Αθανασία μέσω κυτταρικής ανάπλασης

[Ragnarok]

Όταν πήγαινα κι εγώ σχολείο μας είχε πεί ο καθηγητής Βιολογίας ότι υπάρχει μια νέα,πειραματική μέθοδος για να επιτύχουμε την αθανασία...Τότε δεν έδωσα πολύ σημασία αλλά τώρα που το ξανασκέφτομαι...
Το παράδειγμα είναι το εξής:
Κάποιος έχει καταστραμμένους πνεύμονες.Δεν χρειάζεται νέους πνεύμονες.Υπάρχει η κυτταρική-γεννετική ανάπλαση,η οποία λειτουργεί περίπου με αυτόν τον τρόπο:Πέρνουν έναν ιό ο οποίος προσβάλλει μόνο τους πνεύμονες.Αφαιρούν τα παθογόνα στοιχεία και εναποθέτουν "αρχικά" κύτταρα υγειούς πνεύμονα.Τοποθετούν τον καινούργιο ιό στον ασθενή και σιγά-σιγά ξανα"κτίζει" νέους πνεύμονες...Εκπληκτικό...
Και το ερώτημα είναι "γιατί μόνο τους πνεύμονες και όχι όλο το σώμα;"Γιατί να μην ξαναγεννιώμαστε συνεχώς.Δεν είναι επιστημονική φαντασία αλλά επιστημονικό επίτευγμα!!!
Αλλά ποιός θα μπορεί να κάνει μια τέτοια θεραπεία;Ποιά θα είναι τα κριτήρια;Μάλλον το χρήμα...Άρα αθάνατοι θα είναι οι πλούσιοι.Και αν μπορούν όλοι μήπως καταρίπτουμε το θέλημα της Φύσης;
(Μηνά αν υπάρχει ήδη ποστ,βάλτο εκεί)

[dragoness_crysta]

Προσωπικη αποψη αποτελει οτι δεν ειναι μονο εναντια στη φυση αλλα και εναντια στον ανθρωπο...μεχρι να το καταφερουν αυτο...πολλοι αλλοι ανθρωποι θα πεθανουν...
σιγουρα η αθανασια ηταν η προσπαθεια του ανθρπου εδω και χρονια....αλλα αν κοιταξουμε λιγο τις ιστοριες γυρω μας θα δουμε πως τελικα αυτος που ειναι να επιλεξει μεταξυ αθανασιας και θανατου...προτιμα το σωματικο θανατο...τι σημασια θα εχει αλλωστε αν βλεπεις τους αλλους ανθρωπους να πεθαινουν και εσυ μενεις αναλλοιωτος ανα τους αιωνες..???? τι αξια εχει να ζεις για παντα οταν δεν μπορεις να καταλαβεις απο την αρχη το δωρο της συντομης ζωης?

[Voel]

Mια απλη αναγνωση ενος βιβλιου βασικης βιολογιας θα σε πεισει ποσο λανθασμενα ειναι αυτα που λες. Ο Ιος δεν "χτιζει" τιποτα ουτε μπορουμε να μεταφερουμε κυτταρα υγειους πνευμονα και με αυτα να φτιαξουμε νεο οργανο.

Μαλλον εχεις μπλεξει τα πραγματα.

[leo morpheus]

Voel,χωρίς να έχω ιδιαίτερες γνώσεις βιολογίας η γενετικής,αυτό δεν θα μπορούσε να γίνει με τη μέθοδο της κλωνοποίησης;
Επίσης,αν το πάρουμε σαν υποθετικό σενάριο,τι θα συνέβαινε άραγε αν κατακτούσαμε την αθανασία;Τι επιπτώσεις θα είχε στον πλανήτη και στο σύμπαν γενικότερα;

[Voel]

Αν μας αφησουν οι μ@λ@κες και οι ασχετοι που αντιτιθενται στην ερευνα πανω στο γεννετικο υλικο, η κλωνοποιηση μπορει να χρησιμοποιηθει στην κατασκευη ιστων και οργανων τα οποια μπορουν να αντικαταστησουν οργανα με βλαβη (πχ καρδια, νεφρα, πνευμονες) ισως παλι να μπορουμε να αντικαταστησουμε και αλλα κυτταρα και να καθυστερησουμε τις επιπτωσεις του γηρατος. Η αθανασια ειναι ομως απιαστη, δεδομενου οτι τα πιο σημαντικα κυτταρα, τα νευρικα, δεν επιδεχονται "επιδιορθωση". ειδικα μαλιστα αν παμε σε ανωτερες δομες, πχ μετωπιαιος λοβος, τοτε τα πραγματα περιπλεκονται, μια που βιολογια/φυσιολογια του εγκεφαλου μπερδευεται και ειναι σε αμεση σχεση με τα βιωματα, και τις εμπειριες του ανθρωπου, δεν ξερω αν με καταλαβαινεις.

Εστω λοιπον οτι θα μπορουσαμε να κατασκευασουμε νεα εγκεφαλικα κυτταρα δεν θα μπορουσαμε να αντικαταστησουμε τα υαρχοντα μια που τα νεα κυτταρα δεν θα μπορουσαν να λειτουργησουν οπως τα παλια.

Πεποιθηση μου ειναι οτι στο αμεσο μελλον θα καταφερουμε να αυξησουμε το προσδοκιμο ζωης, και να βελτιωσουμε ΔΡΑΜΑΤΙΚΑ την ποιοτητα ζωης των ανθρωπων στις μεγαλες ηλικιες.

Οσον αφορα τις "επιπτωσεις" στις οποιες αναφερεσαι, θα ελεγα οτι στο μεγαλυτερο βαθμο προκειται για στυγνη κινδυνολογια οριμενων που δεν εχουν ιδεα για τι μιλανε. Ας ζησουν με σακχαρωδη διαβητη για καμποσο καιρο, η ας δουν ενα 15χρονο κοριτσι να πεθαινει απο κυστικη ινωση, οπως εχω δει εγω και ας ερθουν μετα να μιλησουν.

[Mordiel]

...
Συγγνώμη αν ξεφύγω λίγο από το θέμα, αλλά ήθελα να απαντήσω σε κάποια σημεία σαν αυτά που αναφέρει η dragoness_crysta, τα οποία τα έχω συναντήσει και από αρκετούς άλλους.

Προσωπικη αποψη αποτελει οτι δεν ειναι μονο εναντια στη φυση αλλα και εναντια στον ανθρωποΑπό πού κι ως πού είναι σώνει και καλά ενάντια στη φύση και ενάντια στον άνθρωπο;! Επειδή έτσι βολεύονται να λένε οι περισσότεροι αδαείς μια ζωή, και οι οποίοι καταπολεμάνε κάθε τι το διαφορετικό και πέρα από τα καθημερινά;!
Αν είναι έτσι, τότε κάθε πρόοδος και εξέλιξη είναι ενάντια στη φύση, αφού όλα πρέπει να παραμένουν εκεί που είναι (στάσιμα και αδιάλλακτα) και να μην πηγαίνουν παραπέρα. Θα μπορούσαμε τότε κάλλιστα να παραμένουμε σε μια ζωώδη κατάσταση για να είμαστε σύμφωνοι με τη φύση. Όχι γνώση, όχι αναζήτηση, όχι σοφία, όχι επίλυση προβλημάτων και εμποδίων, όχι οράματα, όχι ονείρεμα, όχι περιπλάνηση σε άλλους ορίζοντες, όχι πρόοδος, όχι συνηδειτοποιήσεις, όχι αφύπνιση, όχι , όχι , όχι ... ...

σιγουρα η αθανασια ηταν η προσπαθεια του ανθρπου εδω και χρονια....αλλα αν κοιταξουμε λιγο τις ιστοριες γυρω μας θα δουμε πως τελικα αυτος που ειναι να επιλεξει μεταξυ αθανασιας και θανατου...προτιμα το σωματικο θανατο...τι σημασια θα εχει αλλωστε αν βλεπεις τους αλλους ανθρωπους να πεθαινουν και εσυ μενεις αναλλοιωτος ανα τους αιωνες..???? Μην είσαι και τόσο σίγουρη. Εγώ έχω συναντήσει άτομα (και αρκετά ώριμα μάλιστα, όχι ότι να'ναι) που θα επέλεγαν αθάνατη και αιώνια ζωή! Και αυτοί, είναι πολύ περισσότεροι απ' ότι νομίζει κανείς.
Αλλά, και να επιλέξεις το σωματικό θάνατο, πώς πιστεύεις ότι θα είσαι μια χαρά!; Νομίζεις ότι με το να είσαι απλώς ένα πνεύμα (ή, οτιδήποτε παρόμοιο) θα είναι τα πράγματα μια χαρά για εσένα!; Γνωρίζεις κάτι τέτοιο; 'Ξέρουμε' ότι όντως συνεχίζει να υπάρχει κάποιος μετά το σωματικό θάνατο;; (κι ας λένε έτσι ιστορίες με φαντάσματα, ψυχές, πνεύματα κτλ). Μήπως γνωρίζεις ότι δεν θα βασανίζεσαι ακόμη και ως πνευματική ύπαρξη; Ότι δεν θα ξεκινάς από εκεί και πέρα να βιώνεις μια καινούργια κόλαση!; Ας τα σκεφτεί όλα αυτά κανείς.
Μήπως η ζημιά ξεκίνησε με όλα εκείνα που από πολύ παλιά κάποιοι λένε περί...'αγιάσματος' κλπ, για να υποτάσσεται ο κόσμος καλύτερα (και ευκολότερα);!

- Και, δεν πιστεύω ότι θα είναι κανείς δυστυχισμένος επειδή θα μένει αναλλοίωτος και οι άλλοι θα πεθαίνουν. Αυτό είναι άλλη μια κλισσέ χαζομάρα την οποία έχει μάθει ο κόσμος να πιπιλάει διαρκώς και να την διαδίδει και παραπέρα προσπαθώντας να τους πείσει όλους μα όλους ότι, αθανασία = δυστυχία .
Εγώ λοιπόν, θα έλεγα ότι αυτές οι μίζερες και παρακμιακές ιδεολογίες προέρχονται ξεκάθαρα από: έλλειψη φαντασίας, έλλειψη οράματος, έλλειψη υψηλών στόχων, έλλειψη επιδίωξης ανώτερων και προηγμένων καταστάσεων !!
- Το όλο αυτό θέμα μπορεί να συζητηθεί εκτενέστερα, αλλά δεν θέλω να επεκταθώ κι άλλο εδώ μιας και το συγκεκριμένο topic αναφέρεται κυρίως σε τεχνικό επιστημονικό φάσμα, αν μπορεί να μου επιτραπεί η έκφραση.

τι αξια εχει να ζεις για παντα οταν δεν μπορεις να καταλαβεις απο την αρχη το δωρο της συντομης ζωης?Ποιά είναι η αξία της σύντομης ζωής;
Να ζήσουμε, να φάμε, να πιούμε, να αναπαραχθούμε, να τα σπάσουμε, και...να πεθάνουμε επιτέλους 'ευτυχισμένοι' ... ;
(Παραπάνω σχόλια δεν χρειάζονται )

Εξάλλου, εφόσον συνήθως δεν μπορεί κάποιος να αντιληφτεί ένα σωρό πράγματα στη διάρκεια της μικροσκοπικής και μίζερης αυτής ζωής, γιατί να μην έχει το δικαίωμα και την δυνατότητα να επιλέξει την αθανασία!; Και να ανακαλύψει ένα σωρό πράγματα στην πορεία, που ο μέσος άνθρωπος ... δεν μπορεί ούτε να φανταστεί !

Όποιος προτιμάει να καταρρέει, να παρακμάζει και να πεθαίνει, ας πεθάνει. Κανείς δεν τον εμποδίζει.
Αλλά βλέπεις, ότι θέλουν όλοι να σε πεθάνουν κι εσένα μαζί τους - παρά την θέλησή σου!
... Υπάρχει ένα σοβαρό σύνδρομο θανατολαγνείας, το οποίο δρα ανα τους αιώνες εντελώς ασυνείδητα στην πλειοψηφία του κόσμου, και με την πεποίθηση ότι, έτσι είναι τα πράγματα και δεν γίνεται αλλιώς.

Ρε, ατελείωτος μπελάς που είναι αυτός ο 'άνθρωπος'...!

[leo morpheus]

Συμφωνώ ρε Μοrdiel,πως η αθανασία είναι κάτι το επαναστατικό και δεν σου κρύβω πως με γοητεύει...
Αλλά θα ήταν εύκολο να ζεις για πάντα και όλοι όσοι αγαπάς να πεθαίνουν;Δεν θα κατέληγες μόνος;
Επίσης,αν ήμασταν αθάνατοι,θα εκτιμούσαμε απλές χαρές της ζωής;Θα γράφαμε σε αυτό το foroum;Θα αναζητούσαμε τίποτα;Δεν νομίζω...αφού θα ζούσαμε για πάντα κάποια στιγμή θα τα μαθαίναμε όλα..ή μπορεί και τίποτα...
Δεν ξέρω,προς στιγμή μου φαίνεται εξωπραγματικό αλλά η επιστήμη προχωρεί...

[Ragnarok]

1)Αγαπητέ Voel θα ήθελα να σου επισημάνω ότι η άποψη που κατέθεσα παραπάνω δεν αποτελεί προσωπική έρευνα και συμπεράσματα αλλά μεταφορά πληροφοριών από καθηγητή βιολογίας,όπως αυτός την έλαβε από σχτικό σεμινάριο.
2)Φίλε Mordiel,το topic αυτό το άνοιξα με στόχο μια φιλοσοφικού τύπου συζήτηση περί αθανασίας και των επιστημονικών τρόπων να την επιτύχουμε.Και κυρίως,αν την θέλουμε ή όχι.Επίσης,να πω,πάνω σε όσα έχουν προηγηθθεί,ότι πρέπει να λάβουμε υπόψη μας και άλλες παραμέτρους,όπως το αν γίνουν αρκετοί αθάνατοι,τα μέσα που θα συμτηρούνται,καθώς,ήδη,ελλείψει αθανασίας,έχουμε μεγάλο πρόβλημα στον τομέα αυτό.

[zepellin]

Συμφωνώ ρε Μοrdiel,πως η αθανασία είναι κάτι το επαναστατικό και δεν σου κρύβω πως με γοητεύει...
Αλλά θα ήταν εύκολο να ζεις για πάντα και όλοι όσοι αγαπάς να πεθαίνουν;Δεν θα κατέληγες μόνος;
Επίσης,αν ήμασταν αθάνατοι,θα εκτιμούσαμε απλές χαρές της ζωής;Θα γράφαμε σε αυτό το foroum;Θα αναζητούσαμε τίποτα;Δεν νομίζω...αφού θα ζούσαμε για πάντα κάποια στιγμή θα τα μαθαίναμε όλα..ή μπορεί και τίποτα...
Δεν ξέρω,προς στιγμή μου φαίνεται εξωπραγματικό αλλά η επιστήμη προχωρεί...

Aκόμα και άν επιτύχουμε την συνολική αναγέννηση όλων των κυττάρων κάτι που μοιάζει άν όχι ανέφυκτο τουλάχιστον σάν πιθανό σενάριο επιστημονικής φαντασίας και τότε παραμένουν πολλά ερωτηματικά σχετικά με την αθανασία.
Αυτός ο οργανισμός άν και αιώνια νέος θα εξακολουθήσει να είναι ευάλωτος στις ασθένειες και τα ατυχήματα όπως συμβαίνει πάντοτε στους νέους οργανισμούς έστω και σε πολύ μικρότερο βαθμό απο τους γηραιότερους.
Άρα δέν μπορούμε να πούμε οτι η επίτεξη της αιώνιας νεότητας με την αναγέννηση των κυτάρρων ή οποιονδήποτε άλλο τρόπο συμπίπτει με την αθανασία. Η ύλη είναι πάντοτε φθαρτή ενώ όταν κοπεί το νήμα της ζωής σε οιονδήποτε ζωντανό οργανισμό οποιασδήποτε ηλικίας το μόνο σίγουρο είναι οτι δέν επανορθώνει.

[skeptic]

Κάποια στιγμή θα πρέπει να συμβιβαστούν κάποιοι με την ιδέα ότι θα πεθάνουν κάποτε.. εντελώς φιλικά και άνευ παρεξηγήσεως και περαιτέρω επεξηγήσεως..

[excellent]

Ακούγεται επικίνδυνο λόγω των επιπτώσεων που θα φέρει και παράλογο μέχρι στιγμής, αλλά πιστεύω ότι κάποτε θα καταφέρει ο άνθρωπος να ζει πολύ περισσότερα χρόνια από τώρα. Βέβαια δεν θα είναι αθάνατος (αυτό το λέω με τα σημερινά δεδομένα και τις γνώσεις που υπάρχουν, ίσως αυτό ανατραπεί...).

Αν γινόταν πάντως κάτι τέτοιο εγώ θα το έκανα! Όχι γιατί φοβάμαι το θάνατο, αλλά γιατί θα ήθελα να δω και να συμμετάσχω στις ανακαλύψεις της επιστήμης και της τεχνολογίας μετά από 100-200 χρόνια (αν γινόταν περισσότερο, ακόμα καλύτερα)...

[Mordiel]

leo morhpeus:
Αλλά θα ήταν εύκολο να ζεις για πάντα και όλοι όσοι αγαπάς να πεθαίνουν;Δεν θα κατέληγες μόνος;Οι συναισθηματισμοί έχουν να κάνουν με τον παροδικό και επιφανειακό άνθρωπο που έχει την τάση μονίμως να προσκολλάται. Δεν ξέρεις πώς θα λειτουργείς και πώς θα αντιμετωπίζεις τα πράγματα όταν θα έχεις περάσει κάποια στάδια πέρα από τα γνωστά και στην πορεία θα έχεις διαμορφωθεί αλλιώς. (αυτά εδώ τώρα εύκολα παρεξηγούνται...).
Μην κρίνεις τα πράγματα σύμφωνα με τον παρόν εαυτό σου και με αυτά που επιμένουν να μας εντρυφούν διαρκώς μια ζωή ώστε να κινούμαστε όλοι στην ίδια συχνότητα (και επειδή δεν μπορεί να διανοηθεί καν τίποπτε διαφορετικό ο μέσος άνθρωπος πέρα από τα καθημερινά του δεδομένα).
- Οπότε θα πω εδώ λοιπόν ότι μόνος, και μάλιστα πολύ μόνος, άνετα μπορεί να είναι ακόμη και κάποιος που είναι διαρκώς μέσα σε πλήθη γνωστών και φίλων, και μέσα σε δραστηριότητες που έχουν να κάνουν με συχνή συναναστροφή με τους άλλους.
Ένα άτομο που θα θεωρήσεις ότι είναι μόνο επειδή δεν περιτριγυρίζεται από άλλους, από αγκαλιές, φιλιά και χάδια, και στενές σχέσεις (τι άσχημο αυτό...), μπορεί να μην είναι καθόλου μόνο, και να μην αισθάνεται καθόλου άσχημα για αυτό! Αλλά, να αισθάνεται μια χαρά.
Είτε το πιστεύει κανείς αυτό είται όχι.

Επίσης,αν ήμασταν αθάνατοι,θα εκτιμούσαμε απλές χαρές της ζωής;Θα γράφαμε σε αυτό το foroum;Θα αναζητούσαμε τίποτα;Δεν νομίζω...αφού θα ζούσαμε για πάντα κάποια στιγμή θα τα μαθαίναμε όλα..ή μπορεί και τίποτα...Λες για απλές χαρές (όπως λέει και ο περισσότερος κόσμος). Και τι με τις απλές χαρές;! Γιατί σώνει και καλά πρέπει να μιζεριάζουμε και να επιδιώκουμε απλά και μικρά πράγματα, καθισμένοι σε μια γωνιά; (Τώρα πολύ πιθανόν να παρεξηγηθώ ξανά.) Δεν έχει να κάνει με τίποτα το αχάριστο ή το εγωκεντρικό αυτό που λέω. Αλλά καλύτερα να αρχίσει κανείς να κοιτάζει και παραπέρα, και όχι να είναι επαναπαυμένος στα καθημερινά μονότονα και μίζερα δεδομένα (τα οποία μας μαθαίνουνε να τα εκλαμβάνουμε ως 'απλά, ωραία, ευχάριστα, χαρούμενα, επαρκή' κτλ)
Και επιπλέον, :
Φυσικά και θα γράφαμε, θα διαβάζαμε, θα αναζητούσαμε, θα συζητούσαμε, θα προβληματιζόμασταν, θα αναρωτιόμασταν και συνεχώς θα εξερευνούσαμε και θα μαθαίναμε!! Και θα προχωράγαμε διαρκώς!

Να θυμάσαι αυτό : Ποτέ δεν παύεις να μαθαίνεις !

Ragnarok:
Φίλε Mordiel,το topic αυτό το άνοιξα με στόχο μια φιλοσοφικού τύπου συζήτηση περί αθανασίας και των επιστημονικών τρόπων να την επιτύχουμε.Και κυρίως,αν την θέλουμε ή όχι.Επίσης,να πω,πάνω σε όσα έχουν προηγηθθεί,ότι πρέπει να λάβουμε υπόψη μας και άλλες παραμέτρους,όπως το αν γίνουν αρκετοί αθάνατοι,τα μέσα που θα συμτηρούνται,καθώς,ήδη,ελλείψει αθανασίας,έχουμε μεγάλο πρόβλημα στον τομέα αυτό.Ωραία. Έτσι λοιπόν, κι εγώ μιλάω επάνω στο θέμα από την ιδεολογικο-φιλοσοφική πλευρά.
Επίσης να αναφέρω εδώ ότι είχε ανοίξει πριν από αρκετό καιρό παρόμοιο θέμα ο φίλος ο vagkri.
Ορίστε το link: http://www.metafysiko.gr/forum/showthread.php?t=1366


Η επίτευξη της αθανασίας με το να μην γερνάει το σώμα και όλος ο οργανισμός, εννοείται ότι δεν σημαίνει εξ' ολοκλήρου αποφυγή του θανάτου. Απλά δεν λαμβάνει χώρα η γήρανση, και επομένως η σταδιακή κατάρευση. Θα εξακολουθείς όμως να είσαι υπό κίνδυνο θανάτου από ατυχήματα, ή, από την προσβολή κάποιας σοβαρής ασθένειας (αν και στην διαδικασία επιδίωξης της αθανασίας θα μπορέσει να ισχυροποιηθεί το σύστημα έτσι ώστε να μην προσβάλεται από ασθένειες. Αυτά τα δύο πάνε μαζί θα έλεγα.). ...Όπως επίσης και από επιδίωξη αυτοκτονίας.
Τουλάχιστο θα εξαρτάται η επιβίωσή σου κατά ένα μεγάλο μέρος από το πόσο προσεκτικός είσαι, και όχι να σου επιβάλλεται έτσι ώστε να μην μπορείς να κάνεις τίποτα ο ίδιος.
Λογικά και κατανοητά δεν είναι αυτά;

...
skeptic
Κάποια στιγμή θα πρέπει να συμβιβαστούν κάποιοι με την ιδέα ότι θα πεθάνουν κάποτε.. εντελώς φιλικά και άνευ παρεξηγήσεως και περαιτέρω επεξηγήσεως.. Ναι, το έχω σκεφτεί και αυτό sceptik. Αρκετά μάλιστα. Αλλά κάπου είχα συνειδητοποιήσει, ότι δεν είναι απαραίτητο να αφήσω τον εαυτό μου να βουλιάξει στην 'μοναδική' οδό που αναφέρεις (όπως κάνει και η πλειοψηφία του κόσμου). Το λαμβάνω αυτό το ενδεχόμενο υπόψη μου και δεν κοιτάζω από την άλλη επειδή απλά δεν μου κάθεται καλά η ιδέα του θανάτου. Στην ουσία δεν ακολουθώ καμία συγκεκριμένη οδό.
Αλλά ξέρεις...
- Υπάρχει από όλους η πίστη, και ειδικά από επιστήμονες που θεωρείται ότι γνωρίζουνε καλύτερα από τον αδαή κόσμο, ότι όλα υπόκεινται στο νόμο της βαρύτητας ... Ώσπου έρχεται κάποιος και το ανατρέπει αυτό με το να αψηφά την βαρύτητα ! (και χωρίς τεχνολογικά μέσα)
- Υπάρχει η πεποίθηση ότι μια σοβαρή ασθένεια/πάθηση δεν εννοείται να την αντιμετωπίσει κανείς χωρίς φάρμακα, ή/και επεμβάσεις ... Ώσπου κάποιοι ορισμένοι καταφέρνουν να την θεραπεύσουν από μόνοι τους εντελώς, μέσω κάποιας εσωτερικής θεραπευτικής δύναμης, που αναπλάθει και επιδιορθώνει! Ανατρέποντας τους 'κανόνες'.
- Επιμένει ο κόσμος ότι κάτι δεν μπορεί να μετακινηθεί αν δεν το μεταφέρεις ο ίδιος (στο φυσικό επίπεδο) ... Και κάποιος, το μετακινεί χωρίς καν να το πλησιάσει. (τηλεκίνηση - ...τα περί 'νόμων' της φυσικής πάλι)
- Θεωρείται ότι με την κακοκαιρία και τις αλλαγές του καιρού αρρωσταίνεις εύκολα, όπως και όταν έρθεις σε επαφή με κάποιον άρρωστο - επίσης η συνεχής έκθεση στο ψύχος μπορεί να προκαλέσει μέχρι και θάνατο, όπως είναι φυσικό όντως, ... Αλλά μερικοί τα αψηφούν και αυτά παραμένοντας ανέπαφοι από τέτοιες συνθήκες ;)
- Δεν διανοείται ένα λεπτοκαμωμένο άτομο να μπορεί να... πχ, σπάσει ένα τσιμεντόλιθο με το χέρι του, ή να αναποδογυρίσει ένα αυτοκίνητο ... Αλλά, 'τυχαίνει' να συμβαίνει και αυτό.
- Δεν είναι εφικτό να μπορεί να γνωρίζει κανείς στα ακαλά καθούμενα τι μπορεί να συμβαίνει κάπου αλλού μακρυά ... Όμως κάποιοι καταφαίρνουν να αισθάνονται συμβάντα σε μακρυνούς χώρους, έτσι απλά.
Υπάρχουν μυριάδες παραδέιγματα.
Ας αρχίσει κανείς λοιπόν να προβληματίζεται επάνω σε όλα αυτά και ας ξαναπροσπαθήσει να ορίσει μετά τι είναι εφικτό, φυσικό και πιθανό, και τι όχι !

Φιλικά,
:cool: