Η σπορά του κακού - Μιχάλης Μώρος

[Antonia]

http://www.metafysiko.gr/fantasygate/useruploads/Image/Diigimata/Spora%20toy%20kakoy/spora.jpg





Ένα χωριό στην Αρκαδία πνίγεται από τα δέντρα και τα φυτά εξαιτίας του μίσους και της κακίας που έδειξε απέναντι σε ένα αθώο αλλά χαρισματικό παιδί, το Γιάννη...

Διαβάστε τη νέα ιστορία του Μιχάλη -ένα ακόμα κομμάτι από το μεγάλο παζλ της μυθολογίας των Κηλίδων! Το διήγημα αυτό σίγουρα θα σας καθηλώσει με τις λεπτομερέστατες σκηνές που περιέχει, ενώ η αφήγηση του ταλαντέχου Μιχάλη θα σας εντυπωσιάσει όπως πάντα!

Συγχαρητήρια Μιχάλη για την εξαιρετική σου δουλειά! :)

http://www.metafysiko.gr/fantasygate/index.php?module=writeit&action=read&id=71

[ελληνας]

Φιλε Μιχαλη σε ειχα ξαναρωτησει και πιο παλια με αφορμη την ιστορια του μικρου γιωργακη αν τα εχεις διαβασει αυτα η τα φανταζεσαι
Ε λοιπον η παραπανω ιστορια ειναι ενα γεγονος που ειχε γινει παλια σε ενα χωριο της αρκαδιας αλλα δε θυμαμαι το ονομα του
Βλεπεις η καταγωγη μου ειναι απο αυτα τα μερη και ξερω πολους απο τους θρυλους που κυκλοφορανε σε αυτα τα μερη απο πρωτο χερι
Θα επανελθω με το ονομα του χωριου και περισσοτερες λεπτομερειες
Παντως για αλλη μια φορα εμεινα αφωνος απο ολα

[henriksmir]

Τα συγχαρητήρια μου για το πολύ όμορφο διήγημά σου. Ο τρόπος που γράφεις είναι πραγματικά καθηλωτικός!

[Μιχάλης]

Αγαπητοί Έλληνας και Ερρίκο, σας ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια και χαίρομαι που σας άρεσε η ιστορία μου.
Θα μου επιτρέψετε να σας διηγηθώ λίγο για αυτή. Πράγματι, υπάρχει στην εθνική οδό ένας ξεραμένος λόφος με ένα ερείπιο επάνω του. Έχει μια περίεργη ενέργεια και πάντα όποτε περνούσα από εκεί ένιωθα μαγνητισμένος αλλά, επειδή συνήθως εγώ οδηγώ, δεν μπορούσα να τον προσέξω καλύτερα.
Κάποια στιγμή, όμως, πήγαινα Τρίπολη για διασκέδαση και ήμουν συνοδηγός. Ήταν βράδυ θυμάμαι και έβρεχε κι εγώ κοιτούσα έξω από το τζάμι, στην εντελώς αντίθετη πλευρά (ο λόφος είναι στην πλευρά του οδηγού όταν πηγαίνεις προς Τρίπολη). Ξαφνικά κι ενώ συζητούσαμε με τον κολλητό μου, ακούω ένα βουητό μέσα στα αυτιά μου και, ενώ γύρισα να δω το λόφο ξανά, πέρασαν αστραπιαία από τα μάτια μου οι εικόνες του διηγήματος που σας παρουσίασα.
Δεν ξέρω αν αυτό ήταν απλώς η ιδέα, η έμπνευση που μου ήρθε εκείνη τη στιγμή ή αν ακόμη ήταν μια εγγραφή του χώρου που προβλήθηκε ξαφνικά στον εγκέφαλό μου. Έχω ξαναπεί ότι ενώ οι ιστορίες που γράφω ουσιαστικά δεν είναι αληθινές, έχω ώρες ώρες την εντύπωση πως όλα αυτά που λέω κάπου έχουν ξανασυμβεί κι εγώ απλά τα αναπαράγω.
Ωστόσο, δεν είχα υπόψη μου καμία τέτοια ιστορία όταν έγραφα τη σπορά του κακού. Το διήγημα περιέχει απλά και μόνο τις σκηνές που είδα εκείνο το βροχερό βράδυ. Και αν υποθέσουμε πως κάνω διηγήματα όλες αυτές τις εικόνες που συνεχώς βλέπω, να είστε σίγουροι πως υπάρχει υλικό για εκατοντάδες διηγήματα.

[ELPINIKI]

...ένα μαγικό παραμύθι που θα ήθελα να διαβάσω και σε παιδιά...
...μια μαγική ιστορία που συναρπάζει τους "μεγάλους"...


:) ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ... :)

[galadriel]

Μερικές φορές μοιάζει σαν ένα άλλο χέρι να έχει γράψει μια ιστορία. Ενα χέρι, ένας νους από έναν άλλο πιο όμορφο και πιο μυστηριώδη κόσμο, κι όμως απόλυτα παράλληλο με τον δικό μας. Τόσο πολύ που λες να, αν απλώσω το χέρι μου θα μπορούσα να τον αγγίξω. Νομίζω ότι αυτή η ιστορία είναι μία από αυτές τις περιπτώσεις.

να είσαι καλά Μιχάλη, πάντα τέτοια!