H. P. Lovecraft: Ο συγγραφέας του Τρόμου.

[Sisilia]

Είμαι νέο μέλος και προτίμησα να ξεκινήσω τις συζητήσεις μου ανοίγοντας ένα θέμα στην πιο φτωχή κατηγορία του Forum(γιατί αυτό αλήθεια;).
Ο Howard Phillips Lovecraft αποτελεί ένα συγγραφέα του 18ου αιώνα μ.Χ.(αν θυμάμαι καλά)ο οποίος θεωρείται πατέρας πολλών σήμερα γνωστών θεωριών και τοποθεσιών,όπως η θεωρία της Κούφιας Γης,το απόκοσμο πλάσμα Cthulu,το βιβλίο Necronomicon,αλλά και η Άγνωστη Καντάθ.
Επίσης είναι ο εμπνευστής της πολύ γνωστής σήμερα φράσης.
Its not dead what can eternally lie,
and with strange aions even death may die
(συγγνώμη για τα οικτρά αγγλικά μου :-) )
Σε ελεύθερη μετάφραση:
Δεν είναι νεκρό ό,τι κείτεται αιώνια,και με την έλευση των παράξενων αιώνων ακόμα και ο θάνατος μπορεί να πεθάνει..

Τελευταία διάβασα μία "συνέντευξη" του σε περιοδικό του χώρου,στο Mystery νομίζω.Αποτελούσε ένα καλογραμμένο άρθρο το οποίο είχε κάτι από την αλλόκοσμη υφή(όπως θα έλεγε και ο ίδιος)των δικών του διηγημάτων.

Τι γνωρίζετε σχετικά με τον συγγραφέα αυτόν;Κάποια ιδιαίτερα παράξενη πτυχή της ζωής του;;
Περιμένω απάντηση και παραθέτω και μερικές σχετικές φωτογραφίες.

[epimytheas]

Sisilia, θα μου επιτρέψεις να σε διορθώσω. Και να να πώ 2 λόγια για την παιδική ζωή του Πατέρα του Φανταστικού.
Ο Χ.Φ.Λάβκραφτ γεννήθηκε στην επαρχιακή, παραθαλάσσια πόλη της Πρόβιντενς, του Ρόουντ Άιλαντ, στο πατρικό του, που βρίσκονταν στην Οδό Άνγκελ 194 (αργότερα άλλαξε σπίτι, αλλά παρέμεινε στην ίδια γειτονιά και μετακόμισε σε ένα μικρότερο, στον αριθμό 454 λογω οικονομικών δυσχερειών). Η ημερομηνία γέννησης του ήταν 20 Αυγούστου 1890 και ήταν το μοναχοπαίδι του Γουίνφιλντ Σκότ Λάβκραφτ (πλασιέ κοσμημάτων και πολύτιμων μετάλλων) και της Σάρα Σούζαν Φίλιπς Λάβκραφτ.
Μια ξαφνική ασθένεια του πατέρα του (Γενική Παράλυσις μετά από ένα ψυχωτικό επεισόδιο στο δωμάτιο ενός ξενοδοχείου) όταν ο Χάουαρντ βρίσκονταν στην τρυφερή ηλικία των 3 ετών τον υποχρέωσε να μεγαλώσει με τις θείες του, την μητέρα του (συνέχισε να ζεί μαζί τους μέχρι τον θάνατο του) και τον περίεργο παππού του, τον Γουίπλ Βαν Μπιούρεν Φίλιπς, απόγονο μιας πολύ παλιάς οικογένειας που οι ρίζες της εντοπίζονται στις αποικίες της Μασσαχουσέτης του 17ου αιώνα. Αυτός προέτρεψε τον μικρό Χάουαρντ να διαβάζει, δίνοντας του για μελέτη ότι πιό κλασικό υπήρχε εκείνη την εποχή (Αραβικές Νύχτες, Τα Ταξίδια του Γκιούλιβερ, ακόμα και τις παιδικές εκδόσεις της Ιλιάδας και της Οδύσσειας).
Λένε πως ο Χάουαρντ ήταν πολύ φιλάσθενος σαν παιδί, για αυτό και δεν του επέτρεπαν να βγαίνει πολύ συχνά από το σπίτι και να παίζει με τα άλλα παιδιά. Ο βιογράφος του Λ.Σπράγκ Ντε Καμπ (μερικοί ίσως τον γνωρίζετε σαν συνεχιστή του έργου ενός άλλου μεγάλου συγγραφέα της εποχής εκείνης, του Ρόμπερτ Ιρβινγκ Χάουαρντ, δημιουργού του Κόναν του Βάρβαρου) αναφέρει πως ο Λάβκραφτ είχε μια παράξενη ασθένεια που ονομάζονταν Ποικιλοθερμία. Αυτή η ασθένεια είχε το εξής χαρακτηριστικό. Όποια στιγμή κι αν τον άγγιζες, ακόμη και κάτω από υψηλές θερμοκρασίες, αυτός ηταν παγωμένος σαν πεθαμένος!
Λόγω της φιλασθένειας του λοιπόν, δυσκολεύονταν να παρακολουθήσει τα μαθήματα στο σχολείο. Το αντιστάθμιζε όμως με περίσσια μελέτη στο σπίτι και στις Βιβλιοθήκες της πόλης του. Εκείνη την εποχή άρχιζε να γράφει κιόλας, μερικά ποιήματα στην αρχή, αργότερα κάποια μικρά ιστορικά δοκίμια.
Ο θάνατος του λατρεμένου του παππού όμως το 1904, ήρθε σαν κεραυνός εν αιθρία να ταράξει την ζωή του μικρού Χάουαρντ. Ξαφνικά, το σπίτι βρέθηκε χωρίς αντρική παρουσία ( ο πατέρας του δεν συνήλθε ποτέ από την δική του ασθένεια, όντας κλεισμένος σε ένα νοσοκομείο μέχρι τον θάνατο του) και οικονομικά ευάλωτο. Τότε αναγκάστηκαν να μετακομίσουν σε μικρότερο σπίτι (βλ. πρώτη παράγραφο). Από την στεναχώρια του ο Χάουαρντ έπαθε νευρικό κλονισμό, κάτι που του στοίχισε και στην ακαδημαϊκή του πορεία, όταν το 1908 που αποφοίτησε από το λύκειο, δεν κατάφερε να μπεί στο Πανεπιστήμιο Μπράουν. Αυτό παρέμεινε ο μεγάλος καημός του μέχρι το τέλος της ζωής του, αφού παρά την απίστευτη καλλιέργεια και μόρφωση του, δεν ήταν τίποτα περισσότερο από ένας απλός (:rolleyes:) απόφοιτος λυκείου!
Συνεχίζεται...http://upload.wikimedia.org/wikipedia/en/2/2e/Lovecraft.jpg

[epimytheas]

Φαίνεται πως οι δοκιμασίες εκείνης της εποχής ξύπνησαν στον Χάουαρντ κρυμμένους τρόμους που πιθανόν πλάθονταν στο μυαλό του από μικρή ηλικία. Οι Αρχαίοι Θεοί των Ελλήνων, τα μυστήρια τέρατα του Σουίφτ, οι φανταστικές διηγήσεις του Λόρδου Ντάνσανυ και η αρχετυπική μορφή του παππού του, με τις αλλόκοτες ιστορίες που κουβαλούσε από την εποχή των Αμερικάνων εποίκων, συντάχθηκαν στο μυαλό του και έτσι προέκυψαν οι πρώτες καλογραμμένες αράδες σε διηγήματα όπως το περίφημο "Ο Τύμβος" και το "Ντάγκον" που γράφτηκαν το 1917 περίπου. Ένα από τα πρώτα πονήματα του επίσης, είναι και "Ο Ξένος", μια περίεργα γοητευτική ιστορία, για κάποιον που ζεί μέσα σε ένα υπόγειο κρύο μέρος και όταν καταφέρνει να δραπετεύσει από εκεί, μετά από πολύ καιρό, τότε ανακαλύπτει πως το σκοτεινό υγρό κελί ήταν ένας τάφος(!) και ο ίδιος είναι...ζόμπι.
Την ίδια εποχή άρχισε να αλληλογραφεί και με διάφορους πνευματικούς ανθρώπους τηε εποχής του, όπως τον Ρόμπερτ Χάουαρντ, τον Κλάρκ Άστον Σμίθ, τον Ρόμπερτ Μπλόχ, τον Φόρεστ Άκερμαν κ.α. Οι επιστολές του αυτές θεωρήθηκαν -δίκαια- ως οι ωραιότερες που έχουν γραφτεί ποτέ και από μόνες τους συνιστούν ένα λόγο που ο Χ.Φ. Λάβκραφτ θα έπρεπε να μείνει στην ιστορία.
Συνεχίζεται...
http://www.jasondaquino.com/pages/gallery/g02/02.htmlhttp://www.jasondaquino.com/images/g02/cthulu.jpg

[Μιχάλης]

Το πρώτο διήγημα του Λάβκραφτ που διάβασα ήταν ο "Τρόμος του Ντάνγουιτς" και ομολογω ότι δεν μου άρεσε στην αρχή. Επειδή, όμως αυτό μου συμβαίνει συχνά, άφησα να περάσει λίγος καιρός και όταν το ξαναδιάβασα ενθουσιάστηκα. Από τότε έχω γίνει φανατικός και η Μυθολογία Κθούλου νομίζω ότι είναι από τα συναρπαστικότερα δημιουργήματα της φαντασίας. Κορυφαία είναι επίσης "Η περίπτωση του Τσαρλς Ντέξτερ Γουόρντ" και "Τα βουνά της τρέλας", όπυ ξεδιπλώνεται σε μεγάλο βαθμό η ιστορία των Μεγάλων Παλαιών.

[PUCK]

Θυμάμαι ότι η πρώτη φορά που ήρθα σ' επαφή μαζί του ήταν πριν 7-8 χρόνια όταν διάβασα το βιβλίο "Η ονειρική αναζήτηση της άγνωστης Καντάθ". Πραγματικά, έμεινα άφωνος. Ιδιαίτερα στο ομώνυμο διήγημα ο άνθρωπος ζωγραφίζει όταν περιγράφει τις Ονειροχώρες του.

Σε διάστημα λιγότερο των έξι μηνών απέκτησα οποιοδήποτε βιβλίο κυκλοφορούσαν οι εκδόσεις Αίολος, καθώς έχω την τάση να μην ανακατεύω διαφορετικές μεταφράσεις μεταξύ τους. Αυτό βέβαια έχει και το κόστος του, καθώς δεν έχω όλα τα διηγήματα, ενώ περίμενα και κοντά στα 5 χρόνια για να βγούνε "Τα βουνά της τρέλλας".

Anyway, tον θεωρώ Αρχοντα του φανταστικού και θα τολμούσα να πω (αν και ο ίδιος θα με χλεύαζε) καλύτερο του Πόε. Ισως γιατί ο Πόε, σε ό,τι έχω διαβάσει έως τώρα, είναι πιο "light" για τα γούστα μου. Δεν βγάζει τον "τρόμο" και την "φρίκη" του Η.Ρ, αν και στα ποιήματά του είναι μακράν καλύτερος.

Θεωρώ μάλλον απίθανο το να ασχολείται κάποιος με φανταστική λογοτεχνία και να μην του αρέσει ο Lovecraft.

[durden_alie]

Θα 'θελα να δηλώσω κι εγώ fan του H.P.Lovecraft! :)

Έχει μια μοναδική ικανότητα να υποβάλει τον αναγνώστη και η καταπληκτική ατμόσφαιρα που δημιουργεί βασίζεται όχι μόνο στους αλλόκοτους κόσμους που δημιουργεί η φαντασία του, αλλά και στο μοναδικό χειρισμό από μέρους του της γλώσσας μ' έναν τρόπο που είναι σχεδόν..."σήμα κατατεθέν" του...

Να προσθέσω ως ένα από τα αγαπημένα δημιουργήματά του το υποβλητικό "The Shadow over Innsmouth" και να εκφράσω και την απογοήτευση που ένιωσα όταν έπεσε στα χέρια μου μια ελληνική μετάφραση του "At the mountains of maddness"... :( ...Δεν ξέρω αν κυκλοφορεί κάτι καλύτερο, αλλά ένιωσα ότι έχανα πολλά από την αξεπέραστη ατμόσφαιρά του διαβάζοντας το μετεφρασμένο κείμενο...Εξακολουθώ να επιμένω στο original... ;)

[Julliet]

Μπορώ να πω και εγώ μερικά tips για τον Άρχοντα του Φανταστικού, αν και λίγο αργά, αλλά μπορεί να σε ενδιαφέρει Sisilia ακόμα να μάθεις μερικά πράγματα γι αυτόν. Λοιπόν ο Λαβκραφτ στα πρώτα χρόνια της "καριέρας" του, δηλαδή όταν άρχισε να πρωτογράφει ένοιωθε πολύ απογοητευμένος επειδή πίστευε πως τα έργα του δεν είχαν καμία αξία. Ο ίδιος δήλωνε πως πηγή της φαντασίας του ήταν ο Πόε.
Αργότερα ήρθε στη ζωή του ένα άλλο πρόσωπο που τον επηρέασε πιο πολύ από τον Πόε. Ο λεγόμενος Λόρδος Ντάνσανι. Ο Λάβκραφτ δηλώνει σε ένα από τα γράμματά του που έστελνε σε έναν φίλο του:" Από τον Λόρδο Ντάνσανι πήρα την ιδέα να δημιουργήσω ένα πάνθεο και μια μυθολογία που αντιπροσωπεύονται από τον Κθούλου, τον Γιορκ-Σοθόθ, τον Γιογκόθ..."
Ο Λάβκραφτ πέθανε νομίζω από καρκίνο.

[melian]

Ο H.P.Lovecraft είναι αδιαμφισβήτητα ένας από τους λίγους καλλιτέχνες-λογοτέχνες που αξίζει όλους τους επιβλητικούς τίτλους που του έχουν δώσει. Θα ήθελα να πω λίγα λόγια για τις μεταφράσεις. Λόγω των σπουδών μου αλλά και ενός μικρού ψώνιου που έχω με τη μετάφραση λογοτεχνικών κειμένων έχω τη τάση όταν διαβάζω ένα κείμενο στα αγγλικά να σκέφτομαι κατά πόσο θα ήταν εύκολο να το μεταφράσω και προσπαθώ να μπω λίγο στο μυαλό του μεταφραστή. Κατά βάση είμαι υπέρ της πρωτότυπης ανάγνωσης για όσους βέβαια έχουν αυτή τη δυνατότητα. Όσο καλή και αξιόλογη είναι μια μετάφραση πάντα θα υπάρχει ένα ποσοστό απώλειας.

Όταν λοιπόν διάβασα πρώτη φορά κείμενο του Lovecraft στα αγγλικά και συγκεκριμένα το "At the mountains of madness" έπαθα πλάκα! :eek: Ποιος άνθρωπος θα μπορούσε να μεταφράσει αυτό το τόσο δυνατό κείμενο και να δημιουργήσει τόσα συναισθηματα και αυτή την ατμοσφαιρα; Προσωπικά βγάζω το καπέλο μόνο σε όποιον θα το επιχειρούσε. Δεν έχω διαβάσει την ελληνική μετάφραση οπότε δε μπορώ να τη κρίνω. Ομολογώ όμως ότι δε πρέπει να ήταν καθόλου εύκολη υπόθεση.

[the_black_planet]

Έχει διαβάσει κανείς τη νουβέλα "ο λόφος"(στα αγγλικά "The mount",για την ακρίβεια δεν σημαίνει τον φυσικό λόφο αλλά τις δικές μας "τούμπες") που περιλαμβάνεται στο βιβλίο "Άγνωστοι Τρόμοι" από εκδόσεις Τέρα Νόβα αν θυμάμαι σωστά που είναι μια ανθολογία από έργα που έχει γράψει ο Λάβκραφτ μαζί με ή για λογαριασμό άλλων συγραφέων επί πληρωμή αλλά έχει αποδειχτεί από την αλληλογραφία του αλλά και από φιλολογική ανάλυση ότι είναι δική του η πατρότητα τους.Αν κάποιος το έχει διαβάσει θα ήθελα πολύ να μου εξηγήσει τι ακριβώς σημαίνει η ακριβώς τελευταία παράγραφος,ας μην γράψω τώρα περισσότερα.Εκπληκτική νουβέλα πάντως,από τα πρώτα έργα υποθέτω περί κούφιας γης με τη μορφή μάλιστα που είναι διαδεδομένη σήμερα και μάλλον επιρεασμένο σε κάποιο βαθμό από την "Επερχόμενη φυλή" του Λύττον.Επίσης συνιστώ σε όλους την ταινία "Νεκρονομικόν" γυρισμένη το 1993,από τις λίγες καλές μεταφορές(σε όποιο βαθμό φυσικά είναι εφικτό κάτι τέτοιο) της ατμόσφαιρας του Μεγάλου Χάουαρντ!

[Trithemius]

Προσωπικά η αγαπημένη μου συλλογή είναι το βιβλίο "Οι μύκητες από τον Γιογγόθ" όπου περιλαμβάνονται διάφορα ποιήματα και σύντομες ιστορίες μεγέθους 1-2 σελίδων. Η συνολική ατμόσφαιρα δεν κινείται στα γνωστά πεδία τρόμου αλλά σε ονειρικές εναλλακτικές πραγματικότητες που πραγματικά με καθήλωσαν...

[morning star]

αγαπητε black planet,οταν λες για την τελευταια παραγραφο του "λοφου" φανταζομαι αναφερεσαι στην "επιγραφη" που ειδε ο ηρωας και "αφηγητης" της ολης ιστοριας.οτι το σωμα αυτο ανηκε στον ισπανο που ειχε διεισδησει το εσωτερικο του λοφου και ειχε γραψει το χειρογραφο το οποιο βρηκε και διαβασε ο αφηγητης.αν θυμασαι το χειρογραφο τελειωνει με τα λογια του ισπανου πως φοβαται πως θα τον ανακαλυψουν και εκεινον και την "βοηθο" του,που ανηκε στην υποχθονια φυλη και πως αν δεν καταφερει να ξεφυγει θα καταληξει και εκεινος στο "αμφιθεατρο" και θα γινει ενα αψυχο,αβουλο πλασμα-φυλακας του συγκεκριμενου "λοφου".οταν ειχε κανει την πρωτη προσπαθεια να ξεφυγει οι υποχθονιοι ειχαν βγαλει νεο νομο,απο την ανησυχια τους μην διαταραχθει ο κοσμος τους απο αλλες επισκεψεις ανθρωπων της επιφανειας,πως οποιος προσπαθησει ξανα να φυγει θα εχει αυτην την μακαβρια τυχη-τιμωρια...αυτο ακριβως εγινε και γι'αυτο και χαραχτηκε και το συγκεκριμενο μηνυμα στο στερνο του.απλα αν θυμαμαι καλα(επειδη αυτη την στιγμη το εν λογω βιβλιο δεν βρισκεται στην κατοχη μου καθως το εχω δανεισει)η μεταφραση ειναι λιγο κακη και μπερδευεται ο αναγνωστης οσων αφορα τι ακριβως εννοει...
η συγκεκριμενη ιστορια ειναι απο τις αγαπημενες μου,οχι μονο επειδη αναφερεται στην θεωρια της κουφιας γης,της οποιας ειμαι φαν,αλλα ειναι και η πρωτη που διαβασα και με εκανε να ψαξω και να γνωρισω αυτον τον μεγαλο συγγραφεα του φανταστικου!!!ελπιζω να βοηθησα οσο γινεται... ;)

[Mallen]

Εν τω μεταξύ...Ακόμα περιμένω τον ισπανό δημιουργό Γκιγιέρμο Ντελ Τόρο να πιάσει -όπως υποσχέθηκε, αφού λέει είναι χρόνια επιθυμία του- την ιστορία του Λάβκραφτ "Τα βουνά της Τρέλας" και να την κάνει ταινία...!!! :(

[OANNHSEA]

Ακόμα περιμένω τον ισπανό δημιουργό Γκιγιέρμο Ντελ Τόρο να πιάσει -όπως υποσχέθηκε, αφού λέει είναι χρόνια επιθυμία του- την ιστορία του Λάβκραφτ "Τα βουνά της Τρέλας" και να την κάνει ταινία...!!!
Και εγώ πεθαίνω να δω τα "Τα βουνά της Τρέλας" σε ταινία, αλλά για πες μου, περιμένεις να δεις την ταινία όπως ακριβώς είναι στο βιβλίο;
Δυστυχώς αν το κάνουν, θα πιάσουν το βιβλίο και θα πάρουν μόνο την "κεντρική ιδέα"... Όλα τα υπόλοιπα θα είναι μακράν του βιβλίου...

[the_black_planet]

Σε ευχαριστώ για την απάντηση σου morning star,να σου θυμήσω την τελευταία φράση που είναι και αυτή που με μπερδεύει.Λέει λοιπόν ότι γραμμένο ανάμεσα στα στήθη του περιφερόμενου κουφαριού του Σπανιόλου είναι χαραγμένη η φράση "Κολλημένο με την θέληση των Κ'ν-γιαν στο ακέφαλο σώμα της Τ'λάγιουμπ".Ελπίζω να σε βοήθησα να θυμηθείς,κατά πάσα πιθανότητα υπάρχει κάποιο πρόβλημα στη μετάφραση.Τι είναι αυτό που είναι κολλημένο στο ακέφαλο σώμα της Ινδιάνας;

Φίλε μου Μάλλεν σε ευχαριστώ για τα πολύ όμορφα νέα που μου χάρισες.Δεν μπορούσα να φανταστώ κάτι καλύτερο,ο Ντελ Τόρο είναι από τους πιο αξιόλογους σύγχρονους σκηνοθέτες και το ότι δηλώνει ότι είναι παιδικό του όνειρο με κάνει αισιόδοξο ότι θα έχει "πιάσει" την ατμόσφαιρα του Λάβκραφτ.Ελπίζω μόνο να αρχίσει η παραγωγή σύντομα γιατί μέχρι στιγμής δεν αναφέρεται καν στο imdb για να δούμε...

[morning star]

αγαπητε black planet,σ'ευχαριστω που μου θυμησες ακριβως τι ελεγε το κειμενο.
πιστευω πως η πιθανοτερη απαντηση ειναι ο...δαιμονας του τυπογραφειου,καθως θα ηθελε να πει το ονομα του Σπανιολου και οχι αυτο της Ινδιανας,καθως το σωμα στην στοα ανηκε σε εκεινον και οχι στην Ινδιανα η οποια ηταν και το "νυχτερινο φαντασμα" του λοφου αν θυμαμαι καλα!!!
εκτος και αν ηταν κακο ειδος μεταφρασης και εννοουσε κατα καποιο τροπο πως το σωμα του θα ειναι αιωνια μαζι με το δικο της(εξου και το "κολλημενο")οπως προηρχετο απο την αποφαση των υποχθονιων Κ'ν Γιαν να "τροποποιηθουν" σαν τιμωρια για την ανυπακοη τους και να γινουν οι μονιμοι φυλακες του λοφου.
οπως και να 'χει,πιστευω πως υπηρξε μια αλλιωση του κειμενου κατα την μεταφραση,συμβαινει συχνα εξαλλου,και γι'αυτο προεκυψε και αυτο το μπερδεμα στην κατανοηση κατα την αναγνωση.και εγω ειχα σκονταψει στο ιδιο ακριβως σημειο γι'αυτο και το θυμηθηκα οταν διαβασα το ποστ σου!!!

Θα ειναι πραγματι τελειο να δουμε μια μεταφορα των "βουνων της τρελλας",απο εναν αξιολογο σκηνοθετη,μα χωρις να χασει την πραγματικη του μορφη και να αξιοποιησουν μονο την κεντρικη ιδεα οπως πολυ σωστα προειπε και ο oannhsea...

[the_black_planet]

Γειά σου φίλη μου morning star(φίλη έτσι;) εμένα το μυαλό μου να σου πω την αλήθεια πήγε πιο πολύ στη 2η πιθανότητα που αναφέρεις χωρίς φυσικά κάτι τέτοιο να είναι αρκετά σαφές αλλά τώρα που το λες πιό πολύ τείνω προς την 1η περίπτωση.Θα ψάξω να το βρω σε e-book στα Αγγλικά να μας λυθεί και στους 2 η απορία!Για την ταινία τώρα που αναφέρετε εμένα προσωπικά δεν με καίει τόσο να είναι εντελώς πιστό σεναριακά το φιλμ ως προς το βιβλίο,το πιό σημαντικό και φυσικά και πιο δύσκολο είναι ο σκηνοθέτης να αναπαράγει την ατμόσφαιρα των γραπτών του Λάβκραφτ και εκεί είναι που χρειάζεται φοβερή μαεστρία!Αλλά ένα όνομα σαν του Ντελ Τόρο νομίζω είναι ό,τι καλύτερο θα περιμέναμε για να γυρίσει μια τέτοια ταινία,αρκεί φυσικά να μην πάει το έργο για blockbuster γιατί εκεί και οι πιο ταλαντούχοι καλλιτέχνες κάνουν υποχωρήσεις για χάρη του χρήματος.Ας το γυρίσει με μέτριο μπάτζετ για να μην έχει τέτοια πίεση.

[Mallen]

Και εγώ πεθαίνω να δω τα "Τα βουνά της Τρέλας" σε ταινία, αλλά για πες μου, περιμένεις να δεις την ταινία όπως ακριβώς είναι στο βιβλίο;
Δυστυχώς αν το κάνουν, θα πιάσουν το βιβλίο και θα πάρουν μόνο την "κεντρική ιδέα"... Όλα τα υπόλοιπα θα είναι μακράν του βιβλίου...

Σωστά...ειδικά αν την αναλάμβανε ένας -δίχως την ξεχωριστή έμπνευση και αγάπη στο είδος- σκηνοθέτης όπως π.χ. ο Στήβεν Σόμμερς ή ο Σ. Νόρριγκτον.

Αλλά: ΓΚΙΓΙΕΡΜΟ ΝΤΕΛ ΤΟΡΟ είναι αυτός!!!*

--------------------------------------------------------

*(ο οποίος αν και δύναται να εργάζεται στο χόλυγουντ, δεν θα'χε πρόβλημα να γυρίσει τη ταινία με ευρωπαϊκά κονδύλια -και αντίστοιχη καλλιτεχνική αντίληψη- εάν με αυτόν τον τρόπο διασφάλιζε πως το σενάριο και το όλο κονσπετ δεν θα υπέπεφτε στη παγίδα του mainstream...) ;)


Φίλε μου Μάλλεν σε ευχαριστώ για τα πολύ όμορφα νέα που μου χάρισες.Δεν μπορούσα να φανταστώ κάτι καλύτερο,ο Ντελ Τόρο είναι από τους πιο αξιόλογους σύγχρονους σκηνοθέτες και το ότι δηλώνει ότι είναι παιδικό του όνειρο με κάνει αισιόδοξο ότι θα έχει "πιάσει" την ατμόσφαιρα του Λάβκραφτ.Ελπίζω μόνο να αρχίσει η παραγωγή σύντομα γιατί μέχρι στιγμής δεν αναφέρεται καν στο imdb για να δούμε...

Δεν αναφέρεται διότι ο ίδιος ο Τόρο ξεκαθάρισε -σε συνεντευξή του- πως θέλει να τη γυρίσει όπως ο ίδιος θέλει -& σε δική του σεναριακή προσαρμογή- και όχι κατά τα γούστα των...αμερικανικών στούντιο (που διστάζουν ακόμα, διότι θέλουν μια ταινία "σοφτ"+εφετζίδικη -δίχως ακραίες και υπερβολικά νοσηρές σκηνές -που να πιάνει μεγαλύτερο target group! Η ΄κονόμα, βλέπεις...). Και γι αυτό δεν βιάζεται: γυρίζει τις μαινστρημ ταινίες των στούντιο τώρα, να βγάλει κάμποσα χρήματα πρώτα και με μελλοντική προοπτική να πραγματοποιήσει το αγαπημένο του πρότζεκτ...

-

[morning star]

αγαπητε black planet,οντως η πιο καλη λυση ειναι να τσεκαρουμε το αυθεντικο κειμενο στα αγγλικα και να μας λυθει η απορια!!!αν το βρεις πρωτος και μπορεις,ενημερωσε και την συμφορουμιτισσα-οντως φιλη ειμαι!!!
οσων αφορα την ταινια ελπιζω τουλαχιστον να ειναι στα πλαισια εστω του βιβλιου και να μην "παραμορφωθει" τελειως η αρχικη του δομη.σιγουρα,αλλαγες γινονται,απλα να μην ειναι χαοτικες!!!!

[the_black_planet]

Βρήκα το βιβλίο στα αγγλικά και στην τελευταία παράγραφο αναφέρει:
"On its white and only slightly hairy chest some letters had been gashed or branded—I had not stopped to investigate, but had merely noted that they were in an awkward and fumbling Spanish; an awkward Spanish implying a kind of ironic use of the language by an alien inscriber familiar neither with the idiom nor the Roman letters used to record it. The inscription had read "Secuestrado a la voluntad de Xinai�n en el cuerpo decapitado de Tlay�b"—"Seized by the will of K'n-yan in the headless body of T'la-yub"

Δεν μπόρεσα να βγάλω κάποιο συμπέρασμα,μπορεί να βοηθήσει κανείς;

[morning star]

Οφειλω να πω πως με μπερδεψε ακομα περισσοτερο τωρα... :D
κοιτουσα πριν κανα δυο μερες το βιβλιο και προσπαθησα να βγαλω ακρη απο την προταση οπως ηταν γραμμενη στα ισπανικα.
"secuestrado"(οπως και "seized" στα αγγλικα)σημαινει:αυτο που εχει απαχθει,επισης αυτο που εχει καταληφθει και αυτο που εχει κατασχεθει.
αρα αποκλειω τον πρωτο μου ισχυρισμο πως προκειται για τυπογραφικο λαθος και μπερδεμα των ονοματων της ινδιανας με του σπανιολου...
οπως βεβαια φαινεται ως ατελεις η μεταφραση του βιβλιου ως "κολλημενο".αρα θα μπορουσαμε να πουμε οτι εχει "κατασχεθει" το σωμα του για να χρησιμοποιηθει ως φρουρος,οπως και εγινε.
ομως δεν μου καθεται καλα οτι μιλαει για την Τ'λαγιουμπ...
επειδη λοιπον κανει αναφορα πως το μηνυμα ειναι γραμμενο με ατεχνα ισπανικα και με μια ειρωνικη θα ελεγε κανεις διαθεση απο τους υποχθονιους,μηπως τελικα ισχυει η εννοια "καταληψη" του κορμιου του αντρα απο το πνευμα της ινδιανας και του δικου της αντιστοιχα απο του σπανιολου;
γιατι αν θυμαμαι καλα,μια απο τις τεχνικες που χρησιμοποιουσαν οι υποχθονιοι Κ'ν Γιαν ηταν η εξαυλωση και επαναυλωση μετα(οταν ηταν να διαπερασουν καποιο φυσικο εμποδιο,αλλα και για διασκεδαση τους!)
και στην προσπαθεια τους να δραπετευσουν απο τον υπογειο κοσμο οι ηρωες χρησιμοποιησαν αυτην την τεχνικη.
αρα μηπως κατα την συλληψη τους και μετα το "αμφιθεατρο" και μετα τους ακρωτηριασμους στους οποιους επιβληθηκαν,υπεμειναν και κατι τετοιο(ανταλλαγη σωματων);
αποκτα καποιο νοημα ετσι:καταληφθης(εξου και το "χοντρικα" μεταφρασμενο,"κολλημενο") με την θεληση των Κ'ν Γιαν στο ακεφαλο σωμα της Τ'λαγιουμπ;
χμμμμ,τελικα προβληματιστηκα περισσοτερο απο πριν...αλλα μου φανταζει πλεον λιγο πιο "λογικο".τι λετε;;; :confused:

[TheCrow]

Δεν μπορώ να πω πως είμαι ειδήμων για το έργο και τη ζωή του Lovecraft, μιας και μου άρεσε περισσότερο ο Πόε....διαβάζοντας όμως το συγκεκριμένο θέμα μου έχει κινήσει τρομερά το ενδιαφέρον...θα μπορούσε κάποιος να προτείνει κάποιο βιβλίο σαν εισαγωγή ώστε να γίνει μια σωστή προσέγγιση του έργου του?

[Arrakis]

Στα ελληνικά υπάρχουν πολλά βιβλία, αλλά όχι ένα που να τα έχει όλα συγκεντρωμένα, κάτι σαν οδηγός δλδ… μπορείς παρόλ’ αυτά να αναζητήσεις την βιογραφία του Λάβκραφτ που είχε γράψει ο Γιαννουλάκης (Ταξίδι στην Μοναξιά του Χρόνου, εκδ. Αρχέτυπο) ή μια μελέτη για την Μυθολογία Κθούλου του Μπαλάνου (Η Σκιά του Κθούλου, εκδ. Locus 7), αν τώρα σε ενδιαφέρει αποκλειστικά το μυστήριο του Νεκρονομικόν, μπορείς να βρεις απαντήσεις στο βιβλίο μου (Necronomicon, εκδ. Αρχέτυπο), εκτός βέβαια και αν προτιμάς αγγλική βιβλιογραφία, οπότε για αρχή, το εν λόγω βιβλίο είναι το πλέον κατάλληλο: http://necronomicongnosis.blogspot.com/2009/05/blog-post_20.html

[TheCrow]

Arrakis, ευχαριστώ για τις προτάσεις σου, αγόρασα κ τα 3 βιβλία και ανυπομονώ να έρθει το Σαββ/κο για μελέτη:)

[Arrakis]

Τέλεια! Και όποια απορία έχεις, εδώ είμαστε… ;)

[beetlejuice]

120 χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από τη γέννηση του δημοφιλέστερου συγγραφέα του Φανταστικού και ιδρυτή της Μυθολογίας Κθούλου Χ.Φ Λαβκραφτ. Από το πρωί ο λογαριασμός της Ελληνικής Κοινότητας του Μεταφυσικού στο facebook δέχεται μηνύματα από θαυμαστές και αναγνώστες του αμερικανού συγγραφέα, παραθέτοντας αποσπάσματα από το έργο του ως φόρο τιμής στη μνήμη του.

Τα μεταφέρω και εδώ:

«Υπάρχουν αλλαγές του χρόνου και του χώρου, της όρασης και της πραγματικότητας, που μόνο ένας ονειρευόμενος μπορεί να μαντέψει. Και απ’ ότι ξέρω για τον Λάβκραφτ, νομίζω ότι βρήκε απλώς ένα τρόπο να διασχίσει αυτούς τους λαβύρινθους. Δεν μπορώ να πω αν θα γυρίσει ποτέ. Ήθελε τις χώρες του ονείρου που είχε χάσει, και λαχταρούσε τις μέρες τις παιδικής του ηλικίας. Ύστερα βρήκε ένα κλειδί και πιστεύω κάπως ότι μπόρεσε να το χρησιμοποιήσει προς παράξενο όφελος του».
Μια παραλλαγή από το
Ασημένιο Κλειδί (1926)


"Με βάση την πείρα μου, δεν μπορώ να αμφιβάλλω ότι ο άν*θρωπος, όταν χάνει τη γήινη συνείδησή του, όντως περι*πλανιέται σε κάποιο άλλο, ασώματο είδος ζωής πολύ διαφο*ρετικής φύσης από τη... ζωή που ξέρουμε, και από την οποία μονάχα οι πιο αχνές και δυσδιάκριτες αναμνήσεις παραμέ*νουν όταν ξυπνάμε. Από αυτές τις θολές και αποσπασματικές αναμνήσεις μπορούμε να συνάγουμε πολλά, κι ωστόσο ν’ αποδείξουμε λίγα. Μπορούμε να μαντέψουμε ότι στα όνειρα, η ζωή, η ύλη και η ζωτικότητα, όπως η γη γνωρίζει αυτά τα πράγματα, δεν είναι απαραιτήτως σταθερά· κι ότι ο χώρος και ο χρόνος δεν υπάρχουν με την έννοια που τα αντιλαμβά*νεται ο ξυπνητός μας εαυτός. Έρχονται στιγμές που πιστεύω ότι αυτή η λιγότερο υλική ζωή μας είναι η περισσότερο αλη*θινή ζωή, και ότι η μάταιη παρουσία μας σε τούτη τη χωμά*τινη σφαίρα δεν είναι παρά μόνον ένα δευτερεύον ή απλώς εικονικό φαινόμενο."
"Πέρα από το Τείχος του Ύπνου" (μετ. Γ. Μπαλάνος. εκδ. Locus-7)