Περί Συνειδητότητας.

[therock003]

Καλησπέρα,θα ήθελα κάποιες διευκρινίσεις.Θα ήθελα να μου πείτε τι ακριβώς είναι η συνειδητότητα (και ποια η σχέση συνείδησης-συνειδητότητας) καθώς επίσης και ποίες ικανότητες των ανθρώπινων όντων περιλαμβάνει αυτός ο όρος?

[Metapleroma]

Καλησπέρα,θα ήθελα κάποιες διευκρινίσεις.Θα ήθελα να μου πείτε τι ακριβώς είναι η συνειδητότητα (και ποια η σχέση συνείδησης-συνειδητότητας) καθώς επίσης και ποίες ικανότητες των ανθρώπινων όντων περιλαμβάνει αυτός ο όρος?

Consciousness - συνειδητότητα - is the quality or state of being aware especially of something within oneself, the state or fact of being conscious of an external object, state, or fact. Also the state of being characterized by sensation, emotion, volition, and thought: mind.
The upper level of mental life of which the person is aware as contrasted with unconscious processes.

Consciense - συνείδηση - the sense or consciousness of the moral goodness or blameworthiness of one's own conduct, intentions, or character together with a feeling of obligation to do right or be good. A faculty, power, or principle enjoining good acts .

Man's consciousness was created to the end that it may

1. recognize...its descent from a higher unity...;
2. pay due and careful regard to this source...;
3. execute its commands intelligently and responsibly...; and
4. thereby afford the psyche as a whole the optimum degree of life and development."

Aion, p 165.
Jung

One does not become enlightened by imagining figures of light, but by making the darkness conscious.

C. G. Jung

The evolution of man is the evolution of his consciousness, and 'consciousness' cannot evolve unconsciously.
The evolution of man is the evolution of his will, and 'will' cannot evolve involuntarily.
The evolution of man is the evolution of his power of doing, and 'doing' cannot be the result of things which 'happen'.

Gurdjieff

http://www.metapleroma.org/forum/index.php?showtopic=241&hl=gurdjieff

Hope this helps.

[Donnie_Darko]

Συνειδητότητα σημαινει πως οτι σου συμβαινει καθε στιγμη, σου συμβαινει με πληρη επιγνωση.

[AVATARGR]

Φίλοι μου καλησπέρα σας.

Φίλε therock003 άνοιξες ένα πολύ ενδιαφέρον θέμα δύσκολο τολμώ να πώ
αλλά συνάμα πολλά δυνάμεθα να πούμε....

Πολλές οι γενικές απαντήσεις...
Είναι η Συνειδητοποίηση της Συνείδησης...
Δηλαδή να παρατηρούμε τον εσώτερω εαυτόν μας (κόσμο μας) απο την
πλευρά του παρατηρητή...
Με αυτόν τον τρόπο "βλέπουμε το τί είμαστε"...
Αλλά αυτό είναι αρκετά δύσκολο...
Ο παρατηρητής (εμείς) θα πρέπει να βγάλουμε απο μέσα μας κάθε ίχνος
ταύτισης με τον παρατηρούμενο (πάλι εμείς)....

Αυτό προυποθέτει πως θα βγάλουμε κατα την διάρκεια της παρατήρησης κάθε
φίλτρα-βαρίδια όπως θρησκευτικά , Εθνικά , πολιτικά ,πολιτιστικά , σεξουαλικά
επιστημονικά συναισθήματα ώστε με την αποταύτιση μας να δούμε
πραγματικά το "μέσα μας"...

Ας μην ξεχνάμε πως αυτός είναι και ένας τρόπος διαλογιστικής κατάστασης

Ευχαριστώ.

[Paratiritis]

Καλησπέρα κι από εμένα,

Χαίρομαι που η πρώτη μου απάντηση σ' αυτό το χώρο, σχετίζεται με αυτό το σπουδαίο θέμα.

Θα συμφωνήσω με τον AVATARGR, που θεωρώ οτι προσεγγίζει πολύ σωστά το θέμα, με μία μόνο προσθήκη-συμπλήρωση μου.

Θα μπορούσαμε να δούμε ως παρατηρητή τον εαυτό αυτό-καθαυτό,
και παρατηρούμενο τον ''κοιμισμένο'' ταυτισμένο με την προσωπικότητα ευατό των προηγούμενων δευτερολέπτων.

[matrix]

Καλησπέρα κι από εμένα,

Χαίρομαι που η πρώτη μου απάντηση σ' αυτό το χώρο, σχετίζεται με αυτό το σπουδαίο θέμα.

Θα συμφωνήσω με τον AVATARGR, που θεωρώ οτι προσεγγίζει πολύ σωστά το θέμα, με μία μόνο προσθήκη-συμπλήρωση μου.

Θα μπορούσαμε να δούμε ως παρατηρητή τον εαυτό αυτό-καθαυτό,
και παρατηρούμενο τον ''κοιμισμένο'' ταυτισμένο με την προσωπικότητα ευατό των προηγούμενων δευτερολέπτων.


περίμενα πολυ καιρό για ένα πραγματικά ενδιαφέρον θέμα για να συμμετάσχω στο Forum. ΜΠΡΑΒΟ σε αυτόν που το ξεκίνησε!!!!

Συνειδήτοτητα νομίζω οτι είναι να συνειδητοποιήσουμε τον κόσμο όπως πραγματικά είναι και όχι όπως τον βλέπουμε, γενικά να καταλαβαινουμε και να αναλύουμε τα πάντα. Οταν μας συμβαίνει κατι να μην λέμε ότι απλά ετυχε αλλα να δούμε τι κρύβεται πισω απο την σύμπτωση και γιατι συνεβει εκεινη την στιγμή σε εκεινο το μέρος. Ενα αλλα σημαντικό κομματι ειναι η συνειδητοποίηση των ονείρων μας και ο ρόλος τους στην ζωη μας.
¨οταν αρχίσουμε και καταλαβαίνουμε ένα μικρο μέρος των όσων αναφερα παραπάνω τότε πιστεύω ότι το μυστήριο της ζωής θα αρχίσει σιγά σιγά να ξεθολώνει και να μας φανερώνει τα μυστικα του. Γιατί τελικά η ζωή ειναι πολυ πιο απλή απο οτι πιστεύουμε απλα τα πιστεύω μας, οι εγωισμοί μας δεν μας αφήνουν να την κοιτάξουμε πραγματικα και να λάβουμε τα μηνύματα που μας στέλνει κάθε μέρα.

Και παλι ΜΠΡΑΒΟ σε αυτόν που σκέφτηκε το θεμα :)

[Άρτεμις]

Συνειδήτοτητα νομίζω οτι είναι να συνειδητοποιήσουμε τον κόσμο όπως πραγματικά είναι και όχι όπως τον βλέπουμε, γενικά να καταλαβαινουμε και να αναλύουμε τα πάντα.

Επίτρεψέ μου να διαφωνήσω. Η πραγματικότητα είναι υποκειμενική και καθορίζεται από την αντίληψη του καθενός. Επομένως, δεν μπορούμε να δούμε τον κόσμο όπως είναι, παρά μόνο μέσα από μια συμβατική αντίληψη για αυτόν.


Οταν μας συμβαίνει κατι να μην λέμε ότι απλά ετυχε αλλα να δούμε τι κρύβεται πισω απο την σύμπτωση και γιατι συνεβει εκεινη την στιγμή σε εκεινο το μέρος.

Οι περίεργες "συμπτώσεις" που δεν μοιάζουν να συμβαίνουν στην τύχη, αλλά κρύβουν κάποιο βαθύτερο νόημα, είναι κάτι που εξετάζει η Συγχρονικότητα.

[AVATARGR]

Φίλοι μου καλησπέρα σας.

Φίλη Άρτεμις αναφέρεις....
<<Η πραγματικότητα είναι υποκειμενική και καθορίζεται από την αντίληψη του
καθενός. Επομένως, δεν μπορούμε να δούμε τον κόσμο όπως είναι, παρά μόνο
μέσα από μια συμβατική αντίληψη για αυτόν.>>

Το τί υπάρχει γύρο μας δυνάμεθα να το "δούμε" ?????
Αυτό που δύνασαι εσύ φίλη μου να δείς εγώ ίσως δεν μπορώ αλλά ίσως και
κάποια που μπορώ εγώ δεν μπορείς εσύ...
Αλλά ταυτόχρονα κάποια μπορούμε και οι δύο να τα δούμε...
Επομένως το σύνολο και των δύο μας (αυτών που αντιλαμβανόμεθα) είναι η
πραγματικότητα...
(Υπόθεση εργασίας κάνουμε)

Με αυτό θέλω να υποθέσω (ίσως) ότι η συμβατική αντίληψη μας είναι βάση
των δυνατοτήτων μας ή κάποιας εκπαίδευσης που "πιθανός" να έχουμε.....

Επίσης θα πρέπει να καθορίσουμε ποιός είναι ο παρατηρητής και ποιό το
αντικείμενο της παρατήρησης...

Ευχαριστώ.

[Indigocy]

Γεια σας. Φιλε therock003, πολυ ενδιαφερον θεματακι. Συνειδήτοτητα..μια πολυ ενδιαφερον λεξη. Θυμαμαι μικρος που μου ελεγε η μητερα μου "πρεπει να εισαι συνειδητοποιημενος σ'οτι κανεις".. Εγω ειχα τις αμφιβολιες μου. Αυτο σημαινε να ξεχασω παρελθον και μελλον, και να εστιασω την προσοχη μου 100% στο παρων. Το παρων το οποιο για εμενα ειναι υποκειμενικο ως προς την αποψη "τι ειναι χρονος". Η συνειδητοτητα σημαινει να εχεις πληρη επιγνωση του τι κανεις, οπως προειπε και ο Donnie_Darko, και να νιωθεις οτιδηποτε σε αποτελει, σαν να ειναι κομματι του "εγω" σου. Ολοι μας αντιλαμβανομαστε το περιβαλλον μας πισω απο 2 ματια, τα οποια ναι μεν ειναι σημαντικα στο να αντιλαμβανομαστε τι συμβαινει γυρω μας στο ΠΑΡΩΝ, αλλα απο την αλλη συλλαμβανουν μονο ενα πολυ μικρο ποσοστο πληροφοριων απο τα δισεκατομυρια, ισως καποιες χιλιαδες. Εκει δηλαδη που "κτυπα" το φως.

Ποσοι απο εμας, τη στιγμη που τρωμε τα νυχια μας, ή το ποδι μας "τρεμει" απο αμηχανια, οταν τριβουμε τα χερια μας παλι απο αμηχανια, ή οταν μιλαμε σε καποιο αλλο ατομο κανουμε διαφορες κινησεις με τα χερια μας και το κεφαλι μας ταυτοχρονα, εχουμε πληρη "συνειδηση" του τι κανουμε? Οι περισσοτεροι απο τους ανθρωπους λειτουργουν με βαση το "μυαλό" τους, ή του "νου". Νομιζουν οτι με ενα mind control, θα εχουν τον πληρη ελεγχο του εαυτου τους. Πραγμα που κατ'εμενα δεν ισχυει. Ο εγκεφαλος ειναι απλα ενα μερος του "εγω" μας, και το να μαθουμε να ελεγχουμε το μυαλο μας, δεν σημαινει πως μπορουμε να ελεγχουμε το καθε κυτταρο που μας φιλοξενει. Πρεπει να μαθουμε να εστιαζουμε την προσοχη μας σε καθε κυτταρο του του εαυτου μας,
για να μπορεσουμε να πουμε πως εχουμε πληρη συνειδητοτητα. Π.χ., οταν εχουμε αγχος (εγω ευτυχως δεν αγχωνομαι :p ) καποιο μερος του σωματος μας αντιδρα, και μπορει να αρρωστησουμε κιολας. Για παραδειγμα, μπορει να νιωθουμε ενα σφιξιμο στο στομαχι, αλλα δε μπορουμε να το ελεγξουμε. Εκτος οπως προειπα, εαν ξερουμε τι ειναι αυτο το σφιξιμο, απο που προερχεται, και σε ποιο μερος του σωματος μας βρισκεται, και αρκει να ξεχασουμε παρελθον και μελλον, και την παρουσα στιγμη να επικεντρωθουμε στο σημειο αυτο του σφιξιματος, και να "επιθυμισουμε" να φυγει.. Πιστεψτε με θα εχει αποτελεσμα :) .

Αυτα "γνωριζω" εγω περι συνειδητοτητας, και το βαζω σε εισαγωγικα, διοτι θα μπορουσε να ειναι απλα η ιδεα μου. Ισως να εχω λαθος σε οτι γραφω, αλλα εγω τουλαχιστο ετσι το αντιλαμβανομαι. Περιμενω με ανυπομονεσια τις απαντησεις και των υπολοιπων μελων, διοτι ειναι πολυ ενδιαφερον θεματακι. Εαν σε καποια που εγραψα ειμαι πολυ λαθος, παρακαλω καποιος γνωστης επι του θεματος να με διορθωσει, και να γινει μια υγειες συζητηση.

Φιλικα, Γιωργος. :)

[Paratiritis]

Τόσες ωραίες απαντήσεις σε μία μέρα.
Από που να ξεκινήσω....
Κάθεμια πιάνει και από μια διαφορετική εξίσου ενδιαφέορυσα πτυχή του θέματος!

Indigocy, μπαίνεις στην πρακτική πλευρά του ζητήματος.
Παρατηρώ τις αντιδράσεις μου, σημαίνει τις μεταφέρω από το χώρο της ασυναίσθητης αντίδρασης, στον χώρο της επίγνωσης. Αυτή είναι η αυτοπαρατήρηση. Μπορεί να συμπληρωθεί με το επόμενο βήμα: Να αναρωτηθούμε: Γιατί κάνω αυτή την σκέψη, ή αυτή την κίνηση? Γιατί εστιάζομαι σε αυτό το συναίσθημα? Είναι εποικοδομητικό αυτό ή μήπως είναι μόνο ενεργοβόρο και δεν έχει να μου προσφέρει τίποτα?
Με αυτή τη μέθοδομπορούμε να διακόψουμε (σταδιακά βέβαια και σιγά-σιγά και με πολύ υπομονή) αρκετές ''κακές'' συνήθειες, όπως επίσης και να φρενάρουμε αρνητικά συναισθήματα ή σκέψεις.

AVATARGR και Άρτεμις, έχω την αίσθηση οτι σεγενικές γραμμές συμφωνούμε.

Πιστεύω οτι ο άνθρωπος δεν έχει πρόσβαση στην πραγματικότητα αυτή καθαυτή ( και αυτό είναι ένα τεράστιο θέμα από μόνο του για να μπορούσε να αναπτυχθεί εδω..)
Θεωρώ οτι το κεντρικό σημείο είναι η εστίαση της προσοχής.
Υπάρχουν πλήθος ερεθίσματα-συμβάντα γύρω μας, όμως η προσοχή μας μπορεί να εστιαστεί σε ένα κάθε φορά. ( Εδώ μπαίνει και το ζήτημα, μήπως κάποιες φορές θα έπρεπε να αποσύρουμε την εστίαση από κάποιο ερέθισμα και να επιλέγουμε κάποιο άλλο πιο ενδιαφέρον -παραγωγικό που λαμβάνει χώρα ταυτόχρονα?)
Ύστερα, το ερέθισμα ή συμβαν που έχουμε εισπράξει με τα αισθητήρια όργανα, μεταφέρεται στον εγκέφαλο και εκεί γίνεται ο ''χαρακτηρισμός'' το ετικετάρισμα του.
Το αποτέλεσμα είναι μια ερμήνεία της πραγματικότητας και όχι η πραγματικότητα. Απλά και μόνο μια ερμηνεία! Καθόλου πιο αληθινή από οποιαδήποτε άλλη ερμηνεία που θα έδινε κάποιος άλλος, ή και εμείς οι ίδιοι σε μια άλλη στιγμή,με διαφορετική διάθεση-ψυχολογία κλπ.

Το να γνωρίζουμε αυτο το γεγονός, είναι σίγουρα βήμα επίγνωσης.
Το να προσπαθούμε να ελέγχουμε τις ερμηνείες μας και να επιλέγουμε τις πιο χρήσιμες, είναι επίσης σπουδαίο βήμα.

[sintelia]

Η συνείδηση του κάθε ανθρώπου είναι ανάλογη με το πόσο αναγνωρίζει μέσα του τον πραγματικό εαυτό του και ποια είναι η απόστασή του απ΄αυτόν.
Καθορίζεται απ΄τη φύση και την ποιότητα του συνόλου των ιδεών που διατηρούμε μέσα στο νου μας.
Μ΄αυτήν διαμορφώνουμε το περιβάλλον μας . Οι εκδηλώσεις των ιδεών μας που σχηματίζονται και μορφοποιούνται είναι τόσες πολλές, όσες και οι άνθρωποι που κατοικούν στον πλανήτη και όχι μόνο.
Είναι δηλαδή η προσωπική συνείδηση του καθενός από μας που ανάλογα με το πως αντιλαμβάνεται τον κόσμο γύρω της, εκφράζεται και εκδηλώνει τις απόψεις της.
Η προσωπική μας συνείδηση προέρχεται από τη συλλογική συνείδηση του όλου του ανθρώπου όπως έχει διαμορφωθεί ανά τους αιώνες, από το άρθροισμα των δοξασιών και ενεργειών των αισθήσεων, και η οποία έχει κυριαρχήσει και μας ωθεί συνεχώς να επιλέγουμε μεταξύ καλού και κακού.
Η επικρατέστερη κατάσταση συνείδησης σήμερα είναι η διαμόρφωση του τρόπου των σκέψης μας, βάσει της οποίας εργαζόμαστε για να δημιουργήσουμε και ν΄αποκτήσουμε αγαθά που εξυπηρετούν, πρόσκαιρα ως επί το πλείστον, τις υλικές μας <<ανάγκες>>.
Αυτός ο τρόπος σκέψης είναι που ορίζει τις επιλογές και τις ενέργειές μας, γιατί αυτός ενεργοποιεί τις δραστηριότητες που έχουν επιβληθεί στο νου και στα συναισθήματά μας, υποτάσσοντας στην ουσία την θέλησή μας.
Για να συνειδητοποιήσουμε την <<πραγματικότητα του κόσμου>> πρέπει πρώτα να γνωρίσουμε, να συνειδητοποιήσουμε και να γίνουμε κύριοι της δικής μας πραγματικότητας ο καθένας.
Με πρώτο βήμα την αντικειμενική παρατήρηση της προσωπικότητάς μας, των σκέψεων, των συναισθημάτων, των πεποιθήσεών μας κ.λ.π. όπως έγραψαν και οι φίλοι παραπάνω.
Μ΄αυτόν τον τρόπο διευρύνεται ο νους, η αντίληψη, η διάκρισή μας και γνώση μας πάνω στους νόμους που διέπουν την πραγματικότητα, με αποτέλεσμα ν΄ αλλάζει η δράση μας.

[Άρτεμις]

Το τί υπάρχει γύρο μας δυνάμεθα να το "δούμε" ?????
Αυτό που δύνασαι εσύ φίλη μου να δείς εγώ ίσως δεν μπορώ αλλά ίσως και
κάποια που μπορώ εγώ δεν μπορείς εσύ...
Αλλά ταυτόχρονα κάποια μπορούμε και οι δύο να τα δούμε...
Επομένως το σύνολο και των δύο μας (αυτών που αντιλαμβανόμεθα) είναι η
πραγματικότητα...
(Υπόθεση εργασίας κάνουμε)

Με αυτό θέλω να υποθέσω (ίσως) ότι η συμβατική αντίληψη μας είναι βάση
των δυνατοτήτων μας ή κάποιας εκπαίδευσης που "πιθανός" να έχουμε.....

Επίσης θα πρέπει να καθορίσουμε ποιός είναι ο παρατηρητής και ποιό το
αντικείμενο της παρατήρησης...


Φίλε AVATARGR, όταν λέω ότι η πραγματικότητα καθορίζεται από την αντίληψή μας εννοώ ότι δεν μπορούμε με τις πέντε αισθήσεις να αντιληφθούμε αντικειμενικά τον κόσμο, γιατί καθένας τον καταννοεί όπως θέλει αυτός. Το τί υπάρχει γύρω μας ΔΕΝ δυνάμεθα να το "δούμε" (έστω και σε εισαγωγικά) γιατί πρώτα από όλα δεν υπάρχει τίποτα. Εμείς οι ίδιοι δίνουμε υπόσταση στον κόσμο που μας περιβάλλει μόνο με την σκέψη μας. Αυτή η σκέψη είναι που δημιουργεί στο μυαλό μας την εικόνα μιας φαινόμενης πραγματικότητας, η οποία μεν δεν είναι απαραίτητο να είναι συμβατή με την πραγματικότητα των άλλων, αλλά θα μπορούσε μάλιστα να είναι το ίδιο αληθηνη, μιας και πραγματική πραγματικότητα δεν υπάρχει.
Η συμβατική αντίληψη που ανέφερα δεν έχει να κάνει με την καταννόηση του κόσμου βάσει των δυνατοτήτων που μας προσφέρουν οι πέντε αισθήσεις μας, αλλά με την κοινή άποψη για το πως θέλουμε να είναι η πραγματικότητα, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι είναι πραγματική (τουλάχιστον για τον καθένα ξεχωριστά).
Τέλος, νομίζω ότι δεν έχει νόημα να ορίσουμε παρατηρητή και αντικείμενο παρατήρησης, γιατί δεν υπάρχει αντικειμενική πραγματικότητα για να παρατηρήσουμε. Εξάλλου η ίδια η κβαντική φυσική λέει ότι ο παρατηρητής δεν είναι ποτέ ανεξάρτητος από το φαινόμενο που παρατηρεί, κάτι που σημαίνει ότι η παρατήρησή του (όσο αντικειμενική μπορεί να είναι) καθορίζεται πάντα από τον ίδιο.

[Paratiritis]

.........κι αν υπάρχουν 2 συνειδήσεις ?

Αν είμαστε ο καθένας 2?


Ένας εαυτός το ενεργειακό ον ή ψυχή ή όπως το διατυπώσουμε

και ο άλλος εαυτός μας το DNA.

Ο ένας εαυτός μας αθάνατος και ο άλλος θνητός.
Ο αθάνατος είναι ο Παρατηρητής - ενεργαιακόπνευματικό ον και την στιγμή της αυτοπαρατήρησης παρατηρεί τον θνητό περιστασιακό (το dna ) που είναι το δημιούργημα του, αλλά και τμήμα του.

Μήπως είναι αυτό τελικά?

[Paratiritis]

Τελικά

Η ενεργειακή συνείδηση είναι μία και αυτή καθαυτή είναι το υποκείμενο (αντιληπτική παρουσία - εαυτός -ψυχή)

Το Dna είναι μόνο μια ''πληροφορία'' που σχετίζεται με την υλική-βιολογική δράση την οποία εκτυλίσσει η ενεργειακήσυνείδηση - ψυχή.