Επιστροφή στο Forum : Ο άρχοντας των δακτυλιδιών - Η αλληγορία πίσω απο την μυθολογία της μέσης γης
Είναι μερικές στιγμές στην ζωή μας που από ένα άσχετο φαινομενικά γεγονός, κάτι κάνει κλικ στο μυαλό μας και μας κατεβαίνει μια ιδέα. Σήμερα το μεσημέρι λοιπόν άκουγα ένα παλιό κομμάτι του Μάνφρεντ Μαν από τον δίσκο Solar Fire που είχε τον τίτλο Saturn - Lord Of The Ring.
Ξαφνικά ήρθε στο μυαλό μου μια ολόκληρη εικόνα της τριλογίας του Τόλκιν και ένοιωσα κατά την δική μου θεώρηση το τι ήθελε να πει.
Ο πλανήτης Κρόνος είναι ο πλανήτης που περιβάλλεται από τα δακτυλίδια του. Κατά την ελληνική μυθολογία ο Κρόνος = Χρόνος είναι αυτός που τρώει τα παιδιά του. Τα δακτυλίδια του είναι αυτά που κυριαρχούν πάνω στις ζωές των όντων και ορίζουν την διάρκεια της ύπαρξής τους. Αυτός που κυριαρχεί και που ελέγχει τα δακτυλίδια του Κρόνου = Χρόνου στην ουσία έχει εξουσία στην ίδια την ζωή.
Αυτό δεν μας δείχνει και η ταινία; Η εξουσία του άρχοντα των δακτυλιδιών που κυριαρχεί και καταδυναστεύει τους θνητούς. Ο Φρόντο τελικά καταστρέφοντας το δακτυλίδι καταφέρνει να περάσει στην αιωνιότητα φεύγοντας μαζί με τα ξωτικά γιατί κατάφερε να καταστρέψει τα δεσμά του δακτυλιδιού, μέσα όμως από μεγάλο πόνο και κόπο. Απαρνούμενος ότι ήξερε και ότι αγαπούσε.
Αυτό είναι η πιο δύσκολη απόφαση. Να αφήσεις όλα αυτά που ξέρεις να απαρνηθείς στην ουσία τον ίδιο σου τον εαυτό για να κερδίσεις την αιωνιότητα.
Το μάτι του Κρόνου = Χρόνου ελέγχει τα πάντα. Μέσα από την καταστροφή αναγεννά την ζωή για να την καταστρέψει και πάλι. Ο μόνος τρόπος για να γλυτώσουμε από το μάτι του άρχοντα των δακτυλιδιών είναι να βρεθεί η δική μας Αμάλθεια που θα μας κρύψει μέχρι που θα γίνουμε δυνατοί και θα πορευθούμε τον δύσκολο δρόμο της καταστροφής του δακτυλιδιού και της απελευθέρωσης από τα δεσμά του Χρόνου...
Αν δεχθούμε ότι μπορεί να στέκεται αυτή η σκέψη ως προς το έργο του Τόλκιν, τότε βλέποντας ξανά την τριλογία, είτε διαβάζοντάς την, θα ανακαλύψουμε πολύ περισσότερα πράγματα που πριν πέρασαν απαρατήρητα από την συνείδησή μας. Ίσως η τριλογία να δείχνει και τον τρόπο πάλι με αλληγορία, μέσω του οποίου μπορεί να ευοδωθεί αυτή η πορεία...
Φιλικά...
Φίλοι μυ καλησπέρα σας.
Φίλε μου Απέριττε ο Αρχοντας των Δακτυλιδιών είναι απο τα αγαπημένα μου
έργα...
Πολλά είναι αυτά που πρέπει κανένας να ψάξει και να βρεί οχι μόνο με την
πρώτη ματιά αλλά κυρίως με την δεύτερη...
Όπως σωστά αναφέρεις οι αλληγορίες πολλές...
Αλλά οι αγωνες που πρέπει να κάνει κάποιος στην πορεία του και στις
αναζητήσεις του μέσα στην ζωή...
Ευχαριστώ.
Fox_Mulder
06-04-08, 21:28
Η αλήθεια είναι ότι έχει αναπτυχθεί μια τεράστια (παρά)φιλολογία γύρω από το θέμα αυτό, με δεκάδες θεωρίες και απόψεις.
Όμως, αυτό που οι περισσότεροι δεν αναφέρουν είναι ότι ο Tolkien μισούσε την αλληγορία, αρνιόταν να χαρακτηρίσει αλληγορικό το έργο του και κάθε τέτοια ερμηνεία τη χαρακτήριζε λανθασμένη.
Σκοπός του Tolkien δεν ήταν να περάσει κάποια "κρυφά" μηνύματα μέσα από το έργο του, αλλά να "χτίσει" τον κόσμο του με τέτοιο τρόπο ώστε να μπορεί ο καθένας να ταυτιστεί με ένα κομμάτι του κόσμου αυτού... Για αυτό λένε ότι εαν "επισκεφθείς" τη Μέση Γη έστω και μια φορά, θα σε ακολουθεί σε όλη σου τη ζωή.
Oddb@llSoul
06-04-08, 22:14
Ο Τόλκιν έγραψε το Έπος του κατα τη διάρκεια του 1ου Παγκοσμίου Πολέμου. Μέσα στο έπος πέρασε την βασική ιδέα της καταπολέμησης της ανώτατης ταραχοποιούσας αρχής του σύμπαντος που σττην τριλογία παίρνει αρχικά το τόλο του Σάουρον, του άρχοντα της Μόρντορ. Βασίστηκε σε τοπικές Κέλτικες παραδόσεις και ,το πιό ίσως σημαντικό, επηνόησε ολόκληρη γλώσσα για τη φυλή των Ξωτικών.
Η Μέση Γή κατά κάποιους θα μπορούσε να είναι η ΜΕΣΟΓΕΙΟΣ πρωτιύ γεμήσει ολόκληρη η λεκάνη της με νερό απο το Γιβραλτάρ. (Προηόν του Περιβόητου κατακλυσμού; Αίτιο χαμού της Ατλαντίδας;...Να που γεννιέται ένας μύθος ή και μπαίνουμε σε σκέψεις απλά. Ας μην σχολιαστεί αυτό.)
Όμως γιατί να είναι κακός ο Σάουρον; Μα γιατί υπάρχει και σε αυτή τη ιστόρια κάτι ανάλογο του Μήλου της Καλλίστης, της Ωραίας Ελένης, του ποθητού αντικειμένου: Το δαχτυλίδι. Και όχι οποιοδήποτε σαφώς αλλά αυτό που εξουσιάζει κάθε άλλο.
Η απληστία και η μάχη για την απόκτηση κάτι που μας λοίπει (σταθερός παράγοντας της εξέλιξης, προυπόθεση για ανανέωση και συνέχηση της ζωής,) απλούστατα οδηγεί κάθε χαρακτήρα της ταινίας σχεδόν στην απληστία. Ο Σμήγκολ, το Γκόλουμ Παίρνει το πρώτο βραβείο μοχθηρότητας καθώς το δαχτυλίδι του άνηκε για μία περίοδο. Το δαχτυλίδι απλά είναι ο λόγος της καταστροφής. Όχι μόνο θέλουν όλοι να το έχουν, αλλά αν τελικά το έχει μονάχα ένας τότε η καταστροφή είναι η μόνη συνέπεια. Και άρα, πρέπει να καταστραφεί, εκεί που δημιουργήθηκε, στο βουνό της Μόρντορ. (Αυτό προσδίδει και την "αποκλειστικότητα" στο δαχτυλίδι καθώς είναι ιδιαίτερα ξεχωριστή η προελευσή του.)
Η παρατήρησή σου Απέριττε είναι πολύ καλή και εύστοχη. Όμως έννοιες όπως η απληστία κρύβονται παντού αφού αποτελούν κυρίαρχα και παντοτινά συστατικά του σύμπαντος. Απο αυτά αναδύεται ο χρόνος.
Καλημέρα σε όλους σας...
αγαπητέ Fox δεν ξέρω τι έλεγε ο Τόλκιν πάντως αυτό που έχω διαπιστώσει απο την δική μου την επαφή με το έργο του, είναι ότι κατ' αρχήν μπορεί να διαβαστεί σε πολλά διαφορετικά επίπεδα ανάλογα με την συνειδησιακή εξέλιξη και κατάσταση του αναγνώστη. Οπότε οι αναγωγές είναι αναπόφευκτες και σίγουρα ανακαλύπτεις πολλές αλληγορίες στο έργο του. Έγινε τυχαία; Εγώ δεν το πιστεύω. Μπορεί να μην ήθελε να δώσει λαβή για να αρχίσουν να τον ρωτάνε διάφορα. Μπορεί απλά να ήθελε όποιος το διαβάσει και ανάλογα με την αντίληψή του, να πάρει αυτό που πρέπει να πάρει.
Τώρα για να επιστρέψω στις αρχικές μου σκέψεις.
Ο Μπίλμπο ο οποίος για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα έχει στην κατοχή του το δακτυλίδι έχει σταματήσει να γερνάει. Το γκόλουμ το οποίο απέκτησε το δακτυλίδι με αθέμιτο τρόπο πέρασε σε μια κατάσταση αρρωστημένη, επειδή κατά την γνώμη μου προσπάθησε να ελέγξει και να δαμάσει τον χρόνο με λάθος τρόπο.
Ο μάγος Γκάνταλφ είναι ο οδηγός, ο συνοδοιπόρος, ο δάσκαλος ο οποίος αφού έχει περάσει την διαδικασία επιστρέφει και ως καταλύτης δείχνει τον δρόμο σε αυτούς που θα αποφασίσουν να ακολουθήσουν το μονοπάτι.
Σε όλο το έργο παρατηρούμε ότι όλοι αυτοί οι οποίοι παρασύρονται απο το δακτυλίδι και προσπαθούν να το έχουν στον έλεγχό τους (δηλαδή στην ουσία ακολουθούν τον λάθος δρόμο), τελικά πέφτουν σε μια ενδιάμεση κατάσταση απο την οποία δεν μπορούν να απεγκλωβιστούν. Όπως και οι βασιλιάδες Νάζγκουλ οι οποίοι δεν μπόρεσαν να αντιμετωπίσουν με το σωστό τρόπο την δύναμη του δακτυλιδιού και έπεσαν στον κόσμο των σκιών...
Θα σκεφτώ και άλλα πράγματα μέσα απο το έργο. Ίσως κάτσω να ξαναδω για άλλη μια φορά την τριλογία και είμαι σίγουρος ότι θα βρω και άλλες αναφορές που πριν δεν είχα προσέξει...
Φιλικά...
Oddb@llSoul
07-04-08, 13:21
Μπορεί να μην ήθελε να δώσει λαβή για να αρχίσουν να τον ρωτάνε διάφορα. Μπορεί απλά να ήθελε όποιος το διαβάσει και ανάλογα με την αντίληψή του, να πάρει αυτό που πρέπει να πάρει.
Πράγματι, και το ίδιο συμβαίνει με πολλές ταινίες όπως το Μάτριξ π.χ. ή οι ταινίες του Ντάρεν Αρονόφσκυ κατα τη γνώμη μου.
Τώρα για να επιστρέψω στις αρχικές μου σκέψεις.
Ο Μπίλμπο ο οποίος για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα έχει στην κατοχή του το δακτυλίδι έχει σταματήσει να γερνάει. Το γκόλουμ το οποίο απέκτησε το δακτυλίδι με αθέμιτο τρόπο πέρασε σε μια κατάσταση αρρωστημένη, επειδή κατά την γνώμη μου προσπάθησε να ελέγξει και να δαμάσει τον χρόνο με λάθος τρόπο.
Το Γκόλουμ φίλε Απέριττε ήταν έτσι απο πρίν...Μοναχικό και σάπιο στην εμφάνιση. Εκπροσωπεί ίσως τους αποδιοπομπέους χαρακτήρες, το περιθώριο που πασχίζει να ξεφύγει απο κάτι ή προσπαθεί με κάθε τρόπο να γυρήσει σε αυτό. Το Γκόλουμ αποκτά το δαχτυλίδι και όπως όλοι χάνεται μαζί του. Είναι απλά το "Εκεί Έξω" που ζεί ερημήτικα. και Ολόκληρος ο κόσμος είναι ο εαυτός του. Πολλά ζώα που ζούν σε απομακρησμένες περιοχές μαζεύουν διάφορα αντικείμενα στη φωλιά τους. Οι αρκούδες π.χ. νομίζω μαζεύουν διάφορα σκουπίδια, το ίδιο και οι πίθηκοι μερικές φορές. Οτιδήποτε μοιάζει σπάνιο το κατακτούν με τη βία. Συμβαίνει και στον κόσμο των ανθρώπων αυτό.(φυσικά.)
Τα αρσενικά παλεύουν για το ένα και μοναδικό θυληκό στο ζωικό βασίλειο...Και έτσι πάει.
Θυμάσαι την ταινία "Και οι Θεοί τρελάθηκαν!" ;;; Με το μπουκάλι που έπεσε στον καταβλησμό ιθαγενών απο την Αφρική και το πέταξε ένας πιλότος ελικοτέρου (ή αεροπλάνου; ); Οι ιθαγενείς αλληλοσκοτώθηκαν και το ονόμαζαν "το κακό πράγμα". Γιατί; Επειδή ΟΛΟΙ το ήθελαν. Ήταν σπάνιο και κανείς δεν γνώριζε πώς ακριβώς χρησίμευε...
Ο μάγος Γκάνταλφ είναι ο οδηγός, ο συνοδοιπόρος, ο δάσκαλος ο οποίος αφού έχει περάσει την διαδικασία επιστρέφει και ως καταλύτης δείχνει τον δρόμο σε αυτούς που θα αποφασίσουν να ακολουθήσουν το μονοπάτι.
Ναι, ο Γκάνταλφ είναι η σοφία μέσα στην βλακεία, ο Ιησούς της υπόθεσης αν θές. Αυτός που χώνει φάπες στους άλλους για να τους συνετήσει και τελικά τους οδηγεί εκεί που πρέπει.
Σε όλο το έργο παρατηρούμε ότι όλοι αυτοί οι οποίοι παρασύρονται απο το δακτυλίδι και προσπαθούν να το έχουν στον έλεγχό τους (δηλαδή στην ουσία ακολουθούν τον λάθος δρόμο), τελικά πέφτουν σε μια ενδιάμεση κατάσταση απο την οποία δεν μπορούν να απεγκλωβιστούν. Όπως και οι βασιλιάδες Νάζγκουλ οι οποίοι δεν μπόρεσαν να αντιμετωπίσουν με το σωστό τρόπο την δύναμη του δακτυλιδιού και έπεσαν στον κόσμο των σκιών...
Το πόθητό αντικείμενο φέρνει κουτουλιές. Θα μαλλιοτραβηχτούν για να το έχουν όλοι. Όπως είπα όμως, και ένας να το έχει θα φέρει καταστροφή στην ζωή του ίδιου και στους γύρω. Όπως είπες οι Νάζκουλ δεν μπόρεσαν να το χρησιμοποιήσουν σωστά και έγειναν σκιές. Το ίδιο συνέβει και με την Ατομική ενέργεια και τη ρίψη βόμβας στο Ναγκασάκι και τη Χιροσίμα. Όταν κάτι έξυπνο πέσει στα χέρια ενός βλάκα τότε το αποτέλεσμα θα είναι...Πικάντικο.
Α, το νέο περιοδικό FOCUS έχει αφιέρωμα στην βλακεία επι την ευκαιρία, αντε πάρ' το. Θα σε διαφωτήσει στο πόσα μπορούν να κάνουν αυτοί οι χαρησματικοί άνθρωποι...
Θα σκεφτώ και άλλα πράγματα μέσα απο το έργο. Ίσως κάτσω να ξαναδω για άλλη μια φορά την τριλογία και είμαι σίγουρος ότι θα βρω και άλλες αναφορές που πριν δεν είχα προσέξει...
Φιλικά...
Θα το κάνω κι εγώ, έχω δεί μονάχα την πρώτη και κάτι σκηνές απο τι άλλες δύο. Παρ' όλα αυτά ξέρω τί γείνεται.
O Tόλκιν δεν με ενδιαφέρει τι πίστευε ο ίδιος για το έργο του με ενδιαφέρει πως προωθήθηκε το έργο του ως έργο ενός μεγάλου παραμυθά που είχε σκεφτεί φοβερά και τρομερά πράγματα και που ουσιαστικά πρόκειται για μια συρραφή όλων των μυθολογιών του κόσμου και όλων των θρησκειών.
Μήπως ο καλοκάγαθος μάγος Γκάνταλφ που ήταν γκρίζος στην αρχή και έπεσε μέσα στο ηφαίστειο και πολέμησε και επιβίωσε από το τέρας εκείνο και επανήλθε φωτεινός και άσπρος και δυνατότερος σας θυμίζει κάτι από Ιησού Χριστό; Λέω εγώ μήπως τώρα.... Μήπως ο Ιησούς κατέβηκε στον κάτω κόσμο για να δώσει την μάχη με το τέρας που λέγεται θάνατος και επανήλθε με την ανάσταση του πιο λαμπρός και πιο δυνατός παρα ποτέ;;;;;
Μήπως το μάτι του κακού (δεν θυμάμαι πως το λέγαν) που βρισκόταν πάνω στον πύργο σας θυμίζει κάτι από το μασωνικό μάτι στην πυραμίδα που εποπτεύει τα πάντα;;;;
Μήπως τα ξωτικά σας θυμίζουν κάτι από τα τάγματα αγγέλων; Μήπως το οτι αν ζευγαρώσουν τα ξωτικά με ανθρώπους χάνουν την αθανασία τους σας θυμίζει κάτι από την θεωρία των Νεφελίμ;
Μήπως ο άκακος Φρόντο σας θυμίζει κάτι από "αμνός θεού ο αίρων την αμαρτία κόσμου"???????
Είναι πάμπολλες οι ομοιότητες που έχει το συγκεκριμένο έργο με θρησκείες του κόσμου μας και είναι ντροπή να λέει ο συγγραφέας πως πρώτος αυτός τα σκέφτηκε.
Oddb@llSoul
09-04-08, 23:57
O Tόλκιν δεν με ενδιαφέρει τι πίστευε ο ίδιος για το έργο του με ενδιαφέρει πως προωθήθηκε το έργο του ως έργο ενός μεγάλου παραμυθά που είχε σκεφτεί φοβερά και τρομερά πράγματα και που ουσιαστικά πρόκειται για μια συρραφή όλων των μυθολογιών του κόσμου και όλων των θρησκειών.
Μήπως ο καλοκάγαθος μάγος Γκάνταλφ που ήταν γκρίζος στην αρχή και έπεσε μέσα στο ηφαίστειο και πολέμησε και επιβίωσε από το τέρας εκείνο και επανήλθε φωτεινός και άσπρος και δυνατότερος σας θυμίζει κάτι από Ιησού Χριστό; Λέω εγώ μήπως τώρα.... Μήπως ο Ιησούς κατέβηκε στον κάτω κόσμο για να δώσει την μάχη με το τέρας που λέγεται θάνατος και επανήλθε με την ανάσταση του πιο λαμπρός και πιο δυνατός παρα ποτέ;;;;;
Μήπως το μάτι του κακού (δεν θυμάμαι πως το λέγαν) που βρισκόταν πάνω στον πύργο σας θυμίζει κάτι από το μασωνικό μάτι στην πυραμίδα που εποπτεύει τα πάντα;;;;
Μήπως τα ξωτικά σας θυμίζουν κάτι από τα τάγματα αγγέλων; Μήπως το οτι αν ζευγαρώσουν τα ξωτικά με ανθρώπους χάνουν την αθανασία τους σας θυμίζει κάτι από την θεωρία των Νεφελίμ;
Μήπως ο άκακος Φρόντο σας θυμίζει κάτι από "αμνός θεού ο αίρων την αμαρτία κόσμου"???????
Είναι πάμπολλες οι ομοιότητες που έχει το συγκεκριμένο έργο με θρησκείες του κόσμου μας και είναι ντροπή να λέει ο συγγραφέας πως πρώτος αυτός τα σκέφτηκε.
Θα πώ μονάχα πως παρθενογέννεση δεν υπάρχει...Και κάθε ιδέα που μας δημιουργείται στην πραγματικότητα υπάρχει ήδη εκεί έξω...Μα οι παρατηρήσεις σου είναι καλές και δεν τις αμφισβητώ καθόλου.
Όμως το γεγονός οτι ο Τόλκιν ήθελε να αναφέρει όλα τα περι εξουσίας, φόβου και αλήθειας μέσα στο έπος δεν σημαίνει απαραίτητα οτι μέσα κρύβονται συνωμοσιολογικά στοιχεία...Το μύνημα είναι ξεκάθαρο και τα όσα υποστηρίζεις υπάρχουν πράγματι...Φυσικά δεν ασπάζομαι καμία άποψη και χεραιτώ και τις δύο. Αλλά μάλλον ,επειδή με πονάει το ένα μου πόδι, κουτσαίνω και γέρνω προς την πρώτη...
Αλλά οι Ιλλουμινάτοι και οι Μασώνοι π.χ. ας πούμε δεν ήρθαν ξαφνικά απο τον Ουρανό για να φέρουν κάτι νέο. Η ιδέα προυπήρχε και αυτοί βασίστηκαν σε αυτή: Τον Αντιδογματισμό και την καταπολέμηση αυτού ολικά, (Ιλλουμινάτοι) καθώς και η "κρυφή γνώση" και η ιδέα πώς κάποιοι την έχουν και την διαδίδουν στα εκλεκτά μέλη που θα περάσουν τον 3ο βαθμό των Τεκτόνων.
Το γεγονός οτι υπάρχουν αυτές οι "τσιμπιμένες" ιδιότητες δεν είναι παρά απόδειξη του μεγαλείου του έπους του Τόλκιν, το οποίο κατάφερε να κρατήσει μέσα του κάθε παραμικρή ιδέα και αν την προβάλει έμμεσα ή άμεσα στον αναγνώστη. Όλα είναι εκεί μέσα.
Δεν έφτιαξαν οι Ιλλουμινάτοι τον κόσμο. Ο κόσμος έφταξε αυτούς. Και για αυτό έχουν και την τιμή να ονομάζονται "Πεφωτισμένοι". Γιατί έχουν την φώτιση και η θέση τους στον κόσμο είναι ξεχωριστή απο αυτήν των κοινών "γύρω".
Τώρα για τους Νέφιλημ....Οκ, μέσα. Δεν λέω τίποτ' άλλο.
Αυτά απο εμένα.
συνηθως μας αρεσει να ταυτιζουμε τα ονειρα μας με τη πραγματικοτητα ....
αλλες φορες να προσαμοζουμε αυτο που βλεπουμε στις γνωσεις μας .....
οπως και να εχει νομιζω πως παντα θα υπαρχει ευκολος τροπος ωστε να κολλαμε τα διαφορα κομματια του παζλ ειδικα οταν ολα τους ειναι τετραγωνα .
@
Μπορούμε πολύ εύκολα να πούμε και να κολλήσουμε ότι θέλουμε στον Τολκιν και στον άρχοντα των δαχτυλιδιών. Μπορούμε εάν θέλουμε να βάλουμε και να δούμε ότι στοιχεία θέλουμε. Αυτό είναι άλλωστε και η μαγεία της ανάγνωσης βιβλίων. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι όλα όσα βλέπουμε έχουν καμία σχέση με τον δημιουργό. Με τον δημιουργό του κόσμου, με τον δημιουργό του βιβλίου, με τον δημιουργό του οτιδήποτε.
Η αλήθεια είναι ότι δεν έγραψε τον άρχοντα των δαχτυλιδιών κατά την διάρκεια του πολέμου, αλλά το Σιλμαρίλλιον, το οποίο έγραφε από τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο και μέχρι το τέλος της ζωής του. Ουσιαστικά το βιβλίο δεν το τελείωσε ποτέ και αυτό που κυκλοφορεί δεν είναι παρά μια συρραφή διάφορων κειμένων από τον Γιό του Κρίστοφερ.
Ουσιαστικά το βιβλίο το είχε στο μυαλό του, το είχε μέσα στο μυαλό του και είχε κρατήσει σημειώσεις και σχεδιαγράμματα από τον πόλεμο, αλλά άρχισε την συγγραφή του μετά το 37 όπου εκδόθηκε το Χομπιτ. Δεν ξέρω τι μπορεί να δει ο καθένας στα βιβλία του, αυτά όμως που είναι εμφανή στα βιβλία του εάν κάποιος έχει διαβάσει και την βιογραφία του, είναι τα εξής.
Καταρχάς ο Τολκιν πήρε μέρος στον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο, τον πόλεμο που άλλαξε όλους τους πολέμους. Ήταν εκπαιδευτής αλόγων, οπότε είχε μεγάλη αγάπη για τα άλογα και αυτό φαίνεται σε όλο του το έργο. Πήρε μέρος στην Μάχη του Σομ, που έχασε δύο από τους καλύτερους φίλους του. Για αυτό και στον άρχοντα εξυμνεί ουσιαστικά τόσο πολύ την φιλία και βάζει την συντροφιά, μια συντροφιά όπως αυτός και οι φίλοι του, που δεν θέλουν να πολεμήσουν αλλά πρέπει.
Γενικά σε πάρα πολλά σημεία του βιβλίου του τα στοιχεία είναι βιογραφικά.
Από τον Δεντρογένη που του είχε δώσει στοιχεία φίλου του από το πανεπιστήμιο μέχρι το όνειρο του Φάραμιρ, που στην ταινία φαίνεται σαν όνειρο της Eowyn με την θάλασσα. Από τον Αραγκορν που ηρεμεί το άλογο (κάτι που είχε κάνει πολλές φορές) μέχρι την καταστροφή του δάσους από τον Σάρουμαν για να φτιάξει τον στρατό του (ουσιαστικά η βιομηχανική επανάσταση, αυτή που άλλαξε και τον τρόπο που διεξάγονταν εως τότε οι πολέμοι. Ο Πρώτος παγκόσμιος ήταν ο πρώτος πόλεμος που χρησιμοποιήθηκαν άρματα μάχης και ο τελευταίος που χρησιμοποιήθηκε ιππικό) κ.ο.κ.
Το πιο σημαντικό που ήθελε να πει ο Τολκιν προσωπικά πιστεύω είναι ότι η φιλία είναι πολύ σημαντική και ότι ο πιο μικρός, ο πιο ασήμαντος (όπως οι φίλοι του Τολκιν και χιλιάδες άλλοι απλοί στρατιώτες που σκοτώθηκαν στον 1 & 2 Π.Π. ) μπορούν να κάνουν την διαφορά όπως την έκανε ο ασήμαντος Φρόντο. Ότι ο οποιοσδήποτε μπορεί να κάνει την διαφορά, να γίνει ήρωας ακόμα και ας μην είχε τίποτα ηρωικό, εάν το απαιτήσουν οι καταστάσεις.
Όπως επίσης και ο καθένας μπορεί να διαφθαρεί όσο καλός και να είναι. Ότι ο καθένας μπορεί να γίνει κακός χωρίς στην ουσία να είναι, όπως ο Σμίγκολ που γίνεται Γκόλουμ. Το ποιος είναι καλός και το ποιος είναι κακός, είναι πολύ συγκεχυμένο, αφού ακόμα και το κακό γκόλουμ, έχει άλλωστε τραγική μοίρα και ζωή. Μερικά από τα πιο σημαντικά λόγια του βιβλίου και αυτά που ήθελε να πει ο Τολκιν τα βάζει στο στόμα του Γκάνταλφ στην συζήτηση του με τον Φρόντο:
-Κρίμα που δεν τον σκότωσε ο Μπίλμπο όταν του δόθηκε η ευκαιρία…
-Κρίμα; Ο Οίκτος συγκράτησε το χέρι του Μπίλμπο… Πολλοί που ζουν αξίζει να πεθάνουν. Πολλοί που πεθαίνουν αξίζει να ζουν. Μπορείς να τους τα δώσεις αυτά Φρόντο; Μην βιάζεσαι να κρίνεις ποιος πρέπει να ζει και ποιος να πεθάνει. Ακόμα κι οι πιο σοφοί δεν μπορούν να δουν το τέλος. Πιστεύω ότι το Γκόλουμ έχει έναν ακόμα ρόλο να παίξει για καλό ή για κακό πριν τελειώσουν όλα.
Ο Οίκτος του Μπίλμπο ίσως ορίσει τη μοίρα πολλών…
Αυτό που πρέπει να σκεφτούμε είναι τι θα κάνουμε με το χρόνο που μας έχει δοθεί….
Και θα μπορούσα να γράφω και να γράφω για τέτοια στοιχεία ώρες ατελείωτες.
Αυτό όμως έχει σχέση με το γιατί εξελίσσεται το βιβλίο όπως εξελίσσεται. Ουσιαστικά ο Τολκιν έλεγε ότι δεν έχει αλληγορίες και ότι δεν του αρέσουν οι αλληγορίες στα βιβλία του, γιατί πάρα πολλοί τότε που εκδόθηκε το βιβλίο (μετά τον 2 π.π.) έλεγαν ότι το δαχτυλίδι είναι η πυρηνική βόμβα. Πράγμα που δεν ισχύει μια και την ιδέα του δακτυλιδιού την είχε πολύ πριν.
Μοιαζει με άλλες μυθολογίες;
Μα φυσικά. Ο Τόλκιν εκτός από τους μεγαλύτερους γλωσσολόγους του κόσμου, ήξερε πολύ καλά του μύθους τις παραδώσεις και των Ελλήνων και των Λατίνων και των Νορβηγών και και και …
Αυτό που πρέπει να κοιτάξουμε είναι γιατί άρχισε να γράφει ο τολκιν. Ο Τολκιν δεν άρχισε να γράφει γιατί δεν είχε κάτι καλύτερο να κάνει. Σε συζητήσεις που έκανε με τον φίλο του C.S. Lewis (τα χρονικά της Νάρνια) στο πανεπιστήμιο εξέφραζε την δυσαρέσκεια του ότι η Αγγλική κουλτούρα δεν είχε δική της μυθολογία. Ο πιο γνωστός μύθος της Αγγλίας του Βασιλιά Αρθούρου δεν ήταν καν Αγγλικός, αλλά ουσιαστικά Γαλλικός με πολλά άλλα στοιχεία από άλλες μυθολογίες. Αυτή το κενό στην μυθολογία προσπάθησε ο Τολκιν αλλά και ο Λούις να συμπληρώσουν στα έργα τους. Τα κοινά στοιχεία δεν είναι τόσο στον Άρχοντα, όσοι έχουν διαβάσει το Σιλμαρίλλιον, μπορούν να βρουν πολύ περισσότερες…
Βέβαια ένα βίβλίο είναι ένας ζωντανός οργανισμός και αλλάζει όπως αλλάζουν και αυτοί που το διαβάζουν. Μπορεί ο καθένας να δει και να συνδέσει όπως θέλει τα γεγονότα, αυτά που συμβαίνουν γύρω του με αυτά που διαβάζει, αυτά που ξέρει με αυτά που διαβάζει. Το ίδιο βιβλίο σε διαφορετικές κοινωνίες έχει διαφορετική ανάγνωση και ερμηνεία. Και τα πλούσια σε μηνύματα, εικόνες, αισθήματα, συναισθήματα, βιβλία του Τολκιν είναι ιδανικά για αυτό…
Καλή σας μέρα…
O Tόλκιν δεν με ενδιαφέρει τι πίστευε ο ίδιος για το έργο του με ενδιαφέρει πως προωθήθηκε το έργο του ως έργο ενός μεγάλου παραμυθά που είχε σκεφτεί φοβερά και τρομερά πράγματα και που ουσιαστικά πρόκειται για μια συρραφή όλων των μυθολογιών του κόσμου και όλων των θρησκειών.
Μήπως ο καλοκάγαθος μάγος Γκάνταλφ που ήταν γκρίζος στην αρχή και έπεσε μέσα στο ηφαίστειο και πολέμησε και επιβίωσε από το τέρας εκείνο και επανήλθε φωτεινός και άσπρος και δυνατότερος σας θυμίζει κάτι από Ιησού Χριστό; Λέω εγώ μήπως τώρα.... Μήπως ο Ιησούς κατέβηκε στον κάτω κόσμο για να δώσει την μάχη με το τέρας που λέγεται θάνατος και επανήλθε με την ανάσταση του πιο λαμπρός και πιο δυνατός παρα ποτέ;;;;;
Μήπως το μάτι του κακού (δεν θυμάμαι πως το λέγαν) που βρισκόταν πάνω στον πύργο σας θυμίζει κάτι από το μασωνικό μάτι στην πυραμίδα που εποπτεύει τα πάντα;;;;
Μήπως τα ξωτικά σας θυμίζουν κάτι από τα τάγματα αγγέλων; Μήπως το οτι αν ζευγαρώσουν τα ξωτικά με ανθρώπους χάνουν την αθανασία τους σας θυμίζει κάτι από την θεωρία των Νεφελίμ;
Μήπως ο άκακος Φρόντο σας θυμίζει κάτι από "αμνός θεού ο αίρων την αμαρτία κόσμου"???????
Είναι πάμπολλες οι ομοιότητες που έχει το συγκεκριμένο έργο με θρησκείες του κόσμου μας και είναι ντροπή να λέει ο συγγραφέας πως πρώτος αυτός τα σκέφτηκε.
:)Καλησπερα και απο εμενα...:)
Μου αρεσαν πολυ οι συνειρμοι του Κυκλωνα, και περισοοτερο απο ολους αυτος που μιλαει για τον Ιησου που νικησε τον Θανατο.!!!
Και αν σκεφτουμε οτι ολα αυτα που περιγραφει το εργο του Τολκιν ειναι ενα παραμυθι και μονο...σας εχω καλα νεα.!!!
Ο Ιησους ΟΝΤΩΣ νικησε το θανατο και διελυσε τα δεσμα του, γιατι "δεν ηταν δυνατον να κρατειται απ ΄αυτον"
Θαρσειτε !!!
Παναγιωτης
Νομίζω πως ο agaliarep έκανε μια πολύ επιτυχημένη και σαφή ανάλυση περί του έργου του Τόλκιν . Έπιασε τα μυνήματα σε βάθος και κατά τη γνώμη μου τα απέδωσε παραστατικότατα. Κι εγώ τη πρώτη φορά που προσπάθησα να δω τις αλληγορίες στον "Άρχοντα των δαχτυλιδιών", συνδύασα την εποχή που γράφτηκε το έργο καθώς και τη ζωή του Τόλκιν.
Μου αρεσαν πολυ οι συνειρμοι του Κυκλωνα, και περισοοτερο απο ολους αυτος που μιλαει για τον Ιησου που νικησε τον Θανατο.!!!Και αν σκεφτουμε οτι ολα αυτα που περιγραφει το εργο του Τολκιν ειναι ενα παραμυθι και μονο...σας εχω καλα νεα.!!!Ο Ιησους ΟΝΤΩΣ νικησε το θανατο και διελυσε τα δεσμα του, γιατι "δεν ηταν δυνατον να κρατειται απ΄αυτον"Θαρσειτε !!!Παναγιωτης
Μάλιστα, οι γνωστοί προπαγανδιστές του χριστιανισμού δεν χάνουν ευκαιρία και σε ότι βρουν χώνουν και ένα Χριστό μέσα έτσι για να μην ξεχνιόμαστε. Να σας πω λοιπόν Κυκλώνα και Παναγιώτη (με τον κυκλώνα τα έχουμε πει ουκ ολίγες φορές διότι τυγχάνει παλιός) κάτι που πιθανόν αγνοείτε είτε επειδή επιλέγετε να το αγνοήσετε είτε επειδή οι γνώσεις σας σταματάνε στη καινή διαθήκη, ότι το θάνατο τον νίκησαν πριν τον Χριστό πολλοί ακόμα, όπως ο Διόνυσσος, ο Ορφέας, Ο Μίθρας κ.α., επίσης τα ξωτικά θα μπορούσαν να είναι οι αρχαίες ελληνικές νύμφες Ναϊάδες, που ζευγάρωναν με θνητούς και σε σχέση με τα ξωτικά του Τόλκιν είναι πιο κοντά στη φύση από τα νεφελίμ. Οπότε ο Τόλκιν θα μπορούσε απο διάφορους άλλους να έχει πάρει τις ιδέες του. Λοιπόν δεν θα αναφερθώ παρετάιρω γιατί ξεφεύγουμε από το θέμα.
Νομίζω πως ο agaliarep έκανε μια πολύ επιτυχημένη και σαφή ανάλυση περί του έργου του Τόλκιν . Έπιασε τα μυνήματα σε βάθος και κατά τη γνώμη μου τα απέδωσε παραστατικότατα. Κι εγώ τη πρώτη φορά που προσπάθησα να δω τις αλληγορίες στον "Άρχοντα των δαχτυλιδιών", συνδύασα την εποχή που γράφτηκε το έργο καθώς και τη ζωή του Τόλκιν.
Μάλιστα, οι γνωστοί προπαγανδιστές του χριστιανισμού δεν χάνουν ευκαιρία και σε ότι βρουν χώνουν και ένα Χριστό μέσα έτσι για να μην ξεχνιόμαστε. Να σας πω λοιπόν Κυκλώνα και Παναγιώτη (με τον κυκλώνα τα έχουμε πει ουκ ολίγες φορές διότι τυγχάνει παλιός) κάτι που πιθανόν αγνοείτε είτε επειδή επιλέγετε να το αγνοήσετε είτε επειδή οι γνώσεις σας σταματάνε στη καινή διαθήκη, ότι το θάνατο τον νίκησαν πριν τον Χριστό πολλοί ακόμα, όπως ο Διόνυσσος, ο Ορφέας, Ο Μίθρας κ.α., επίσης τα ξωτικά θα μπορούσαν να είναι οι αρχαίες ελληνικές νύμφες Ναϊάδες, που ζευγάρωναν με θνητούς και σε σχέση με τα ξωτικά του Τόλκιν είναι πιο κοντά στη φύση από τα νεφελίμ. Οπότε ο Τόλκιν θα μπορούσε απο διάφορους άλλους να έχει πάρει τις ιδέες του. Λοιπόν δεν θα αναφερθώ παρετάιρω γιατί ξεφεύγουμε από το θέμα.
Θα σου βαλω ενα πολυ δυσκολο ερωτημα ρε φιλε
Εισαι κομπλεξικος, ή μηπως χοντρα προκατειλημενος;
Φταιω εγω αν εσυ αμεσως τσιμπας, γιατι σου εθιξα κατι...ενας Θεος ξερει τι..!!! Εγω εγραψα ενα σχολιο μετα απο 1 χρονο και πλεον, και εσυ θα με αποκαλεσεις προπαγανδιστη ...εισαι σοβαρος ρε ;;;;;
Τον κυκλωνα δεν τον γνωριζω, αλλα σαφως και υποστηριζω τις θεσεις του, εφοσον αυτες ειναι συμφωνες με το πνευμα των γραφων.
Και χαιρομαι γιατι από οσο μπορω να θυμαμαι ειναι !!!
Υ.Γ Κατι που ισως να σου φανει χρησιμο ειναι οτι, ανεκαθεν το ονομα του Ιησου Χριστου ηταν ,ειναι, και θα παραμεινει "Ο ΛΙΘΟΣ ΤΟΥ ΠΡΟΣΚΟΜΑΤΟΣ ΚΑΙ Η ΠΕΤΡΑ ΤΟΥ ΣΚΑΝΔΑΛΟΥ"
γιατι αραγε...
Θα σου βαλω ενα πολυ δυσκολο ερωτημα ρε φιλε
Εισαι κομπλεξικος, ή μηπως χοντρα προκατειλημενος;
Φταιω εγω αν εσυ αμεσως τσιμπας, γιατι σου εθιξα κατι...ενας Θεος ξερει τι..!!! Εγω εγραψα ενα σχολιο μετα απο 1 χρονο και πλεον, και εσυ θα με αποκαλεσεις προπαγανδιστη ...εισαι σοβαρος ρε ;;;;;
Πρώτα απ' όλα, δεν είπα πως θίχτηκα για κάτι, αλλά δεν είναι δυνατόν σε κάθε θέμα που ανοίγεται να ξεπροβάλλει κι ένας Χριστός, έτσι για να μην ξεχνιόμαστε. Δεύτερον, και μόνο από τον τρόπο που απαντάς φαίνεται ποια είναι η ποιότητά σου .."ρε"! Και για να μη σας λέμε προπαγανδιστές "ρε", κάτι σχετικό με το έργο του Τόλκιν έχεις να πεις ή θα μας κάνεις κήρυγμα για τις γραφές και το Χριστό κ.α. γιατί μέχρι εκεί φτάνουν πιθανότατα οι γνώσεις σου "ρε"?
Πρώτα απ' όλα, δεν είπα πως θίχτηκα για κάτι, αλλά δεν είναι δυνατόν σε κάθε θέμα που ανοίγεται να ξεπροβάλλει κι ένας Χριστός, έτσι για να μην ξεχνιόμαστε. Δεύτερον, και μόνο από τον τρόπο που απαντάς φαίνεται ποια είναι η ποιότητά σου .."ρε"! Και για να μη σας λέμε προπαγανδιστές "ρε", κάτι σχετικό με το έργο του Τόλκιν έχεις να πεις ή θα μας κάνεις κήρυγμα για τις γραφές και το Χριστό κ.α. γιατί μέχρι εκεί φτάνουν πιθανότατα οι γνώσεις σου "ρε"?
:)
Για δες...ωστε η ποιοτητα εχει να κανει με το "ρε" ετσι...???
Οκ...ισως το "καλε", ή μηπως το "βρε", ενταξει εφτιαξε τωρα η ποιοτητα?
Το που φτανουν οι γνωσεις μου, ασε να το κρινω εγω ΡΕ, ΒΡΕ, ΚΑΛΕ, etc..
Να χαρω εγω ελευθερο επιστημονικο υφος και πνευμα, που ενοχλειται οταν καποιος εκφραζει τη θεση του...!!!!(ωιμε)
Εφοσον λοιπον μπαινεις στη διαδικασια του να εξετασεις την ποιοτητα καποιου, σιγουρεψου οτι εσυ τουλαχιστον εκει δεν υστερεις. !!!
Ξερεις ποσα εχω διαβασει πραγματα δικα σου, που δε συμφωνω, ουτε και μου αρεσουν, και ποτε δεν τα σχολιασα ουτε θετικα ουτε αρνητικα? Και γυρνας να με κρινεις για την ποιοτητα του χαρακτηρα μου, μονο και μονο γιατι χαλασα τη "ζωνη ανεσης σου"???
Ειναι αληθεια παντως οτι ακομα και η αναφορα του ονοματος του Χριστου, δυσκολευει πολλους...
Δυσφορεις με το Χριστο? Ε...τι να κανουμε, και εγω δυσφορω με τα δικα σου αλλα ειναι επιλογη μου να σε ανεχομαι εφοσον παρακολουθω αυτο το site. Το οτι ομως διαφωνω με τα οσα διατυπωνεις, δε μου δινει το δικαιωμα να σε κρινω "γενικα". Εσυ πως αποκτας το δικαιωμα της αξιολογησης του δικου μου χαρακτηρα μεσα απο μια λεξη?
Τουτεστιν...
Κηρυγματα δεν κανω, αλλα και να εκανα δεν θα τα ακουγες, αφου εχεις πειστει οτι ο Χριστος δεν "σου κανει". Και αν δεν σου κανει ο Χριστος, πως θα μπορουσε να σου εκανε ο οποιοσδηποτε τυχαιος που θα μιλαγε γι' Αυτον. !!!!
Και βεβαια οσον αφορα τις "αλλες" πηγες ενημερωσης, περαν της Παλαιας και Καινης Διαθηκης, και βεβαια εχω, αλλα σε καμμια περιπτωση δε προκειται να ανοιξω θεματα που εκ των προτερων προιδεαζουν για διαμαχες και κοκορομαχιες.. Θεωρω δε εξαιρετικα δυσκολο να σε πεισω, γιατι εισαι πλεον σιγουρος οτι ειμαι ΜΟΝΟ προπαγανδιστης, και οχι συνειδητοποιημενος Χριστιανος.
Ως εκ τουτου ανακαλω...στο "ΡΕ"
Να εισαι καλα
:)Παναγιωτης
Για δες...ωστε η ποιοτητα εχει να κανει με το "ρε" ετσι...???Οκ...ισως το "καλε", ή μηπως το "βρε", ενταξει εφτιαξε τωρα η ποιοτητα?
Όσο παράξενο κι αν σου φαίνεται, το "ρε" και άλλες αγενείς προσφωνήσεις δείχνουν την ποιότητα του συνομιλητή. Αν μη τι άλλο προσδίδουν αγένεια, και δεν προσβάλλουν μόνο αυτόν στον οποίο αναφέρεσαι αλλά και τον ευατό σου τον ίδιο. Ίσως έσφαλα που σε αποκάλεσα προπαγανδιστή (αν κι εσένα προσωπικά σε πήρε η μπάλα χωρίς να φταις) αλλά δεν το έκανα με αγένεια. Ήμουν και παραμένω κύριος απέναντί σου.
Να χαρω εγω ελευθερο επιστημονικο υφος και πνευμα, που ενοχλειται οταν καποιος εκφραζει τη θεση του...!!!!(ωιμε)
Να σου ξεκαθαρίσω πως δεν με ενόχλησε η έκφραση των απόψεών σου και δεν με ενοχλεί γενικώς ότι κι αν πιστεύεις ότι κι αν λες. Εκείνο που με ενόχλησε είναι πως σε κάθε θέμα που ανοίγεται, ορισμένα άτομα, προσπαθούν με κάθε τρόπο να προβάλλουν τη θέση της ορθοξίας και του Χριστού, αασχέτως με την υφή και το θέμα. Σε αυτούς αναφερόμουνα κι αν σε πήρε κι εσένα η μπάλα τότε σου ζητώ συγνώμη και ανακαλώ ως προς το προπαγανδιστής.
Ξερεις ποσα εχω διαβασει πραγματα δικα σου, που δε συμφωνω, ουτε και μου αρεσουν, και ποτε δεν τα σχολιασα ουτε θετικα ουτε αρνητικα? Και γυρνας να με κρινεις για την ποιοτητα του χαρακτηρα μου, μονο και μονο γιατι χαλασα τη "ζωνη ανεσης σου"???
Φυσικά και δεν είσαι υποχρεωμένος να συμφωνείς με τις ασυναρτησίες που μπορεί να λέω κατ εσέ, και φυσικά και είσαι ελεύθερος να κρίνεις και θετικά και αρνητικά τι απόψεις του καθενός, αλλά νομίζω πως οφείλεις να απευθύνεσαι στους συνομιλητές σου με τον τρόπο που σου απευθύνονται. Αν υπήρξα αγενής απέναντί σου τότε καλά έκανες και ήσουν αγενής. Αλλά δεν νομίζω πως έκανα κάτι τέτοιο. Όσο για το "προπαγανδιστής" ήταν μια, ίσως ατυχής, προσωπική άποψη χαρακτηρισμού, γι' αυτό και την ανακαλώ, αλλά σε καμία περίπτωση δεν ήμουν αγενής απενάντί σου...σκληρός και άδικος ίσως, αλλά όχι αγενής. Οπότε δεν υπάρχει θέμα άνεσης όπως λες, αλλά παιδείας. Και να είσαι σίγουρος πως αν μου ξαναμιλήσεις με αγέναια πάλι θα κρίνω την ποιότητα του χαρκατήρα σου.
Ειναι αληθεια παντως οτι ακομα και η αναφορα του ονοματος του Χριστου, δυσκολευει πολλους...Δυσφορεις με το Χριστο? Ε...τι να κανουμε, και εγω δυσφορω με τα δικα σου αλλα ειναι επιλογη μου να σε ανεχομαι εφοσον παρακολουθω αυτο το site. Το οτι ομως διαφωνω με τα οσα διατυπωνεις, δε μου δινει το δικαιωμα να σε κρινω "γενικα". Εσυ πως αποκτας το δικαιωμα της αξιολογησης του δικου μου χαρακτηρα μεσα απο μια λεξη?Τουτεστιν...Κηρυγματα δεν κανω, αλλα και να εκανα δεν θα τα ακουγες, αφου εχεις πειστει οτι ο Χριστος δεν "σου κανει". Και αν δεν σου κανει ο Χριστος, πως θα μπορουσε να σου εκανε ο οποιοσδηποτε τυχαιος που θα μιλαγε γι' Αυτον. !!!!
Τα παραπάνω δεν θα τα σχολιάσω γιατί θα πρέπει να ξεφύγουμε κατα πολύ από το θέμα, από το οποίο ήδη ξεφύγαμε και ζητώ συφνώμη γι'αυτό. Δεν δυσφορώ με τίποτα που έχει να κάνει με τη θρησκεία γιατί πολύ απλά έχω απελευθερωθεί από τα δεσμά οποιασδήποτε θρησκείας χρόνια τώρα. Απλά σου εξήγησα τι με ενόχλησε. Αυτά κι απο μένα φιλικά.
Όσο παράξενο κι αν σου φαίνεται, το "ρε" και άλλες αγενείς προσφωνήσεις δείχνουν την ποιότητα του συνομιλητή. Αν μη τι άλλο προσδίδουν αγένεια, και δεν προσβάλλουν μόνο αυτόν στον οποίο αναφέρεσαι αλλά και τον ευατό σου τον ίδιο. Ίσως έσφαλα που σε αποκάλεσα προπαγανδιστή (αν κι εσένα προσωπικά σε πήρε η μπάλα χωρίς να φταις) αλλά δεν το έκανα με αγένεια. Ήμουν και παραμένω κύριος απέναντί σου.
Να σου ξεκαθαρίσω πως δεν με ενόχλησε η έκφραση των απόψεών σου και δεν με ενοχλεί γενικώς ότι κι αν πιστεύεις ότι κι αν λες. Εκείνο που με ενόχλησε είναι πως σε κάθε θέμα που ανοίγεται, ορισμένα άτομα, προσπαθούν με κάθε τρόπο να προβάλλουν τη θέση της ορθοξίας και του Χριστού, αασχέτως με την υφή και το θέμα. Σε αυτούς αναφερόμουνα κι αν σε πήρε κι εσένα η μπάλα τότε σου ζητώ συγνώμη και ανακαλώ ως προς το προπαγανδιστής.
Φυσικά και δεν είσαι υποχρεωμένος να συμφωνείς με τις ασυναρτησίες που μπορεί να λέω κατ εσέ, και φυσικά και είσαι ελεύθερος να κρίνεις και θετικά και αρνητικά τι απόψεις του καθενός, αλλά νομίζω πως οφείλεις να απευθύνεσαι στους συνομιλητές σου με τον τρόπο που σου απευθύνονται. Αν υπήρξα αγενής απέναντί σου τότε καλά έκανες και ήσουν αγενής. Αλλά δεν νομίζω πως έκανα κάτι τέτοιο. Όσο για το "προπαγανδιστής" ήταν μια, ίσως ατυχής, προσωπική άποψη χαρακτηρισμού, γι' αυτό και την ανακαλώ, αλλά σε καμία περίπτωση δεν ήμουν αγενής απενάντί σου...σκληρός και άδικος ίσως, αλλά όχι αγενής. Οπότε δεν υπάρχει θέμα άνεσης όπως λες, αλλά παιδείας. Και να είσαι σίγουρος πως αν μου ξαναμιλήσεις με αγέναια πάλι θα κρίνω την ποιότητα του χαρκατήρα σου.
Τα παραπάνω δεν θα τα σχολιάσω γιατί θα πρέπει να ξεφύγουμε κατα πολύ από το θέμα, από το οποίο ήδη ξεφύγαμε και ζητώ συφνώμη γι'αυτό. Δεν δυσφορώ με τίποτα που έχει να κάνει με τη θρησκεία γιατί πολύ απλά έχω απελευθερωθεί από τα δεσμά οποιασδήποτε θρησκείας χρόνια τώρα. Απλά σου εξήγησα τι με ενόχλησε. Αυτά κι απο μένα φιλικά.
:)
Ok... πειστηκα οτι εισαι καλοπροαιρετος (το εννοω σοβαρα !!!)
Δεν αντιπαρατιθεμαι μαζι σου, γιατι δεν εκανες κατι εκουσια για να με πειραξεις.. Συγνωμη για το "ρε¨, δεν εχω να χωρισω τιποτα μαζι σου !!
Μονο μια αποσαφηνιση καλοπροαιρετη...Το "ρε" ειναι οντως μοριο αγενειας οταν ολοκληρωνεται μια προταση με αυτο.(ετσι νομιζω...)
Οταν ομως αναφερεται μεσα στην προταση, τοτε υπονοια αγενειας δεν υπαρχει, ειδαλλως ειμαστε αν οχι ολοι τοτε οι περισσοτεροι αγενεις.
θελω με τη σειρα μου να σου πω και εγω, οτι, δεν τη παω με τιποτα τη θρησκεια και οσα αυτη επιτασσει. Τουλαχιστον οχι στη κατασταση που βρισκεται αυτη τη στιγμη. Τη δε "εμμονη" μου με τον Χριστο την αναφερω λογω σοβαρων προσωπικων βιωματων μαζι του, που θα μπορουσα να σου αναπτυξω μονο αν εσυ θα το ζητουσες. (και μονο ετσι...)
Οχι για να σου κανω τον καλο, αλλα θεωρω οτι αδικως σε χαρακτηρισα, ανακαλω, και περιμενω και απο τη μερια σου να "κλεισει" το θεμα, αν και νομιζω οτι αυτο εχει ηδη συμβει...
Υ.Γ ...για την ιστορια...αν ριξεις μια ματια στα θεματα στα οποια εχω κατα καιρους συμμετασχει, θα δεις οτι καθε αλλο παρα ανταποκρινομουν συμφωνα με το πως θα αξιζε στον καθενα, ως προς τους τροπους ευγενειας και καλης συμπεριφορας εκ μερους μου..
Κανε αμα θες ενα κοπο και ψαξε...νομιζω θα βοηθηθεις στο να καταλαβεις για τι πραγμα ακριβως μιλαω..
Να εισαι καλα
Παναγιωτης
:)
Πιστεύω ότι τα βασικότερα μηνύματα που περνάει είναι η πίστη, η ελπίδα και η αγάπη για τον τελικό σκοπό.
Όλη η συντροφιά δίνει την μάχη της (ο κάθε πρωταγωνιστής ξεχωριστά), αλλά όλοι με τον ίδιο σκοπό για το ίδιο αποτέλεσμα.
Επίσης μην ξεχνάμε ότι η απληστία οδήγησε την κατάσταση στα πρόθυρα της καταστροφής (μιας και θα μπορούσε να είχε καταστραφεί το δακτυλίδι από την αρχή), η οποία αποφεύχθηκε την τελευταία στιγμή.
Τα μηνύματα είναι πάρα πολλά και το καλό είναι ότι βρίσκουν εφαρμογή ακόμα και στις μέρες μας. Είναι ένα διαχρονικό εγχειρίδιο επιβίωσης!!
Αγαπητοί φίλοι καλημέρα
ειλικρινά χαίρομαι που το θέμα αυτό τελικά είχε την τύχη να εμπλουτιστεί απο πολύ καλές τοποθετήσεις και πληροφορίες και σκέψεις. Θα ήθελα όμως να πω ότι δεν χρειάζεται να δημιουργούμε εντάσεις ανάμεσά μας και η ηπιότητα στον λόγο μας βοηθάει στην εξέλιξη του διαλόγου. Σίγουρα κι εγω απο την πλευρά μου έχει τύχει να θυμώσω κάποιες φορές, αλλά καλό είναι να τα αποφεύγουμε αυτά.
Επιμένω ότι το έργο του Τόλκιν μπορεί να αναγνωστεί σε πολλά επίπεδα και να ερμηνευτεί με πολλούς τρόπους.
Κανένας μεγάλος συγγραφέας δεν κάθεται να αναλύσει ο ίδιος αυτά που γράφει. Και ο Τόλκιν δεν έδωσε λαβή γι αυτό. ΄Εγραψε το έργο του και όποιος κατάλαβε κατάλαβε ανάλογα με το επίπεδο της συνειδητότητάς του.
Με την ευκαιρία να σας μεταφέρω μια επισήμανση ενός πολύ καλού μου φίλου ο οποίος κι αυτός αγαπάει πολύ το έργο του Τόλκιν. Μου είπε πως όταν ο Τόλκιν αναφέρεται στα χρονικά της Μέσης Γης στην ουσία μιλάει για την Μεσόγειο.
Ενδιαφέρουσα άποψη.. δεν νομίζετε;
johnaros211
20-08-08, 09:25
O Tόλκιν δεν με ενδιαφέρει τι πίστευε ο ίδιος για το έργο του με ενδιαφέρει πως προωθήθηκε το έργο του ως έργο ενός μεγάλου παραμυθά που είχε σκεφτεί φοβερά και τρομερά πράγματα και που ουσιαστικά πρόκειται για μια συρραφή όλων των μυθολογιών του κόσμου και όλων των θρησκειών.
Μήπως ο καλοκάγαθος μάγος Γκάνταλφ που ήταν γκρίζος στην αρχή και έπεσε μέσα στο ηφαίστειο και πολέμησε και επιβίωσε από το τέρας εκείνο και επανήλθε φωτεινός και άσπρος και δυνατότερος σας θυμίζει κάτι από Ιησού Χριστό; Λέω εγώ μήπως τώρα.... Μήπως ο Ιησούς κατέβηκε στον κάτω κόσμο για να δώσει την μάχη με το τέρας που λέγεται θάνατος και επανήλθε με την ανάσταση του πιο λαμπρός και πιο δυνατός παρα ποτέ;;;;;
Μήπως το μάτι του κακού (δεν θυμάμαι πως το λέγαν) που βρισκόταν πάνω στον πύργο σας θυμίζει κάτι από το μασωνικό μάτι στην πυραμίδα που εποπτεύει τα πάντα;;;;
Μήπως τα ξωτικά σας θυμίζουν κάτι από τα τάγματα αγγέλων; Μήπως το οτι αν ζευγαρώσουν τα ξωτικά με ανθρώπους χάνουν την αθανασία τους σας θυμίζει κάτι από την θεωρία των Νεφελίμ;
Μήπως ο άκακος Φρόντο σας θυμίζει κάτι από "αμνός θεού ο αίρων την αμαρτία κόσμου"???????
Είναι πάμπολλες οι ομοιότητες που έχει το συγκεκριμένο έργο με θρησκείες του κόσμου μας και είναι ντροπή να λέει ο συγγραφέας πως πρώτος αυτός τα σκέφτηκε.
Αληθεια,η θρησκεια στην οποια πιστευεισ,τι νομιζεισ πωσ ειναι?τιποτα παραπανω απο μια συρραφη πολλων αλλων θρησκειων,μυθων και παραδοσεων
Είναι σίγουρο ότι ο Τόλκιν δεν είχε καμιά πρόθεση εμπλοκής της πραγματικότητας με το έργο του σε κανένα επίπεδο. (κάτι που άλλωστε είχε δηλώσει επανειλημμένα).
Δεν χρησιμοποίησε τόσο την κελτική μυθολογία (πέρα από κάποιες τοπωνυμίες) όσο την Σκανδιναβική, καθώς ακόμα και η γλώσσα των ξωτικών στηρίζεται σε Λαπωνικούς φωνητικούς χαρακτήρες.
Ο ίδιος απεχθανόταν την μεταφυσική του 19ου Αιώνα και δεν είχε καταβάλει καμιά προσπάθεια να το κρύψει.
όπως και αν έχει ομως, θα πρότεινα την ανάγνωση της τριλογίας για πηγή συμπερασμάτων και σίγουρα όχι τις ταινίες.
Ο Σμέαγκολ ή Γκόλουμ παίζει σημαντικό ρόλο στον πόλεμο του δαχτυλιδιού, έιναι σίγουρο ότι εάν δεν ήταν αυτό δεν θα καταστρεφόταν το δαχτυλίδι, όχι μόνο γιατί στο τέλος ήταν αυτό που το πέταξε στο βουνό του Χαμού αλλά και γιατι σε όλη την διαδρομή απο τα απο τους καταράκτες του Ράουρος ως την Μόρντορ μαζί με τον Φρόντο και τον Σάμ, ο Φρόντο έβλεπε μέσα απο το Γκόλουμ (που λειτουργούσε σαν καθρέπτης) τι θα γινόταν ο ίδιος αν λιποψυχούσε και κράταγε το δαχτυλίδι για τον εαυτό του, ο οίκτος είναι εκείνο το συναίσθημα που παίζει τον σημαντίκότερο ρόλο στους δύο τελευταίους δαχτυλοκουβαλητές (Μπίλμπο - Φρόντο), και εκεί κρίθηκε οι μοίρα των πάντων.
Ο Τόλκιν στην Εισαγωγή του στο Σιλμαρίλλιον λέει ότι απεχθανόταν τις αλλήγορίες και εμένα αυτο μου αρκεί. Είναι πολλή δύσκολο και επικύνδινο (συμπερασματικά) για κάποιον να αξιολογήσει το έργο του.
Υ.Γ. Συμφωνό σε όλα με τον agaliarep :)
vBulletin® v3.8.4, Copyright ©2000-2025, Jelsoft Enterprises Ltd.