Φόβοι και Φοβίες!

[Miltos01]

Ειλικρινά δεν γνωρίζω σε ποιά κατηγορία των θεμάτων του forum να κατατάξω το νέο θέμα που μόλις τώρα έχω στα σκαριά…Στην αρχή σκέφτηκα τις «Προσωπικές Εμπειρίες» με σκοπό να γράψετε εκεί προσωπικούς σας φόβους και φοβίες…ξορκίζοντας έτσι το κακό. Λίγο αργότερα η ιδέα να καταχωριστεί το νέο θέμα στην ενότητα «Θρησκειολογία-Μυθολογίες» -που δέχεται από ότι βλέπω αρκετούς επισκέπτες- με ΦΟΒΙΣΕ μην τυχόν και καταλήξει σε θέμα θρησκευτικών αντιπαραθέσεων και ΜΟΝΟΝ, απογυμνώνοντας το έτσι και από τις άλλες του πλευρές πέραν αυτής της θρησκευτικής. Τέλος αποφάσισα να το εντάξω στην ενότητα της «Εσωτερικής Αναζήτησης – Φιλοσοφίας – Επιστήμες» καθιστώντας το όπως πιστεύω περισσότερο ΟΥΔΕΤΕΡΟ και πιότερα ΕΛΕΥΘΕΡΑ προσιτό από όλους μας μια που οι φόβοι μας έχουν έναν κοινό παρανομαστή: ΟΛΟΥΣ ΕΜΑΣ!

Παρόλα αυτά αν οι διαχειριστές του forum φρονούν ότι το θέμα πρέπει να μετοικήσει σε κάποια άλλη ενότητα έχουν το ελεύθερο να το κάνουν, ξεκινώ λοιπόν…

Χρειάστηκε να ανασύρω αρκετές σημειώσεις από τους καταγεγραμμένους φόβους μου εδώ και σχεδόν 2 δεκαετίες από κάτι παλιά κιτρινισμένα Α4 χαρτιά εκτυπωτή, άλλες από το πίσω μέρος κάποιων αγαπημένων μου βιβλίων και κάποιες τελευταίες από το Pocket PC που κουβαλώ πάντα μαζί μου προκειμένου να τους κατατάξω και να στους παρουσιάσω κατά ομάδες, ΤΑΞΙΝΟΜΗΜΕΝΟΥΣ δίνοντας σας με τον τρόπο αυτό το βήμα να τους σχολιάζεται κάθε φορά καταθέτοντας τις δικές σας απόψεις. Πριν αρχίσω σήμερα με την πρώτη ΟΜΑΔΑ ΦΟΒΩΝ, θα ήθελα να σας μεταφέρω μια παρατήρησή καθώς μελετούσα τις σημειώσεις μου σχετικά με το θέμα που μου προξένησε μεγάλη εντύπωση: «ΚΑΝΕΝΑΣ από τους καταγεγραμμένους φόβους μου δεν ΕΚΠΛΗΡΩΘΗΚΕ. ΑΝΤΙΘΕΤΑ συνέβησαν γεγονότα δύσκολα, φοβικά που ΠΟΤΕ δεν είχαν περάσει από το μυαλό μου, και που δόξα τω Θεώ πέρασαν αφήνοντας πίσω τους το φάντασμά τους…δίνοντας μου ταυτόχρονα την ΟΡΑΣΗ του πως αν ΚΑΠΟΙΟΣ θελήσει μπορεί η απλή καθημερινότητα όλων μας να μετατραπεί σε φρίκη! Και επειδή μακρηγόρησα μπαίνω στο «ψητό»:

Πρώτη Ομάδα Φόβων: Ο φόβος της ανθρώπινης επιβίωσης! Δεν γνωρίζω πόσοι από εδώ μέσα τον έχουν νιώσει…έτσι όπως ωμά τον διατυπώνω. Το γράφω καλόπιστα γιατί αρκετοί άνθρωποι –και ανάμεσά τους φίλοι μου- δεν τον ένιωσαν ΠΟΤΕ. Όταν προέρχεσαι από μια «βασταγμένη» οικογένεια, με ορίζοντα ίσως το επάγγελμα του πατέρα σου, με υψηλές γνωριμίες και αναφορές τότε ναι, σίγουρα τα πράγματα είναι διαφορετικά. Αλλά δυστυχώς στη ζωή δεν ξεκινούμε όλοι από την ίδια αφετηρία…
Μελετώντας το φόβο αυτό βλέπουμε ότι στον σκληρό του πυρήνα περιλαμβάνει ΠΟΛΛΟΥΣ επιμέρους φόβους, με προεξέχοντες κατά τη γνώμη μου δύο είδη φόβων:
Πρώτον το φόβο της αβεβαιότητας εξεύρεσης πόρων ΒΙΟΛΟΓΙΚΗΣ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ και κατά δεύτερον το φόβο άσκησης βίας από τον δυνατότερο. Κατέγραψα και τους δύο από τα πρώτα χρόνια (δύσκολα χρόνια) της νεανικής μου ηλικίας και ενώ ΑΠΕΙΛΗΘΗΚΑ από τον δεύτερο κατά ένα περίεργο τρόπο «ο καθημερινός άρτος» της επιβίωσης παρέμεινε όπως το έγραψα πριν, ΑΠΛΑ φόβος και όχι πραγματικότητα!

Όμως ίσως κάποιος επιχειρηματολογήσει λέγοντάς μου ότι οι προσωπικές εμπειρίες του καθενός ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΚΟΙΝΕΣ ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ. Το δέχομαι…και μάλιστα γνωρίζω ότι γύρω από τον έλεγχο του φόβου αυτού ο άνθρωπος στην πορεία των αιώνων δεν έμεινε απαθής, δημιουργώντας την έννοια της ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΔΟΜΗΣ και κατά επέκταση την έννοια της Κοινωνικής Φιλοσοφίας. Παιδιά της είναι τα σημερινά κοινωνικά και πολιτικά συστήματα που βλέπουμε στο κόσμο μας, τα οποία δεν είναι τίποτα περισσότερο από την προσπάθεια του ανθρώπου να ελέγξει και να υπερβεί το φόβο της επιβίωσης…

Στο επόμενο: φόβος Νο.2

[lifo]

Ο φόβος ίσως να είναι σύμμαχος. Δεν είμαι υπέρ της λογικής που υποστηρίζει πως πρέπει να κάνεις κάτι για να το ξεπεράσεις. Αν υπάρχει κάτι που φαβάσαι στα αλήθεια τότε; Για το ότι είναι σύμμαχος πολλές φορές σου λεέι τί να κάνεις.

[Miltos01]

Η δεύτερη ομάδα φόβων που καταγράφω έχουν να κάνουν με την βίαιη δράση του εξωτερικού περιβάλλοντος. Ο φόβος αυτός σαν ποσότητα (αν μπορούσε να μετρηθεί) είναι αντιστρόφως ανάλογος με την ποιότητα της τεχνολογίας κάθε κοινωνίας. Μιλάω για τους φόβους που προκαλούν οι σεισμοί, οι κατακλυσμοί, η αιφνίδια μεταβολή των κλιματολογικών συνθηκών αλλά και απλούστεροι για μας σήμερα φόβοι που ενδεχομένως ταλανίζουν κάποιες απομονωμένες φυλές του Αμαζονίου. Τέτοιοι είναι οι φόβοι που προκαλούν οι βροντές και οι αστραπές, το «μυστήριο» του έναστρου ουρανού που δημιουργούν στον πρωτόγονο άνθρωπο ένα εσωτερικό φόβο τόσο στο επίπεδο της φυσικής επιβίωσης του όσο και στο επίπεδο του μεταφυσικού και ψυχολογικού δέους.

Τους φόβους της κατηγορίας αυτής η ανθρώπινη ιστορία μας έχει διδάξει ότι ο άνθρωπος προσπάθησε να τους ξεπεράσει μέσω της ΓΝΩΣΗΣ. Της διερεύνησης δηλαδή των αιτίων που προκαλούν τα γεγονότα που τον φόβιζαν. Είναι γνωστό ότι η ΓΝΩΣΗ γέννησε την ΕΠΙΣΤΗΜΗ η οποία επιστήμη σε κάποιες περιπτώσεις ΜΕΤΑΣΧΗΜΑΤΙΖΕΤΑΙ σε ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ.

Για αυτό αγαπώ την τεχνολογία. Για αυτόν ακριβώς τον λόγο είμαι υπέρμαχος χρήστης της και φανατικός οπαδός της. Για τον ίδιο λόγο όταν ακούω δεξιά και αριστερά καταστροφικά, ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΑ σενάρια καταστροφολογίας «κόβω λάσπη» γνωρίζοντας ότι τα ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙ Η ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ ΘΑ ΕΠΙΛΥΘΟΥΝ (τουλάχιστον αυτού του είδους) ΟΧΙ ΜΕ ΑΝΩΘΕΝ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ, ΑΛΛΑ ΜΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΗ ΚΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ από εμάς τους ίδιους.

Είχα γράψει και παλαιότερα - πάντα κατά την ταπεινή μου γνώμη- ότι ο άνθρωπος έχει και ΔΙΚΕΣ ΤΟΥ ΔΥΝΑΜΕΙΣ, δεν πρέπει ποτέ να τον υποτιμούμαι, να το υποβιβάζουμε ακόμη και αν στα χέρια μας κρατούμε τον φακό της θρησκείας. Ο άνθρωπος ταξιδεύει στα αστέρια και δεν είναι φτιαγμένος από χώμα όπως λένε αλλά από το ίδιο υλικό που είναι φτιαγμένα τα ΑΣΤΡΑ, προικισμένος με τις δυνάμεις του ΝΟΥ και της ΚΑΡΔΙΑΣ. Ο άνθρωπος είναι ΕΙΚΟΝΑ ΘΕΟΥ...

Στο επόμενο φόβοι Νο.3

Υ.Γ Βλέπω αρκετούς "μαγκωμένους" στο να εκφράσουν τους φόβους τους...φαίνεται ότι η κοινωνία μας έχει τελικά καταφέρει όλους μας να μας πείσει ότι κρύβοντάς τους γινόμαστε ΔΥΝΑΤΟΤΕΡΟΙ, πράγμα βέβαια για το οποίο αμφιβάλω...

[sumotori]

Δεν νομίζω ότι αιαθανόμαστε ασφαλείς...ανασφαλείς πάντως σίγουρα !
Ίσως ο λόγος που δεν αναφερόμαστε στις φοβίες μας να είναι η ανασφάλεια που νιώθουμε και όχι η ασφάλεια...

[Miltos01]

3η Ομάδα Φόβων: Οι μεταφυσικοί φόβοι, με προεξέχοντα το φόβο του θανάτου…Οι φόβοι αυτού του είδους αν τους εξετάσουμε από κοντά βλέπουμε ότι προκαλούνται από κάποια ΓΕΓΟΝΟΤΑ τα οποία ξεφεύγουν από το πλαίσιο μιας ΛΟΓΙΚΗΣ ΕΡΜΗΝΕΙΑΣ η οποία έχει τη βάση της στην ΕΜΠΕΙΡΙΑ των ανθρώπινων αισθήσεων.

Τα εμπειρικά γεγονότα είναι ουσιαστικά η θεμελιώδης ηθική αξία κάθε επιστημονικής μεθόδου. Μας υποχρεώνουν σε ένα διαρκή έλεγχο των απόψεων και των πεποιθήσεων μας, δηλαδή σε μια κατάσταση ΣΚΕΠΤΙΚΙΣΜΟΥ και ΑΜΦΙΒΟΛΙΑΣ θέλοντας και μη. Πολλές φορές αυτή η κατάσταση οδηγεί σε ΑΝΑΤΡΟΠΕΣ και «σπρώχνει» αρκετά άτομα στο άλλο άκρο αυτό του «δογματισμού» και της μισαλλοδοξίας. Είναι σίγουρο ότι ο δογματισμός στη συνέχεια θα οδηγήσει σε ΕΓΩΙΣΜΟ και ΦΑΝΑΤΙΣΜΟ σε τέτοιο βαθμό που τα ίδια τα άτομα να μην το αντιλαμβάνονται αυτό…Είναι πολύ δύσκολο ακόμη και για τους ανθρώπους της ΕΝΟΡΑΤΙΚΗΣ ΠΙΣΤΗΣ να ακροβατήσουν σωστά ανάμεσα στις παραπάνω γραμμές και δεν γνωρίζω αν και εγώ που γράφω αυτές τις γραμμές το έχω καταφέρει!

Οι μεταφυσικοί φόβοι –όχι μόνο του θανάτου- αλλά και αυτοί της μοναξιάς, της αρρώστιας δημιούργησαν και δημιουργούν στον άνθρωπο ΑΝΕΞΕΛΕΓΚΤΑ προσωπικά και συλλογικά φαινόμενα άκρατου δέους, τα οποία κάποιες φορές διέλυσαν τις δομές τόσο των κοινωνικών συστημάτων που είδαμε πριν όσο και της Επιστημονικής Ορθολογικής Σκέψης.

Οι παραπάνω μεταφυσικοί φόβοι γέννησαν μέσα στον άνθρωπο την ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΤΗΤΑ. Η θρησκευτικότητα έχει σαν στόχο της να κατασιγάσει τα φαινόμενα του μεταφυσικού φόβου. Εξέλιξη της θρησκευτικότητας είναι η ΘΕΟΛΟΓΙΑ, η οποία είναι η βάση κάθε ανθρώπινης θρησκείας.

Για αυτό πίσω από ΚΑΘΕ ατομική ή συλλογική θρησκευτική πίστη βρίσκεται το υπόβαθρο –αρκετές φορές κρυμμένο- μιας συγκεκριμένης ΘΕΟΛΟΓΙΑΣ, αν και αυτό δεν είναι κατά ανάγκη κακό. Όμως κάθε Θεολογία είναι το αποτέλεσμα της Εσωτερικής Φιλοσοφίας πράγμα που ξεφεύγει από την παράσταση του ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΥ. Νομίζω ότι οφείλουμε να στεκόμαστε με σεβασμό σε κάθε άποψη, που ακούγεται και γράφεται και να μην την απαξιώνουμε καθώς ΟΛΟΙ ΒΡΙΣΚΟΜΑΣΤΕ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΚΑΡΑΒΙ, αν και κάποιοι δηλώνοντας σίγουροι για ΟΛΑ βλέπω ότι θέλουν να κατέβουν από αυτό…

Συνεχίζεται...

[Miltos01]

Μια παρατήρηση! Πάνω από 160 άτομα διαβάσανε τους ταξινομημένους Φόβους και φοβίες μου μέχρι τώρα, και μόλις 2-3 μπήκαν στο κόπο να καταγράψουν δικούς τους φόβους και ανησυχίες. Σκέφτομαι ότι 160 άτομα σε 2 μέρες δεν είναι λίγα…και όμως η καταγραφή των απόψεων πενιχρές. Για μια φορά ακόμα ο Υπεράνθρωπος του Νίτσε στάθηκε στο ύψος του, όπως το κάνει πρώτιστα στους ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΤΗΣ ΘΡΗΣΚΕΙΑΣ, μετέπειτα της ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ και τέλος σ’ αυτούς της ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ…

Ας είναι. Εγώ συνεχίζω…

Και όμως ΟΛΟΙ αυτοί οι φόβοι, φόβοι δικοί μου και ΙΣΩΣ δικοί σας είναι αυτοί οι ίδιοι που δημιούργησαν τους πολιτισμούς και τα διάφορα πολιτισμικά ρεύματα στο διάβα των αιώνων. Κάθε πολιτισμός εκφράζεται μέσα από τους τρείς αυτούς πυλώνες της Επιστήμης, της Θεολογίας και των Κοινωνικών Συστημάτων. Το «χρώμα» κάθε πολιτισμού έχει να κάνει με την αναλογία με την οποία αναμειγνύονται οι τρείς αυτές «χρωστικές ουσίες» μέσα στην ανθρώπινη ιστορία.

Μπορούμε σχετικά εύκολα να διακρίνουμε το Θετικιστικό πολιτιστικό ρεύμα του 16ου και 17ου αιώνα στηριγμένο στη κλασσική φιλοσοφική αντίληψη περί φύσης και επιστήμης. Η σχετική αυτή αντίληψη στηρίχτηκε στη θεοποίηση της Νευτώνειας φυσικής και της Ευκλείδειας γεωμετρίας. Σήμερα όμως γνωρίζουμε ότι είναι αδύναμες να εκφράσουν επιστημονικά τη συνολική συμπαντική πραγματικότητα.

Από την άλλη μεριά αρκετές κοινωνίες (όχι πάντως πολλές) βιώνουν το αποτέλεσμα της Κοινωνικής φιλοσοφίας σαν κυρίαρχου πολιτισμικού ρεύματος μέσα στις δομές τους. Τελευταίο –ίσως ατόφιο παράδειγμα- η Κούβα που αργοπεθαίνει και αυτή μέσα στο μηδενισμό κάθε επιστημονικής προόδου και θρησκευτικής αναζήτησης.

Μαζί με τη Κούβα πεθαίνει όμως και ο ΤΑΛΙΜΠΑΝΙΣΜΟΣ κάθε θρησκευτικής «έξαρσης» μια που δεν κατάφερε να εξαλείψει -όσο και να προσπάθησε- τους ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΟΥΣ ΦΟΒΟΥΣ μας.

Ολόκληρη η ανθρωπότητα περνά μια κρίση ψυχικής, φυσικής και κοινωνικής ΑΝΑΣΦΑΛΕΙΑΣ. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα το γιγάντεμα όλων των ΦΟΒΩΝ που τόσο προσεχτικά κρύβουμε όλοι μέσα μας και κάποιοι πίστευαν ότι είχαμε ξεπεράσει για πάντα. Η Θεολογία, η Επιστήμη και η Κοινωνική δομή, όσο περνάει ο καιρός όλο και λιγότερο καλύπτουν τους καλπάζοντες ανθρώπινους φόβους.

ΕΝΑΣ ΝΕΟΣ ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΜΕΤΑΞΥ ΘΕΟΛΟΓΙΑΣ και ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΒΕΒΛΗΜΕΝΟΣ ΟΣΟ ΠΟΤΕ ΑΛΛΟΤΕ.

Το νέο πολιτισμικό ρεύμα που ΟΛΟΙ έχουμε ανάγκη απαιτεί την αναμόρφωση των απόψεων του ανθρώπου, πάνω σε τρία βασικά θέματα που αφορούν το νόημα της ζωής και που όλοι θα πρέπει να κατανοήσουμε ότι:

Α! Το νόημα της ζωής κρύβεται πίσω από την έννοια της ψυχικής σχέσης μας με τους ΑΛΛΟΥΣ ανθρώπους και όχι στον ΑΠΟΜΟΝΩΤΙΣΜΟ του ατομικού ψυχισμού μας.

Β! Η βιολογική μας ύπαρξη ολοκληρώνεται μέσα από την οικουμενική συνύπαρξη μας μ’ ΟΛΟΥΣ τους ανθρώπους, ανεξαρτήτως φυλετικών, οικονομικών, εθνικών και των ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ διαφοροποιήσεων τους και
Γ! Η αναγκαιότητα ψυχολογικής και βιολογικής ύπαρξης μ’ ένα μεγάλο αριθμό ατόμων πολλαπλών ιδιαιτεροτήτων απαιτεί να αντικατασταθεί ο ΑΤΟΜΙΚΟΣ λόγος με τον ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΔΙΑΛΟΓΟ.

Το πρόβλημα της ζωής στα πλαίσια του νέου πολιτισμικού ρεύματος δεν είναι η ΑΠΛΗ ΕΠΙΒΙΩΣΗ, αλλά η ΠΟΙΟΤΙΚΗ συμβίωση την οποία με την εσωτερική μας αναμόρφωση θα επιτύχουμε.