Yπεραισθήσεις:1) Όραση χωρίς μάτια...

[epimytheas]

Θα ήθελα να ανοίξω ένα θέμα που δεν έχει ερευνηθεί αρκετά στον χώρο της Αναζήτησης, όμως αποτελεί ένα παράδοξο που σαφώς δεν χωράει κάποια "λογική" εξήγηση από αυτές που συνηθίζει να δίνει η συμβατική Επιστήμη.
Μιλάω για την ικανότητα ορισμένων ατόμων να μπορούν με ένα περίεργο τρόπο να αντικαθιστούν κάποια ελαττωματική τους αίσθηση με μια άλλη, η οποία ισχυροποιείται για να μπορέσει να καλύψει το κενό της εκλιπούσας αίσθησης. Όμως, πέρα από αυτό το πολύ γνωστό φαινόμενο, θα ήθελα να εξετάσουμε και κάτι άλλο. Τις Υπεραισθήσεις. Δηλαδή, αισθήσεις που ξεπερνούν τις φυσιολογικές ικανότητες της Ανθρώπινης δυναμικής και μας δίνουν την εντύπωση πως προέρχονται από κάπου αλλού. θα σας γνωστοποιήσω απίστευτες ιστορίες ατόμων που μπορούν να ακούσουν ήχους από χιλιόμετρα μακριά, τυφλούς που αντιλαμβανονται χρώματα (φαινόμενο συναισθησίας) και μπορούν να διαβάζουν χωρίς το σύστημα Μπράιγ, εκπληκτικές μύτες που μπορούν να αντιληφθούν και να ξεχωρίσουν οσμές ανάμεσα σε χιλιάδες άλλες ( οι βιομηχανίες αρωμάτων χρυσοπληρώνουν αυτές τις "μύτες"), καθώς και άλλα περιστατικά που μοιάζουν να μας υποδηλώνουν ότι οι υπεράνθρωποι ίσως βρίσκονται τελικά αναμεσα μας. Αλλά αυτό το θέμα θα μας απασχολήσει σε άλλο ποστ. θα εξετάσουμε τι εξηγήσεις δίνει η επιστήμη για αυτές τις περιπτώσεις και πόσο μπορούμε οι ίδιοι να εξασκήσουμε τις αισθήσεις μας σε τέτοιο βαθμό ώστε να μπορούμε να βλέπουμε καλύτερα ή να ακούμε ή να οσφραινόμαστε, να γευόμαστε, να αισθανόμαστε μέσω της αφής.
Ας ξεκινήσουμε όμως με την όραση...

[epimytheas]

O γνωστός βιοχημικός Lyall Watson στο βιβλίο του "Υπερφύση" αναφέρει κάποιες εξαιρετικές περιπτώσεις ατόμων που χρησιμοποιούσαν αυτό που ονομάζουν οι ερευνητές "Όραση χωρίς Μάτια".
http://english.pravda.ru/img/idb/eyes_klinik.jpg
Μόλις έφτασαν οι πρώτοι λευκοί στο νησί Σαμόα, βρήκαν ένα τυφλό άντρα που κατάφερνε να περιγράφει με λεπτομέρειες αντικείμενα που άγγιζε με τα χέρια του. Στον Α` Παγκόσμιο Πόλεμο, ο Ζυλ Ρυμαίν εξέτασε εκατοντάδες τυφλούς στρατιώτες που μπορούσαν να διακρίνουν την διαφορά ανάμεσα στο φώς και στο σκοτάδι.. Διαπίστωσε πως η ευαισθησία τους στο φώς είχε μετατοπιστεί από το μάτι στην άκρη της μύτης και στις ρόγες των δαχτύλων τους!
Στην Ιταλία, ο γνωστός νευρολόγος Τσέζαρε Λομπρόζο ανακάλυψε ένα τυφλό κορίτσι που "έβλεπε" με την άκρη της μύτης της και τον λοβό του αριστερού αυτιού της. Κάθε φορά που έπεφτε δυνατό φώς επάνω στο αυτί της τινάζονταν. Το 1956 στην Σκωτία, ένας τυφλός μαθητής είχε μάθει να ξεχωρίζει τα διάφορα χρώματα στο φώς. Και όχι μόνο αυτό, αλλά κατάφερνε να "βλέπει" φωτισμένα αντικείμενα σε μεγάλη απόσταση. Δυστυχώς δεν μπόρεσα να βρώ περισσότερες λεπτομέρειες για το πως το κατάφερνε αυτό, αλλά το γεγονός πως υπαινίσσεται ότι ειχε εξασκηθεί για αυτό δείχνει πως υπάρχει μια εναλλακτική μέθοδος όρασης που μπορούμε να αναπτύξουμε. Στα 1960, στην Βιρτζίνα των ΗΠΑ, ένα τυφλό κορίτσι, με δεμένα μάτια για να μπορέσει να αποκλειστεί κάθε περίπτωση απάτης(!), μπορούσε να ξεχωρίζει τα διάφορα χρώματα και να διαβάζει κείμενα με μεγάλα τυπογραφικά στοιχεία!
Όλα αυτά όμως ωχριούν στην περίπτωση της Ρόζα Κουλέσοβα, μιας γυναίκας από τα Ουράλια. Η Κουλέσοβα δεν ήταν τυφλή ελίχε μεγαλώσει όμως σε οικογένεια τυφλών και είχε μάθει από μικρή το σύστημα Μπράιγ για να βοηθάει τους δικούς της να διαβάζουν. Με την εξάσκηση κατάφερε να ισχυροποιήσει τόσο πολύ την ικανότητα αυτή, που πλέον μπορούσε να "βλέπει" με τα δάχτυλα το ίδιο καλά όσο με τα μάτια της! Ένας γιατρός την πήγε στην Μόσχα, όπου αφού εξετάστηεκ στην Σοβιετική Ακαδημία Επιστημών την χαρακτήρισαν ιδιοφυία. Σε μια σειρά πειραμάτων που έγιναν με όλους τους τρόπους που μπορεί να φανταστεί κανείς ώστε να αποκλειστεί κάθε περίπτωση απάτης, η Κουλέσοβα κατάφερε να διακρίνει χρώματα, να διαβάσει εφημερίδες, ακόμα και παρτιτούρες μουσικής και να τραγουδήσει τα κομμάτια. Όλα αυτά χωρίς να χρησιμοποιήσει καθόλου τα μάτια της! Δεν το θεωρείτε εκπληκτικό;

Στο επόμενο ποστ θα σας παραθέσω την εξήγηση που δίνει η Επιστήμη για το φαινόμενο αυτό που ονομάζεται και συναισθησία, αλλά και θα σας πώ πως μπορείτε να μάθετε να ξεχωρίζετε 2 τουλάχιστον χρώματα με εξάσκηση μόλις μιας ώρας!

[agaliarep]

Πολύ ενδιαφέρον πραγματικά το θέμα που άνοιξες Epimythea.
Θα ήθελα απλά να αναφέρω ένα ρεπορτάζ που δεν ξέρω εάν σχετίζεται ακριβώς με αυτό που γράφεις έχει σχέση όμως με το διάβασμα με κλειστά τα μάτια.
Πριν από λίγα χρόνια σε ένα ρεπορτάζ του MEGA νομίζω του Δανέζη και αναφέρω το όνομα του για να δείξω την σοβαρότητα του ρεπορτάζ, είχε πάει στην Μόσχα και έδειξε κάποια παιδιά τα οποία είχαν την ικανότητα να διαβάζουν με την δύναμη του μυαλού τους. Έχοντας έναν πίνακα πίσω τους και γράφοντας Ελληνικές λέξεις στον πίνακα ο Δημοσιογράφος τα παιδιά με δεμένα τα μάτια αλλά γυρισμένα με την πλάτη στον πίνακα αποτύπωναν αυτομάτως τις λέξεις που «έβλεπαν» σε χαρτί. Φυσικά δεν ήξεραν καν τι λέει η λέξη απλά αντέγραφαν τα γράμματα. Μπορούν να διαβάσουν Ελληνική εφημερίδα με κλειστά τα μάτια. Αυτό ήταν μέσα στα πλαίσια ενός Σοβιετικού στρατιωτικού πειράματος που ξεκίνησε την περίοδο του ψυχρού πολέμου. Τα παιδιά ήταν 9 χρονών περίπου και πρέπει να ήταν περίπου 8 παιδιά.

[LuX]

...................

[Μιχάλης]

πολύ ενδιαφέρον θέμα. λένε μερικοί πως η ψυχή έχει "μάτια" και μπορεί να βλέπει πέρα από εκεί που μπορούν οι οφθαλμοί, μέσω του εγκεφάλου πάντα. η συναισθησία είναι ένα φαινόμενο το οποίο, όπως λέει και το όνομά του, περιλαμβάνει την ενοποίηση όλων των αισθήσεων, έτσι που ο ήχος να αποκτά χρώμα, για παράδειγμα αλλά και άλλα φαινόμενα. τέτοια παραδείγματα, όπως αυτά που ανέφερε για αρχή ο επιμυθέας, δείχνουν πως οι αισθήσεις αποτελούν ένα μεγάλο πεδίο, που πιθανότατα επεκτείνεται περισσότερο από όσο νομίζουν οι επιστήμες. οφείλεται, άραγε, σε άγνωστες ιδιότητες του εγκεφάλου ή σε κάποιο πεδίο εκτός της συμβατικής επιστήμης?
δεν γνωρίζουμε για ποιόν ακριβώς λόγο γίνεται αυτή η υπεραναπλήρωση, όταν κάποιος υστερεί σε μια από τις αισθήσεις του, συνηθίζουμε όμως να λέμε πως γίνεται για λόγους "οικονομίας", ώστε δηλαδή να αναπληρωθεί το έλλειμα που άφησε η απώλεια της όρασης, για παράδειγμα.
παλιότερα, οι άνθρωποι που " έβλεπαν" όσα οι άλλοι δεν μπορούσαν να δουν, χαρακτηρίζονταν ως "ελαφροϊσκιωτοι" και υποτίθεται πως αυτό ήταν αποτέλεσμα της δεισιδαιμονίας εκείνων των καιρών. ήταν, όμως? προσωπικά αμφιβάλω.

[LuX]

.................

[Antonia]

Η αφή μπορεί να λειτουργήσει σαν όραση πολύ εύκολα για άτομα που την έχουν εξασκήσει και θα εξηγήσω τι εννοώ. Έχει διαπιστωθεί πως το κάθε χρώμα έχει διαφορετική υφή και "γαργαλάει" διαφορετικά την άκρη των δαχτύλων. Ειδικά χρώμα τυπωμένο πάνω σε χαρτί είναι πιο εύκολο να διαχωριστεί από ένα άλλο. Φυσικά, εξαρτάται πάντα και από την επιφάνεια. αυτό είναι απόλυτα λογικό αφού στην ουσία τα χρώματα είναι η αντανάκλαση του φωτός πάνω στην επιφάνεια του αντικειμένου. Όπως γνωρίζουμε, δεν υπάρχουν χρώματα παρά μόνο φως. γι' αυτό και το λευκό δεν είναι χρώμα, όπως και το μαύρο. Λευκό βλέπουμε όταν το φως αντανακλάται ολόκληρο (αυτούσιο) κι αυτό γιατί το άσπρο λέμε ότι είναι όλα τα χρώματα μαζί. Δοκιμάστε να γυρίσετε μια σβούρα που έχει σε κάθε τις πλευρά τα 3 βασικά χρώματα (κόκκινο, κίτρινο, μπλε) εναλλάξ. Αυτό που θα δείτε είναι το λευκό. Το μαύρο είναι αυτό που βλέπουμε όταν η επιφάνεια αποροφά όλο το φως και δεν αντανακλάται τίποτα. ή όταν δεν υπάρχει φως (σκοτάδι).

Όσο γι' αυτό που ανέφερε ο LuX πως μερικές φορές τυχαίνει να συνεχίζει να "βλέπει" με κλειστά μάτια, ισχύει! Τα μάτια μας συνηθίζουν στο φως και αν δοκιμάσουμε να τα κλείσουμε απότομα μετά από αρκετή ώρα έκθεσης σ' αυτό θα συνεχίσουμε να βλέπουμε τα διάφορα αντικείμενα στο χώρο. Βέβαια, αυτό δεν κρατάει για πολύ, παρά μόνο για μερικά δευτερόλεπτα.

Εφόσον, όλα αυτά συμβαίνουν και σε εμάς τους αμύητους ανθρώπους (που δεν έχουμε εξασκηθεί εννοώ) τότε φανταστείτε τι μπορεί να γίνεται με τους τυφλούς (μια και ασχολούμαστε πρώτα μ' αυτούς). Πάντως, πιο "εξελιγμένες" ικανότητες έχουν οι τυφλοί εκ γεννετής παρά αυτοί που μετά από ατύχημα ή αρρώστεια τυφλώθηκαν. Κι αυτό γίνεται διότι απ' την αρχή της ζωής τους μαθαίνουν να ζουν με τις 4 απ' τις 5 αισθήσεις και αναπτύσουν πιο γρήγορα αυτές.

[Erevia]

Πριν λιγα χρονια επαθα κατι σαν αλλεργια στα ματια που με αναγκαζε,λογω πρηξιματος, να μενω δυο 24ωρα με ματια κλειστα.Αυτο λοιπον κρατησε 5 ολοκληρα χρονια,μεχρι οι γιατροι να καταφερουν να ανακαλυψουν τι ειναι αυτο που με πειραζει. Να πω οτι αυτο μου συνεβαινε 3-4 φορες την εβδομαδα!!(πολυ πικρα)!!
Μαθαινοντας λοιπον να ζω στο σκοταδι μετα απο καμποσο καιρο ανακαλυψα οτι δεν χρειαζοταν να χρησιμοποιω τα ματια για να κινουμαι μες στο σπιτι!....Πολλες φορες ουτε καν την αφη!Ενιωθα δηλαδη να βλεπω κανονικα την εικονα του καθε χωρου λες και ειχα ανοιχτα ματια! Καποιες φορες,εβαζα τους δικους μου να αλλαζουν τις θεσεις απο καποια επιπλα για να δω αν αλλαζει κατι...Εκπληκτοι παρατηρουσαν οτι σε καθε εμποδιο σταματουσα και αλλαζα κατευθυνση! Γιατι εχοντας την εικονα του σπιτιου σου,φανταζομαι ολοι μπορουν να κυκλοφορισουν και στο σκοταδι...εστω με την βοηθεια της αφης.
Αλλα με εμποδια μπροστα;;;Καταλαβα λοιπον ποσο ευκολα μπορει να αναπτυχθει μια εκτη αισθηση καταργωντας μια αλλη!...Και λεω εκτη, γιατι δεν βελτιωθηκε η αφη...η ακοη κλπ...αλλα η ιδια η οραση! Κουφο ετσι?

[LuX]

.................