Doppelganger

[epimytheas]

"Ένας άνδρας στέκεται εδώ επίσης, το άπειρο μετράει
και καθώς τα χέρια του με δύναμη διπλώνοντας, πονάει
με παγώνει, όταν το χλωμό του πρόσωπο κοιτάζω,
γιατί το φεγγάρι μου δείχνει πως με μένανε τρομάζω..."
( Heinrich Heine "Der Doppelganger" ελεύθερη μετάφραση Βασίλης Σάϊτ)
Το λεγόμενο ως ψυχικό διπλό, το φαινόμενο του Doppelganger ξεκίνησε την πορεία του στην λογοτεχνία την εποχή του Γοτθικού Ρομαντισμού, χάρη στον Γιόχαν Βόλφγκανγκ Γκαίτε, τον γνωστό σε όλους από το περίεργο, μυστικιστικό έργο του "Φάουστ". Ο ίδιος περιέγραψε την εμπειρία που είχε, όταν ταξιδεύοντας πρός το Ντρούζενχαϊμ, του φάνηκε πως είδε τον εαυτό του ντυμένο παράξενα να ταξιδεύει πρός την αντίθετη κατεύθυνση. Οχτώ χρόνια αργότερα, ο Γκαίτε βρέθηκε να έρχεται από την ίδια πόλη στον ίδιο δρόμο, φορώντας τα ρούχα της οπτασίας του.
Όλως περιέργως, στα χρόνια που ακολούθησαν, αρκετοί γνωστοί λογοτέχνες, όπως ο Γκυ ντε Μωπασάν, ο Πέρσυ Σέλλεϋ και άλλοι, αναφέρθηκαν σε ανάλογα περιστατικά. Ο Σέλλεϋ είδε τον εαυτό του το 1882 να επιβιβάζεται σε μια βάρκα η οποία μετά από λίγο ανατράπηκε και πνίγηκε.
Ο Μωπασάν, το 1885, δούλευε σε ένα διήγημα, όταν έπαθε αυτό που πολλοί καλλιτέχνες και εργατες της πένας τρέμουν. Του στέρεψε η έμπνευση. Ένα βράδυ λοιπόν, είδε μια σκοτεινή οπτασία να διαγράφεται στο άνοιγμα της πόρτας του γραφείου του. Η οπτασία κάθησε κοντά στον έκπληκτο Μωπασάν και άρχισε να του υπαγορεύει τη συνέχεια του διηγήματος που είχε ήδη αρχίσει να γράφει. Και τότε, μέσα σε μια στιγμή απόλυτου κοσμικού τρόμου ο Μωπασάν πάγωσε όταν διαπίστωσε πως η οπτασία ήταν ο...εαυτός του. Το διήγημα που του είχε υπαγορεύσει η οπτασία μιλούσε για ένα αόρατο κακό πνεύμα που ζούσε μέσα σε έναν άνθρωπο κι ωστόσο υπήρχε ανεξάρτητα από αυτόν. Ο άνθρωπος αυτός δεν μπορεί να ξεφύγει με κανένα τρόπο από τον "πνευματοδυνάστη" του όπως τον αποκαλούσε και τελικά οδηγείται σιγά σιγά στην τρέλα. Το διήγημα αυτό είχε τον τίτλο "The Horla" και ήταν ο προάγγελος της μοίρας που περίμενε τον Μωπασάν, ο οποίος τελικά τρελάθηκε και πέθανε λίγα χρόνια αργότερα.
Ακόμα και η βασίλισσα Ελισάβετ η Α` της Αγγλίας λέγεται πως είχε δεί το ψυχικό διπλό της λίγο πριν πεθάνει.
Στην εποχή μας είναι αρκετοί αυτοί που ισχυρίστηκαν πως έχουν δεί τον εαυτό τους σε περίεργες καταστάσεις και συνήθως αυτό δεν θεωρείται καλός οιωνός. Δεν ντρέπομαι να σας πω ότι κι εγώ έχω βιώσει μια τέτοια εμπειρία, εδώ και πολλά χρόνια, όταν υπηρετούσα στην Αλεξ/πολη. Είναι κάτι που δεν πρόκειται ποτέ να το ξεχάσω, γιατί τα γεγονότα που ακολούθησαν, σημάδεψαν κατά κάποιο τρόπο ένα μεγάλο μέρος της ζωής μου.
Θα ήθελα να ακούσω τις δικές σας εμπειρίες σχετικά με αυτό το μεταφυσικό φαινόμενο καθώς και τις σκέψεις και προβληματισμούς σας.
Μήπως ο εαυτός μας αυτός έρχεται από μια άλλη διάσταση, έναν άλλο κόσμο αντίγραφο αυτού ή είναι μια ψυχική αντανάκλαση, ένας προάγγελος κακού που μας φερνει ένα δυσοίωνο μήνυμα που δεν μπορούμε να κατανοήσουμε;
Μήπως αυτός ο εαυτός μας, περιμένει την δική του στιγμή να εμφανιστεί, κρυμμένος σε μια σκοτεινή γωνία στα βάθη της ψυχής μαςή-γιατί όχι;- σε μια σκοτεινή γωνία του δρόμου;

[epimytheas]

Χμμμμ, δεν είναι κάτι που θα ήθελα να μοιραστώ με τους άλλους, lucid, γιατί πρόκειται για πολύ προσωπική και δραματική στιγμή στην ζωή μου. Όμως, θα την πώ, άλλωστε πάνε αρκετά χρόνια από τότε.
Ήταν μεσημέρι και ήμουν στους δρόμους της Αλεξ/πολης, περπατώντας πρός την παραλία, που θα πήγαινα για καφέ. Ελάχιστες μέρες έμεναν για να απολυθώ και η μέρα ήταν υπέροχη, έτσι κι εγώ αισθανόμουν πολύ όμορφα, απολαμβάνοντας την διαδρομή, τον καιρό και τους ανθρώπους που περπατούσαν στον δρόμο. Ξαφνικά, από την απέναντι πλευρά του δρόμου βλέπω μια μαύρη μηχανή να ορμά καταπάνω μου. Δεν πρόλαβα να δώ καλά την μάρκα, όμως ξέρω πως ήταν στυλ τσοπερ. Έκανα όσο πιό γρήγορα μπορούσα στο πλάι βλαστημώντας ταυτόχρονα. Επάνω στην μηχανή ήταν 2 άτομα. Τον οδηγό ίσα που πρόλαβα να τον δώ με την άκρη του ματιού μου, όμως η εντύπωση που είχα ήταν πως πρόκειται για κάποιον γνωστό. Ο συνοδηγός όμως...Εκεί πάγωσα. Αναγνώρισα τον εαυτό μου!
Η μηχανή με προσπέρασε φουριόζικη κι εγώ έμεινα για αρκετά λεπτά προσπαθώντας να συνέλθω από το σόκ που ένιωσα. Μετά από αρκετά λεπτά η λογική επικράτησε και σκέφτηκα πως είτε το φαντάστηκα αυτό, είτε ήταν απλά κάποιος που μου έμοιαζε πολύ. Για αρκετή ώρα ήμουν υπό την επήρεια αυτού του γεγονότος, αλλά το γεγονός πως πλησίαζε η ώρα της απολύσεως μου και είχα καλή παρέα, τελικά με έκανε να βάλω τις σκέψεις αυτές σε μια γωνία του μυαλού μου και να χαλαρ΄σω. Φυσικά, διηγήθηκα στους άλλους τι μου συνέβη και τι νόμισα πως είδα, αλλά σχεδόν κανείς δεν το πήρε σοβαρά.
Λίγους μήνες αργότερα είχα απολυθεί ήδη και ήμουν στην Κέρκυρα. Καλοκαιράκι, εγώ αισθανόμουν ελεύθερος πιά από το άγχος του Στρατού, και το διασκέδαζα μέχρι τελικής πτώσεως. Ένα βραδάκι λοιπόν σε ένα υπαίθριο μπαράκι που μαζευόμασταν με την παρέα μου, κανονίσαμε να πάμε όλοι για μπάνιο την επόμενη μέρα με τις μηχανές. Εγώ δεν είχα μηχανή δική μου όμως κι έτσι ένας φίλος μου που είμασταν μάλιστα στον Στρατό μαζί σχεδόν σε όλη την διάρκεια της θητείας μας και απολυθήκαμε μαζί (μέχρι και το ταξίδι του γυρισμού κάναμε παρέα), προσφέρθηκε να με πάρει με το καινούριο του μηχανάκι, ένα αστραφτερό μαύρο Virago. Φυσικά και δέχτηκα και δώσαμε ραντεβού την επόμενη ημέρα όλοι μαζί.
Εγώ δεν μπόρεσα όμως να πάω. Έτυχε να πιασω δουλειά σε ένα μπαράκι στην παραλία εκείνη την μέρα και έτσι απλά τους έδωσα ραντεβού στο μπαράκι.
Οι 'ωρες περνούσαν και κανείς δεν εμφανίζονταν. Σκέφτηκα πως ίσως τελίκά αποφάσισαν να πάνε αλλού για μπάνιο και δεν έδωσα περισσότερη σημασία. Εκείνο το βράδυ γύρισα πολύ κουρασμένος στο σπίτι. Με πιάνει τότε ο πατέρας μου και μου λέει το τραγικό νέο.
Ο φίλος μου είχε σκοτωθεί με την μηχανή και ο συνεπιβάτης του, ένα άλλο παιδί που είχε πάει αντί για μένα μαζί του, χαροπάλευε στο νοσοκομείο...
Σαν σε ταινία επέστρεψε στο μυαλό μου η εικόνα από το παραλίγο ατύχημα μου στην Αλεξ/πολη. Και τότε θυμήθηκα ποιό ήταν το πρόσωπο του οδηγού που είχα δεί μαζί με μένα στη μηχανή.
Ήταν του 'άτυχου φίλου μου.
Είναι 100% αληθινή ιστορία, παρόλο που την περίέγραψα με λογοτεχνικό ύφος. Και όπως σας είπα, με στοιχειώνει μέχρι τώρα.
Ο προάγγελος του θανάτου με περίμενε στην γωνία αλλά κατά τύχη(;) την γλύτωσα...

[Mournblade]

Ιστορία ανατριχιαστική όσο και γοητευτική... και φυσικά την πιστεύω... Μου έφερες στο μυαλό την ταινία "Βλέπω το Θάνατό σου" της οποίας η επίγευση έχει μέγιστη σχέση με το κλίμα των παραπάνω εμπειριών. Είναι βέβαια ένα χολιγουντιανό θριλεράκι, αλλά αν επικεντρωθείς στο ζουμί ανατριχιάζουν μέχρι και τα φρύδια σου! Το έχεις υπόψιν?

[Raistlin]

Πραγματικά ανατριχιαστικό! Αν και δεν ξέρω κατα πόσο έχει να κάνει με το doppelganger (το οποίο όταν το δεις λένε πως προμυνείει τον θάνατο αυτού που το είδε) ίσως να ήταν απλά ένα όραμα που σου αποκάλυπτε το μέλον (κάποιο μέλον τελος πάντων) ή κάτι τέτοιο...

[lucid]

Δεν ηθελα να σε φερω σε δυσκολη θεση,απλα επειδη ξερω οτι δεν υπηρχε περιπτωση να αναφερεις ιστορια "μαιμου" θα προτιμουσα να την διαβασω απο ενα πιο εμπιστο ατομο παρα απο τους αλλους που ανεφερες που μου φαινονται πιο..."αγνωστοι".

[Archangelic]

Anafer8ikes pos i emfanisi tou Doppelganger einai kakos eionos kai sini8os einai o didimos kakos eautos sou . Paratauta esi zeis , paratafta den odigouses esi to mixanaki .
Pi8anologo legontas pos auto pou eides itane ena "zontano orama" , den brisko alla logia na to ekfrazo , opos exoune dei xiliades prin apo esena.
Ara , sinexizo pi8anologontas , psaxneis se la8os ptixes file mou.

[Μιχάλης]

Γνωρίζουμε τι συνέβη στον Γκαίτε μετά την εμφάνιση του αιθερικού του διπλού;Το να συμβαίνει κακό σε κάποιον μετά από μια τέτοια θέαση συμβαίνει σε όλες τις περιπτώσεις;

[epimytheas]

Μιχάλη, ο Γκαίτε υπήρξε μυστικιστής και ήταν μάλιστα μέλος της περίφημης Τεκτονικής Στοάς της Βαυαρίας. Ήταν επίσης αλχημιστής και πανεπιστήμονας. Ίσως ο τελευταίος πανεπιστήμονας της eποχής του. Ένας πραγματικός "homo universalis" που είχε εντρυφήσει από τα Μαθηματικά και την Χημεία, μέχρι την Αρχαία Ελληνική Φιλοσοφία (γνωστός Φιλέλληνας, είχε κάνει ακόμα και μεταφράσεις Ελληνικών Δημοτικών τραγουδιών στα Γερμανικά!). Άρα, υποθέτω πως ο τρόπος που θα αντιμετώπισε κάτι τέτοιο θα ήταν σε συνάρτηση με τις μυστικιστικές και μη γνώσεις του. Δεν είναι άλλωστε απαραίτητο να συνέβη κάτι κακό σε αυτόν, όχι κάτι που να έχει καταγράψει η Ιστορία τουλάχιστον. Μπορεί να ήταν θάνατος κάποιου αγαπημένου του προσώπου ή ακόμη και ο θάνατος του παλιού του εαυτού. Το γεγονός πως φορούσε ρούχα που δεν τα είχε ξαναδεί ίσως να ήταν συμβολικό. Μια αναγέννηση.
Το πως λειτουργεί ακριβώς η εμφάνιση του ψυχικού διπλού είναι κάτι αδιευκρίνιστο. Τις περισσότερες φορές θα έλεγα μάλιστα πως πρόκειται για μια εσωτερική, κρυφή υπόσταση που "σκίζει" τα δεσμά που την κρατούν φυλακισμένη και βγαίνει, έστω και για λίγο ελεύθερη στην Συναινετική Πραγματικότητα. .
Οι περισσότεροι που το βιώνουν αυτό δεν μπορούν να το ξεχάσουν και αναπόφευκτα οδηγούνται σε σκέψεις. Και οι σκέψεις οδηγούν σε αναθεωρήσεις. Και οι αναθεωρήσεις σε αλλαγές. Μια αλυσίδα που έχει ίσως σαν αποτέλεσμα την ανάδυση αυτού του ψυχικού διπλού στην επιφάνεια. Είναι ενδιαφέρουσα και η περίπτωση του Μωπασάν. Εδώ παρατηρούμε πως το ψυχικό διπλό αποκτάει υλική υπόσταση για αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα. Δεν κάνει μόνο μια εμφάνιση φευγαλέα, αλλά παραμένει για αρκετό καιρό και τον βασανίζει με την παρουσία του. Εισβάλλει στο πνεύμα του με καταλυτικό τρόπο και του κατακερματίζει την ψυχική ισορροπία. Ο Μωπασάν τον αποκαλεί εξαιτίας αυτού του γεγονότος "πνευματοδυνάστη". Τελικά, μην μπορώντας να αντέξει την αφύσικη παρουσία του τρελαίνεται.
Αναρωτιέμαι λοιπόν μήπως η παρουσία του doppelganger εκτός από προάγγελος κακού είναι και προάγγελος αλλαγών σε εσωτερικό επίπεδο.
Αλήθεια, για σκεφτείτε το λίγο, αν εσείς βλέπατε το ψυχικό σας διπλό πως θα αντιδρούσατε;

[Archangelic]

"Τις περισσότερες φορές θα έλεγα μάλιστα πως πρόκειται για μια εσωτερική, κρυφή υπόσταση που "σκίζει" τα δεσμά που την κρατούν φυλακισμένη και βγαίνει, έστω και για λίγο ελεύθερη στην Συναινετική Πραγματικότητα. ."

Λέγοντας συναινετική πραγματικότητα εννοείς την πραγματικότητα όπως την βιώνουμε εμείς μέσα από την καθημερινότητα μας ? Εάν ναι τότε αυτό το πράγμα παίρνει υλική μορφή το οποίο σημαίνει ότι αν είναι ο διπλός κακός μας εαυτός δεν έρχεται σαν προμήνυμα αλλά έρχεται να μας βλάψει …

"Τις περισσότερες φορές θα έλεγα μάλιστα πως πρόκειται για μια εσωτερική, κρυφή υπόσταση που "σκίζει" τα δεσμά που την κρατούν φυλακισμένη και βγαίνει, έστω και για λίγο ελεύθερη στην Συναινετική Πραγματικότητα. ."

Βγαίνει να κάνει τι ? Να βλάψει ? Να προειδοποιήσει ? Να βοηθήσει ?
Αν βγαίνει να βλάψει , είτε εμάς είτε συγγενικά μας πρόσωπα , τότε καταλαβαίνω γιατί το λένε δίδυμο κακό , αλλά από όσα μας έχεις πει δεν είδα καμιά τέτοια αναφορά.
Αν Βγαίνει να προειδοποιήσει για το μέλλον τότε δεν είναι δίδυμος κακός αλλά ένα προμήνυμα από τον εαυτό μας για τον εαυτό μας .
Στην περίπτωση του Μωπασάν πήγε και τον βοήθησε να τελειώσει το σύγγραμμα του κάτι για το οποίο θα έπρεπε να το ευχαριστούσε και όχι να τρελαθεί . Μήπως έπασχε από ελαφρια μορφή σχηζοφρένειας και απλά φανταστικε τον εαυτό του να τον καταδυναστεύει ?

Εγώ πάντως εάν έβλεπα τον δήδημο εαυτό μου θα του μιλούσα για να ξεκαθαρίσω πολλά μαυρα σημεία και κενά :) . Αυτά …

[epimytheas]

Μπορούμε να κάνουμε πολλές υποθέσεις για την πραγματική φύση και τους σκοπούς τπου ψυχικού μας διπλού. Κι αυτό, γιατί το τελικό αποτέλεσμα της εμφάνισης του το βλέπουμε να επιδρά σε διάφορα χρονικά στάδια και επίπεδα. Άλλοι το αντιλαμβάνονται μακροπρόθεσμα και άλλοι βραχυπρόθεσμα. Σε άλλους σημαίνει ίσως μια εσωτερική αλλαγή και σε άλλους εμφανίζεται σαν κακός προάγγελος.
Ίσως να δρά ανάλογα με το τι δή σε κάθε περίπτωση. Δεν γνωρίζουμε τους μηχανισμούς που ενεργοποιούν την παρουσία του, όμως υποπτεύομαι πως ίσως να υπάρχει μια ανώτερη πρόνοια, όχι απαραίτητα εξωτερική, αλλά ίσως εσωτερική που να σπρώχνει το doppelganger στην επιφάνεια.
Το αξιοσημείωτο είναι, πως υπάρχουν αρκετές περιπτώσεις ατόμων που είδαν το ψυχικό τους διπλό παρουσία μαρτύρων. Άρα τελικά δεν είναι μόνο θέμα προσωπικής οπτικής, έδώ έχουμε να κάνουμε με κάτι πιό περίπλοκο που όμως δεν αποκλείει την έστω ακούσια συμμετοχή μας (υποσυνείδητα μάλλον) στην εκδήλωση του φαινομένου. Με βάση αυτό το δεδομένο (την παρουσία μαρτύρων δλδ) και τις παραπάνω υποθέσεις, δεν μπορούμε να παραβλέψουμε την πιθανότητα να δημιουργούμε κάτι οι ίδιοι, μια φασματική παρουσία που εκδηλώνεται με τρόπο άμεσα αντιληπτό όχι μόνο από εμάς, αλλά και από τους άλλους που βρίσκονται γύρω μας. Μια απροκάλυπτη επέμβαση στην Συναινετική Πραγματικότητα. Σε πολλά συγγράμματα μυστικιστών, αλλά ακόμα και σε κάποιες ρηξικελεύθες μελέτες επιστημόνων υπάρχει διάχυτη η πεποίθηση πως ο άνθρωπος φτιάχνει το περιβάλλον του. Ο Μπράντον Κάρτερ παραφράζει την γνωστή ρήση του Καρτέσιου:
Cogito, ergo mundus talis est, δηλαδή "σκέπτομαι άρα αυτός ο Κόσμος υπάρχει". Το αναλύουμε ήδη αυτό και σε ένα άλλο ποστ, το "Παίζει ζάρια ο Δημιουργός η οι Θεοί;" (και δεν αναφέρομαι μόνο στην Ανθρωπική Αρχή εδώ.)
Πάντως, δεν μπορώ να αποκλείσω την πιθανότητα να πρόκειται τελικά για κάποια εξωτερική παρέμβαση. Από ποιόν; Και γιατί; Εδώ ο καθένας μπορεί να σκεφτεί ότι θέλει. Μπορώ να εντοπίσω και κάποιες άλλες παράμετρους στο όλο ζήτημα, που οδηγούν σε άλλα συμπεράσματα, όμως προτιμώ να το κάνω εν καιρώ, άλλωστε περιμένω να μάθω εμπειρίες και άλλων, ώστε να γίνει μια πιό λειτουργική έρευνα και μελέτη του ζητήματος εδώ.

[Archangelic]

Το ότι είδα σε φωτογραφία μια κοπέλα που θα μπορούσε κανείς να πει όχι μόνο πως είμαστε δίδυμες αλλά και ότι φροντίζουμε να το δείξουμε στον κόσμο όσο πιο έντονα μπορούμε μετράει ?

Η κοπέλα ήτανε σε πορεία στην Κύπρο (όπου και τραβήχτηκε και η φωτογραφεία ) και το παράξενο δεν ήτανε η ομοιότητα των χαρακτηριστικών μας ή ο σωματότυπος αλλά τα μαλλιά . Ναι τα μαλλιά .

Εκείνη την εποχή μέσο ενός αποτυχημένου πειράματος κομμωτικής τα μαλλιά μου είχανε βγει πορτοκαλοσταχύ με κάτασπρες ανταύγες . Τα ίδια ακριβώς είχε και αυτή.
Η μόνη βασική μας διαφορά (και αυτό δεν θα φαινότανε εάν δεν είχε το στόμα ανοιχτό) ήτανε πως αυτή είχε 2 τεράστια μπροστινά δόντια …

Όπως και να χει μιας και δεν γνωρίζουμε από ότι φαίνετε το θέμα του διπλού καλά ότι άλλο και να ειπωθεί είναι απλές εικασίες …

[maverick_l]

φίλε epimythea, μην έχοντας δυστυχώς (?) να παραθέσω παρόμοια προσωπική εμπειρία, θα αρκεστώ σ' ένα ερώτημα που πιθανόν η φύση του να είναι ρητορική: κατά πόσο μπορεί να ευσταθεί η εξήγηση ότι έγινες μάρτυρας μιας εκ των πολλών και διαφορετικών "εκδοχών" του μέλλοντος?

[epimytheas]

Kaτ` αρχήν να ξεκαθαρίσω κάτι εδώ στην Archangelic. Ο χώρος που βρισκόμαστε όλοι μαζί και συζητάμε είναι μια αγορά σκέψεων και ιδεών. Ασχολούμαστε με μεταφυσικά, αλλά ενίοτε και με φυσικά ζητήματα και συμμετέχουν όλοι όσοι καλή τη προθέσει επιθυμούν. Πάντοτε σε ένα κλίμα παρεϊστικο, με τον δέοντα σεβασμό στον συνδιαλεκτή μας, ανταλλάσουμε τις ιδέες μας και τις σκέψεις μας σε ένα περιβάλλον που πιστεύουμε πως ευνοεί την φιλική κουβεντούλα. Δεν κατέχουμε κάποια αλήθεια μοναδική και αδιαπραγμάτευτη, απλά "σκαλίζουμε" κάποια θέματα που πάντοτε μας απασχολούσαν κι αν καταφέρουμε να βγάλουμε κάποιο συμπέρασμα, έχει καλώς. Εν κατακλείδι, απαντώντας στην φράση σου
Όπως και να χει μιας και δεν γνωρίζουμε από ότι φαίνετε το θέμα του διπλού καλά ότι άλλο και να ειπωθεί είναι απλές εικασίες …
σου απαντάω πως έτσι είναι, κάνουμε απλώς εικασίες. Τώρα αν εσύ έχεις αποδείξεις για κάτι άλλο, θα σου ζητήσω να τις φέρεις ενώπιον μας ώστε να μάθουμε επιτέλους κι εμείς την αλήθεια, γιατί βολοδέρνουμε στους τοίχους της αγνοίας μας προσπαθώντας να ανακαλύψουμε κάτι. Το να είσαι απόλυτος σε μεταφυσικά ζητήματα, είναι σχήμα οξύμωρο. Γιατί από την στιγμή που καταφέρνει να αποδειχθεί το πως λειτουργεί ένα τέτοιο φαινομένο και να εξηγηθεί και να μπεί σε νόμους και καλούπια, αυτόματα χάνει τον χαρακτηρισμό του ως μεταφυσικό και γίνεται...φυσικό. Από την άλλη, το να πείς πως παρατάω την έρευνα επειδή δεν μπορώ να το λύσω και δεν μπορώ να το φέρω στα μέτρα της λογικής μου, είναι σαν να κρύβεις το κεφάλι σου στην άμμο. Το φαινόμενο υπάρχει είτε εσυ το αγνοείς είτε όχι. Και ναι μεν, αν το αγνοείς αποκόπτεται από την δική σου πραγματικότητα και ορίζοντα δεδομένων, όμως αυτό δεν παύει ούτε λεπτό να υφίσταται αλλού, ίσως σε μια πιό ισχυρή πραγματικότητα από την δική σου. Τότε, μπορεί να έρθει η στιγμή να εισβάλλει στην δική σου πραγματικότητα και -ποιός ξέρει;-να δράσει όπως το λάδι στην φωτιά.
Μην μας ζητάς λοιπόν να αγνοήσουμε το ζήτημα επειδή δεν γνωρίζουμε την αλήθεια γύρω από αυτό. Μέσα από την συζήτηση που κάνουμε, προσπαθούμε να καλύψουμε όσο το δυνατόν περισσότερες πτυχές του φαινομένου και να το κατανοήσουμε, ο καθένας με τον δικό του τρόπο. Αν θες αποδείξεις και απαντήσεις σε τέτοια ζητήματα, πήγαινε αλλού, εκεί που ισχυρίζονται πως τις κατέχουν. Εμείς μόνο ερωτήματα έχουμε...

[epimytheas]

Αγαπητέ maverick I, με πρόλαβες. Είχα σκοπό να ασχοληθώ αργότερα με αυτή την παράμετρο του ζητήματος, που σχετίζεται σαφώς με την γνωστή ESP (Extra Sensitive Perception) ή στο ελληνικότερον Εξω-Αισθητική Αντίληψη.
Υπάρχει μια μερίδα επιστημόνων και ερευνητών που ασπαζονται την θεωρία του κυκλικού χρόνου. Σε αυτήν υποστηρίζουν πως ο χρόνος δεν είναι γραμμικός αλλά κυκλικός. Και το αξίωμα που οδηγεί στις επόμενες σκέψεις μου, είναι πως σε ένα κύκλο, όποιο σημείο κι αν τραβήξεις από την περιφέρεια του θεωρείται κέντρο. Υπό αυτό το πρίσμα λοιπόν, παρελθόν, παρόν και μέλλον συνυπάρχουν στον ίδιο χώρο. Και κάθε φορά, οι πληροφορίες που λαμβάνει κάποιος, εξαρτώνται από το σημείο που στέκεται στον κυκλο αυτό (το φαινόμενο του παρατηρητή πάλι). Άρα, η πρόγνωση του (όποιου) μέλλοντος είναι εφικτή σε όποιον ξέρει που να σταθεί. Φυσικά, για να γίνει κάτι τέτοιο, πρέπει να βρεθεί κάποιος έξω από τον δικό μας χωροχρόνο, όμως αυτό μπορεί να συμβεί, έστω και κατά λάθος (υπάρχουν κβαντικές κινήσεις στον τροχό που καθιστούν κάθε σενάριο εφικτό). Συνεπώς, το να δώ εγώ το όραμα ενός πιθανού σεναρίου του μέλλοντος μου προυποθέτει πως για κάποιον άγνωστο σε εμένα λόγο βρέθηκα για λίγα δευτερόλεπτα σε αυτό που κάποιοι θα αποκαλούσαν "ζώνη του λυκόφωτος", μια χωροχρονική στιγμή εκτός των τειχών της Συναινετικής ΠΡαγματικότητας.
Καταλαβαίνω σε τι συνειρμούς μπορεί να οδηγήσει κάποιον η παραπάνω σκέψη και δεν θέλω να ξεφύγει εδώ το θέμα με το ψυχικό διπλό, όμως από την άλλη δεν μπορώ να αγνοήσω καμία πιθανότητα.
Ένας φυσικομαθηματικός του Καίμπριτζ, ο Άντριαν Ντόμπς, πρότεινε κάποτε, για να εξηγήσει την ΕSP, μια θεωρία που βασίζονταν σε ένα υποθετικό σωματίδιο, το ψιτρόνιο. Προσέθεσε μια επιπλέον διάσταση στον χρόνο και΄έτσι έφτιαξε ένα πενταδιαστατικό χωροχρονικό συνεχές όπου τα 3 μέρη του αποτελούνταν από τον χώρο (μήκος, ύψος, πλάτος) και τα 2 από τον χρόνο. Τα ψιτρόνια λοιπόν υποτίθεται πως κινούνται σε ένα δεύτερο επίπεδο χρόνου, διαθέτουν μια φαντασιική μάζα και είναι απείρως ταχύτερα από το φώς, χωρίς καμία απώλεια της φανταστικής τους ορμής. Ο ρόλος τους εντοπίζεται στον εγκέφαλο, στο οπτικό νεύρο, το οποίο τροφοδοτούν με εικόνες από μελλοντικές πραγματικότητες και πλασματικές (ή πιθανές) καταστάσεις, με τον ίδιο τρόπο που τα φωτόνια διεγείρουν το οπτικό νεύρο και μας δημιουργούν την αίσθηση της όρασης. Βάσει της ΓΘΣ, ότι μπορεί να τρέξει γρηγορότερα από το φώς καταργεί τον χρόνο.
Έχουμε συζητήσει ξανά το φαινόμενο των πολλαπλών συμπάντων και τον (πιθανό) λόγο που εκδηλώνεται αυτό (στο τοπικ "Παίζει ζάρια ο δημιουργός ή οι θεοί;). Θεωρώ λοιπόν μια σοβαρή πιθανότητα να έχει απόλυτο δίκιο ο φίλτατος maverick I, και απλά να είχα μια προβολή ενός πιθανού μελλοντικού σεναρίου καταστροφής. Όμως, με αυτή την σκέψη επανερχόαμστε πάλι στο κρίσιμο ερώτημα και στις αρχικές μας υποθέσεις. Είναι το doppelganger τελικά μια μορφή προειδοποίησης; Κι αν ναι, από ποιόν;

[Archangelic]

"Μην μας ζητάς λοιπόν να αγνοήσουμε το ζήτημα επειδή δεν γνωρίζουμε την αλήθεια γύρω από αυτό. Μέσα από την συζήτηση που κάνουμε, προσπαθούμε να καλύψουμε όσο το δυνατόν περισσότερες πτυχές του φαινομένου και να το κατανοήσουμε, ο καθένας με τον δικό του τρόπο. Αν θες αποδείξεις και απαντήσεις σε τέτοια ζητήματα, πήγαινε αλλού, εκεί που ισχυρίζονται πως τις κατέχουν. Εμείς μόνο ερωτήματα έχουμε..."

1ον) Δεν μπορώ να καταλάβω τι σε ώθησε να είσαι τόσο επιθετικός και παρεξηγημένος.
2ον) Tο γνωρίζουμε στην φράση μου ήτανε τυπογραφικό λάθος της αϋπνίας , γνωρίζω ήθελα να πω εν ολίγοις , και πού ακριβώς στο κείμενο σας ζήτησα εγώ να κάνετε όλα τα παραπάνω ?
3ον) και τυπογραφικό λάθος να μην ήτανε δεν νομίζω πως θα μπορούσες να προβείς σε τέτοια συμπεράσματα αφού δεν ήτανε καν ερώτηση απλά μια διαπίστωση !
4ον) Μ’ αρέσει ο τρόπος σκέψεώς σου αλλά θα σε παρακαλούσα πολύ τα βεβιασμένα συμπεράσματα σου για το άτομο μου να τα περιορίσεις μιας και δεν με γνωρίζεις καθόλου.
Είμαι το τελευταίο άτομο στον πλανήτη γη το οποίο θα μπορούσε να κατηγορηθεί για στενομυαλισμό και παροπιδισμό ....
Εγώ μια εμπειρία κατέθεσα και απλά ρώτησα εάν υφίσταται σαν εμπειρία , εν ολίγοις εάν έχει σχέση με το θέμα....
Τώρα εσύ από που συμπέρανες όλα τα παραπάνω , μέσα από μια και μοναδική φράση , αγνοώ και δεν ενδιαφέρομαι και να μάθω να σου πω την αλήθεια .
Το μόνο που σε παρακαλώ πολύ είναι , όσο αφορά εμένα κυρίως , να μην παρεξηγηθεί κανένας πάλι , να διερευνάς λίγο σε πιο βάθος τα πράγματα και μετά να καταθέτης συμπεράσματα .
Ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια , φίλτατε συνομιλητή ...

[Witch Shadow]

Καλησπερα σε ολους

Το Doppelganger ειναι το ιδιο ακριβως με τον Αγγελο του Θανατου? Τι εννοω με αυτο: Ο Αγγελος του Θανατου ειναι ενα ουδετερο πλασμα το οποιο εμφανιζεται σαν σκια και αν το δεις ειναι σημαδι οτι το τελος σου ηρθε και δεν υπαρχει κατι για να το σταματησεις...Το Doppelganger ξερω οτι ειναι ενα αντιγραφο σου, αντιθετο και σχεδον ακακο αλλα εμφανιζεται με τον ιδιο τροπο σε σενα.... Φιλε Εpimytheas, η εμπειρια σου ειναι οντως ανατριχιαστικη και ας ειναι αληθινη...Εζησα κατι παρομοιο με δυο πολυ κολλητους μου φιλους αλλα ειχε να κανει με τον Αγγελο του Θανατου...Χωρις παρεξηγηση για τη (χαζη ισως) αποψη και απορια μου... :confused: