Φαντασία,ανάμνηση,σκέψη

[iass]

Ποια η σχέση μεταξύ φαντασίας-ανάμνησης και σκέψης;Είναι δυνατή η ύπαρξη φαντασίας ή ανάμνησης χωρίς τη σκέψη;

[Trithemius]

Φίλε iass κατ' αρχήν καλωσήλθες στο φόρουμ του Μεταφυσικού! Ανοίγεις ένα ενδιαφέρον θέμα :)

Από μελέτες που έχω διαβάσει, ο ανθρώπινος εγκέφαλος δεν μπορεί να βρει τη διαφορά μεταξύ της καταγραφής της τρέχουσας πραγματικότητας και της αναπαραγωγής μίας μνήμης. Θα λέγαμε πως η ανάμνηση είναι η αναπαραγωγή κάποιων ήδη καταγεγραμμένων γεγονότων, ενώ η φαντασία αποτελεί διαδικασία αυτοσχεδιασμού και δημιουργίας μίας εικονικής (ενδογενούς) πραγματικότητας. Σε όλα αυτά, μπορεί να επέλθει ένα φαντασιακό περιεχόμενο ή μία ανάμνηση ακούσια, χωρίς η σκέψη (επιθυμία-προαίρεση) να παρεμβάλλεται σε αυτά.

[iass]

Καλώς σας βρήκα και σ ευχαριστώ για την υποδοχή και την άμεση ανταπόκριση!
Θα με ενδιέφερε όμως η γνώμη σου,όπως και των άλλων μελών, απο μια όχι τόσο επιστημονική όσο εμπειρική σκοπιά..Τι σημαίνει "σκέφτομαι";ποια διαδικασία ακολουθείς για να σκεφτείς,αν υποθέσουμε οτι σκέψη είναι η παραγωγή ιδεών και κατάληξη σε ένα συμπέρασμα;και πώς μπορεί να επιτευχθεί η συγκέντρωση σε κάτι που σκέφτεσαι χωρίς να παρεμβάλλεται σ αυτή η φαντασία η ανάμνηση ή οι συνειρμοί;

[Trithemius]

Θεωρώ πως τα πράγματα δεν μπορούν να είναι τόσο ξεκάθαρα. Σκέψη είναι η νοητική διαδικασία που οδηγεί σε ένα παραγωγικό αποτέλεσμα. Ο εγκέφαλος δρα μη ηλεκτρικές εκκενώσεις που οδηγούν σε παραγωγή συμπερασμάτων, ιδεών κλπ.

Η συγκέντρωση σαφώς σχετίζεται με μία έντονη προσκόλληση σε ένα νοητικό θέμα αλλά σε αυτή τη διαδικασία, μπορεί να παερμβάλλεται τόσο η φαντασία, όσο και η μνήμη ή η επεξεργασία πληροφοριών που προκύπτουν σε πραγματικό χρόνο.

Όλα αυτά, αποτελούν λειτουργίες του εγκεφάλου που κινούνται μεταξύ ακούσιας και εκούσιας δράσης.

[elf]

Μία ενδιαφέρουσα πτυχή του θέματος νομίζω πως είναι η 'χρονική αξία' της ανάμνησης, της σκέψης και της φαντασίας! Εννοώ, πως η ανάμνηση σχετίζεται άμεσα με το παρελθόν, η σκέψη αφορά πάντα το παρόν, ενώ η φαντασία μπορεί να τροφοδοτείται από παρελθόν, να συμβαίνει στο παρόν και να επηρεάζει το μέλλον - υπό αυτό το πρίσμα, θεωρώ πως η φαντασία είναι πιο πλούσια και παραγωγική διεργασία συγκρινόμενη με τις άλλες δύο.

[Φάος & Χάος]

Υπάρχουν μέσα στο ίδιο όργανο. Τον εγκέφαλο. Το πιό πολύπλοκο και ανεξερεύνητο όργανο του σώματός μας. Είναι η χώρα - χώρος όπου βασιλεύει ο Νούς.
Ο Νούς είναι ο τελειότερος σε ευφυία ηλεκτρονικός υπολογοιστής. ΄Οπως κάθε υπολογιστής χρησιμοποιεί τα δεδομένα που γνωρίζει, έτσι και ο Νους λειτουργεί με ανάλογες ιδιότητες.
Σκέψη είναι η σύνθεση των δεδομένων της στιγμής που ζούμε - εισάγουμε σαν πληροφορίες. Στην ανάμνηση "ανοίγει" και "τρέχει" κάποιο απο τα αρχεία που έχουν αποθηκευτεί στην μνήμη του σκληρού δίσκου. Και τέλος φαντασία είναι η τυχαία σύνθεση κάποιων απο τα στοιχεία που είναι καταχωρημένα...

iass: " Είναι δυνατή η ύπαρξη φαντασίας ή ανάμνησης χωρίς τη σκέψη;"

Επειδή όλα προέρχονται από τον ίδιο χώρο, υπάρχουν όλα ταυτόχρονα. Εκτός κι αν προκύψει κάποιο "βραχυκύκλωμα", οπότε πράγματι κάποιος μπορεί να λειτουργεί αποκλειστικά με την φαντασία ή τις αναμνήσεις ή τις σκέψεις..

[Ενώχ]

Υπάρχουν μέσα στο ίδιο όργανο. Τον εγκέφαλο. Το πιό πολύπλοκο και ανεξερεύνητο όργανο του σώματός μας.

Αυτό δεν το ξέρουμε, μιας και υπάρχουν όργανα τα οποία ακόμα και σήμερα
έχουν ένα... "αινιγματικό" ρόλο...

κρύβουν ένα μυστήριο...



Ο Νούς είναι ο τελειότερος σε ευφυία ηλεκτρονικός υπολογοιστής.

Ο τελειότερος σε ευφυία είναι οξύμωρη φράση... που δηλώνει πως
ούτε τι είναι ευφυία ξέρει κάποιος, ούτε πως λειτουργούν οι ηλεκτρονικοί
υπολογιστές...


΄Οπως κάθε υπολογιστής χρησιμοποιεί τα δεδομένα που γνωρίζει, έτσι και ο Νους λειτουργεί με ανάλογες ιδιότητες.

Όχι μόνο... είναι πιο περίπλοκα τα πράγματα...

Σκέψη είναι η σύνθεση των δεδομένων της στιγμής που ζούμε - εισάγουμε σαν πληροφορίες. Στην ανάμνηση "ανοίγει" και "τρέχει" κάποιο απο τα αρχεία που έχουν αποθηκευτεί στην μνήμη του σκληρού δίσκου. Και τέλος φαντασία είναι η τυχαία σύνθεση κάποιων απο τα στοιχεία που είναι καταχωρημένα...


Δεν είναι τόσο απλά τα πράγματα... ούτε κατά προσέγγιση.

[Φάος & Χάος]

Ενώχ: "...υπάρχουν όργανα τα οποία ακόμα και σήμερα έχουν ένα... "αινιγματικό" ρόλο... κρύβουν ένα μυστήριο..."

Συμφωνώ. Ο εγκέφαλος όμως είναι αυτός που καθορίζει την λειτουργία κάθε οργάνου του σώματος μέσα από χημικές διεργασίες. Αυξομειώνει την λειτουργικότητα οποιουδήποτε οργάνου με ή χωρίς "αινιγματική" παρουσία. Κάθε τμήμα είναι μοναδικά σημαντικό ώστε χάρη στη συνεργασία όλων να υπάρχει ένα αξιοθαύμαστο δημιούργημα. Το ανθρώπινο σώμα.

Ενώχ: "Ο τελειότερος σε ευφυία είναι οξύμωρη φράση... που δηλώνει πως
ούτε τι είναι ευφυία ξέρει κάποιος, ούτε πως λειτουργούν οι ηλεκτρονικοί
υπολογιστές...
...Όχι μόνο... είναι πιο περίπλοκα τα πράγματα...
...Δεν είναι τόσο απλά τα πράγματα... ούτε κατά προσέγγιση. "

Δηλαδη?... Πολύ ευχαρίστως θα "άκουγα" την άποψη σου... Πραγματικά δεν είμαι ειδικός στην ευφυία, τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές τρίτης και τέταρτης γενιάς κι ευχαρίστως να το συζητήσουμε..!
Η Γνώση, κατά την γνώμη μου δεν είναι επίκτητη. Μόνον τα βιώματα. Γιαυτό "Εν οίδα. Ότι ουδέν οίδα". Οπότε δεκτή κάθε κριτική. Γιαυτό, αν θες, εξήγησε μου την "πολυπλοκότητα των πραγμάτων..." έστω "κατά προσέγγιση".

[Ενώχ]

Ενώχ: "...υπάρχουν όργανα τα οποία ακόμα και σήμερα έχουν ένα... "αινιγματικό" ρόλο... κρύβουν ένα μυστήριο..."

Συμφωνώ. Ο εγκέφαλος όμως είναι αυτός που καθορίζει την λειτουργία κάθε οργάνου του σώματος μέσα από χημικές διεργασίες. Αυξομειώνει την λειτουργικότητα οποιουδήποτε οργάνου με ή χωρίς "αινιγματική" παρουσία. Κάθε τμήμα είναι μοναδικά σημαντικό ώστε χάρη στη συνεργασία όλων να υπάρχει ένα αξιοθαύμαστο δημιούργημα. Το ανθρώπινο σώμα.

Εν γένει είναι έτσι. Όμως, ακόμα και σήμερα δεν γνωρίζουν (οι "αρμόδιοι")
γιατί έχουμε την σκωληκοειδής απόφυση.



Ενώχ: "Ο τελειότερος σε ευφυία είναι οξύμωρη φράση... που δηλώνει πως
ούτε τι είναι ευφυία ξέρει κάποιος, ούτε πως λειτουργούν οι ηλεκτρονικοί
υπολογιστές...
...Όχι μόνο... είναι πιο περίπλοκα τα πράγματα...
...Δεν είναι τόσο απλά τα πράγματα... ούτε κατά προσέγγιση. "

Δηλαδη?... Πολύ ευχαρίστως θα "άκουγα" την άποψη σου... Πραγματικά δεν είμαι ειδικός στην ευφυία, τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές τρίτης και τέταρτης γενιάς κι ευχαρίστως να το συζητήσουμε..!

Η ευφυία των Η/Υ είναι trial & error και επιλογή της καλύτερης "διαδρομής"
βάσει της προαναφερθείσας διαδικασίας και κάποιων... συντελεστών (ας
πούμε) που καθορίζουν την "προτίμηση" για την κάθε διαδρομή.

Η ευφυία των ανθρώπων δεν είναι trial & error. Εκτός αυτού, χωρίζεται
και σε διάφορα είδη. Π.χ., ένας άνθρωπος που ζει στον Αμαζόνιο μπορεί
να βρίσκει τροφή, νερό, να προστατεύεται από πάσης φύσης κίνδυνο κτλ.

Εάν τον πάρεις από εκεί και τον ρίξεις σε μία πόλη... θα είναι τελείως χαζός.

Όπως ακριβώς και ένας από πόλη στον Αμαζόνιο.

(Απλό και συνηθισμένο παράδειγμα για τα ήδη ευφυίας.)

Βέβαια... εδώ θα πει κανείς πως και η παραπάνω διαδικασία είναι αποτέλεσμα
μάθησης με, κατά βάση, την διαδικασία trial & error....

Όμως, ένας ευφυής άνθρωπος μπορεί να εμπνευστεί, να αναπροσαρμόσει
τις "προτεινόμενες διαδρομές".....

(αν και πλέον.... υπάρχει η επιλογή για την αναπροσαρμογή του συστήματος
κατά το run time χωρίς "επανεκίνηση"....)


Η Γνώση, κατά την γνώμη μου δεν είναι επίκτητη. Μόνον τα βιώματα. Γιαυτό "Εν οίδα. Ότι ουδέν οίδα". Οπότε δεκτή κάθε κριτική.

Εξαρτάται για ποια γνώση μιλάς. Υπάρχουν κάποια πράγματα τα οποία είναι
μέσα στο dna του ανθρώπου. Αλλά είναι, κατά βάση, αυτά που χρειάζεται
ο άνθρωπος για την αλληλεπίδρασή του με την Φύση. Όπως, η αντίληψη
του χρωματικού κώδικα, που υπάρχει στη Φύση, η αντίληψη του ακουστικού
κώδικα, παρομοίως και αυτός, η γνώση της αναπαραγωγής, η γνώση της
τροφής και της πόσης κ.α.

Όμως, δεν ξέρω κανένα που ήξερε πώς να χειρίζεται ένα εξειδικευμένο πρόγραμμα
από τα γενοφάσκια του (π.χ.).

Άρα, η Γνώση είναι επίκτητη και διδάσκεται. Όπως και η Ηθική.


Γιαυτό, αν θες, εξήγησε μου την "πολυπλοκότητα των πραγμάτων..." έστω "κατά προσέγγιση".

Η περιπλοκότητα που ανέφερα ήταν για το:

Σκέψη είναι η σύνθεση των δεδομένων της στιγμής που ζούμε - εισάγουμε σαν πληροφορίες. Στην ανάμνηση "ανοίγει" και "τρέχει" κάποιο απο τα αρχεία που έχουν αποθηκευτεί στην μνήμη του σκληρού δίσκου. Και τέλος φαντασία είναι η τυχαία σύνθεση κάποιων απο τα στοιχεία που είναι καταχωρημένα...

Όπου, στην σκέψη σημαντικό ρόλο έχουν οι νευρικές συνάψεις που έχει
συνηθίσει να χρησιμοποιεί ο εγκέφαλος και μπορούν να οδηγούν την έκβαση
της σκέψης.

Επίσης, στην ανάμνηση σημαντικό ρόλο έχει η διαδικασία αποθήκευσης στην
μνήμη, αλλά και η διαδικασία ανάκλησης, σε συνδυασμό με την υφιστάμενη
κατάσταση του "χρήστη".

Για την φαντασία, έχουν σημασία η εκπαίδευση του "συστήματος" που ονομάζουμε
"εγκέφαλο"....


Υ.Γ. Το "Ξέρω ότι δεν ξέρω"... το είπε ο Σωκράτης επειδή δεν είχε
κάποια "ειδικότητα"... δεν εξασκούσε κάποια τέχνη... όπως, π.χ., οι τεχνίτες
ή οι έμποροι. :)

[Φάος & Χάος]

Ενώχ: "Η ευφυΐα των Η/Υ είναι trial & error και επιλογή της καλύτερης "διαδρομής" βάσει της προαναφερθείσας διαδικασίας και κάποιων... συντελεστών (ας πούμε) που καθορίζουν την "προτίμηση" για την κάθε διαδρομή."

Πριν χιλιάδες χρόνια μας είπαν για τα πρώτα χρόνια ζωής του... Ηρακλή! Ανέφεραν για την διαδρομή - ζωή που προχωρούσε σε δύο επιλογές. (Μάλιστα έδωσαν και ονόματα- μορφή με το πρώτο βασικό δίπολο αντιθέτων που γνωρίζουμε. Καλό - κακό). Επέλεξε ο Ηρακλής το ένα από τα δύο... Μήπως μοιάζει με το "trial & error "?
Αν παρατηρήσουμε, καθημερινά σε κάθε δράση μας, βρισκόμαστε σε μια διπλή επιλογή. Κι αποφασίζουμε σαν τον Ηρακλή την μία από τις δύο επιλογές. Όχι μόνο για το δίπολο καλό - κακό, αλλά και για χαρά - λύπη, έρωτας - μίσος, προτέρημα - ελάττωμα, κ.ου.κ.

Ενώχ: " ..ένας ευφυής άνθρωπος μπορεί να εμπνευστεί, να αναπροσαρμόσει
τις "προτεινόμενες διαδρομές"..."
...Όμως, δεν ξέρω κανένα που ήξερε πώς να χειρίζεται ένα εξειδικευμένο πρόγραμμα από τα γεννοφάσκια του (π.χ.).
Άρα, η Γνώση είναι επίκτητη και διδάσκεται. Όπως και η Ηθική."

Θα σου πω κάτι που προς το παρόν δεν έχει ανακαλύψει - ελπίζω να γίνει σύντομα - η επιστήμη. Για "τον κόσμο των ιδεών". Κατά την γνώμη μου η Γνώση είναι πεπερασμένη και εκφρασμένη εδώ και πολλές χιλιάδες χρόνια πριν. Απλώς εμείς συγχρονιζόμαστε στρέφοντας την προσοχή - κεραία και λαμβάνουμε την Γνώση σαν φαεινή ιδέα - έμπνευση. Δηλαδή ανακαλύπτουμε και δεν εφευρίσκουμε τη Γνώση.
Πράγματι η Ηθική είναι επίκτητη γιατί υπάρχει ανάλογα με την ...συμφωνία που κάναμε όλοι μαζί! Το ίδιο συμβαίνει και με την επίκτητη γνώση - με μικρό "γ" - στα χρόνια της εκπαίδευσης, που μορφώνει - καλουπώνει και δεν διαπαιδαγωγεί...
Γιαυτό ο προπάππους μας ανέφερε πως δεν "ξέρει" κι όχι δεν "γνωρίζει"... Στον πλανήτη μας κάθε άνθρωπος ξέρει αυτά για τα οποία μορφώνεται σαν τοπική γνώση, ανάλογα με την τεχνολογική ανάπτυξη. Όμως όλοι έχουμε την ίδια πρόσβαση στον κόσμο της Γνώσης. Δηλαδή μπορούμε να γνωρίζουμε μέσα από την έμπνευση - στρέφοντας κατάλληλα την προσοχή μας - την Γνώση.

Ενώχ: " Όπου, στην σκέψη σημαντικό ρόλο έχουν οι νευρικές συνάψεις που έχει συνηθίσει να χρησιμοποιεί ο εγκέφαλος και μπορούν να οδηγούν την έκβαση της σκέψης."

Η σκέψη και εν γένει ο Νους βασίζεται στην ιστορία του Πυτιοκάμπη. Στην σύγκριση. Ότι κάνει κι ο ηλεκτρονικός υπολογιστής. Βάσει δεδομένων που έχουν εισαχθεί προγενέστερα, συγκρίνει και παράγει αποτελέσματα.

Ενώχ: "Επίσης, στην ανάμνηση σημαντικό ρόλο έχει η διαδικασία αποθήκευσης στην μνήμη, αλλά και η διαδικασία ανάκλησης, σε συνδυασμό με την υφιστάμενη κατάσταση του "χρήστη". "

Πράγματι εκτός από τον ηλεκτρονικό υπολογιστή - εγκέφαλο υπάρχει και ο χρήστης - έσω εαυτός. Αν θέλει ο "χρήστης" μπορεί να επιλέξει τον τρόπο που θα ανακληθεί από την μνήμη ένα πρόγραμμα - συμβάν. Δηλαδή με επεξεργασία της προβολής, ώστε να έχουμε περισσότερο η λιγότερο ταύτιση με την ανάμνηση.

Ενώχ: "Για την φαντασία, έχουν σημασία η εκπαίδευση του "συστήματος" που ονομάζουμε "εγκέφαλο"...."

Συμφωνώ. Διότι με τις γνωστές πληροφορίες - data μέσα από την εκπαίδευση και σε τυχαίο συνδυασμό, μπορούμε να έχουμε άπειρες εκφάνσεις. Σαν το καλειδοσκόπιο. Με δεδομένα τα κομματάκια σε μέγεθος και χρώμα μπορούμε να έχουμε άπειρους συνδυασμούς.

[Ενώχ]

Ενώχ: "Η ευφυΐα των Η/Υ είναι trial & error και επιλογή της καλύτερης "διαδρομής" βάσει της προαναφερθείσας διαδικασίας και κάποιων... συντελεστών (ας πούμε) που καθορίζουν την "προτίμηση" για την κάθε διαδρομή."

Πριν χιλιάδες χρόνια μας είπαν για τα πρώτα χρόνια ζωής του... Ηρακλή! Ανέφεραν για την διαδρομή - ζωή που προχωρούσε σε δύο επιλογές. (Μάλιστα έδωσαν και ονόματα- μορφή με το πρώτο βασικό δίπολο αντιθέτων που γνωρίζουμε. Καλό - κακό). Επέλεξε ο Ηρακλής το ένα από τα δύο... Μήπως μοιάζει με το "trial & error "?
Αν παρατηρήσουμε, καθημερινά σε κάθε δράση μας, βρισκόμαστε σε μια διπλή επιλογή. Κι αποφασίζουμε σαν τον Ηρακλή την μία από τις δύο επιλογές. Όχι μόνο για το δίπολο καλό - κακό, αλλά και για χαρά - λύπη, έρωτας - μίσος, προτέρημα - ελάττωμα, κ.ου.κ.

Αυτό το ανέφερα... γιατί όμως δεν σχολίασες και το :

Βέβαια... εδώ θα πει κανείς πως και η παραπάνω διαδικασία είναι αποτέλεσμα
μάθησης με, κατά βάση, την διαδικασία trial & error....

Όμως, ένας ευφυής άνθρωπος μπορεί να εμπνευστεί, να αναπροσαρμόσει
τις "προτεινόμενες διαδρομές"....

;


Έτσι, σαφώς και έχει στοιχεία η "ευφυία" των υπολογιστών από την συνηθισμένη
μέθοδο μάθησης των ανθρώπων. Αυτό που δεν έχει είναι η δυνατότητα
εξέλιξης (τουλάχιστον ακόμα)

Κάτι που το ανέφερα... αλλά...



Ενώχ: " ..ένας ευφυής άνθρωπος μπορεί να εμπνευστεί, να αναπροσαρμόσει
τις "προτεινόμενες διαδρομές"..."

Καταρχάς... αυτό αναφερόταν στην ευφυία.. νομίζω ότι είναι ευκρινές αυτό.
Εάν όχι, λάθος μου.


...Όμως, δεν ξέρω κανένα που ήξερε πώς να χειρίζεται ένα εξειδικευμένο πρόγραμμα από τα γεννοφάσκια του (π.χ.).
Άρα, η Γνώση είναι επίκτητη και διδάσκεται. Όπως και η Ηθική."

Θα σου πω κάτι που προς το παρόν δεν έχει ανακαλύψει - ελπίζω να γίνει σύντομα - η επιστήμη. Για "τον κόσμο των ιδεών". Κατά την γνώμη μου η Γνώση είναι πεπερασμένη και εκφρασμένη εδώ και πολλές χιλιάδες χρόνια πριν.

Δηλαδή; Πριν χιλιάδες χρόνια μπορούσε κανείς να γνωρίζει ακριβώς πως να
χειριστεί το πληροφοριακό σύστημα της εφορίας της Ελλάδας (π.χ.);

Επίσης, και εάν είναι εύκολο, ας μην μπερδεύουμε τις "παραβολές" με τα
γεγονότα και αναφέρομαι στον κόσμο των ιδεών.


Απλώς εμείς συγχρονιζόμαστε στρέφοντας την προσοχή - κεραία και λαμβάνουμε την Γνώση σαν φαεινή ιδέα - έμπνευση. Δηλαδή ανακαλύπτουμε και δεν εφευρίσκουμε τη Γνώση.

Χε.. εδώ υπάρχει μία σύγχηση.

Εάν παρατηρήσεις την ιστορία των θεωρητικών ανακαλύψεων...
θα δεις πως λίγες (έως ελάχιστες) ήταν αυτές που προέκυψαν
out of the blue. Η συντριπτική πλειοψηφία ήταν αποτέλεσμα θεωρητικών
ερευνών.

Αυτό έγινε γιατί δεν υπάρχει κάτι ασαφές και χαοτικό που ονομάζεται γνώση..
είτε με μικρό "γ" είτε με μεγάλο...

Υπάρχει η Φύση.-

Και ό,τι ονομάζουν μερικοί, αόριστα και ασαφώς γνώση... είναι απλά η
προσπάθεια μερικών (που την είχαν) να κατανοήσουν το πώς λειτουργούν
τα πράγματα.

Έτσι, ούτε αόριστες και αόρατες κεραίες υπάρχουν... ούτε ακατανόητα φαινόμενα
συντονισμού, μέσα από τα οποία κάποιος αποκτάει την γνώση λες και ήταν
προνομιούχος, υπάρχουν... ούτε τίποτα από όλα αυτά...

τα οποία προϋποθέτουν να είσαι "εκλεκτός"...

γιατί... πώς αλλιώς θα σου δοθεί η γνώση... μέσα από τις κεραίες [sic] σου;
και πώς αλλιώς θα πιστοποιήσουν οι έχοντες τα "κλειδιά" ότι αυτό που εμπνεύστηκες
είναι "γνώση" και όχι κάτι λάθος... επειδή δεν ήσουν στην κατάλληλη κατάσταση
για να λάβεις την γνώση;

Σε αντίθεση... και για τον ελεύθερο κόσμο....
Υπάρχει η αέναη προσπάθεια της κατανόησης του πώς δουλεύει η Φύση
και ποιοι οι θαυμαστοί μηχανισμοί της.
Μία ΣΑΦΗΣ και ΚΑΛΑ ΟΡΙΣΜΕΝΗ ποσοτική και ποιοτική περιγραφή των
μηχανισμών της και των φαινομένων της.

Αυτή είναι η ασαφής γνώση.. που είτε της βάζουν κεφαλαίο είτε μικρό "γ"...
και, φυσικά, δεν έχω ακούσει από κανένα (από τους υπερασπιστές της
"ασαφούς" και της "Γνώσης") τι είναι...

Για αυτό και δεν είναι απαραίτητη σε όλους... και για αυτό μπορεί ο κόσμος
να ζήσει και χωρίς να την ασχολούνται όλοι με αυτή...



Το ίδιο συμβαίνει και με την επίκτητη γνώση - με μικρό "γ" - στα χρόνια της εκπαίδευσης, που μορφώνει - καλουπώνει και δεν διαπαιδαγωγεί...
Γιαυτό ο προπάππους μας ανέφερε πως δεν "ξέρει" κι όχι δεν "γνωρίζει"... Στον πλανήτη μας κάθε άνθρωπος ξέρει αυτά για τα οποία μορφώνεται σαν τοπική γνώση, ανάλογα με την τεχνολογική ανάπτυξη. Όμως όλοι έχουμε την ίδια πρόσβαση στον κόσμο της Γνώσης. Δηλαδή μπορούμε να γνωρίζουμε μέσα από την έμπνευση - στρέφοντας κατάλληλα την προσοχή μας - την Γνώση.

Όπως καταλαβαίνεις... δεν υπάρχει επίκτητη και "Γνώση" γνώση...
Και επίσης, όπως είναι φανερό και από την αποπάνω ακριβώς παράθεση, δεν
μπορούσες να δώσεις έναν ορισμό της γνώσης....

Γνώση και "ξέρω"... γνώση και γνωρίζω...

παραδείγματα επί παραδειγμάτων... και ουσία καμία. Sorry... αλλά αυτό βλέπω.

Επίσης, και προς πληροφόρησή σου (μιας και αφενός αυτό είναι άμεση συνέπεια
του τι είναι η γνώση και αφετέρου είναι αποτέλεσμα της γνώσης), η τεχνολογική
ανάπτυξη είναι η συνέπεια της κατανόησης του πώς δουλεύει η φύση.

Εάν κάποιοι δεν είχαν φάει τα χρόνια τους να κατανοούν το μπετό....
και περίμεναν μία έμπνευση για να γνωρίσουν την "Γνώση"....
όχι σπίτι.. αλλά ούτε στέρνα δεν θα είχαμε...

και επειδή δεν θα είχαμε ούτε στέρνα... θα πιστεύαμε ακόμα ότι υπάρχουν
σκοτεινές δυνάμεις που προσπαθούν να μας διαβάλουν και ότι η γνώση
έρχεται μέσα από την έμπνευση και το στρέψιμο των κεραιών....



Ενώχ: " Όπου, στην σκέψη σημαντικό ρόλο έχουν οι νευρικές συνάψεις που έχει συνηθίσει να χρησιμοποιεί ο εγκέφαλος και μπορούν να οδηγούν την έκβαση της σκέψης."

Η σκέψη και εν γένει ο Νους βασίζεται στην ιστορία του Πυτιοκάμπη. Στην σύγκριση. Ότι κάνει κι ο ηλεκτρονικός υπολογιστής. Βάσει δεδομένων που έχουν εισαχθεί προγενέστερα, συγκρίνει και παράγει αποτελέσματα.

Όπως είναι ήδη γνωστό στην επιστήμη.. η σκέψη δεν βασίζεται μόνο στην
σύγκριση.





Ενώχ: "Επίσης, στην ανάμνηση σημαντικό ρόλο έχει η διαδικασία αποθήκευσης στην μνήμη, αλλά και η διαδικασία ανάκλησης, σε συνδυασμό με την υφιστάμενη κατάσταση του "χρήστη". "

Πράγματι εκτός από τον ηλεκτρονικό υπολογιστή - εγκέφαλο υπάρχει και ο χρήστης - έσω εαυτός. Αν θέλει ο "χρήστης" μπορεί να επιλέξει τον τρόπο που θα ανακληθεί από την μνήμη ένα πρόγραμμα - συμβάν. Δηλαδή με επεξεργασία της προβολής, ώστε να έχουμε περισσότερο η λιγότερο ταύτιση με την ανάμνηση.

Όχι. Δεν έχει καμία σχέση η ταύτιση και, προφανώς και φυσικά, δεν εννοούσα
αυτό.