Ουώλτ Ουίτμαν

[Lestat7]

O αμερικανος ποιητης Ουώλτ Ουίτμαν γεννηθηκε στις 31 Μαιου 1819 στο Ουεστ Χιλς του Λονγκ Αιλαντ.Ανησυχος,αυτοδιδακτος,καταγομενος απο την εργατικη ταξη τελειωνει με δυσκολιες το δημοτικο και εργαζετε σαν μαραγκος,στοιχειοθετης,δημοσιογραφος,δασκαλος και νοσοκομος(κατα τον εμφυλιο πολεμο).Γραφει ποιηματα πανθειστικα και φυσιολατρικα,αγαπα την οπερα,διαβαζει βεδικους υμνους,αστρονομια,γερμανικη φιλοσοφια αλλα και Ομηρο,Σαιξπηρ,Ντικενς.
Υπερασπιζει τη δημοκρατια και την ελευθερια των Νεγρων,παρακολουθει τις πολιτικες συγκεντρωσεις του Λινκολν και συμμετεχει σε προεκλογικους αγωνες.
Τον κατηγορησαν για ανηθικοτητα και τον χαρακτιρισαν '' επικινδυνο'' λογο τις ανατρεπτικοτητας των ποιηματων του.
Ο ιδιος χαρακτηριζει,τσαπιες βαρβαρου,τους στοιχους του και απαντα στους λεπτολογους αισθηματικους: μα εγω δεν ηρθα για να κεντησω!
Στις 26 Μαρτιου του 1892 ο Ουώλτ Ουίτμαν κηδευτικε στο Καμντεν χωρις ιερεα και σταυρο,με το πληθος να τον ακολουθει σε αποσταση εξι χιλιομετρων στον ταφο,οπου αναγραφονται οι στιχοι του:

Το βαθρο μου ειναι στερεωμενο και σφηνωμενο σε γρανιτη,
Περιγελω αυτο που εσεις ονομαζετε αποσυνθεση,
Και ξερω την εκταση του χρονου.

[Lestat7]

Το διαστικο γερακι εφορμα πανω μου και με κατηγορει,παραπονιεται για τη φλυαρια μου και την αδρανεια μου.

Και εγω ειναι ανημερος,και εγω ειμαι αμεταφραστος,
Ξεφωνιζω τη βαρβαρικη μου υλακη πανω απο τις σκεπες του κοσμου.

Η τελευταια ουριοδρομηση της μερας με περιμενει,
Εκσφενδονιζει τη μορφη μου στα εναπομειναντα και αληθινα σαν εκεινα στις ισκιωμενες ερημιες,
Με παρασυρει στην αχνη και τη σκοτεινια.

Απερχομαι σαν τον αερα,τιναζω τα λευκα μαλλια μου στον δραπετη ηλιο,
Σκορπιζω το σωμα μου στους στροβιλους,και το παρασυρω σε δαντελωτες αιχμες βραχων.

Κληροδοτω τον εαυτο μου στο χωμα να φυτρωσω απο τη χλοη που αγαπω,
Αν με θελεις παλι,ψαξε με κατω απο τα πελματα των παπουτσιων σου.

Δυσκολα θα μαθεις ποιος ειμαι η' τι εννοω,
Αλλα για σενα θα ειμαι πλησμονη υγειας παρολα αυτα,
Και θα διυλιζω και θα διεγειρω το αιμα σου.

Αν αποτυχεις να με βρεις στην αρχη μην αποθαρρυνεσαι,
Αν με χασεις σε καποιο σημειο ψαξε σε αλλο,
Σταματω καπου και σε περιμενω.