angel76
28-02-08, 09:26
«ΠΕΡΙΚΛΗΣ, ΗΡΑΚΛΗΣ, ΗΡΑΚΛΕΙΤΟΣ ΟΙ ΜΥΣΤΑΓΩΓΟΙ ΤΟΥ ΤΑΓΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΠΑΓΩΝΙΟΥ ΣΑΝ ΣΥΜΒΟΛΟΥ ΤΗΣ ΘΕΑΣ ΗΡΑΣ – ΑΙΘΕΡΟΣ ΩΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ ΘΕΑ ΚΑΙ Η ΣΧΕΣΗ ΤΗΣ ΚΑΤΑΛΗΞΕΩΣ – ΚΛΗΣ ΜΕ ΤΟ ΚΛΕΙΤΟΣ Η’ ΜΥΗΜΕΝΟΣ»
Ή
«ΑΚΡΟΠΟΛΗ – ΠΕΝΤΕΛΗ. ΟΙ ΜΥΗΜΕΝΟΙ ΣΤΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΗΡΑΣ ΚΑΙ Η ΜΟΡΦΟΔΙΑΤΑΞΗ ΜΕΣΩ ΚΑΝΑΛΑΡΙΣΜΑΤΟΣ ΤΩΝ ΡΕΥΣΤΩΝ ΤΗΣ ΓΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΕΔΙΟΥ ΠΟΥ ΠΑΡΑΓΟΥΝ ΚΑΠΟΙΟΙ ΑΣΤΕΡΙΣΜΟΙ ΣΕ ΑΡΧΑΙΑ ΙΕΡΑ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΤΕΛΕΣΗ ΤΩΝ ΤΕΛΕΤΩΝ ΙΕΡΩΝ ΜΥΣΤΗΡΙΩΝ»
Τα άρρητα λόγια της κυρίας Αλτάνη (εκδ. Γεωργιάδη) είναι ένα μικρό μέρος του ευρύτερου φάσματος της διδασκαλίας των μυημένων στα μυστήρια της θεάς Ήρας – Αιθέρος προς τους νεοεμφανιζομένους μύστες ή κλεις «κλειδιά» εξού και το κλης (μυημένος) «π.χ. Ηρα-κλής» προκειμένου δια των ιερών μυστηρίων που λάμβαναν χώρα σε τόπους και χρόνους υψηλά δονούμενης ενέργειας να επιτύχουν την Δια-ζευξη και συ-Ζευξη (ΔΙΑΣ - ΖΕΥΣ) της ύλης του σύμπαντος, μέσω του αλληλοσυσχετισμού και της αλληλοεπιδράσεως μεταξύ του Μικροκοσμικού ανθρώπου με τον Μακροκοσμικό ουρανό και την δημιουργό αιθέρα «Ήρα», έτσι όπως μας κληροδοτήθηκαν οι τεχνικές και οι εφαρμογές αυτές με μυστικό τρόπο από τους ορφικούς, τους πυθαγόρειους, τον Πλάτωνα και φυσικά τον Ηράκλειτο «Ήρα + κλείτος = μυημένος της Ήρας» κ.α. (ανάλογα είναι και τα κλειδιά του Σολομώντα). Αξιομνημόνευτοι άνθρωποι και μύστες που είτε σαν τον ένδοξο Περικλή ο οποίος αναστήλωσε τον ναό της παρθένου Αθηνάς – Σοφίας με Πεντελικό μάρμαρο καθώς και τα Προπύλαια οδηγώντας με την οικοδυναμική αυτή πράξη στην νέα μορφοδιάταξη και την ανέλιξη του βιοενεργειακού επιπέδου της πόλεως των Αθηναίων οδηγώντας όπως ήταν φυσικό στο χρυσό αιώνα του Περικλή.
Είτε σαν τον Ηρακλή «Ήρα + κλη» = μυημένος στην Ήρα, ο οποίος μας οδηγεί δια των άθλων του στους αστερισμούς μέσα στους οποίους όπως μας λέει ο Τίμαιος στον ομώνυμο διάλογο του Πλάτωνα (42 D)
«Η Γη, η Σελήνη και τα άλλα άστρα
Είναι όργανα του Χρόνου (Κρόνου = Κόρου + νου)
Επί των οποίων εσπάρησαν οι ψυχαί»
Σαν ψυχή μύστη και ο Ηρακλής μέσα από τους 12 άθλους – ζώδια συν κάποιες ιδιαίτερες αστρικές θέσεις πάνω στις οποίες φαίνεται να τροχιοδρομεί ο ήλιος εγείροντας την αλλαγή στη ψυχή του καθένα από εμάς ως Ηρακλή – μύστη – ατομική οντότητα μας καθιστά από Εγω-κεντρικό/ Γεω-κεντρικό άτομο – ψυχή σε ηλιοκεντρικό.
Και επειδή ο χρόνος σας και ο χώρος σας είναι πολύτιμος θα συμπτύξω όσο μπορώ τις αναλύσεις και θα αρκεστώ να αναφερθώ στον Ηρακλή ως άνθρωπο και ως μύστη μα κυρίως στο δεύτερο ο οποίος έχει δημιουργήσει πάμπολλα ερωτήματα για την ασταθή συμπεριφορά του και τα πάθη του. Δυστυχώς για τους αμύητους και τους μη πεπαιδευμένους στη βαθυτέρα γνώση της ψυχής έτσι όπως αυτή αποκαλύπτεται μέσα από τους μύθους σε σύνδεσμο πάντα με το σύμπαν δεν γίνεται κατανοητό ότι ο μύθος πάντα αποτελείται από δυο μέρη, 1) μύθος = μαθώς = μάθημα, 2) την καθεαυτό ιστορία η οποία αποτελεί τον σκελετό και την κάλυψη του μύθου και μπορεί να είναι ένα υπαρκτό γεγονός ή μια ιστορία.
Έτσι, ο Ηρακλής ναι μεν είναι ο άνθρωπος με τα πάθη τους φόβους και την εγωκεντρική άποψη ζωής στον οποίο ο Φιλοκτήτης υπήρξε «φορεύς είναι οι τόξων» εν ολίγοις του πήγαινε το γράμμα στην λαϊκιστή καθομιλουμένη παρόλα αυτά όμως είναι ο πρώτος ο οποίος εισήλθε στα μυστήρια του αιθέρος που μέχρι τότε ήταν απαγορευμένα για θνητό.
Για να καταστεί ο αναγνώστης – στοχαστής – Ηρακλής σε μύστη / κλειτώ της θεάς Ήρας πρέπει να συλλάβει το βαθύτερο νόημα των 12 άθλων, επιπέδων εξελικτικής διανόησης δια των ελήξεων των λέξεων των μύθων (μαθημάτων) στους εγκεφαλικούς έλικες.
Έτσι ο Ηρακλής από γεωκεντρικός καθίσταται ηλιοκεντρικός γι’ αυτό ακριβώς τον λόγο οι μύθοι είναι γραμμένοι έτσι, δεν είναι αυτούσια βιογραφία είναι καλυμμένη συμβολολογία πίσω από αληθινά γεγονότα.
Πάμε στο δεύτερο επίπεδο συμβόλων το οποίο μόνο με εκτενή ανάλυση σε κάποιο βιβλίο μπορεί να αναλυθεί. Για να μην μακρηγορούμε σας στέλνω δυο εικόνες μαζί με το κείμενο που απαντάνε στο καίριο ερώτημα, φορούσε ο Ηρακλής λεοντή; Και αν ναι, γιατί; Στην πρώτη εικόνα που θα δείτε την μικρή ο Ηρακλής φοράει «Κυνή» δηλαδή σκυλοκέφαλο σκούφο, ο λόγος είναι ότι θέλει να μας δείξει ότι ήταν μυημένος «στους Μύστες του Τάγματος του αστερισμού του Κυνός» στη δεύτερη εικόνα την μεγάλη από το βιβλίο των αρρήτων λόγων της κυρίας Αλτάνη τον βλέπουμε να φοράει λεοντή – στικτή ή κοινώς λεοπάρδαλη, είχα μιλήσει στην κυρία Αλτάνη για αυτό αλλά και ο δικός της χρόνος την πίεζε και το θέμα αυτό είναι πάρα πολύ λεπτό στο οποίο επισερχόμεθα μιας και το δέρμα αυτό ανήκε στο λέοντα της Νεμέας ως προς τον μύθο, ως προς την πραγματικότητα σύμφωνα με παλαιοντολογικά ευρήματα πολλές χιλιάδες χρόνια πριν εμφανιστεί ο σημερινός άνθρωπος στη γη, όντως στην περιοχή εκεί ζούσαν λεοπαρδάλεις, και το ερώτημα που είχα θέσει στην κυρία Αλτάνη ήταν το εξής απλό ότι για να έζησε ο Ηρακλής σε εποχές τέτοιες ώστε να σκοτώσει την τελευταία του είδους λεοπάρδαλη γεννάται το ερώτημα του πότε πρωτοπάτησε ο άνθρωπος στη γη σαν άνθρωπος και όχι σαν μαϊμού;, αφού τα ευρήματα μας πάνε σε εποχές πανάρχαιες πολλές χιλιάδες χρόνια πίσω από την επίσημη ιστορικά αναγνωρισμένη στιγμή που υποτίθεται ότι εμφανίστηκε ο homo sapiens. Όλα αυτά πέρα από τον μύθο. Προσέξτε τώρα! Είπα πέρα από το μύθο γιατί οι απεικονίσεις στα αγγεία όπως αυτή που σας στέλνω μας δείχνουν κάτι το οποίο είναι πιστοποιημένο και από τους παλαιοντολόγους ότι δηλαδή ο Ηρακλής φορούσε λεοπάρδαλη. Ας πάμε τώρα στους μύθους στους οποίους αναφέρετε σε δυο τουλάχιστον από αυτούς το όνομα της θεάς Ήρας πράγμα που σημαίνει ότι πρόκειται για κωδικοποιημένο μήνυμα για τους μύστες. Ένας από αυτούς τους μύθους είναι και αυτός του λέοντα της Νεμέας ο οποίος έρχεται σε πλήρη αντίθεση με την αλήθεια των αγγείων που πιστοποιείται και ταυτίζεται και με τα παλαιοντολογικά ευρήματα. Ας δούμε τώρα τι λέει αυτός ο μύθος μέσα από το νεότερο εγκυκλοπαιδικό λεξικό του ηλίου, τόμος 9 λίμα Ηρακλής, ο λέων της Νεμέας είναι ο πρώτος άθλος του Ηρακλή κατά την θεογονία (326) ο λέων αυτός ήταν γιος της Έχιδνας και ενός αδερφού της Θηβαϊκής σφίγγας, απόγονος του Όρθρου γιου του Τυφώνος. Τον ανέθρεψε η Ήρα η οποία τον εξαπέλυσε μετά στο δάσος της Νεμέας (οθεν μηλοδαϊκταν θρέψε λευκώλενος Ήρα). Περιφερόμενος εκεί ανερχόμενος εις τα όρη τρίτων και Απέσαντα ήταν η μάστιγα της περιοχής. Κατά την λαϊκή του τόπου παράδοση ο λέων αυτός ήταν γιος της σελήνης η οποία κατά παράκληση της Ήρας τον άφησε να πέσει επί του Απέσαντος, κατά τον Διόδωρο ήταν «άτρωτος σιδήρω και χαλκώ και λίθω» εδώ παρακαλώ δώστε έμφαση πρώτον στην πτώση του όντος από τον ουρανό και το ότι ήταν σιδερένιο, χάλκινο και λίθινο συνάμα. Εξωγήινη οντότητα, ρομπότ ή κάτι άλλο; Ο δεύτερος μύθος έχει να κάνει με την λερναία ύδρα, η οποία κατ΄ατην θεογονία του Ησίοδου (313) ήταν θυγατέρα του Τυφώνος και της Έχιδνας και ανατράφει επίσης από την Ήρα. Όπως είπαμε προηγουμένως Ήρα = Αιθέρας άρα σχετίζεται με ότι ουράνιο και στην περίπτωση της ύδρας σύμφωνα με το το νεότερο εγκυκλοπαιδικό λεξικό του ηλίου, τόμος 9 λίμα Ηρακλής (αστρονομία) μας αναφέρει «η λαμπρότερη των αστέρων του Ηρακλέος αναφέρονται στον κατάλογο της μαθηματικής συντάξεως του Πτολεμαίου και δη 6 αστέρες τρίτου μεγέθους και 17 τετάρτου μεγέθους. Οι αρχαίοι γραμμοδετούντες τους κυριοτέρους αυτούς αστέρας εσχιμάτιζον τον ήρωα Ηρακλή γονυκλινή επί του δράκοντος (λερναίας ύδρας), δι’ ο και εις τον εν λόγω αστερισμών έδιδαν προ έτη και την επωνυμίαν ο εν γόνασι».
Για να επιστρέψουμε στο θέμα γεωκεντρισμός – ηλιοκεντρισμός και να κλείσουμε το σημείο που ο ήλιος κατά την διέλευσή του περνά προς τα ανατολικά του αστερισμού «Ο» του Ηρακλέους καλείται «Άπηξ» ή και «Κόριμβος», με αυτό θέλω να κλείσω λέγοντας ότι γίνεται φανερό η επαφή της ψυχής του μικρόκοσμου ανθρώπου μέσω των μύθων, μαθημάτων με τον μακρόκοσμο των πλανητών δημιουργημάτων της Ήρας Αιθέρος.
Ή
«ΑΚΡΟΠΟΛΗ – ΠΕΝΤΕΛΗ. ΟΙ ΜΥΗΜΕΝΟΙ ΣΤΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΗΡΑΣ ΚΑΙ Η ΜΟΡΦΟΔΙΑΤΑΞΗ ΜΕΣΩ ΚΑΝΑΛΑΡΙΣΜΑΤΟΣ ΤΩΝ ΡΕΥΣΤΩΝ ΤΗΣ ΓΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΕΔΙΟΥ ΠΟΥ ΠΑΡΑΓΟΥΝ ΚΑΠΟΙΟΙ ΑΣΤΕΡΙΣΜΟΙ ΣΕ ΑΡΧΑΙΑ ΙΕΡΑ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΤΕΛΕΣΗ ΤΩΝ ΤΕΛΕΤΩΝ ΙΕΡΩΝ ΜΥΣΤΗΡΙΩΝ»
Τα άρρητα λόγια της κυρίας Αλτάνη (εκδ. Γεωργιάδη) είναι ένα μικρό μέρος του ευρύτερου φάσματος της διδασκαλίας των μυημένων στα μυστήρια της θεάς Ήρας – Αιθέρος προς τους νεοεμφανιζομένους μύστες ή κλεις «κλειδιά» εξού και το κλης (μυημένος) «π.χ. Ηρα-κλής» προκειμένου δια των ιερών μυστηρίων που λάμβαναν χώρα σε τόπους και χρόνους υψηλά δονούμενης ενέργειας να επιτύχουν την Δια-ζευξη και συ-Ζευξη (ΔΙΑΣ - ΖΕΥΣ) της ύλης του σύμπαντος, μέσω του αλληλοσυσχετισμού και της αλληλοεπιδράσεως μεταξύ του Μικροκοσμικού ανθρώπου με τον Μακροκοσμικό ουρανό και την δημιουργό αιθέρα «Ήρα», έτσι όπως μας κληροδοτήθηκαν οι τεχνικές και οι εφαρμογές αυτές με μυστικό τρόπο από τους ορφικούς, τους πυθαγόρειους, τον Πλάτωνα και φυσικά τον Ηράκλειτο «Ήρα + κλείτος = μυημένος της Ήρας» κ.α. (ανάλογα είναι και τα κλειδιά του Σολομώντα). Αξιομνημόνευτοι άνθρωποι και μύστες που είτε σαν τον ένδοξο Περικλή ο οποίος αναστήλωσε τον ναό της παρθένου Αθηνάς – Σοφίας με Πεντελικό μάρμαρο καθώς και τα Προπύλαια οδηγώντας με την οικοδυναμική αυτή πράξη στην νέα μορφοδιάταξη και την ανέλιξη του βιοενεργειακού επιπέδου της πόλεως των Αθηναίων οδηγώντας όπως ήταν φυσικό στο χρυσό αιώνα του Περικλή.
Είτε σαν τον Ηρακλή «Ήρα + κλη» = μυημένος στην Ήρα, ο οποίος μας οδηγεί δια των άθλων του στους αστερισμούς μέσα στους οποίους όπως μας λέει ο Τίμαιος στον ομώνυμο διάλογο του Πλάτωνα (42 D)
«Η Γη, η Σελήνη και τα άλλα άστρα
Είναι όργανα του Χρόνου (Κρόνου = Κόρου + νου)
Επί των οποίων εσπάρησαν οι ψυχαί»
Σαν ψυχή μύστη και ο Ηρακλής μέσα από τους 12 άθλους – ζώδια συν κάποιες ιδιαίτερες αστρικές θέσεις πάνω στις οποίες φαίνεται να τροχιοδρομεί ο ήλιος εγείροντας την αλλαγή στη ψυχή του καθένα από εμάς ως Ηρακλή – μύστη – ατομική οντότητα μας καθιστά από Εγω-κεντρικό/ Γεω-κεντρικό άτομο – ψυχή σε ηλιοκεντρικό.
Και επειδή ο χρόνος σας και ο χώρος σας είναι πολύτιμος θα συμπτύξω όσο μπορώ τις αναλύσεις και θα αρκεστώ να αναφερθώ στον Ηρακλή ως άνθρωπο και ως μύστη μα κυρίως στο δεύτερο ο οποίος έχει δημιουργήσει πάμπολλα ερωτήματα για την ασταθή συμπεριφορά του και τα πάθη του. Δυστυχώς για τους αμύητους και τους μη πεπαιδευμένους στη βαθυτέρα γνώση της ψυχής έτσι όπως αυτή αποκαλύπτεται μέσα από τους μύθους σε σύνδεσμο πάντα με το σύμπαν δεν γίνεται κατανοητό ότι ο μύθος πάντα αποτελείται από δυο μέρη, 1) μύθος = μαθώς = μάθημα, 2) την καθεαυτό ιστορία η οποία αποτελεί τον σκελετό και την κάλυψη του μύθου και μπορεί να είναι ένα υπαρκτό γεγονός ή μια ιστορία.
Έτσι, ο Ηρακλής ναι μεν είναι ο άνθρωπος με τα πάθη τους φόβους και την εγωκεντρική άποψη ζωής στον οποίο ο Φιλοκτήτης υπήρξε «φορεύς είναι οι τόξων» εν ολίγοις του πήγαινε το γράμμα στην λαϊκιστή καθομιλουμένη παρόλα αυτά όμως είναι ο πρώτος ο οποίος εισήλθε στα μυστήρια του αιθέρος που μέχρι τότε ήταν απαγορευμένα για θνητό.
Για να καταστεί ο αναγνώστης – στοχαστής – Ηρακλής σε μύστη / κλειτώ της θεάς Ήρας πρέπει να συλλάβει το βαθύτερο νόημα των 12 άθλων, επιπέδων εξελικτικής διανόησης δια των ελήξεων των λέξεων των μύθων (μαθημάτων) στους εγκεφαλικούς έλικες.
Έτσι ο Ηρακλής από γεωκεντρικός καθίσταται ηλιοκεντρικός γι’ αυτό ακριβώς τον λόγο οι μύθοι είναι γραμμένοι έτσι, δεν είναι αυτούσια βιογραφία είναι καλυμμένη συμβολολογία πίσω από αληθινά γεγονότα.
Πάμε στο δεύτερο επίπεδο συμβόλων το οποίο μόνο με εκτενή ανάλυση σε κάποιο βιβλίο μπορεί να αναλυθεί. Για να μην μακρηγορούμε σας στέλνω δυο εικόνες μαζί με το κείμενο που απαντάνε στο καίριο ερώτημα, φορούσε ο Ηρακλής λεοντή; Και αν ναι, γιατί; Στην πρώτη εικόνα που θα δείτε την μικρή ο Ηρακλής φοράει «Κυνή» δηλαδή σκυλοκέφαλο σκούφο, ο λόγος είναι ότι θέλει να μας δείξει ότι ήταν μυημένος «στους Μύστες του Τάγματος του αστερισμού του Κυνός» στη δεύτερη εικόνα την μεγάλη από το βιβλίο των αρρήτων λόγων της κυρίας Αλτάνη τον βλέπουμε να φοράει λεοντή – στικτή ή κοινώς λεοπάρδαλη, είχα μιλήσει στην κυρία Αλτάνη για αυτό αλλά και ο δικός της χρόνος την πίεζε και το θέμα αυτό είναι πάρα πολύ λεπτό στο οποίο επισερχόμεθα μιας και το δέρμα αυτό ανήκε στο λέοντα της Νεμέας ως προς τον μύθο, ως προς την πραγματικότητα σύμφωνα με παλαιοντολογικά ευρήματα πολλές χιλιάδες χρόνια πριν εμφανιστεί ο σημερινός άνθρωπος στη γη, όντως στην περιοχή εκεί ζούσαν λεοπαρδάλεις, και το ερώτημα που είχα θέσει στην κυρία Αλτάνη ήταν το εξής απλό ότι για να έζησε ο Ηρακλής σε εποχές τέτοιες ώστε να σκοτώσει την τελευταία του είδους λεοπάρδαλη γεννάται το ερώτημα του πότε πρωτοπάτησε ο άνθρωπος στη γη σαν άνθρωπος και όχι σαν μαϊμού;, αφού τα ευρήματα μας πάνε σε εποχές πανάρχαιες πολλές χιλιάδες χρόνια πίσω από την επίσημη ιστορικά αναγνωρισμένη στιγμή που υποτίθεται ότι εμφανίστηκε ο homo sapiens. Όλα αυτά πέρα από τον μύθο. Προσέξτε τώρα! Είπα πέρα από το μύθο γιατί οι απεικονίσεις στα αγγεία όπως αυτή που σας στέλνω μας δείχνουν κάτι το οποίο είναι πιστοποιημένο και από τους παλαιοντολόγους ότι δηλαδή ο Ηρακλής φορούσε λεοπάρδαλη. Ας πάμε τώρα στους μύθους στους οποίους αναφέρετε σε δυο τουλάχιστον από αυτούς το όνομα της θεάς Ήρας πράγμα που σημαίνει ότι πρόκειται για κωδικοποιημένο μήνυμα για τους μύστες. Ένας από αυτούς τους μύθους είναι και αυτός του λέοντα της Νεμέας ο οποίος έρχεται σε πλήρη αντίθεση με την αλήθεια των αγγείων που πιστοποιείται και ταυτίζεται και με τα παλαιοντολογικά ευρήματα. Ας δούμε τώρα τι λέει αυτός ο μύθος μέσα από το νεότερο εγκυκλοπαιδικό λεξικό του ηλίου, τόμος 9 λίμα Ηρακλής, ο λέων της Νεμέας είναι ο πρώτος άθλος του Ηρακλή κατά την θεογονία (326) ο λέων αυτός ήταν γιος της Έχιδνας και ενός αδερφού της Θηβαϊκής σφίγγας, απόγονος του Όρθρου γιου του Τυφώνος. Τον ανέθρεψε η Ήρα η οποία τον εξαπέλυσε μετά στο δάσος της Νεμέας (οθεν μηλοδαϊκταν θρέψε λευκώλενος Ήρα). Περιφερόμενος εκεί ανερχόμενος εις τα όρη τρίτων και Απέσαντα ήταν η μάστιγα της περιοχής. Κατά την λαϊκή του τόπου παράδοση ο λέων αυτός ήταν γιος της σελήνης η οποία κατά παράκληση της Ήρας τον άφησε να πέσει επί του Απέσαντος, κατά τον Διόδωρο ήταν «άτρωτος σιδήρω και χαλκώ και λίθω» εδώ παρακαλώ δώστε έμφαση πρώτον στην πτώση του όντος από τον ουρανό και το ότι ήταν σιδερένιο, χάλκινο και λίθινο συνάμα. Εξωγήινη οντότητα, ρομπότ ή κάτι άλλο; Ο δεύτερος μύθος έχει να κάνει με την λερναία ύδρα, η οποία κατ΄ατην θεογονία του Ησίοδου (313) ήταν θυγατέρα του Τυφώνος και της Έχιδνας και ανατράφει επίσης από την Ήρα. Όπως είπαμε προηγουμένως Ήρα = Αιθέρας άρα σχετίζεται με ότι ουράνιο και στην περίπτωση της ύδρας σύμφωνα με το το νεότερο εγκυκλοπαιδικό λεξικό του ηλίου, τόμος 9 λίμα Ηρακλής (αστρονομία) μας αναφέρει «η λαμπρότερη των αστέρων του Ηρακλέος αναφέρονται στον κατάλογο της μαθηματικής συντάξεως του Πτολεμαίου και δη 6 αστέρες τρίτου μεγέθους και 17 τετάρτου μεγέθους. Οι αρχαίοι γραμμοδετούντες τους κυριοτέρους αυτούς αστέρας εσχιμάτιζον τον ήρωα Ηρακλή γονυκλινή επί του δράκοντος (λερναίας ύδρας), δι’ ο και εις τον εν λόγω αστερισμών έδιδαν προ έτη και την επωνυμίαν ο εν γόνασι».
Για να επιστρέψουμε στο θέμα γεωκεντρισμός – ηλιοκεντρισμός και να κλείσουμε το σημείο που ο ήλιος κατά την διέλευσή του περνά προς τα ανατολικά του αστερισμού «Ο» του Ηρακλέους καλείται «Άπηξ» ή και «Κόριμβος», με αυτό θέλω να κλείσω λέγοντας ότι γίνεται φανερό η επαφή της ψυχής του μικρόκοσμου ανθρώπου μέσω των μύθων, μαθημάτων με τον μακρόκοσμο των πλανητών δημιουργημάτων της Ήρας Αιθέρος.