Αγάπα τον εαυτό σου όπως τον πλησίον σου

[Ποσειδώνιος]

Μερικές ερωτήσεις και σκέψεις για σας αλλά και για μένα.
Όσοι πιστοί προσέλθετε.
Και ο Θεός βοηθός.
Μπας και βρούμε άκρη.

Μέρος πρώτο

Αγάπα τον εαυτό σου όπως τον πλησίον σου

Σκεφτήκατε ποτέ το γνωστό χριστιανικό ρητό ανάποδα;
Τι άραγε μπορεί να κρύβει αυτό το παράγγελμα;
Μήπως ένα κομμάτι του παζλ;
Του ανθρώπινου παζλ;

Και τι ζητά ο άνθρωπος;
Την ευτυχία;
Είδε όμως ότι η δική του ευτυχία εξαρτάται και από τους άλλους;
Πως μπορείς να είσαι ευτυχισμένος σε ένα κόσμο γεμάτο δυστυχία;
Και δεν μιλώ για τον τρίτο κόσμο.
Αλλά για τον δικό μας.
Εμάς, τους γνωστούς μας, τους γύρω μας.

Και κάποιοι λένε προσπάθησε για τους γύρω σου.
Αγάπησε τους.
Βοήθησε να μην είναι δυστυχισμένοι.
Αλλά ευτυχισμένοι.

Κάποιοι άλλοι για τους γνωστούς σου.
Αυτούς που συναντάς και συναναστρέφεσαι καθημερινά.

Και κάποιοι σου λένε προσπάθησε για εσένα.
Γνωρίζοντας όμως ότι η ευτυχία σου εξαρτάται από τους άλλους.
Βασικά τους οικείους σου.
Αλλά και όλους τους υπόλοιπους.

Αγάπα λοιπόν τον πλησίον σου για να αγαπήσεις τον εαυτό σου.
Μην ξεχνάς όμως να αγαπάς τον εαυτό σου όπως τον πλησίον σου.


Μέρος δεύτερο

Ο Πλάτων λέει ότι η ψυχή δημιουργήθηκε σαν μια ουσία και μοιράστηκε.
Σιγά …. και ποιος είναι ο Πλάτων.
Μήπως όμως το λέει και μια φωνούλα μέσα μας;
Που πρέπει να κάνουμε πολύ ησυχία για να την ακούσουμε…..
Και λέγετε ψυχή…

Αλλά τι είναι η ψυχή;

Μήπως ύλη;
Που όταν μοιραστεί κάθε κομμάτι γίνεται ξεχωριστό (ξεχωρισμένο);
Και χάνει την επικοινωνία με τα υπόλοιπα…

Ή μήπως ενέργεια.
Αλλά τι είναι ενέργεια;
Μα αυτό που κάνει την ύλη να κινείται με ρυθμό.
Με αυστηρό πολύ μάλιστα.
Όπως το κύμα.
Που ανασηκώνει τα μόρια του νερού και τα ξανακατεβάζει.
Αλλά ο ρυθμός του κάθε μορίου είναι ρυθμικά διαφορετικός.
Και όλα μαζί ζωγραφίζουν ένα κύμα


_.-‘-._ _.-‘-._ _-‘-_ _-‘-._ _.-‘-._ _-‘-_ _-‘


Ποιόν άνθρωπο δεν έχει απασχολήσει το θέμα του θανάτου;
Υπάρχω μετά που αφήνω το σώμα μου;
Υπάρχει η ψυχή μου;

Ναι.
Αλλά δεν είναι δικιά μου…δικιά σου, δικιά του.
Το κύμα δεν ανήκει στο νερό.
Το νερό ανήκει στο κύμα.
Το κύμα είναι ένα το νερό είναι πολύ…πολλοί.

Θέλει και το κύμα το νερό.
Αλλιώς υπάρχει χωρίς λόγο.
Απλώς γιατί δεν αλλάζει τίποτα.
Αλλά αυτό είναι μια άλλη κουβέντα.


Μέρος τρίτο.

Έρχονται Χριστούγεννα.
Θα δούμε πάλι τα φωτάκια στο δέντρο μας να αναβοσβήνουν.
Με πολλά χρώματα.
Αλλά και αυτά που έχουν ίδιο χρώμα αν τα κοιτάξουμε από κοντά όλο και κάπου διαφέρουν.
Όλα είναι διαφορετικά.
Είτε τα δούμε κλειστά είτε τα δούμε αναμένα.
Αλλά από κοντά.

Τι κακό όμως.
Πάντα κάποια είναι καμένα.
Ποτέ τα ανταλλακτικά δεν είναι αρκετά.

Κι όμως τα άλλα ανάβουνε.
Με το ίδιο ρεύμα που άναβαν και τα σβηστά.
Που πήγε το ρεύμα τους;

Μα υπάρχει μέσα στα άλλα.
Πάντα υπήρχε μέσα στα άλλα.

[Drymonia]

Αγάπα τον εαυτό σου όπως τον πλησίον σου


Ισως μας πουν ότι αυτό είναι εγωιστικό. Κι όμως πόσοι πραγματικά αγαπάμε τον εαυτό μας, κι ακόμη χειρότερα πόσοι από εμάς τον γνωρίζουμε πραγματικά. Τα τέρατα που είναι κρυμένα μέσα φυλάνε καλά τις πύλες του κήπου μας.. κι εμείς πρέπει πρώτα να τα εντοπίσουμε, μετά να τα αναγνωρίσουμε, να τα ονομάσουμε και να τα πολεμήσουμε. Πολύ γνωστά τέρατα είναι ο εγωισμός, ο φθόνος, η ανασφάλεια, και ο φόβος ή φοβίες. Συνήθως υποτιμάμε τον εαυτό μας και τις δυνάμεις μας, ενώ ταυτόχρονα υπερτιμάμε τους άλλους, χωρίς να συνειδητοποιούμε ότι και κείνοι μέσα τους βιώνουν παρόμοια με μας συναισθήματα. Άρα ναι, είναι υποχρέωση μας να αγαπήσουμε τον εαυτό μας και να τον βοηθήσουμε στο πραγματικά πολύ σκληρό έργο που του έχει ανατεθεί να κάνει την υπέρβαση και να αναπνεύσει "καθαρό οξυγόνο"

Αλλά τι είναι η ψυχή;

Μήπως ύλη;
Που όταν μοιραστεί κάθε κομμάτι γίνεται ξεχωριστό (ξεχωρισμένο);
Και χάνει την επικοινωνία με τα υπόλοιπα…

Ή μήπως ενέργεια.

Όταν σκέφτομαι τί είναι η ψυχή, μου αρέσει να την παρομοιάζω με την φωτιά. Κάθε κερί έχει τη δική του μικρή φωτιά, αν όμως το ενώσεις με άλλα, οι φωτιές αμέσως ενώνονται και γίνονται ένα. Μου αρέσει πάρα πολύ να βλέπω αυτή τη μετάβαση..
Και η φωτιά είναι ύλη ή ενέργεια; Μάλλον το δεύτερο έτσι; Είναι και δεν είναι, την βλέπεις, δεν την αγγίζεις. Είναι μία φλόγα και δεν είναι. Δεν μπορείς να την μετρήσεις. Μπορείς όμως να ζεσταθείς, μπορείς να ταξιδέψεις κοιτάζοντάς την, να ονειρευτείς.. είναι εκεί και δεν είναι, ο μεσάζοντας ανάμεσα στην ύλη και το πνεύμα. Κάπως έτσι δεν πρέπει να ναι και η ψυχή; Στην αντίθετη κατάσταση, διότι η δεύτερη είναι ψυχρή..ψύχεται..