Los Muertos..Η Κρυφή Αλήθεια για ένα R.P.G

[leo morpheus]

Τα τελευταία χρόνια η άνθηση των R.P.G παιχνιδιών είναι τεράστια. Ταξίδια σε κόσμους μαγικούς, ερωτικούς, πολεμοχαρείς, με όλων των ειδών τα πλάσματα σε τέλεια αρμονία με δημιουργούς και παίκτες. Φανταστικοί τόποι, θρησκείες και ονόματα. Μερικά παιχνίδια όμως σπάνε το καθεστημένο αυτό και κάνουν αναφορά σε πραγματικούς τόπους, πραγματικούς θεούς, ταξίδια και γενικά στοιχεία που οι περισσότεροι γνωρίζουν. Ένα από αυτά το Vampire: The Requiem...Βρυκόλακες: τα πλάσματα της νύκτας, οι αθάνατοι που διψούν για αίμα, καταριούνται την αθανασία και συνάμα φοβούνται τον θάνατο.Το ερώτημα σε αυτό το κείμενο είναι:" υπάρχει αλήθεια πίσω από αυτό το R.P.G;"
Μπορεί αυτή τη στιγμή να δημιουργώ μια νεομυθολογία( άθελα μού )ή μια μεγάλη ανοησία. Αξίζει όμως να αναρωτηθούμε. Στο Vampire: The Requiem, όλα τα στοιχεία που το απαρτίζουν είναι βασισμένα σε ιστορικά, ΄πολιτικά, κτλ, δρώμενα που όλοι γνωρίζουμε.
Υπάρχουν φυλές βρυκολάκων, τάγματα και συντροφιές. Ένα από τα τάγματα π.χ. είναι οι Ordo Dracul, που υποτίθεται ότι ιδρυτής τού ήταν το πρώτο vampire, ο Βλάντ Τσέπες. Στην πραγματικότητα ο Τσέπες ήταν όντως μέλος του Τάγματος του Δράκου. Όπως βλέπουμε υπάρχει μια ιστορική αντιστοιχία. Επίσης το παιχνίδι υπάρχουν αναφορές για τάγματα Ναϊτών, Μασόνων.Αναφορές για θρησκείες όπως Χριστιανισμός, Ισλαμισμός, Ινδουισμός, Ταοϊσμός, Ιουδαϊσμός και Παγανισμός.Όλα αυτά απαρτίζουν ένα παιχνίδι "φαντασίας" με πραγματικό όμως υπόβαθρο.
Η παράδοση της Ευρώπης βρύθει από ιστορίες με βρυκόλακες. Θα μου πείτε βέβαια, Μεσαίωνας ήταν αλλά παντού υπάρχει μια δόση αλήθειας. Λένε ότι όταν έχεις ένα μυστικό το κρύβεις πολύ καλά αλλά όταν έχεις ένα μυστικό που είναι τρομερό δεν χρειάζετσι να το κρύψεις καθόλου γιατί είναι τόσο απίστευτο που όλοι θα νομίζουν ότι είναι ψέμα...
Κι αν υπάρχουν βρυκόλακες; Αν ήρθε η στιγμή να αποκαλυφθούν μέσω ενός R.P.G ;
Μήπως ο Κολόμβος πήγε στην Αμερική για να μετακομίσουν στη Νέα Γη οι εκατοντάδες βρυκολάκων που είχαν πλήξει την Ευρώπη;
Μήπως τα στρατόπεδα συγκέντρωσης τους φιλοξενούσαν στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο;
Μήπως προέρχονται από την Κούφια Γη;
Μήπως είναι εξωγήινοι;
Μήπως είναι το Κακο που ξορκίζει στο όνομα του Θεού η Εκκλησία;
Μήπως είναι τα πλάσματα που ουρλιάζουν στα όνειρα μας και μας επιτάσσουν να ανοίξουμε το φως στο δωμάτιο;
Μήπως υπάγονται στο πλαίσιο της Παγκοσμιοποίησης;
Μήπως δεν μάθουμε πότε;Μπορεί...

[elf]

Φίλε leo morpheus δεν ξέρω που βάζεις τα όρια του συνομοσιολογικού χιούμορ εσχατολογικής παγκοσμιοποίησης (ωχ, κατοχυρώνω αμέσως τα πνευματικά δικαιώματα αυτής της φράσης, χα χα), πάντως βρίσκω ενδιαφέρον το θέμα. Η βιομηχανία παιχνιδιών, εδώ και χρόνια, 'παίζει' με την μυθοπλασία, το μεταφυσικό, το μυστηριακό. Ο καθένας μπορεί να δει ό,τι θέλει πίσω από τα παιχνίδια και εκεί είναι η ομορφιά τους! Οι δυνατότητες για να περάσεις κάποιες όμορφες στιγμές μόνος, με φίλους ή με αγνώστους είναι άπειρες! Η καλλιέργεια της φαντασίας και η οπτικοποίηση της περιπέτειας στα αναρίθμητα πλέον είδη παιχνιδιών μπορούν να κάνουν την διασκέδαση ψυχαγωγία. Επίσης, υπάρχουν πολλά ωραία στοιχεία που προάγονται τελευταία στον χώρο. Αναφέρω χαρακτηριστικά την οργάνωση σε τάγματα/ομάδες/κλίκες... οπού τα μέλη αναλαμβάνουν διαφορετικούς, συμπληρωματικούς ρόλους και συνεργάζονται αρμονικά για την επίτευξη του κοινού στόχου και την ύπαρξη εικονικών κόσμων οι οποίοι δομούνται και εξελίσσονται με βάση την συμπεριφορά των μελών τους.

Φιλικούς Χαιρετισμούς

[EzekielTheRaven]

Συμφωνω με τον Elf, ως παιχτης της παλιαοτερης και πολυ ποιο hardcore μορφης του Vampire The Requiem, το ονομαζομενο RPG Vampire the Masquerade (που εχει κυκλοφορήσει στην Ελλαδα ως Βαμπίρ η Μεταμφίεση), είναι παντελώς φανταστικό και ας υπάρχουν χιλιάδες λεπτομέρειες και δεκάδες βιβλία. Άμα ήταν αλήθεια, εγώ και τα υπόλοιπα παιδιά του συλλόγου EΣΠΑΙΡΟΣ στον οποίο ανοίκω, αυτη την ώρα θα είμασταν έξω σε αναζήτηση αίματος... :p Μην μπλέκεται τα γραφόμενα της Εσπρέσο και άλλων φυλλάδων με την πραγματικότητα....

[Mordiel]

Δεν έχω μελετήσει την καινούργια εκδοχή του World of Darkness της WW, έχω ασχοληθεί με την παλιά, αλλά από κάποια σύντομη αναζήτηση που έχω κάνει, διαπίστωσα ότι η εταιρία ακολουθεί τις ίδιες συντεταγμένες όπως και παλιότερα, αλλά έχοντας περισσότερη πείρα τώρα μετά από μια δεκαετία περίπου και έχει κάνει μερικές μετατροπές χωρίς να χαλάει αυτό που είχε ξεκινήσει παλιότερα. Σίγουρα είναι ενδιαφέρον και η καινούργια παρουσίαση όπως ήταν και η παλιά αλλά ο καθένας διαλέγει ανάλογα με την δική του κρίση.
Αρκετοί είναι αυτοί που έχουν εντυπωσιαστεί με την ρεαλιστικότητα και την πληθώρα στοιχείων καθώς και την προσαρμογή των συγκεκριμένων παιχνιδιών στα σημερινά δεδομένα, και έχουν οδηγηθεί στο να υποψιάζονται ότι κάτι μπορεί να συμβαίνει στα αλήθεια. Αυτό που έχει κάνει η WW συγκεκριμένα και έχει γνωρίσει μεγάλη επιτυχία από τον πρώτο χρόνο ίδρυσής της είναι ότι οι συντονιστές, οι συγγραφείς, και οι δημιουργοί της γενικά, κάνουν μεγάλη μελέτη για το κάθε project που παράγουν (ιστορία, περιοχές, γεγονότα, προσωπικότητες κλπ). Παίρνουν αυτόν εδώ τον κόσμο όπως τον ξέρει ο καθένας και εντρυφούν/αναμιγνύουν μέσα του τα φανταστικά στοιχεία, και έτσι έχουν διαμορφώσει μια κοσμολογία πολύ κοντά στην γνωστή αλλά πιο σκοτεινή και αλλόκοτη. Αν κοιτάξει κανείς για παράδειγμα τα city sourcebooks θα δει να περιγράφεται η πραγματική ιστορία της ίδρυσης μιας πόλης, από παλιούς χρόνους μέχρι σήμερα, σημαντικά γεγονότα που συνέβησαν και επηρέασαν την συνέχεια, καθεστώτα, συγκρούσεις, δολοπλοκίες, εμφάνιση εμπορίου επιχειρήσεων και εταιριών … … Και μέσα σε όλα αυτά βρίσκουν τρόπους και πλέκουν τα societies των vampires, werewolves, mages (και όλα τα καλά του είδους) δείχνοντας ότι αυτά έπαιξαν το βασικό ρόλο μέσα από τις σκιές παρουσιάζοντας μια εκδοχή διαστρεβλωμένη ας πούμε για τους λόγους του παιχνιδιού.
Μην τα παίρνει κανείς ως αλήθειες στην κυριολεξία. Γιατί αν ήταν έτσι, θα είχαν ξαμοληθεί στο κυνήγι τέτοιων πλασμάτων, ομάδων και των δραστηριοτήτων τους κάθε λογής ντετέκτιβς, ερευνητές του παράξενου και μερικοί παλαβοί και παθιασμένοι. Και στην πορεία θα μιλούσαμε για υστερία, που ολοένα θα μεγάλωνε.
Βέβαια λέγοντας αυτά δεν απορρίπτω τα συνωμοσιολογικά σενάρια και τις άγνωστες πτυχές της ιστορίας που όντως ισχύουν, αλλά να μην παρασυρόμαστε κι’ όλας.
Αν ποτέ μπορέσει να υπάρξει κάτι αντίστοιχο με βαμπίρ θα είναι: ή προϊόν της τεχνολογίας και της επιστήμης, ή θα προέρθει από κάποια καινούργια ασθένεια (βλέπε ταινία Ultraviolet, ή μιθιστορήματα του φανταστικού).
:cool:

Και επάνω σε αυτό που είπε ο elf, (εννοώντας τα RPGs στο διαδίκτιο προφανώς) όντως έχουν και αυτά μεγάλη άνθιση τελευταία μιας και οι τεχνολογίες ολοένα και αυξάνονται, άρα αυξάνονται και οι δυνατότητες που σου προσφέρονται, και εκεί οι εμπειρίες είναι ξεχωριστές. Όμως μην αρχίσουμε να παραγκωνίζουμε τα παιχνίδια στην επιτραπέζια γνήσια μορφή τους (pen ‘n paper) γιατί έχουν την δική τους μαγεία ;) . Απλά, οι νέες γενιές έρχονται σε πρώτη επαφή και μεγαλώνουν πλέον με τις εικονικές πραγματικότητες του κυβερνοχώρου και του internet.

[R-b-t3r]

Και μέσα σε όλα αυτά βρίσκουν τρόπους και πλέκουν τα societies των vampires, werewolves, mages (και όλα τα καλά του είδους) δείχνοντας ότι αυτά έπαιξαν το βασικό ρόλο μέσα από τις σκιές παρουσιάζοντας μια εκδοχή διαστρεβλωμένη ας πούμε για τους λόγους του παιχνιδιού.
Και στις τρείς κοινότητες υπάρχει το κοινό στοιχείο της επερχόμενης καταστροφής: οι vampires περιμένουν να σηκωθούν οι μαθουσάλες και να τα σφάξουν όλα, οι werewolves περιμένουν την επερχόμενη νίκη του wyrm και οι mages περιμένουν τους τεχνοκράτες να πετύχουν το ascension σηκώνοντας το avatar storm και αποχωρίζοντας την umbra από τον υλικό κόσμο...

[elf]

Όμως μην αρχίσουμε να παραγκωνίζουμε τα παιχνίδια στην επιτραπέζια γνήσια μορφή τους (pen ‘n paper) γιατί έχουν την δική τους μαγεία

Συμψωνώ και επαυξάνω, φίλε Mordiel! Άλλη φάση να σκοτώνεις τέρατα στον υπολογιστή και άλλο να παίζεις με μεγάλη παρέα Risk, Diplomacy... Για να μην γίνω πιο nerdy και αναφέρω το Subbuteo μέρες που είναι.

Με την ευκαιρία, υπάρχει κάποιος που παίζει επιτραπέζια παιχνίδια στρατηγικής;


Φιλικούς Χαιρετισμούς

[R-b-t3r]

Με την ευκαιρία, υπάρχει κάποιος που παίζει επιτραπέζια παιχνίδια στρατηγικής;
Μιλάς για κανα game of thrones ή το battle for middle earth της fantasy flight games ή είσαι πιο hardcorας και προτιμάς axis and allies και τα παλαβά επιτραπέζια με τα εξάγωνα???? :D

[Mordiel]

Αρχική δημοσίευση από R-b-t3r
Και στις τρείς κοινότητες υπάρχει το κοινό στοιχείο της επερχόμενης καταστροφής: οι vampires περιμένουν να σηκωθούν οι μαθουσάλες και να τα σφάξουν όλα, οι werewolves περιμένουν την επερχόμενη νίκη του wyrm και οι mages περιμένουν τους τεχνοκράτες να πετύχουν το ascension σηκώνοντας το avatar storm και αποχωρίζοντας την umbra από τον υλικό κόσμο...…Όπως κάνει άλλωστε και η ανθρωπότητα με τις δικές της εκδοχές, κυρίως θρησκευτικές. Αυτά τα στοιχεία τα έβαλαν παρουσιάζοντας την όλη υπόθεση κατ’ εικόνα και ομοίωση της ανθρωπότητας.
Αυτό που έχει κάνει η WW είναι να παρουσιάσει αυτόν εδώ τον γύρο κόσμο, αλλά μέσα από ένα κάπως διαφορετικό πρίσμα. Και δυστυχώς πολλοί νομίζω δεν το έχουν καταλάβει, μιας και μένουν στις εντυπώσεις της επιφανειακότητας, αγνοώντας τις παραμέτρους και τις ενδείξεις που υπάρχουνε ξεκάθαρα. Είναι πολύ εμφανές ότι τα societies που προαναφέρθηκαν, με τη δομή, τις ιεραρχίες, τα έθιμα, τους θεσμούς,, τους κανόνες και τις ιδεολογίες τους αντανακλούν τις κοινωνίες της ίδιας της ανθρωπότητας.
:
Μυστικές ομάδες και υποομάδες, οργανώσεις, εταιρίες κλπ. Πολυεθνικά mega-corporations με παρακλάδια σχεδόν παντού (dirty to the core, but with a shiny face to the outer world :) ). Κυβερνητικά καθεστώτα και υπόκοσμος σε συνεχείς συνεργασίες. Οι απλοί άνθρωποι είναι απλώς ψηφία και αναλώσιμοι στις συνεχόμενες συγκρούσεις, και δεν έχουν ποτέ ιδέα για το τι πραγματικά συμβαίνει παντού γύρω τους. Παραπληροφόρηση, κουκούλωμα και διαστρέβλωση των πάντων. Η χειραγώγηση όλου του κόσμου αλλά και των επόμενων γενεών από κάποιους παλιότερους, ή πανούργους και υψηλά υφιστάμενους. Η χρησιμοποίηση κάποιων «κατώτερων» από κάποιους «ανώτερους» για τους εγωκεντρικούς τους σκοπούς. Οι ατέλειωτες ίντριγκες και οι δολοπλοκίες. Το κυνήγι για δύναμη, εξουσία και έλεγχο. Η πανταχού παρών διαφθορά και υποκρισία. Η αγανάκτηση ή αυθόρμητη έξαρση των νεότερων για αντίδραση και αναρχία απέναντι στους παλιότερους και τα καθεστώτα τους, αλλά και οι φιλοδοξίες των νεότερων να γίνουνε κάποιοι ή να πετύχουνε κάτι μεγάλο.
Και όλα αυτά λαμβάνουν χώρα ξανά και ξανά σαν ένας φαύλος κύκλος χωρίς τέλος. Όπως γίνεται και με την ιστορία αυτού του κόσμου.


(Προς elf:
Με επιτραπέζια strategy εγώ δεν έχω ασχοληθεί.)

[leo morpheus]

Παιδιά,απλά ένα φανταστικό σενάριο διατύπωσα και τίποτα παραπάνω.Κάποιες σκέψεις που αποφάσισα να μοιραστώ..Παρ' όλα αυτά χαίρομαι που σε λάτρεις των R.P.G ,δώθηκε αφορμή για συζήτηση.Γιατί μπορεί να μην προσεγγίσουμε ούτε καν τη μισή αλήθεια,αλλά από την κουβέντα όλοι μπορεί να μάθουν κάτι...!

[Teethis]

Παιδιά μην ξεχνάμε ότι οι άνθρωποι είναι 1 παρακλάδι της εξέλιξης!γιατί να αποκλείσουμαι την ύπαρξη διαφόρων <<τεράτων>>???αλλα πάλι υπάρχει ποιο μεγάλο τέρας απο τον άνθρωπο???

[teoilio]

Όμως μην αρχίσουμε να παραγκωνίζουμε τα παιχνίδια στην επιτραπέζια γνήσια μορφή τους (pen ‘n paper) γιατί έχουν την δική τους μαγεία ;) . Απλά, οι νέες γενιές έρχονται σε πρώτη επαφή και μεγαλώνουν πλέον με τις εικονικές πραγματικότητες του κυβερνοχώρου και του internet.
Έχοντας γνωρίσει σε μεγάλό βαθμό τα RPG games, τόσο επιτραπέζια όσο και εικονικά μέσω διαδυκτίου, δεν θα μπορούσα παρά να συμφωνήσω με τον φίλο Mordiel για την μαγεία των επιτραπέζιων. Είναι ωραίο να κάθεσαι μπροστά σε ένα υπολογιστή και να έχεις την άνεσή σου να παίζεις, αλλά η μαγεία των επιτραπέζιων RPG δεν συγκρίνεται. Και για να σας πάω ακόμα και πιο πέρα, θα αναφερθώ σε μερικά χρόνια νωρίτερα, στα φοιτητικά μου χρόνια, όταν έκανα μεταπτυχιακό στην Αγγλία, όπου υπήρχε στο πανεπιστήμιο το RPG Society και μαζευόμασταν και παίζαμε παιχνίδια (θυμάμαι τότε παίζαμε τον "άρχοντα των δαχτυλιδιών") σαν να παίζαμε μια θεατρική παράσταση, ένα πραγματικό adventure game. Δηλαδή, είχαμε τους ρόλους μας και ντυνόμασταν ιππότες, μάγοι, ξωτικά, είχαμε ασπίδες, σπαθιά, κ.α. και ξεχυνόμασταν στο πάρκο του πανεπιστημίου όπου και ζούσαμε μαγικές στιγμές μέσω του παιχνιδιού.