Επιστροφή στο Forum : κριτική και σχόλια για τον ωρολογοποιό
Η πρώτη συγγραφική απόπειρα του φίλου agaliarep ξεκινά με ένα πολύ καλό διήγημα, στο οποίο έχει συνδυάσει πολλά στοιχεία από τις έως τώρα ιστορίες μας για τις Κηλίδες και χαίρομαι για τη μικρή βοήθεια που προσέφερα, σε σημείο που δεν αλλοίωνε την κατά τα άλλα πολύ καλή πλοκή, με αποτέλεσμα ο "ωρολογοποιός" να είναι μια από τις καλύτερες ιστορίες που έχω διαβάσει στην πολυσυγγραφία. Αποτελεί, δε, ιδιαίτερη χαρά για μένα προσωπικά που οι κηλίδες αποτελούν έμπνευση και για άλλους...
Αν και είμαι προκατειλλημένος με τον τρόπο γραφής του φίλου agaliarep (θετικά εννοείται ;) ), ο "ωρολογοποιός" με ενθουσίασε.
Μία αυτοτελής ιστορία ,μέσα στη Μυθολογία των Κηλίδων, ακριβώς όσο πρέπει ως προς την έκταση και την πληρότητα του νοήματος.
Εύγε.
Μιχάλη ,κάποια στιγμή θα δούμε το τρέιλερ "στο tv" που θα λέει για τη Μυθολογία...> "Τον Οκτώβρη στο.... " ;;; :)
9 η βαθμολογία μου, για το μοναδικό λόγο ότι είναι η πρώτη σου απόπειρα στην Πολυσυγγραφία. ;)
Που είναι η δημοσκόπηση, οΕο!!!!
Σε γενικές γραμμές είναι καλό. Υπάρχουν, όμως, πολλές ασάφειες. Το τέλος δεν το κατάλαβα. Ποιος σκότωσε τον Μάριο, ο Τηλέμαχος; Και γενικά η αρχή του τέλους..., ήταν πολύ καλή, αλλά το τέλος, όχι και τόσο σαφές Μερικά σημεία της υπόθεσης φαίνονταν να είναι κάπως άσχετα με το όλο θέμα.
Αυτά γενικά. Ο βαθμός που δίνω, έχοντας υπόψιν μου τα πάντα, είναι: 8/10
Μιχάλη ,κάποια στιγμή θα δούμε το τρέιλερ "στο tv" που θα λέει για τη Μυθολογία...> "Τον Οκτώβρη στο.... " ;;; :) Που είναι η δημοσκόπηση, οΕο!!!!
Προσθήκη δημοσκόπησης εξετελέσθη. Τσίλωφ, όχι, δεν θα δείτε κανένα τρέηλερ που να αφορά τις κηλίδες τουλάχιστον.
Το τέλος της ιστορίας του ωρολογοποιού μοιάζει λίγο ασαφές αλλά δεν είναι, έχει μια ανατροπή, ακριβώς στο κλίμα και στο ύφος όλων των ιστοριών που έχουμε παρουσιάσει έως τώρα. Προτρέπεται όποιος φίλος χρήστης μπορεί να γράψει μια παρόμοια ιστορία, να το κάνει αμέσως και θα έχει τη συμβουλή και τη βοήθειά μου...
Deepest_Emotion
30-08-06, 06:59
Πολύ καλή η ιστορία ναι..Συμφωνώ με Μιχάλη, Στο τέλος γίνεται η ανατροπή, που καθώς τη διαβάζεις σε κάνει έτσι :eek: Η βαθμολογία που έβαλα είναι 8,9 αλλα ήταν καταλάθος.. Άρα βαθμολογώ την ιστορία με 9,10. ;)
Ευχαριστώ πολύ για τα σχόλια σας.
Δεν περίμενα να σας αρέσει αυτό που έγραψα μια και εγώ δεν είμαι ευχαριστημένος, η δυσαρέσκεια μου είναι εμφανής και στο avatar μου, αλλά αυτό δεν έχει πια σημασία μια και το έχω δημοσιεύσει, οπότε δεν μπορώ να κάνω αλλαγές ούτε στο κείμενο, ούτε στην ιστορία.
Όταν άρχισα να διαβάζω τις ιστορίες του Μιχάλη δεν είχα σκοπό να γράψω και πολύ περισσότερο να δημοσιεύσω τίποτα από όλα αυτά.
Όπως έχω ξαναπεί νομίζω, δεν γράφω ποτέ με κάποιο πλάνο στο μυαλό μου. Όταν άρχισα να γράφω δεν ήξερα ούτε που θα πάει η ιστορία, ούτε πως θα εξελιχτεί, ούτε τίποτα. Για αυτό και απέφυγα να κάνω δημοσίευση πριν τελειώσει η ιστορία. Αν και να πω την αλήθεια δεν υπήρχε τρόπος να το κάνω αυτό μια και την έγραψα σε μια μέρα.
Βασικά ξαφνικά κατά την διάρκεια που διάβαζα τις ιστορίες του Μιχάλη γεννήθηκε μαζί με πολλούς άλλους ο Τηλέμαχος. Την ιστορία του δεν την ήξερα, το μόνο που ήξερα ήταν ότι είχε σχέση με τις κηλίδες και είχε κόλλημα με τα ρολόγια και τον χρόνο.
Δεν ήξερα εάν ήταν καλός ή κακός. Για αυτό και δεν έγραψα κάτι που να προδίδει τι είναι. Δεν ήξερα ότι είχε σκοτώσει κάποιον πριν την τελευταία παράγραφο. Δεν ήξερα ποιος ήταν ο νέος που τον καταδίωκε. Δεν ήξερα τίποτα. Παρα μόνο ότι ήταν ζωντανός. Μάλλον τώρα που το σκέφτομαι ούτε αυτό το ήξερα. Απλά ήταν σαν να έβλεπα μια ιστορία και να την έγραφα.
Πολλοί έχουν γεννηθεί από τότε και δεν θα το μάθει κανείς ποτέ, γιατί ακολουθούν μια δική τους πορεία κάπου αλλού, σε ένα άλλο μέρος μακριά από το μεταφυσικό, μακριά, από κάθε τι ανθρώπινο. Ο Τηλέμαχος πάντως πρέπει να σας πω ότι χάθηκε, αλλά πριν φύγει μου άφησε για ενθύμιο ένα ρολόι, ένα σπάνιο ρολόι να μετράω τον χρόνο που μου απομένει.
Κάπως έτσι, όπως περιγράφες φίλε agaliarept, γεννιούνται όλες οι ιστορίες. Δεν ξέρεις πως και γιατί ξεκινούν έτσι και δεν ξέρεις που θα σε οδηγήσουν κάθε φορά. Η κάθε ιστορία προδίδει πολλά για το συγγραφέα της τα οποία, ευτυχώς, τις περισσότερες φορές είναι κωδικοποιημένα και το "κλειδί" για την αποκωδικοποίησή τους το κατέχει πάντα εκείνος που τις γράφει. Για αυτό, όποιος γράφει μια ιστορία πάντα εκτίθεται, πολλές φορές περισσότερο από όσο και ο ίδιος νομίζει.
Πιστεύω πως ο ωρολογοποιός σου δεν είναι ένας ήρωας "του χαρτιού". Έχει τη δική του οντότητα, από τη στιγμή που τον σκέφτηκες τον υλοποίησες στον κόσμο μας και τον άφησες να περιπλανιέται μεταξύ αγνώστων, κουβαλώντας τη δική του κηλίδα, έτοιμος για το μεγαλύτερο κακό, που ως τώρα κοιμόταν μέσα του. Αλλά έτσι γίνεται με τις κηλίδες. Κυοφορούνται, περιμένοντας την ευκαιρία για να βγουν στο φως και να απλώσουν το δικό τους σκοτάδι...
Σήμερα επιτέλους βρήκα το χρόνο και διάβασα την ιστορία του φίλου agaliarep. Η γνώμη μου είναι πως πρόκειται για μια πάρα πολύ καλή πρώτη προσπάθεια να συνεισφέρει στη μυθολογία των Κηλίδων που δημιούργησε ο Μιχάλης. Με εξαίρεση το τελευταίο ποστ που περιέχει και την ανατροπή, σε ότι έχει να κάνει με την ιστορία του Τηλέμαχου, το κείμενο του Θοδωρή είναι πραγματικά συναρπαστικό. Ανέκαθεν μου άρεσε ο τρόπος έκφρασής του εξάλλου. Κι εδώ φαίνεται ξεκάθαρα πως είναι γεννημένος για να μας λέει ιστορίες. Αλλά αυτό που τον κάνει να ξεχωρίζει είναι πως οι ιστορίες του (όπως και όλα τα ποστ του) είναι γέννημα της στιγμής. Παράγει και αποτυπώνει τις σκέψεις του ταυτόχρονα. Κι αυτό είναι σημάδι ελευθερίας...
Το τελευταίο ποστ στην ιστορία το αφήνω απ' έξω, μόνο και μόνο επειδή θεωρώ πως ήρθε νωρίς. Δηλαδή, θα προτιμούσα μεγαλύτερη εξέλιξη. Περισσότερες πληροφορίες. Βέβαια, όταν οι λέξεις βγαίνουν τη στιγμή που τις γράφεις, κάποια στιγμή είναι αναμενόμενο να σταματήσεις. Απλά, να σημειωθεί παρακαλώ πως η συνέχεια της ιστορίας είναι... αναπόφευκτη! Όποτε, agaliarep μου, αναμένω την επόμενη "λογοδιάροιά" σου... Χιχιχι... :)
...
...
...
Τι να πω?Δεν ξέρω
Πως να εκφραστώ?Δεν ξέρω
Το μόνο που μπορώ να πώ είναι ότι σπάνια διαβάζω τόσο μικρές ιστορίες που έχουν τόση αγωνία.
Πολύ καλή.Θέλω και άλλη.
Αυτό τελικά που θέλω να κρατήσω από αυτή την ιστορία είναι ότι το ποιος είναι καλός και το ποιος είναι κακός δεν μπορείς να το ξέρεις παρα μόνο στο τέλος. Όταν πια είναι αργά.
Δεν ήταν καμία ιστορία που είχε καμία πλοκή σημαντική, αλλά ήταν βασισμένη στα κλισέ που έχω μέσα στο μυαλό μου. Όμως υποσυνείδητα αυτό που ήθελα να εκφράσω είναι ότι δεν ξέρω ποιος είναι καλός και ποιος όχι. Ακόμα μέχρι και την τελευταία στιγμή δεν είχα αποφασίσει εάν ο Τηλέμαχος ήταν καλός ή κακός… Έτσι ακριβώς γίνεται και στην ζωή. Ποιος είναι ο καλός και ποιος είναι ο κακός; Ποιο παιχνίδι παίζουν όλοι αυτοί που είναι γύρω μας; Ποιο;
Αυτό τελικά που θέλω να κρατήσω από αυτή την ιστορία είναι ότι το ποιος είναι καλός και το ποιος είναι κακός δεν μπορείς να το ξέρεις παρα μόνο στο τέλος. Όταν πια είναι αργά.
Δεν ήταν καμία ιστορία που είχε καμία πλοκή σημαντική, αλλά ήταν βασισμένη στα κλισέ που έχω μέσα στο μυαλό μου. Όμως υποσυνείδητα αυτό που ήθελα να εκφράσω είναι ότι δεν ξέρω ποιος είναι καλός και ποιος όχι. Ακόμα μέχρι και την τελευταία στιγμή δεν είχα αποφασίσει εάν ο Τηλέμαχος ήταν καλός ή κακός… Έτσι ακριβώς γίνεται και στην ζωή. Ποιος είναι ο καλός και ποιος είναι ο κακός; Ποιο παιχνίδι παίζουν όλοι αυτοί που είναι γύρω μας; Ποιο;
Καλος; κακος; αυτες τις λεξεις τις χρησιμοποιουμε μονο γιατι δεν μπορουμε να εκφρασουμε το ακριβες νοημα.Και τι δηλαδη ειναι καλο;Τι ειναι κακο;Απο ποια οπτικη γωνια και με ποια κριτιρια;
Πέρασε πολύς καιρός ane και τώρα βαριεστημένος τριγυρνώντας έπεσα στο θέμα και είδα αυτό το τελευταίο σου μήνυμα…
Καλος; κακος; αυτες τις λεξεις τις χρησιμοποιουμε μονο γιατι δεν μπορουμε να εκφρασουμε το ακριβες νοημα.Και τι δηλαδη ειναι καλο;Τι ειναι κακο;Απο ποια οπτικη γωνια και με ποια κριτιρια;
Το καλό και το κακό, είναι κομμάτια του ίδιου παζλ. Δεν μπορεί να υπάρξει το ένα χωρίς το άλλο. Σίγουρα το πώς καθορίζεις και πως ξεκαθαρίζεις εάν κάτι είναι καλό ή κακό, έχει να κάνει με την προσωπική σου ερμηνεία, παρατήρηση, αλλά και με τα γύρω στοιχεία που μπορείς να παρατηρήσεις. Αλλά στο τέλος έχεις κάποιο αποτέλεσμα κάποιες συνέπειες και αυτό το αποτέλεσμα μπορείς νομίζω να το καθορίσεις πιο εύκολα ως καλό ή κακό. Σίγουρα η έννοια του καλού και του κακού, του σωστού και του λάθους είναι ευμετάβλητες. Κάτι που ήταν κακό παλιά τώρα είναι λογικό και σωστό και το αντίστροφο. Μια πράξη κάτω από κάποιες συνθήκες μπορεί να είναι καλή, αλλά κάτω από άλλες συνθήκες μπορεί να είναι και κακή. Στο σύνολο των πράξεων, των συνεπειών, των αποτελεσμάτων και έχοντας πάντα στο νου τις συνθήκες, μπορείς να βρεις και να καταλάβεις το τι είναι σωστό και το τι είναι λάθος.
vBulletin® v3.8.4, Copyright ©2000-2025, Jelsoft Enterprises Ltd.