mimi
15-10-09, 13:17
Ξεκινώντας,θα ήθελα να σας συγχαρώ για το πολύ ενδιαφέρον site.
Το περιστατικό που θα σας διηγηθώ συνέβη πριν απο 7 χρόνια περίπου.Ήταν νωρίς το βραδάκι και με δυο φίλους μου απολαμβάναμε τον καφέ μας σε καποιο συνοικιακό καφέ.Στ' αριστερά μου υπήρχε ένας μεγάλος καθρέφτης.Κάποια στιγμή κι ενώ μιλούσαμε,ασυναίσθητα κοίταξα τον καθρέφτη και είδα μια ανδρική μορφή (ανθρώπινη) με μαύρο κοστούμι, ηλικίας 40 ετών περίπου,η οποία με κοιτούσε επίμονα,χαμογελούσε,αλλα παραλληλα το βλέμμα του ήταν κακό,ειρωνικό.Στη συνέχεια άρχισε να περπατάει με τα χέρια σταυρωμένα,οι κινήσεις του έμοιαζαν ρομποτικές,ώσπου εξαφανίστηκε σαν να τον ρούφηξε το πατωμα.Περριτό να πώ,οτι τρόμαξα τόσο πολύ που μου κόπηκε η αναπνοή και αυτομάτως ξέσπασα σε κλάμματα.Αυτό που δεν θα ξεχάσω ποτέ οσα χρόνια κι αν περάσουν,είναι το βλέμμα του,το οποίο ήταν τόσο δυεισδυτικό και κακό που με έκανε να αισθανθώ τόσο αδύναμη,λες και μπορούσε να ρουφήξει όλη την ενέργεια απο μέσα μου.Τελειώνοντας, να πω,πως οταν βρήκα τη δύναμη να εξηγήσω στους φίλους μου τι μου είχε συμβεί,ψάξαμε όλο το μαγαζί,μήπως και τον βρούμε και όλα αυτα ηταν ιδέα μου,αλλα ο τύπος δεν υπήρχε πουθενά...
Το περιστατικό που θα σας διηγηθώ συνέβη πριν απο 7 χρόνια περίπου.Ήταν νωρίς το βραδάκι και με δυο φίλους μου απολαμβάναμε τον καφέ μας σε καποιο συνοικιακό καφέ.Στ' αριστερά μου υπήρχε ένας μεγάλος καθρέφτης.Κάποια στιγμή κι ενώ μιλούσαμε,ασυναίσθητα κοίταξα τον καθρέφτη και είδα μια ανδρική μορφή (ανθρώπινη) με μαύρο κοστούμι, ηλικίας 40 ετών περίπου,η οποία με κοιτούσε επίμονα,χαμογελούσε,αλλα παραλληλα το βλέμμα του ήταν κακό,ειρωνικό.Στη συνέχεια άρχισε να περπατάει με τα χέρια σταυρωμένα,οι κινήσεις του έμοιαζαν ρομποτικές,ώσπου εξαφανίστηκε σαν να τον ρούφηξε το πατωμα.Περριτό να πώ,οτι τρόμαξα τόσο πολύ που μου κόπηκε η αναπνοή και αυτομάτως ξέσπασα σε κλάμματα.Αυτό που δεν θα ξεχάσω ποτέ οσα χρόνια κι αν περάσουν,είναι το βλέμμα του,το οποίο ήταν τόσο δυεισδυτικό και κακό που με έκανε να αισθανθώ τόσο αδύναμη,λες και μπορούσε να ρουφήξει όλη την ενέργεια απο μέσα μου.Τελειώνοντας, να πω,πως οταν βρήκα τη δύναμη να εξηγήσω στους φίλους μου τι μου είχε συμβεί,ψάξαμε όλο το μαγαζί,μήπως και τον βρούμε και όλα αυτα ηταν ιδέα μου,αλλα ο τύπος δεν υπήρχε πουθενά...