Επιστροφή στο Forum : Η σκοτεινη πλευρα του ανθρωπου...
dragoness_crysta
09-04-07, 22:16
Εμεις οι ανθρωποι ειμαστε σαν ενα νομισμα. Εχουμε κυριως δυο πλευρες. Η μια ειναι η καλη μας πλευρα.
Αθελα μας, ομως εχουμε και μια σκοτεινη πλευρα...μεγαλη η μικρη. Μην μου πειτε οτι εστω και μια φορα δεν εχετε κανει μια ελαφρως κακη σκεψη για καποιον η για κατι.
Το θεμα ειναι ποσο σκοταδι κρυβει ο καθενας στην ψυχη του.
Το σκοταδι αυτο γεννιεται απο τις εμπειριες που βιωνει καθε ανθρωπος απο πολυ μικρη ηλικια. Και καθοριζει το ποσο καλος η τοσο ποσο κακος ανθρωςπο θα γινει.
Ποσο σκοτεινη μπορει να ειναι η σκοτεινη πλευρα του ανθρωπου?
Ποσο μπορει να την αφησει να τον επηρεασει και να καθορησει τις μελλοντικες του πραξεις?
Καποιες φορες δυστυχως μπορω να νιωσω αυτην την κακια των ανθρωπων. Στην αρχη αναρωτιεμαι πως ειναι δυνατον να ζουν με αυτη...καποια στιγμη ομως οταν ερχομαι στη θεση τους, και αποκτω το ιδιο συναισθημα τοτε καταλαβαινω. Και με τρομαζει που μου αρεσει. Μου προκαλει μια αγρια χαρα. Δεν απορω πλεον που βλεπω τους κακους στα κινουμενα σχεδια να γελανε σαρκαστικα...
Πως πολεμαει κανεις το σκοταδι που υπαρχει μεσα στην ψυχη του? Πως το εξαλειφει?
Καλημέρα... εύχομαι ψυχική ανάσταση σε όλους μας...
αγαπητή φίλη άκουσα κάτι πολύ όμορφο και θέλω να στο μεταφέρω.
"Ακόμα και η πιο βαθειά σκιά είναι τελείως αδύναμη μπροστά στο φως..."
Σίγουρα η σκοτεινή πλευρά υπάρχει μέσα σε όλους μας. Όπως υπάρχει παντού μέσα στο σύμπαν. Όπως φαίνεται και σχηματικά στο υπέροχο σύμβολο γιν-γιανγκ.
Ο μόνος τρόπος για να εξαλείψεις το σκοτάδι μέσα σου είναι το να ακολουθήσεις το φωτεινό μονοπάτι. Τώρα πως θα γίνει αυτό; Τρόποι και διδασκαλίες υπάρχουν πολλές. Όποια και να ακολουθήσεις το αποτέλεσμα θα είναι το ίδιο αν είσαι πειθαρχημένη και συνεπής...
Φιλικά...
δεν εχω νιωσει ποτε χαρα οταν νιωθω κακος ανθρωπος.ισα ισα νιωθω πολυ ασχημα οταν κανω κακες σκεψεις και αν μπορουσα θα τις εξαφανιζα.
πιστευω οτι αν εισαι ευτυχισμενος τοτε δεν εχεις κακια.Κακοι γινονται οι ανθρωποι που δεν εχουν κανεναν να τους αγαπαει ή δεν δεν εχουν κανενα να αγαπανε.
εσενα τι σου αρεσει δηλαδη σε αυτο?και οταν λες κακια,απεναντι σε ποιους εννοεις?
Ierofantis
10-04-07, 16:09
Ο Σωκράτης έλεγε πώς δέν υπάρχει Κακό...Το αιτιολόγησε λέγοντας πώς το κακό προέρχεται και πηγάζει εκ της άγνοιας μας πάνω στα γεγονότα και στα πράγματα. Εάν το σκεφτείς σφαιρικά θα κατανοήσεις πιστεύω τί έλεγε ο Μέγιστος Φιλόσοφος. Πέραν αυτού τώρα, αναφορικά με την κακία ο λόγος τώρα. Οι άνθρωποι βαφτίζουν διάφορα πράγματα κατα καιρούς "κακά". Το ζήτημα είναι τί εννοείς και τί πιστεύεις εσύ πώς είναι το κακό και άλλο τόσο τί είναι το καλό. Η γνώμη μου είναι πώς μέσα στο εσωτερικό μας σκότος, μέσα στα απόκρυφα μας ένστικτα, στις φοβίες μας, στους πόθους μας κρύβεται η αλήθεια του καθενός μας. Εάν βυθιστείς μέσα στην ψυχή σου και μέσα στο σκοτεινό κομμάτι σου όπως το αποκαλείς θα μάθεις πάρα πολλά για το Είναι σου. Το ζήτημα είναι να έχεις και την ψυχική δύναμη να ελένξεις αυτό το κομμάτι σου. Οι περισσότεροι το έχουν ανεξέλεκτο και κυριεύονται απο πάσης φύσεως πάθη και ψυχικές ασθένειες. Δέν πρέπει να φοβόμαστε το εσωτερικό μας σκότος. Είναι ένα απόλυτα φυσιολογικό κομμάτι μας και μάλιστα πολύ ισχυρό. Σύμφωνα με όσους πρεσβεύουν την Αριστερή Φιλοσοφική Ατραπό είναι ο Δρόμος πρός την Θέωση του Ανθρώπου. Λένε πώς μέσα στην Φλόγα του Σκότους κρύβεται η Θεική Αλήθεια, που μπορεί να κάνει τον άνθρωπο Δημιουργό-Θεό. Μήν πέφτεις όμως στην παγίδα του να θεωρείς κακό τον εαυτό σου ορισμένες φορές λόγω του ότι επειδή θύμωσες ή νευρίασες πάνω σε μια δεδομένη στιγμή. Αυτό είναι λάθος. Μήν ταλανίζεις την ψυχή σου με τέτοια ερωτήματα πάντως. Τα πράγματα είναι πάρα πολύ απλά... :)
"Ακόμα και η πιο βαθειά σκιά είναι τελείως αδύναμη μπροστά στο φως..."
Καλέ μου φίλε " Απέριττε " σε βρίσκω πολύ σωστό.
Μην ξεχνάς πως οι "σκιές" δημιουργούνται από το "φως" και σ αυτό οφείλουν την ύπαρξή τους.
Να είστε όλοι καλα.
leo morpheus
10-04-07, 16:47
Πιστεύω πως κανείς άνθρωπος δεν γεννιέται κακός.Όλα τα βιώματα,οι εμπειρίες,καλές ή κακές,τα συναισθήματα μια δεδομένη στιγμή,ο κοινωνικός περίγυρος,οι άνθρωποι που αγαπάμε και μας αγαπούν,σχηματίζουν το είναι μας και τον ψυχικό μας κόσμο...
Κανείς δεν είναι κακός,η έμφυτη κακία που οδηγεί συνεχώς σε νοσηρές πράξεις είναι ψυχική ασθένεια,συνήθως...
Και αυτοί μπορούν να γιατρευτούν...
Οι υπόλοιποι θέλουν απλά ένα καλό λόγο,μια ευγενική χειρονομία και μπορεί να εξαλειφθεί το σκοτάδι από μέσα τους...
Ο θυμός,η ζήλεια και όλα τα υπόλοιπα πάθη,είναι από τη φύση μας οπότε δεν είναι κακά,απλά δεν είναι αναγκαία,οπότε ας προσπαθήσουμε να τα εξαλείψουμε...
Και όπως λέει και μια αρχή της wicca σκέψου πριν κάνεις οτιδήποτε που οι συνέπειες του μπορούν να επηρεάσουν αρνητικά κάποιον άλλον...Αν εφαρμόσουμε όλοι αυτό τότε ούτε ''κακό'' θα υπάρχει και ο κόσμος θα γίνει έστω και λίγο πιο ανθρώπινος...
Όταν είμαι καλός είμαι πολύ καλός, αλλά όταν είμαι κακός είμαι καλύτερος… είμαι κακός και καλός ή καλός και κακός. Και δεν με πειράζει. Χωρίς το ένα δεν θα μπορούσα να είμαι το άλλο. Δεν είναι θέμα επιλογής, είναι θέμα αντίληψης. Αυτό που μια μάνα θεωρεί καλό για το παιδί της το παιδί της το θεωρεί κακό κ.ο.κ. αλλά γιατί να πρέπει να είμαι ή καλός ή κακός; Γιατί πρέπει να βάζω διαχωριστικές γραμμές; Είμαι αυτός που είμαι και σε όποιον αρέσει. Και μάλιστα πρέπει να είμαι τόσο κακός όσο καλός. Και μου έχουν πει ότι είμαι πολύ καλός οπότε πρέπει να προσπαθήσω να γίνω λίγο πιο κακός. Γιατί η σκιά όπως έχω πει πολλές φορές είναι πάντα μαζί μας. Και δεν το έχω πει εγώ αυτό αλλά ένας Εβραίος. Θα μου πεις ότι είναι κόλπα αυτά των Εβραίων για να κατακτήσουν τον κόσμο. Είναι μια συνομωσία, αλλά θα σου πω ότι δεν ξέρεις τι σου γίνεται.
Γιουνγκ και ο Μιχάλης θα μπορούσε να πει πιο πολλά για αυτόν τον Εβραίο. Όσο περισσοτερο φως έχουμε τόσο μεγαλύτερη είναι η σκιά που απλώνεται από πίσω μας. Όσο πιο πολύ πλησιάζουμε στο φως τόσο μεγαλώνουμε την σκιά μας. Το θέμα δεν είναι παρά να γυρίσουμε προς τα πίσω και να την κοιτάξουμε. Είναι ακριβώς από πίσω μας και μας ακολουθεί. Και ξέρετε τι λένε, ε; Κανείς δεν μπορεί να ξεφύγει από αυτήν. Και άλλωστε γιατί να το κάνω; Το θέμα δεν είναι να την νικήσω, γιατί είναι η φύση μου, το θέμα είναι να την μάθω και να την ελέγχω και την αποδεχτώ. Και μόλις γίνει αυτό φτάνω στην απόλυτη ισορροπία που είναι το ζητούμενο. Παν μέτρο Αριστο που έλεγε και ένας πεθαμένος. Ούτε πολύ καλός, ούτε πολύ κακός. Απλά άνθρωπος. Έχει αναρωτηθεί κανείς πόσο καλό του κάνει να σκέφτεται όλα αυτά τα κακά; Πολύ καλό. Ξεδίνει. Από το να το σκεφτώ μέχρι να το κάνω υπάρχει ένα δευτερόλεπτο διαφορά, που όμως είναι αρκετό για να προσδιορίσει το ποιος είμαι. Ανάλογα με το τι θα πράξω, είμαι. Χωρίς το κακό, δεν υπάρχει καλό. Χαζός ήταν ο Μεγάλος που έφτιαξε το φίδι; Ή μήπως δεν ήξερε; Έχουμε το καλό, έχουμε και το κακό. Και εμείς είμαστε στο κέντρο μιας τραμπάλας ενώ αντίθετα αυτά τα δύο είναι στις άκρες. Εάν δεν τα ισορροπήσουμε, θα πέσουμε και θα σπάσουμε την μούρη μας. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι ο Παΐσιος έλεγε ότι είναι αμαρτωλός. Πως μπορούσε και το έλεγε αυτός που όλοι παραδέχονται την καλοσύνη του;
Γυρίστε, γυρίστε και κοιτάξτε την σκιά σας. Μην την φοβάστε. Όσο την αγνοείτε τόσο θυμώνει και κάποια στιγμή θα ξεσπάσει και όταν θα γίνει αυτό δεν θα ήθελα να είμαι δίπλα σας, ούτε πίσω σας, πόσο μάλλον μπροστά σας. Είναι εκείνη η στιγμή που ανάβουν οι κάμερες και οι γείτονες αφού βάλουν τα καλά τους λένε ήταν καλό παιδί και ήσυχο, δεν ξέρουμε πως έγινε αυτό…
Όλα τα συναισθήματα, όλα τα έργα (πράξεις), όλες οι εκφράσεις της ζωής ξεκινάνε από το καλό και το κακό.
Το κακό είναι η ανυπαρξία του καλού.
Σκοτάδι είναι η ανυπαρξία του φωτός.
Πιστεύω ότι όλα στη φύση είναι θέμα ισορροπίας, συνυπάρχει το καλό και το κακό.
Τα φαντάζομαι σαν ένα παζάρι που έχει καλές και κακές, πράξεις, σκέψεις, λέξεις, εκφράσεις κοκ. Ο καθένας μας έχει την επιλογή να “αγοράσει” ότι θεωρεί πιο σωστό και ότι του αρμόζει για να ολοκληρώσει το έργο του, για να πετύχει το αποτέλεσμα που επιθυμεί.
Ίσως το αποτέλεσμα που θέλει ο καθένας μας χρησιμοποιώντας καλές πράξεις, σκέψεις, εκφράσεις, αργεί, είναι πιο κουραστικό στη διαδρομή από το να χρησιμοποιήσει τα αντίστοιχα “κακά”.
Μήπως είναι άσχετο το ότι για να μην έχουμε σκιά, το φως πρέπει να είναι ακριβώς από πάνω μας;
Ή απλά είναι μια λογική επιστημονική εξήγηση ανάξιας αναφοράς;
Μόνο αν γνωρίσουμε τον σκοτεινό εαυτό μας (που δε σημαίνει και κατ'ανάγκη τον "κακό" εαυτό μας), στο μέτρο που μπορούμε, είναι δυνατόν να εξελιχθούμε και να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι. Βέβαια αυτό είναι αρκετά επικίνδυνο και δεν μπορούν να το κάνουν όλοι οι άνθρωποι. Σίγουρα όμως με το να καταπιέζουμε τις αδυναμίες μας και να υποκρινόμαστε ότι δεν υπάρχουν το μόνο που καταφέρνουμε είναι μια μέρα να εμφανιστούν από εκεί που δε τις περιμένουμε. Και τότε τα πράγματα θα είναι τελείως ανεξέλεγκτα.
Αυτή η σκοτεινή μας πλευρά δεν είναι τίποτα άλλο κατά τη γνώμη μου από το Άγνωστο Ασυνείδητο. Σε καμία περίπτωση για μένα δεν εξισώνεται με κάποιες "κακές" σκέψεις που μπορεί να κάνουμε κατά τη διάρκεια της ημέρας. Αυτές οι σκέψεις δεν είναι παρά προιόν ερεθισμάτων που λαμβάνουμε από το περιβάλλον γύρω μας. Τα αίτια των όποιων αντιδράσεών μας είναι πιο βαθιά και δύσκολα μπορούμε να τα ελέγξουμε και πόσο μάλλον να τα δαιμονοποιήσουμε.
Έτσι λοιπόν, δε συμφωνώ με τον διαχωρισμό "καλού" και "κακού". Δεν υπάρχει μόνο το άσπρο και το μαύρο. Το πως θα αντιληφθούμε τις πράξεις κάποιου άλλου ανθρώπου είναι καθαρά υποκειμενικό και εξαρτάται από την ηθική που έχει ο καθένας, από τη θρησκεία στην οποία πιστεύει, από τις συνθήκες κάτω από τις οποίες ζει και από χίλιους άλλους παράγοντες... Όλα είναι σχετικά.
Εγώ έχω δει στον εαυτό μου ότι όταν τσατίζομαι,δε μπορώ να συγκρατηθώ.
Έχω κάνει πολλές βλακείες με καβγάδες και πολλές φορές χειροδικία,αλλά για ένα περίεργο λόγο,δε ντρέπομαι που το λέω (ενώ θα έπρεπε).
Πιστεύω ότι τις φορές που ήρθα στα χέρια,με λίγα λόγια "τα ήθελε ο κώλος μας" και των δυο(τριών,τεσσάρων...),για να χρησιμοποιήσω μία έκφραση κατανοητή σε όλους μας :cool:
Είναι αρκετός καιρός τώρα που δεν έχω καβγαδίσει σε σημείο που να μην πάει άλλο,αλλά πάλι, έχω κάνει πολλές και κακές σκέψεις.
Το περίεργο ξανά είναι ότι δε με προβληματίζει αυτό ως προς το ποιόν μου,
διότι ποτέ δεν έχω προχωρήσει πιο μακριά από τη σκέψη
(δηλαδή στην πράξη).
Από αυτό έχω συμπεράνει ότι περισσότερο είμαι σκύλος που γαβγίζει...
Καλό από τη μια πλευρά,κακό από την άλλη.
Η κακή σκέψη παραμένει μια κακή σκέψη,αλλά να σας πω την αλήθεια,η κακή πράξη είναι χειρότερη.
Πολλές φορές μπορέι να μείνεις μόνο με την κακή σκέψη,αλλά το αμέσως επόμενο λεπτό να χρειαστεί να κάνεις την καλύτερη πράξη στον κόσμο,
οπότε εκεί η θεωρία πάει στράφι.
Ουσιαστικά πιστεύω ότι ένας καλός άνθρωπος,ούτε σκέφτεται,ούτε πράττει άσχημα.
Αλλά...εσείς πόσους τέτοιους ανθρώπους έχετε γνωρίσει ?
-θέλω να κάνω μία παρατήρηση σχετικά με τον Παίσιο που κάποιος ανέφερε σε προηγούμενο μήνυμα.
για μένα αγαπητέ ο Παίσιος όχι καλός δεν ήταν,αλλά το ακριβώς αντίθετο
αλλά αυτό είναι ένα προσωπικό πιστεύω και ο μόνος λόγος που το αναφέρω είναι επειδή το έθεσες πολύ απόλυτα,με τρόπο "...του οποίου (του Παίσιου δηλαδή),όλοι αναγνωρίζουν την καλωσύνη..."
ε,όχι και όλοι ! :)
-να επισημάνω κάτι ακόμη ? είμαι της θεωρίας ότι μερικοί άνθρωποι καταλαβαίνουν μόνο με ξύλο,αλλά όταν το λέω αυτό,με λένε μισάνθρωπο και λοιπά κοσμητικά.
εγώ πιστεύω όμως ότι, όπως είπα παραπάνω,υπάρχουν μερικοί άνθρωποι που δεν έχεις την ανάγκη να τους "ρίξεις φύλο" αλλά που έχουν αυτοί οι ίδιοι την ανάγκη να το φάνε.
ένας μισάνθρωπος μισεί το σύνολο της ανθρωπότητας,γυναίκες,γέρους,παιδιά,όχι μόνο μερικούς που του τη σπάνε :)
Darkoverlordoftheabyss
14-04-07, 13:17
Χαίρομαι ιδιαίτερα που ανοίχτηκε αυτό το θέμα στο φόρουμ γιατί έτσι θα προσπαθήσουμε να καταλάβουμε καλυτέρα τη είναι η σκοτεινή μεριά του ανθρώπου, κατά την γνώμη μου δεν υπάρχει απολυτό καλό η κακό το να ξεχωρίζεις την σκοτεινή μεριά σου σημαδεύοντας την με την έννοια του κάκου είναι κάτι που θεωρώ λάθος ,συγκεκριμένα το να συνδυάζω μαζί το μίσος μαζί με την σκοτεινή πλευρά μου είναι λάθος γιατί το μίσος μαζί με τον φόβος και τον πανικό στην ουσία είναι διαφορές καταστάσεις κατά τις οποίες δεν κατανοούμε το τη μας συμβαίνει ,γενικά δεν κατανοούμε την κατάσταση μας εκείνη την στιγμή και βρίσκουμε εναλλακτικές λύσεις για να τις καταπολεμήσουμε π.χ. μισούμε τον Α γιατί δεν μας καταλαβαίνει του εξηγούμε την κατάσταση αλλά συνεχίζει να μην καταλαβαίνει , σύγχρονος ο Α εξηγεί σε εμάς την κατάσταση όπως αυτός την καταλαβαίνει με αποτέλεσμα στο τέλος να καταλήγει η όλη φάση σε καβγά.
Βεβαία κλασσικά ο άνθρωπος για να δικαιολογήσει αυτές τις καταστάσεις (βλακείας) όπως πάντα για να δικαιολογηθεί τα ρίχνει στην σκοτεινή μεριά του στον κακό του εαυτό για άλλη μια φορά , <<Δεν φταίω εγώ ήμουν εν βρασμό ψυχής>> και έτσι για άλλη μια φορά καταδικάζει την σκοτεινή του πλευρά .Άλλοι βεβαία αδύναμοι στην ψυχή ανίκανοι να κατανοήσουν τους άλλους τον κόσμο γύρω τους ,εγωιστές επιλεγούν να είναι βάζουν τον εαυτό τους πάνω από το άλλους, να αγνοούν τα συναισθήματα και τις γνώμες των άλλων και να επιβάλουν τα πιστεύω τους με κάθε τρόπο επιλέγοντας έτσι την δική τους έννοια της σκοτεινής μεριάς λανθασμένα βεβαία σαν μια εναλλακτική διαδρομή .
Στην ουσία η σκοτεινή πλευρά είναι μια κατάσταση στην όποια τα συναισθήματα δεν παίζουν κανένα ρολό είναι μια σκληρή πλευρά της ψυχής μας που μας βοηθά να επιβιώσουμε τίποτα άλλο αυτή κρίνει τη είναι αναγκαίο για εμάς όσο σκληρό και αν είναι αυτό σε βοήθα από τότε που γεννήθηκες μέχρι να πεθάνεις σε στιγμές μεγάλης ανάγκης πχ όταν πεθαίνεις τις πείνας θα σε βοηθήσει να σκοτώσεις το θήραμα για να ζήσεις εκείνη την στιγμή δεν υπάρχει συναίσθημα αν υπήρχε δεν θα το έκανες ποτέ ,σε βοήθα όταν κάποιος πάει να σε σκοτώσει αφαιρώντας σου τα συναισθήματα σου βάζοντας σε προτεραιότητα τον εαυτό σου για να επιβιώσεις με αποτέλεσμα να τον σκοτώσεις αυτό όμως δεν σημαίνει ότι σε ένα καβγά μπορείς να σκοτώνεις τον άλλο (οι καταστάσεις βλακείας που έλεγα προηγούμενος) απλά το κάνεις γιατί το θέλεις.
Γενικά δεν πρέπει να ξεχωρίζουμε τη σκοτεινή μεριά μας ως κάτι κακό αλλά σαν κάτι το αναγκαίο χωρίς αυτήν δεν θα υπήρχαμε και χάρις αυτήν θα συνεχίσουμε να υπάρχουμε.
Δεν θα έλεγα ότι είναι εύκολο να διακρίνει κάποιος την "σκοτεινή" του πλευρά, παρά μόνο αν βρεθεί σε ιδαίτερες καταστάσεις που μπορεί να τον ωθήσουν να συμπεριφερθεί διαφορετικά. Χαρακτηριστικό παράδειγμα που μου έρχεται στο μυαλό είναι το πείραμα των φυλακών Στάνφορντ.
όπως επίσης και η γερμανική ταινάι ΤΟ ΠΕΙΡΑΜΑ που δείχνει πολύ ωμά μία πραγματικότητα που πολλοί από εμάς δε θέλουμε να αντικρύσουμε
...ταινία και όχι "ταινάι..." :cool:
dragoness_crysta
18-04-07, 21:44
sumotori....δεν ξερω αν πρεπει να το πω γιατι μπορει να με παρεις σβαρνα...εχει απαγορευτει απο τους Moderator να γραφουμε φρασεις της μιας γραμμης γιατι τη σβηνουνε και μας φωναζουνε μετα.... :(
τεσπα στο θεμα μας...
αν καταλαβα καλα darklordoftheabyss αυτο που θελεις να πεις ειναι οτι η σκοτεινη πλευρα σχετιζεται καθαρα με τον εγωισμο του ανθρωπου. Ισως και με την εμμονη του να επιβαλει αυτο που θελει αυτος θελουν δε θελουν οι αλλοι...
επομενως για να μειωσουμε τη σκοτεινη μας πλευρα...(αν οχι να την εξαλειψουμε γιατι αυτο ειναι αδυνατο) πρεπει αρχικα να μειωσουμε αυτο που λεμε εγωισμο.....
εξακολουθω ομως να πιστευω οτι δεν εξαρταται μονο απο αυτο. Η σκοτεινη πλευρα εχει να κανει και με το ποση πραγματικη κακια κρυβουμε μεσα (εχουμε μαθει να την κραταμε και να την βγαζουμε στο χρονο που θελουμε εμεις για να σπειρουμε τον "πανικο")....
πραγματικά δεν είχε πέσει στην αντίληψή μου...
δεν θα επαναληφθεί λοιπόν :)
αλλά....τι εννοείς όταν λες "...θα με πάρεις σβάρνα..."?
ένιωσα λίγο περίεργα μ'αυτό :confused:
Darkoverlordoftheabyss
21-04-07, 16:47
αν καταλαβα καλα darklordoftheabyss αυτο που θελεις να πεις ειναι οτι η σκοτεινη πλευρα σχετιζεται καθαρα με τον εγωισμο του ανθρωπου. Ισως και με την εμμονη του να επιβαλει αυτο που θελει αυτος θελουν δε θελουν οι αλλοι...
επομενως για να μειωσουμε τη σκοτεινη μας πλευρα...(αν οχι να την εξαλειψουμε γιατι αυτο ειναι αδυνατο) πρεπει αρχικα να μειωσουμε αυτο που λεμε εγωισμο.....
εξακολουθω ομως να πιστευω οτι δεν εξαρταται μονο απο αυτο. Η σκοτεινη πλευρα εχει να κανει και με το ποση πραγματικη κακια κρυβουμε μεσα (εχουμε μαθει να την κραταμε και να την βγαζουμε στο χρονο που θελουμε εμεις για να σπειρουμε τον "πανικο")....
Δεν εννοουσα αυτο αν διαβαζες προσεχτηκα τη γραφω θα καταλαβενες οτι θεωρω οτι η σκοτεινη πλευρα ειναι κατι το αναγκαιο και ειναι λαθος να σχετιζουμε τη σκοτεινη μας πλευρα με κατι το κακο ,απλα οτι κακοβουλες πραξεις κανουμε στην ζωη μας γινονται υπο την πληρη επιγνωση μας και μετο να κατηγορουμε την σκοτεινη μας πλευρα απλα νομιζουμε οτι δικαιονομαστε , δηλαδη την θεωρουμε κατι σαν αποδιοπομπαιο τραγο.
nERaiDoULa
26-04-07, 07:38
εξακολουθω ομως να πιστευω οτι δεν εξαρταται μονο απο αυτο. Η σκοτεινη πλευρα εχει να κανει και με το ποση πραγματικη κακια κρυβουμε μεσα (εχουμε μαθει να την κραταμε και να την βγαζουμε στο χρονο που θελουμε εμεις για να σπειρουμε τον "πανικο")....
'Εχει τύχει να συναναστρεφομαι με άτομα για πολλά χρόνια που θαύμαζα γιατί δεν έβγαζαν προς τα έξω , καμιά κακία, καμιά ''σκοτεινή'' πλευρά, σε αντίθεση με τον εαυτό μου που πολλές φορές, σε κατάσταση θυμού, τυγχανε να πετάω και καμιά κακία ...
Έχω πάθει όμως γερή πλάκα, όταν κάποια στιγμή όλη αυτή η γαλήνη, αθωότητα, καλοσύνη που θαύμαζα στον άλλον κατέρρεε μπροστά μου .... Δυό τρείς φορές, επεσα απο τα σύννεφα, βλέποντας τα άτομα που προανέφερα να βγάζουν όλη την κακία ''συμπυκνωμενη'' !!!
Δεχομαι οτι όλοι μας έχουμε και την ''φωτεινή'' και την ''σκοτεινή'' πλευρά μας, απλώς είναι θέμα τακτικής το ποτε θα βγεί όλο αυτό προς τα έξω... και φυσικά σε ποιό βαθμό !
Κι εγώ έχω θυμώσει πολλές φορές με αποτελεσμα να ειμαι αυστηρη ή κακια με κάποιον, σε λιγες ώρες όμως, έχω ήδη μετανοιώσει και μάλιστα έχω και τύψεις ..
Έχω δεί όμως άνθρωπο να εύχεται τα χειρότερα για τον άλλον και μάλιστα αυτή η κακία να κρατάει χρόνια...
Τί να πώ ... κι εγώ χαμένα τα 'χω..
Witch Shadow
09-01-08, 18:39
Και όπως λέει και μια αρχή της wicca σκέψου πριν κάνεις οτιδήποτε που οι συνέπειες του μπορούν να επηρεάσουν αρνητικά κάποιον άλλον......
Αυτη η φραση του Leo Morpheus ειναι ενας κανονας απαραβατος πλεον για μενα....Δεν φερνω αντιρρηση οτι η δυναμη που εχει η σκοτεινη πλευρα ενος ανθρωπου πανω του εξαρταται απο τα βιωματα του.....ειναι πολυ ευκολο να περασεις αυτη τη λεπτη γραμμη μεταξυ φωτος και σκοταδιου...την εζησα στο Λυκειο και για να πω την αληθεια μου αρεσε...να μη σε νοιαζει τπτ...ουτε αν θα πληγωθουν οι γυρω σου....τπτ....νιωθεις πανισχυρος.....χωρις να σε νοιαζουν οι συνεπειες των πραξεων σου....μαλιστα εριξα και μερικες καταρες τις οποιες ευτυχως ελυσα πριν κανω μεγαλυτερο κακο απο αυτο που εκανα ηδη.....στον εαυτο μου....οταν περασεις στην σκοτεινη πλευρα ειναι δυσκολο να επαναφερεις τον εαυτο σου στα λογικα του....υπαρχουν μαγικοι τροποι αλλα ενα σοκ κανει την επαναφορα σου μονιμη......
Νυχτωμένος περπατά κάτω απ'το μεσημεριάτικο ήλιο. Ο ίδιος το μπουντρούμι του εαυτού του έγραψε ο Τζον Μίλτον, ο ποιητής.
Όλοι μας έχουμε μια πανέμορφη σκοτεινή πλευρά μέσα μας.. όταν είμαστε εκεί τότε ξέρουμε ποιοι πραγματικά είμαστε.. μονό όταν ξεπεράσουμε τα όρια μας.. το ''καλό'' μας αποδυναμώνει και μας δεσμεύει.. όταν όμως ελευθερωθούμε τότε είμαστε καλύτερα ( βλ. Μεγάλους Παλαιούς του Λαβκραφτ ). Ο κόσμος αυτός είναι ένα μέρος σκοτεινό.. και για να επιβιώσεις και να πολεμήσεις αυτό το σκότος.. το φως δεν σε βοηθά.. απλά θα πεθάνεις.. γιαυτο έχε κοντά αυτούς που αγαπάς και άσε τους υπολοίπους...
Ας αρχίσω βάζοντας κάποια αξιώματα για τα όσα θα πω και μόνο. Τα αξιώματα αυτά δεν τα ορίζω για να τα αποδεχτεί κανένας, το κάνω απλά για να γίνουν πιο κατανοητά τα όσα θα πω.
Η πραγματικότητα δεν είναι απόλυτη αλλά σχετική με την αντίληψη του παρατηρητή.
σύμφωνα με το 1, το καλό και το κακό είναι έννοιες σχετικές με την αντίληψη του παρατηρητή.
σύμφωνα με το 1, το καλό και το κακό είναι έννοιες που τις αποδέχονται όσοι συμφωνούν να αποδέχονται τη πραγματικότητα «κάπως».
καλοί θεωρούνται όσοι κάνουν καλές σκέψεις και πράξεις και κακοί το αντίθετο.
σύμφωνα με το 3, καλοί από αυτούς είναι όσοι κατά μέσο όρο κάνουν περισσότερες σκέψεις και πράξεις που υποστηρίζουν και διαιωνίζουν τη πραγματικότητα που αποδέχτηκαν ότι υπάρχει ή που θέλουν να υπάρξει – υπάρχει. Κακοί από αυτούς είναι όσοι κατά μέσο όρο κάνουν περισσότερες σκέψεις και πράξεις που αμφισβητούν και καταστρέφουν τη πραγματικότητα που αποδέχτηκαν ότι υπάρχει ή που θέλουν να υπάρξει – υπάρχει.
σύμφωνα με το 1, καθένας είναι ελεύθερος να επιλέγει τι πιστεύει και πως δρα.
σύμφωνα με το 6 και το 5, όσοι θέλουν να αναπτύξουν την ελευθερία της βούλησής τους συμπεριφέρνονται ως κακοί.
Στο 7 παρατηρώ μια λογική αντίφαση. Θα συνεχίσω αργότερα τα όσα λέω… μόλις βρω χρόνο. Ελπίζω να βοηθώ.
Witch Shadow
12-01-08, 14:13
Μερικες φορες αγαπητε Belthazor αξιζει να ελεγχεις το σκοταδι μεσα σου και να γινεις ενα με αυτο....Αν το νικησεις θα ειναι σαν να νικας ενα κομματι του εαυτου σου....σιγουρα θα εχεις νιωσει τη θέρμη του σκοταδιου, να σε καταλαμβανει οταν η φωτεινη πλευρα σου αδυνατει να σε υπερασπιστει σε δυσκολες συνθηκες....οταν νιωθεις οτι μπορεις να κανεις υπερβαση του εαυτου σου και να κατατροπωσεις τους μεγαλυτερους φοβους σου.....οντως ειναι ωραια στην σκοτεινη πλευρα... :D
Συμφωνω και με τους δυο και ενα εχω να πω μονο:
Do What Thou Wilt
Το σκότος γοητεύει πολλούς. Έτσι, υπάρχουν και κάποια συμπεράσματα πως αυτό είναι ίσως ένα από τα πιο σωστά. Το σκότος όμως είναι αυτό που φέρνει το άγνωστο. Ε, εντάξει μπορεί να μην ξέρουμε αν το άγνωστο επιφυλλάσει κάτι αλλά αν στο σκοτάδι πέσει φως όλα αποκαλύπτονται. Το σκότος είναι ψυχρό, και χωρίς να σου δίνει τίποτα να δεις. Χωρίς το φως παραμένει σκότος. Μια αρχέγονη χαοτική κατάσταση. Αν αυτήν φέρνει την άνθηση δεν ξέρω. Σίγουρα, για να προσεγκίσουμε κάτι ανώτερο χρειάζεται και το σκότος. Αλλά δεν είναι το μόνο. Χρειάζονται όλα για να προσεγκίσεις κάτι ανώτερο.
Η σκοτεινή πλευρά δεν είναι απαραίτητα το κακό όπως μπορεί να νομίζουν πολλοί. Τίποτα στο σύμπαν δεν είναι κακό. Όλα γίνονται για καλό. Το αν όλα αυτά καλύπτονται από σκότος μας αφήνει να βλέπουμε πως τίποτα δεν είναι γνωστό σε εμάς. Από την άλλη και στο φως μπορεί να κρύψεις πράγματα. Και μάλιστα πολύ εύκολα.Το θέμα είναι το που μπορεί να εξελιχτεί το πνεύμα. Το σκοτάδι μπορεί να τραβάει αλλά δεν είναι για να γίνει κάποιος κομμάτι του.
Αγαπητέ belthazor ο Νόμος του Θελήματος, ναί μεν είναι να κάνεις ότι θες αλλά δεν είναι τόσο πολύ ταιριαστός στο θέμα. Ναί ο καθένας ασπάζεται ότι θέλει και κάνει ότι θέλει αλλά το όριο πρέπει να υπάρχει. Και το σκότος, δεν μπορεί να σε κρατήσει σε άγνοια σχετικά με το τί θες πραγματικά να κάνεις; Σκέψου το παραπάνω αυτό που λέω και βγάλε συμπέρασμα....;)
Τέλος το σκότος δεν μπορεί να αναφέρεται τόσο εύκολα. Βλέπω πως ο witch shadow έχει ζήσει κάτι. Δεν είναι όμως η δύναμη από τις κατάρες όπως λες. Το σκοτάδι μέσα σου, που σου δημιουργεί μια αίσθηση δυσφορίας, το σκοτάδι που είναι τόσο έντονο που νομίζεις πως θα το δεις μπροστά σου το χεις δει; Δεν είναι το σκότος μια σταθερά. Δεν είναι για να αναφέρεται με έναν ορισμό. Το σκότος μόνο βιώνεται. Αν έχεις ζήσει έτσι με το σκότος όπως αναφέρω τότε ίσως το χεις δει με όλην την έννοια της λέξεως.
Αυτά προς το παρόν να είστε καλά και ευχαριστώ:)
Witch Shadow
13-01-08, 00:12
Τέλος το σκότος δεν μπορεί να αναφέρεται τόσο εύκολα. Βλέπω πως ο witch shadow έχει ζήσει κάτι. Δεν είναι όμως η δύναμη από τις κατάρες όπως λες. Το σκοτάδι μέσα σου, που σου δημιουργεί μια αίσθηση δυσφορίας, το σκοτάδι που είναι τόσο έντονο που νομίζεις πως θα το δεις μπροστά σου το χεις δει;
Lifo
δεν ειπα οτι οι καταρες ειναι αυτες που σου δινουν δυναμη.....εζησα πολυ δυσαρεστα πραγματα....σε σημειο κακοποιησης....αυτο και μονο μπορει να σε ριξει αποτομα στη σκοτεινη σου πλευρα...δεν ειναι κατι που πρεπει να ντρεπομαι.....σιγουρα δεν ειμαι ο πρωτος ουτε ο τελευταιος που περασε τετοια κατασταση....αλλα ξερω πολυ καλα το σκοταδι....το δικο μου σκοταδι....ενα σκοταδι που με γαλουχει απο τοτε που σηκωσα αναστημα στον ανθρωπο που με εφτασε σε αυτο το σημειο....πραγματικα το λατρεψα....ξερω τι μπορει να κανει και μεχρι ποιο σημειο μπορει να φτασει.....ακομα ζω στο σκοταδι μου...και δεν θελω να βγω....εκει πραγματικα νιωθω ισχυρος.....δεν ειμαι εκεινο το αψυχο σωμα που ημουν καποτε....τα συμπερασματα...δικα σου...
φιλικα
"a savior of your soul or a symbol of your deepest fears?"
Συνεχίζω όσο μπορέσω…
Αν λοιπόν «κακός» θεωρείται όποιος αμφισβητεί και πολεμά την υπάρχουσα κατάσταση των πραγμάτων (πραγματικότητα) για όποιον λόγο (είτε επειδή θέλει κάποια νέα δομή μέσα της, είτε επειδή δεν θέλει να υπάρχει κάτι που υπάρχει ή γίνεται στην υπάρχουσα δομή), τότε το εσωτερικό του σκοτάδι γίνεται τόσο εντονότερο όσο περισσότερα «προβλήματα» καλείται να αντιμετωπίσει για το σκοπό του.
Έτσι το εσωτερικό σκοτάδι κάποιου ανθρώπου αντικατοπτρίζει «την άρνηση» και την «αντίσταση» από το περιβάλλον του (την υπάρχουσα δομή της πραγματικότητας που αντιλαμβάνεται) να προχωρήσει τους σκοπούς του.
Για να αλλάξεις τον κόσμο πρέπει πρώτα να αλλάξεις τον εαυτό σου… λένε.
Αν το εσωτερικό σκοτάδι με τα συναισθήματά του γίνει πολύ «βαρύ», σε βαθμό που δεν αντέχεται, τότε υπάρχουν μόνο δύο λύσεις :
Είτε παρατάς και ξεχνάς τους σκοπούς σου, οπότε με τον καιρό μειώνεται και το «βάρος» του εσωτερικού σκότους σου,
Είτε αλλάζεις εσύ με τέτοιο τρόπο ώστε υπερβαίνεις πρακτικά ή λογικά τα εμπόδια που σου δημιουργεί το περιβάλλον. Αυτό σημαίνει ότι βρίσκεις τη λύση. Τον τρόπο συμπεριφοράς, τον τρόπο δράσης, τον τρόπο αποφυγής, τον τρόπο αντίληψης.
Κάθε άνθρωπος θέλει κάτι να μένει όπως είναι και κάτι να αλλάξει. Είτε αναφέρεται στο περιβάλλον του είτε στην ίδια τη δομή και ύπαρξη του εαυτού του. Αυτά που έγραψα είναι απλά για να βοηθήσω (όπως νομίζω τουλάχιστον) όποιον τα δώσει βάρος προσοχής ώστε να γνωρίσει τον εαυτό του. Η γνώση του εαυτού και του περιβάλλοντος είναι οι φάκελοι που περιέχουν τα εργαλεία με τα οποία οι άνθρωποι μπορούν να πολεμούν πανίσχυρα εμπόδια χωρίς να βαραίνει ο εαυτός τους από το σκοτάδι του. Με λίγα λόγια να είναι φωτεινοί και δημιουργικοί ή με μια λέξη : Δυναμικοί.
Καλό και κακό, π.χ κατι που για μένα είναι καλό μπορεί για τους αλλους να είναι το αντίστροφο και vice versa, άρα οι όροι αυτοί είναι καθαρά υποκειμενικοί.
Απλώς η δική μου αποψή.
Ειναι καθαρα υποκειμενικοι μεχρι ενα σημειο.. παντα υπηρχε αρχεγονο καλο και κακο τα οποια ειναι περα απο την κατανοηση μας
Ierofantis
15-01-08, 11:30
Γιατί πρέπει να ασχολούμαστε αιωνίως με ένα δίπολο? καλού - κακού? αληθινού - ψεύτικού? ζεστού - κρύου και ούτω καθεξής ?
Κατα την άποψη μου το Κακό δέν υφίστατε όπως και το σκοτάδι δέν υφίστατε...Με την έννοια σκότος ή με την έννοια κρύο θέλουμε να δώσουμε έμφαση στην έλλειψη του φωτός ή της θερμότητος. Δέν είναι μετρήσιμες ποσότητες το σκοτάδι και το ψύχος. Υποδηλώνουν απλώς την ανυπαρξία της ζωής . Το κακό είναι η άγνοια του αγαθού. Όποιος δέν γνώρισε ποτέ του το αγαθό και την αγνότητα είναι βέβαιον πώς θα πράξει κακές και άνομες πράξεις. Πολύ απλά γιατί ποτέ του δέν γνώρισε τί εστί αγαθόν. Άν πάλι γνωρίζει και συνεχίζει να υποστηρίζει δυνάμεις μή οφέλιμες τότε απλώς είναι λάτρης της ανυπαρξίας και της μηδενικότητος. Τί το όμορφο στο 0 ? Τί το όμορφο στο χάος και στο σκότος? Τί θα ήταν το σύμπαν άνευ άστρων να φωτίζουν και να δωρίζουν ζωή ?
Η ζωή είναι το πάν.... Πέραν αυτού να δώσω και ένα σχετικό παράδειγμα αναφορικά με την συζήτηση που εξελίσσεται. Ας υποθέσουμε πώς ένας άνθρωπος μεγαλώνει και γαλουχείται μέσα σε μιά σπηλιά που δέν μπορεί ο ήλιος να εισέλθει. Και ζει αρκετό καιρό σε αυτήν την κατάσταση την σκοτεινή με δάδες μόνο... Κάποια στιγμή ας υποθέσουμε πώς βγαίνει απο την σπηλιά ..Ένα καθημερινό μεσημέρι...Είναι σχεδόν βέβαιον πώς θα τυφλωθεί απο τον ήλιο που θα πέσει επάνω στα μάτια του και θα ξαναμπεί στην σπηλιά θεωρώντας πώς εκεί είναι ασφαλής και πώς ο ήλιος είναι εχθρικός...Είναι συμβολικό όλο αυτό. Αυτό συμβαίνει και με όσους ζούν στο λεγόμενο σκότος...Δέν αντέχουν το φώς-αλήθεια και εγκλωβίζονται σε ένα δικό τους κόσμο άνευ πραγματικότητος και αληθινής έννοιας της ζωής...
Τα συμπεράσματα δικά σας...
Να είστε καλα
Ίσως πέρα από τις ένοιες του καλού και κακού καθαυτές και πέρα από τη σχέση και την ισορροπία μεταξύ τους, πέρα από την ύπαρξη της σκοτεινής πλευράς του ανθρώπου και το μέγεθός της, ένα μέρος των ανθρώπων βιώνει τη συνδιάλεξή του με τη σκοτεινή του και ενίοτε κακή του πλευρά σαν μια πορεία εντελώς μοναχική.. η οποία άλλωτε δίνει την αίσθηση της δύναμης, άλλωτε της άρνησης ή του φόβου.
Δε γίνεται όμως λόγος για τις συνέπειες αυτής της πλευράς μας στο περιβάλλον μας και ιδιαίτερα στους ανθρώπους που μας περιτριγυρίζουν. Δυστυχώς παρατηρώ στην εποχή μας ιδιαίτερα ότι υπάρχει μια γενική αδιαφορία, η οποία έχει κατακαθήσει για τα καλά και έχει αλλωτριώσει συνειδήσεις. Μια αδιαφορία που ο καθένας αποδίδει στη σκοτεινή του πλευρά ή στον κακό του χαρακτήρα, ξορκίζοντας έτσι από πάνω του την ευθύνη των πράξεών του. Πολύ απλά γιατί έτσι είναι πιο έυκολο.
Είναι η αδιαφορία για το συνάνθρωπό του, η έλλειψη σεβασμού στην ύπαρξη που βρίσκεται δίπλα του, είναι ο υπέρμετρος εγωισμός του κάθε ανθρώπου που τον οδηγεί να κυνηγάει τα θέλω του, πάντα χωρίς να λαμβάνει υπόψη το κακό που κάνει στους γύρω του.
Είναι μια κατάσταση καθολική που έχει κατακλήσει τη ζωή μας και αποτελεί την ατμόσφαιρα που μας περιρρέει.
Δε θέλω να παρεξηγηθούν τα λόγια μου. Δεν κρίνω ή δεν υποδεικνύω κάτι περισσότερο από το προφανές.
Ίσως να είμαι επηρεασμένη από μια εμπειρία που είχα πρόσφατα από ένα άτομο, από αυτά που εκμεταλεύονται στο έσχατο καταστάσεις και ανθρώπους για να ικανοποιήσουν τα θέλω τους,τις προσδικίες τους και τον εγωισμό τους.
Η σκοτεινή μας πλευρά μπορεί να είναι ελκυστική για κάποιους, κακή για άλλους, απελευθερωτική για κάποιους άλλους. Η γνώμη μου; Στην περιπλάνησή μας σε αυτήν, και ιδιαίτερα όταν τη συσχετίζουμε με την κακή μας πλευρά, ίσως θα πρέπει να είμαστε λίγο πιο προσεκτικοί.
Σίγουρα και οι 2 πλευρές μας ανοίκουν: και το φως και το σκοτάδι.
Χωρίς το ένα δεν υπάρχει το άλλο...δεν μπορεί να ξεχωρίσει το άλλο...δεν μπορεί να υπάρξει...
Συνήθως οι περισσότεροι κινούμαστε κάπου στα ενδιάμεσα γκρι πεδία...
Καταστάσεις μας παρασέρνουν πότε σε περισσότερο φως και πότε σε περισσότερο σκοτάδι, αλλά συνήθως επιστρέφουμε στη γνώριμη δική μας απόχρωση που μπορεί να αλλάξει (μέσω άλλων διαδικασιών όπως αυτογνωσία, 'ψάξιμο', θρησκευτικότητα κτλ) μπορεί και όχι στη διάρκεια της ζωής μας...
Το θέμα (για εμένα) είναι όχι μόνο να καταλάβουμε οτι σε εμάς ανοίκουν και οι 2 αυτές εκφάνσεις (και όλες οι ενδιάμεσες βέβαια), και να τις αποδεχτούμε, αλλά και να μάθουμε πως να τις χρησιμοποιούμε σωστά και συνετά.
Σε κάποιες περιπτώσεις έχουμε ανάγκη το φως μας για να μας καθοδηγήσει, να μας ηρεμήσει και να μας γεμίσει γαλήνη και δύναμη, και σε άλλες περιπτώσεις έχουμε ανάγκη το σκοτάδι μας, που θα μας δώσει μια άλλη μορφή δύναμης. Θα μας δώσει την καυτή ώθηση του θυμού που μπορεί και κινεί βουνά.
Πιστεύω οτι και οι 2 πλευρές αυτές είναι εξίσου δυνατές και αναγκαίες...
Θέλει όμως σοφία πολύ για να μπορεί κάποιος να τις διακρίνει και να τις χρησιμοποιήσει την κατάληλη στιγμή!
Witch Shadow
11-06-08, 14:58
Σίγουρα και οι 2 πλευρές μας ανοίκουν: και το φως και το σκοτάδι.
Χωρίς το ένα δεν υπάρχει το άλλο...δεν μπορεί να ξεχωρίσει το άλλο...δεν μπορεί να υπάρξει...
Συνήθως οι περισσότεροι κινούμαστε κάπου στα ενδιάμεσα γκρι πεδία...
Καταστάσεις μας παρασέρνουν πότε σε περισσότερο φως και πότε σε περισσότερο σκοτάδι, αλλά συνήθως επιστρέφουμε στη γνώριμη δική μας απόχρωση που μπορεί να αλλάξει (μέσω άλλων διαδικασιών όπως αυτογνωσία, 'ψάξιμο', θρησκευτικότητα κτλ) μπορεί και όχι στη διάρκεια της ζωής μας...
Το θέμα (για εμένα) είναι όχι μόνο να καταλάβουμε οτι σε εμάς ανοίκουν και οι 2 αυτές εκφάνσεις (και όλες οι ενδιάμεσες βέβαια), και να τις αποδεχτούμε, αλλά και να μάθουμε πως να τις χρησιμοποιούμε σωστά και συνετά.
Σε κάποιες περιπτώσεις έχουμε ανάγκη το φως μας για να μας καθοδηγήσει, να μας ηρεμήσει και να μας γεμίσει γαλήνη και δύναμη, και σε άλλες περιπτώσεις έχουμε ανάγκη το σκοτάδι μας, που θα μας δώσει μια άλλη μορφή δύναμης. Θα μας δώσει την καυτή ώθηση του θυμού που μπορεί και κινεί βουνά.
Πιστεύω οτι και οι 2 πλευρές αυτές είναι εξίσου δυνατές και αναγκαίες...
Θέλει όμως σοφία πολύ για να μπορεί κάποιος να τις διακρίνει και να τις χρησιμοποιήσει την κατάληλη στιγμή!
Πανω σε αυτα που ειπες, οχι οτι δεν συμφωνω, το αντιθετο μαλιστα, εχω να πω το εξης.
Το Φως και το Σκοταδι, μαζι ή χωρια, θα σου δειξουν τον δρομο, αρκει να ακουσεις τις φωνες τους. Οι ανθρωποι συχνα φοβουνται το Σκοταδι αλλα αν δεν γνωρισεις το Σκοταδι, δεν μπορεις να δεις το Φως.
perastikos
11-06-08, 15:19
Γιατί δεν υπολογίζετε οτι το σκοτάδι μπορεί απλά να είναι έλλειψη φωτός (ενέργειας), και όχι ύπαρξη σκοταδιού. Εξάλλου και στο φυσικό μας κόσμο το + είναι απλά μόρια χωρίς ηλεκτρόνια. Δηλαδή δεν είναι κάτι διαφορετικό απο το -.
Ωρα να σας γνωρισω τον Αβραξας...
Ο Αβραξας ειναι ενας θεος που εχει τις ριζες του στην Ανατολη. Λεξαριθμολογικα, το ονομα του αντιστοιχει στον αριθμο 365(οσες ειναι και οι μερες του χρονου), συμβολιζοντας το ολοκληρο, το Ασπρο με το μαυρο, το Γινγκ και το Γιανγκ, το καλο και το κακο, το ορατο και το αορατο κ.ο.κ. Η γενικη ιδεα αυτης της θρησκειας ειναι η εναρμονιση και των δυο μες στο μυαλο του ανθρωπου, και τελικα η αποδοχη της υπαρξης τους μεσα του.
Περισσοτερα εδω: http://www.metafysiko.gr/forum/showthread.php?t=3000
ωραίο, ενδιαφέρον θέμα - κατά την άποψη μoυ.
Όλα είναι σχετικά, κ το καλό κ το κακό...
Πολλές φορές είναι σαν να είσαι σφουγγάρι και να ρουφάς όλη την κακία - αρνητική (αντίρροπη προς εσένα) ενέργεια και όταν κάποιος σε ζουλήξει χωρίς να το πολύ σκεφτείς πετάς όλο αυτό που είχες μαζέψει προς όλες τις κατευθύνσεις…
Ίσως εκείνη την στιγμή να νιώσεις καλά… μια ανακούφιση, σαν να έχεις φάει πολύ και μόλις ξερνάς νιώθεις καλύτερα…
Και νομίζω πως όλα γίνονται – υπάρχουν για κάποιο λόγω άσχετα αν φαινομενικά δεν φαίνεται να υπάρχει κάποιος…
Οπότε η ύπαρξη του κακού και του καλού πάνε μαζί και δεν είναι το ένα αποδεχτό και το άλλο απορριπτέο (βλ. κόλαση και παράδεισος).
Όταν φτάνεις στα άκρα του απόλυτα καλού και του απόλυτα κακού δεν μπορείς να ξεχωρίσεις σε ποιο άκρο είσαι τελικά.
Χρειάζεται ισορροπία. Το μόνο άσχημο είναι οι επιπτώσεις μιας άσχημης ( διοχετευμένης με κακία συμπεριφορά)..
Και κάτι τελευταίο, μπορούμε να αναγνωρίσουμε τον εαυτό μας και τον αντίρροπο του εαυτού μας απλά παρατηρώντας τις αντιδράσεις και τις σκέψεις μας….
ωραίο, ενδιαφέρον θέμα - κατά την άποψη μoυ.
Όλα είναι σχετικά, κ το καλό κ το κακό...
Πολλές φορές είναι σαν να είσαι σφουγγάρι και να ρουφάς όλη την κακία - αρνητική (αντίρροπη προς εσένα) ενέργεια και όταν κάποιος σε ζουλήξει χωρίς να το πολύ σκεφτείς πετάς όλο αυτό που είχες μαζέψει προς όλες τις κατευθύνσεις…
Ίσως εκείνη την στιγμή να νιώσεις καλά… μια ανακούφιση, σαν να έχεις φάει πολύ και μόλις ξερνάς νιώθεις καλύτερα…
Και νομίζω πως όλα γίνονται – υπάρχουν για κάποιο λόγω άσχετα αν φαινομενικά δεν φαίνεται να υπάρχει κάποιος…
Οπότε η ύπαρξη του κακού και του καλού πάνε μαζί και δεν είναι το ένα αποδεχτό και το άλλο απορριπτέο (βλ. κόλαση και παράδεισος).
Όταν φτάνεις στα άκρα του απόλυτα καλού και του απόλυτα κακού δεν μπορείς να ξεχωρίσεις σε ποιο άκρο είσαι τελικά.
Χρειάζεται ισορροπία. Το μόνο άσχημο είναι οι επιπτώσεις μιας άσχημης ( διοχετευμένης με κακία συμπεριφορά)..
Και κάτι τελευταίο, μπορούμε να αναγνωρίσουμε τον εαυτό μας και τον αντίρροπο του εαυτού μας απλά παρατηρώντας τις αντιδράσεις και τις σκέψεις μας….
Δεν θα διαφωνήσω στην άποψη σου περί σχετικότητας κάλου-κακού, ούτε το παράδειγμα με το σφουγγάρι.. μιας και την υποστηρίζω και εγώ. Όμως επίσης ξέρω, πως υπάρχει το αρχέγονο καλό και κακό. Δηλαδή, άμα κάποιος θέλει να καταστρέψει τον κόσμο, πόσο σχετικό είναι αυτό.. Ελπίζω να με καταλαβαίνεις. Δεν μπορεί δηλαδή κάποιος που έχει βάλει σκοπό της ζωής του να καταστρέψει το συμπάν να θεωρείται μέσα σε αυτήν την σχετικότητα.. Που θέλω να καταλήξω.. στο ότι μπορεί αυτές οι δυο έννοιες να είναι σχετικές, αλλά υπάρχει και κάτι άλλο, κάτι πιο βαθύ, που δεν διακρίνεται εύκολα..Αυτά.. :D
Δεν θα διαφωνήσω στην άποψη σου περί σχετικότητας κάλου-κακού, ούτε το παράδειγμα με το σφουγγάρι.. μιας και την υποστηρίζω και εγώ. Όμως επίσης ξέρω, πως υπάρχει το αρχέγονο καλό και κακό. Δηλαδή, άμα κάποιος θέλει να καταστρέψει τον κόσμο, πόσο σχετικό είναι αυτό.. Ελπίζω να με καταλαβαίνεις. Δεν μπορεί δηλαδή κάποιος που έχει βάλει σκοπό της ζωής του να καταστρέψει το συμπάν να θεωρείται μέσα σε αυτήν την σχετικότητα.. Που θέλω να καταλήξω.. στο ότι μπορεί αυτές οι δυο έννοιες να είναι σχετικές, αλλά υπάρχει και κάτι άλλο, κάτι πιο βαθύ, που δεν διακρίνεται εύκολα..Αυτά.. :D
θα ήθελα να καταλάβω τι λες, αλλά δεν νομίζω πως τα καταφέρνω..
Εννοείς πως κάποιος μπορεί να γεννηθεί είτε απόλυτα κακός είτε απόλυτα καλός;
θα ήθελα να καταλάβω τι λες, αλλά δεν νομίζω πως τα καταφέρνω..
Εννοείς πως κάποιος μπορεί να γεννηθεί είτε απόλυτα κακός είτε απόλυτα καλός;
Ας το ξεκαθαρίσω. Υπάρχει το σχετικό και υποκειμενικό καλό-κακό, το καλό το δικό μου είναι να πάρω την δουλεία την τάδε, ενώ για σένα είναι κακό διότι την θες και εσύ. Από εκεί και περά όμως, αυτές οι δυο έννοιες είναι πιο βαθιές, εννοώντας το αρχέγονο καλό-κακό, αυτό που είναι ολοκληρωτικά και αντικειμενικά καλό η κακό. Ας πάρουμε λοιπόν για παράδειγμα δυο παντοδύναμα όντα. Το ένα θέλει να προστατέψει το συμπάν, αυτό είναι κάτι το καλό, αντικειμενικά, θέλει να διατηρήσει την ζωή γενικός, το άλλο ον όμως, θέλει να το καταστρέψει για κάποιο λόγο, ψυχολογικά προβλήματα π.χ. ( :D ), έτσι λοιπόν αυτό θεωρείται ως αντικειμενικό κακό, δηλαδή, δεν μπορεί να είναι σχετικό άμα κάποιος θέλει να καταστρέψει την ζωή ολόκληρη.
Ακόμα δηλαδή και αν οι έννοιες αυτές είναι υποκειμενικές σε μεγάλο βαθμό, μπορούν να βρεθούν και ως αντικειμενικές.
οκ η αλήθεια είναι ότι με έβαλες σε σκέψεις, πότε δεν το είχα δει έτσι το θέμα...
Όμως μετά από αρκετή ώρα ταβανοθεραπείας, μου δόθηκε η εξής απάντηση:
Το να καταστρέψει κάποιος τον κόσμο δεν μπορεί να θεωρηθεί απόλυτα κακό... αν αυτός που θέλει να καταστρέψει τον κόσμο είναι κακός και αυτό δεν το ξέρουμε γιατί δεν ξέρουμε πόσο συνειδητή είναι αυτή του η απόφαση - εμμονή...
Δηλαδή η καταστροφή δεν είναι "κακιά" γιατί αλλιώς δεν θα είχαμε δημιουργία... κ αν κάποιος έχει εμμονές, ή καταστρεπτικές τάσεις τότε δεν είναι κ πολύ υγιής...
οκ η αλήθεια είναι ότι με έβαλες σε σκέψεις, πότε δεν το είχα δει έτσι το θέμα...
Όμως μετά από αρκετή ώρα ταβανοθεραπείας, μου δόθηκε η εξής απάντηση:
Το να καταστρέψει κάποιος τον κόσμο δεν μπορεί να θεωρηθεί απόλυτα κακό... αν αυτός που θέλει να καταστρέψει τον κόσμο είναι κακός και αυτό δεν το ξέρουμε γιατί δεν ξέρουμε πόσο συνειδητή είναι αυτή του η απόφαση - εμμονή...
Δηλαδή η καταστροφή δεν είναι "κακιά" γιατί αλλιώς δεν θα είχαμε δημιουργία... κ αν κάποιος έχει εμμονές, ή καταστρεπτικές τάσεις τότε δεν είναι κ πολύ υγιής...
Άμα το πάρεις από την πλευρά του ότι μετά υπάρχει δημιουργία και είναι ένας κύκλος, οκ. Μα κοιτά, το θέμα είναι πως εκείνος μπορεί να μην καταλαβαίνει ότι κάνει το κακό, εκείνος μπορεί να νομίζει ότι κάνει καλό στον κόσμο, αλλά αντικειμενικά, να τον καταστρέψεις, οποιοσδήποτε ο λόγος, είναι κακό. Όποτε το μονό καλό που μπορεί να ''δικαιολογήσει'' αυτή την καταστροφή, τρόπον τινά, είναι η μετέπειτα αναγέννηση..
Πολύ καλό το θέμα,οφείλω να παραδεχτώ....και γράφτηκαν και πολλά ωραία κατά τη διάρκεια...
Η αλήθεια είναι πως δεν είμαι έτοιμος να γράψω σ'αυτό το ποστ,οπότε θα πω απλά ένα-δυο πραματάκια και θα επανέλθω όταν θα είναι η ώρα...
Τι θα συνέβαινε,εάν τα δύο αρχέγονα,αντικειμενικά,καλό-κακό,συναντιόντουσαν πριν τεθεί σε εφαρμογή το όλο σκηνικό?Αν μέσα απ'αυτή τη συνάντηση προέκειπτε μία σχέση μεταξί τους κατά την οποία προσπαθούσε να κατανοήσει και ίσως,να βοηθήσει,το ένα το άλλο?Αν αγαπούσε το ένα το άλλο....?Θα μπορούσαν τα πράγματα να πάρουν μια διαφορετική τροπή,που,ίσως,δεν μπορεί καν να τη χωρέσει ο νους μας,ή η κατάληξη είναι μία ούτως ή άλλως?Υπάρχει κάποια δύναμη,κάποια έννοια πριν απ'αυτές τις δύο και αν ναι,ποιος είναι ο ρόλος της?Κι αν έχει συμβεί ήδη?Αν η μία διάλεξε να ζήσει στο κορμί σου κι η άλλη στο κορμί της γειτόνισας?Ποιος ο ρόλος του φόβου?Γιατί,ακόμη και σ'αυτή τη συζήτηση εδώ μέσα,αιωρείται,λες και είναι αυτονόητο,ο φόβος προς τη σκοτεινή πλευρά και μια πηγαία άνεση προς τη φωτεινή...?Ποιος πιστεύει πως δε φοβάται το αγνό φως...?Μπορούμε,κι αν ναι,πόσο μακριά να "δούμε",να "ζούμε",πέρα από δύο αντίθετες έννοιες?...
Παν μέτρον,άριστον....
όπως έγραψα και σε κάποιο ποστ πιο πάνω, όταν είσαι στα άκρα δεν ξέρεις σε πιο άκρο είσαι τελικά...
δηλαδή αν από την αρχή οι 2 δυνάμεις είχαν συμμαχήσει τότε και καταστροφές να έκαναν μπορεί να τις θεωρούσαν κάτι το καλό.....
Αυτό που συνειδητοποίησα από το πάνω ποστ είναι ότι παρασυρόμαστε σε μια τάση δυισμού...
Δεν υπάρχει καλό και κακό σαν 2 διαφορετικές οντότητες..
είναι ένα πράγμα και δεν είναι ούτε καλό ούτε κακό...
είτε θα είναι μια ενέργεια αντίρροπη σε κάποιον είτε όχι...
όταν είναι αντίρροπη τότε ο παρατηρητής το θεωρεί κακό, όμως κάποιος άλλος μπορεί να το θεωρήσει καλό...
Δηλαδή αν υπάρχουν 2 αρχέγονες δυνάμεις καλού - κακού, τότε δεν ξέρουμε ποια είναι η καλή και ποια η κακή, γιατί ο καθένας μας είναι διαφορετικός παρατηρητής και "βλέπει" διαφορετικά τα πράγματα...
Τώρα αν μου πείτε ότι η μια οντότητα είναι κακιά γιατί έτσι το βλέπει το 99% των ανθρώπων και πάλι δεν μπορούμε να μιλήσουμε απόλυτα γιατί υπάρχει κ το 1%...
δεν ξέρω αν μπορείτε να καταλάβετε τι θέλω να πω, γιατί ίσως το διατυπώνω με λάθος τρόπο...
Φιλικά
Άντη
Λιγο περισσοτερη προσοχη να εδινες στην Εκθεση και θα περναγες χωρις επαναληπτικες...:P
Συμφωνω και γω μαζι σου, οτι δεν υπαρχει κατι στο φυσικο κοσμο το οποιο να αποτελειται απο καθαρο καλο η κακο, και παραθετω ως παραδειγμα τη φυση, και συγκεκριμενα τη ζουγκλα. Αλλος θα θεωρησει οτι ειναι καλο ενα μαγαλο και δυνατο ζωο να τραφει απο μικροτερα και αλλος θα το θεωρησει λαθος της φυσης. Αλλος θα απολαυσει την αγρια αυτη ομορφια και αλλος ισως να τη βλαστημησει.
Απο την αλλη, το να βρισκεται καποιος στα ακρα εχει γινει η συγχρονη βασικη αρχη του ανθρωπου. Απο την επαγγελματικη του καριερα, ως το ποδοσφαιρο, ο ανθρωπος βρισκεται σε τετοιους περιορισμους και πλαισια οπου πλεον οι διαφορες ειναι οι λεπτομερειες. Οι σκοτεινοι ανθρωποι γινονται σκοτεινοτεροι και οι φωτεινοι φωτεινοτεροι(ισως μερικοι σκοτεινοτεροι:)). Μετα, ειναι λογικο καποιος να <<ξεσπαει>> σε ερασιτεχνικα πραγματα, οπου η διαφορες ειναι πιο ευδιακριτες, και δεν απαιτουν το 100% του καθενα, λ.χ. η οδηγηση με ενα μικρο αλλα δυνατο και προσεγμενο αυτοκινητο σου επιτρεπει να κανεις ενα μικρο λαθακι(κατι το οποιο απαγορευεται επαγγελματικα).
τεσπα, ξεφυγα λιγο απο το θεμα...
Ευχαριστω που διαβασατε τη φλυαρια μου:P
Λιγο περισσοτερη προσοχη να εδινες στην Εκθεση και θα περναγες χωρις επαναληπτικες...:P
Αυτό δεν το κατάλαβα :P
Μετα, ειναι λογικο καποιος να <<ξεσπαει>> σε ερασιτεχνικα πραγματα, οπου η διαφορες ειναι πιο ευδιακριτες, και δεν απαιτουν το 100% του καθενα, λ.χ. η οδηγηση με ενα μικρο αλλα δυνατο και προσεγμενο αυτοκινητο σου επιτρεπει να κανεις ενα μικρο λαθακι(κατι το οποιο απαγορευεται επαγγελματικα).
τι εννοείς ξεσπάει σε ερασιτεχνικά πράγματα;
τι ακριβώς έχεις στον Νου σου;
Εννοω οτι κανοντας κατι χωρις οφελος στη μεση βγαζει τον πραγματικο Εαυτο του καθε ανθρωπου, μακρια απο πιεσεις, χρηματα, δοξα κ.ο.κ.
vBulletin® v3.8.4, Copyright ©2000-2025, Jelsoft Enterprises Ltd.