτερος ακολούθησα αυτό το δρόμο πριν από σένα και σου λέω ότι έχει άσχημες συνέπειες (πχ) ή κατέληξα σε αυτό το συμπέρασμα - οπότε πάρτο έτοιμο από μένα, δε χρειάζεται να ψάχνεσαι." Και δίκιο να έχει ο μεγαλύτερος σε κάτι, ας με αφήσει να το ανακαλύψω μόνη μου και ας πω "έφαγα τα μούτρα μου και χαράμισα τόσο χρόνο και ενέργεια κλπ". Έτσι έχει περισσότερη αξία η γνώση πιστεύω.

Drymonia
21-03-06, 21:16
Και στον ισχυρισμό μου ότι η αυτογνωσία επέρχεται μέσω της μοναξιάς αντιτάσσουν την άποψη πως μαθαίνει κανείς τον εαυτό του καλύτερα συναναστρεφόμενος συνεχώς τους άλλους (αφού ο άνθρωπος είναι κοινωνικό ον...)
Εξαρτάται και ποιούς συναναστρεφόμαστε... Με τα σωστά άτομα κάνεις συζητήσεις ουσίας, δίνεις και παίρνεις, αλλά μετά μένεις μόνος και "ανασυντάσσεσαι", "γεμίζεις τις μπαταρίες", αφομοιώνεις τις νέες γνώσεις και εξελίσσεσαι. Ένας κύκλος.

(Μιλώντας για μοναξιά βέβαια εννοούμε τη συνειδητή επιλογή της και όχι τη μίζερη κατάσταση του να ξεμένει κανείς χωρίς φίλους και παρέα και αναγκαστικά να νιώθει μόνος).
Ας μη πιάνουμε τα άκρα. Ο άνθρωπος είναι κοινωνικό όν αλλά πρέπει να γνωρίσει και τον εαυτό του.
Έχει τόσο όμορφα πράγματα να μας προσφέρει η οικία μας. Επιλέγουμε τη μουσική που μας αρέσει [στην ένταση που επιθυμούμε], διαβάζουμε, αλλά και βέβαια επικοινωνούμε [όπως κάνω εγώ τώρα], καλούμε φίλους, μαγειρεύουμε, δημιουργούμε. 'Ολα τα μεγάλα έργα και σκέψεις δημιουργούνται μέσω της αυτοσυγκέντρωσης. Φυσικά, ο λογοτέχνης πχ πρέπει να έχει κοινωνική μόρφωση και γνώση για να την αποτυπώσει στο έργο του. Αλλά συγγράφει μόνος.

Τώρα θυμήθηκα και μια ωραία ρήση του Μακιαβέλι που μου είχε κάνει εντύπωση. Δεν το θυμάμαι ακριβώς αλλά [περίπου] έλεγε: "όταν γυρνάω σπίτι βγάζω αμέσως τα βρώμικα ρούχα που φορούσα όσο βρισκόμουν έξω, πλένομαι και βάζω βασιλικά ενδύματα για να μείνω μόνος με τα βιβλία των αγαπημένων μου συγγραφέων".

Παθοκτόνος
21-03-06, 23:32
Δηλαδή όλοι οι νέοι είναι ανώριμα άτομα λόγω ηλικίας? Όχι.Εδώ αρκεί κανείς να θυμηθεί το κλασσικό παράδειγμα με τον Μέγα Αλέξανδρο και τον Φίλιππο (ή αυτό της Αντιγόνης και του Κρέοντος)...Αγαπητή,κι εγώ έχω πέσει θύμα αυτής της ανόητης προκατάληψης.Αλλά,ομιλούμε ποσοστιαίως πάντοτε.Το αν είσαι ώριμη εξ άλλου νομίζω πως το έδειξες με την απάντησί σου... :)

xarism
22-03-06, 14:18
Πολύ ωραία φίλε Χάρη! Οπότε, κατάληξα στο συμπέρασμα ότι κάνω ό,τι θέλω στη ζωή μου, ελεύθερη και ξέγνοιαστη από αμαρτίες και τιμωρία, και λίγο πριν με συναντήσει ο Χάρος για να μου πάρει την τελευταία πνοή, επικαλούμε το Θεό και ζητώ συγχώρεση! Έτσι, απ' τη μία έχω ζήσει ό,τι θέλω, και απ' την άλλη, αφού μεταννόησα, θα με δεχτεί ο Θεός στο πλευρό του και θα ζήσω στον Παράδεισο μαζί του. Τώρα μπορώ να κοιμάμαι ήσυχη! Ουφ...

Πολύ έξυπνο Antonia, αν μου πέις και πότε θα πεθάνεις θα σε παραδεχτώ...

Στο συγκεκριμένο θέμα (της μετάνοιας) απάντησε ο Παθοκτόνος, όπου και συμφωνώ απόλυτα.

xarism
22-03-06, 14:43
Δε πιστεύω ότι οι Άγιοι της εκκλησίας έπραξαν κάτι διαφορετικό από το ευαγγέλιο. Αυτό που λές είναι αντιφατικό. Από τη μία δέχεσαι το Ευαγγέλιο και απ'την άλλη δεν δέχεσαι τους Αγίους της εκκλησίας που ενήργησαν σύμφωνα με τις προσταγές του.

Οι άγιοι της εκκλησίας που ενέργησαν σύμφωνα με τις προσταγές του ήταν οι πρώτοι αποστολικοί πατέρες, μετά από εκεί άρχισε να χωλένει το πράγμα, προστέθηκαν πολλά στις παραδόσεις και τις χριστιανικές διδασκαλίες του ευαγγελίου. Δεν θα αναφερθώ άλλο σε αυτό το θέμα, αν και πιστεύω ότι έχω ήδη απαντήσει...


Ο χριστιανός πειθαρχεί στον Θεό. Τους Αγίους τους τιμά και τους σέβεται για τα πεπραγμένα τους. Πάλι δε βρίσκω πλάνη στον σύγχρονο συνειδητοποιημένο ΟΡΘΟΔΟΞΟ χριστιανό. Επίσης, ο άγιος θεωρείται ότι είναι συχνά ο μεσάζων ανάμεσα στον άνθρωπο και τον Θεό.

Σωστά όσο ΄για τις δύο προτάσεις, και εγώ πιστεύω ότι δεν φταίνε οι άνθρωποι, αν κάποιοι υποτείθετε εκπρόσωποι του Θεού τους διδάσκουν λάθος.
Όσο για το τελευταίο όμως, ο άγιος δεν είναι μεσάζων ανάμεσα στον Θεό και τον άνθρωπο. Σύμφωνα με το ευαγγέλιο, ο μόνος μεσίτης ματαξύ Θεού και ανθρώπων είναι ο Χριστός!
Οι άγιοι δεν μεσιτεύουν ούτε ακούνε προσευχές, αν διαβάσεις την αποκάλυψη θα δεις ότι περιμένουν στο περιβάλλον του Θεού, (κάτω από το θυσιαστήριο του Θεού) την τελική κρίση, για λάβουν το μισθό τους και να απολάυσουν την ουράνεια βασιλεία με όλους τους αγίους.
Τώρα θα μου πείς εύλογα πως η εκκλησία μας λέει ότι μεσιτεύουν και ακούνε προσευχές; Αυτό ρωτάω και εγώ, που το βρήκαν και το διδάσκουν,

Όσο για προσευχές που έχουν απαντηθεί από τους αγίους, πιθστεύω ότι απλά ο Θεός απάντάει σε κάθε ανθρωπο που επικαλείτε ειλικρινώς τα θεία (τους αγίους δηλαδή κ.α.), από άγνοια του ανθρώπου. Ο ίδιος ο Χριστός δίδαξε του πρωτους μαθητές πως να προσέυχονται στον Πατέρα.
Δυστυχώς οι άνθρωποι των θρησκειών ΄σήμερα κατάφεραν να αφερέσουν τη δόξα που ανοίκει μόνο στο Θεό και να την μοιράζουν στους ανθρώπους. ακόμα κι αν είναι άγιοι, η δόξα, η λατρεία και η προσκύνηση, ανοίκει στο Θεό.

Έχουμε καταντήσει Χριστιανοί ειδολολάτρες, προσκυνόντας, ανθρώπους, ζώνες, σανδάλια, οστά, και σκηνώματα... ενώ ο Χριστός είναι ζωντανός δίπλα μας, που καταντήσαμε....

Drymonia
22-03-06, 15:25
Σύμφωνα με τα λεγόμενά σου ο ορθόδοξος χριστιανός δεν πρέπει να πηγαίνει σε εκκλησίες αφιερωμένες σε αγίους [άραγε στην κατηγορία του ειδώλου συμπεριλαμβάνεις και τη Παναγία;;] ούτε να προσκυνούν τις εικόνες, αλλά οι ναοί να έχουν το μουσουλμανικό ή εβραϊκό πρότυπο. Άρα έχουμε να κάνουμε με αιρετική ως προς την ορθόδοξη πίστη άποψη.

Επίσης, ο Παθοκτόνος είπε κάτι πολύ σωστό στην απάντησή του, που ανατρέπει το επιχείρημά σου, ότι δηλαδή η Αγία Γραφή δεν υπήρχε τότε, άρα αυτό που εννοείς προφανώς είναι ότι πουθενά στη παλαιά διαθήκη δεν αναφέρεται κάτι τέτοιο, και όχι στο ευαγγέλιο. Επομένως, προτιμάς ένα χριστιανισμό που να ακολουθεί πιστά τον νόμο της παλαιάς διαθήκης και όχι του ευαγγελίου. Άραγε και στη παλαιά διαθήκη δε τιμούσαν τους τότε αγίους-προφήτες τους [πχ Ηλίας];

Ο άγιος δεν είναι μεσίτης, είναι άνθρωπος που έζησε τηρώντας το Ευαγγέλιο και υπέμεινε κακουχίες και όχι μόνο μένοντας πιστός και τιμώντας/ υπερασπίζοντας τη θρησκεία του, κάτι που εγώ το σέβομαι σε κάθε θρησκεία. Όπως ένα έθνος έχει ήρωες και τους τιμά στις εθνικές εορτές, έτσι κατά τη γνώμη μου μια θρησκεία έχει τους αγίους. Ο άνθρωπος, που πονά και πάσχει, προσεύχεται στον θεό, αλλά και τον άγιό του, όπως λέγεται, που θα "βοηθήσει" την προσευχή του αμαρτωλού να εισακουστεί, καθώς ο άγιος βρίσκεται πολύ πιο κοντά στο θείο.

Raistlin
22-03-06, 16:26
Διαφωνώ! ο μοναχισμός είναι πλήρης άρνηση της κοινωνίας , άρα γίνεται από μη κοινωνικούς ανθρώπους ,σε πολλές περιπτώσεις αδύναμους ή δειλούς στο να αντιμετωπίσουν τις προκλήσεις και της δυσκολίες της ζωής.
Εχει ακουστεί αρκετές φορές για ανθρώπους που έγιναν μοναχοί για να γλυτώσουν από τον νόμο.

Αμαρτία είναι ότι κάνει κακό στους άλλους (ενίοτε και στον εαυτό μας)
Αν είναι δυνατόν να είναι αμαρτία ο έρωτας ή το sex ή το ποτό , το κάπνισμα ...
Αμαρτία είναι να καταπιέζεις τον εαυτό σου ,τις (νόμιμες) επιθυμίες σου , να αναγκάζεις παιδάκια να φέρονται σαν μεγάλοι (με σοβαροφάνεια δηλαδη) και γενικά με λίγα λογια να πηγαίνεις ενάντια στην φύση σου.



Γιατί κάποιοι είστε τόσο αρνητικοι? Σας έβαλε κανεις μαχαιρι στο λαιμο? Επιλογή του καθενός είναι να επιλέξει τις ιδέες και τις πράξεις του.
Μη ποιάνετε τα άκρα (αποχή από το sex, κάπνισμα, ποτό, φαγητά και άλλα) απλά εγκράτια, είναι αδύνατον να κωπούν όλα μαχαίρι από την μια μέρα στην άλλη ειδηκά όταν ζούμε σε μια κοινωνία γεμάτη πειρασμούς. Εξ' άλλου αν δεν υπήρχε και ο πειρασμός δεν θα είχε νόημα η αμαρτία και ο αγώνας.

Δεν είναι όλοι οι μοναχοί φίλε Βαγγέλη ίδιοι, υπήρχαν άνθρωποι (μοναχοί) που παρόλο που ήταν άρρωστοι δεχόντουσαν με χαρά άλλους ανθρώπους και άκουγαν τα προβλήματά τους αδιαφορόντας για την εξασθένησή τους λόγο της ταλαιπορίας του μοναχισμού.
Εξ άλλου δεν είναι μόνο το πως ζει ο καθένας σε προσωπικό επίπεδο αλλα και πως συμπεριφέρεται στους γύρω του.
Τέλος για όσους δεν δέχονται τις θρησκευτικές αντιλείψεις ,δείτε το κι αλλιώς, όσο αφορά τους πειρασμούς: έχω θέληση και μπορώ να να είμαι εγκρατής σε πολλά πράγματα... Δείτε το και εγωιστικά. Έτσι αποκτούμε και ισχυρότερη θέληση...

Παθοκτόνος
22-03-06, 16:29
Έχουμε καταντήσει Χριστιανοί ειδολολάτρες, προσκυνόντας, ανθρώπους, ζώνες, σανδάλια, οστά, και σκηνώματα... ενώ ο Χριστός είναι ζωντανός δίπλα μας, που καταντήσαμε....Μα τι λέτε αγαπητέ μου;Θα επαναλαμβάνουμε τις εμπαθείς(άρα:-νομοτελειακά-a priori αστήρικτες) θέσεις των(λίαν αγαπητών παρά ταύτα :) ) ολυμπιστών;Όταν αγαπάτε ένα αντικείμενο δεν το φιλάτε καμμία φορά;..Τας χείρας των γυναικών και δεσποινίδων δεν τις φιλούσαν παλαιότερα;Αυτό ήταν λατρεία ή "αβρότητα"; :rolleyes: Το έχω ξαναπεί (προσ)κυνώ= φιλώ...Στα αντικείμενα δεν αποδίδουμε λατρεία...Και τα αντικείμενα στα οποία αποδίδουμε τιμή εμείς οι χριστιανοί είναι αντικείμενα στα οποία κατοικεί το Πανάγιο και ζωοποιό Πνεύμα,το οποίο ενεργεί μέσω αυτών και θαύματα.Γι'αυτό άλλωστε "λυσσομανούν"(διατί τόση...αγάπην; )οι πάσης φύσεως αντιχριστιανοί εάν ακούσουν για άγιο σκήνωμα κ.λπ.Διότι αυτό το σκήνωμα-με τις υπερφυσικές ιδιότητες που έχει αποκτήσει-τους"χαλάει την σούπα"...Εν πάση περιπτώσει,ειλικρινά δεν επιθυμώ να γίνω δηκτικός...Ο καθείς ας τα σκεφθεί μονάχος του αυτά,αν έχει κάποια ακόμη εντιμότητα...

Δεν θέλω επίσης πάλιν να ξεφύγουμε από το θέμα,αλλά αναγκάζομαι να απαντήσω:σχετικά με τους Αγίους,στην Καινή μας Διαθήκη αναφέρεται πως(αυτό είναι το "ζουμί") "δέησις δικαίου ισχύει"(-και-για κάποιον άλλο),η ικετήρια προσευχή,με άλλα λόγια του δικαίου έχει πολλή δύναμι.Και στην Π.Δ.αναφέρεται κάπου ότι εάν βρεθεί κάποιος δίκαιος να προσευχηθεί για την τάδε πόλι δεν θα την τιμωρήσει ο τριαδικός Θεός...Αυτό σημαίνει ότι μπορούμε να"αγγαρεύσουμε"κάποιον άνθρωπο είτε ανήκοντα στην στρατευομένη είτε στην θριαμβεύουσα(όπως λέγονται)Εκκλησία να προσευχηθούν για μας και αυτοί θα το πράξουν.Αυτό μπορώ να το πω και από προσωπικές μου εμπειρίες,όταν γνώριζα ότι "έβαλα"κάποιον Άγιο να προσευχηθεί για τα τάδε πρόσωπα εν αγνοία αυτών.Η( μεγάλη)διαφορά στην συμπεριφορά τους,στον τρόπο που μιλούσαν(αυθορμήτως,το στόμα ομιλεί εκ του περισσεύματος της καρδιάς,ως γνωστόν) και συμπεριφέρονταν ήταν εμφανής...Και φυσικά μπορώ να πω και πολλά άλλα επ'αυτού,αλλά δεν είναι το θέμα μας... :)

vagkri
23-03-06, 12:15
Γιατί κάποιοι είστε τόσο αρνητικοι? Σας έβαλε κανεις μαχαιρι στο λαιμο? Επιλογή του καθενός είναι να επιλέξει τις ιδέες και τις πράξεις του.

δεν είμαι αρνητικός φιλε raistlin ,οι επιλογές του καθενός είναι σεβαστές εάν δεν δημιουργεί προβλήματα ή δεν επιβαρύνει το κοινωνικό σύνολο.

Δεν είναι όλοι οι μοναχοί φίλε Βαγγέλη ίδιοι, υπήρχαν άνθρωποι (μοναχοί) που παρόλο που ήταν άρρωστοι δεχόντουσαν με χαρά άλλους ανθρώπους και άκουγαν τα προβλήματά τους αδιαφορόντας για την εξασθένησή τους λόγο της ταλαιπορίας του μοναχισμού.

συμφωνώ και δεν λέω ότι όλοι οι μονάζοντες είμαι προβληματικοί άνθρωποι.
Θα πρέπει να παραδεχτείς όμως , ότι δεν προσφέρει τίποτα (συνήθως) στην κοινωνία ένας άνθρωπος ο οποίος απομονώνεται και ζεί με τις παροχές των άλλων χωρίς να κάνει τίποτε άλλο από το να προσεύχεται για την ψυχή του.

Εξ άλλου δεν είναι μόνο το πως ζει ο καθένας σε προσωπικό επίπεδο αλλα και πως συμπεριφέρεται στους γύρω του.

ποιούς γύρω του αγαπητέ; τους υπόλοιπους καλόγερους ;

Τέλος για όσους δεν δέχονται τις θρησκευτικές αντιλείψεις ,δείτε το κι αλλιώς, όσο αφορά τους πειρασμούς: έχω θέληση και μπορώ να να είμαι εγκρατής σε πολλά πράγματα... Δείτε το και εγωιστικά. Έτσι αποκτούμε και ισχυρότερη θέληση...

είναι κι αυτό μια (σεβαστή) άποψη

βαγγέλης

Raistlin
23-03-06, 16:07
συμφωνώ και δεν λέω ότι όλοι οι μονάζοντες είμαι προβληματικοί άνθρωποι.
Θα πρέπει να παραδεχτείς όμως , ότι δεν προσφέρει τίποτα (συνήθως) στην κοινωνία ένας άνθρωπος ο οποίος απομονώνεται και ζεί με τις παροχές των άλλων χωρίς να κάνει τίποτε άλλο από το να προσεύχεται για την ψυχή του.

.

ποιούς γύρω του αγαπητέ; τους υπόλοιπους καλόγερους ;


Δεν προσεύχονται μόνο για την δική τους ψυχή, από την στιγμή που δέχονται επισκέψεις και ακούν τα προβλήματα τους κάτι είναι κι αυτό, βοηθάνε τον κόσμο.
Δηλαδή όλοι οι άλλοι που ζουν σε μια κοινονία, προσφαίρουν πάντα σε αυτήν όταν οι περισσότεροι κοιτάνε το συμφέρον τους?
<...ζει με τις παροχές των άλλων...> ποιες παροχές...!? (αναφέρομαι στους <πραγματικούς> μοναχούς )

Στο τελευταίο δεν αναφερόμουν στους καλόγερους αλλά γενικά στους ανθρώπους.

Παθοκτόνος
23-03-06, 16:30
Δεν προσεύχονται μόνο για την δική τους ψυχή, από την στιγμή που δέχονται επισκέψεις και ακούν τα προβλήματα τους κάτι είναι κι αυτό, βοηθάνε τον κόσμο.Οι μοναχοί είναι οι επαγγελματίες προσευχόμενοι.Για όλους...Πριν πάνε πρέπει να έχουν δώσει όλα τα υπάρχοντά των σε άλλους.Η ακτημοσύνη είναι βασική προυπόθεσι αυτού του βίου...Σαφώς,εκεί που είναι παραλλήλως "εργάζονται".Άλλοι κάμνουν χειρωνακτικές δουλειές(εργόχειρα,κομβοσκοίνια και άλλες αρκετά σκληρότερες)και άλλοι,όπως ο μέγιστος Όσιος Νικόδημος ο Αγιορείτης,αντέγραφαν κώδικες(εξ ου και αρκετοί τίτλοι συγγραμμάτων,όπως ο τίτλος-που δεν ήταν άρα δικός του-"Ηθικά"των σχετικών συγγραμμάτων του Πλουτάρχου)...Γι'αυτό και οι μονές έχουν τεράστιες βιβλιοθήκες με σπανιότατα χειρόγραφα...

Drymonia
23-03-06, 21:05
Δηλαδή όλοι οι άλλοι που ζουν σε μια κοινωνία, προσφέρουν πάντα σε αυτήν όταν οι περισσότεροι κοιτάνε το συμφέρον τους?
Αυτό ξαναπές το! Οι περισσότεροι νοιαζόμαστε μόνο για τον εαυτό μας και τον στενό οικογενειακό κύκλο, δίχως να γνωρίζουμε ποιός μένει στην διπλανή πόρτα. Το ενδιαφέρον μας και η έγνοια μας σταματά κυριολεκτικά στην εξώπορτα του σπιτιού μας. Μήπως λόγω αυτής της εγωιστικής αδιαφορίας/ωχαδελφισμού δεν πάει η πατρίδα μας από το κακό στο χειρότερο; Αρχίζοντας από τους πολιτικούς και καταλήγοντας στους απλούς βιοπαλαιστές, το προσωπικό όφελος υπερέχει του κοινού/εθνικού συμφέροντος.

vagkri
23-03-06, 21:48
Αυτό ξαναπές το! Οι περισσότεροι νοιαζόμαστε μόνο για τον εαυτό μας και τον στενό οικογενειακό κύκλο, δίχως να γνωρίζουμε ποιός μένει στην διπλανή πόρτα. Το ενδιαφέρον μας και η έγνοια μας σταματά κυριολεκτικά στην εξώπορτα του σπιτιού μας.

σύμφωνοι ,μόνο που εργαζόμαστε,πληρώνουμε φόρους,γεννάμε παιδιά ,εργαζόμαστε για το κοινό συμφέρον (με αμοιβή ειναι η αλήθεια,αλλα εργαζόμαστε) ενώ οι μονάζοντες μονάζουν μες την μακαριοτητα τους αλλά αν χρειαστούν βοήθεια, θα τρέξουν στους αμαρτωλούς (νοσοκομείο.αστυνομία,πυροσβεστική...).
Συγνώμη αλλά ....δεν το καλοβλέπω.
Εν πάσει περιπτώσει αυτά είναι απλά οι ιδέες μου χωρίς να τρέφω εμπάθεια ή αντιπάθεια

Ετσι κι αλλιώς όπως λεει ο αξιαγάπητος κατακουζηνος (σορυ παθοκτονος) ολοι πρεπει να αγαπάμε όλους

*το παραπάνω ήταν απλώς αστεισμός αγαπητέ κε παθοκτόνε*


βαγγέλης

Παθοκτόνος
23-03-06, 22:38
αν χρειαστούν βοήθεια, θα τρέξουν στους αμαρτωλούς (νοσοκομείο.αστυνομία,πυροσβεστική...).Οι ίδιοι θεωρούν τους εαυτόυς των αμαρτωλούς.Η ταπείνωσι βαθιά προέχει και είναι η δευτέρα σημαντικότερη χριστιανική αρετή...Εξ άλλου,πολλοί μοναχοί και μοναχές "τρέχουν" για ίασι στους χαρισματούχους γέροντες...

όπως λεει ο αξιαγάπητος κατακουζηνος (σορυ παθοκτονος)Σου αποστέλλω(για τιμωρία)το νέο πόνημά μου"το αποχετευτικό σύστημα στο Βυζάντιο"... :) Αυτές οι σημερινές τηλεοπτικές σειρές...Τι επίπεδο...

vagkri
24-03-06, 09:53
σου αποστέλλω(για τιμωρία)το νέο πόνημά μου"το αποχετευτικό σύστημα στο βυζάντιο"...

σας ευχαριστώ που φροντίζετε την πνευματική μου εξέλιξη :)

αυτές οι σημερινές τηλεοπτικές σειρές...τι επίπεδο...

τις οποίες ως φαίνεται τις παρακολουθείτε :D :D

θα επαναλάβω ότι επειδή η ζωή του καθενός πρέπει να ελέγχεται από τον ίδιο, δεν θα είχα καμία αντίρηση για τα μοναστήρια και τους μοναχούς αν δεν ελάμβαναν κανένα είδος χρηματικής επιχορήγησης από το κράτος!!!

πριν πάνε πρέπει να έχουν δώσει όλα τα υπάρχοντά των σε άλλους.η ακτημοσύνη είναι βασική προυπόθεσι αυτού του βίου..

που τα δίνουν ; μήπως στην εκκλησία ;

άλλοι κάμνουν χειρωνακτικές δουλειές(εργόχειρα,κομβοσκοίνια και άλλες αρκετά σκληρότερες)

κολλάνε βαρέα και ανθυγιεινά ένσημα;

φαντάζομαι αστειεύεστε.....

με αγάπη μεν , αλλά....

Antonia
24-03-06, 10:27
Αγαπητά μου παιδάκια! Για ακόμα μια φορά καταφέρατε να με κουράσετε με τις αντιπαραθέσεις σας. (Μήπως είμαι γκρινιάρα και γίνομαι τόσο κακιά καμιά φορά :confused: ) Το όνομα του topic είναι "ΓΙΑ ΠΟΙΟ ΛΟΓΟ ΖΟΥΜΕ"; Ας επιστρέψουμε σ' αυτό λοιπόν.

Προσωπικά θεωρώ πως είμαστε κάποιου είδους ενέργεια στο σύμπαν που συσσωρεύεται σε έναν "χώρο" (σκεφτείτε κάτι σα νέφωση). Αρχικά η ενέργεια αυτή μπορεί να χαρακτηριστεί ως "πνεύμα" ή αλλιώς "ψυχή". Στόχος της ύπαρξης αυτών είναι η επίτευξη της ελαφρότητά τους για να εξυψωθούν και να μπορούν (κάπως φανταστικά θα το θέσω τώρα) να φτάσουν τα ψηλότερα επίπεδα. Άγνωστο ποια είναι αυτά, όπως άγνωστο και το πότε ξεκίνησαν να υπάρχουν οι ψυχές. Από πού δημιουργήθηκαν; (ΠΡΟΣΟΧΗ! Όχι από ποιον!) Για να πραγματοποιηθεί αυτού του είδους η αναβάθμιση λοιπόν, το πνεύμα πρέπει να εισέλθει σε ένα "μέσο". Αυτό είναι το σώμα. Κατοικώντας στο σώμα το πνεύμα έχει τη δυνατότητα να ζήσει σε έναν υλικό κόσμο, που του παρέχει δημιουργικότητα, καλλιέργεια, αναπαραγωγή, ευφορία, διασκέδαση κ.ά. Μέσα από τη ζωή (στην υλική αναφέρομαι, αφού έτσι κι αλλιώς το πνεύμα ζει και ως άυλο, δηλαδή ως ενέργεια, όπως πρωείπα) μπορεί να ολοκληρωθεί. Για να φτάσει όμως σ' αυτό το στάδιο πολλές φορές χρειάζεται να επανέλθει στον υλικό κόσμο πάνω από μία φορές. Η διαδικασία ονομάζεται μετενσάρκωση. Πρόκειται για τη "μετακόμιση" του πνεύματος από ένα σώμα σε ένα άλλο.

Τώρα, πώς επιτυγχάνεται η ελαφρότητα της ψυχής/πνεύματος είναι άλλο θέμα συζήτησης. Άλλοι νομίζουν μέσω των θρησκειών και της πίστης στο θείο και το ιερό, ενώ άλλοι μέσα από (καλές; ) ενέργειες/πράξεις που για τον καθένα διαφοροποιούνται, ανάλογα με το χαρακτήρα, το ήθος και την παιδεία...

Θα ήθελα να μου πείτε τις απόψεις σας πάνω στο θέμα.

vagkri
24-03-06, 11:24
Αγαπητά μου παιδάκια! Για ακόμα μια φορά καταφέρατε να με κουράσετε με τις αντιπαραθέσεις σας. (Μήπως είμαι γκρινιάρα και γίνομαι τόσο κακιά καμιά φορά :confused: ) Το όνομα του topic είναι "ΓΙΑ ΠΟΙΟ ΛΟΓΟ ΖΟΥΜΕ"; Ας επιστρέψουμε σ' αυτό λοιπόν.

Μάλλον είσαι γκρινιάρα , αλλά έχεις δίκιο.Εξεφύγαμεν !!


Στόχος της ύπαρξης αυτών είναι η επίτευξη της ελαφρότητά τους για να εξυψωθούν και να μπορούν (κάπως φανταστικά θα το θέσω τώρα) να φτάσουν τα ψηλότερα επίπεδα.
συμφωνώ!!

Για να πραγματοποιηθεί αυτού του είδους η αναβάθμιση λοιπόν, το πνεύμα πρέπει να εισέλθει σε ένα "μέσο". Αυτό είναι το σώμα. Κατοικώντας στο σώμα το πνεύμα έχει τη δυνατότητα να ζήσει σε έναν υλικό κόσμο, που του παρέχει δημιουργικότητα, καλλιέργεια, αναπαραγωγή, ευφορία, διασκέδαση κ.ά.

Αφού όμως ξεκινήσει από το κατώτατο επίπεδο ζωής .


Μέσα από τη ζωή (στην υλική αναφέρομαι, αφού έτσι κι αλλιώς το πνεύμα ζει και ως άυλο, δηλαδή ως ενέργεια, όπως πρωείπα) μπορεί να ολοκληρωθεί. Για να φτάσει όμως σ' αυτό το στάδιο πολλές φορές χρειάζεται να επανέλθει στον υλικό κόσμο πάνω από μία φορές. Η διαδικασία ονομάζεται μετενσάρκωση. Πρόκειται για τη "μετακόμιση" του πνεύματος από ένα σώμα σε ένα άλλο.

ώστε κάθε φορά να αποκτά εμπειρίες προερχόμενες από το προηγούμενο επίπεδο ζωής.Αν βέβαια δεν εχει αποκτήσει την ποιότητα ψυχής που απαιτήται για να προχωρήσει στο επόμενο και ανώτερο ποιοτικά επίπεδο , μένει στο ίδιο μέχρι να αποκτήσει την ποιότητα που απαιτήται.

Τώρα, πώς επιτυγχάνεται η ελαφρότητα της ψυχής/πνεύματος είναι άλλο θέμα συζήτησης.

Πιστεύω ότι δεν είναι άλλο θέμα συζήτησης.Για εμένα ο σκοπός της ζωής είναι ο εξής απλός: ζούμε για να πεθάνουμε ... δηλαδή μέσω της ζωής να φτάσουμε στο βέλτιστο επίπεδο ψυχικής ποιότητας και αφού έχουμε εκπαιδευτεί και βελτιωθεί από τα διάφορα επίπεδα ζωής , να πάμε στο ιδανικό μερος με ιδανικές συνθήκες για να ζήσουμε για πάντα. Αυτό το μέρος πρέπει νά είναι σε άλλη διάσταση και ίσως χωρίς υλική υπόσταση (αυθαίρετη και ρομαντική άποψη) . :)

Το ότι μπήκε στην συζήτηση η γνωστή αντιπαράθεση μεταξύ πιστών και μή , οφείλεται στο ότι οι θρησκείες δίνουν απάντηση σε αυτό το ερώτημα με την δική τους θεωρία.Μη τεκμηριωμένη βέβαια , αλλά εύκολη στην κατανοηση της από τον πολύ κόσμο.
Για αυτό το λόγο λέω ότι οι θρησκείες βασίζονται στον φόβο.

καλημέρα σας

xarism
24-03-06, 14:20
Χέρετε! καιρός ήταν να σχοληθούμε και με το θέμα μας!

Κατ' αρχήν Αντωνία λες:
...Άγνωστο ποια είναι αυτά, όπως άγνωστο και το πότε ξεκίνησαν να υπάρχουν οι ψυχές. Από πού δημιουργήθηκαν; (ΠΡΟΣΟΧΗ! Όχι από ποιον!)

Δηλαδή να προχέξουμε μην πέσουμε στην παγίδα να αναρωτηθούμε μήπως ήταν κάποιος και όχι κάτι, αυτός που μας έφτιαξε. Γιατί σύμφωνα με σένα δεν ήταν ο Θεός. Επίσης μάλλον μπέρδεψες το θέμα μας με την μετενσάρκωση που είναι άλλο θέμα σε αυτό το forum. Αλλά και αν ακόμη απαντούσες στη ερώτηση για ποιό λόγο ζούμε, η απάντηση δεν μπορεί να είναι η μετενσάρκωση (κάτι που έτσι κι αλλιώς δεν πιστεύω).

Ζούμε σίγουρα όχι για 60-70 χρόνια άλλα αιώνια... (επειδή η ψυχή μας δεν πεθαίνει!). Το θέμα είναι που... μετά από εδώ.

Έχω κάτι φίλους γιατρούς, που έχουν με την σειρά τους γνωρίσει άτομα που είχαν "μεταθανάτιες εμπειρίες". Οι εμπειρίες αυτές ήταν για κάποια άτομα υπέροχες, ενώ για κάποια άλλα φρικτές.

Οι άνθρωποι που είχαν αυτές τις εμπειρίες, καθώς πέθαιναν, έβλεπαν να βγαίνουν από το σώμα τους και άκουγαν τους γιατρούς που λέγανε ότι ο ασθενής υπέκυψε, και άλλα σχετικά...

Κάποιοι από αυτούς καθώς λίγο μετα επανερχόντουσαν είτε με την βοήθεια των γιατρών είτε αναξήγητα.., περιέγραφαν ότι περνούσαν ένα φωτεινό τούνελ και μεταφερόντουσαν αστραπιαία, σε ένα πανέμορφο περιβάλλον λουσμένο στο φως, αν και δεν υπήρχε κάποια συγκεκριμένη πηγή φωτός όπως ο ήλιος. Είχαν πλήρη τις αισθήσεις τους στο περιβάλλον αυτό, και έβλεπαν "πράγματα" και άκουγαν ήχους που δεν μπορούσαν να τους περιγράψουν και να τους συγκρίνουν με αυτούς, εδώ στη γη....

Άλλοι πάλι, καθώς επέστρεφαν στο σώμα τους, είχαν κυριευτεί από φόβο και τρόμο. Περιέγραφαν στους γιατρούς ότι μεταφέρθηκαν σε ένα σκοτεινό τόπο, όπου οι ίδιοι υπέφεραν φρικτά, πονούσαν και καιγόντουσαν χωρίς όμως να φθύρονται, αλλά είχαν πλήρη αίσθηση του ότι υπέφεραν φρικτά. Επίσης άκουγαν και κραβγιές από άλλους ανθρώπους-ψυχές, τις οποίες όμως δεν έβλεπαν και κανείς δεν μπορούσε να βοηθήσει κανέναν.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα μου ανέφερε ο φίλος μου, όπου κάποιος ασθενής καθώς πέθανε του κάνανε ηλεκτροσοκ τρείς φορές και την τρίτη επανήλθε και έπιασε με δύναμη τα χέρια των γιατρών και τους παρακαλούσε να μην τον αφήσουν να πεθάνει και ξαναβρεθεί εκεί που πήγε... Δυστυχώς, τα επόμενα δευτερόλεπτα τον ξαναχάσανε, χωρίς να μπορέσουν να τον βοηθήσουν.

Τα γεγονότα αυτά έχουν καταγραφτεί από την παγκόσμια ιατρική κοινότητα ως αναξήγητα... Για τους πιστούς όμως υπάρχει εξήγηση και είναι σε Αυτόν που μας αγαπάει πραγματικά και που δεν θες να πουμε ότι μας δημιούργησε...

vagkri
24-03-06, 14:42
Ζούμε σίγουρα όχι για 60-70 χρόνια άλλα αιώνια... (επειδή η ψυχή μας δεν πεθαίνει!). Το θέμα είναι που... μετά από εδώ.


Για τους πιστούς όμως υπάρχει εξήγηση και είναι σε Αυτόν που μας αγαπάει πραγματικά και που δεν θες να πουμε ότι μας δημιούργησε...


και καταλήγεις με το παρακάτω περιστατικό που δείχνει την αγάπη Του!!!


Άλλοι πάλι, καθώς επέστρεφαν στο σώμα τους, είχαν κυριευτεί από φόβο και τρόμο. Περιέγραφαν στους γιατρούς ότι μεταφέρθηκαν σε ένα σκοτεινό τόπο, όπου οι ίδιοι υπέφεραν φρικτά, πονούσαν και καιγόντουσαν χωρίς όμως να φθύρονται, αλλά είχαν πλήρη αίσθηση του ότι υπέφεραν φρικτά. Επίσης άκουγαν και κραβγιές από άλλους ανθρώπους-ψυχές, τις οποίες όμως δεν έβλεπαν και κανείς δεν μπορούσε να βοηθήσει κανέναν.

απλή ανακατανομή του δικού σου μηνύματος δείχνει πόσο αντιφατικά χρησιμοποιήται η λεξη "αγάπη".

Μάλλον πρέπει να μας εξηγήσεις την έννοια της λέξεως!!!!!

Antonia
24-03-06, 15:07
Δηλαδή να προχέξουμε μην πέσουμε στην παγίδα να αναρωτηθούμε μήπως ήταν κάποιος και όχι κάτι, αυτός που μας έφτιαξε. Γιατί σύμφωνα με σένα δεν ήταν ο Θεός. Επίσης μάλλον μπέρδεψες το θέμα μας με την μετενσάρκωση που είναι άλλο θέμα σε αυτό το forum. Αλλά και αν ακόμη απαντούσες στη ερώτηση για ποιό λόγο ζούμε, η απάντηση δεν μπορεί να είναι η μετενσάρκωση (κάτι που έτσι κι αλλιώς δεν πιστεύω).Αγαπητέ Χάρη, δυστυχώς δε με κατάλαβες. Δεν είπα ποτέ ότι δεν πιστεύω ότι μας δημιούργησε ο θεός. Αυτό το συμπέρασμα το έβγαλες μόνος σου, γιατί προφανώς έχεις σχηματίσει μια άποψη για μένα και δε βλέπεις αντικειμενικά όσα γράφω. Είσαι με λίγα λόγια προκατηλημένος απέναντί μου. Τέλος πάντων, θα κάνω τον κόπο να εξηγηθώ, αν και νομίζω ήμουν κατανοητή. Αναρωτήθηκα από πού δημιουργήθηκε το πνεύμα και ξεκαθάρισα πως θα ήθελα να σκεφτούμε και να αναλύσουμε αυτό το "πού" ως προεύλεση του πνεύματος. Δηλαδή, δημιουργήθηκε από το τίποτα, απ' το απόλυτο κενό ή ήταν αναπαραγωγή από κάποιο άλλο είδος μορφής ενέργειας; Την παράνθεση την έβαλα για να μην αναλωθούμε πάλι σε συζήτηση για το "ποιος" το δημιούργησε, αφού 1) οι γνώμες είναι διχασμένες, 2) δεν μπορούμε να γνωρίζουμε με σιγουριά και 3) δεν είναι αυτό το θέμα μας. Εσύ κατάλαβες ότι δεν πιστεύω στη δημιουργία του κόσμου απ' το θεό. Καλό κι αυτό...

Δε διαφωνώ με τις γενικότερες απόψεις σου επί του θέματος. Επίσης, δεν μίλησα για τη μετενσάρκωση αγαπητέ μου ως λόγο ύπαρξης. Προσπάθησα να αναπτύξω τη θεωρία μου και μέσα σ' αυτά που πιστεύω είναι και αυτό. Δεν είπα ότι ζούμε για να αλλάζουμε κορμιά και να περιφερόμαστε στους αιώνες άσκοπα. Πρόσεχε λίγο τι λέω. Ξέρω πολύ καλά τι θέματα υπάρχουν στο forum, οπότε δε χρειάζεται να μου κάνεις υποδείξεις, ειδικά όταν εσύ έχεις πάρει μονότερμα όλα τα topics και μιλάς για το Χριστό και την Αγία Γραφή άσχετα με το ποιο είναι το θέμα συζήτησης.
__________________________
Οι εμπειρίες που περιγράφεις είναι πράγματι καταγεγραμμένες ανά τον κόσμο από πολλούς και διαφορετικούς ανθρώπους (*ίσως θα ταίριαζε καλύτερα να τις έγραφες στο θέμα για τις μεταθανάτιες εμπειρίες). Δεν καταλαβαίνω που κολλάνε επί του παράντος.

Για τους πιστούς όμως υπάρχει εξήγηση και είναι σε Αυτόν που μας αγαπάει πραγματικά και που δεν θες να πουμε ότι μας δημιούργησε...Νομίζω απάντησα παραπάνω. Δεν είπα αυτό και είναι ξεκάθαρο. Όσο για την αγάπη του θεού (σου) καλό θα ήταν να μη δίνεις παραδείγματα ανθρώπων που βασανίζονται πριν και μετά το θάνατό τους. Δε νομίζω ότι αντιπροσωπεύει κάτι τέτοιο το θεό της ορθόδοξης πίστης. Η αγάπη είναι στάση ζωής απ' τους ανθρώπους και αν ο θεός τους έδειξε να την χρησιμοποιούν έτσι, τότε δικαιολογείται το παραστράτισμά μας.

Drymonia
24-03-06, 17:29
Χαίρετε! καιρός ήταν να ασχοληθούμε και με το θέμα μας!
Πάλι καλά που έχουμε κι εσένα που είσαι πάντα εντός... :D [άνευ παρεξηγήσεως βεβαίως-βεβαίως!]

Σχετικά με τις μεταθανάτιες εμπειρίες - επειδή βλέπω πολύ Χαρδαβέλλα [ό,τι καλύτερο για Σάββατο βράδυ, πιο underground κι από μπουζούκια!! :D ] δεν έχει αποδειχτεί ότι όντως προκειται για κάτι τέτοιο.

Όσο για τη μετενσάρκωση που ανέφερε η Αντωνία, αν πιστεύει ότι συμβαίνει, είναι λογικό να την αναφέρει σε συζήτηση για την αιτία ύπαρξης στη ζωή.

Τώρα, Vagri, κάπου είπες - μεταξύ άλλων - ότι "εργαζόμαστε για το κοινό συμφέρον". Πραγματικά, και οι μισοί μόνο Έλληνες να το έπρατταν αυτό σήμερα το δημόσιο έλλειμμα θα ήταν το μισό από αυτό που είναι!!! Ο - με τη κακή έννοια - πολυμήχανος Έλληνας έχει ανακαλύψει πάμπολλους τρόπους να "τα παίρνει" από παντού, είτε είναι ιδιώτης είτε ιδιωτικός ή δημόσιος υπάλληλος. Μια ματιά στα δελτία παρα-ειδήσεων και μιζέριας θα σε πείσει!! Εδώ στα δημόσια σχολεία, πολλοί καθηγητές [τύπου Φελλόλογοι (sic) κτλ] έχουν καταντήσει αντί να κάνουν μάθημα να διαφημίζουν τα ιδιαίτερά τους!!

Και επειδή εγώ είμαι πάντα εντός θέματος :p , αν και έχω ήδη πει κάποια πράγματα, θα σας πω και μια άλλη άποψη.
Ίσως δεν ερχόμαστε όλοι στη ζωή για τον ίδιο σκοπό. Σίγουρα έχουμε προσέξει ότι δεν είναι όλοι οι άνθρωποι ίδιοι. Υπάρχουν οι πνευματικοί άνθρωποι, αυτοί που κοιτούν ψηλά [άνω θρώσκω = άνθρωπος] έχοντας αναπτύξει στο έπακρον τις πνευματικές τους ικανότητες και αφήνοντας πίσω τους θεάρεστο - με την ευρύτερη έννοια - έργο. Αυτοί ίσως έχουν σκοπό να "βοηθήσουν" τους υπόλοιπους, ή τουλάχιστον αυτούς που το θέλουν αλλά δε το έχουν πράξει λόγω της αδυναμίας τους, να εξελιχθούν πνευματικά και να βρούν το προσωπικό τους λόγο ύπαρξης. Άλλοι πάλι μπορεί να έχουν περίπου την ίδια δύναμη με τους πρώτους, αλλά να έχουν έρθει στη Γη μονάχα για να κάνουν κακό [και όχι πάντα λόγω παιδικών τραυμάτων], αφήνοντας πίσω τους "κακό" έργο γεμάτο έχθρα, πολέμους, σφαγές και απόγνωση [και δυστυχώς σήμερα ο πλανήτης όλος άρχεται από αυτούς..]. Η τρίτη κατηγορία είναι αυτοί που ενδεχομένως μπορούν να εξελιχθούν και σπουδάζουν, γίνονται επιστήμονες, ερευνητές κτλ., αλλά το θέμα είναι και "σε τι χέρια θα πέσουν". Τέλος, υπάρχουν και άνθρωποι που δεν επιθυμούν ή δε δύνανται να εξελιχθούν πνευματικά και το μόνο που θέλουν είναι να κάνουν οικογένεια και να περνάνε καλά, διαιωνίζοντας την ανθρωπότητα.

xarism
24-03-06, 21:11
Γειά σας!

Κατ' αρχήν να ζητήσω συγνώμη, αν κάποιον/α δεν κατάλαβα,
Δεύτερον δεν είμαι προκατηλειμένος με κανέναν και καμία και πάλι ζητώ συγνώμη αν έδωσα αυτή την εντύπωση.

Όσο για το θέμα της αγάπης του Θεού "μου" ?;? έχω απαντήσει προηγουμένως πιστεύω, όποιος ενδιαφέρεται μπορεί να ανατρέξει και να δει, επειδή κάποιοι κουράζονται να ακούνε συνέχεια για τον Χριστό και είναι απολύτως σεβαστό. Ο Θεός όμως ΕΙΝΑΙ αγάπη, αν δεν Τον γνωρίσεις δεν θα το καταλάβεις ποτέ....

Αλλά δεν σαρώνω τα θέματα του forum αγαπητή Αντωνία, σε ελάχιστα έχω απντήσει, και δεν ξέρω που είναι το κακό να απαντάω στα θέματα με βάση το ευαγγέλιο. Μάλλον είσαι προκατηλειμένη μαζί μου!

vagkri
25-03-06, 08:29
Τώρα, Vagri, κάπου είπες - μεταξύ άλλων - ότι "εργαζόμαστε για το κοινό συμφέρον". Πραγματικά, και οι μισοί μόνο Έλληνες να το έπρατταν αυτό σήμερα το δημόσιο έλλειμμα θα ήταν το μισό από αυτό που είναι!!!
.
.
.
Και επειδή εγώ είμαι πάντα εντός θέματος :p , αν και έχω ήδη πει κάποια πράγματα, θα σας πω και μια άλλη άποψη.
Ίσως δεν ερχόμαστε όλοι στη ζωή για τον ίδιο σκοπό. Σίγουρα έχουμε προσέξει ότι δεν είναι όλοι οι άνθρωποι ίδιοι. .

κανονικά δεν θα έπρεπε να απαντήσω (ειναι εκτός θεματος) αλλά ....

1) το οτι συμφωνώ μαζί σου δεν σημαίνει οτι παυω να θεωρώ τους μονάζοντες άχρηστους για την κοινωνία.
2)Αν διέθεταν όλη την περιουσία τους για τους έχοντες ανάγκη ανθρώπους ,θα τους υποστήριζα.Εν αντιθέσει συνέχεια μεγαλώνουν την περιουσία τους (εξαναγκάζοντας; ,παραπλανόντας ;) )με την μέθοδο της δωρεάς και προσέξτε δεν φορολογούνται κιόλας.

Drymonia
25-03-06, 12:31
1) το οτι συμφωνώ μαζί σου δεν σημαίνει οτι παυω να θεωρώ τους μονάζοντες άχρηστους για την κοινωνία.
Το γνωρίζω καλά!

2)αν διέθεταν όλη την περιουσία τους για τους έχοντες ανάγκη ανθρώπους ,θα τους υποστήριζα.εν αντιθέσει συνέχεια μεγαλώνουν την περιουσία τους (εξαναγκάζοντας; ,παραπλανόντας )με την μέθοδο της δωρεάς και προσέξτε δεν φορολογούνται κιόλας.
Δεν ξέρω αν το έχεις συνειδητοποιήσει, αλλά τόσες μέρες μιλάω για την ιδέα και την έννοια του μοναχισμού, και όχι για το τι κάνουν μεμονωμένα άτομα. Σε όλες τις εργασίες/λειτουργήματα κτλ, υπάρχουν ανθρωποι αγνοί που τιμούν τον εαυτό τους και το λειτούργημά τους, και άλλοι που αδιαφορούν και κοιτάζουν το συμφέρον τους. Το ότι τα αυτιά μας και τα μάτια μας "πιάνουν" μόνο το κακό, αυτό λέει πολλά για τον εαυτό μας. Σε αυτό βασίζονται και τα ΜΜΕ με τη μίζερη και εσχατολογική παραπληροφόρηση που μας προσφέρουν. Πόσες φορές μας έχουν δείξει κάτι που να αξίζει και να φωτίσει την ψυχή μας; Ελάχιστες, βλέπεις δεν "πουλάνε". Θέλουμε πάντα να βλέπουμε το χειρότερο για να νιώθουμε όμορφα...

vagkri
25-03-06, 14:47
Το ότι τα αυτιά μας και τα μάτια μας "πιάνουν" μόνο το κακό, αυτό λέει πολλά για τον εαυτό μας.
αν και αυτο που γραφεις θα μπορούσα να το παρω σαν μομφή εναντίον μου, θα περιοριστω να απαντήσω ειμαι ανθρωπος με ανεπτυγμένο το αισθημα της δικαιοσύνης σε οτι αφορα την κριτική σε άλλους ανθρώπυς.
Το ότι υπάρχουν και πολλοί αγαθοι άνθρωποι αναμεσα τους δεν περιορίζει καθόλου την αρνητική εντύπωση που έχω γι αυτούς απο την στιγμή που δεν δείχνουν καμία διάθεση να καθαρίσουν τον χώρο τους.
τέσπα δεν συνεχίζω γιατί ανεξάρτητα με αυτά που (πιθανόν να) σκέφτεσαι για μένα δεν ειναι σωστό να ξεκινήσουμε τετοια αντιπαράθεση.

Η Αντωνία εχει δίκιο που γκρινιάζει:
Αγαπητά μου παιδάκια! Για ακόμα μια φορά καταφέρατε να με κουράσετε με τις αντιπαραθέσεις σας. (Μήπως είμαι γκρινιάρα και γίνομαι τόσο κακιά καμιά φορά ) Το όνομα του topic είναι "ΓΙΑ ΠΟΙΟ ΛΟΓΟ ΖΟΥΜΕ"; Ας επιστρέψουμε σ' αυτό λοιπόν.

στο θεμα μας ,,, τι σκοπό πιστεύεις πως εχει η υπαρξη μας στην γη?
(εκτός απο το να σώσουμε τον εαυτό μας μέσω του μοναχισμού βέβαια)


Υ.Γ. δεν θέλω να σε θίξω (ειλικρινά) , με αυτα πού λεω .

Drymonia
26-03-06, 22:05
στο θεμα μας ,,, τι σκοπό πιστεύεις πως εχει η υπαρξη μας στην γη?
Έχω ήδη πει την άποψή μου σε 2 προηγούμενα post. Ας συζητήσουμε αυτά και μετά βλέπουμε :)

Υ.Γ. δεν θέλω να σε θίξω (ειλικρινά) , με αυτα πού λεω .
Είμαι σίγουρη ότι δεν το θέλεις. :)

αν και αυτο που γραφεις θα μπορούσα να το παρω σαν μομφή εναντίον μου, θα περιοριστω να απαντήσω ειμαι ανθρωπος με ανεπτυγμένο το αισθημα της δικαιοσύνης σε οτι αφορα την κριτική σε άλλους ανθρώπυς.
Πάντα μιλάω σε πρώτο πληθυντικό πρόσωπο, κι αυτό λέει κάτι. Όσο για τα προτερήματά μας, ασε να μας κρίνουν οι άλλοι.

vagkri
27-03-06, 16:17
Έχω ήδη πει την άποψή μου σε 2 προηγούμενα post. Ας συζητήσουμε αυτά και μετά βλέπουμε :)
Τότε πες μας τι προσφέρουν τα μοναστήρια στην κοινωνία μας???

Πάντα μιλάω σε πρώτο πληθυντικό πρόσωπο, κι αυτό λέει κάτι. Όσο για τα προτερήματά μας, ασε να μας κρίνουν οι άλλοι. :( έχεις δίκιο!!!

Drymonia
28-03-06, 13:53
Καλέ μου Vagri, δεν είπα "ΣΤΑ 2 προηγούμενα post", ΕΙΠΑ "ΣΕ 2 ....". Λοιπόν τα κάνω copy-paste...για να μη ψάχνεις :)

1) Πάντως το μόνο σίγουρο είναι ότι ζούμε για να πεθάνουμε, και ότι αν δεν πεθαίναμε, δε θα ζούσαμε. Παράλογο αλλά αληθινό, ο θάνατος συντηρεί τη ζωή. Φανταστείτε πόσο διαφορετική θα ήταν η ύπαρξή μας, εάν δεν πεθαίναμε. Στην ουσία όλα όσα κάνουμε ή λέμε πηγάζουν από τη γνώση της ύπαρξης του θανάτου ή της μελλοντικής μη ύπαρξης, τουλάχιστον έτσι όπως την αντιλαμβανόμαστε με τις λιγοστές αισθήσεις μας.Υποφέρουμε στη σκέψη ότι μια μέρα θα επέλθει ο θάνατος και η λήθη και προσπαθούμε να αφήσουμε κάτι δικό μας εν ζωή, είτε απογόνους, είτε φίλους, είτε έργο ώστε τουλάχιστον να ζούμε στη μνήμη των ζωντανών, καθώς όπως υποστηρίζουν κάποιοι, αυτή είναι η μόνη "αθανασία"!

2)Ίσως δεν ερχόμαστε όλοι στη ζωή για τον ίδιο σκοπό. Σίγουρα έχουμε προσέξει ότι δεν είναι όλοι οι άνθρωποι ίδιοι. Υπάρχουν οι πνευματικοί άνθρωποι, αυτοί που κοιτούν ψηλά [άνω θρώσκω = άνθρωπος] έχοντας αναπτύξει στο έπακρον τις πνευματικές τους ικανότητες και αφήνοντας πίσω τους θεάρεστο - με την ευρύτερη έννοια - έργο. Αυτοί ίσως έχουν σκοπό να "βοηθήσουν" τους υπόλοιπους, ή τουλάχιστον αυτούς που το θέλουν αλλά δε το έχουν πράξει λόγω της αδυναμίας τους, να εξελιχθούν πνευματικά και να βρούν το προσωπικό τους λόγο ύπαρξης. Άλλοι πάλι μπορεί να έχουν περίπου την ίδια δύναμη με τους πρώτους, αλλά να έχουν έρθει στη Γη μονάχα για να κάνουν κακό [και όχι πάντα λόγω παιδικών τραυμάτων], αφήνοντας πίσω τους "κακό" έργο γεμάτο έχθρα, πολέμους, σφαγές και απόγνωση [και δυστυχώς σήμερα ο πλανήτης όλος άρχεται από αυτούς..]. Η τρίτη κατηγορία είναι αυτοί που ενδεχομένως μπορούν να εξελιχθούν και σπουδάζουν, γίνονται επιστήμονες, ερευνητές κτλ., αλλά το θέμα είναι και "σε τι χέρια θα πέσουν". Τέλος, υπάρχουν και άνθρωποι που δεν επιθυμούν ή δε δύνανται να εξελιχθούν πνευματικά και το μόνο που θέλουν είναι να κάνουν οικογένεια και να περνάνε καλά, διαιωνίζοντας την ανθρωπότητα.

vagkri
28-03-06, 14:30
Καλή μου drymonia συμφωνώ ότι ζούμε για να πεθάνουμε,
αλλά δεν μας λές ποιός ο σκοπός
θα παραθέσω την δική μου (και πολλών άλλων) θεωρία για να μου πεις την γνώμη σου: < Για εμένα ο σκοπός της ζωής είναι ο εξής απλός: ζούμε για να πεθάνουμε ... δηλαδή μέσω της ζωής να φτάσουμε στο βέλτιστο επίπεδο ψυχικής ποιότητας και αφού έχουμε εκπαιδευτεί και βελτιωθεί από τα διάφορα επίπεδα ζωής , να πάμε στο ιδανικό μερος με ιδανικές συνθήκες για να ζήσουμε για πάντα. Αυτό το μέρος πρέπει νά είναι σε άλλη διάσταση και ίσως χωρίς υλική υπόσταση (αυθαίρετη και ρομαντική άποψη) . >

2)Ίσως δεν ερχόμαστε όλοι στη ζωή για τον ίδιο σκοπό. Σίγουρα έχουμε προσέξει ότι δεν είναι όλοι οι άνθρωποι ίδιοι.
ο σκοπός είναι ο ίδιος.Το επίπεδο εξέλιξης είναι διαφορετικό.

Αλήθεια δεν απάντησες ,ποίος ο σκοπός - χρησιμότητα των μοναστηριών; (χθές το βράδι είδα την εκπομπή του χαρδαβέλα , με το μοναστήρι και τι κάνουν εκεί.Αν δεν το είδες έχασες...)

:) :)

Drymonia
28-03-06, 17:14
αλλά δεν μας λές ποιός ο σκοπός
Εγώ αντίθετα πιστεύω ότι παραθέτω μια αρκετά ορθολογιστική εξήγηση του σκοπού της ζωής. Το μεγαλύτερο ποσοστό της ανθρωπότητας προσπαθεί να "αφήσει" κάτι πίσω, και το πιο ποθητό είναι η δόξα μέσω της οποίας ο άνθρωπος μένει "αθάνατος" στη μνήμη των επόμενων γενεών [Όπως λέει και ο Shakespeare στην αγαπημένη του σε πολύ γνωστό σονέτο, θα μείνει αιώνια μέσα από αυτό]. Τώρα, το αν ερχόμαστε στη γη ξανά και ξανά είναι μια υπόθεση που δεν έχει αποδειχτεί και επομένως δεν μπορώ να στηρίξω την απάντησή μου εκεί.

Επίσης σκοπός προσωπικός της ζωής μας είναι το γνώθι σαυτόν και η αυτοβελτίωση. Μακάριοι είναι οι άνθρωποι που στο τέλος της ζωής τους είναι ήρεμοι, πλήρεις συναισθημάτων και εμπειριών, και η ψυχή τους καθαρή και λαμπερή.

ο σκοπός είναι ο ίδιος.Το επίπεδο εξέλιξης είναι διαφορετικό.
Απόδειξέ το. Όπως βλέπεις χρημοποιώ συχνά τη λέξη "ίσως". Κανείς δε μπορεί να πει με βεβαιότητα κάτι, ..εκτός αν ξέρεις κάτι που δεν ξέρουμε.. :rolleyes:

Αλήθεια δεν απάντησες ,ποίος ο σκοπός - χρησιμότητα των μοναστηριών; (χθές το βράδι είδα την εκπομπή του χαρδαβέλα , με το μοναστήρι και τι κάνουν εκεί.Αν δεν το είδες έχασες...)
Όχι, δεν μου φαίνεται συνετό να συζητήσω μαζί σου το θέμα των μοναστηριών, ούτε θα κερδίσω κάτι - από γνώσεις - αλλά θα χάσω τον χρόνο μου άσκοπα, διότι ξεκινάμε από διαφορετικές βάσεις και είναι αδύνατο να καταλήξουμε σε συμπέρασμα. Γνωρίζω τις απόψεις σου για το θέμα, και δεν επιθυμώ να σε ρωτήσω τίποτε άλλο!
Δεν είδα την εκπομπή, αλλά ξέρω τις αντιλήψεις του Χαρδαβέλλα, που είναι περίπου σαν τις δικές μου [οι αξίες είναι αξίες, η πίστη και ο τρόπος ζωής του καθενός είναι σεβαστός,αλλά πάντα στη ζωή υπάρχει καλή και κακή "υλοποίηση"]

vagkri
29-03-06, 00:24
Απόδειξέ το. Όπως βλέπεις χρημοποιώ συχνά τη λέξη "ίσως". Κανείς δε μπορεί να πει με βεβαιότητα κάτι, ..εκτός αν ξέρεις κάτι που δεν ξέρουμε..

φυσικά και δεν μπορώ να το αποδείξω.Πιό πάνω είπα ότι είναι αυθαίρετη δική μου "αποψη"

Όχι, δεν μου φαίνεται συνετό να συζητήσω μαζί σου το θέμα των μοναστηριών, ούτε θα κερδίσω κάτι - από γνώσεις - αλλά θα χάσω τον χρόνο μου άσκοπα, διότι ξεκινάμε από διαφορετικές βάσεις και είναι αδύνατο να καταλήξουμε σε συμπέρασμα. Γνωρίζω τις απόψεις σου για το θέμα, και δεν επιθυμώ να σε ρωτήσω τίποτε άλλο!

Εχεις δίκιο.Συμφωνώ ότι δεν είναι συνετό να συνεχίσουμε σε αυτο το "στύλ".
Ευχαριστώ πάντως για την ανταλλαγή απόψεων.

Με εκτίμηση

Jissard
07-04-06, 19:36
αγαπητέ,
το πρώτο που θα ήθελα να πω είναι πως ο άνθρωπος δεν έχει καταστρέψει τίποτα(αυτό άλλωστε είναι αδύνατο, η ύλη είναι άφθαρτη). έχει απλά μετασχηματίσει πολλά με σκοπό την πληρέστερη και καλύτερη ικανοποίηση των αναγκών του. βέβαια αυτό γίνεται σε βάρος άλλων μορφών ζωής, μα δεν έχει ουσιαστική σημασία, γιατί το ίδιο θα έκαναν και αυτοί σε εμάς αν οι ανάγκες τους ήταν τέτοιες όπως έχει αποδειχτεί περίτρανα από τα άγρια ζώα. το δεύτερο εις απάντησή σου είναι πως ο άνθρωπος υπάρχει γιατί αυτό επιθυμεί ο θεός. αυτό αρκεί!!! :d

Jissard
07-04-06, 19:45
Χέρετε! καιρός ήταν να σχοληθούμε και με το θέμα μας!

Κατ' αρχήν Αντωνία λες:
...Άγνωστο ποια είναι αυτά, όπως άγνωστο και το πότε ξεκίνησαν να υπάρχουν οι ψυχές. Από πού δημιουργήθηκαν; (ΠΡΟΣΟΧΗ! Όχι από ποιον!)

Δηλαδή να προχέξουμε μην πέσουμε στην παγίδα να αναρωτηθούμε μήπως ήταν κάποιος και όχι κάτι, αυτός που μας έφτιαξε. Γιατί σύμφωνα με σένα δεν ήταν ο Θεός. Επίσης μάλλον μπέρδεψες το θέμα μας με την μετενσάρκωση που είναι άλλο θέμα σε αυτό το forum. Αλλά και αν ακόμη απαντούσες στη ερώτηση για ποιό λόγο ζούμε, η απάντηση δεν μπορεί να είναι η μετενσάρκωση (κάτι που έτσι κι αλλιώς δεν πιστεύω).

Ζούμε σίγουρα όχι για 60-70 χρόνια άλλα αιώνια... (επειδή η ψυχή μας δεν πεθαίνει!). Το θέμα είναι που... μετά από εδώ.

Έχω κάτι φίλους γιατρούς, που έχουν με την σειρά τους γνωρίσει άτομα που είχαν "μεταθανάτιες εμπειρίες". Οι εμπειρίες αυτές ήταν για κάποια άτομα υπέροχες, ενώ για κάποια άλλα φρικτές.

Οι άνθρωποι που είχαν αυτές τις εμπειρίες, καθώς πέθαιναν, έβλεπαν να βγαίνουν από το σώμα τους και άκουγαν τους γιατρούς που λέγανε ότι ο ασθενής υπέκυψε, και άλλα σχετικά...

Κάποιοι από αυτούς καθώς λίγο μετα επανερχόντουσαν είτε με την βοήθεια των γιατρών είτε αναξήγητα.., περιέγραφαν ότι περνούσαν ένα φωτεινό τούνελ και μεταφερόντουσαν αστραπιαία, σε ένα πανέμορφο περιβάλλον λουσμένο στο φως, αν και δεν υπήρχε κάποια συγκεκριμένη πηγή φωτός όπως ο ήλιος. Είχαν πλήρη τις αισθήσεις τους στο περιβάλλον αυτό, και έβλεπαν "πράγματα" και άκουγαν ήχους που δεν μπορούσαν να τους περιγράψουν και να τους συγκρίνουν με αυτούς, εδώ στη γη....

Άλλοι πάλι, καθώς επέστρεφαν στο σώμα τους, είχαν κυριευτεί από φόβο και τρόμο. Περιέγραφαν στους γιατρούς ότι μεταφέρθηκαν σε ένα σκοτεινό τόπο, όπου οι ίδιοι υπέφεραν φρικτά, πονούσαν και καιγόντουσαν χωρίς όμως να φθύρονται, αλλά είχαν πλήρη αίσθηση του ότι υπέφεραν φρικτά. Επίσης άκουγαν και κραβγιές από άλλους ανθρώπους-ψυχές, τις οποίες όμως δεν έβλεπαν και κανείς δεν μπορούσε να βοηθήσει κανέναν.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα μου ανέφερε ο φίλος μου, όπου κάποιος ασθενής καθώς πέθανε του κάνανε ηλεκτροσοκ τρείς φορές και την τρίτη επανήλθε και έπιασε με δύναμη τα χέρια των γιατρών και τους παρακαλούσε να μην τον αφήσουν να πεθάνει και ξαναβρεθεί εκεί που πήγε... Δυστυχώς, τα επόμενα δευτερόλεπτα τον ξαναχάσανε, χωρίς να μπορέσουν να τον βοηθήσουν.

Τα γεγονότα αυτά έχουν καταγραφτεί από την παγκόσμια ιατρική κοινότητα ως αναξήγητα... Για τους πιστούς όμως υπάρχει εξήγηση και είναι σε Αυτόν που μας αγαπάει πραγματικά και που δεν θες να πουμε ότι μας δημιούργησε...Ίσως θεωρούνται ανεξήγητα μα εγώ πιστεύω πως θα μπορούσαν κάλλιστα να είναι όνειρα, δηλαδή δημιουργήματα του υποσυνειδήτου του μυαλού όταν αυτό δεν είναι σε εγρήγορση για να το τιθασεύσει. Εκεί μαζεύονται σε γενικές γραμμές πολλά πιστεύω και πολλές προσδοκίες, ώστε είναι δυνατό αυτά που είδαν είτε να ήταν αυτά που περιμένουν να δουν ή αυτά που θέλουν να δουν ή ίσως να είναι συμβολισμοί(ιδεολογικές αναλογίες δύο στοιχείων) της πραγματικής τους ζωής.

vagkri
07-04-06, 23:32
αγαπητέ,
το πρώτο που θα ήθελα να πω είναι πως ο άνθρωπος δεν έχει καταστρέψει τίποτα(αυτό άλλωστε είναι αδύνατο, η ύλη είναι άφθαρτη).
Δεν διαφωνώ στο οτι η ΄ύλη απλά αλλάζει μορφή , αλλά για εξηγησέ μου , αν πάρω μία ποσότητα νερού και την χωρίσω σε υδρογόνο και οξυγόνο θα μπορέσω να ξεδιψάσω΄;
άν μετατρέψω μία δασώδη περιοχή σε έρημο θα μπορέσουν να ζήσουν τα πλάσματα που ζούσαν εκεί;

έχει απλά μετασχηματίσει πολλά με σκοπό την πληρέστερη και καλύτερη ικανοποίηση των αναγκών του. βέβαια αυτό γίνεται σε βάρος άλλων μορφών ζωής, μα δεν έχει ουσιαστική σημασία, γιατί το ίδιο θα έκαναν και αυτοί σε εμάς αν οι ανάγκες τους ήταν τέτοιες όπως έχει αποδειχτεί περίτρανα από τα άγρια ζώα.
θα το χαρακτηρίσω απλά τρομερά εγωϊστικό και ότι δεν συμβαδίζει με την πίστη (και την αγάπη που πρεσβέυει αυτή) στον θεό που πιστεύεις όπως δείχνει το τελευταίο σκέλος της απάντησης σου.
το δεύτερο εις απάντησή σου είναι πως ο άνθρωπος υπάρχει γιατί αυτό επιθυμεί ο θεός. αυτό αρκεί!!! :d
μου αρέσει αυτή η σαφέστατη και κατατοπιστική απάντηση , αλλά δυστυχώς δεν με καλύπτει.Κάτι πιό κατανοητό έχεις;
Εγώ θα έλεγα ότι ζούμε γιατί έτσι θέλει ο εξωγήινος επιστήμονας που κάνει πειράματα.Αυτό αρκει!!!

Jissard
08-04-06, 10:15
θα το χαρακτηρίσω απλά τρομερά εγωϊστικό και ότι δεν συμβαδίζει με την πίστη (και την αγάπη που πρεσβέυει αυτή) στον θεό που πιστεύεις όπως δείχνει το τελευταίο σκέλος της απάντησης σου.

Συγγνώμη αν σου έδωσα αυτή την εντύπωση. πραγματικά δεν το εννοούσα έτσι. αυτό που ήθελα να πω είναι πως καλώς ή κακώς όπως και τα σαρκοφάγα ζώα που σκοτώνουν για να τραφούν, έτσι και ο άνθρωπος αναγκάζεται καμιά φορά να καταστρέψει πράγματα που είναι όμορφα για να ζήσει. απλά έτσι έχει φτιαχτεί ο κόσμος. Άλλωστε δεν ήταν ο ίδιος ο θεός που όρισε στον άνθρωπο να φέρεται έτσι για να ζήσει κατά τη δημιουργία. και δεν έστειλε στον γκρεμό έπειτα τόσα γουρούνια σε ένα περιστατικό στην Αγία Γραφή για να δείξει ότι εμείς ήμαστε σημαντικότεροι από αυτά.

vagkri
10-04-06, 13:50
Συγγνώμη αν σου έδωσα αυτή την εντύπωση. πραγματικά δεν το εννοούσα έτσι. αυτό που ήθελα να πω είναι πως καλώς ή κακώς όπως και τα σαρκοφάγα ζώα που σκοτώνουν για να τραφούν, έτσι και ο άνθρωπος αναγκάζεται καμιά φορά να καταστρέψει πράγματα που είναι όμορφα για να ζήσει. απλά έτσι έχει φτιαχτεί ο κόσμος.
Εχεις υπόψιν σου τα ζώα που εκτρέφουν για να τα γδάρουν και να πάρουν την γούνα τους για τις "κυρίες";
Εχεις υπόψιν τους ελέφαντες που σκοτώνουν για τους χαβλιόδοντες;
Εχεις υπόψιν τις φάλαινες που σκοτώνουν για το λάδι τους;
Ας μη πώ για τους κυνηγούς και το εξαίρετο "σπόρ" τους.
Ολοι αυτοί , θέλεις να μου πείς ότι έχουν κάποιο σκοπό ύπαρξης; ή ότι προσφέρουν στην φύση ;

Άλλωστε δεν ήταν ο ίδιος ο θεός που όρισε στον άνθρωπο να φέρεται έτσι για να ζήσει κατά τη δημιουργία. και δεν έστειλε στον γκρεμό έπειτα τόσα γουρούνια σε ένα περιστατικό στην Αγία Γραφή για να δείξει ότι εμείς ήμαστε σημαντικότεροι από αυτά.
Θεός μπορεί να ήταν.....Θεός αγάπης όμως όχι!
Πιστεύεις δηλαδή ότι ένα ασύλληπτου μεγέθους οικοδόμημα όπως το σύμπαν , φτιάχτηκε από κάποιον Θεό μόνο και μόνο για να ζήσει η ανθρώπινη φυλή ,σε μία κουκίδα από τις άπειρες που υπάρχουν ,σκοτώνοντας και κακοποιώντας όλα τα υπόλοιπα πλάσματα.

Ο σκοπός ;
Συγνώμη δεν θα πάρω.

R-b-t3r
10-04-06, 14:44
θεός μπορεί να ήταν.....θεός αγάπης όμως όχι!
πιστεύεις δηλαδή ότι ένα ασύλληπτου μεγέθους οικοδόμημα όπως το σύμπαν , φτιάχτηκε από κάποιον θεό μόνο και μόνο για να ζήσει η ανθρώπινη φυλή ,σε μία κουκίδα από τις άπειρες που υπάρχουν ,σκοτώνοντας και κακοποιώντας όλα τα υπόλοιπα πλάσματα.
βαγγέλη αυτό δεν είναι παρατήρηση σε εσένα, αλλά γενικότερη: από πότε ο θεός παρουσιάζει ανθρώπινα συναισθήματα;;; γιατί κάτι το οποίο δεν κατανοούμε έστω και στο ελάχιστο (αν υφίσταται πάντα) να μοιάζει ψυχικά (ή εν πάσει περιπτώσει στον τρόπο νόησης-αντίληψης) με εμάς;;

αυτή η σπατάλη χώρου είναι το πραγματικό αντεπιχείρημα σε όποιον πιστεύει πατάτες ότι ο θεός έφτιαξε όλο το σύμπαν για τον άνθρωπο. είναι σαν μια παιδική χαρά 2.000.000. στρεμμάτων στην οποία το παιδί (ο άνθρωπος) παίζει σε 1 τ.μ, περιφραγμένο κιόλας!!!

vagkri
10-04-06, 15:20
από πότε ο θεός παρουσιάζει ανθρώπινα συναισθήματα;;; γιατί κάτι το οποίο δεν κατανοούμε έστω και στο ελάχιστο (αν υφίσταται πάντα) να μοιάζει ψυχικά (ή εν πάσει περιπτώσει στον τρόπο νόησης-αντίληψης) με εμάς;;
Αγαπητέ Ανέστη έχεις δίκιο να προβληματίζεσαι και δεν κρύβω ότι είναι και δικός μου προβληματισμός αυτό που λές.
Όμως...ο θεός μίλησε (μέσω των αποστόλων του) γιά κανόνες που βασίζονται στην αγάπη.Αυτά που λέω εξάλλου είναι περισσότερο δικοί μου προβληματισμοί (τους οποίους δεν έχω απαίτηση να συμφωνήσεις) , απλά τα λέω.

αυτή η σπατάλη χώρου είναι το πραγματικό ανεπιχείρημα σε όποιον πιστεύει πατάτες ότι ο θεός έφτιαξε όλο το σύμπαν για τον άνθρωπο. είναι σαν μια παιδική χαρά 2.000.000. στρεμμάτων στην οποία το παιδί (ο άνθρωπος) παίζει σε 1 τ.μ, περιφραγμένο κιόλας!!!
Είδες λοιπόν, ότι με αυτή την σκέψη καταργείς ουσιαστικά όλη την ανθρωποκεντρική θρησκεία;

Απλά αναρωτιέμαι ,έτσι;
Δεν είμαι βέβαιος για τίποτα.
Άλλωστε όπως έχει πεί κατ' επανάληψη η αξιαγάπητη Δρυμονία όποιος έχει βρεί την γαλήνη με αυτο που πιστεύει είναι ευτυχισμένος και δεν χρειάζεται να αλλάξει την πίστη του.

R-b-t3r
10-04-06, 16:04
είδες λοιπόν, ότι με αυτή την σκέψη καταργείς ουσιαστικά όλη την ανθρωποκεντρική θρησκεία;αυτό δημιουργεί όμως άλλα ερωτήματα: υπάρχει κάτι εκεί έξω που έχει επαφή με του θείο;;
αν ναι σε τί επίπεδο;; επίσης, μας μοιάζει ψυχικά;;;
αν όχι, γιατί δεν έχει επαφή;;

βέβαια είναι εκτός θέματος.

vagkri
10-04-06, 17:04
αυτό δημιουργεί όμως άλλα ερωτήματα: υπάρχει κάτι εκεί έξω που έχει επαφή με του θείο;;
αν ναι σε τί επίπεδο;; επίσης, μας μοιάζει ψυχικά;;;
αν όχι, γιατί δεν έχει επαφή;;

βέβαια είναι εκτός θέματος.

Ισως όχι,
Ισως αυτό το κάτι να έιναι ο σκοπός που ζούμε .
Μπορεί βέβαια όλοι εμείς που "ψαχνόμαστε" να πασχίζουμε άδικα και η αλήθεια να είναι ο Θεός που πιστεύουν άνθρωποι σαν τον παθοκτόνο ή τον χαρισμ.
Κανείς δεν ξέρει .

Jissard
10-04-06, 18:02
Αν θες κάτι καλύτερο θα προεκτείνω αυτό που είπα προηγουμένως.Ζούμε λοιπόν διότι ο Θεός θέλει να ζούμε. Άρα ο σκοπός της ζωής μας είναι βασικά να ζήσουμε. Τώρα, θέλω να επιστήσω την προσοχή στην έννοια της ζωής. Τι σημαίνει "θέλει να ζούμε"?Πως το εννοεί? Διαχρονικά από πολλούς λαoύς(Ιαπωνέζους, Έλληνες) η ζωή συμβολίζεται με ένα "δρόμο". Υπάρχουν πολλοί δρόμοι που μπορεί να ακολουθήσει κανείς. Ο πρώτος είναι ο δρόμος της Ευδαιμονίας και συγκριτικά ο πιο διαδεδομένος. Ζούμε για να περνάμε καλά. Ονομάζεται και δρόμος της κακίας διότι συχνά στην πάλη για να εξασφαλιστούμε, ξεχνούμε τους άλλους ή ακόμη τους βλάπτουμε. Τα αποτελέσματα αυτού δεν φέρνουν χαρά, μα ο άνθρωπος τα κάνει γιατί αυτό νομίζει.Όπως και να έχει. Το δεύτερο "είδος" είναι ο δρόμος της Αρετής, τον οποίο ακολουθούν όσοι αδιαφορόντας για τον εαυτό τους παλεύουν για ένα ανώτερο σκοπό. Τον δρόμο αυτό έχουν ακολουθήσει λίγοι και ήταν ή πολεμιστές(εθνικός σκοπόςπ.χ. Σπάρτη, Ιαπωνία) ή ιερείς διαφόρων θρησκειών(ιερός σκοπός π.χ.μοναχοί, ερημίτες, άγιοι κτλ) ή διανοούμενοι(πνευματικός π.χ. Μοντεσκιέ, Βοκάκιος κτλ) Ο Θεός θέλει να ζούμε και αυτά πρέπει να είναι τα περισσότερα είδη ζωών, οπότε αυτά ή κάποιο από αυτά θα θέλει να κάνουμε.Διάλεξε και πάρε.(Ελπίζω να σε κάλυψα)

elf
10-04-06, 18:32
Φίλε/η Jissard, εάν ο Θεός θέλει να ζήσουμε με συγκεκριμένους τρόπους, αυτοί θα μας ήτανε ξεκάθαροι και δεν θα είχαμε κανένα πρόβλημα να συνυπάρξουμε. Επειδή όμως μάλον έτσι θα βαριότανε αφάνταστα βλέποντάς μας απλά να ακολουθούμε δρόμους που Αυτός έφτιαξε και μοίρασε, μπορεί να σκέφτηκε να μας δώσει ελεύθερη βούληση και άπειρη στήριξη για να χτίσει ο καθένας τον δρόμο του. Μάλον έχει την δυνατότητα να εξισώσει τον αριθμό των δρόμων με τον αριθμό των ανθρώπων, το θέμα είναι εάν εμείς θέλουμε τον δικό μας δρόμο ή απλά να 'ζούμε'.

Φιλικούς Χαιρετισμούς

vagkri
11-04-06, 11:03
Φίλε/η Jissard, εάν ο Θεός θέλει να ζήσουμε με συγκεκριμένους τρόπους, αυτοί θα μας ήτανε ξεκάθαροι και δεν θα είχαμε κανένα πρόβλημα να συνυπάρξουμε. Επειδή όμως μάλον έτσι θα βαριότανε αφάνταστα βλέποντάς μας απλά να ακολουθούμε δρόμους που Αυτός έφτιαξε και μοίρασε, μπορεί να σκέφτηκε να μας δώσει ελεύθερη βούληση και άπειρη στήριξη για να χτίσει ο καθένας τον δρόμο του.
Φίλε elf , η αποψή μου είναι ότι ο Θεός δεν ασχολείται καθόλου μαζί μας.
Θα προσπαθήσω να δώσω ένα μικρό παράδειγμα:
Στο σπίτι μας έχουμε τηλεόραση ή ραδιόφωνο.Από εκεί ακούμε ή βλέπουμε διάφορα.Φυσικά όμως δεν βλεπουμε τα ραδιοκύματα που μεταφέρουν τις "πληροφορίες".
Φαντάσου τώρα στην θέση των πομπών τους ανθρώπους και στην θέση του δέκτη τον Θεό.Δεν τον ενδιαφερει τι κάνουμε στην ζωή μας απλά φυλαει τις πληροφορίες.
Το θέμα ειναι το μετα.........

Jissard
11-04-06, 15:35
Φίλε elf , η αποψή μου είναι ότι ο Θεός δεν ασχολείται καθόλου μαζί μας.

Μπορούμε να το πούμε αυτό? Ο Θεός δημιουργώντας μας μας έδειξε ενδιαφέρον. Ασχολήθηκε με εμάς. Δεν νομίζω πως τα συναισθήματά του μεταβάλλονται.Τα συναισθήματα αλλάζουν όταν λαμβάνουμε καινούργιες πληροφορίες που δεν είχαμε και μας αλλάζουν τη γνώμη. Όμως μπορούμε να υποστηρίξουμε ότι ο Θεός δεν ξέρει το παραμικρό. Συμπεριλαμβαλομένου του μέλλοντος. Πάντα υποθέτοντας ότι έχει συναισθήματα όπως ενδιαφέρον και αδιαφορία, αν και δεν ξέρω πως θα μπορούσε να κάνει κανείς οτιδήποτε δίχως να έχει κάτι για να τον κινητοποιεί. Βέβαια είναι ο Θεός. Άρα ασύληπτος. Εντούτοις... φτιαχτήκαμε κατ'εικόνα και ομοίωση(τουλάχιστον σύμφωνα με τους χριστιανούς)Τι να πω?Είναι δύσκολο θέμα.

vagkri
11-04-06, 16:14
Μπορούμε να το πούμε αυτό? Ο Θεός δημιουργώντας μας μας έδειξε ενδιαφέρον. Ασχολήθηκε με εμάς.
Αν κατασκεύασεις κάτι εσύ ,π.χ. έναν τοίχο στην αυλή σου ή για να είμαι πιο κατανοητός πάρεις ένα σκυλάκι από μικρο και το βάλεις σε ένα σπιτάκι που θα φτιάξεις στην αυλή , θα το κάνεις γιά τον τοίχο ,για το σκυλακι γιά το σπιτάκι ή για σένα;
Αν υποθέσουμε ότι υπάρχει Θεός και αν υποθέσουμε ότι ισχύει η ιστορία της δημιουργίας , το έκανε γιά τους ανθρώπους ή για να διασκεδάσει την βαριεμάρα του ;

Δεν νομίζω πως τα συναισθήματά του μεταβάλλονται.
Το πρόβλημα με όλη αυτή την ιστορία φιλε jissard είναι ότι μόνο νομίζουμε.Αν ενδιαφέρεται έστω και λίγο και βλεπει τα πάντα όπως λένε ,γιατί δεν δίνει κάτι χειροπιαστο ώστε εμείς οι μη δυνάμενοι να κατανοήσουμε τόσο κρυπτογραφημένες πληροφορίες και να μην βασανίζομαστε με τα πως και τα γιατί ;

Τα συναισθήματα αλλάζουν όταν λαμβάνουμε καινούργιες πληροφορίες που δεν είχαμε και μας αλλάζουν τη γνώμη.
Σωστό ! Για σκέψου τι πληροφορίες έχεις προσθέσει στην βιβλιοθήκη σου από την εποχή του Χριστού.Και έτσι θα καταλάβεις γιατί δυσκολέυομαι να πιστέψω όλα αυτα που λένε περί θρησκείας.

Εντούτοις... φτιαχτήκαμε κατ'εικόνα και ομοίωση(τουλάχιστον σύμφωνα με τους χριστιανούς).
Μου φαίνεται πολύ εγωιστικό κακό και ρατσιστικό αυτή η άποψη.Και επί της ευκαιρίας μία ερώτηση;Οι πρωτόπλαστοι τι χρώμα είχαν; ασπρο , μαύρο , κίτρινο ,κόκκινο , ή ρόζ;

zepellin
12-04-06, 22:13
αν κατασκεύασεις κάτι εσύ ,π.χ. έναν τοίχο στην αυλή σου ή για να είμαι πιο κατανοητός πάρεις ένα σκυλάκι από μικρο και το βάλεις σε ένα σπιτάκι που θα φτιάξεις στην αυλή , θα το κάνεις γιά τον τοίχο ,για το σκυλακι γιά το σπιτάκι ή για σένα;

εγώ προσωπικά θα το έκανα για το σκυλάκι. αλλά δέν μπορούμε να συγκρίνουμε ανόμοια πράγματα όπως την σχέση ανάμεσα στον σκύλο και τον άνθρωπο με τη σχέση ανάμεσα στον άνθρωπο και τον θεό.
ο σκύλος και ο άνθρωπος κινούνται περίπου στα ίδια γήινα επίπεδα, ο όποιος θεός είναι κάτι το ασύλληπτο, το ακατανόητο. ο σκύλος μπορεί να κατανοήσει να προβλέψει τις αντιδράσεις του αφεντικού του ανθρώπου, ο δέ άνθρωπος για τον θεό, με κανέναν τρόπο.

αν υποθέσουμε ότι υπάρχει θεός και αν υποθέσουμε ότι ισχύει η ιστορία της δημιουργίας , το έκανε γιά τους ανθρώπους ή για να διασκεδάσει την βαριεμάρα του ;

άν είναι να κρίνουμε τον θεό με ανθρώπινα κριτήρια ισχύει το δεύτερο, δηλαδή το έκανε για να διασκεδάσει την βαριεμάρα του.
αλλά όπως είπα ο όποιος θεός είναι κάτι ασύλληπτο για τον ανθρώπινο νού οπότε δέν είμαστε και τόσο σίγουροι για την ισχύ της συγκεκριμένης θέσης. εγώ δέν πιστεύω στον θεό όπως τον περιγράφει η γέννεση αλλά πιστεύω στην ύπαρξη κάποιας ανώτερης δύναμης υπο μορφή θεού.

GregoryK
28-04-06, 19:07
"ο θεός έπλασε τον άνθρωπο κατ'εικόνα και ομοίωση"

ο θεός δημιούργησε, άρα και σκοπός του ανθρώπου είναι η δημιούργία. εργαλείο του είναι η γνώση που προσφέρεται μέσα απο την αναζήτηση. αποτέλεσμα της δημιουργίας είναι η διοχετεύση της γνώσης και η προσωπική μας στίξη μέσα στην αιωνιότητα.

τι λέτε?

HLIOS
14-10-07, 01:41
Θα θελα πολύ να συζητήσουμε τον λόγο ύπαρξης της ανθρώπινης ζωής. Πιστεύετε ότι υπάρχει κάποιος λόγος και αν ναι ποιος? Έχετε ακούσει κάτι? :)

aspirin
14-10-07, 01:52
Απάντηση ουσιαστική δε θα πάρεις, γιατί ο λόγος υπάρξης που μπορεί να σκεφτεί ο καθένας μας είναι με ανθρώπινα μέτρα και σταθμά.

karma
14-10-07, 02:09
Θα θελα πολύ να συζητήσουμε τον λόγο ύπαρξης της ανθρώπινης ζωής. Πιστεύετε ότι υπάρχει κάποιος λόγος και αν ναι ποιος? Έχετε ακούσει κάτι? :)
Και βέβαια υπάρχει! Στο Σύμπαν τίποτα δε γίνεται τυχαία!

Ο σκοπός της ύπαρξής μας στη γη (ίσως και σε άλλους ανάλογους πλανήτες) είναι η εξέλιξη της ψυχής μας!

Ρίξε μια ματιά στο θέμα μου ΚΑΡΜΑ, ΕΞΕΛΙΞΗ, ΑΠΟΣΤΟΛΗ για να πάρεις μία ιδέα:

http://www.metafysiko.gr/forum/showthread.php?t=2848

Αν θέλεις, το συζητάμε και πάλι! :)

Litsa
14-10-07, 08:43
Εγώ τείνω να δεχθώ αυτήν την άποψη του "ανθρωπικού αξιώματος"

όπως την έχω βάλει εδώ

http://www.metafysiko.gr/forum/showthread.php?t=2625

OANNHSEA
14-10-07, 09:20
Το πιο λογικό που έχω διαβάσει και έχω αποδεχτεί είναι η άποψη ότι το σύμπαν δημιουργήθηκε για εξελιχτεί νόηση μέσα του - κάτι το οποίο θα περιπλεχτεί εάν ανακαλύψουμε άλλα σύμπαντα...
Όσο για τον ίδιο τον άνθρωπο;
Κάθε άνθρωπος έχει το δικό του πιστεύω.
Ξέρω ανθρώπους που δουλεύουν όλη την ημέρα για να τα σπάνε το βράδυ στα μπουζούκια - δεν τους ενδιαφέρει τίποτα άλλο. Ανθρώπους που το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να δημιοιυργήσουν μία μεγάλη περιουσία με ΚΑΘΕ τρόπο (ότι μπορείς να φανταστείς).
Άρα η απάντηση στο ερώτημα σου είναι καθαρά υποκειμενική (και κυρίως ψυχολογική) και υπάρχει μέσα σε κάθε άνθρωπο - σε κάθε άνθρωπο που έχει κάτσει να σκεφτεί τον λόγο ύπαρξης του...

HLIOS
14-10-07, 18:53
Άρα η απάντηση στο ερώτημα σου είναι καθαρά υποκειμενική (και κυρίως ψυχολογική) και υπάρχει μέσα σε κάθε άνθρωπο - σε κάθε άνθρωπο που έχει κάτσει να σκεφτεί τον λόγο ύπαρξης του...
Περά από την υποκειμενική άποψη k αν δεχτούμε όπως είπατε παραπάνω ότι τίποτα δεν είναι τυχαίο, η αντικειμενική αλήθεια πια μπορεί να είναι? Αν δεχτούμε ( όσοι βέβαια νομίζουν αυτό) ότι είμαστε δημιούργημα του θεού , των θέων … ποιος ο λόγος να μας δημιουργήσουν? Ποιους εξυπηρετούμε με την υπάρξει μας, και σε ποιους νομούς υπακούμε ? Το καταλαβαίνω ότι είναι σχεδόν αναπάντητα ερωτήματα κ ερωτήματα που μπορεί να μην μάθουμε ποτέ κάτι αλλά απλά είναι μια πολύ ενδιαφέρουσα κουβέντα, να στε καλά για τις απαντήσεις σας.

chaoticblue
14-10-07, 19:48
Αλλη μια πολύ ωραία κουβέντα φαινεται πως ξεκινάει.
Ο OANNHSEA, το εθεσε σε απο μία καθε αποψη σωστη βάση το θεμα. Τι απο μία αποψη δηλαδή. Γενικα σωστο ήταν αυτο που είπε. Δυστυχώς ομως είναι και αφοριστικό. Ακομα και να παρουσιαστεί καποιος που κατάλαβε τον λόγο (αν υπάρχει) που βρεθηκαμε να ζουμε δεσμευμένος απο αυτην την αποψη δεν γίνεται πιστευτός απο τους πολλους.
Γενικα μιλώντας ΑΝ υπάρχει λογος που είμαστε εδω, σημαίνει οτι κατι/καποιος/καποιοι/καποια κλπ μας τοποθετησε εδω. Αρα αυτόματα σημαίνει υπαρξη μίας ανωτερης δυναμης. Ποιος ειναι αυτος ο λόγος? Αλλο υποερώτημα που βγαίνει αυτόματα. Γενικά αν υπάρχει λόγος ΔΕΝ είμαστε ελεύθεροι. Καποιος/α/οι κατι μας χρησιμοποιεί. Δεν γινεται να υπάρχει καποιος λόγος και να εχει αυτοδημιουργηθεί. Το καρμα οπως ειπε κι η φίλη karma, ειναι μια εξηγηση λόγου. Ομως δυο ερωτήματα. Πρωτον, ποιος (κλπ μην τα ξαναγραφω) επωφελείται απο το να παρουμε ολα αυτα τα μαθήματα κατα την πορεία της ψυχής μας? Αν δεν εποφελείται κανεις σημαίνει οτι κανεις δεν αναγκασε τις ψυχες να κανουν αυτην την διαδικασία. Κι αφου κανεις δεν τις αναγκασε απλα δεν θα το εκαναν. Δεν υπάρχει λογος. Θα ζουσανε easy livin' ολοι χωρις τα μαθηματα της ψυχης (που συνηθως ειναι βασανα).
Ενα δευτερο ερωτημα ειναι το εξης. Δεν ειναι ΠΟΛΥ εγωκεντρικό να λεμε οτι εστω κι ενας απειροελάχιστος μηχανισμός του Συμπαντος υπάρχει για να μας υπηρετεί? Δεν ξερω αν καταλαβαινετε τι θελω να πω.
Για τον ιδιο λογο του εγωκεντρσιμού (οπου ΠΟΤΕ δεν οδηγει στην αλήθεια) απορρίπτω προσωπικά και την Ανθρωπικη Αρχη. Που στα δικά μου ματια τουλαχιστον είναι το παράδειγμα του πόσο πλαναται και ποσο χαμηλα στο πως βλέπει τον κόσμο εχει φτάση η σύγχρονη επιστήμη.
Που καταλίγω λοιπόν? Δεν ξερω. Απλα εθιξα καποια μείον στις απόψεις τις παραπάνω. Αν δεχτει κανείς οτι έχει λόγο που υπάρχει σημαίνει οτι είναι σκλάβος. Καποιος τον εκμεταλεύεται και τον "φυτεψε" εδω. Αλλιως απλα δεν θα υπήρχε.
Αλλα κλείνωντας να πω κατι τελευταίο? Τα σκυλιά εχουν κάποιο λογο που ζούνε? Μπορεί. Ομως τα σκυλια δεν εχουν την ικανοτητα να συνηδητοποιήσουν την υπαρξή τους. Κοινως δεν τους κοβει να κανουν την ερωτηση "ποιος ο προορισμός μου". Αρα βγαίνουν 2 συμπεράσματα.
Ενα το οτι μπορει να υπάρχει ψυχη δεν σημαίνει οτι και υπάρχει προορισμός. Αν με ρωτησετε που κολλάει η ψυχή, κολλάει στο οτι αν εχουμε εμεις θα εχουνε και τα σκυλια (για εμενα εχουνε).
Δύο, και βασικό, όπως τα σκυλια ΔΕΝ μπορουν να διανοηθούν μια τέτοια συζητηση ετσι και εμεις πιθανότατα να μην μπορούμε να διανοηθούμε και ενα ακομα σκαλί παραπάνω στην φιλοσοφία του Σύμπαντος. Χειροτερα (και το βασικό οσων με απασχολούν) μπορει το Συμπαν να μην εχει ΚΑΜΙΑ σχεση με το πως οχι μονο το φανταζόμαστε αλλα και το πως το βλεπουμε ακόμα ακομα. Το ενστικτο είναι η πύλη ετσι λενε. Συμφωνω. Ειναι ομως μία πύλη οχι η μόνη πιθανόν να υπάρχουνε κι αλλες που δεν μπορουμενα αγγιξουμε . Και τα σκυλια εχουν ενστικτο αλλα ποτε δεν θα αντιληφθουν το Συμπαν.
Κλεινωντας λέω. Αν υπάρχει λόγος έχει καλώς. Αν δεν υπάρχει λόγος ομως είμαστε εδω τυχαία. Παραπεταμμένοι καθως καποιοι θα υπάρχουν που θα ΕΧΟΥΝ λόγο που ζουνε στο Συμπαν. Ενα ματσο ξεχασμένοι κακομοίριδες που πρέπει να χρωστάνε χαρη στο μεγαλείο του Συμπαντος που τους επέτρεψε να ζουνε. Τι θέλω να πω? Αν ΔΕΝ υπάρχει λόγος πρέπει να ΦΤΙΑΞΟΥΜΕ εναν. Αλλιως είμαστε απλα ενα βάρος και τίποτα περισσότερο.Ενα βάρος.

catherine
15-10-07, 17:05
γεια σας παιδια! πολυ ενδιαφερον το ολο θεμα....... αληθεια για ποιο λογο ζουμε?? αυτο που εχω να πω ειναι πως τιποτα δεν ειναι τυχαιο... σαφως υπαρχει λογος που ζουμε κ για να μην γνωριζουμε το γιατι παλι καποιος λογος θα υπαρχει,ο οποιος δεν θα πρεπει απαραιτητα να ναι πολυπλοκος....... ενα απλο παραδειγμα ποιος ο λογος να παρακολουθησεις εναν αγωνα ποδοσφαιρου αμα γνωριζες εκ των προτερων το αποτελεσμα? απλα δεν θα υπηρχε σασπενς καθολη τη διαρκεια..........
σε αυτο που εχω καταληξει κ θελω να πιστευω ειναι πως η ζωη ειναι απλα ενα διαλειμμα απ'την αιωνιοτητα,ετσι για να σπασουμε τη μονοτονια..... επιπλεον θεωρω οτι πολλοι πληρωνουν 'τιμηματα' απο προηγουμενες ζωες..........

open mind
15-10-07, 19:26
Είναι ένα θέμα οπου δεν μπορεί να δώσει κάποιος μια σαφή απαντήση
Θα ακούσεις διαφορες απόψεις ανάλογα με τον άνθρωπο αλλα τον πραγματικό
Λογο δεν θα τον μάθουμε ποτέ μπορούμε να κάνουμε εικασίες αλλα απ τη στιγμή
Που όλα είναι σε θεωρητικό επίπεδο δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι .
Η μετεμψύχωση και η τελειοποίηση της ψυχής μου ακούγεται προσωπικά τουλάχιστον η λογικότερη κοσμοθεωρία αλλα πάλι δεν μπορείς να αποκλείσεις
Ότι μπορεί να συμβαίνει κάτι άλλο η ακόμα και τίποτα.

mars
24-10-07, 13:10
είναι μία ερώτηση που έχω κάνει πολλές φορές σε φίλους αλλά και στον εαυτό μου.Αυτή η απορία υπάρχει γιατί ενώ βλεπω ότι όλα τα πλάσματα (έμψυχα και μη) έχουν κάποιο λόγο ύπαρξης , ( θα μπορούσε να πεί κάποιος ότι το κάθε είδος
βοηθά με τον ένα η τον άλλο τρόπο στην διατήρηση της ζωής διατηρώντας την ισοροπία μεταξύ τους) , ο άνθρωπος το μόνο που κάνει είναι να καταστρέφει χωρίς να προσφέρει τίποτα.

θέλω να ξέρετε ότι δέν έχω καμία θρησκευτική η άλλου είδους εμμονή απλά δεν
βρίσκω κάποια ικανοποιητική απάντηση.

θα χαρώ να μάθω τις απόψεις σας.

Φίλε/η vagkri.

Πολύ σημαντικός ο προβληματισμός σου.
Δεν θα μπορούσα σε ένα τέτοιο θέμα να μην εκφράσω την άποψή μου.

Αποδεχόμενος τα κείμενα πολλών φιλοσόφων και μέσω
προσωπικών εμπειριών, οδηγήθηκα στο να διατυπώσω μία θεωρία
σχετική με το θέμα.

Κατά την δική μου εκτίμηση ο άνθρωπος είναι ένα ανερχόμενο και
κατερχόμενο πνευματικό ον.
Είναι ένα ον συνύπαρξης και αλληλουχίας των πάντων.
Ζει και κινείτε σε μία υλική διάσταση και σε έναν χώρο εξελίξεως οντοτήτων.
Η ενέργεια που παράγει και που δικαιολογεί τον λόγο της ύπαρξής του
είναι η Αγάπη.
Είναι η φιλότης (συμπαντική αγάπη), όπως μας λεν οι φιλόσοφοι.
Είναι η ενέργεια που εκπέμπεται προς τα όντα της συνύπαρξης
και ειδικότερα στα ανώτερα πνευματικά όντα τα οποία την εισπράττουν
και την προσφέρουν.
Αυτή η διαδικασία είναι δε απαραίτητη και δικαιολογεί σε μεγάλο βαθμό
το αίτιο της ύπαρξής τους.

Είναι η Αγάπη προς τον ΠΑΝ και το ΕΝ.

Αν σε αυτή τη γη (για όσους από εμάς ή και για όλους), δεν υπάρξει
τελικά Αγάπη σε όλο της το εύρος, που μπορεί να εξελιχθεί
ως συναίσθημα προσφοράς στα όντα της συνύπαρξης και
στα ανώτερα πνευματικά όντα.

Τότε νομίζω πως μεγαλύτερη πτώση είναι βέβαιη και ίσως έτσι δεν
δικαιολογείται πλέον, το αίτιο της ύπαρξής μας.

Φιλικά.

Sly8erin
21-02-08, 00:24
Δεν ξέρω τι τελικά είχε στο νου της η φύση όταν μας δημιούργησε. Πάντως σίγουρα δεν φανταζόταν ότι θα καταλήγαμε έτσι. Νομίζω ότι αυτή τη στιγμή δεν έχουμε λόγο ύπαρξης γιατί δεν παράγουμε ούτε πολιτισμό, ούτε επιστημονικά επιτεύγματα, απλά υπάρχουμε χωρίς να προσφέρουμε κάτι για τις επόμενες γενιές όπως έκαναν οι προηγούμενες. Κάποια στιγμή λοιπόν η φύση θα μας ξεπεράσει όπως έκανε κ με τους δεινόσαυρους.

ELPINIKI
21-02-08, 14:50
Δεν ξέρω τι τελικά είχε στο νου της η φύση όταν μας δημιούργησε. Πάντως σίγουρα δεν φανταζόταν ότι θα καταλήγαμε έτσι. Νομίζω ότι αυτή τη στιγμή δεν έχουμε λόγο ύπαρξης γιατί δεν παράγουμε ούτε πολιτισμό, ούτε επιστημονικά επιτεύγματα, απλά υπάρχουμε χωρίς να προσφέρουμε κάτι για τις επόμενες γενιές όπως έκαναν οι προηγούμενες. Κάποια στιγμή λοιπόν η φύση θα μας ξεπεράσει όπως έκανε κ με τους δεινόσαυρους.

εχεις δικιο να γραφεις τα παραπανω...
ετσι οπως εχει γινει σημερα ο κοσμος μας...

αυτο που εχω εγω με τη σειρα μου να πω ειναι οτι το Χερι που εχει γραψει και δημιουργησει την ιστορια του κοσμου αλλα και τα οντα αυτου, γνωριζε οτι θα μπορουσαμε να φτασουμε σε αυτο το σημειο οπου ειμαστε σημερα, απλα για να συνεχιζουμε καποιος λογος θα υπαρχει... :)

Ierofantis
21-02-08, 15:32
Ο μόνος λόγος που υπάρχουμε είναι απλός μα παράλληλα τόσο σύνθετος...

Ενσαρκωνόμαστε για να μάθουμε...Για να διδαχθούμε όσα πρέπει στην μετέπειτα ζωή μας εκτός του ταπεινού μας σαρκίου μα πάνω απο όλα για να δοξάσουμε το μεγαλείο του Δημιουργού. Να κατανοήσουμε την εν τελεία αρμονία συμπαντική Δημιουργία και να αγαπήσουμε το κάθε τι στον κόσμο μας. Ήρθαμε για να αγαπήσουμε και να αγαπηθούμε. Δέν υπάρχει μεγαλύτερη ευλογία απο αυτήν...Και όσοι καταφέρουν να φτάσουν την επίγεια Αγγελία των Ουρανών να υμνούν τον Θεό όπου και όπως μπορούν...Με τις πράξεις τους...Όχι με τα λόγια τους όμως...

Εν Αρχή Ήν ο Λόγος....

Και ο Λόγος βρίσκεται πανταχού....Μα κυρίως μέσα μας...

Δέν συμφωνώ με την απαισιοδοξία για την σύνχρονη εποχή....

Οταν ο θεός είναι μαζί μας τότε κανείς δέν είναι εναντίων μας...

Οτι και να ζούμε...σε όποια εποχή και υπο οποιεσδήποτε συνθήκες μετράει το να έχουμε το θεό μέσα μας...Μόνο αυτό αξίζει κατ εμέ

schooligan
21-02-08, 22:52
εγω εχω να διατυπωσω μια αποψη, ετσι οπως τα βλεπω εγω τουλαχιστον.
Εαν δεχτουμε οτι το συμπαν, η φυση, η γη, ειναι ενας ζωντανος οργανισμος, προκειμενου για να αποδειξει την ιδια τις την υπαρξη δεν προυποθετη να δημιουργησει μορφες ζωης ωστε να το αναγνωρισουν αυτο στην φυση?

5οος Αγγελος
21-02-08, 23:25
Ζουμε απλα για να πεθανουμε...

Ειναι απλο κανουμε ενα κυκλο για να καταλυξουμε παλι στην αρχη του στο πουθενα...

Ζουμε οχι για να φτιαξουμε σπιτια οχι για να κανουμε λεφτα ουτε οικογενειες ζουμε ξεροντας το αυτονοητο το οποιο ειναι ο θανατος.

Απλα ολα τα παραπανω ειναι σταθμοι στην πορεια της ζωης μας ωστε να μην νειωθουμε πληξη και ανια περιμενοντας το αυτονοητο.

Αυτο δεν σημαινει οτι δεν θα κανω οικογενεια ουτε οτι μιας κα θα πεθανω ας το κανω μια ωρα νωριτερα αλλα ουτε αυτο με θα πρεπει να με εμποδισει στο να παλεψω στη ζωη μου απλα πρεπει ολοι μας να κατανοησουμε πραγμα ακατορθωτο οτι το μονο συγουρο για το οποιο ζουμε ειναι οτι καποια στιγμη θα επελθει το μοιραιο

Sly8erin
21-02-08, 23:33
Ierofanti δεν μπορεί ο λόγος που δημιουργηθήκαμε να είναι να αγαπήσουμε κ να αγαπηθούμε γιατί αν το δεχτούμε αυτό για τον άνθρωπο θα πρέπει να το δεχτούμε κ για τα υπόλοιπα έμβια όντα. Και μου φαίνεται κάπως παράδοξο να δεχτώ ότι μια αμοιβάδα δημιουργήθηκε για να αγαπήσει κ να αγαπηθεί

leo morpheus
22-02-08, 00:18
Ζουμε απλα για να πεθανουμε...

Ειναι απλο κανουμε ενα κυκλο για να καταλυξουμε παλι στην αρχη του στο πουθενα...

Ζουμε οχι για να φτιαξουμε σπιτια οχι για να κανουμε λεφτα ουτε οικογενειες ζουμε ξεροντας το αυτονοητο το οποιο ειναι ο θανατος.

Απλα ολα τα παραπανω ειναι σταθμοι στην πορεια της ζωης μας ωστε να μην νειωθουμε πληξη και ανια περιμενοντας το αυτονοητο.

Αυτο δεν σημαινει οτι δεν θα κανω οικογενεια ουτε οτι μιας κα θα πεθανω ας το κανω μια ωρα νωριτερα αλλα ουτε αυτο με θα πρεπει να με εμποδισει στο να παλεψω στη ζωη μου απλα πρεπει ολοι μας να κατανοησουμε πραγμα ακατορθωτο οτι το μονο συγουρο για το οποιο ζουμε ειναι οτι καποια στιγμη θα επελθει το μοιραιο


Δηλαδη φιλε Αγγελε,γεννηθηκαμε για να περιμενουμε... με λιγες στασεις χαρας για να κανουν απλα υποφερτη την αναμονη του θανατου...

Δεν νομιζω πως το Συμπαν ή ο Θεος μας εστειλε εδω για να ανακυκλωθουμε.Πιστευω πως ειμαστε εδω για να πραγματοποιησουμε τον Προσωπικο Μυθο μας με στοχο σιγα σιγα να τελειοποιηθει η ψυχη μας...
Απλα αυτο που γραφεις ειναι αρκετα σκληρο και δεν νομιζω οτι υπαρχει καν λογος να γεννηθουμε.

Ειναι ενα θεμα που δεν χωραει αποδειξεις,οποτε ολα τα παραπανω ειναι απλα προσωπικες πεποιθησεις συμφωνα με τα βιωματα,την πιστη και την ελπιδα καθενος απο μας.

5οος Αγγελος
22-02-08, 09:48
Δηλαδη φιλε Αγγελε,γεννηθηκαμε για να περιμενουμε... με λιγες στασεις χαρας για να κανουν απλα υποφερτη την αναμονη του θανατου...

Δεν νομιζω πως το Συμπαν ή ο Θεος μας εστειλε εδω για να ανακυκλωθουμε.Πιστευω πως ειμαστε εδω για να πραγματοποιησουμε τον Προσωπικο Μυθο μας με στοχο σιγα σιγα να τελειοποιηθει η ψυχη μας...
Απλα αυτο που γραφεις ειναι αρκετα σκληρο και δεν νομιζω οτι υπαρχει καν λογος να γεννηθουμε.

Ειναι ενα θεμα που δεν χωραει αποδειξεις,οποτε ολα τα παραπανω ειναι απλα προσωπικες πεποιθησεις συμφωνα με τα βιωματα,την πιστη και την ελπιδα καθενος απο μας.


Φίλε μου καλή σου μέρα

γιατί θεωρείς ότι είναι σκληρό και απάνθρωπο κάτι το οποίο είναι αυτονόητο, ζούμε για να βιώσουμε τον θάνατο.
Δεν λέω ότι εφόσον θα πεθάνουμε να σηκώσουμε τα χεριά ψηλά και να περιμένουμε το μοιραίο απλά το πέρασμα μας από την ζωή θα πρέπει να μας κάνει να αναρωτηθούμε τι πρέπει και πως να το κάνουμε ώστε να έχουμε μια καλή μετάβαση εκεί που θα καταλήξουμε.

Η ζωή είναι γλυκιά είναι παρά πολύ γλυκιά και το βλέπω και το νιώθω καθημερινά παρά τις αντιξοότητες και τις αδικίες, απλά πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι αυτό εδώ που δεν είναι τίποτα άλλο παρά μια πορεία(ίσως και δοκιμασία για μερικούς) που μέσα από αυτήν θα καθοριστεί η μεταθανατον ζωή μας.

Και αυτό κατά κάποιον τρόπο θέλει και ο Θεός μια επίγεια ζωή σωστή όσο μπορούμε και με ότι συνεπάγεται για την μετάβαση μας σε μια άλλη, αιωνία.

Οπότε ο λόγος που ζούμε είναι για να αγωνιζόμαστε και να δοκιμαζόμαστε μέχρι να έρθει το μονό σίγουρο σε αυτή την ζωή…

leo morpheus
22-02-08, 14:10
Φίλε μου καλή σου μέρα

γιατί θεωρείς ότι είναι σκληρό και απάνθρωπο κάτι το οποίο είναι αυτονόητο, ζούμε για να βιώσουμε τον θάνατο.
Δεν λέω ότι εφόσον θα πεθάνουμε να σηκώσουμε τα χεριά ψηλά και να περιμένουμε το μοιραίο απλά το πέρασμα μας από την ζωή θα πρέπει να μας κάνει να αναρωτηθούμε τι πρέπει και πως να το κάνουμε ώστε να έχουμε μια καλή μετάβαση εκεί που θα καταλήξουμε.

Η ζωή είναι γλυκιά είναι παρά πολύ γλυκιά και το βλέπω και το νιώθω καθημερινά παρά τις αντιξοότητες και τις αδικίες, απλά πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι αυτό εδώ που δεν είναι τίποτα άλλο παρά μια πορεία(ίσως και δοκιμασία για μερικούς) που μέσα από αυτήν θα καθοριστεί η μεταθανατον ζωή μας.

Και αυτό κατά κάποιον τρόπο θέλει και ο Θεός μια επίγεια ζωή σωστή όσο μπορούμε και με ότι συνεπάγεται για την μετάβαση μας σε μια άλλη, αιωνία.

Οπότε ο λόγος που ζούμε είναι για να αγωνιζόμαστε και να δοκιμαζόμαστε μέχρι να έρθει το μονό σίγουρο σε αυτή την ζωή…



Αυτο που λες ειναι η χριστιανικη θεωρηση της πορειας της ζωης μας.Δεν διαφωνω πληρως αλλα ουτε και συμφωνω.

Πιστευω στη μεταθανατον ζωη αλλα οχι με αυτο τον τροπο.Πιστευω πως η ψυχη μας θα κανει πολλα ταξιδια και θα ζησει πολλα μεχρι να γινει τελεια.

Απο την Αρχη ως το Τελος πρεπει να κανουμε αυτα για τα οποια σταλθηκαμε να κανουμε.Δεν βλεπω τη ζωη ως μια συνεχη δοκιμασια,γιατι ο Θεος δεν εχει την ορεξη ουτε να μας δοκιμαζει συνεχως αλλα ουτε και να μας τιμωρησει μετα το θανατο μας.

Σιγουρα βιωνουμε δοκιμασιες αλλα οχι για να δει καποιος ψηλα ποιος θα βγει πρωταθλητης αλλα για να παμε εμεις οι ιδιοι ενα βημα παραπερα.Επισης,δεν πιστευω στην μεταθανατον τιμωρια μια και το Συμπαν δεν τιμωρει.Οι ανθρωποι τιμωρουν και αυτοτιμωρουνται... ;)

Ierofantis
22-02-08, 15:11
Αγαπητέ/ή Sly8erin έγραψες ...


Ierofanti δεν μπορεί ο λόγος που δημιουργηθήκαμε να είναι να αγαπήσουμε κ να αγαπηθούμε γιατί αν το δεχτούμε αυτό για τον άνθρωπο θα πρέπει να το δεχτούμε κ για τα υπόλοιπα έμβια όντα. Και μου φαίνεται κάπως παράδοξο να δεχτώ ότι μια αμοιβάδα δημιουργήθηκε για να αγαπήσει κ να αγαπηθεί
Απάντηση με παράθεση


Τα πάντα στο σύμπαν έλκονται μεταξύ τους (Ζεύς-Ζεύξη) και με τις συνεχής ενώσεις ανάμεσα σε κάθε τι προέρχεται η δημιουργία στο σύμπαν μας. Λόγου χάρη σε δύο αμοιβάδες...Σε μονοκύταρρους Οργανισμούς..Σε πλανήτες που με την συνεχή έλξη μετεωριτών διαμορφώνονται στο πέρας του χρόνου..Στα έμβια όντα που ενώνονται για να δημιουργήσουν απογόνους...απο την άλλη έχουμε την Διαίρεση (Δίας) που άλλοτε προκαλεί καταστροφή και άλλοτε Ευνοεί της συνθήκες ζωής...Ζεύς και Διας με λίγα λόγια σε μιά ατέρμονη "Ερωτικη" Σχέση... Η Αγάπη είναι Υπεράνω όλων αυτών. Είναι το κίνητρο...Η ουσία της Δημιουργίας... Δέν την αναφέρω την αγάπη με τα δικά μας ανθρώπινα πρότυπα όπως και σαφώς κατάλαβες πώς δέν αναφέρω τον Έρωτα με την δική μας έννοια..Υπάρχει ο Πνευματικός Έρως και ο Υλικός (κατα Σωκράτη όχι κατ' εμέ). Όπως πάνω έτσι και κάτω..Ότι συμβαίνει στον Άνθρωπο (είτε μέσα του είτε κοινωνικά) συμβαίνει και στο σύμπαν και στην φύση (Με κάποιες διαφοροποιήσεις λόγω του Πνεύματος και της Εφυίας που διαθέτει ο άνθρωπος βέβαια).

Ελπίζω κατα κάποιο τρόπο να σε κάλυψα...

ΛΥΚΑΙΟΣ 1981
08-03-08, 12:35
Μήπως ο σκοπός της ζωής μας είναι η κατά το δυνατόν ομοίωση με τον Θεό που περιγράφει ο Πλάτων στον Θεαίτητο; Παραθέτω και ένα απόσπασμα από τον Βυζαντινό υπομνηματιστή του Αριστοτέλη, Ιωάννη Φιλόπονο (490-570 μ.Χ) που κατά την γνώμη μου απαντά σε όλα. ««Τέλος» της φιλοσοφίας είναι το «γνώναι την απάντων αρχήν την των πάντων δημιουργόν αιτίαν την αεί ωσαύτως έχουσαν. Αποδείκνυσιν γάρ μίαν πάντων αρχήν και ασώματον εξ’ εκείνης δε τα πάντα παράγεσθαι» (Φιλοπόνου Εις τις Κατηγορίες, 5,33-6,1).

leo morpheus
08-03-08, 13:21
Μήπως ο σκοπός της ζωής μας είναι η κατά το δυνατόν ομοίωση με τον Θεό που περιγράφει ο Πλάτων στον Θεαίτητο; Παραθέτω και ένα απόσπασμα από τον Βυζαντινό υπομνηματιστή του Αριστοτέλη, Ιωάννη Φιλόπονο (490-570 μ.Χ) που κατά την γνώμη μου απαντά σε όλα. ««Τέλος» της φιλοσοφίας είναι το «γνώναι την απάντων αρχήν την των πάντων δημιουργόν αιτίαν την αεί ωσαύτως έχουσαν. Αποδείκνυσιν γάρ μίαν πάντων αρχήν και ασώματον εξ’ εκείνης δε τα πάντα παράγεσθαι» (Φιλοπόνου Εις τις Κατηγορίες, 5,33-6,1).


Φιλε Λυκαιε,δεν νομιζω πως ο σκοπος της ζωης μας ειναι η κατα το δυνατον ομοιωση με το Θεο...Για τον λογο πως ο καθενας μας εχει διαφορετικο προορισμο και σκοπο στη ζωη.Η ομοιωση με το Θεο καποια στιγμη θα ερθει ειτε σε αυτην ειτε σε καποια αλλη ζωη...

Ο σκοπος μας για μενα,ειναι να η εκπληρωση του Προσωπικου Μυθου μας.

Να κανουμε τα ονειρα μας πραγματικοτητα.Οχι,αναγκαια σε υλικο επιπεδο αλλα ακομα ο Προσωπικος Μυθος (οπως αναφερει η Παραδοση) μπορει να ειναι ακομα και κατι το απλο,οπως να παντρευτουμε και να κανουμε οικογενεια.Ακομα και ενα ταξιδι η μια εμπειρια να εκπληρωσει το Μυθο μας.

Και πρεπει να τον εκπληρωσουμε αλλιως θα ξυπνησουμε μια μερα,θλιμμενοι που αγνοησαμε τα σημαδια και τοτε θα τα εχουμε χαμενα...

Bilibakos
15-03-08, 23:24
Ισως εν τελει να ζουμε για να αποδειξουμε οτι μπορουμε... Αλλα οντα το κανουνε μαχομενα για την επιβιωση του ειδους του, και εμεις προσπαθωντας να διατηρησουμε το περιβαλλον μας σε αρμονια. Αλλα ας μην παμε το θεμα αλλου. Ισως το κερδος του <<μεγαλου σχεδιου>> να ειναι ενα τεστ επιβιωσης, μια δοκιμη. Ισως παλι και οχι....

Ierofantis
16-03-08, 17:51
H κατανόηση του Λόγου της ζωής είναι μιά πυραμοειδής κατάσταση επίγνωσης και ανόδου του νού... Πρώτα πρέπει να κατανοήσουμε τον εαυτό μας..τις ορμές μας...τα ορμέμφυτα μας...το γνώθις εαυτόν μας απο κάθε άποψη...Ύστερα απο αυτό να "δούμε" την θεική μας καταγωγή και φύση...Να νιώσουμε την ενέργεια αυτή που είναι πανταχού "παρούσα" και πληρεί τα πάντα... Μετέπειτα να κατανοήσουμε τον λόγο που ενσαρκωθήκαμε. Όποιος έχει περάσει απο τα 2 πρώτα στάδια κατανοεί απόλυτα ότι είμαστε φυλακισμένοι σε ένα σαρκίο απίστευτου κατώτερου βεληνεκούς απο την γνήσια μορφή μας...Είμαστε μήπως εξόριστοι εδώ ; Μήπως οι ψυχές των ανθρώπων έρχονται εδώ για να εκτίσουν ένα είδος ποινής ; Σίγουρα δέν είναι και ότι καλύτερο για την ψυχή μας να ενσαρκώνεται...Βασανίζεται...Νιώθει να πνίγεται απο την ύλη δίχως να μπορεί να "πετάξει" πέραν ειδικών περιπτώσεων που μετά απο κόπο και προσωπικό αγώνα το καταφέρνει...Βουλιάζει στα κελεύσματα των εφήμερων αλλά πολύ δυνατών και έντονων απολαύσεων (κάθε ήδους) και δοκιμάζεται συνεχώς.Τέλος αφότου νιώσουμε όλη την δημιουργία στον μικρόκοσμο μας...(εσώτερος νούς - συνειδητότητα - υποσυνείδητο) και αφυπνίσουμε τον πραγματικό μας εαυτό να έρχεται η ώρα να γκρεμίσουμε όλο αυτό το εσώτερο οικοδόμημα βγάζοντας το προσωπικό μας συμπέρασμα περί κόσμου...Θεού...Θεικών δυνάμεων..Φύσεως και Ανθρώπων...

Στο τέλος όλων ενεργεί η Ελεύθερη βούληση μας και μας δείχνει το προσωπικό μας μονοπάτι...

Όπως πάνω έτσι και κάτω...

Bilibakos
16-03-08, 23:20
Όποιος έχει περάσει απο τα 2 πρώτα στάδια κατανοεί απόλυτα ότι είμαστε φυλακισμένοι σε ένα σαρκίο απίστευτου κατώτερου βεληνεκούς απο την γνήσια μορφή μας...Είμαστε μήπως εξόριστοι εδώ ; Μήπως οι ψυχές των ανθρώπων έρχονται εδώ για να εκτίσουν ένα είδος ποινής ; Σίγουρα δέν είναι και ότι καλύτερο για την ψυχή μας να ενσαρκώνεται...Βασανίζεται...

Τοσο πολυ σιχαινεσαι τη ζωη? :D Οχι, σοβαρα, μηπως δεν ειναι η ιδια η ζωη αλλα η κοινωνια η οποια μας καταπιεζει και μας <<σβηνει>> την ελευθερη βουληση???

Ierofantis
16-03-08, 23:24
Στην συγκεκριμένη περίπτωση φίλε bilibakos αλλιώς ορίζω και αντιλαμβάνομαι την ζωή και αλλιώς εσύ...εντελώς διαφορετικό μύκος κύματος...

Όποιος κατάλαβε τί έγραψα κατάλαβε...

Τάκης Παπαδόπουλος
17-03-08, 00:33
...Ύστερα απο αυτό να "δούμε" την θεική μας καταγωγή και φύση...Να νιώσουμε την ενέργεια αυτή που είναι πανταχού "παρούσα" και πληρεί τα πάντα... Μετέπειτα να κατανοήσουμε τον λόγο που ενσαρκωθήκαμε. Όποιος έχει περάσει απο τα 2 πρώτα στάδια κατανοεί απόλυτα ότι είμαστε φυλακισμένοι σε ένα σαρκίο απίστευτου κατώτερου βεληνεκούς απο την γνήσια μορφή μας...Είμαστε μήπως εξόριστοι εδώ ; Μήπως οι ψυχές των ανθρώπων έρχονται εδώ για να εκτίσουν ένα είδος ποινής ; ...

Στο τέλος όλων ενεργεί η Ελεύθερη βούληση μας και μας δείχνει το προσωπικό μας μονοπάτι...

Όπως πάνω έτσι και κάτω...

Φυλακισμένοι;

Μπα, μάλλον όχι, Ιεροφάντη, αφού επιλέγουμε την πορεία μας στις ενσαρκώσεις και τις εμπειρίες που θα κουβαλήσουμε τελικά στην "μήτρα".

Έ, αν κατανοήσει κανείς και το τρίτο στάδιο, δεν χρειάζεται να ξανάρθει στον κόσμο της σάρκας - πετά για "επέκεινα" καθήκοντα - πάντα στο ατομικό ( και ΟΧΙ προσωπικό ) μας μονοπάτι - ατομικότητες γαρ από ένα σημείο και μετά και όχι ασφαλώς προσωπικότητες...

Αν, βέβαια, πάμε "κόντρα" στο ρεύμα, ναι, έχουμε να εκτίσουμε "ποινή" Ο Νόμος Αιτίας και Αιτιατού είναι αμείλικτος!

Απόλυτη και πλήρης ισορροπία είναι ο κανόνας.

Αν το πετύχουμε, το τρίτο στάδιο είναι κοντά.

Ierofantis
17-03-08, 05:12
Αρχική Δημοσίευση απο Τάκης Παπαδόπουλος
Φυλακισμένοι;

Μπα, μάλλον όχι, Ιεροφάντη, αφού επιλέγουμε την πορεία μας στις ενσαρκώσεις και τις εμπειρίες που θα κουβαλήσουμε τελικά στην "μήτρα".


Αυτή δέν είναι προσωπική σου πεποίθηση ή βίωμα αγαπητέ μου αλλά επιχείρημα που ο πλάτωνας χρησιμοποιεί στα κείμενα του...Προφανώς όμως δέν κατανόησες τί ήθελε να πεί με αυτό ο πλάτωνας και για αυτό το χρησιμοποίησες εν προκειμένου... Δέν καθορίζουμε εμείς τις εμπειρίες που θα βιώσουμε...Περνάμε απο όλα τα στάδια των λεγόμενων "εμπειριών" και των "μαθημάτων"...Δέν επιλέγουμε την πορεία μας στις ενσαρκώσεις αλλά την "μήτρα" που θα μας γεννήσει όντας ψυχή συγγενική πρός εμάς... (Δηλαδή πώς οι ψυχές των γονέων μας και των αδερφών μας είναι ψυχές συγγενικές)....Και πάλι δέν είναι δεδομένο με βάση όσα ο πλάτωνας αναφέρει γιατί είναι ο ίδιος που λέγει πώς η υλική ζωή είναι η εξορία της ψυχής...

Η διαφορά μας εν προκειμένου είναι πώς εγώ για τα πνευματικά ζητήματα και κυρίως για τα μεταφυσικά ομιλώ εκ βιωμάτων και γνώσεων πρακτικώς κάποιων πραγμάτων ενώ εσύ καθαρός απο ότι είπε ο Πλάτωνας...Και οι φιλόσοφοι μεταξύ τους είχαν εκ διαμέτρου αντίθετες απόψεις και στάση ζωής σε πολλά σημεία... Εάν διαβάσει κανείς τον Ηράκλειτο και τις ιδέες του είναι άκρως διαφορετικές απο αυτές του Πυθαγόρα ...Όχι αντίθετες απαραίτητα όπως ανέφερα άνωθεν αλλά υπο διαφορετικό πρίσμα και φιλτράρισμα της γνώσης που κατείχαν... Εάν κατείχαν την ίδια γνώση ή εάν είχαν την ίδια αντίληψη περί γνώσεως...

Δέν υπάρχει κάτι δεδομένο στον πνευματικό κόσμο και στην εξέλιξη που υπάρχει μετά τον εδώ κόσμο μας...Αρκετά είναι εικασίες...αρκετά υπόνοιες... Λίγα μπορούμε να εκλάβουμε ώς δεδομένα αφότου αποδεικνύονται και δέν δέχονται παρερμηνειών και αμφισβητήσεων...( π.χ όσα ο Σωκράτης λέγει λίγο πρίν τον θάνατο του στο έργο του πλάτωνος "Φαίδων" περι της ύπαρξης της ψυχής και την ανάλυση που κάνει για την ψυχή και το ταξίδι της...) .

Τάκης Παπαδόπουλος
17-03-08, 08:46
Αυτή δέν είναι προσωπική σου πεποίθηση ή βίωμα αγαπητέ μου αλλά επιχείρημα που ο πλάτωνας χρησιμοποιεί στα κείμενα του...Προφανώς όμως δέν κατανόησες τί ήθελε να πεί με αυτό ο πλάτωνας και για αυτό το χρησιμοποίησες εν προκειμένου... Δέν καθορίζουμε εμείς τις εμπειρίες που θα βιώσουμε...Περνάμε απο όλα τα στάδια των λεγόμενων "εμπειριών" και των "μαθημάτων"...Δέν επιλέγουμε την πορεία μας στις ενσαρκώσεις αλλά την "μήτρα" που θα μας γεννήσει όντας ψυχή συγγενική πρός εμάς... (Δηλαδή πώς οι ψυχές των γονέων μας και των αδερφών μας είναι ψυχές συγγενικές)....Και πάλι δέν είναι δεδομένο με βάση όσα ο πλάτωνας αναφέρει γιατί είναι ο ίδιος που λέγει πώς η υλική ζωή είναι η εξορία της ψυχής... .

Καταπλήσσομαι, φίλε Ιεροφάντη, με την βεβαιότητα που εκφράζεις το ότι παπαγαλίζω τι είπε ο τάδε ήν ο δείνα φιλόσοφος...

Γράφοντας τις ανωτέρω γραμμές, ούτε που είχα υπ' όψιν μου τον Φιλόσοφο Πλάτωνα ή άλλον, όπως και τι "είπε" ο οποιοσδήποτε!

Είναι αλήθεια ότι όπως έγραψα την φράση, συνάγεται η επιλογή ΚΑΙ συγκεκριμένων εμπειριών.

Όχι.

Το πώς θα έλθουμε εδώ είναι επιλογή δική μας.

Το ποιές ακριβώς εμπειρίες θα αποκτήσουμε, ΔΕΝ είναι.

Διαφορετικά, η προδιαγεγραμμένη πορεία λήψης συγκεκριμένων εμπειριών δεν θα προσέφερε τίποτα στην "αυτογνωσία" της Αρχής.

Το "τυχαίο" κατά τον ένσαρκο βίο μαζί με την ελεύθερη βούληση, σε συνάρτηση με την ελεύθερη βούληση των άλλων ατομικοτήτων, δημιουργεί την πολυπλοκότητα και ποικιλία των καταστάσεων που θα προσδώσουν τις εμπειρίες.

Βλέπεις, λοιπόν, ότι συμφωνούμε , αν και θεωρητικά, με τις πράξεις μας πλέον, εμείς ΠΡΟΚΑΛΟΥΜΕ την συγκεκριμένη εμπειρία.

Όσον αφορά την ρήση σου "...δέν είναι προσωπική σου πεποίθηση..." πόθεν το συμπέρασμα;

Γιατί αποκλείεις την "Γνώση", υποβιβάζοντας την ρητά και κατηγορηματικά σε απλή "πεποίθηση";

Δεν είναι τόπος ένα δημόσιο βήμα για κάποιες αναφορές.

Το να διαλαλώ με υπονοούμενα ότι "εγώ ξέρω" αλλά δεν λέω λεπτομέρειες, δεν είναι σκόπιμο ούτε δόκιμο, και ο νοών νοείτω.

--Ή αποφασίζω να πω ανοιχτά "Τό και τό",

--ή περιορίζομαι στην "θεωρητική" εικόνα αναφορών για να εκφράσω θέσεις δίκην απλών "πεποιθήσεων" ή προβληματισμών, όταν θεωρώ ότι κάποιες ιδιαίτερες γνώσεις και εμπειρίες μου αφορούν σε μένα μόνον και σε κανέναν άλλο.

Λίγο με ενδιαφέρει, αν "συμφωνήσει" κανείς μαζί μου σε κάποια θέματα. Κάτι τέτοιο, το θεωρώ άνευ ουσίας, καθ' όσον δεν μου προσδίδει "αξία" η αναφορά σε "εμπειρίες" μου ( π.χ. "Για δες, εγώ ο Μύστης!" ), ούτε όλα είναι θέματα που αναφερόμενα δημοσίως ωφελούν κάποιον.

Εσύ αναφέρεσαι σε δικές σου "εμπειρίες" με γενικότητες και αοριστίες και κατά την γνώμη μου καλά κάνεις και σε κάποια θέματα δεν επεκτείνεσαι σε λεπτομέρειες.

Εγώ ακολουθώ την δεύτερη περίπτωση και κρατώ κάποιες "γνώσεις" ή εμπειρίες μου αποκλειστικά γιά μένα, μη αφήνοντας υπόνοιες ότι "γνωρίζω" 'εσωθεν την άλφα ή βήτα κατάσταση.

Ξεκαθαρίζω δε, όταν αναφέρομαι σε εκφρασθείσες από οποιουσδήποτε άλλους θέσεις, όντας κυριολεκτολόγος, λέγω πάντοτε: " Όπως ο Τάδε θεωρεί, πιστεύει ή αναφέρει..."

Ierofantis
17-03-08, 15:39
Αγαπητέ Τακη Παπαδόπουλε συνχωρέστε με για την ατσαλάκωτη σιγουριά μου περί της συγκεκριμένης σας άποψης...Απλώς μου φάνηκε σάν μεταφορά απο κείμενο του πλάτωνος..δεν ήταν σωστό εκ μέρους μου.. απο κεί και ύστερα η συζήτηση περί της ελεύθερης βούλησης είναι τεράστια και δεν επιθυμώ να το αναλύσω γιατί δέν υπάρχει απολύτως κανένα νόημα... Περί των εμπειρικών μου γνώσεων και των δικών σας πάλι είναι μιά μακροσκελής συζήτηση που δέν θα έβγαζε και πουθενά να γίνει...Κατανοώ ότι έχετε βάθος γνώσεων και εμπειριών πάντως και το σέβομαι απολύτως όσο και άν δέν φάνηκε με το άνωθεν μύνημα μου

Κατα γενικές γραμμές συμφωνούμε πάντως...

Bilibakos
17-03-08, 15:49
Ιεροφαντη, κατ'αρχας να απολογηθω εαν ενιωσες πως σε προσεβαλα. Κατα δευτερον, πιστευω πως η εννοια της λεξης ζωη περιεχει την ψυχη και το σωμα, και οχι μονο ενα εκ των δυο. Διατηρουμε το σωμα μας για να ανοιξουμε την ψυχη μας. Τωρα, οσον αφορα την αθανασια της ψυχης, θεωρω και γω μαζι σου οτι η ουσια βρισκεται στο πνευμα μας...

Ierofantis
17-03-08, 16:06
Bilibakos δέν με προσέβαλες ...Την άποψη σου εξέφρασες και κατα μία έννοια είχες και δίκιο αφού κατανόησες με διαφορετικό φίλτρο όσα ήθελα να πώ...Η έννοια της λέξης ζωής όντως εμπεριέχει την ψυχή και τι σώμα εφόσον την χρησιμοποιούμε για την εδώ κατάσταση (ύλη) της ύπαρξης μας...Όπως και την λέξη θάνατος την χρησιμοποιούμε για να υποδηλώσουμε πώς φεύγουμε απο τον κόσμο της ύλης...Σαφώς όμως η ζωή δέν περιορίζεται μόνο στο δικό μας πεδίο ύπαρξης...Ο θάνατος όμως ναι...Διότι όντας αθάνατη η ψυχή είναι αδύνατον να πεθάνει ή να χαθεί...

Το ότι η ψυχή μας είναι εγκλωβισμένη στο εδώ πεδίο ύπαρξης (και δοκιμάζεται ή εκτίει ένα ήδος ποινής ή έστω μέσω του πεδίου μας επιλέγει να ανέλθει στάδια συνειδητότητος μετά απο έναν Χ αριθμό ενσαρκώσεων) το καταλαβαίνουμε ευκόλως απο την έλλειψη της οποιαδήποτε ψυχικής δύναμης μας πέραν των βιολογικών έμφυτων ικανοτήτων...Χρειάζεται τρομερή εξάσκηση για να καταφέρει η ψυχή να ελένξει το σώμα και να μπορέσει να επηρεάσει την ύλη... Για αυτό και όλες οι θρησκευτικές σχολές επιλέγουν την απομόνωση και την περισυλλογή και εξάσκηση για να το καταφέρουν αυτό...(Άγιο Όρος...Θιβέτ...Βραχμάνοι...κ.α)... Αρκεί να θυμηθούμε την 5αετή επιβολή σιωπής του Πυθαγόρα πρός τους μαθητές του ουτως ώστε να αναπτύξουν εσώτερα κέντρα συνειδητότητος και αντίληψης αρκεί για να δούμε το πόσο δύσκολο είναι να 1ον επιβληθεί η ψυχή στην ύλη και 2ον να αρχίσει να νιώθει ελεύθερη και να δρά ολοένα και ποιό άμεσα (σάν στο σπίτι της κατά μία έννοια) στον περιβάλλοντα χώρο...

Μεγάλη συζήτηση....Λίγα μπορούν να υποθούν....

Ας ακούσει ο καθένας την φωνή της καρδιάς του και θα οδηγηθεί στην Αλήθεια εάν πραγματικά το ποθεί....

perastikos
18-03-08, 16:48
Ασφαλώς οι περισσότεροι θα έχουν κάνει το συσχετισμό τον μορίων με τα πλανητικά συστήματα. Αν λάβουμε υπόψιν τη αναλογία στη διάρκεια ζωής αυτών, την εξάπλωση του ανθρώπινου είδους (απο πλανήτη σε πλανήτη και απο ένα ηλιακό σύστημα σε ένα άλλο), εξαντλώντας τα ενεργειακά αποθέματα και νεκρώνοντάς τα, θα μπορούσαμε εύκολα να συμπεράνουμε οτι η ανθρωπότητα είναι ένας καρκίνος μέσα σε ένα αφάνταστα μεγαλύτερο οργανισμό, που θα οδηγηθεί στο τέλος της όταν και αυτός καταρεύσει. :D

Oddb@llSoul
06-04-08, 14:06
Φίλου μου απλά θα εκθέσω κάποιες απόψεις μου. Είναι δικές μου και στην πραγματικότητα, δεν τις εκθέτω όλες επειδή η σιωπή είναι χρυσός για έναν αναζητητή. Αλλά εντάξει.

Όλοι αναρωτιόμαστε Γιατί υπάρχουμε και ποιός ο σκοπός μας. Μιλάω ολιστικά όχι ατομικά. Ατομικά υπάρχει απάντηση. Ίσως και όχι μεν.

Αλλά όταν ανφερομάστε στο σύμπαν, κατα τη γνώμη μου, το θέμα δεν είναι πλέον παρα ένα νοητικό παιχνίδι.

Ο επιπλοποιός δημιουργεί μία καρέκλα. Η καρέκλα θα ακολουθήσει το δικό της σκοπό και την δική της υπαρξιακή νομθεσία. Διαφορετική απο του δημιουργού.

Το "Γιατί" λοιπόν δεν είναι παρα ένα μέρος του παιχνιδιού και αναπόσπαστο μέρος του προιόντος. Το προιόν είναι το σύμπαν. Και με τους νόμους που έχουμε μάθει , που υπάρχουν και μας επηρεάζουν πιστεύουμε οτι όλα έχουν ένα σκοπό. Είναι όντως έτσι; Μπορεί όχι. Απλά η ερώτηση αυτή υπάρχει και διστυχώς ξεφεύγει απο το πλαίσο του κόσμου καθώς έμμεσα ρωτά "Ποιός είναι εκεί έξω;" και "γιατί μας δημιούργησε;". Το φαινόμενο του θεού είναι μία αυταπάτη ίσως και δεν είμαι ο πρώτος που το λέω. Μπορεί να πέφτω έξω και πάλι άθελά μου εφόσον ο θεός είναι όντως υπαρκτός και θα μπορούσε να ταυτηστεί με το σύμπαν.

Μία ενδιαφέρουσα σκέψη είναι η εξής: Απο τη στιγμή που η Εύα βγήκε σύμφωνα με την Παλαιά ΔιαΘήκη εκ σώματος Αδάμ τότε γιατί και όχι ο Αδάμ να βγήκε εκ σώματος κυρίου; (Σύμπαντος)

Τώρα αν αναφερόμαστε καθαρά στα δικά μας τραύματα όπως αυτά ποι βίωσε ο Φίλιπ Κ. Ντίκ και άλλοι οι οποίοι έδωσαν στον θεό μία συνωμοσιακή πνοή, προφανώς το πάμε άλλου. Ο Θεός για τον οποίο μιλάω είναι δημιουργός όχι ραδιοφωνικός παραγωγός. Το Βάλις μιλά για την εσωτερική μας φωνή που εμείς φαίνεται να έχουμε και μας κρατά ομήρους ευτυχώς ή διστυχώς. Είναι τα λάθη που κάνουμε και ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζουμε διάφορα συμβάντα.

Πολλοί όταν φάνε μία σφαίρα στο κεφάλι και δούν σε φίλμ την ιστορία της ζωής τους να περνά θα πού οτι βίωσαν κάτι το Υπερφυσικό...Μα δεν είναι παρα ο εγκεφαλός μας που χτυπήθηκε και τα κυτταρά του σε μια μεριά τρελάθηκαν. Το στιγμιαίο σόκ είναι ένας παράγοντας.

Όταν λοιπόν μιλάμε για τον θεό μιλάμε για τα όσα έχουμε γύρω μας, όχι για αυτόν που τα έφτιαξε. Διότι αυτός που τα έφτιαξε δεν υπάρχει. Το "Αυτός" είναι μία έννοια τόσο αφηρημένη και πρωτόγονη όσο και ο πελαργός για τα μωρά. Σε ένα σύμπαν που μόλις τώρα γύρησε και μας συστήνεται με τόσες διαστάσεις και μυστικά, είναι σημαντικό να αποδεχθούμε οτι δεν έχουμε διαβάσει ολόκληρο το βιβλίο της Νομικής του σύμπαντός. Γενικά η λέξη "Γιατί" απαντά σε ερωτήματα που έχουν αίτιο ας πούμε. Πώς θα μπορούσε κανείς να αναφερθεί σε κάτι που είναι εκτός τους κόσμου μας και των νόμων του και να πεί "Γιατί υπάρχουμε; Γιατί μας έκανε;"

Τα ψάρια τι απάντηση θα έπρεπε να λάβουν αν ρωτούσαν "Γιατί μας έκανε η θάλασσα;". Είναι βαθιά απάντηση και πηγάζει απο τα βάσανα που τραβάει κανείς καθώ και απο το άδοξο τέλος που φαίνεται οτι θα έχει...Όλα σωστά. Μα ακόμα και η υπαρξή μας έχει ίσως υπερεκτιμηθεί. Κάποιος είχε πεί οτι "Η ανθώπινη ζωή αξίζει". Για ποιόν αξίζει; Για την ίδια τη ζωή μήπως; Δεν μου ερχεται κάτι άλλο...Η αξία απ ότι γνωρίζω είναι κάτι που υπάρχει σε μακροσοπικό απίπεδο και όχι μικροσκοπικό.

Η ζωή είναι ότι και τα κύματα σε μία θάλασσα. Δημιουργούνται απο μία στιγμιαία αναταραχή και χάνονται κάποια στιγμή χτυπώντας τα βράχια.

Βοηθά πάντα να αποδεχόμαστε την δική μας κοσμοθεωρία. Κανείς δεν μας επιβάλει την δική του. Το σύμπαν και μόνο που υπάρχουμε μας επιβάλει κάτι. Ακόμα και αυτό άλλωστε μπορεί να είναι ένα νοητικό παράδοξο.

Ο Φίλιπ Κ. Ντίκ άλλωστε είχε βρεί μία ενδιαφέρουσα εξήγηση περι αληθινού και Ψεύτικου στο σενάριο "Ο Τζό Προταγόρας ζεί και είναι στη Γή" ώπου σαν αληθινό ορίζεται αυτό που επιτρέπει την ομαλή εξέλιξη...Κάπως εγωιστικό αλλά δεν το απορρίπτω. Στο κάτω-κάτω κάπως πρέπει να κλείσω αυτό το πόστ. :rolleyes:


Αυτά απο εμένα.

Bilibakos
06-04-08, 21:37
Φίλου μου απλά θα εκθέσω κάποιες απόψεις μου. Είναι δικές μου και στην πραγματικότητα, δεν τις εκθέτω όλες επειδή η σιωπή είναι χρυσός για έναν αναζητητή. Αλλά εντάξει.

Όλοι αναρωτιόμαστε Γιατί υπάρχουμε και ποιός ο σκοπός μας. Μιλάω ολιστικά όχι ατομικά. Ατομικά υπάρχει απάντηση. Ίσως και όχι μεν.

Αλλά όταν ανφερομάστε στο σύμπαν, κατα τη γνώμη μου, το θέμα δεν είναι πλέον παρα ένα νοητικό παιχνίδι.

Ο επιπλοποιός δημιουργεί μία καρέκλα. Η καρέκλα θα ακολουθήσει το δικό της σκοπό και την δική της υπαρξιακή νομθεσία. Διαφορετική απο του δημιουργού.

Το "Γιατί" λοιπόν δεν είναι παρα ένα μέρος του παιχνιδιού και αναπόσπαστο μέρος του προιόντος. Το προιόν είναι το σύμπαν. Και με τους νόμους που έχουμε μάθει , που υπάρχουν και μας επηρεάζουν πιστεύουμε οτι όλα έχουν ένα σκοπό. Είναι όντως έτσι; Μπορεί όχι. Απλά η ερώτηση αυτή υπάρχει και διστυχώς ξεφεύγει απο το πλαίσο του κόσμου καθώς έμμεσα ρωτά "Ποιός είναι εκεί έξω;" και "γιατί μας δημιούργησε;". Το φαινόμενο του θεού είναι μία αυταπάτη ίσως και δεν είμαι ο πρώτος που το λέω. Μπορεί να πέφτω έξω και πάλι άθελά μου εφόσον ο θεός είναι όντως υπαρκτός και θα μπορούσε να ταυτηστεί με το σύμπαν.

Μία ενδιαφέρουσα σκέψη είναι η εξής: Απο τη στιγμή που η Εύα βγήκε σύμφωνα με την Παλαιά ΔιαΘήκη εκ σώματος Αδάμ τότε γιατί και όχι ο Αδάμ να βγήκε εκ σώματος κυρίου; (Σύμπαντος)

Τώρα αν αναφερόμαστε καθαρά στα δικά μας τραύματα όπως αυτά ποι βίωσε ο Φίλιπ Κ. Ντίκ και άλλοι οι οποίοι έδωσαν στον θεό μία συνωμοσιακή πνοή, προφανώς το πάμε άλλου. Ο Θεός για τον οποίο μιλάω είναι δημιουργός όχι ραδιοφωνικός παραγωγός. Το Βάλις μιλά για την εσωτερική μας φωνή που εμείς φαίνεται να έχουμε και μας κρατά ομήρους ευτυχώς ή διστυχώς. Είναι τα λάθη που κάνουμε και ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζουμε διάφορα συμβάντα.

Πολλοί όταν φάνε μία σφαίρα στο κεφάλι και δούν σε φίλμ την ιστορία της ζωής τους να περνά θα πού οτι βίωσαν κάτι το Υπερφυσικό...Μα δεν είναι παρα ο εγκεφαλός μας που χτυπήθηκε και τα κυτταρά του σε μια μεριά τρελάθηκαν. Το στιγμιαίο σόκ είναι ένας παράγοντας.

Όταν λοιπόν μιλάμε για τον θεό μιλάμε για τα όσα έχουμε γύρω μας, όχι για αυτόν που τα έφτιαξε. Διότι αυτός που τα έφτιαξε δεν υπάρχει. Το "Αυτός" είναι μία έννοια τόσο αφηρημένη και πρωτόγονη όσο και ο πελαργός για τα μωρά. Σε ένα σύμπαν που μόλις τώρα γύρησε και μας συστήνεται με τόσες διαστάσεις και μυστικά, είναι σημαντικό να αποδεχθούμε οτι δεν έχουμε διαβάσει ολόκληρο το βιβλίο της Νομικής του σύμπαντός. Γενικά η λέξη "Γιατί" απαντά σε ερωτήματα που έχουν αίτιο ας πούμε. Πώς θα μπορούσε κανείς να αναφερθεί σε κάτι που είναι εκτός τους κόσμου μας και των νόμων του και να πεί "Γιατί υπάρχουμε; Γιατί μας έκανε;"

Τα ψάρια τι απάντηση θα έπρεπε να λάβουν αν ρωτούσαν "Γιατί μας έκανε η θάλασσα;". Είναι βαθιά απάντηση και πηγάζει απο τα βάσανα που τραβάει κανείς καθώ και απο το άδοξο τέλος που φαίνεται οτι θα έχει...Όλα σωστά. Μα ακόμα και η υπαρξή μας έχει ίσως υπερεκτιμηθεί. Κάποιος είχε πεί οτι "Η ανθώπινη ζωή αξίζει". Για ποιόν αξίζει; Για την ίδια τη ζωή μήπως; Δεν μου ερχεται κάτι άλλο...Η αξία απ ότι γνωρίζω είναι κάτι που υπάρχει σε μακροσοπικό απίπεδο και όχι μικροσκοπικό.

Η ζωή είναι ότι και τα κύματα σε μία θάλασσα. Δημιουργούνται απο μία στιγμιαία αναταραχή και χάνονται κάποια στιγμή χτυπώντας τα βράχια.

Βοηθά πάντα να αποδεχόμαστε την δική μας κοσμοθεωρία. Κανείς δεν μας επιβάλει την δική του. Το σύμπαν και μόνο που υπάρχουμε μας επιβάλει κάτι. Ακόμα και αυτό άλλωστε μπορεί να είναι ένα νοητικό παράδοξο.

Ο Φίλιπ Κ. Ντίκ άλλωστε είχε βρεί μία ενδιαφέρουσα εξήγηση περι αληθινού και Ψεύτικου στο σενάριο "Ο Τζό Προταγόρας ζεί και είναι στη Γή" ώπου σαν αληθινό ορίζεται αυτό που επιτρέπει την ομαλή εξέλιξη...Κάπως εγωιστικό αλλά δεν το απορρίπτω. Στο κάτω-κάτω κάπως πρέπει να κλείσω αυτό το πόστ. :rolleyes:


Αυτά απο εμένα.



Πολυ ωραιος ο τροπος σκεψης σου, Oddb@llSoul. Σαν ενα κομματι του παζλ, θα ηθελα να προσθεσω οτι δεν φτιαχνουμε παντα κατι για ενα σκοπο. Ενα γλυπτο, πχ. δεν εχει καμια χρησιμοτητα, το φτιαχνουμε μονο και μονο επειδη μας αρεσει. Ενα κατοικιδιο δεν ειναι μονο για παρεα, πολλες φορες το μελετουμε και το εχουμε <<ετσι για να το εχουμε>>. Το καπνισμα, δεν το χρειαζομαστε αλλα το κανουμε γιατι μας αρεσει. Ισως και ο <<θεος>> να μας δημιουργησε <<ετσι>>!!!

Oddb@llSoul
06-04-08, 21:59
Πολυ ωραιος ο τροπος σκεψης σου, Oddb@llSoul. Σαν ενα κομματι του παζλ, θα ηθελα να προσθεσω οτι δεν φτιαχνουμε παντα κατι για ενα σκοπο. Ενα γλυπτο, πχ. δεν εχει καμια χρησιμοτητα, το φτιαχνουμε μονο και μονο επειδη μας αρεσει. Ενα κατοικιδιο δεν ειναι μονο για παρεα, πολλες φορες το μελετουμε και το εχουμε <<ετσι για να το εχουμε>>. Το καπνισμα, δεν το χρειαζομαστε αλλα το κανουμε γιατι μας αρεσει. Ισως και ο <<θεος>> να μας δημιουργησε <<ετσι>>!!!


Φίλε Μπιλιμπάκο ξέρω που το πάς και μπορώ αν θές να πώ και εγώ την δική μου εκδοχή της γνώμης σου.

Όταν πολύ απλά κάνουμε μία βουτιά στην θάλασσα χτυπάμε το νερό και δημιουργούμε κύματα στην επιφανειά του. Ο στόχος μας ήταν να φτάσουμε στον πάτο, όχι να δημιουργήσουμε τα κύματα. Έτσι και ο θέος φαντάσου να έβλεπε τους ανθρώπους (ας πούμε, κωμικώς μιλάω.) και να έλεγε ξαφνικά "Αμάν κοίτα τι τους έκανα!! Πω-πώ για αλλού πήγαινα και για αλλού κατέληξα...Μα πότε ξεπήδησαν απο το πουθενά ετούτοι;"

Μιλάω πάντα για τον πραγματικό θεό όταν μιλάω περι θεού και όχι τον χειροποίητο χάρτινο θεό των ανθρώπων. (Λέγοντας χάρτινο εννοώ οτι δεν είναι ο αληθινός που θα έπρεπε να γνωρίζουμε αλλά μία περσονά που μας βολεύει, μία ΦΛΑΤΛΑΝΤική προβολή στον κόσμο μας...Αλλά και πάλι δεν είμαι απόλυτος. Είναι υπεραρκετό. Η θρησκεία χαληναγωγείται, όχι όμως και οι άνθρωποι. Αλλά δεν είναι βέβαιο.)

Επίσης φίλε Μπιλιμπάκο το γλυπτό έχει σκοπό. Βλέποντάς το ο άνθρωπος πιστεύει στην υπεροχή του. Είναι άλλωτε μία εκδήλωση ταλέντου (φιγούρα δράσης π.χ.) και άλλωτε μία εκδήλωση ιδεόδους και ψυχής. (Κανονικό άγαλμα ή γλυπτό.) Ο σκοπός του υπάρχει απο τη στιγμή που αυτός που το δημιουργεί ,ο άνθρωπος, έχει συμπεριλαμβανόμενο στους νόμους του τον όρο ΣΚΟΠΟΣ.

Με άλλα λόγια λοιπόν μη ρωτάτε τον θεό. Ούτε αυτός ξέρει τι έκανε...Μεθυσμένος ήταν ήπιε λίγο παραπάνω...ΣΥΓΧΩΡΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΙΑ! Τόσοι απο εσάς έχετε πάει με άλλη γυναίκα και δεν το έχετε πεί στην συζηγό σας! Τόσοι απο εσάς κλέβατε μαρμελάδα όταν είσασταν παιδιά! Και δεν συγχωρείτε τον θεό που σας έκανε καταλάθος; Ήμαρτον...

"Και καλά μεν δεν ξέρω πώς τους έκανα...Μα γιατί τους έκανα και τόσο αυστηρούς;"
-Ο ΑΛΦΑΩΜΕΓΑΣ

Chronicol
07-04-08, 18:57
Γιατί ζούμε? Είναι ένα ερώτημα αδύνατο να απαντηθεί με βεβαιότητα. Το αναζητούμε εξάλλου χιλιάδες χρόνια τώρα...

Η άποψη στην οποία συγκλίνω περισσότερο είναι η θέωση. Αναγκαστικά, όταν αναζητάς λύση σε υπαρξιακά προβλήματα, κάποια στιγμή καταλήγεις στον Δημιουργό σου. Ή μήπως καταλήγουμε εκεί, αφού το μυαλό μας δε μπορεί να πάει πουθενά αλλού? Πιστεύω ότι και οι 2 απόψεις είναι ταυτόχρονες και αδιαίρετες. Η θέωση λοιπόν είναι η επιτυχής προσπάθεια του κάθε ανθρώπου να φτάσει το Θεό, να γίνει κατ' εικόνα και καθ' ομοίωσίν Του. Προσωπικά, δε μπορώ να βρω άλλη απάντηση, ούτε στην επιστήμη, ούτε πουθενά.

Διάβασα και την άποψη ότι "γιατί να υπάρχει σκοπός?" Σε ότι κάνουμε στη ζωή μας, και μιλάω για καθημερινά, πεζά πράγματα, έχουμε ένα μικρό στόχο, έτσι δεν είναι? Διαβάζουμε για να βρούμε εργασία, τρώμε για να ζήσουμε, κοιμόμαστε για να ξεκουραστούμε, παίζουμε για να διασκεδάσουμε κτλ. Γιατί λοιπόν και όλη μας η ζωή να μην έχει ένα σκοπό, ένα κίνητρο για να μη την τερματίσεις πρόωρα???

Τη θέωση μπορούν να την φτάσουν όλοι. Ανεξαρτήτως θρησκείας, ακόμα και τα εκατομμύρια παιδιά που πεθαίνουν, όπως είπε ο φίλος vagri. Άποψή μου πάντα.

Πάντα φιλικά

ΛΥΚΑΙΟΣ 1981
10-04-08, 11:01
Συμφωνώ με τον Chronicol, καθώς η προσέγγιση του θείου αλλά και των πρώτων αρχών αποτελεί τον στόχο του ανθρώπου. Μην ξεχνάμε, ότι ακόμη και η φιλοσοφική διανόηση αποσκοπεί στην γνώση της πρώτης αιτίας του κόσμου, η οποία είναι ο Θεός.

ELPINIKI
10-04-08, 11:17
Η άποψη στην οποία συγκλίνω περισσότερο είναι η θέωση. Αναγκαστικά, όταν αναζητάς λύση σε υπαρξιακά προβλήματα, κάποια στιγμή καταλήγεις στον Δημιουργό σου. Ή μήπως καταλήγουμε εκεί, αφού το μυαλό μας δε μπορεί να πάει πουθενά αλλού? Πιστεύω ότι και οι 2 απόψεις είναι ταυτόχρονες και αδιαίρετες. Η θέωση λοιπόν είναι η επιτυχής προσπάθεια του κάθε ανθρώπου να φτάσει το Θεό, να γίνει κατ' εικόνα και καθ' ομοίωσίν Του. Προσωπικά, δε μπορώ να βρω άλλη απάντηση, ούτε στην επιστήμη, ούτε πουθενά.

το να αγαπαμε τους αλλους γυρω μας...? ΑΓΑΠΗ.?
θεωρω παρα πολυ εγωιστικο και ανθρωπινο να προσπαθησουμε να φτασουμε στη θεωση και μονον.

Διάβασα και την άποψη ότι "γιατί να υπάρχει σκοπός?" Σε ότι κάνουμε στη ζωή μας, και μιλάω για καθημερινά, πεζά πράγματα, έχουμε ένα μικρό στόχο, έτσι δεν είναι? Διαβάζουμε για να βρούμε εργασία, τρώμε για να ζήσουμε, κοιμόμαστε για να ξεκουραστούμε, παίζουμε για να διασκεδάσουμε κτλ. Γιατί λοιπόν και όλη μας η ζωή να μην έχει ένα σκοπό, ένα κίνητρο για να μη την τερματίσεις πρόωρα???

γιατι ο σκοπος αυτος ειναι ο λογος που μας κανει να υπαρχουμε...
χωρις σκοπο δεν υπαρχει και ζωη και χωρις ζωη δεν υπαρχει ανθρωπος.
(αναφερομαι σε ανωτερο σκοπο εδω)

Τη θέωση μπορούν να την φτάσουν όλοι. Ανεξαρτήτως θρησκείας, ακόμα και τα εκατομμύρια παιδιά που πεθαίνουν, όπως είπε ο φίλος vagri. Άποψή μου πάντα.

ειναι δικαιωμα ΟΛΩΝ των ανθρωπων να πλησιασουν το θειο.
ειναι δικαιωμα ολων των ανθρωπων να προσπαθουν να καταλαβουν τα γιατι και τα πως.
οπως και δικαωμα ολων των ανθρωπων ειναι να παρουν ενα καλαμι και τρεχοντας να φωναζουν ειμαι ο ΘΕΟΣ ή εγινα ΘΕΟΣ.

leo morpheus
10-04-08, 13:48
Φυσικα και μπορουν να φτασουν ολοι στη θεωση,αυτη ειναι και η φυση μας,ισως...

Το θεμα ειναι με ποιον τροπο και αν ολοι ανεξαιρετως μπορουν να το επιτυχουν αυτο σε μια ζωη...μηπως χρειαζονται περισσοτερες...;

Μηπως η θεικη σπιθα που εχουμε μεσα μας θελει αρκετο καιρο να αφυπνιστει;

Ποιοι ειναι κατα τη γνωμη σας μερικα μονοπατια που οδηγουν στη θεωση...;

Σπυρακος
10-04-08, 14:18
Γεννιωμαστε για να πεθανουμε τωρα αν σε αυτη την πορεια βρουμε σκοπους να υπηρετησουμε, στοχους να καταφερουμε,ιδεες να πιστεψουμε, ονειρα να κυνηγησουμε.ανθρωπους να αγαπησουμε, ιδανικα να μας καθοδηγησουν,ε τοτε "ποτε μου δεν θα πω δεν εζησα οταν το θανατο ανταμωσω καποια μερα"

Chronicol
10-04-08, 16:06
το να αγαπαμε τους αλλους γυρω μας...? ΑΓΑΠΗ.?
θεωρω παρα πολυ εγωιστικο και ανθρωπινο να προσπαθησουμε να φτασουμε στη θεωση και μονον.

Η αγάπη είναι μέρος της θέωσης. Πιστεύω πως μόνο μέσα από την αγάπη και γενικά τον τρόπο ζωής που διδάσκει ο Χριστός (δεν μιλάω ούτε για το Χριστιανισμό, ούτε για τον Θεάνθρωπο Ιησού, ούτε για τα θαύματά του, ούτε αν η Μαρία Μαγδαληνή ήταν γυναίκα του κτλ παρά μόνο για τη ΣΩΣΤΗ κατ' εμέ διδασκαλία του) μπορούμε να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι και μπορούμε να προσεγγίσουμε το Θείο.

Γεννιωμαστε για να πεθανουμε....

Φίλε μου τότε... γιατί δεν αυτοκτονείς? Σοβαρά τώρα! Είναι δυνατόν να λέμε τέτοια πράγματα? Έλεος! Δεν γεννιέσαι για να πεθάνεις, απλά όπως έχεις μία αρχή, έχεις και ένα τέλος (μόνο όσο αφορά την εγκώσμια ζωή, άποψή μου). Γεννιέσαι και έχεις ένα στόχο, να προσεγγίσεις τον Δημιουργό σου.

Το θεμα ειναι με ποιον τροπο και αν ολοι ανεξαιρετως μπορουν να το επιτυχουν αυτο σε μια ζωη...μηπως χρειαζονται περισσοτερες...;

Μηπως η θεικη σπιθα που εχουμε μεσα μας θελει αρκετο καιρο να αφυπνιστει;

Πρόσφατα με διόρθωσε ο κ.Τάκης, λέγοντάς μου ότι άλλο η μετεμψύχωση (από άνθρωπο σε άνθρωπο) και άλλο η μετενσάρκωση (από άνθρωπο σε ζώο). Σίγουρα η λέξη βεβαιότητα δεν έχει καμία θέση όταν συζητάμε για υπαρξιακά θέματα, αλλά δίνω μεγάλες πιθανότητες στη μετεμψύχωση και στην "αιώνια ταλαιπωρία" στη Γη, έως ότου σε κάποια φάση της ψυχής μας να προσεγγίσουμε το Θείο.

οπως και δικαωμα ολων των ανθρωπων ειναι να παρουν ενα καλαμι και τρεχοντας να φωναζουν ειμαι ο ΘΕΟΣ ή εγινα ΘΕΟΣ.

Αυτό ομολογουμένως δε το κατάλαβα. Δηλαδή, όσοι λένε ότι είναι ο Θεός (ο ...Χριστός για παράδειγμα!) έχουν καβαλήσει το καλάμι? Ή ότι απλά είμαστε όντα ελεύθερα και μπορούμε να λέμε ότι θέλουμε? Δε σε πιάνω... :confused:

Bilibakos
10-04-08, 16:34
Ισως παλι ο λεγομενος σκοπος
να μην υπαγεται εξ' ολοκληρου στον εαυτο μας.
Λεγεται οτι συντομα η συνειδηση μας θα φτασει
στο απολυτο επιπεδο.
Ισως τοτε να νιωσουμε την αναγκη
να βοηθησουμε τον εαυτο μας και το Συμπαν,
προσπαθωντας να το κανουμε καλυτερο.

Σπυρακος
10-04-08, 17:03
Αυτοκτονουσα για 17 χρονια αλλα ουτε ο Θεος δεν με ηθελε διπλα του ετσι οπως ημουν,..συνεχιζω..αν ο σκοπος της της ζωης δεν ηταν ο θανατος δεν θα υπηρχε τετοια εντολη στα γονιδια μας κι αυτο ισχυει για ολα τα οντα και τους οργανισμους ακομη και για τους πλανητες τα αστερια ΓΙΑ ΟΛΑ υπαρχει ημερομηνια ληξης.Οσον αφορα τον ανθρωπο μπορει ο θανατος να τον καταστρεφει αλλα επειδη ειναι ον πνευματικο (και το πνευμα ειναι αθανατο οπως αρεσκομασται να πιστευουμε)μπορει να μεταβει σε αλλη πνευματικη διασταση μετα τον θανατο του,ειτε προσεγγιση ειτε οχι τον Δημιοιυργο του σε αυτη τη ζωη.το καλυτερο βεβαια θα ειναι να ζησει μια ζωη με αγαπη και προσφορα οι οποιες προσδιδουν αξια και νοημα στην υπαρξη μας.

f.nikolaos
10-04-08, 17:28
αγαπητοι μου φιλοι χαιρετε, ειμαι καινουριος στο φορουμ και βλεπω πραγματικα ενα πολυ ενδιαφερον περιβαλλον. διαβασα οσα πιο πολλα ποστ μπορουσα και με την δικη σας ανοχη και κατανοηση χωρις να θελω να κανω ουτε προσιλητισμο ουτε να σας πεισω για κατι θα εκθεσω εν συντομια την ορθοδοξη χριστιανικη αποψη για τον σκοπο του ανθρωπου. εσεις εισται κριτες αυτων που λεω και δεν απετω τιποτα απ αυτο.το λεω αυτο διοτι ισως εκλαβετε το ποστ σαν προσπαθεια να σας παραπλανησουν.απλα εκθετω συνεπτυγμενη μια διδασκαλια που εχει παρεξηγηθει αδικα και ακριτα. θελω πριν αρχισω να προσπαθησεται να αποβαλετε καθε προκαταλυψη που σας εχουν δημιουργισει καποιοι και να κρινεται ελευθερα και αβιαστα λοιπον:


ο θεος ειναι το ον εκεινο που υπαρχει. δεν χαρακτηριζεται απο χορο και απο χρονο καθως αυτα ειναι πεπερασμενα ποσα. η ουσια του ειναι απροσπελαστη και ακατανοητη(σε μας που ειμαστε κτηστα οντα), επισης καμια περιγραφη δεν μπορει να τον προσδιορησει. οτι χρησημοπουμε γι αυτον ειναι συμβατικο με τη δικη μας εμπειρικη γνωση. ο θεος ειναι τριαδικος και αυτη η αληθεια μολις τα τελευται 2000 χρονια μας αποκαλυφθηκε ξεκαθαρα.τριαδικος με την εννοια οτι δεν ειναι τρεις οντοτητες αλλα τρια προσωπα με μια ομως ουσια κοινη. ετσι ο θεος δεν ειναι μονοπροσωπη υπαρξη και κατ επεκτση εγωιστικη αλλα κοινωνια προσωπων αγαπιτικης σχεσης. αυτα λοιπον που γνωριζουμε γι αυτον ειναι αυτα που αυτος ξερει οτι μπορει ο ανθρωπινος νους να κατανοηση και μας επιτρεπει να τα γνωριζουμε .αυτη η εκδηλωση της υπαρξης του λεγεται ενεργεια και αυτη μας αγκαλιαζει εμας .

τωρα, Αυτο το ον, ο Θεος, επεκτεινει την υπαρξη του με την δυναμη που εχει να δημιουργει μεσα σε πλεσιο αγαπης(σημιωστε οτι δεν εχει σχεση με την αγαπη που γνωριζουμε εμεις) ολο αυτο ονομαζεται διμιουργικη δυναμη. η οποια εκδηλωνεται με μια μονο εντολη που εκπορευεται απο Αυτον και χωρις λαθος. αυτα πολυ συνοπτικα για αρχη.

ο τροπος που εκδηλωθηκε η δημιουργικη δυναμη του θεου αρχικα (απ αυτα που γνωριζουμε) ειναι η δημιουργια του αορατου κοσμου πριν ακομα την δημιουργια του ορατου. η δημιουργια του αορατου κοσμου ειναι αυτη που σηματοδωτει και την δημιουργια του χρονου αλλα οχι με την δικη μας εννοια δεν θα επεκταθω σ αυτο.τα πρωτα οντα που δημιουργουνται στον αορατο κοσμο ειναι οι ταξεις αυτων που ονομαζουμε αγγελους. οι αγγελοι λοιπον εχουν την πληροτητα σε δυναμη οση μπορει να εχει ενα κτιστο ον. ο σκοπος του αγγελου ειναι να υπηρετει τον θεο και αυτος να τον αμοιβει με την κοινωνια του. δηλαδη να απολαμβανει ο αγγελος την παρουσια του θεου. γνωριζουμε λιγα για το τι ακριβως συνεβει τοτε αλλα συνοπτικα αναφερω...

η Αγια Τριαδα εχει ιεραρχια(η ιεραρχια αυτη εχουν και τα δημιουργηματα της).τα ταγματα των αγγελων ηταν δεκα.τα ονοματα των αρχαγγελων που γνωριζεται πιστευω ολοι ειναι Μιχαηλ, Γαβριηλ και εοσφωρος...

ο πιο δυνατος και πιο λαμπρος αγγελος απ ολους ηταν ο εοσφωρος και αυτο δηλωνεται απο το ονομα που του δοθηκε δηλ. αυτος που κουβαλαει το φως.
αυτος ειναι ο πρωτος επαναστατης στην ιστορια του κτιστου κοσμου καθως εκανε την εξης εγωηστικη σκεψη οτι θα μπορουσε να γινει θεος μεγαλυτερος και απο Αυτον. αμεσως ακολουθησε κατι που ο νους μας δεν το βαζει. το κτιστο ον επαναστατησε εναντιον του Ακτηστου και Αληθηνου. το αποτελεσμα ηταν ο εοσφορος να παρασυρει σαν ποταμι τις δυναμεις των αγγελων.μεχρι που ο Μιχαηλ συγκρατησε την αιμοραγια με το στομεν καλως στομεν μετα φοβου .η νεα υπαρξη ηταν ακριβως το αντιθετο απο τον Θεο.σκοταδι,ακοινωνησια,μισος.
ετσι εχουν τα πραγματα λιγο πριν τη δημιουργια του ορατου κοσμου.
ο θεος οτι δημιουργει και οτι δωρο δινει δεν το περνει πισω αυτο συνεβει και με το διαβολο.ο θεος δεν πηρε πισω ουτε την υπαρξη του αποστατη μα ουτε και τη δυναμη που του ειχε δωσει.
αποφασιζει να δημιουργησεει ενα ον που θα καταλαβει την κενη θεση του εκπεσοντα και θα του δωσει την δυνατοτητα να γινει και αυτος οχι κατ ουσιαν θεος αλλα καθ ομοιωσιν. ενα ον που θα ενωθει με τον θεο πληρως χωρις να χασει την δικη του προσωπηκοτητα.ενα ον που θα αποφασισει μονος του να ειναι η οχι μαζι Του.ενα ον που θα ειναι παντοδυναμο και αδυναμο ενα ον πουθα ειναι και μικρος και μεγας. ενα ον που θα ειναι μεν κτιστο αλλα μεσα απο τη δικη του επιλογη να γινει αθανατο και κατα χαριν θεος.
σας θυμιζει καποιον. ναι αυτος ειναι ο ανθρωπος κυριοι.
επαναλαμβανω ειναι ολα εδω πολυ συνοπτικα και πολυ βιαστικα θελω να με συγχωρησετε και για τα πολλα λαθη. δεν το εχω δει για δευτερη φορα το κειμενο. δεχομαι ερωτησεις και αντιρισεις...

Oddb@llSoul
10-04-08, 17:53
Αυτοκτονουσα για 17 χρονια αλλα ουτε ο Θεος δεν με ηθελε διπλα του ετσι οπως ημουν,..συνεχιζω..αν ο σκοπος της της ζωης δεν ηταν ο θανατος δεν θα υπηρχε τετοια εντολη στα γονιδια μας κι αυτο ισχυει για ολα τα οντα και τους οργανισμους ακομη και για τους πλανητες τα αστερια ΓΙΑ ΟΛΑ υπαρχει ημερομηνια ληξης.

Εσύ όταν παίρνεις έναν αναπτήρα περιμένεις να λύξει ή ανάβεις τσιγάρο;...

Bilibakos
10-04-08, 18:33
Εσύ όταν παίρνεις έναν αναπτήρα περιμένεις να λύξει ή ανάβεις τσιγάρο;...


Τα 'πες ολα με 10 μονο λεξεις φιλε μου... :)

αποφασιζει να δημιουργησεει ενα ον που θα καταλαβει την κενη θεση του εκπεσοντα και θα του δωσει την δυνατοτητα να γινει και αυτος οχι κατ ουσιαν θεος αλλα καθ ομοιωσιν. ενα ον που θα ενωθει με τον θεο πληρως χωρις να χασει την δικη του προσωπηκοτητα.ενα ον που θα αποφασισει μονος του να ειναι η οχι μαζι Του.ενα ον που θα ειναι παντοδυναμο και αδυναμο ενα ον πουθα ειναι και μικρος και μεγας. ενα ον που θα ειναι μεν κτιστο αλλα μεσα απο τη δικη του επιλογη να γινει αθανατο και κατα χαριν θεος.
σας θυμιζει καποιον. ναι αυτος ειναι ο ανθρωπος κυριοι.

Φιλε Νικολαε, εχεις σκεφτει την περιπτωση ο ανθρωπος να ειναι το Αγιο Πνευμα στην ιδεα του Χριστιανισμου?

f.nikolaos
10-04-08, 19:38
φιλε Bilibako το Αγιο Πνευμα ειναι Θεος κατ ουσιαν. το Αγιο Πνευμα ειναι εκπορευτο εκ του Πατρος και δεν εχει σχεση με την κτιση ειναι δλδ ακτιστο. ο ανθρωπος ειναι κτιστος. ο Θεος δημιουργει την ψυχη του ανθρωπου οπως λεει και η βιβλος(ανθρωπομορφικα βεβαια) με ενα φυσημα. αυτο δηλωνει το χασμα που υπαρχει μεταξη του κτιστου και του Ακτιστου. ο ανθρωπος μπορει, επαναλαμβανω, να γινει Θεος αλλα οχι κατ ουσιαν αλλα καθ ομοιωσιν

Bilibakos
10-04-08, 20:48
Εχεις δικιο πανω σε αυτο που λες, σκεψου ομως και αυτο: Τα παντα στην Αγια Γραφη ειναι αλληγοριες. Ο Ιησους ειπε οτι θα συγχωρεσει ο,τι κανανε σε αυτον (που συμβολιζει τον πλησιον μας), οτι κανανε στο Θεο(που συμβολιζει την ιδεα του Χριστιανισμο ΚΑΙ το Δημιουργο), αλλα δεν θα συγχωρησει οτιδηποτε εχει να κανει με το Αγιο Πνευμα. Αλληγορικα παντα μιλωντας, μηπως εννοουσε τις τυψεις που κραταμε μεσα μας???

Chronicol
10-04-08, 21:13
Μπορεί να ξεφύγαμε λίγο από το θέμα, απλά μιλώντας με ένα συνάδελφο μου υπενθύμισε ότι ο Ορθόδοξος Χριστιανισμός είναι ζωντανός: εικόνες θαυματουργές σε όλα τα μέρη της Ελλάδας, το Άγιο Φώς, ευωδιαστά λείψανα, κτλ. Είμαι πια σίγουρος ότι γενικότερα η θρησκεία χρησιμοποιήθηκε και εξακολουθεί να χρησιμοποιείται ως μέσο άσκησης εξουσίας, αλλά στο βαθύτερο νόημα του Χριστιανισμού μπορούμε να ανακαλύψουμε μόνοι μας το πόσο ζωντανή είναι η θρησκεία μας (με το ''μας'' εννοώ η επίσημη θρησκεία της χώρας μας)...

Προσωπικά, μεταφυσικές (θαυματουργές) εμπειρίες δεν έχω βιώσει, ίσως και επειδή δεν το έχω επιδιώξει... Λέω πάντως να αρχίσω να επισκέπτομαι τα εν λόγω μέρη - εκκλησάκια για να το διαπιστώσω και ο ίδιος...

Bilibakos
10-04-08, 21:18
Θα σε απογοητευσω φιλε κρονικολ, αλλα δεν ειμαι χριστιανος. Αυτο ομως το οποιο πιστευω ακραδαντα, ειναι οτι τα βιβλια αυτα τα Ιερα (καθε θρησκειας) δεν ειναι γραμμενα απο απλους ανθρωπους. <<Θεο>>πνευστα λεγονται, αλλα το παν ειναι το πως αντιλαμβανεται κανεις το Θεο:)

Chronicol
10-04-08, 21:35
Φίλε μου ούτε εγώ πλέον βάζω θρησκευτική ταμπέλα πάνω μου... Αν είμαι Χριστιανός? Πιστεύω στη διδασκαλία του Χριστού και, εκτός από φιλολογικό ενδιαφέρον, δε με νοιάζει και τόσο αν ισχύουν όλες οι ιστορίες και τα γεγονότα που ξέρουμε για το Χριστιανισμό... Έχω πλέον τη δική μου φιλοσοφία για τη κοσμογέννεση, το σκοπό μας και γενικότερα τα υπαρξιακά μας προβλήματα και τα έχω παραθέσει αρκετές, τουλάχιστον, φορές... Όσο για τα βιβλία? Είναι ανθρώπινα έργα, φίλε μου, αυτό είναι σίγουρο... Απλά κάποια στιγμή θέλω να εξερευνήσω αν πράγματι η Ορθοδοξία έχει κάτι ξεχωριστό σαν θρησκεία, αν είναι πιο ζωντανή... Και αυτό γιατί από όλες τις θρησκείες αυτή παρουσιάζει τη μεγαλύτερη ζωντάνια μέσα της... Έτσι ξέρω τουλάχιστον...

Γυρνώντας πάντως στο θέμα μας, ανέφερα τη γνώμη μου σχετικά με το λόγο ύπαρξής μας, αλλά πέρα από τη γνώμη μου, πιστεύω ακράδαντα πως ότι και να πιστεύει ο καθένας, πρέπει να ...πιστεύει σε κάτι! Πρέπει να έχει ένα στόχο στα σίγουρα... Αν δεν έχει στόχο, σκοπό, είναι χαμένος και πεθαμένος από χέρι... Και επαναλαμβάνω πως δεν είναι μόνο η ανάγκη που έχουμε να θέσουμε ένα σκοπό στην ύπαρξή μας, αλλά εκεί οδηγεί ΚΑΙ η λογική μας ΚΑΙ η θρηκεία ΚΑΙ η επιστήμη.

Είμαστε οι κυρίαρχοι της Γης, τα μόνα όντα με νόηση, συναίσθημα, Ψυχή... Και έχουμε έμφυτη την ανάγκη να στραφούμε προς τα άνω (άνω - θρώσκω = Άνθρωπος). Εξ ού και η άποψή μου για τη θέωση.

Bilibakos
10-04-08, 21:47
Λιγο chat το καναμε το thread, αλλα η συζητηση παει καλα...

Χαιρομαι για τον τροπο που αντιλαμβανεσαι τη ζωη, για το οτι ξερεις οτι δεν φτανει απλα να ζεις, αλλα πρεπει να εχεις και ενα καλο λογο να ζεις. Να βαζεις στοχους!!! Βραχυπροθεσμους, μεσοπροθεσμους και οπωσδηποτε μακροπροθεσμους. Αυτοι θα μας κανουν καλυτερους σαν ανθρωπους, δεν χρειαζεται να περιμενουμε το νιμπιρου για να παλεψουμε στη ζωη μας. Παρατηρω εναν κορεσμο σε ασυλληπτο βαθμο, και δεν το αντεχω. Η καθημερινοτητα ειναι πιο ανιαρη απο ποτε, βολτες για καφε, γρηγορα αμαξια και σιωπηλοι πολεμοι... Εχουμε μετατραπει απο ενα γενος με ανωτερη νοηση σε εναν κοντινο ξαδερφο των προβατων. Α, ξεχασα, τα προβατα δεν καταστρεφουν πλανητες!!! Ισως οι καταστροφολογοι να κανουν καλα που αφυπνιζουν καθε λιγο και λιγακι μερικους... κι ας αποσκοπουν στο προσωπικο οφελος...


ΥΓ προς συντονιστες: Αποψη μου πως το θεμα δεν ειναι off-topic. Απλα ειναι πολυ ελαστικο και μπορουν να ειπωθουν διαφορα αρκετα σχετικα...

f.nikolaos
10-04-08, 22:01
http://www.ierosolymitissa.org/oode.htm

Bilibakos
10-04-08, 22:21
http://www.ierosolymitissa.org/oode.htm

Πολυ ωραιο site, μονο που ο browser μου δεν διαβαζει τιποτα απο οσα γραφει... :p
Ασε, με τοσο <<προσεγμενα>> site γεματα αληθεια και μερακι ξερεις τι κανεις (αυτο το κολπακι με τον καδο ανακυκλωσης). Η πνευματικη ερευνα πρεπει να γινει μονο απο σενα επειδη η θρησκεια ειναι κατι το οποιο δεν μπορεις να αποδειξεις την υπαρξη του.

Παντα με τις καλυτερες προθεσεις...

f.nikolaos
10-04-08, 23:19
Πολυ ωραιο site, μονο που ο browser μου δεν διαβαζει τιποτα απο οσα γραφει... :p
Ασε, με τοσο <<προσεγμενα>> site γεματα αληθεια και μερακι ξερεις τι κανεις (αυτο το κολπακι με τον καδο ανακυκλωσης). Η πνευματικη ερευνα πρεπει να γινει μονο απο σενα επειδη η θρησκεια ειναι κατι το οποιο δεν μπορεις να αποδειξεις την υπαρξη του.

Παντα με τις καλυτερες προθεσεις...

λυπαμαι που εισαι τοσο αρνητικος και αδιαλακτος. τουλαχιστον μην βριζεις τουσ προγονους σου διοτι θα τριζουν τα κοκαλα τους που βριζεις τον σταυρο που εχουν πανω απο το χωμα τους.

http://www.ierosolymitissa.org/oode.htm

Bilibakos
11-04-08, 00:41
λυπαμαι που εισαι τοσο αρνητικος και αδιαλακτος.
Το αρνητικος πες το καταπινουμε. Εστω και χωρις επιχειρηματολογια... Το αδιαλλακτος πως το συμπερανες??? Θα μου εξηγησεις επειδη μερικα πραγματα φαινεται πως δεν τα καταλαβαινω με τη μια????

τουλαχιστον μην βριζεις τουσ προγονους σου
Ναι, ειναι προφανες οτι βρηκα το δικο μου σκοπο ζωης. Το βρηκες, μπραβο!!!

διοτι θα τριζουν τα κοκαλα τους που βριζεις τον σταυρο που εχουν πανω απο το χωμα τους.

Σιγουρα, και θα ερθουν καταπανω μου, επειδη δινω τις ιδεες μου και τον τροπο σκεψης μου σε δημοσια θεα και προβληματιζω ανθρωπους. Και το σιγουροτερο ειναι οτι αν δεν ακολουθησεις τη θρησκεια που σου πλασαρουν τοτε εισαι χουλιγκαν...

ΥΓ: με συγχωρειτε αν το παρακανα με την καζουρα αλλα μερικα πραγματα τα οποια ειναι ιερα δεν τα ανεχομαι. Πιστευω πως αλλος βλασφημησε εδω, αλλα δεν θα προχωρησω (αν και ισως θα'πρεπε). Οποιος εχει προβλημα με κατι ας μου κανει ενα πμ να μη χαλαμε και τα θρεντ...

leo morpheus
11-04-08, 11:58
http://www.ierosolymitissa.org/oode.htm


Father,πιστευεις πως το site αυτο που μας παρεθεσες ειναι αντικειμενικο και ποσο μαλλον σοβαρο;
Μονο και μονο ο χαρακτηρισμος ''Δογματικη ερευνα'' δεν μπορει να υπαρξει μιας και η ερευνα προυποθετει ανοιχτο μυαλο και οχι φανατισμο.Εκτος αν εννοουν οτι ερευνουν υπο το ορθοδοξο δογμα,τη λεγομενη δογματικη που διδασκονται και οι θεολογοι στα πανεπιστημια...

Η πολεμικη αυτη που ειδα εναντιον παγανιστων και οτιδηποτε αλλο περα απο την Ορθοδοξια,καταστει αυτο το site ενα ακομα προπαγανδιστικο οργανο καποιων κολλημενων που δεν μπορουν να δουν και να κατανοησουν περα απο τη μυτη τους.Αν εσυ θεωρεις οτι εν ετει 2008 η πολεμικη εχει χωρο υπαρξης τοτε μαλλον εχεις μεινει λιγο πισω...

Αν σε αυτο το site συμμετεχουν και θεολογοι περα απο ιερεις,τοτε πραγματικα θλιβομαι...

Witch Shadow
11-04-08, 13:33
http://www.ierosolymitissa.org/oode.htm


Father Nikolae
Συγγνωμη αλλα το site αυτο που παραθεσατε το θεωρω προσωπικα μια ακομα κινηση να κατηγορηθουν οι παγανιστες.
Δεν καταλαβα, γιατι τοσο μισος (μονο με αυτη τη λεξη μπορω να τη δικαιολογησω τη σταση αυτη) απεναντι στους παγανιστες? Επειδη γνωριζουν πραγματα περα απο αυτα που πλασαρει η εκκλησια? Επειδη η εκκλησια φοβαται να χασει το κοσμο της?
Θα σταθω σε ενα πραγμα που ειδα μεσα στο site:
"Δεν είναι λοιπόν η ιστοσελίδα μας "ανθελληνική", όπως σίγουρα θα μας κατηγορήσουν οι θιγόμενοι από την αλήθεια Νεοπαγανιστές, (άλλωστε ήδη μας κατηγορούσαν προτού ασχοληθούμε μαζί τους). Η ιστοσελίδα αυτή είναι ΑΝΤΙΠΑΓΑΝΙΣΤΙΚΗ. "
Καταρχας η εκκλησια ηταν αυτη που ασχοληθηκε με τους παγανιστες και βαλθηκε να τους εξαφανισει. Και πως θα γινοταν αυτο? Απλα καιγοντας εκατομμυρια κοσμο με την κατηγορια αυτη! Ελεος! Να ξερουμε και τι λεμε. Δεν σκοτωσαν ποτε οι παγανιστες τοσο κοσμο (τουλαχιστον οχι ολοι).

Chronicol
11-04-08, 15:24
Όντως, γενικότερα το ΔΟΓΜΑ είναι μία έννοια που κρύβει μεγάλο κίνδυνο.. Μπορεί να φανατίσει τη μάζα και μην αφήσει περιθώρια αμφισβήτησής του..

Φίλε Νικόλαε, ήμουν και εγώ Χριστιανός, με την έννοια ότι πίστευα τυφλά σε όλα τα έθιμα, τις παραδόσεις, τις ιστορίες, τα ευαγγέλια κτλ του Χριστιανισμού.

Λίγο όμως να ερευνήσεις, λίγο να προβληματιστείς, θα δεις ότι το να πιστεύεις σε κάτι που δεν επιδέχεται αμφισβήτηση, σε κάνει δούλο του! (βαπτίζεται Ο ΔΟΥΛΟΣ του Θεού ...)

Λένε πολλοί ότι "πίστευε, κι ας μην έχεις δει το Χριστό, ας μην έχεις δει τα θαύματά του" (πίστευε, και μη ερεύνα), γιατί είναι ο Ων, η προσωποποίηση του Θεού στη γη... Αν ισχύει αυτό, τότε εντάξει. ΑΝ όμως, λέω ΑΝ (Τι? Το αμφισβητείς? :p ) δεν ισχύει, ΠΩΣ ξυπνάς από το λήθαργο και τη παγίδα του ΔΟΓΜΑΤΟΣ, αφού ΔΕΝ επιδέχεται αμφισβήτηση? Αν είμαστε άνθρωποι έξυπνοι, που δεν τρώμε αμάσητο ότι φούμαρα μας πουλάει η τηλεόραση και ο κάθε επιτήδειος, ΓΙΑΤΙ πρέπει να τρώμε ΑΜΑΣΗΤΟ το ΔΟΓΜΑ της εκάστοτε θρησκείας?

Ας αναζητούμε λοιπόν, ας ερευνούμε και μια μέρα πιστεύω πως όλοι μας θα βρούμε τον (προσωπικό μας) Θεό.

f.nikolaos
11-04-08, 16:32
Ας αναζητούμε λοιπόν, ας ερευνούμε και μια μέρα πιστεύω πως όλοι μας θα βρούμε τον (προσωπικό μας) Θεό.[/QUOTE]


δυσκολο να βρεθουν 9 δισ εκ. θεοι... αστειευομαι!

αλλα πρεπει να γνωριζεται πως ποτε δεν κηνηγηθηκαν οι παγανιστες φιλοι μου.. pagan=χωριατης, επαρχιωτης. δηλαδη οι μονοι που δεν δεχθηκαν τα νεα τις αναστασεως ηταν αυτοι που δεν κατοικουσαν στις μεγαλες πολεις δλδ οι επαρχια γι αυτο και τα πιστευω τους δεν αλλαξαν... ομως οι ειδωλολατρεια εξαφανηστικε γρηγορα ο πλιτισμος ομως των ελληνων που ηταν λαμπρος ντηθηκε με χριστο και επεβιωσε μεχρι σημερα φιλοι μου. μην ξεχνατε οτι η κυβωτος του ελληνικου πολιτισμου για 1000 και πλεον χρονια ηταν τα ορθοδοξα μοναστηρια του βυζαντιου και βρωμικα ρασα των καλογηρων τον διδασκαν και τον επαινουσαν και νιωθαν υπεριφανοι γι αυτο. για να βγιαινουν καποιοι ψευτοδιαβασμενοι σημερα να παριστανουν τους παντογνωστες. δεν μιλαω για εσας παιδια ξερω εγω ποιους λεω.δεν ειναι σωστο να ξεχνας καποια πραγματα απλα επειδη δεν συμφωνουν με τις θεωριες σου!

Bilibakos
11-04-08, 20:34
Επι της ουσια και εν ολιγοις δηλαδη, η απαντηση σου ειναι οτι οι παγανιστες ΔΕΝ κυνηγηθηκαν. Ο ελληνισμος βαπτιστηκε χριστιανικος επειδη ηταν ΛΑΜΠΡΟΣ. Οι σκεπτικοι ανθρωποι της τοτε εποχης ηταν ΟΠΙΣΘΟΔΡΟΜΙΚΟΙ.
Δεν ξερω για τους αλλους, προσωπικα νιωθω σαν να μου μιλαει ο Παπανδρεου (απαντησεις τυπου ΠΧ: -Ποια ειναι η αποψη της αντιπολιτευσης για την ονομασια του σκοπιανου;>> -Το πασοκ ειναι δυνατο....)

f.nikolaos
12-04-08, 16:04
Επι της ουσια και εν ολιγοις δηλαδη, η απαντηση σου ειναι οτι οι παγανιστες ΔΕΝ κυνηγηθηκαν. Ο ελληνισμος βαπτιστηκε χριστιανικος επειδη ηταν ΛΑΜΠΡΟΣ. Οι σκεπτικοι ανθρωποι της τοτε εποχης ηταν ΟΠΙΣΘΟΔΡΟΜΙΚΟΙ.
Δεν ξερω για τους αλλους, προσωπικα νιωθω σαν να μου μιλαει ο Παπανδρεου (απαντησεις τυπου ΠΧ: -Ποια ειναι η αποψη της αντιπολιτευσης για την ονομασια του σκοπιανου;>> -Το πασοκ ειναι δυνατο....)


bilibako χαιρε! εγω απ οτι καταλαβα ειμαι λιγο ασχετος στο φορουμ διοτι οπως ειπε ο σκαθαροζουμης το φορουμ ειναι αδογματιστο(τωρα τι εννοει ακριβως δεν καταλαβα διοτι, απ οτι ειδα και τα αρθρα,το σαιτ καθε αλλο παρα αδογματιστο ειναι τσπα...)γι αυτο δεν χωραω εγω εδω. και αυτο γιατι τη μια γινομαι παπανδρεου την αλλη μιτσοτακης. καλη συνεχεια στις συζητησεις σας...

Chronicol
13-04-08, 11:57
Ας μη χάνουμε το θέμα της συζήτησης παιδιά. Στη τελική, ο καθένας μας μπορεί να είναι αδογμάτιστος ή δογματικός, Χριστιανός ή όχι, Παγανιστής και μη, κτλ.

Πείτε τη γνώμη σας σχετικά με το νόημα της ζωής μας. Δεν είναι απαραίτητο να προσπαθούμε να γκρεμίσουμε τις απόψεις των άλλων.

Ευχαριστώ

mars
13-04-08, 12:33
Όποιος ανακάλυψε το νόημα της ζωής,
βρήκε το πέρασμα του θανάτου!!

open ocean
27-04-08, 23:36
για μενα δεν ειμαστε τπτ παραπανω απο ενα απο τα ειδη που εξελιχθηκαν πανω σε αυτο τον πλανητη.το μονο σιγουρο ειναι οτι ειμαστε το κυριαρχο - απο οσα ξερουμε τουλαχιστον - και αυτο δυστυχως συνεπαγεται και καταστροφικες παρεμβασεις. :mad:

mars
28-04-08, 00:14
Προορισμός είναι η προέλευση.

Γι’ αυτούς που το μπορούν,
οδηγοί τους οι ανώτεροι.
Δυναμική και η δυνατότητα προς τα πάνω.

Οι άλλοι θα σέρνονται στα υπόγεια
της ανάγκης.
Οδηγοί τους τα χαμηλά ένστικτα,
συναισθήματα και η κτηνώδης φύση.
Αδυναμία και αδυνατότητα.
Δυναμική προς τα κάτω και ανακύκλωση.

Τάκης Παπαδόπουλος
28-04-08, 00:18
Προορισμός είναι η προέλευση...
Ορθότατο, και όποιος κατάλαβε, κατάλαβε...

Oddb@llSoul
28-04-08, 00:41
Ορθότατο, και όποιος κατάλαβε, κατάλαβε...

"...Γή είσαι και στην Γή θα επιστρέψεις..."

Ο Θεός στον Αδάμ

Τάκης Παπαδόπουλος
28-04-08, 01:08
"...Γή είσαι και στην Γή θα επιστρέψεις..."

Ο Θεός στον Αδάμ

Αμ δέ, φίλε μου Δημήτρη...
Δεν εννοώ το "παλτό" που παρατάμε στον μάταιο τούτο κόσμο... καθ' όσον, όταν ξεκινήσαμε - από κεί που ξεκινήσαμε - δεν φορούσαμε παλτό!
...Και καμμία σχέση με τον θεό του Αδάμ!

Oddb@llSoul
28-04-08, 01:56
Αμ δέ, φίλε μου Δημήτρη...
Δεν εννοώ το "παλτό" που παρατάμε στον μάταιο τούτο κόσμο... καθ' όσον, όταν ξεκινήσαμε - από κεί που ξεκινήσαμε - δεν φορούσαμε παλτό!
...Και καμμία σχέση με τον θεό του Αδάμ!


Συγγνώμη, σας πέρασα για περισσότερο κυνικό. Δεν πειράζει, και πάλι κατανοώ την φράση.

Όσο για τον θεό τον αληθινό (ή κάτι πιό αληθινό και απο τον θεό) ας περιμένουμε την άφιξη στον προορισμό.

Σπυρακος
04-05-08, 02:46
Εσύ όταν παίρνεις έναν αναπτήρα περιμένεις να λύξει ή ανάβεις τσιγάρο;...
Καπως καθυστερημενη η απαντηση αλλα καλιο αργα .....
Εγω λοιπον με τον αναπτηρα μου δεν αναψα ενα τσιγαρο αλλα καπνισα και το μερτικο πολλων αλλων κι εβαλα φωτια και εκαψα την ψυχη μου το πνευμα μου το σωμα μου.(αλλα ολα απο την φωτια γινονται ειχε πει ο σκοτεινος, για να γεννηθει το νεο πρεπει να πεθανει το παλιο εφθασα να συμπερανω εγω)Αν δεν γνωριζεις και δεν σεβεσαι το εργαλειο που λεγεται αναπτηρας θα καουν πολλα αλλα μαζι με τα τσιγαρα κι αντε να τα σβυσεις μετα στην ελλαδα του σημερα που αδιαφορει για τα δαση της ,για τα παιδια της, για την παιδεια της, για τους θησαυρους της ,για την κληρονομια της και η λιστα τελος δεν εχει, τα βλεπουμε ολοι και τα ζουμε καθημερινα.Μας αρεσει δε μας αρεσει εκει θα καταληξουμε αλλα μπορει ο θανατος να μας καταστρεφει αλλα η ιδεα του θανατου μπορει να μας σωσει.Οσοι εφθασαν κοντα στον θανατο το γνωριζουν αυτο πολυ καλα.....οι υπολοιποι εχουν την πολυτελεια να μιλαν με ομορφα λογια για ανωτερες εννοιες απο το ρετιρε ,η ζωη ομως συμβαινει στο πεδιο της προσωπικης, του καθενος, μαχης και εχει νοημα επειδη ακριβως υπαρχει ο θανατος.Μπορειτε να με κρινετε για τις αποψεις μου αλλα δεν υπαρχει πιο αυστηρος κριτης για μενα αλλος απο τον εαυτο μου.Ηταν ο χειροτερος εχθρος μου αλλα τελικα ..............καθε αρχη εχει κι ενα τελος οπως ειπε και ο κρονικολ,αλλα επιτρεψτε μου να κλεισω παλι με ενα αποσπασμα(σαμπως εχουμε και τιποτε αλλο?)του σκοτεινου:"Ζουμε τον θανατο των ψυχων κι αυτες ζουν τον θανατο μας.Αθανατοι θνητοι θνητοι αθανατοι".
Υ.Γ.ριχτε και μια ματια στην υπογραφη μου ρε παιδια