chordistis
07-05-08, 13:24
Άβαλον: Τι είναι αυτό, κύριε Γκαρσέν, που θα σας έκανε πράγματι χαρούμενο αυτή την στιγμή
Γκαρσέν: (διστακτικά- εσωτερικευμένα) τίποτα ….ή σχεδόν τίποτα …. ή ίσως….ίσως, το να μπορούσα για λίγο να βγω από την φυλακή μου, την φυλακή του μυαλού μου, έτσι ώστε, έστω και για μια μόνο στιγμή, να μπορούσα να δω τι πράγματι μου ανήκει …και τι από όσα νομίζω δικά μου, δεν θα μπορούσε, και δεν θα μου ανήκει ποτέ!
Άβαλον: παράξενη επιθυμία…
Γκαρσέν: η εξήγηση του ονείρου που με συντάραξε χθες το βράδυ….και αυτό θα μου έφτιαχνε την διάθεση …… (δίχως ενδοιασμό συνεχίζει) είδα έναν τεράστιο κάδο σκουπιδιών που απο πάνω του φάνταζε ένα υπέρλαμπρο παλάτι …..όταν δειλά προσπάθησα να περιεργαστώ τα πανέμορφα δώματά του άκουσα μόνο την αντήχηση της ερώτησής μου ΄΄είναι κανείς εδώ;΄΄ αυτό επανειλημμένα…..δίχως να παίρνω καμία απάντηση ….ξύπνησα μέσα στον ιδρώτα…
Άβαλον: μάλιστα…. υπήρχε ανελκυστήρας;
Γκαρσέν: τι αλλόκοτη ερώτηση!
Άβαλον: δίχως να πειράξω τίποτα, έψαχνα να ικανοποιήσω ένα και μόνο ερώτημά μου, μια βαθιά απορία….. που βρίσκεται αυτός που θα έπρεπε να μένει εδώ … έψαχνα έναν κύριο …μια κυρία…κάποιον..και ένιωθα την ζέστη μιας παρουσίας…. ωστόσο δεν μπορούσα να εκτεθώ, να αφεθώ σ’ αυτό το
άγνωστο ΄΄κάτι΄΄ ……….κάτι με άρπαξε από το κέντρο του ονείρου και
με καθοδηγούσε, έμοιαζα ακυβέρνητος και ωστόσο πολύ σίγουρος μαζί…ευαίσθητα διαθέσιμος στο να συμβεί κάτι πολύ συμαντικό …που δεν συνέβη ωστόσο!
Chordistis, το θέμα που άνοιξες δεν είναι δυνατό να σταθεί χωρίς να μας κάνεις κάποιες επεξηγήσεις. Περιμένουμε λοιπόν :)
Εκ του Συντονισμού.
Γκαρσέν: (διστακτικά- εσωτερικευμένα) τίποτα ….ή σχεδόν τίποτα …. ή ίσως….ίσως, το να μπορούσα για λίγο να βγω από την φυλακή μου, την φυλακή του μυαλού μου, έτσι ώστε, έστω και για μια μόνο στιγμή, να μπορούσα να δω τι πράγματι μου ανήκει …και τι από όσα νομίζω δικά μου, δεν θα μπορούσε, και δεν θα μου ανήκει ποτέ!
Άβαλον: παράξενη επιθυμία…
Γκαρσέν: η εξήγηση του ονείρου που με συντάραξε χθες το βράδυ….και αυτό θα μου έφτιαχνε την διάθεση …… (δίχως ενδοιασμό συνεχίζει) είδα έναν τεράστιο κάδο σκουπιδιών που απο πάνω του φάνταζε ένα υπέρλαμπρο παλάτι …..όταν δειλά προσπάθησα να περιεργαστώ τα πανέμορφα δώματά του άκουσα μόνο την αντήχηση της ερώτησής μου ΄΄είναι κανείς εδώ;΄΄ αυτό επανειλημμένα…..δίχως να παίρνω καμία απάντηση ….ξύπνησα μέσα στον ιδρώτα…
Άβαλον: μάλιστα…. υπήρχε ανελκυστήρας;
Γκαρσέν: τι αλλόκοτη ερώτηση!
Άβαλον: δίχως να πειράξω τίποτα, έψαχνα να ικανοποιήσω ένα και μόνο ερώτημά μου, μια βαθιά απορία….. που βρίσκεται αυτός που θα έπρεπε να μένει εδώ … έψαχνα έναν κύριο …μια κυρία…κάποιον..και ένιωθα την ζέστη μιας παρουσίας…. ωστόσο δεν μπορούσα να εκτεθώ, να αφεθώ σ’ αυτό το
άγνωστο ΄΄κάτι΄΄ ……….κάτι με άρπαξε από το κέντρο του ονείρου και
με καθοδηγούσε, έμοιαζα ακυβέρνητος και ωστόσο πολύ σίγουρος μαζί…ευαίσθητα διαθέσιμος στο να συμβεί κάτι πολύ συμαντικό …που δεν συνέβη ωστόσο!
Chordistis, το θέμα που άνοιξες δεν είναι δυνατό να σταθεί χωρίς να μας κάνεις κάποιες επεξηγήσεις. Περιμένουμε λοιπόν :)
Εκ του Συντονισμού.