Επιστροφή στο Forum : ΑΝΑΖΗΤΗΣΕΙΣ 'Η Η ΑΞΙΑ ΤΗΣ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗΣ-ΕΡΕΥΝΑΣ
Φίλοι μου καλημέρα σας.
Σήμερα ένα ποστ απο τον φίλο Grayscull με έβαλε σε κάποιες σκέψεις αλλά
και ερωτήματα...
Το κυρίως ερώτημα είναι...
Έχουν αξία οι αναζητήσεις ????
Με τον όρο αναζήτηση δεν εννοώ μονο την Εσωτερική αναζήτηση αλλά και
την αναζητήσεις στην Φιλοσοφία στις Επιστήμες σε γενικότερο πλαίσιο βάζω
και την αναζήτηση σε ότι ΥΠΑΡΧΕΙ ΓΥΡΟ ΜΑΣ.
Στην αναζήτηση όχι του ΦΑΙΝΕΣΘΕ αλλά του ΈΙΝΑΙ...
Ελπίζω φίλοι μου να ξεδιπλώσετε τις σκέψεις σας και για αυτό το θέμα.
Ευχαριστώ.
Φίλοι μου καλημέρα σας.
Σήμερα όλοι μέσα στην πολύβουη πόλη μας (την όποια πόλη) αλλά και στην
καθημερινοτητά μας το αγχος μας χάνουμε μια απλή κατα την αποψή μου
ιδιότητα...
ΤΗΝ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ....
Την καθαρά ανθρώπινη ιδιότητα της παρατήρησης αλλά και της απλής
καταγραφης μέσα στο μιαλό μας...
Μιας απλής παρατήρησης στα πρόσωπα στον δρόμο, στα μαγαζιά ,στις Πλατείες
ακόμα και στις αυλόπορτες (υπάρχουν ακόμα και στο κεντρο της ΑΘΗΝΑΣ)...
Ίσως αυτή η παρατήρηση να βγάλει απο μέσα μας την αναζήτηση και την
έρευνα...
Ίσως κάτι να βγάλει αυτή η έρευνα...
Ευχαριστώ.
χάνουμε μια απλή κατα την αποψή μου
ιδιότητα...
ΤΗΝ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ....
Την καθαρά ανθρώπινη ιδιότητα της παρατήρησης
Μιας απλής παρατήρησης στα πρόσωπα στον δρόμο, στα μαγαζιά ,στις Πλατείες
ακόμα και στις αυλόπορτες
Συμφωνώ απόλυτα. Ένα διάστημα είχα αποφασίσει να παρατηρώ όσο το δυνατόν πιο διακριτικά κάθε πρόσωπο που συναντούσα στο δρόμο. Ως επί το πλείστον είδα ανθρώπους να μην κοιτάζουν ποτέ στα μάτια τον κόσμο που περνούσε δίπλα τους. Αλλά ούτε και σταματούσαν εύκολα για να θαυμάσουν ένα όμορφο κτίριο ή άγαλμα ή κάτι τέλος πάντων.
Εν μέρει βέβαια δικαιολογείται. Οι διάφορες υποχρεώσεις και ο χρόνος που πιέζει να τα προλάβεις όλα μέσα σε ένα 24ωρο, δεν αφήνουν πολλά περιθώρια για οτιδήποτε άλλο.
Σίγουρα όμως, αν, παρά την όποια πίεση, αφιέρωνε ο καθένας έστω και λίγα λεπτά την ημέρα παρατηρώντας ό,τι του κινούσε την περιέργεια, κάτι θα ανακάλυπτε.
Προσωπικά, θεωρώ ότι μέσα από την παρατήρηση και την αναζήτηση μπορεί κανείς να ανακαλύψει από μια καινούρια και πιο ταιριαστή με την ιδιοσυγκρασία του ενασχόληση μέχρι απαντήσεις/λύσεις στους προβληματισμούς του.
Φίλοι μου καλησπέρα σας.
Αλήθεια φίλοι μου πόσες φορές αντί για έναν καφέ είπαμε ας πάμε μια βόλτα ??
Μέσα απο τις αναζητήσεις μου μέσα στην ΑΘΗΝΑ και μάλιστα σε κάποιες
γειτονιές που είναι πίσω απο λεωφόρους αλλά και πολυσύχναστους δρόμους
παρατήρησα κάτι..
Μία ηρεμία μια ησυχία...
Δεν ακουγόταν σχεδόν τίποτα απο το ΣΚΛΗΡΟ ΘΟΡΥΒΟ των αυτοκινήτων...
Τα μάτια μου ταξίδεψαν ακόμα και στον ουρανό της ΑΘΗΝΑΣ...
Κατάλαβα πόσες (ελάχιστες) φορές το είχα κάνει αυτό...
Η φίλη mata xari έκανε μια πολύ σωστή παρατήρηση..
<<Ως επί το πλείστον είδα ανθρώπους να μην κοιτάζουν ποτέ στα μάτια τον
κόσμο που περνούσε δίπλα τους.>>
Σκληρές μορφές Αλλοιωμένες απο το άγχος..
Τα μάτια άδεια....
Περπατάμε μέσα σε μια πόλη που δεν μας ανήκει λες και δεν είναι εδω το σπιτι
μας λες και είμαστε επισκέπτες...
Ηλθε και το κινητό και τι χαρά !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Περπατάμε και μιλάμε σαν τους τρελλούς στο κινητό μας...
Ίσως για να κρύψουμε την μοναξιά μας μέσα στο πλήθος.....
Ευχαριστώ.
Αλήθεια φίλοι μου πόσες φορές αντί για έναν καφέ είπαμε ας πάμε μια βόλτα ??
Μέσα απο τις αναζητήσεις μου μέσα στην ΑΘΗΝΑ και μάλιστα σε κάποιες
γειτονιές που είναι πίσω απο λεωφόρους αλλά και πολυσύχναστους δρόμους
παρατήρησα κάτι..
Μία ηρεμία μια ησυχία...
Δεν ακουγόταν σχεδόν τίποτα απο το ΣΚΛΗΡΟ ΘΟΡΥΒΟ των αυτοκινήτων...
Τα μάτια μου ταξίδεψαν ακόμα και στον ουρανό της ΑΘΗΝΑΣ....
Πόσο δίκιο έχεις φίλε AVATARGR!
Ερχόμενη απο το εξωτερικό και μη ξέροντας σχεδόν καθόλου τους δρόμους και τις περιοχές της Αθήνας, έμαθα και είδα πολλά πανέμορφα μέρη και γειτονίες ακόμα και στα πιο κεντρικά σημεία. Η όλη περιπλάνηση άρχισε λόγο του οτι χανόμουνα συνεχώς, αλλά τελικά είναι τόσο όμορφα να περπατάει κανείς στο κέντρο που άξιζε! Με μια μπύρα στο χέρι (ή οτι άλλο :p ), και έναν χάρτη μπορεί κανείς να βρει πολύ όμορφα μέρη! Να επισκευτεί παλιές εκκλησίες και κτίρια, να ψάξει για στειχειωμένα σπίτια και τόπους ενέργειας...και εδώ έρχεται η αναζήτηση!
Για εμένα η αναζήτηση έχει πολύ μεγάλη σημασία αφού πιστεύω οτι πολύ λίγες φορές τα πράγματα είναι αυτά που δείχνουν. Υπάρχει ένας 'μυστικός' και παράξενος κόσμος γύρω μας που πολύ απλά μέσα στη βιασύνη και τις πολλές υποχρεώσεις μας δεν προλαβαίνουμε και ίσως δεν θέλουμε να δούμε. Είναι όμως αυτός ο κόσμος που, αν τον προσέξουμε και προσπαθήσουμε να καταλάβουμε, θα μας δώσει μια ολοκληρωμένη εικόνα για τον κόσμο που ζούμε...και γιατί όχι, θα προσθέσει και χρώμα στη (πολλές φορές) δύσκολη και άχρωμη καθημερινότητα μας.
Καλημερα
Για μενα η αναζητηση που πρεπει να γινει πρωτα ειναι η αναζητηση του ιδιου μας του εαυτου.
Θα ανακαλυψεις τι ειναι η μερικη συνειδηση, αυτος ο περιορισμενος χωρος που μοιαζει με φυλακη μεσα μας, μιας και περναμε το μεγαλυτερο μερος της ζωης μας.
Θα βρεις πως ακομα και η πιο ομορφη εμπειρια σου, βρισκεται στα στενα τειχη αυτης της περιορισμενης συνειδησεις. Αν τα παρατηρησεις ολα αυτα, εξοικειωθεις και μαθεις τον τροπο να ελευθερωνεσαι, θα βρεις πως αρχιζεις να αρνεισαι, (δεν ταυτιζεσαι πλεον μαζί τους, ουτε πεφτεις συνεχως στο τραν τραν της σκεψης.)
Αντι να βλεπουμε τη ζωη για αυτο που ειναι, εχουμε δημιουργησει μεσα ενα παρατηρητη που ερμηνευει τη ζωη σε ολα τα μηκη και τα πλατη, χωρις ποτε του να καταλαβαινει πως και ποτε ειναι αναγκαιος πχ στην εκμαθηση της γλωσσας, στην τεχνολογια και στην επιστημη, μα ειναι εντελως αχρειαστος στις υπολοιπες σχεσεις μας, πχ με σενα και με μενα η με καποιο αλλο φιλο.
Ας πουμε πως καποιος Χ, βγηκε και…. μιλησε για αγαπη.
Εμεις τι καναμε? Υψωσαμε αμεσως τειχη, τον βαλαμε μαζι με ενα σωρο αλλες εικονες ψαξαμε αμεσως να βρουμε τα κινητρα του (οικονομικα ταξικα )φτασαμε και στους συγγενεις του που καποτε καποιος ειχε κανει κατι κακο που δεν ταιριαζειμε αυτο που μιλαει ο απογονος του *(ένα σωρό άλλες εμπειριες αλλων), και τον μετατρέψαμε…. σε εναν ακομα εμπορο πιστη.
Μα ναι, η πιστη ειναι εμποριο, δυστυχως τυφλη και διχως ομορφια.
Οσο για αυτο που αναφερθηκε οτι κανενας δεν κοιταει τον αλλο στα ματια ειναι ενα γεγονος των ημερων μας
Καπου ειχα διαβασει οτι τα ματια ειναι ο καθρεφτης της ψυχης
Οταν σε κοιταξει καποιος στα ματια θα δεις και εσυ τα δικα του πραγμα που πολλοι ανθρωποι ντρεπονται και σε κοιτανε οπου αλλου θελουν εκτος απο τα ματια.
Τι ειναι η συνειδηση λοιπον, αυτο πρεπει να μας ανησυχει, απο αυτο πρεπει να ξεκινησουμε την αναζητηση, να δουμε αν είναι ελευθερη η εγκλωβισμενη σε διαφορα κλισε και πως θα μπορεσουμε να βρουμε και να καταλαβουμε τον εαυτο μας….ολα τα αλλα θα ερθουν μονα τους
Φίλοι μου καλησπέρα σας.
Φίλη Ophelia μου δίνεις την ευκαιρία να αναφερθώ στα παλαια Θαυμάσια
σπίτια που υπάρχουν (πολλά έρημα και εγκαταλελειμμένα) αλλά και τα
θαυμάσια εκκλησάκια που υπάρχουν ακόμα και στο κέντρο της ΑΘΗΝΑΣ..
Μέσα απο αυτά πιστεύω πως υπάρχουν και τόποι παράξενοι τόποι Δύναμης..
Ο φίλος Ελληνας έκανε ένα βήμα παραπέρα...
Την εσωτερική αναζήτηση...
Δυστυχώς φίλε μου <<Υψωσαμε αμεσως τειχη>> όπως σωστά αναφέρεις..
Γίναμε δέσμιοι....
Η αναζήτηση (ακόμα και η εσωτερικη ) δεν είναι τοίχοι....
Είναι ένα άνοιγμα του να ΒΛΕΠΕΙΣ και να ΝΟΙΩΘΕΙΣ τι υπάρχει γύρο μας.
Ευχαριστώ.
Φίλοι μου καλημέρα σας.
Πριν απο αρκετό καιρό ειχα διαβασει κατι πολυ καλο και μου άρεσε..
Εχει απολυτη σχεση με όλα αυτα που γράφουμε εδω..
"Βασάνισε το σώμα για να καταστρέψεις το πνεύμα"...
Κάτι που ισχύει αν όχι για όλους αλλά για τους περισσότερους..
Πολλές φορές ακούμε , διαβάζουμε κάνε αυτοσυγκέντρωση κάνε το ένα
κάνε το άλλο...........
Πολλά από αυτά είναι σωστά....
Μέσα σε όλα αυτά υπάρχει ο χρόνος ????
Η διάθεση ????
Το κουράγιο ????
Οταν ο άλλος έχει προβλήματα με την δουλειά του , με το αύριο των δικών
του , των παιδιών του , οικονομικό...
Οταν η αβεβαιότητα κυριαρχεί μέσα στην ζωή μας ????
Μέσα απο αυτά θέλω να παρουσιάσω τις δυσκολίες και τα εμπόδια που
υπάρχουν για τις αναζητήσεις μας αλλά και για την πνευματική ανάπτυξη..
Πως δεν είναι κάτι εύκολο...
Ευχαριστώ.
Χάος… όταν ψάχνεις να βρεις μιαν άκρη… όταν ψάχνεις να βρεις πως λειτουργεί η πραγματικότητα, ο εαυτός, η Δύναμη… Βρίσκεις χάος. Εκτός κι αν καταλήξεις σε συμπέρασμα.
Αν αναζητώντας τη δομή της πραγματικότητας πειστείς ότι κάτι έτσι είναι κι έτσι λειτουργεί, βάζεις ένα λιθαράκι στη φυλακή που χτίζεις για τον εαυτό σου. Χα! Τι εννοώ εδώ ο ποιητής…
Οδηγούσα προχτές και μ’έπιασε πάλι μια παλιά γνώριμη κατάσταση. Αισθανόμουν ακριβώς όπως αισθάνεται κάποιος που βρίσκεται σε αστρικό περίπατο, εκεί πάνω στους άλλους αυτούς κόσμους. Όμως βρισκόμουν εδώ κι όχι εκεί. Η κατάσταση αυτή όταν σε πιάνει ΕΔΩ αισθάνεσαι λες και δεν υπάρχει κανένας νόμος της πραγματικότητας. Λες και όλα είναι πιθανά ή/και λογικά να συμβούν. Αισθάνεσαι από πριν τι θα γίνει, ότι σε λίγο ένα άσπρο αυτοκίνητο εμφανιστεί, ότι θα δεις ένα σκύλο στην άκρη του δρόμου, ότι όλα θα πάνε καλά εκεί που κατευθύνεσαι.
Τούτα τα πράγματα δεν χωρούν στα πλαίσια μια συμβατικής πραγματικότητας, ούτε στα πλαίσια μια συμβατικής ψυχολογίας. Κι αναρωτώ τον εαυτό μου… μήπως θα ήταν καλύτερο να αφήσω κάθε αναζήτηση και να ξεχάσω κάθε γνώση; Μήπως γνωρίζοντας Τίποτε για το σύμπαν και τον εαυτό μου, επιτρέπω στον εαυτό μου να αυξήσει τα όρια του ανεκτού «τυχαίου συμβάντος» του σύμπαντος όπου ζει και της «φύσης» που τον απαρτίζει; Μήπως η πλήρη αντίληψη μιας χαοτικής πραγματικότητας επέρχεται από τη παντελή έλλειψη γνώσης επί της πραγματικότητας;
Θυμάμαι το φοίνικα που αναγεννάται από τις στάχτες του. Θυμάμαι τη φράση «Για να αλλάξεις τον εαυτό σου, πρέπει πρώτα να τον ξεχάσεις». Θυμάμαι την αίσθηση της ρευστής πραγματικότητας στο «αστρικό πεδίο»… και φυσικά ξεχνώ ότι πάντα στο βάθος γνωρίζουμε όταν κάτι έρχεται. Το γνωρίζουμε διότι παρατηρούμε τους συγχρονισμούς που το προκαλούν, να ρέουν ανενόχλητοι.
Φυσικά κανείς δε ξέρει ‘τι’, όμως καταλαβαίνει ότι ‘κάτι τρέχει στα γύφτικα’
Φίλοι μου καλησπέρα σας.
Φίλε paul πιστεύω πως με την καταθεση των σκεψεών σου αρχίζουμε να
μπαίνουμε στην καρδιά της αναζήτησης...
Μιλάς για πραγματικότητα και για χάος...
Μα η πραγματικότητα (η όποια πραγματικότητα) έτσι μας την έμαθαν
ή έτσι ήθελαν να μας την μάθουν..
Η ρευστότητα που είναι μέρος της εναλλαγής ΧΑΟΣ-ΤΑΞΗ...
Ο αέναος κυκλος αυτός μας δίνει την πραγματικότητα...
Αλλά μέσα σε αυτόν το κύκλο δυνάμεθα μερικες φορές να νοιώσουμε έστω
και στιγμιαία την ρευστότητα...
Αναφέρεις..
<<Μήπως γνωρίζοντας Τίποτε για το σύμπαν και τον εαυτό μου, επιτρέπω
στον εαυτό μου να αυξήσει τα όρια του ανεκτού «τυχαίου συμβάντος» του
σύμπαντος όπου ζει και της «φύσης» που τον απαρτίζει; Μήπως η πλήρη
αντίληψη μιας χαοτικής πραγματικότητας επέρχεται από τη παντελή έλλειψη
γνώσης επί της πραγματικότητας; >>
Μέ έβαλες σε σκεψεις και θα αντιπροτείνω κάτι άλλο..
Εάν απο μέσα μας βγάλουμε τις μέχρι τώρα αντιλήψεις περί πραγματικότητας
αντιληφθούμε πραγματικά τι συμβαίνει γύρο μας ????
Ευχαριστώ.
Χμμμμ…
Για να μην επαναλαμβάνω τις θέσεις σε ολόκληρα κατεβατά αλλά και για να μην πω πολλά λόγια που θα παρεκτρέψουν ίσως το θέμα τούτο, απλά σου προτείνω να διαβάσεις 2 από τα κείμενά μου στα άρθρα μελών. Την αβέβαιη πραγματικότητα και το Φύσης. Το δεύτερο είναι γραμμένο από μένα για μένα, για αυτό είναι και δυσνόητο. Έχει πολύ συμπυκνωμένο νόημα και πιθανότατα πολλές από τις σημαντικές περιγραφές του δεν θα τις συλλάβεις όχι διότι δεν θα μπορέσεις εσύ ή ο οποιοσδήποτε, αλλά επειδή δεν τις παρουσιάζω αναλυτικά.
Σου προτείνω αυτά τα δύο κείμενα για να σου δημιουργήσω ερωτήματα αλλά και να σου δώσω μιαν άλλη προοπτική. Αν έχεις ερωτήσεις στείλε μου π.μ. ή αν θες τις συζητάμε εδώ.
Πολύ ενδιαφέρον θέμα πάντως.
Φίλοι μου καλημέρα σας.
Φίλε paul ασφαλώς και θα διαβάσω τα άρθρα σου και θα ήθελα να τα
συζητήσουμε στο παρόν θέμα ώστε και άλλοι φίλοι να καταθέσουν τις όποιες
απόψεις τους.
Ευχαριστώ.
Και εγώ είμαι υπέρ της αναζήτησης και της έρευνας σε όλους τους τομείς. Επίσης είμαι υπέρ του κριτικού πνεύματος, της σύνθεσης και του θετικού τρόπου σκέψης. Χωρίς αυτά άλλωστε δεν θα υπήρχε καμία εξέλιξη πουθενά.
Φίλοι μου καλησπέρα σας.
Φίλε Grayscull δεν υπάρχει αμφιβολία πως σε κάθε αναζήτηση ερευνα κλπ
πρέπει να υπάρχει κριτικο πνεύμα σύνθεση και θετικός τρόπο σκέψης...
Αλλά φτάνουν αυτά ????????
Ενας αναζητητής/ερευνητής δεν πρεπει να είναι και ονειροπόλος να έχει
φαντασία ?????
Θυμάμαι πριν απο μερικά χρόνια ότα είχε έλθει ο Νανόπουλος και έκανε μια
ομιλία για την θεωρία των Υπερχορδων νόμιζες πως μίλαγε ένας ποιητής..
Εβλεπε και ένοιωθε όλα αυτα που έλεγε...
Ευχαριστώ.
Θυμάμαι πριν απο μερικά χρόνια ότα είχε έλθει ο Νανόπουλος και έκανε μια
ομιλία για την θεωρία των Υπερχορδων νόμιζες πως μίλαγε ένας ποιητής..
Εβλεπε και ένοιωθε όλα αυτα που έλεγε...
Ευχαριστώ.
Ακριβώς! Το οτι κάποιος είναι παθιασμένος με κάτι και έχει την φαντασία, το ευρή πνεύμα, το ανοιχτό μυαλό (όπως θέλετε πείτε το) να ψάξει λίγο παραπέρα απο το σύνηθες ή να κάνει πιο τολμηρές ερωτήσεις/αναζητήσεις, δεν σημαίνει οτι δεν έχει κριτικό πνέυμα. Σίγουρα χρειάζονται και τα δύο, αλλιώς ή θα είσαι έρμαιο της κάθε θεωρίας και θα 'τρέχεις' πίσω απο οποιαδήποτε δοξασία ή θα καταλήξεις ένα στεγνό και κυνικό άτομο που δεν θα πιστεύει τίποτα το οποίο δεν θα έχει πρώτα δει και ζήσει ο ίδιος.
Πιστεύω πως στην όποια αναζήτηση και έρευνα η φαντασία και η τόλμη θα πρέπει να βαδίζουν χέρι-χέρι με την κριτική σκέψη. Μια υγειής κριτική σκέψη άλλωστε, δεν σημαίνει οτι απορρίπτω οτι δεν βλέπω και δεν οτι δεν βαδίζει με τις ήδη υπάρχουσες θεωρίες, αλλά οτι αναλογίζομαι και προσπαθώ να κατανοήσω οτι ακούω/διαβάζω κτλ. και δεν το 'καταπίνω αμάσητο'...
Φίλοι μου καλημέρα σας.
Η φίλη Ophelia συνδέει την φαντασία, το ευρή πνεύμα, το ανοιχτό μυαλό για
να ψάξει λίγο παραπέρα απο το σύνηθες ή να κάνει πιο τολμηρές
ερωτήσεις/αναζητήσεις.
Συνάμα βέβαια να έχει κριτικό πνεύμα ,σύνθεση και θετικό τρόπο σκέψης...
Όλα αυτά όμως να μην γίνονται βαρίδια το ένα στο άλλο για την οποιδήποτε
αναζήτηση..
Ευχαριστώ.
Φίλοι μου καλησέρα σας.
Πιστεύω πως στις όποιες αναζητήσεις πρέπει να είμαστε ανοιχτοί στην σκέψη
μας και χωρις προκαταλήψεις αλλά το κυριότερο χωρις ΔΟΓΜΑΤΙΣΜΟ...
Σε αυτό το σημείο που πιστεύω πως είναι σημείο κλειδί πολλοί σκοντάφτουν..
Με τον ΔΟΓΜΑΤΙΣΜΟ αναζήτηση δεν γίνεται...
Ενα άλλο σημείο είναι οι προσωπικες ΒΙΩΜΑΤΙΚΕΣ εμπειρίες...
Κατά την διάρκεια των αναζητήσεων πιθανως να υπάρξουν ΒΙΩΜΑΤΙΚΕΣ
εμπειρίες....
Εκεί το θέμα λιγάκι το θέμα μπερδεύεται...
Τις αναφέρεις η όχι ?????
Εαν τις αναφέρεις υπάρχει ο φόβος του χλευασμού...
Πόλλοί δεν τις αναφέρουν...
Προτιμούν να τις κρατήσουν για τον εαυτόν τους..
Ευχαριστώ.
Φίλοι μου καλημέρα σας.
Επανέρχομαι στο θέμα του δογματισμού.
Ο όποιος δογματισμός που προέρχεται απο ομάδα/ες η απλούς ανθρώπους έχει
σαν σκοπό όχι μόνο την απόρριψη στοιχείων ή βιωματικών εμπειριών αλλά
ταυτόχρονα γίνεται και το ανάχωμα για όποια συνέχιση της ίδιας της έρευνας..
Νομίζω πως όλοι μας έχουμε δει τετοιες καταστάσεις...
Ισως ο ερευνητής θα πρέπει να κλείνει τα αυτιά του σε τετοιες περιπτώσεις
αλλά συνάμα όμως να διακρίνει τις αξιόπιστες και άδολες αντιρρήσεις..
Δύσκολο αυτό μεν αλλά ο κάθε ερευνητης θα πρέπει να το κάνει..
Ευχαριστώ.
vBulletin® v3.8.4, Copyright ©2000-2025, Jelsoft Enterprises Ltd.