PDA

Επιστροφή στο Forum : Η ιστορία μιας ζωής


santana
03-11-06, 23:46
Ποτέ στη ζώη της δεν θα πίστευε ότι θα συμβιβαζόταν με τον θάνατο. Κι όμως..... Το κατάφερε και αυτό.Δεν ήταν εύκολο όμως. <<Χάλασε τον εαυτό της>>.Απελπισμένη όπως ήταν έψαχνε διεξόδους. Χανόταν σε έναν πέριεργο δρόμο και δεν το καταλάβαινε.Η ζώη της ένα περίεργο παιχνίδι που κανένας δεν ήξερε ποιος θα κερδίσει στο τέλος. Τρελή ζώη χωρίς όμως καμιά ουσία,
παρέες που δεν ήξερε και η ίδια γιατί ήταν μαζί τους.Προσπαθούσε να ξεπεράσει το θανατό του με διάφορους τρόπους. Ήταν ο άνθρωπος που αγάπουσε πιο πολύ στη ζώη της. Ήταν το μόνο στηριγμά της. Και τώρα έχει μείνει μόνη της ψάχνοντάς να βρεί κάποιο στήριγμα. Γιάτι δεν μπόρεσε ποτέ να στάθει μόνη της στις δικές της δυνάμεις.Ήταν ο πατέρας της.... Μέχρι που γνώρισε τον Νικήτα.Ένα πλάσμα υπέροχο..... Όταν τον είδε για πρώτη φόρα ένιωσε ένα περίεργο σύναισθημα που θύμόταν να το είχε ξαναζήσει........
Το χαμογελό του, η αλήθεια που έκρυβε στο βλέμμα του η συναισθημάτικοτητα του, έκαναν το μυαλό της να πετάξει τόσο μακριά, να μην σκέφτεται τίποτα..........