PDA

Επιστροφή στο Forum : Tideland


agaliarep
24-11-06, 23:36
Jeliza Rose in the wonderland….
Έτσι θα μπορούσε να ήταν ο τίτλος, αλλά τελικά μένοντας στο βιβλίο έμεινε The Tideland . Δεν θα μπορούσα να περιμένω τίποτα λιγότερο από τον Terry Gilliam, μια πολύ καλή ταινία που σχοινοβατεί ανάμεσα στην πραγματικότητα και τις παραισθήσεις. Νομίζω ότι είναι από τις καλύτερες εάν όχι η καλύτερη του ταινία, αλλά σίγουρα είναι η πιο σκοτεινή.

http://img145.imageshack.us/img145/133/untitled2copyre8.jpg (http://imageshack.us)


Μια ταινία που ισορροπεί πάρα πολύ καλά ανάμεσα στο Άλικη στην Χώρα των Θαυμάτων και το Ψύχω. Ερμηνείες που τις θυμάσαι και πολύ καλή απόδοση του Gilliam μέσα από τέσσερα πλαστικά κεφάλια της ψυχολογίας της μικρής Jeliza Rose, της Jeliza Rose που ταξιδεύει μέσα στα βάθυ των παραισθήσεων για να μπορέσει να επιβιώσει, μέσα στην μοναξιά της αλλά και την θλίψη της. Ένα ταξίδι μέσα στην τρύπα του λαγού, κυνηγώντας ένα διαφορετικό ταξίδι διακοπών, μέσα σε μια άγνωστη χώρα, όπου οι άνθρωποι του βάλτου καραδοκούν, σαν ξεχασμένο πηγάδι το θύμα τους. Τι είναι αληθινό και τι ψεύτικο; Τι είναι ζωή και τι θάνατος; Και τελικά είναι Θεός αυτός που συντηρεί ένα κουφάρι αναμνήσεων; Ένα ταξίδι επιστροφή στην φύση, επιστροφή στην αρχή του κόσμου αντιμέτωποι με το τέρας-καρχαρία της τεχνολογίας που τσαλαπατά ότι έχει απομείνει προσπαθώντας να πιάσεις έναν σκίουρο…
Πολύ απλά μια ταινία του Terry Gilliam.

Ένα ταξίδι πιο μακριά απ’ τον Εκατονταετή Ωκεανό.
Πέρα απ’ τη Γιοντλάνδη…
Βαθιά, πολύ βαθιά… εκεί που φτιάχνονται τα όνειρα…

στην άλλη πλευρά…

http://img385.imageshack.us/img385/3240/tidelandhw5.gif (http://imageshack.us)

LuX
27-11-06, 10:39
Μια υπέροχη Υπαρξιστική ταινία γεμάτη από όχι πάντα κρυφά νοήματα αφού στα 2 πρώτα λεπτά της και πριν ακόμη καλά καλά ξεκινήσει η πλοκή της με άφησε άναυδο.
Μια ταινία ύμνος στα άνυδρα περάσματα ..
Ύμνος στα <ξερά> περάσματα του θανάτου και του ονείρου .
Τα ονόματα έπαιζαν και εδώ το ρόλο τους και ο Terry Gilliam έδωσε τα ρέστα του .
Μια υπέροχη ταινία για το κόσμο των φαντασμάτων και των ζωντανών νεκρών .
Μια άκρως συμβολική ταινία για τα Περάσματα , στους μυστήριους και αόρατους κόσμους .Ο Gilliam ένωσε με επιτυχία τον κόσμο των φαντασμάτων των ζωντανών των ζωντανών νεκρών , των ζώων και των σκιών αποκαλύπτοντας κάποια μυστικά με τα περάσματα απ τον έναν στον άλλον κόσμο.
Η αφίσα της ταινίας από μόνη της λεει πολλά .

Το μπέρδεμα σκόπιμο πολλές φορές ,αφού το σενάριο και οι ατάκες δεν είχαν απόλυτη συνοχή με αυτό που παρακολουθούσες ,δίνοντας σου παράλληλα δύο διαφορετικά νοήματα .

Η παρατηρητικότητα είναι ένα σημαντικό προσόν για να παρακολουθήσει κανείς τη ταινία .Το ξερό δένδρο στην αυλή βρισκόταν πάντα σε αντίθεση με τη φανταστική ΔΑΝία (το συνθετικό ΔΑ-Ν ακολουθεί πάντα τα νερά..Δαναοί,Δαρδανέλια...κλπ) , σηματοδοτώντας τη προσπάθεια του μοναχικού ατομικού περάσματος έναντι στο ομαδικό που είναι και ο τελικός στόχος .
Δε ξέρω, αλλά τα ονόματα όπως το Τιτάνια , το Αλίκη και η λέξη βάνδαλος που ακούστηκε πολλές φορές με παρέπεμψαν αυτόματα σε μυστηριακές παγανοαρχαιοΕ πρακτικές και σκέψεις .

Το κρυφό όνομα της ταινίας ήταν το Μύστικ . Το κεφάλι της κούκλας .
Ακούστηκε τις περισσότερες φορές από κάθε άλλο όνομα και πάντα μετά από κάθε αναφορά του μια απίθανη ατάκα η σκηνή πέρναγε μπροστά απ την οθόνη...το παρατήρησες ;

Μια κρυφή αναφορά στα αρχαία μυστήρια ,πλάνα με ατελείωτους ωκεανούς σιτηρών ...! και συνομιλίες με ζώα (ειδικά εκείνη με τον σκίουρο)...
Για κάνε τη σύνδεση >>ομιλούν σκίουρος >>> βελανίδια >>βελανιδιά>>>>Δωδώνη>>>Αθηνά>>>τιμόνι αργούς >>>>ομιλούσα αργώ....!
Επίσης σύνδεσε τα ομιλούντα κεφάλια απ τις κούκλες ...

Τα στάχυα που ξαφνικά γίνονται ωκεανός και βυθίζουν μέσα τους τα πάντα ...
Συνέδεσε το άνυδρο με το υγρό.....και τον καπετάνιο Ντίκενς ..και την επόμενη πληροφορία......!

Στην Αρκαδία η ΔΗΜΗΤΡΑ(στάχυ) ενώ ψάχνει τη κόρη, πέφτει θύμα απαγωγής και η ίδια . Απαγωγέας αυτή τη φορά είναι ο ΠΟΣΕΙΔΩΝΑΣ(υγρό στοιχείο) που ετυμολογικά το όνομα του δηλώνει ότι είναι ο κύριος (σύζυγος ) της Δα (γα) γη που ως φαίνεται είναι και η ρίζα του ονόματος της Δήμητρας (Δηώ) .Σύμφωνα με τον Παυσανία η θεά μεταμορφώνετε σε φοράδα και κρύβεται μέσα σε ένα στάβλο όπου ο θεός μεταμορφωμένος σε άλογο αποκτά μαζί της μια κόρη που το όνομα της είναι μυστικό (mystic), αλλά και ένα διάσημο μυθικό άτι (τραίνο) (VIII 25 7) H θεά μετά την αποπλάνηση αισθανόταν και φαινόταν αγριεμένη. Αυτός είναι ο λόγος που παίρνει το όνομα Ερινύς ,και που την ακολουθεί μέχρι έως ότου λούζεται στο ποταμό Λάδωνα έχοντας σαν αποτέλεσμα να επιστρέψει η ηρεμία μέσα αλλά και έξω της .
Ο Ελευσίνιος μύθος με όλες τις παραλλαγές του ήταν, τόσο αγαπητός στον αρχαίο κόσμο, εκτός από την χάρη και την τρυφερότητα του θέματος, αποδεικνύει και την παλαιότητα της λατρείας της θεάς στην Ελευσίνα, σαν θεάς αγροτικής και χθόνιας. Ο Ομηρικός Ύμνος μετουσιώνει το δράμα της αναγεννημένης φύσης, της ζωής και του θανάτου ,του μυστηρίου της ύπαρξης, όταν πλέον τα "σεμνά όργια" έχουν καταλάβει τη θέση τους στην αρχαία ελληνική θρησκεία. Από τη θεά την ίδια επελέγη το κέντρο λατρείας της Ελευσίνας, για να καταστεί πανελλήνιο, σεπτό τέμενος ,σεβαστό σ' όλο τον κόσμο.(και νομίζω και απο τον Gilliam)…

Άραγε τελικά η σχέση Ρόουζ-Ντίκενς ήταν ένα σεμνό όργιο ;


Συνέδεσε τις ξαφνικές τεχνητές αδιαθεσίες της Ρόουζ τύπου ...βυθίζομε σβήνω μπορώ να συνεχίσω ; ...θα συνεχίσω....!
Συνέδεσε το ραδιόφωνο-δώρο που χρησιμοποιείται για την επικοινωνία με τους νεκρούς με τις λαγότρυπες και το ταξίδι της Αλίκης με το πέρασμα της Μύστικ σε αυτή αλλά και στα τούνελ του εγκαταλελειμμένου σπιτιού...
Γιατί η Ροουζ δε καταλαβαίνει πως ο πατέρας της είναι νεκρός και γιατί αυτός παρουσιάζεται αρχικά με το ένα μάτι κλειστό και το άλλο ανοικτό ;
Η τις ατάκες όπως ....
-βλέπω γέρους να χορεύουν με αρκούδες...
-Άλλο το ...τρως ότι βλέπεις και άλλο το ...βλέπεις τι τρως ...
-Βουτάει στα βαθιά εκεί που φτιάχνονται τα όνειρα....
-Όποιοι πεθαίνουν είναι τυχεροί....
-Θέλω έναν νέο εγκέφαλο , ο νέος εγκέφαλος είναι λαμπερός....!
Και τέλος ποια μπορεί να είναι η πορφυρή παράδοση ...;

Αυτά τα ολίγα....
Ελπίζω να σε βοήθησα και να μη σε μπέρδεψα ....
ξαναδες το ... :)

Δ.