Η ΙΔΑΝΙΚΗ ΣΤΑΣΗ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟΝ ΘΕΟ ...

[ΑΙΝΕΙΑΝ06]

Απο τον Ελ Γκρεκο του Καζατζακη διαβασα την εξης φραση
''Με τον Θεο εχω την καλυτερη σχεση . Δεν του ζητησα ποτε τιποτε , δεν με απογοητευσε ποτε δεν γογγυσα ποτε εναντιον του''
Αυτη την φραση την εβαλε ο Καζατζακης στο στομα ενος παλεμαχου Κρητικου καπετανιου ..
Καπου αυτη η φραση ταιριαζει με τις Επικουρειες αποψεις μου ...
Θα ηθελα την γνωμη σας ..

[Τάκης Παπαδόπουλος]

Απο τον Ελ Γκρεκο του Καζατζακη διαβασα την εξης φραση
''Με τον Θεο εχω την καλυτερη σχεση . Δεν του ζητησα ποτε τιποτε , δεν με απογοητευσε ποτε δεν γογγυσα ποτε εναντιον του''
Αυτη την φραση την εβαλε ο Καζατζακης στο στομα ενος παλεμαχου Κρητικου καπετανιου ..
Καπου αυτη η φραση ταιριαζει με τις Επικουρειες αποψεις μου ...
Θα ηθελα την γνωμη σας ..
Από τον τίτλο του νήματος, προϋποθέτεις ότι ο Θεός είναι ΑΤΕΛΗΣ, καθ' όσον έχει σημασία η στάση του ανθρώπου απέναντι σε αυτόν, άρα του προσδίδεις την ιδιότητα του αποδέκτου τιμής ή περιφρόνησης - ανάλογα με το "θρησκευτικό" συναίσθημα του καθενός.
Υπό το πρίσμα λοιπόν του ότι ο Θεός έτσι χαρακτηρίζεται ως μονάδα, μπαίνουμε σε δογματικά χωράφια συζήτησης, όπου η λογική διεργασία δεν χωρεί, μιά και το δόγμα δεν ελέγχεται από την λογική.

Αν, πάλι, θεωρήσουμε το Θείον ως την Αρχή και τον Νομοθέτη του Σύμπαντος, την Πανσυμπαντική Υπερδιάνοια, τότε δεν έχει καμμία απόλυτα σημασία το πώς θα "φερθεί" ο άνθρωπος προς την Υπαρδιάνοια αυτή, μιά και η Άρχουσα αυτή Νόηση είναι παντού και δεν απέχει από τα δημιουργήματα, ούσα και αυτή ως εκδηλωμένη Δύναμη Δημιούργημα του εαυτού της.

Όταν ο Μεγάλος εσωτεριστής Καζαντζάκης λέγει ότι δεν του ζήτησε ποτέ τίποτα, έμμεσα αναφέρει ότι την Θεότητα την θεωρεί ως τον Θεσμό δημιουργίας των Πάντων και δεν μπορούμε να ζητήσουμε κάτι από ένα Θεσμό... Ούτε να "γογγύσουμε" εναντίον του, καθ' όσον σε τέτοια περίπτωση αφ' ενός μεν αρνούμεθα την σκοπιμότητα της ύπαρξης όλου του Κόσμου, λες και είμαστε οι ίδιοι όχι απλά όμοιοι με τον Θεό αλλά ΘΕΟΙ και γνωρίζουμε τα πάντα - ακόμη και το άσκοπο της Δημιουργίας -, αφ' ετέρου δε αν πούμε απλά ότι ΔΕΝ φτιάχτηκαν σωστά τα πράγματα - για μας, έστω - πάλι υποβιβάζουμε την Τελειότητα της Πανσυμπαντικής Υπερδιάνοιας σε επίπεδα κατώτερα, αντιφάσκοντες έτσι, συγχέοντες το Τέλειον που δεν κάνει λάθη, με το ατελές.

Και ασφαλώς, έχων επίγνωση ο Καζαντζάκης των ανωτέρω, δεν έχει άλλο δρόμο να ακολουθήσει παρά τον δρόμο της απόλυτης συμφιλίωσης με τον Θεό ( το τι όνομα χρησιμοποιεί ο καθένας δεν έχει σημασία ) που δεν είναι άλλος παρά ο ίδιος ο εαυτός του, ως απόλυτα όμοιος προς την Αρχή...

[Tranceaddict23]

Χαιρετισματα σε ολους. Η σταση απεναντι στο θεο.Καταπληκτικο θεμα και επικαιρο μια και αυτες τις μερες κατακλυζονται ολες οι εκκλησιες απο πληθος "πιστων" και "χριστιανων". Διερωτουμαι εγω μερικες φορες,οταν ο θεος μας επλασε,διερωτηθηκε ποτε τη μ.....εκανε? :( Το λεω οχι εντελως σαν αστειο μιας και τα ματια μου δεν ξερω τι αλλο θα δουν. Η απαντηση στο θεμα του τοπικ ειναι μια: δεν υπαρχει οποιαδηποτε σταση απεναντι στο θεο και ουτε σχεση. Κυριολεκτικα απο τους χιλλιαδες γνωστους που εχω,ενας ή δυο αν εχουν σχεση με το θεο και κυριολεκτικα τους ζηλευω. Τους υπολοιπους τους βλεπω να βασανιζονται με ενα σωρο ανουσια πραγματα,πραγματα που αν μας ακουσει ενα μωρο στην Αφρικη θα ρθει να μας σκοτωσει! Εχω κουραστει να βλεπω κοσμο να αγχωνεται ολη μερα για τα ρημαδια τα λεφτα, το αυτοκινητο που θα οδηγησει, πως θα το στησει,ειμαστε μια κοινωνια δημιουργημενη να αγχωνεται για το οτιδηποτε. Πως θα ντυθω,που θα παω,ποσα θα ξοδεψω,ποσο θα πιω, τι θα πει ο ενας, τι θα πει ο αλλος, ο αλλος το πηρε πιο φτηνο, ο αλλος πιο ακριβο, ο ενας κανει τρεις δουλεις και δεν βλεπει την οικογενοια του, μαγκια σημερα ειναι να μην εχεις χρονο για τιποτα.ετσι εχουμε καταντησει.μαγκια ειναι να λες οτι ξερεις εγω κανω τρεις δουλειες και δεν εχω ωρα να παω ενα περιπατο.
Και το πιο ελεινο απο ολα? Σημερα μεγαλη παρασκευη, ανθρωποι που δεν ξερουν που παν τα 4 τους απο θρησκεια, ερχονται και σου λενε, μα δεν θα πας στην εκκλησια? Οσους εχω δει, πανε μιση ωρα να δουν τον επιταφιο,και στεκονται εξω απο την εκκλησια και μιλανε για τα ιδια θεματα που μιλανε οταν βρισκονται στην καφετερια η σπιτι τους,δηλαδη που θα πανε μετα, ποσο θα πιουν,κλπ. Μερικες φορες διερωτουμαι πως μπορει να τα παιρνει ο κοσμος ολα τοσο επιφανειακα και να σκεφτεται "α μεγαλη παρασκευη σημερα, 8μιση να παμε εκκλησια, 9 θα φυγει ο επιταφιος, πρεπει να φυγουμε και εμεις,επειδη κατω στην πολη θα εχει μποτιλιαρισμα, και πρεπει να παμε γρηγορα να πιαμε θεση στο μπαρακι" Κι ομως αυτα συμβαινουν. Μεγαλο Σαββατο,11μιση εξω απο την εκκλησια,12 χριστος ανεστη, χειραψια, 2 ειμαι στο club, ολα τοσο μηχανικα και ανουσια. Καποτε στεκουμαι και διερωτουμαι "μα τι σ..... κανω εδω?" Ποιος ο λογος που ηρθα? Ολοι αυτοι τι κανουν εδω? στεκονται και περιμενουν να περασει η ωρα?
Για μενα φιλοι/ες, οι γιορτες ειναι ανουσιες, ειναι 2 εβδομαδες χωρις δουλεια, τιποτα παραπανω. Ακομα και τα εθιμα εχουν χαθει,αβγα βαμμενα,ετοιμα, αγορασμενα, φλαουνες ετοιμες απο το ζαχαροπλαστειο, μαγειριτσα μετα την εκκλησια στο εστιατοριο(εστιατοριο το οποιο τις αλλες νυχτες, πανε και τρωνε οσοι φευγουνε απο τα καμπαρε :) ) Ολα μηχανικα,τυπικα και ανουσια. Πασχα απολαμβανα μονο στο χωριο των δικων μου, κοντα στα βουνα, οπου η γιαγια εκανε τις φλαουνες, εβαφε τα αυγα, ολο το χωριο βρισκοτανε μαζι, ενιωθες μια ζεστασια ρε παιδι μου,κατι το διαφορετικο, το εξωπραγματικο,απωμερο εκκλησακι, κατω απο το φως των αστεριων. Τωρα τα εχω αηδιασει ολα, ποια σχεση με το θεο. Αν δεν ζησεις εντονα τα γεγονοτα του πασχα, αν δεν ζησεις την κατανυξη που νιωθει ο καθε μοναχος, για μενα ειναι ολα υποκρισια.Αν δεν ξεφυγουμε απο τα υλικα αγαθα που τοσο ειμαστε προσκολημενοι, ρουχα ακριβα, αμαξια ακριβα, 2 και 3 γυναικες :p Image στην κοινωνια,εγωισμοι, κακιες,πονηρια,υπουλια, βρωμια, εχω μπουχτισει απο ολα αυτα, αν δεν τα βαλεις κατω με τον εαυτο σου και να πεις "οπα ρε μ....εδω εκανες λαθος,εδω δεν ησουν σωστος, τι μπορουμε να κανουμε?" τι να σου κανει η εκκλησια? θα βαλεις το κουστουμακι σου το ωραιο, και θα πας καλοντυμενος σαν βλακας να σταθεις σαν την αδικη καταρα εξω απο την εκκλησια για μιση ωρα για να πεις ενα χριστος Ανεστη ή για να πεις οτι πηγα εκκλησια την Μεγαλη παρασκευη..Σκεφτειται τι ηλιθιο ειναι και ομως ολοι το κανουν..Συγνωμη για το μεγαλο μηνυμα ομως επρεπε να εκτονωθω. :)

[Miltos01]

Και αφού έλαβε άρτο (Ο Ιησούς), ευχαρίστησε το Θεό, τον έκοψε με τα χέρια και τους τον έδωσε λέγοντας: «Τούτο είναι το σώμα μου που δίνεται για χάρη σας αυτό να κάνετε στη δική μου ανάμνηση».

Από το ευαγγέλιο του Λουκά (22:19)

Το εβραϊκό Πάσχα μαζί με τα πάμπολα ήθη και έθιμα κάθε τόπου ΞΕΘΩΡΙΑΣΕ και ΑΝΤΙΚΑΤΕΣΤΗΣΕ στο διάβα των αιώνων τον υποδεικνυόμενο "ΤΥΠΟ" της δικής ΤΟΥ ανάμνησης. Δεν θα μπω σε ερμηνείες ή επεξηγήσεις...Προσέξτε μόνο την ΑΠΛΟΤΗΤΑ του ΣΥΜΒΟΛΙΣΜΟΥ.

Αλλά ακόμη και αν ο ΤΥΠΟΣ όπως βιώνεται σήμερα από τους πολλούς (ρεαλιστική περιγραφή έδωσε γι' αυτό ο Tranceaddict23 στο προηγούμενο post) είναι αυτός που είναι, πάντα αναζητείται η ΟΥΣΙΑ και η ΑΛΗΘΕΙΑ πίσω απ' αυτόν. Έτσι δεν είναι;

[Σπυρακος]

Μεσα απο την προσωπικη μου διαδρομη αναζητησης και εξελιξης σε ολα τα επιπεδα διαμορφωσα την εξης αποψη και σταση απεναντι στον Θεο:
Ξεκινω την ημερα μου αφιερωνοντας λιγο χρονο σε προσευχη και διαλογισμο, κατα την διαρκεια μπορει να προσευχηθω οσες φορες νιωσω οτι το εχω αναγκη και το βραδυ πριν κλεισω τα ματια μου Τον ευχαριστω που με βοηθησε μεσα στη μερα μου.Οταν λεω προσευχομαι μη φανταστειται τιποτα "Κυριε ελεησον" και "δοξα Πατρι",η σχεση μου μαζι του ειναι μια σχεση ειλικρινειας πρωτα και πριν απο ολα, απευθυνομαι στο φιλαρακι(ετσι τον λεω) αναλογος με την συναισθηματικη μου κατασταση την εκαστοτε στιγμη.(το ματι που κοιτας τον Θεο ειναι το ματι με το οποιο ο Θεος σε κοιταει,ειχε πει ο Μ.Εκχαρτ) Επι παραδειγματι οταν ειχε πεθανει (αδικα κατα την τοτε αποψη μου) ο πατερας μου,ταξιδευα μονος μου στην επιστροφη μετα τη κηδεια και ρωτουσα με λυγμους ΓΙΑΤΙ?? κοσμιζοντας τον, θυμωμενος και λυπημενος με διαφορες εκφρασεις,που θα εκαναν εναν θρησκοληπτο τυπολατρη να φριξει αποτροπιασμενος απο την "ασεβεια".
Εχω φθασει να πιστευω οτι μου απανταει σε ολους μου τους προβληματισμους αν και οταν εγω ειμαι ετοιμος να λαβω τις απαντησεις που μου δινοντε μεσα απο καταστασεις και περιστασεις,και νιωθω οτι ειναι εκει για μενα 24ωρες το 24ωρο,αλλα αυτο που τον χαρακτιριζει ειναι η διακριτικοτητα.Αυτο ακουγεται λιγακι εγωκεντρικο ειναι ομως ειλικρινες και δεν μπορω να το εξηγησω λογικα.Τον Θεο μονο δαισθητικα μπορω να τον νιωσω και να τον "καταλαβω",ειναι πολυ μικρη η λογικη μου για να τον χωρεσει(αν και καταβαλω φιλοτιμες προσπαθειες).Ετσι φθανω να πραττω με αγαπη γιατι αυτη δινει ποιοτητα στο "ειναι" μου.Αγαπη για μενα ειναι να ανακαλυπτεις οτι αγαπας και αγαπιεσαι.Να μπορεις να σεβεσαι την ταυτοτητα των αλλων και να αποδεχεσαι την ετεροτητα.Να δινεις οσα μπορεις οταν σου ζητειται."Κι ετσι αμα ζω ποτε μου δεν θα πω δεν εζησα οταν τον θανατο ανταμωσω καποια μερα".
Η κολαση ειναι το να ζεις διχως να αγαπας.
Ο φοβος σε αυτη τη προσωπικη σχεση δεν εχει καμια θεση.
Η εμπιστοσυνη ειναι παρουσα.
Εν κατακλειδι,ειμαι ανοιχτος απεναντι του γιατι νιωθω οτι κανει το ιδιο για ολους μας.

[ΙΝΤΙΓΚΟ]

Τελικά πώς πρέπει να πιστεύουμε, σε ποιά θρησκεία να αφοσιωθούμε και με ποιόν τρόπο να προσευχόμαστε;

Θα σας πώ μια μικρή ιστορία:
Ήταν κάποτε ένα παιδάκι μέσα σε ένα καταπράσινο λιβάδι, και δίπλα σε ένα ποτάμι. Εκεί καθότανε γαλήνιο και προσευχότανε: "Κύριε και Θεέ μου σ'αγαπώ" και έγαζε και πολλά δικά του στιχάκια που εξυμνούσαν τον Κύριο. Ξάφνου, ένας Άγγελος Κυρίου το πλησιάζει και του λέει: "Καλή σου μέρα τέκνο. Σε άκουγα που προσευχόσουν, και θέλησα να έρθω να σου μάθω μια προσευχή, για να λες αυτήν στον Κύριο." Το παιδάκι, χαρούμενο, απάντησε: "Σε ευχαριστώ, θα το ήθελα πολύ." Και τότε ο Άγγελος ξεκίνησε να μαθαίνει στο παιδάκι την εξής προσευχή: "Πάτερ ημών, ο εν' τις ουρανίς, αγιασθήτω το όνομά σου, ελθέτω η Βασιλεία Σου, γεννηθήτω το θέλημά Σου ώς εν ουρανώ και επί της γης, τον άρτον ημών τον επιούσιο δως ημίν σήμερον και άφες ημίν τα οφελείματα ημών ως και ημείς αφίεμεν τις οφειλέτες ημών και μή εισενέγκεις ημάς εις πειρασμόν αλλά ρύσαι ημάς από του πονηρού."

Το παιδάκι κατέβαλε πολλές προσπάθειες μέχρι να καταφέρει να μάθει την προσευχή αυτή. Ο Άγγελος υπομονετικά του επαναλλάμβανε ξανά και ξανά όποιο σημείο δεν θυμόταν το παιδάκι. "Σε ευχαριστώ Αγγελέ μου. Τώρα μπορώ να προσευχηθώ, με την προσευχή που μου έμαθες." Και ο Άγγελος τότε ξεκίνησε για να φύγει. Καθώς όμως απομακρυνότανε άκουσε ο Άγγελος το παιδάκι που είχε ξεκινήσει να προσεύχεται με την προσευχή που του έμαθε: "Πάτερ ημών ο εν... ο εν τις ... ο εν τις.. αχ, το ξέχασα... Περίμενε Άγγελέ μου, μην φεύγεις το ξέχασα! Περίμενε σε παρακαλώ!!" Το παιδάκι είχε αρχίσει να τρέχει ξωπίσω του για να τον προλάβει... "Πες μου τη συνέχεια, δεν τη θυμάμαι!" Και τότε ο Άγγελος γυρνάει το κεφάλι του για να κοιτάξει το παιδάκι και... ώ του θαύματος μένει έκπληκτος! Το παιδάκι ενώ έτρεχε ξωπίσω του, από τη λαχτάρα του για να τον προλάβει, άρχισε να διασχίζει το βαθύ ποτάμι περπατώντας επάνω στην επιφάνεια του νερού! Και τότε ο Άγγελος με την γλυκιά φωνή του απάντησε στο μικρό παιδάκι: "Εσένα δεν σου χρειάζεται καρδούλα μου να μάθεις τη συγκεκριμένη προσευχή. Με αυτήν που έλεγες μέχρι τώρα, από ό,τι φαίνεται ο Κύριος χαίρεται και σ' ακούει." Και έτσι ο Άγγελος Κυρίου έφυγε στον ουρανό.

[Τάκης Παπαδόπουλος]

Τελικά πώς πρέπει να πιστεύουμε, σε ποιά θρησκεία να αφοσιωθούμε και με ποιόν τρόπο να προσευχόμαστε;

Θα σας πώ μια μικρή ιστορία: .
Μιά και επαναδημοσιεύεις το μήνυμα που είχες δημοσιεύσει και στο νήμα "τρία δυνατά σημεία του χριστιανισμού", θα επαναλάβω την απάντησή μου, που δημοσιεύθηκε στο ίδιο νήμα:
Έτσι είναι, φίλε μου...
Δεν χρειάζονται δογματικές παρωπίδες ή θρησκευτικά "πλαίσια" για την προσέγγιση του ανθρώπου προς την Αρχή, ούτε "συνταγές" ντυμένες με μύθους, ούτε θρησκευτικοί "ινστρούχτορες" ( όρα τα εκάστοτε Ιερατεία ) που θα μας "οδηγήσουν" στο τι είναι σωστό, κρύπτοντες τα πονηρά σχέδιά τους πίσω από κάθε "διδασκαλία"...
__________________

[Knight_Of_Creation]

Πρώτα ας ανακαλύψουμε την ιδανική στάση απέναντι στον άνθρωπο και τον ίδιο μας τον εαυτό...Μιά στάση που οφείλουμε να περικλείεται με σεβασμό και εκτίμηση για την ατελή ύπαρξη μας και τον πλανήτη που κατοικούμε και μόλις μπούμε στο μονοπάτι της συλλογικής αυτοβελτίωσης τότε μόνο θα μπορέσουμε να προσεγκίσουμε την όποια "Ιδανική Στάση Απέναντι στον Όποιο Θεό"...

[AVATARGR]

Φίλοι μου καλησπερα σας.

Διάβασα προσεκτικα όλες τις απαντήσεις που έχουν καταθέσει οι φίλοι...
Από ότι κατάλαβα αναφερόμαστε στο ΘΕΟ (Χριστιανική Θρησκεία) και το πως
τον αντιμετωπίζουμε...

Γιατί απέναντι και όχι δίπλα στον ΘΕΟ ?????
Οχι αντιμέτωποι και όχι μεσάζοντες ανάμεσα στον Άνθρωπο και στον ΘΕΟ..

Ευχαριστώ.

[snoopy]

Η σχέση του ανθρώπου με τον θεό δέν είναι διμερής όπως μεταξύ δύο ανθρώπων είναι μονομερής ... μονάχα ο άνθρωπος είναι υποχρεωμένος να προσεγγίσει για λογαριασμό του τον θεό, να αναπτύξει σχέση μαζί του. Ο θεός δέν έχει καμιά δουλειά να ασχοληθεί με τον κάθε άνθρωπο ξεχωριστά, αυτό δέν είναι στην φύση του.
Ο άνθρωπος με την συμπεριφορά του, την στάση του απέναντι στην φύση και τους συνανθρώπους του θα επιλέξει άν θα αναπτύξει σχέση με τον θεό. Ο σημερινός άνθρωπος είναι μακριά του λόγω της εγωιστικής, υποκριτικής, υλιστικής, αλαζονικής του συμπεριφοράς σε μαζικό επίπεδο ανεξάρτητα απο φυλές και έθνη εκτός λίγων εξαιρέσεων ... δέν βάζω ούτε τον εαυτό μου έξω απο τον κανόνα. Για αυτό τον λόγο ζεί στην δυστυχία του απομονωμένος απο τον θεό, απελπιστικά έρημος, χωρίς βοήθεια μπροστά στα τεράστια προβλήματα του. Ο θεός δέν τον τιμωρεί, μόνος του ο άνθρωπος αυτοτιμωρείται γιατί έχει επιλέξει να ζήσει πολύ μακριά απο την αληθινή του ευτυχία.

[Miltos01]

...Ο θεός δέν έχει καμιά δουλειά να ασχοληθεί με τον κάθε άνθρωπο ξεχωριστά, αυτό δέν είναι στην φύση του...

Αγαπητέ snoopy, θα μου επιτρέψεις να διαφωνήσω με ΟΛΑ τα παραπάνω και ειδικότερα με την παραπάνω διατύπωσή σου. Και αυτό γιατί η πραγματική ΦΥΣΗ του ΘΕΟΥ είναι ακατάληπτη για τον άνθρωπο... Η έκφρασή σου "αυτό δεν είναι στη φύση του..." σημαίνει ότι εσύ τουλάχιστον την έχεις κατανοήσει...και ως άλλος ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ φροντίζεις να μας την κοινοποιήσεις. Θα συμφωνούσα εν μέρη μαζί σου εάν στην παραπάνω πρόταση έβαζες το ρήμα ΠΙΣΤΕΥΩ...

Όμως ακόμα και έτσι πάλι διαφωνώ, γιατί ΕΙΚΟΝΑ του Θεού επι της γής υπήρξε (έτσι τουλάχιστον ΠΙΣΤΕΥΩ εγώ), και αυτή η εικόνα ασχολήθηκε με τον ΚΑΘΕ άνθρωπο ΞΕΧΩΡΙΣΤΑ...

[snoopy]

@Miltos01
"Αγαπητέ snoopy, θα μου επιτρέψεις να διαφωνήσω με ΟΛΑ τα παραπάνω και ειδικότερα με την παραπάνω διατύπωσή σου. Και αυτό γιατί η πραγματική ΦΥΣΗ του ΘΕΟΥ είναι ακατάληπτη για τον άνθρωπο... Η έκφρασή σου "αυτό δεν είναι στη φύση του..." σημαίνει ότι εσύ τουλάχιστον την έχεις κατανοήσει...και ως άλλος ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ φροντίζεις να μας την κοινοποιήσεις. Θα συμφωνούσα εν μέρη μαζί σου εάν στην παραπάνω πρόταση έβαζες το ρήμα ΠΙΣΤΕΥΩ..."

Kάνεις πολύ μεγάλο λάθος σε αυτό, δέν έχω κατανοήσει καθόλου την φύση του θεού γι'αυτό και βάζω όπως είδες τον εαυτό μου στον κανόνα και όχι στις κάποιες εξαιρέσεις που την έχουν κατανοήσει, το ρήμα ΠΙΣΤΕΥΩ είναι για μένα ψωμοτύρι.
Άν έχεις εσύ κάποια άποψη γύρω απο το θέμα θα ήθελα με ενδιαφέρον να την ακούσω. Η εικόνα του θεού στην γή που υπήρξε ... φαντάζομαι αναφέρεσαι στον Ιησού ... δέν είχε στόχο να ελέγξει κάθε άνθρωπο ξεχωριστά παρά μονάχα να περάσει κάποια μυνήματα στον καθένα μας, να του δείξει τον αληθινό δρόμο για την σωτηρία του τίποτα περισσότερο.

[Miltos01]

...ΠΙΣΤΕΥΩ είναι για μένα ψωμοτύρι...

Εντάξει, αλλά για κάποιους δεν είναι...Πολλές φορές προσπάθησα να παραλληλίσω την έννοια της ΠΙΣΤΗΣ με αυτή της ΟΡΑΣΗΣ,της θέασης δηλαδή ενός άλλου κόσμου, μιας κατάστασης που δεν γίνεται αντιληπτή από όλους. Όπως ακριβώς συμβαίνει και μ' ένα έργο τέχνης. Πολλοί το βλέπουν λίγοι όμως έχουν τη "φύση" για να το κατανοήσουν. Η Γκαλά του Σαλβαντόρ Νταλί μιλά για την ΟΥΣΙΑ της ύπαρξής της αγαπημένης του, πόσοι όμως μπορούν να την αντιληφθούν;

Άν έχεις εσύ κάποια άποψη γύρω απο το θέμα θα ήθελα με ενδιαφέρον να την ακούσω.

Άποψη έχω, και νομίζω ότι λίγο πολύ εδώ μέσα είναι γνωστή...

[AVATARGR]

Φίλοι μου καλησπέρα σας.

Φίλε μου snoopy θα μου επιτρέψεις να διαφωνίσω με την αποψή σου...
'Η σχέση του ανθρώπου με τον θεό δέν είναι διμερής όπως μεταξύ δύο
ανθρώπων είναι μονομερής ... μονάχα ο άνθρωπος είναι υποχρεωμένος να
προσεγγίσει για λογαριασμό του τον θεό, να αναπτύξει σχέση μαζί του.
Ο θεός δέν έχει καμιά δουλειά να ασχοληθεί με τον κάθε άνθρωπο ξεχωριστά,
αυτό δέν είναι στην φύση του.'

Ο ΘΕΟΣ -ο όποιος ΘΕΟΣ- και εάν αναφερόμαστε δεν είναι ΘΕΟΣ των μαζών
μόνο αλλά είναι ΘΕΟΣ και για τον κάθε έναν άνθρωπο ξεχωριστά....

Ευχαριστώ.

[snoopy]

Φυσικά και είναι σχέση του θεού με τον κάθε άνθρωπο ξεχωριστά, έχεις δίκιο σε αυτό φίλε AVATARGR.
Αυτό που λέω εγώ είναι οτι ο βαθμός ανάπτυξης της συγκεκριμένης σχέσης εξαρτάται απο τις επιλογές, την συμπεριφορά του ανθρώπου. Ο θεός αγαπάει όλους τους ανθρώπους το ίδιο, δέν ξεχωρίζει κανέναν με το οποιοδήποτε κάλεσμα είναι αμέσως παρών άν κληθεί ή όχι εξαρτάται απο τον άνθρωπο.

[AVATARGR]

Φίλοι μου πάλι εδώ....

Φίλε μου snoopy εδώ θέτεις κάποια μεγάλα ερώτηματα κατα την γνώμη μου..
Βέβαια θα μπούμε στα χωράφια της θρησκειολογίας ίσως και του δογματισμου
αλλά νομίζω πως πρέπει να τεθεί....

Ο ΘΕΟΣ πάει εκεί που θα κληθεί ??????
Με τους άλλους τι γίνεται ?????

Ευχαριστώ.

[snoopy]

Φίλε AVATARGR δέν υπάρχει μονάχα το απόλυτο καλό, ή το απόλυτο κακό υπάρχουν και οι διαβαθμίσεις κάθε άνθρωπος περιστρέφεται γύρω απο κάποια διαβάθμιση, ο μύθος του Ηρακλή γύρω απο την Αρετή και την Κακία μπορεί να δείξει τον δρόμο.
Κάνοντας συνειδητά ο άνθρωπος το καλό για να βοηθήσει τον συνάνθρωπο ... ΟΧΙ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥ ... είναι σάν να καλεί τον Θεό άσχετα με το άν δέν γνωρίζει την ύπαρξη του, οπότε και σταδιακά θα αρχίσει να τον πλησιάζει ... κάποια στιγμή άν συνεχίζει να το θέσει σάν μοναδικό στόχο ίσως τον προσεγγίσει.
Αντίθετα ο δόλος, η απάτη, ο εγωισμός, η υποκρισία και όλα τα υπόλοιπα 1.000.000 ανθρώπινα ελαττώματα τον απομακρύνουν συνέχεια απο τον θεό, ο θεός δέν ασχοληθεί με το πώς θα τον τιμωρήσει απλά δέν πρόκειται να του δώσει ποτέ την βοήθεια του. Ο άνθρωπος αυτός θα είναι έρμαιο απέναντι σε οτιδήποτε κακό τον παραμονεύει δέν πρόκειται να βρεί απο πουθενά καμιά υποστήριξη.

[laraska]

η ιδανικη σταση απενατι στο θεο ειναι η αποδοχη αυτων που εκφραζει ο ιδιος , και δραση τετοια στην ζωη που δεν τα αναιρει .
ολα τα αλλα ειναι πολιτικες και ανθρωπινες αδυναμιες που πρεπει να ξεπεραστουν .

[AVATARGR]

Φίλοι μου καλησπέρα σας.

Φίλε μου snoopy θα μου επιτρέψεις να ομιλήσω περισσότερο σε χριστιανική
βάση αυτα για τα οποία αναφέρεις....

ΚΑΝΕΝΑΝ ο ΘΕΟΣ αλλά και ο ΧΡΙΣΤΟΣ (ως Θεος εκ Θεου Αληθινού)
σύμφωνα με την Καινή Διαθήκη δεν τον αφήνει στην τύχη του ακόμα και ο
ποιό αμαρτωλός να είναι...

Εξ' άλλου για τους ΑΜΑΡΤΩΛΟΥΣ ήλθε και τους αμαρτωλούς
προασπίστηκε....
Ας μήν Του Βάζουμε (στον ΘΕΟ) ιδιότητες και πρακτικές που δεν έχει.

Ευχαριστώ.

[Miltos01]

...ολα τα αλλα ειναι πολιτικες και ανθρωπινες αδυναμιες που πρεπει να ξεπεραστουν .

Σωστά, έλα όμως που δεν ξεπερνιούνται...γι' αυτό στο παρελθόν μίλησα για ΑΠΟΤΥΧΙΑ του χριστιανισμού τότε και τώρα.

...Ας μήν Του Βάζουμε (στον ΘΕΟ) ιδιότητες και πρακτικές που δεν έχει.

Και μ' αυτό συμφωνώ! και θα προσέθετα επίσης το να μην επιβάλλουμε την δική μας αντίληψη ή "αποκαλύψεις" περί Θεού στις ζωές των άλλων...

[laraska]

Σωστά, έλα όμως που δεν ξεπερνιούνται...γι' αυτό στο παρελθόν μίλησα για ΑΠΟΤΥΧΙΑ του χριστιανισμού τότε και τώρα.



Και μ' αυτό συμφωνώ! και θα προσέθετα επίσης το να μην επιβάλλουμε την δική μας αντίληψη ή "αποκαλύψεις" περί Θεού στις ζωές των άλλων...

Και γιατι του Χριστιανισμου ?
αποτυχια των ανθρωπων θα ελεγα εγω , γιατι αυτοι δεν ακολουθουν το χριστιανισμο αν και γνωριζουν τα οφελη .

[Miltos01]

Και γιατι του Χριστιανισμου ?
αποτυχια των ανθρωπων θα ελεγα εγω...

Μα γιατί ακριβώς αυτή την αποτυχία-αστοχία θέλησε να άρει ο Χριστιανισμός...και η ιστορία του δεν αποδεικνύει κάτι τέτοιο όπως και να το κάνουμε, όπως και να τη δούμε...

[laraska]

το θεμα ειναι η ελευθερια που δοθηκε για να πιστεψουν οσοι γινεται με τη θεληση τους , και οχι αναγκαστηκα .

[Σπυρακος]

Φιλοι μου αν και νομιζω οτι το αρχικο θεμα ηταν η ιδανικη σταση απεναντι στον Θεο και οχι η σταση του Θεου απεναντι μας μου αρεσει η εξελιξη της συζητησης μας και θα μου επιτρεψετε να πω κι εγω την αποψη μου πανω σε αυτο:
Για μενα, ο Θεος, περα απο τη αγαπη και τα υπολοιπα που του αποδιδουμε, επηρεσμενοι απο τις ανθρωποκεντρικες μας αποψεις,(ναι μας αγαπαει αλλα μηπως δεν αγαπαει εξισου και ολα τα πλασματα του?)ειναι σε σχεση με τον ανθρωπο (με ολους τους ανθρωπους)
ΑΝΟΙΚΤΟΣ και ΔΙΑΚΡΙΤΙΚΟΣ
Ανοικτος γιατι δεχεται τους παντες και μπορει να βοηθησει με εναν ακαταλυπτο τροπο,και διακριτικος γιατι ποτε δεν θα παει να δηλωσει την παρουσια του εκει που δεν θα τον καλεσουν.
Μεσα, και μονο, απο αυτο το πρισμα μπορω να συμφωνησω με την αποψη του φιλου laraska περι αποδοχης αυτων που εκφραζει ο ιδιος και για δραση τετοια που δεν τα αναιρει.
Αλλα ακομη κι αυτο ειναι πολυ,δεν μπορω να περιμενω τιποτα απο τον Θεο γιατι ηδη μου εχει δωσει τα παντα..... και συνεχιζει.. αφηνοντας μου ελευθερο το πεδιο των επιλογων μου.

[Trithemius]

Η ιδανική στάση απέναντι στον θεό; Μα ο θεός δεν βρίσκεται απέναντί μας αλλά μέσα μας... ;)

[Σπυρακος]

Η ιδανική στάση απέναντι στον θεό; Μα ο θεός δεν βρίσκεται απέναντί μας αλλά μέσα μας... ;)
Ποσοι απο εμας ομως στα αληθεια το αναγνωριζουν αυτο το θεικο μας κομματι ζωντας με αγαπη και αποδοχη?Γιατι μονο ετσι πλησιαζουμε την θεικη "ουσια" εκεινη την σπιθα που περιμενει να γινει φωτια και να καψει μεσα μας οτι μπαινει εμποδιο στο δρομο προς την φωτιση?
Ποσο την φοβομασται αυτη τη φωτια..
Και τι δεν κανουμε για να την αποφυγουμε.
Δεν ειναι ειρωνεια ομως που οι ανθρωποι παντα ψαχνουν εξω απο αυτους??
Και επιλεγουμε οχι την συντομοτερη οδο δηλαδη την ευθεια
αλλα εκεινη που εχει τις πιο πολλες παγιδες τις πιο πολλες στροφες την μεγαλυτερη κουραση,τη πιο ψυχοφθορα.
Δεν ειναι ειρωνεια που ακολυθουμε τους καθε ειδους μεσαζοντες-γκουρου-παπαδες- μουλαδες-(κεραταδες)
εναποθετοντας τους τη ψυχη μας τη ζωη μας τη θεληση μας τη σκεψη μας?
(Δεν θελω να να τα ισοπεδωσω ολα αλλα λιγοι ειναι απο αυτους αληθινα φωτισμενοι αλλα ακομη κι ετσι το φως τους ας φωτιζει τους ιδιους....οι "δασκαλοι" μου εκπληρωνουν το σκοπο τους μονο αν παω ενα βημα παραπερα)
Εφθασα να προτιμω να ψαχνω το δικο μου εσωτερικο φως (κι ας μπερδευομαι- κι ας μην ακολουθω την ευθεια απο αγνοια-κι ας κουραζομαι)

[Τάκης Παπαδόπουλος]

...οχι η σταση του Θεου απεναντι μας

...Για μενα, ο Θεος, ...ναι μας αγαπαει αλλα μηπως δεν αγαπαει εξισου και ολα τα πλασματα του

...ΑΝΟΙΚΤΟΣ και ΔΙΑΚΡΙΤΙΚΟΣ...

Ανοικτος γιατι δεχεται τους παντες και μπορει να βοηθησει με ...
,και διακριτικος γιατι ποτε δεν θα παει να δηλωσει την παρουσια του εκει που δεν θα τον καλεσουν..

Πάλι ιεροσυλούμε ασύστολα, αποδίδοντας στο Θείον ανθρώπινες ιδιότητες.
( διακριτικότητα, εξωστρέφεια, κλπ[. κλπ. ... )

Αν δεν ξεφύγουμε από τον στείρο χριστιανοδογματισμό, πνευματική προκοπή δεν βλέπουμε.
Απλά, θα αμπελοφιλοσοφούμε, για το αν οι άγγελοι είναι αρσενικοί ή θηλυκοί...

[Σπυρακος]

Κατα λαθος εβαλα δυο φορες την απαντηση μου ζητω συγνωμη και διωρθωνω

[Trithemius]

Αγαπητέ "Σπυράκο", όσο και να θέλουμε να δούμε κάτι άλλο, όπως σωστά επισημαίνεις κι εσύ, ο μοναδικός θεός που μπορούμε να προσεγγίσουμε, είναι αυτός που κατοικεί μέσα μας και δεν είναι τίποτε άλλο από τη θεία ουσία που μας διέπει.

Η προσέγγιση του χριστιανισμού δεν έχει να κάνει με την ανακάλυψη του θεού αλλά με το δέος και τον θαυμασμό του ακατανόητου θεού. Εξ ου και η εφαρμογή του αποφατισμού που ως φιλοσοφική προσέγγιση περί θεού, ορίζει πως ότι και να κάνουμε, όσο κι αν προσπαθήσουμε, ποτέ δεν πρόκειται να αποσαφηνίσουμε την πλήρη και ακριβή έννοια του θεού.

Είναι μία πολύ σωστή τοποθέτηση, όμως αν το καλοσκεφτείς, βάζει δυνατές βόμβες στα θεμέλια του χριστιανισμού γιατί εμμέσως πλην σαφώς ορίζει πως οι ιερείς δεν γνωρίζουν τι είναι αυτό για το οποίο μιλάνε, εξομολογούν ή ιερουργούν. Μια μεγάλη αλήθεια που όμως ξεχνιέται στο βωμό του κέρδους, της φιλοδοξίας και της εξαγορασμένης ασφάλειας...

[Σπυρακος]

Πάλι ιεροσυλούμε ασύστολα, αποδίδοντας στο Θείον ανθρώπινες ιδιότητες.
( διακριτικότητα, εξωστρέφεια, κλπ[. κλπ. ... )

Αν δεν ξεφύγουμε από τον στείρο χριστιανοδογματισμό, πνευματική προκοπή δεν βλέπουμε.
Απλά, θα αμπελοφιλοσοφούμε, για το αν οι άγγελοι είναι αρσενικοί ή θηλυκοί...

Ναι φιλτατε Τακη το κανουμε το λαθος συνεχεια.Μονο αφαιρετικα μπορουμε να τον πλησιασουμε και διαισθητικα οπως εγραψα σε προγουμενη τοποθετηση μου.Κι απο οτι νιωθω σε αυτο τουλαχιστον δε διαφωνειται, η μηπως κανω λαθος?

Επετεψε μου ομως να διασαφηνησω, οσον αφορα το Ανοικτος:
Ανοικτος ειναι το λιγοτερο βλασφημο ονομα-ιδιοτητα που μπορω να δωσω στον Θεο γιατι βρισκεται στο κεντρο των παντων και περιεχει τα παντα.

Μιλησα επισης για την ελευθερια η οποια για μενα ειναι μια διαδικασια ειτε σε σωματικο ειτε σε ψυχικο ειτε σε πνευματικο επιπεδο ,σκοπος της οποιας ειναι να μεταμορφωθουμε σε απολυτα ανοικτοι και οι ιδιοι.
Οσο υπαρχει φοβος εκνευρισμος ΚΛΕΙΣΙΜΟ, η καρδια μας ειναι διχασμενη και το φως ουτε να μπει μπορει ουτε να βγει.

Θα σε παρακαλουσα πριν βιαστεις να βγαλεις συμπερασματα(ο Χριστιανοδογματισμος ειναι το τελευταιο που μπορει καποιος να μου προσαψει ), να μπαινεις στη διαδικασια να σκεφτεσαι αυτα που γραφοντε και να μην μοιραζεις ετικετες.

Παρακολουθωντας σε πολλα τοπικ τις αποψεις σου πρεπει να σου πω οτι ο πλουτος των γνωσεων σου ειναι αξιοθαυμαστος (για μενα),προσεχε μονο μη πεσεις κι εσυ στη παγιδα του στειρου επιστημονικου δογματισμου γιατι αν και επιστημονικος δεν παυει ναναι δογματισμος,και θα αδικησεις τον ευατο σου.
Φιλικα
Ενας ,"ελευθερος" κατα προσεγγιση,ανθρωπος.

[Τάκης Παπαδόπουλος]

...Θα σε παρακαλουσα πριν βιαστεις να βγαλεις συμπερασματα(ο Χριστιανοδογματισμος ειναι το τελευταιο που μπορει καποιος να μου προσαψει ), να μπαινεις στη διαδικασια να σκεφτεσαι αυτα που γραφοντε και να μην μοιραζεις ετικετες ελαφρα τη καρδια.(ειμαι και παρεξηγησιαρης...χα χα)

...προσεχε μονο μη πεσεις κι εσυ στη παγιδα του στειρου επιστημονικου δογματισμου γιατι αν και επιστημονικος δεν παυει ναναι δογματισμος,και θα αδικησεις τον ευατο σου.
Φιλικα
Ενας ,"ελευθερος" κατα προσεγγιση,ανθρωπος.

Αγαπητέ Σπυράκο, το ότι αντιμάχομαι κάθε είδους δόγμα, δεν σημαίνει ότι είμαι υπέρμαχος του "στείρου επιστημονικού δογματισμού"!
Προφανώς έχεις δει την άποψη που έχω για την 'κλασσική" επιστήμη, που το μόνο που κάνει είναι να χρυσώνει τις παρωπίδες που φορά και να χλευάζει ό,τι το καινούργιο.
Ίσα ίσα, η θέση που παίρνω προς το Θείον, ναι μεν σέβεται απόλυτα την λογική, αλλά έρχεται σε πλήρη αντίθεση με το "επιστημονικό" κατεστημένο", καθ΄όσον δεν αρκούμαι στο να δέχομαι ως αληθές μόνον ό.τι πιάνω, βλεπω, μυρίζω, γεύομαι και ακούω...

Το ότι σέβομαι σαν ΙΣΟΣ ΠΡΟΣ ΙΣΟ το Θείον, την Πανσυμπαντική Υπερδιάνοια όπως το ονομάζω εγώ και δεν προσπαθώ να του προσδώσω ανθρώπινες ιδιότητες - να το κατεβάσω σε ατελές επίπεδο, δεν αποτελεί ύβρι, αλλά αναγνώριση της Αρχής ως δημιουργού και δημιουργήματος ταυτόχρονα, από δε την θέση αυτή, πηγάζει και μερίδιο ευθύνης, ως προς το πώς, εγώ, από την μεριά μου, θα "διαχειρισθώ" τα πράγματα, με τον Νου που αποτελεί τον πυρήνα της ύπαρξής μου.

Μονο αφαιρετικα μπορουμε να τον πλησιασουμε και διαισθητικα οπως εγραψα σε προγουμενη τοποθετηση μου.Κι απο οτι νιωθω σε αυτο τουλαχιστον δε διαφωνειτε, η μηπως κανω λαθος;

Όχι, δεν κάνεις λάθος, δεν διαφωνώ, υπό την προϋπόθεση ότι δεν διακατεχόμεθα από "φόβο", "ταπεινότητα", "δουλικότητα", "δογματισμό", αλλά από πλήρη αξιοπρέπεια σαν ελεύθερα όντα - φορείς της σπίθας πνεύματος του Δημιουργού Αιτίου και συναίσθηση του ότι είμαστε ΟΜΟΙΟΙ προς Αυτό.

Από αυτήν δε την ομοιότητα πηγάζουν και οι συνειδητές ευθύνες μας, και όχι από τον φόβο της οποιασδήποτε τιμωρίας.

[Σπυρακος]

Αγαπητέ "Σπυράκο", όσο και να θέλουμε να δούμε κάτι άλλο, όπως σωστά επισημαίνεις κι εσύ, ο μοναδικός θεός που μπορούμε να προσεγγίσουμε, είναι αυτός που κατοικεί μέσα μας και δεν είναι τίποτε άλλο από τη θεία ουσία που μας διέπει.

Η προσέγγιση του χριστιανισμού δεν έχει να κάνει με την ανακάλυψη του θεού αλλά με το δέος και τον θαυμασμό του ακατανόητου θεού. Εξ ου και η εφαρμογή του αποφατισμού που ως φιλοσοφική προσέγγιση περί θεού, ορίζει πως ότι και να κάνουμε, όσο κι αν προσπαθήσουμε, ποτέ δεν πρόκειται να αποσαφηνίσουμε την πλήρη και ακριβή έννοια του θεού.


Είναι μία πολύ σωστή τοποθέτηση, όμως αν το καλοσκεφτείς, βάζει δυνατές βόμβες στα θεμέλια του χριστιανισμού γιατί εμμέσως πλην σαφώς ορίζει πως οι ιερείς δεν γνωρίζουν τι είναι αυτό για το οποίο μιλάνε, εξομολογούν ή ιερουργούν. Μια μεγάλη αλήθεια που όμως ξεχνιέται στο βωμό του κέρδους, της φιλοδοξίας και της εξαγορασμένης ασφάλειας...


Διαβασα καπου μια ιστορια για τον Αριστοτελη που προσπαθουσε να "συλλαβει" για την συγγραφη ενος εργου του, την εννοια του Θεου σε μια παραλια οταν ειδε καποιον να εχει ανοιξει μια τρυπα στην αμμο και με ενα κουταλι να αδειαζει την θαλασσα μεσα της.Οταν τον ρωτησε με αποροια τι κανει κι εκεινος του ειπε,τον αποπηρε ο φιλοσοφος για το ανεφικτο και κουτο του εγχειρημα.Κι εκεινος του απαντησε οτι κι εσυ δεν εισαι καλυτερος που με το μυαλο σου προσπαθεις να συλλαβεις τον Θεο..

Μπορει να την μεταφερω αλλοιωμενη γιατι πανε χρονια που την διαβασα,αν καπου κανω λαθος διωρθωστε με.


Δεν ξερω αν βαζει βομβες και να σου πω και την αληθεια ισως να χρειαζονται και αυτες(μεταφορικα μιλωντας) αν προκειται να απαλλαγουμε απο αυτους που "δεν γνωριζουν τι ειναι αυτο για το οποιο μιλανε".
Τους φανατικους του καθε "ισμου" που διασυρουν τα ιδια τους τα πιστευω με τις πραξεις τους.

Η ελευθερια και η αγαπη δεν αγοραζονται ουτε πωλουνται ειναι ΔΩΡΕΑΝ.
Υπαρχουν πολλοι που μιλουν για αυτες αλλα ελαχιστοι που τις βιωνουν πραγματικα.

Και κανεις δε μπορει κανεις να μου τις παρει, μονο εγω μπορω να τις δωσω.

[Σπυρακος]

Αγαπητέ Σπυράκο, το ότι αντιμάχομαι κάθε είδους δόγμα, δεν σημαίνει ότι είμαι υπέρμαχος του "στείρου επιστημονικού δογματισμού"!
Προφανώς έχεις δει την άποψη που έχω για την 'κλασσική" επιστήμη, που το μόνο που κάνει είναι να χρυσώνει τις παρωπίδες που φορά και να χλευάζει ό,τι το καινούργιο.
Ίσα ίσα, η θέση που παίρνω προς το Θείον, ναι μεν σέβεται απόλυτα την λογική, αλλά έρχεται σε πλήρη αντίθεση με το "επιστημονικό" κατεστημένο", καθ΄όσον δεν αρκούμαι στο να δέχομαι ως αληθές μόνον ό.τι πιάνω, βλεπω, μυρίζω, γεύομαι και ακούω...

Το ότι σέβομαι σαν ΙΣΟΣ ΠΡΟΣ ΙΣΟ το Θείον, την Πανσυμπαντική Υπερδιάνοια όπως το ονομάζω εγώ και δεν προσπαθώ να του προσδώσω ανθρώπινες ιδιότητες - να το κατεβάσω σε ατελές επίπεδο, δεν αποτελεί ύβρι, αλλά αναγνώριση της Αρχής ως δημιουργού και δημιουργήματος ταυτόχρονα, από δε την θέση αυτή, πηγάζει και μερίδιο ευθύνης, ως προς το πώς, εγώ, από την μεριά μου, θα "διαχειρισθώ" τα πράγματα, με τον Νου που αποτελεί τον πυρήνα της ύπαρξής μου.



Όχι, δεν κάνεις λάθος, δεν διαφωνώ, υπό την προϋπόθεση ότι δεν διακατεχόμεθα από "φόβο", "ταπεινότητα", "δουλικότητα", "δογματισμό", αλλά από πλήρη αξιοπρέπεια σαν ελεύθερα όντα - φορείς της σπίθας πνεύματος του Δημιουργού Αιτίου και συναίσθηση του ότι είμαστε ΟΜΟΙΟΙ προς Αυτό.

Από αυτήν δε την ομοιότητα πηγάζουν και οι συνειδητές ευθύνες μας, και όχι από τον φόβο της οποιασδήποτε τιμωρίας.

Τι να πω στη τελευταια σου απαντηση φιλε Τακη πως να διαφωνησω και σε τι?
Να προσθεσω μονο οτι εχουμε ΞΕΧΑΣΕΙ την Ομοιοτητα που αναφαιρεις και απο εκει προεχρονται ο φοβος η δουλικοτητα και ολα τα "δεινα" μας σαν ανθρωπινο γενος.
Η μονη μου ενστανση αφορα τον Νου,αν θελετε ριξτε μια ματια στο θεμα <Η μαγεια της αναγνωσης των βιβλιων> στα τελευταια μου μηνυματα,ειναι σχετικα με οσα συζηταμε εδω και θα ηθελα την αποψη σας.
Φιλικα.

[Σπυρακος]

Ξεμαθε. Ξεσυνηθισε τη γεννηση σου.
λησμονησε το ονομα σου.

Γδυσου απο τα παλιορουχα σου.Γυμνωσε την μνημη σου.
Καταστρεψε τις μασκες σου.

Σκισε τις υποχρεωσεις σου.Χαλασε τις βεβαιοτητες σου.
Εξωτερικευσε τις αμφιβολιες σου.Ελευθερωσε την υπαρξη σου.

Ξεβαφτισε την πηγη σου.Εκτρεψε τους δρομους σου.
Αποφυλλισε τις επιθυμιες σου.Αποδυναμωσε τα παθη σου.

Εξανθρωπισε τους προφητες.Απονομισματωσε το μελλον.
Σαστισε το παρελθον.Αποθαρρυνε το χρονο.

Ματαιωσε τον παραλογισμο.Διακορευσε το παραληρημα.
Αποβαλλε το ιερο.Ξεμεθυσε τον ιλιγγο.

Παραμορφωσε τον Ναρκισσο.Ελευθερωσε τον Γαλααδ.
Καθαιρεσε τον Μολωχ.Εκθρονισε τον Λεβιαθαν.

Απομυστικοποιησε το αιμα.Ξεκοκκαλισε την μαιμου.
Αποκληρωσε τον προγονο.

Αποσυμφοριστε τη ψυχη σας.Ξεκαθαριστε τις αποτυχιες σας.
Απογοητευστε την απελπισια.Αποδεσμευστε την ελπιδα.

Απελευθερωστε την τρελλα.Εξουδετερωστε τους φοβους σας.
Χωριστε τις καρδιες σας.Απελπιστε τον θανατο.

Αλλοιωστε το εμφυτο>Ξεκολληστε το δεδομενο.
Ξεμαθετα τον εαυτο σας.Ξεγυμνωθειτε.



Σουρατ του κενου.(Ζακ Λακαριερ)

Το παραθετω στη κριση σας.Νομιζω οτι θα μας δωσει πολυ τροφη για σκεψη-προβληματισμο-αντιπαραθεση-αντιγνωμια.

[Miltos01]

αν εχεις καταλαβει αυτα λυπαμαι για λογαριασμο σου .
κυλησου με τις τραγους , κανε κανα κυκλο .

Αγαπητή,

γιατί με τις παραπάνω φράσεις σου ΜΗΔΕΝΙΖΕΙΣ την παρουσία σου μέσα στο χώρο αυτό; Γιατί αυτή η συμπεριφορά σχεδόν απ' όλους και μάλιστα από τους "οπαδούς της θρησκείας της ΑΓΑΠΗΣ;" που έρχονται και τελικά παρέρχονται μέσα στο forum;

Δεν νομίζω (άποψη μου) ότι ο ρόλος μας είναι να καταρρακώνουμε ΑΝΘΡΩΠΙΝΕΣ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΕΣ. Και σε τελική ανάλυση αν εσύ και εγώ "βλέπουμε" πράγματα που κάποιοι δεν μπορούν να τα δούν γιατί τους κτυπάς φραστικά;

Όμως με αφορμή την αναφορά μου στην "θρησκεία της ΑΓΑΠΗΣ" επιστρέφω στο θέμα μας. Νομίζω ότι η ιδανική στάση απέναντι στο Θεό πρέπει να βασίζεται στην ΑΓΑΠΗ. Η διαίσθηση των αρχαίων λαών συνέλαβε αυτό το νόημα εκφράζοντας ταυτόχρονα με την σανσκριστική λέξη Μα Ρα, το θάνατο και την αγάπη. Γιατί η θριαμβευτική έκφραση της ζωής είναι η ΑΓΑΠΗ. Οι Ινδοί πίστευαν ότι η ΑΓΑΠΗ είναι ο μόνος άξιος αντίπαλος του θανάτου...

Ο μύθος του Ορφέα και της Ευριδίκης μας μιλά για την Αγάπη πυ προσπαθεί να νικήσει το θάνατο. "Η Ζωή είναι ο Θάνατος" δηλώνει στον Πασκάλ ο μεγάλος βιολόγος Μπερνάρ.

Έγραψα και παλαιότερα ότι ΣΙΓΟΥΡΑ δεν είμαστε ΜΟΝΟΝ αυτό που βλέπουν τα μάτια μας. Είμαστε -θέλουμε δεν θέλουμε- αυτό το αιώνιο γίγνεσθαι που ενώ μας εκμηδενίζει ταυτόχρονα μας ανανεώνει.

Πιστεύω ότι η ΜΟΝΑΔΙΚΗ και ΠΛΗΡΗΣ εικόνα, το αυθεντικό αποτύπωμα, η ολογραφική προβολή αυτού του αιώνιου γίγνεσθαι βρίσκεται στη μορφή ενός ταπεινού μαραγκού που κάποτε περπάτησε στη γή της Παλαιστίνης...

Η μορφή αυτή δεν είναι, και δεν πρέπει να είναι θρησκεία. Γιατί;
Γιατί πέρα από το χρόνο και το χώρο κατοικεί το Άχρονο που τα περιέχει και τα κυριαρχεί.

Γιατί πέρα από τις τέσσερεις διαστάσεις ή τις ακόμα περισσότερες -και μέσα στην ουσία των διαστάσεων αυτών- υπάρχει ΕΚΕΙΝΟ που είναι πέρα από κάθε διάσταση, γιατί τις περιέχει και τις κυριαρχεί.

Πίσω από τα δισεκατομμύρια των γεννήσεων υπάρχει και πάλι το Είναι που τα περιέχει και τα κυριαρχεί (εδώ φίλε Τάκη βρίσκεται και η Ανωτερότητα Εκείνου), το ΕΙΝΑΙ ΚΥΡΙΑΡΧΕΙ...Και ΕΚΕΙΝΟ που δεν έχει γεννηθεί όπως γεννιούνται συνήθως τα όντα και τα πράγματα, περιέχει και κυριαρχεί την απειρία των όντων και των πραγμάτων.

Ωστόσο αυτό το ΕΙΝΑΙ βρίσκεται πέρα απο την ύπαρξη και τη μη ύπαρξη, όπως τουλάχιστον μπορούμε να τις αντιληφθούμε. Ταυτόχρονα όμως αυτή η "μη-πραγματικόητα" δεν είναι ένα ΚΕΝΟ. Άλλο που δεν μπορούμε να το καθορίσουμε. Μπορούμε μόνο να πούμε τι ΔΕΝ είναι:

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Η ΥΛΗ ΟΠΩΣ ΤΗ ΒΛΕΠΟΥΜΕ...
Δεν είναι μόνο το πνεύμα όπως προσπαθούν να το κωδικοποιήσουν οι θρησκείες και οι παραδοσιακές φιλοσοφίες.
Δεν είναι η ουσία, ούτε υλική, ούτε ψυχική, ούτε πνευματική όπως τις οριοθετούμε εμείς.

ΟΜΩΣ, περιέχει και κυριαρχεί της ύλης, του ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ, της ουσία σε ΟΛΑ τα επίπεδα...

'Ετσι λοιπόν, στέκομαι απέναντι στο Θεό...μόνον με την ΑΓΑΠΗ που Του στοίχησε ακριβά...

[Σπυρακος]

αν εχεις καταλαβει αυτα λυπαμαι για λογαριασμο σου .
κυλησου με τις τραγους , κανε κανα κυκλο .εχεις σκεφτει οτι ισως και να προβαλεις στους αλλους εκεινο που αρνησε να δεις και να παραδεχτεις για τον ευατο σου????(αυτο οσον αφορα τους τραγους).
οτι δεν καταλαβαινεις,οτι αντιπαρατιθετε στην δικη σου κατανοηση,οτι δε μπορει να φθασει η λογικη σου,να νιωσει η καρδια σου,πολυ απλα το λυπασε???Ωραια προσεγγιση.Μονο που δεν συμπλεει με τις αποψεις που πρεσβευεις οι οποιες λενε οτι το κακο μπορει να νικηθει μονο με την αγαπη...
Αντι να προσπαθω να τετραγωνισω τον κυκλο οπως εσυ προτιμω να κυκλωνω(κανω κυκλους)το τετραγωνο......
Ο Θεος δεν αλλαζει μορφες κατα βουληση οι ανθρωποι ειναι εκεινοι που αλλαζουν το τροπο που βλεπουν τον Θεο αναλογα παντα με τις αναγκες τους τις προτιμησεις τους και τις αντιληψεις τους.Το νο ορισεις σημαινει να περορισεις.....Βεβαιωσου πρωτα οτι οι αντικειμενικες σου κρισεις δεν ειναι στο μεγαλυτερο τους υποκειμενικες γνωσεις και γνωμες αλλων.
Ο δικος μου ο δρομος δεν εχει αναγκη να αποδειξει οτι ο δρομος των αλλων ειναι λαθανσμενος,ο δικος σου????

[ELPINIKI]

Ξεμαθε. Ξεσυνηθισε τη γεννηση σου.
λησμονησε το ονομα σου.

Γδυσου απο τα παλιορουχα σου.Γυμνωσε την μνημη σου.
Καταστρεψε τις μασκες σου.

Σκισε τις υποχρεωσεις σου.Χαλασε τις βεβαιοτητες σου.
Εξωτερικευσε τις αμφιβολιες σου.Ελευθερωσε την υπαρξη σου.

Ξεβαφτισε την πηγη σου.Εκτρεψε τους δρομους σου.
Αποφυλλισε τις επιθυμιες σου.Αποδυναμωσε τα παθη σου.

Εξανθρωπισε τους προφητες.Απονομισματωσε το μελλον.
Σαστισε το παρελθον.Αποθαρρυνε το χρονο.

Ματαιωσε τον παραλογισμο.Διακορευσε το παραληρημα.
Αποβαλλε το ιερο.Ξεμεθυσε τον ιλιγγο.

Παραμορφωσε τον Ναρκισσο.Ελευθερωσε τον Γαλααδ.
Καθαιρεσε τον Μολωχ.Εκθρονισε τον Λεβιαθαν.

Απομυστικοποιησε το αιμα.Ξεκοκκαλισε την μαιμου.
Αποκληρωσε τον προγονο.

Αποσυμφοριστε τη ψυχη σας.Ξεκαθαριστε τις αποτυχιες σας.
Απογοητευστε την απελπισια.Αποδεσμευστε την ελπιδα.

Απελευθερωστε την τρελλα.Εξουδετερωστε τους φοβους σας.
Χωριστε τις καρδιες σας.Απελπιστε τον θανατο.

Αλλοιωστε το εμφυτο>Ξεκολληστε το δεδομενο.
Ξεμαθετα τον εαυτο σας.Ξεγυμνωθειτε.

Σουρατ του κενου.(Ζακ Λακαριερ)

σημερα...
ειναι η μερα που διαβαζω ομορφα ποιηματα και βλεπω ομορφα βιντεακια... :)
μπραβο φιλε Σπυρακο...καταπληκτα - αριστουργηματικα λογια τα παραπανω...
αυτον τον κυριο Ζακ Λακαριερ θα τον εχω κατα νου... :p

[laraska]

ζητω συγνωμη αν ενα προηγουμενο μυνημα μου ηταν προσβλητικο ( ξεσπασα σε λαθος ατομα...)

[Σπυρακος]

ζητω συγνωμη αν ενα προηγουμενο μυνημα μου ηταν προσβλητικο ( ξεσπασα σε λαθος ατομα...)
Φιλε laraska
Η ζωη μου μου εχει μαθει καποια πραγματα ενα εκ των οποιων ειναι το εξης:
Την συγνωμη να την αποδυκνειης εμπρακτα....
(στη δκη σου περιπτωση αυτο μεταφραζεται λιγοτερες προσβολες και χαρακτηρισμους απο εδω και περα προς οποιονδηποτε)
Δεν εχω κανενα προβλημα μαζι σου ουτε και με κανεναν αλλο,οποια γνωμη η αποψη κι αν εκφραζει οσο κι αν με βρισκει αντιθετο.
Καθενας ειναι υπευθυνος των λογων των πραξεων και των επιλογων του.
Αυτο σε καθιστα στα ματια μου ισοτιμο οχι ομως και ιδιο.
Βλεπεις ισοτητα δεν ειναι να βλεπουμε διαφορετικα πραγματα ισα κι ομοια αλλα να βλεπουμε τα διαφορετικα πραγματα διαφορετικα,και να τα αποδεχομαστε και γενικως, αλλα, και ως διαφορετικα.

[laraska]

Φιλε laraska
Η ζωη μου μου εχει μαθει καποια πραγματα ενα εκ των οποιων ειναι το εξης:
Την συγνωμη να την αποδυκνειης εμπρακτα....
(στη δκη σου περιπτωση αυτο μεταφραζεται λιγοτερες προσβολες και χαρακτηρισμους απο εδω και περα προς οποιονδηποτε)
Δεν εχω κανενα προβλημα μαζι σου ουτε και με κανεναν αλλο,οποια γνωμη η αποψη κι αν εκφραζει οσο κι αν με βρισκει αντιθετο.
Καθενας ειναι υπευθυνος των λογων των πραξεων και των επιλογων του.
Αυτο σε καθιστα στα ματια μου ισοτιμο οχι ομως και ιδιο.
Βλεπεις ισοτητα δεν ειναι να βλεπουμε διαφορετικα πραγματα ισα κι ομοια αλλα να βλεπουμε τα διαφορετικα πραγματα διαφορετικα,και να τα αποδεχομαστε και γενικως, αλλα, και ως διαφορετικα.

ξεσπασα σε αλλα ατομα εννοω πως ειχα αλλες σκοτουρες στο μυαλο μου .
Ειδα το ποστ και ... δεν θελει πολυ ο ανθρωπος .

[Σπυρακος]

ξεσπασα σε αλλα ατομα εννοω πως ειχα αλλες σκοτουρες στο μυαλο μου .
Ειδα το ποστ και ... δεν θελει πολυ ο ανθρωπος .



Ναι ρε φιλε οκ δεκτο, αλλα σημερα εχω εγω τις μαυρες μου,χθες βραδυ ειχα κρεββατμουρμουρα σημερα σηκωθηκα στις εφτα δεν βρηκα βενζινη κι επεστρεψα σπιτι με λεωφορειο κλπ να ξεσπασω λιγο πανω σου???
Ακομη κι ετσι (κατοπιν αδειας) ακουγεται λιγο καπως.
Τελος παντων ας μην το συνεχισουμε.
Τωρα που ηρεμησες λιγακι εχεις να πεις κατι για το θεμα που για μενα ειναι πολυ ενδιαφερων?

[laraska]

Η ιδανικη σταση ειναι αυτη που διχνει πως το ατομο αντιλαμβανεται τη θεση του και δεν θεωρει πως μονος του απορριπτοντας τα παντα ειναι ετοιμος να καταφερει τα παντα .

[Litsa]

Η ΙΔΑΝΙΚΗ ΣΤΑΣΗ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟΝ ΘΕΟ ...
Η ιδανική στάση... χμ

Κατ αρχάς, πρέπει να ξέρουμε ότι είναι ο ίδιος ο Θεός διότι αν δεν
είναι, και είναι κάνας άλλος που τον υποδύεται, και έχεις λάβει και
κατάλληλη στάση... την έβαψες που λένε...δε σε βλέπω καλά.
Πρώτα θα σε φάει και μετά θα πονέσεις.

Τώρα, εφόσον είναι ο θεός και είμαστε σίγουροι για αυτό. Πρώτα
πρέπει να σκεφτούμε πως ο καλός και ενάρετος αθλητής δεν πηδάει
τα εμπόδια πριν φτάσει μπροστά σε αυτά. Μετά, πάντα πρέπει να
είμαστε ο ευατός μας. Αν μια ζωή τον βλαστημάμε, καλό είναι να
συνεχίσουμε με την ίδια συμπεριφορά. Το πρόβλημα το έχουν οι
θεούσες που διαρκώς υποκρίνονται. Αυτοί είναι που ένεκα
υποκριτικής ιδιοσυγκρασίας θα τα κάνουν σαλάτα.
Και δε νομίζω ο θεός να έχει ανάγκη από "λαδώματα" και
γρηγορόσημα, έχει?

υγ
Εσένα laraska, ούτε ιντερβιου δε θα σε πάρει, έτσι νομίζω

[laraska]

Η ΙΔΑΝΙΚΗ ΣΤΑΣΗ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟΝ ΘΕΟ ...
Η ιδανική στάση... χμ

Κατ αρχάς, πρέπει να ξέρουμε ότι είναι ο ίδιος ο Θεός διότι αν δεν
είναι, και είναι κάνας άλλος που τον υποδύεται, και έχεις λάβει και
κατάλληλη στάση... την έβαψες που λένε...δε σε βλέπω καλά.
Πρώτα θα σε φάει και μετά θα πονέσεις.

Τώρα, εφόσον είναι ο θεός και είμαστε σίγουροι για αυτό. Πρώτα
πρέπει να σκεφτούμε πως ο καλός και ενάρετος αθλητής δεν πηδάει
τα εμπόδια πριν φτάσει μπροστά σε αυτά. Μετά, πάντα πρέπει να
είμαστε ο ευατός μας. Αν μια ζωή τον βλαστημάμε, καλό είναι να
συνεχίσουμε με την ίδια συμπεριφορά. Το πρόβλημα το έχουν οι
θεούσες που διαρκώς υποκρίνονται. Αυτοί είναι που ένεκα
υποκριτικής ιδιοσυγκρασίας θα τα κάνουν σαλάτα.
Και δε νομίζω ο θεός να έχει ανάγκη από "λαδώματα" και
γρηγορόσημα, έχει?

υγ
Εσένα laraska, ούτε ιντερβιου δε θα σε πάρει, έτσι νομίζω


Αλλο να υποκρινεσαι . Ουσιαστικα λεμε .

[Σπυρακος]

Η ιδανικη σταση ειναι αυτη που διχνει πως το ατομο αντιλαμβανεται τη θεση του και δεν θεωρει πως μονος του απορριπτοντας τα παντα ειναι ετοιμος να καταφερει τα παντα .
1ον Αντιλαβανομαι την θεση μου...χμ..σε σχεση με τον Θεο φανταζομαι εννοεις..
Ειναι το Φιλαρακι μου,οπως εχω ξαναγραψει, ειναι ο δημιουργος μας αλλα οχι ο δυναστης μας,
ειναι εξω απο εμας αλλα και μεσα μας.

2ον Συγνωμη εσυ αυτο καταλαβες οτι απορριπτω τα παντα??

3ον το "συν Αθηνα και χειρα κινει"εχω την εντυπωση οτι γνωριζεις,
μπορει να ισχυει μπορει και οχι, για μενα ΙΣΧΥΕΙ.....


Παντως θα προτιμουσα να μην εισαι τοσο λακωνικος και αν θες να το ανοιγεις λιγακι για να καταλαβαινομαστε.


Λιτσα δεν διαφωνω για τις Θεουσες και τα λαδωματα αλλα το κακο ειναι πως δεν ειναι μονο αυτοι που τα κανουν σαλατα.
Ας βαλουμε και τον ευατο μας μεσα γιατι κι εμεις καπου καποτε και ξανα και αργοτερα, μαλλον ειναι στη φυση μας το λαθος.
Αλλα ειναι αλλο να κανεις λαθη επειδη πειραματιζεσαι εξερευνας ψαχνεις κι αλλο γιατι εισαι κλειστομυαλος περιορισμενος απο δογματα και φανατισμενος με ολο αυτο.
Που κολλαει ο Θεος σε μια τετοια σταση δεν τοχω καταλαβει οσο κι αν εχω προσπαθησει....
Παρεπιπτοντως για το θεμα που εχει δημιουργηθει με το αν και κατα ποσο εισαι Ελληνιδα ή εγκαθετη προδοτρια των ελληνικων ιδεωδων....
Ελληνας θεωρειται αυτος που (μετ)εχει μορφωση-παιδεια και σταση ζωης Ελληνικη.
Την απαντηση φιλη μου πρωτα και πριν απο ολους θα τη δωσεις εσυ σε αυτη την ερωτηση,αν και πιστευω οτι δεν χρειαζεσαι υποδειξεις, και μαλλον τοχεις κανει ηδη.

[laraska]

1ον Αντιλαβανομαι την θεση μου...χμ..σε σχεση με τον Θεο φανταζομαι εννοεις..
Ειναι το Φιλαρακι μου,οπως εχω ξαναγραψει, ειναι ο δημιουργος μας αλλα οχι ο δυναστης μας,
ειναι εξω απο εμας αλλα και μεσα μας.

2ον Συγνωμη εσυ αυτο καταλαβες οτι απορριπτω τα παντα??

3ον το "συν Αθηνα και χειρα κινει"εχω την εντυπωση οτι γνωριζεις,
μπορει να ισχυει μπορει και οχι, για μενα ΙΣΧΥΕΙ.....


Παντως θα προτιμουσα να μην εισαι τοσο λακωνικος και αν θες να το ανοιγεις λιγακι για να καταλαβαινομαστε.


Λιτσα δεν διαφωνω για τις Θεουσες και τα λαδωματα αλλα το κακο ειναι πως δεν ειναι μονο αυτοι που τα κανουν σαλατα.
Ας βαλουμε και τον ευατο μας μεσα γιατι κι εμεις καπου καποτε και ξανα και αργοτερα, μαλλον ειναι στη φυση μας το λαθος.
Αλλα ειναι αλλο να κανεις λαθη επειδη πειραματιζεσαι εξερευνας ψαχνεις κι αλλο γιατι εισαι κλειστομυαλος περιορισμενος απο δογματα και φανατισμενος με ολο αυτο.
Που κολλαει ο Θεος σε μια τετοια σταση δεν τοχω καταλαβει οσο κι αν εχω προσπαθησει....
Παρεπιπτοντως για το θεμα που εχει δημιουργηθει με το αν και κατα ποσο εισαι Ελληνιδα ή εγκαθετη προδοτρια των ελληνικων ιδεωδων....
Ελληνας θεωρειται αυτος που (μετ)εχει μορφωση-παιδεια και σταση ζωης Ελληνικη.
Την απαντηση φιλη μου πρωτα και πριν απο ολους θα τη δωσεις εσυ σε αυτη την ερωτηση,αν και πιστευω οτι δεν χρειαζεσαι υποδειξεις, και μαλλον τοχεις κανει ηδη.


φιλε σπυρακο δεν ειχα το χρονο να επεκταθω , αλλα ειπα τη γνωμη μου οσο πιο απλα γινοταν κιολας .


Η εννοια του θεου για ολους ειναι πιστευω κατι αντικειμενικο που το κανει να θεωρειται το ιδιο προς ολους μας χωρις διαφορες.
Μετα ειναι κατι υποκειμενικο , σε τετοιο επιπεδο ομως που δεν αντιβαινει της αντικειμενικοτητας .

το 3ο ισχυει και για μενα .

Τωρα , αλλο πραγματικος πιστος και αλλο ''εποχιακος'' , συμφεροντολογος γιατι γινονται μεν γενικευσεις αλογες, απο λογικους δε, κατα τα λεγομενα τουλαχιστον .

[BigBang]

Χμμμ.. ιδανική στάση απέναντι στον Θεό? ... να είσαι καλός άνθρωπος απλά.

[Σπυρακος]

Ο ανθρωπος του Θεου μεθαει χωρις κρασι.
Ο ανθρωπος του Θεου χορταινει χωρις κρεας.
Ο ανθρωπος του Θεου ειναι γεματος χαρα και ενθουσιασμο.
Ο ανθρωπος του Θεου δεν εχει ουτε φαι ουτε υπνο.
Ο ανθρωπος του Θεου ειναι ενας βασιλιας κατω απο ενα φτωχο ρουχο.
Ο ανθρωπος του Θεου ειναι ενας θησαυρος κατω απο ενα ερειπιο.
Ο ανθρωπος του Θεου δεν ειναι απο ανεμο και χωμα.
Ο ανθρωπος του Θεου δεν ειναι απο φωτια και νερο.
Ο ανθρωπος του Θεου ειναι μια θαλασσα χωρις ακτη.
Ο ανθρωπος του Θεου βρεχει μαργαριταρια χωρις συννεφο.
Ο ανθρωπος του Θεου εχει εκατο φεγγερια κι ουρανους.
Ο ανθρωπος του Θεου εχει εκατο φορες το ηλιοφως.
Ο ανθρωπος του Θεου ειναι σοφος μεσα απο την Αληθεια.
Ο ανθρωπος του Θεου δεν ειναι μορφωμενος απο καποιο βιβλιο.
Ο ανθρωπος του Θεου ειναι περα απο την πιστη και την απιστια.
Για τον ανθρωπο του Θεου ποια αρετη η αμαρτια υπαρχει?
Ο ανθρωπος του Θεου εχει φυγει μακρια απο την μη υπαρξη.
Ο ανθρωπος του Θεου εχει φθασει μεγαλοπρεπα ιππευοντας.
Ο ανθρωπος του Θεου ειναι κρυμμενος.
Ψαξε και βρες τον ανθρωπο του Θεου.

Ελ Γκαζαλι...


στην κριση σας.

[vagkri]

Η ιδανικη σταση " απεναντι " στο θεο ειναι ... να μην ασχολησαι καθολου μαζι Του.
Προσπάθησε να ασχοληθεις - διορθωσεις με όλα τα λαθος πραγματα που έκανες - κανεις καθε μερα , σταματα να σκεφτεσαι τα λεφτα ολη μερα , ή πως θα βρεις τροπους να διασκεδασεις , ασχολησου με την ψυχικη σου καλλιεργεια και ολα θα ερθουν απο μόνα τους.
Φυσικα πανω απο ολα σταματα να ασχολησαι με την απατη που ονομαζεται θρησκεια !
Αυτο που εφτιαξε ολα αυτα που υπαρχουν δεν εχει αναγκη ουτε απο λειτουργιες ουτε απο κερια ουτε απο θυσιες ουτε απο νηστιες.

[snoopy]

@Litsa
Η ΙΔΑΝΙΚΗ ΣΤΑΣΗ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟΝ ΘΕΟ ...
Η ιδανική στάση... χμ

Κατ αρχάς, πρέπει να ξέρουμε ότι είναι ο ίδιος ο Θεός διότι αν δεν
είναι, και είναι κάνας άλλος που τον υποδύεται, και έχεις λάβει και
κατάλληλη στάση... την έβαψες που λένε...δε σε βλέπω καλά.
Πρώτα θα σε φάει και μετά θα πονέσεις.


Δέν μπορώ να μήν κρύψω την ικανοποίηση μου σε αυτά που γράφεις αυτός ο κανας άλλος που αναφέρεις δέν είναι άλλος απο τον Σατανά, το κακό πνεύμα. Εμφανίζεται με την μορφή του θεού για να καταστρέψει τον άνθρωπο, να τον εκτρέψει απο οτιδήποτε σωστό θα ήταν έτοιμος να κάνει.
Ο θεός εμφανίζεται στον άνθρωπο μονάχα όταν αυτός είναι έτοιμος να τον δεχτεί, εκεί θα τον καταλάβει αμέσως χωρίς καμιά αμφιβολία η χαρά η αγαλίαση που θα νοιώσει θα του διαλύσουν κάθε δισπιστία.
Αντίθετα η περίπτωση που το κακό πνεύμα εμφανίζεται σάν θεός φαίνεται απο την νωθρότητα της εμφάνισης, τις αμφιβολίες στο ανθρώπινο μυαλό αρκεί να σκέφτεται με διαύγεια χωρίς να έχει καταφέρει ολοκληρωτικά να τον τσαλακώσει.




@Litsa
Τώρα, εφόσον είναι ο θεός και είμαστε σίγουροι για αυτό. Πρώτα
πρέπει να σκεφτούμε πως ο καλός και ενάρετος αθλητής δεν πηδάει
τα εμπόδια πριν φτάσει μπροστά σε αυτά. Μετά, πάντα πρέπει να
είμαστε ο ευατός μας. Αν μια ζωή τον βλαστημάμε, καλό είναι να
συνεχίσουμε με την ίδια συμπεριφορά. Το πρόβλημα το έχουν οι
θεούσες που διαρκώς υποκρίνονται. Αυτοί είναι που ένεκα
υποκριτικής ιδιοσυγκρασίας θα τα κάνουν σαλάτα.
Και δε νομίζω ο θεός να έχει ανάγκη από "λαδώματα" και
γρηγορόσημα, έχει?


Η υποκρισία είναι ένα απο τα χειρότερα ελαττώματα, δυστυχώς οι περισσότεροι σημερινοί χριστιανοί στην χώρα μας ανήκουν απο λίγο μέχρι πολύ στην τάξη των χριστιανών υποκριτών.
Ο χριστιανός υποκριτής μου θυμίζει τον υποτιθέμενο αθλητή που κάνει άλμα να πηδήξει ένα εμπόδιο μεγαλύτερο απο το μπόι του για λόγους τάχα εντυπώσεων απέναντι στο πλήθος χωρίς να έχει δοκιμάσει ποτέ του άν είναι κάν άξιος να κάνει ένα απλό πηδηματάκι :eek:

[Trithemius]

Αγαπητέ γράφεις:
Η εννοια του θεου για ολους ειναι πιστευω κατι αντικειμενικο που το κανει να θεωρειται το ιδιο προς ολους μας χωρις διαφορες.
Μετα ειναι κατι υποκειμενικο , σε τετοιο επιπεδο ομως που δεν αντιβαινει της αντικειμενικοτητας.
Δεν συμφωνώ κι αυτό γιατί η εξατομικευμένη οπτική περί θεού είναι ίσως το πιο προσωπικό και υποκειμενικό ζήτημα με το οποίο μπορούμε να ασχοληθούμε. Άλλωστε, αν τελικά όλοι μας είχαμε κοινή οπτική περί θεού (η τελική αντικειμενικότητα στην οποία αναφέρεσαι), τότε ποιός ο λόγος εμφάνισης τόσων θρησκειών; Θέλω παράλληλα να αναπτύξω την οπτική μου περί απόλυτης υποκειμενικότητας και διαφορετικότητας σε κάποιο ξέχωρο θέμα σε αυτή την ενότητα (περισσότερα σε σχετικό θέμα λοιπόν).

Επίσης, ξαναθυμίζω την αρχική μου τοποθέτηση περί στάσης απέναντι στον θεό:
Η ιδανική στάση απέναντι στον θεό; Μα ο θεός δεν βρίσκεται απέναντί μας αλλά μέσα μας...

[~Ishtar~]

Σαν απανηση στο θεμα παραθετω ενα αποσπασμα απο τον ιδιο τον Καζαντζακη στο εργο του ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΤΟΝ ΓΚΡΕΚΟ

- ...Άχ, ποσο την ειχα λαχταρησει τη στιγμη ετουτη! Χωρις να μπαινει στη μεση και να με παραπλαναει ο αδιαντροπος ορατος κοσμος, ν'αντικρισω, προσωπο με προσωπο, το λιμασμενο θεριο της ζουγκλας τ'ουρανου. Τον Αορατο. Τον Ανεχορταγο. Τον αγαθο Πατερα που τρωει τα παιδια του και σταζουν τα χειλη του, τα γενια του, τα νυχια του αιματα.
Θα του μιλησω θαρετα, θα του πω τον πονο του ανθρωπου, τον πονο του πουλιου, του δεντρου και της πετρας, ολοι πηραμε αποφαση, δε θελαμε να πεθανουμε, κρατω μια αναφορα, την υπεγραψαν ολα τα δεντρα, τα πουλια, τα θερια, οι ανθρωποι, δε θεμε, Πατερα να μας φας, και δεν θα φοβηθω, θα του τη δωσω(...) Απλωσες το χερι, σα να πνιγομουν και ηθελες να με σωσεις. Αρπαχτηκα απο το χερι σου, πασαλειμενο ηταν με πολυχρωμες μπογιες, θαρρεις ζωγραφιζες ακομη, εκαιγε. Αγγιξα το χερι σου, πηρα φορα και δυναμη, μπορεσα να μιλησω
-Παππου αγαπημενε,ειπα, δωσ'μου μιαν προσταγη.
Χαμογελασε, απιθωσε το χερι απανω στο κεφαλι μοθ, δεν ηταν χερι, ηταν πολυχρωμη φωτια, ως τις ριζες του μυαλου μου περεχυθηκε η φλογα.
-Φτασε οπου μπορεις, παιδι μου...
(...) -Παππου φωναξα τωρα πιο δυνατα, δωσ'μου μια πιο δυσκολη, πιο κρητικια προσταγη.
(...)- Φτασε οπου δεν μπορεις!