Επιστροφή στο Forum : Συμβάντα στη στρατιωτική θητεία
Οι περισοοστεροι που εχουμε υπηρετησει την μαμα πατριδα εχουμε ν αδηιγηθουμε πολλα συμβαντα παραξενα αλλοκοτα και αποκοσμα.
εγω υπηρετησα στη σαμο για 18 μηνες. απο μονο του το νησι αυτο το καλυπτει ενα συννεφο με παραφυσικα φαινομενα.
εχω να σας πω τρεισ προσωπικεσ εμπειριεσ και αλλεσ πολλεσ που ακουσα αλλα δεν μπορουσα να τισ διαταυρωσω.
1η.
την πρωτη εμπειρια την ειχα σε ενα φυλακιο οπου που συνεβει το εξης.
το βραδυ και ενω κοιμομουν ενιωσα ενα βαροσ στο στηθος μου και την αναπνοη μου σιγα σιγα να σβηνει στον υπνο μου δε εβλεπα ονειρο αλλα ειμουν ανυσηχος.
με τα πολλα ξυπναω και βλεπω διπλα μου δυο τρεισ συναδελφουσ τοτε να με κοιτανε καλα καλα τους ειχα τρομαξει.
απο οτι μου ειπαν μετα προσπαθουσα ν αδιωξω κατι που ηταν πανω μου και εβριζα συνεχεια, ξαφνικα λενε αρχισα να λεω "ιησους χρηστοσ νικα και ολα τα κακα σκορπα" και ηρεμησα το επομενο λεπτο ξυπνησα.
μεχρι τοτε δεν ειχα ακουσει ποτε για την μωρα.
το βραδυ δε κοιμηθηκα ουτε εγω ουτε και οι αλλοι δυο που ητν διπλα μου.
αυτοι με ενημερωσαν οτι το ειχαν παθει παλιοτερα και απο συζητησεις με αλλα ατομα τουσ ειχαν πει για την μωρα που ερχεται στον υπνο σου και σου παιρνει την αναπνοη.
2η.
με ενα φιλο κατεβεναμε με το μηχανακι του απο ενα χωριο τησ σαμου στο βαθυ.
η ωρα ηταν 9 χειμωνας και ειχε λιγο κρυο.στισ τελικεσ στροφεσ πριν αρχισει η καταβαση για το βαθυ βλεπουμε μια γριουλα στα μαυρα να μας κανει σημα να σταματησουμε.
εμεισ νομιζωντας οτι εχει αναγκη ειμασταν και οι δυο καρδαμωμενοι σταματησαμε αυτη απλα μας ρωτησε τι ωρα ειναι τησ ειπα θυμαμαι 9.15 ηταν μαυροφορεμενη με μαυρο τσεμπερι στα μαλλια.
εληξε αυτο και συνεχισαμε την πορεια μας.
στη προτελαιυτεα στροφη να σου μια αλλη γιαγια μαυροφορεμενη παλι να μασ κανει σημα.
σταματαμε παλι και μας ρωταει παλι το ιδιο τι ωρα ειναι αυτη τη φορα ο οδηγος τησ λεει παλι 9.15 περιτο να σα πω οτι με το που συνηδοιτοποισαμε τι ειχε γινει φυγαμε σφαιρα κατσαμε στη καφετερια και για κανα μισαωρο δεν αλλαξαμε κουβεντα.στην επιστροφη δεν εγινε κατι.
την τριτη θα την αναφερω σε επομενο κειμενο γιατι ειναι μεγαλη και ακομα πιο περιεργη.
Παρακαλω αν καποιος εχι ιστοριεσ απο το στρατο πρωσοπικεσ κατα προτιμηση ασ τις μοιραστει μαζι μας.
Ευχαριστω για τον χρονο σας.
3η.
θυμαστε που ειχαν βρει μια κοπελα κρεμασμενη σε ενα πυλωνα κινητης τηλεφωνιασ με σταρτιωτικη γραβατα;
μετα απο κανα χρονο ειχα παει σε ενα φυλακιο που απειχε 2 χιλιομετρα απο κει.δηλαδη εβλεπες την συγκεκριμενη κεραια.
ειμουν στο φυλακιο επικεφαλης για ολη τη νυχτα.
τισ νυχτεσ δε κοιμαμαι ποτε οταν ειχα υπηρεσια.
ερχεται ενασ "συναδελφοσ" στρατιωτης και μου λεει κατι περιεργα πραματα τον ακωλουθω να δω τι θελει.
παμε προς τα πυρομαχικα και βλεπω εναν σταρτιωτη νακανει το σταυρο του και να ειναι μακρυα απο την σκοπια του.
των ρωταω τι εγινε και μου λεει:
"ειχα σκοπια και ξαφνικα ακουσα θορυβο, ψαχνω να βρω τι γινεται αλλα τιποτα. διαπιστωσα οτι ο θορυβοσ ερχοταν απο το κασελακι με τα πυρομαχικα παω κοντα και οντωσ ο θορυβος δυναμωνε με απαθεια σηκωσα το κασελακι αλλα ο ηχοσ συνεχιζοταν.
τοτε τα χρειαστηκα το πεταξα μακρυα και εφυγα."
εγω πηγα και ειδα το κασελακι κατω στο χωμα και τον σταρτιωτη οπωσ αναφερα πιο πριν.
πηγα κοντα στο κασελακι και οντωσ εκουγοταν ενασ θορυβοσ μεταλικοσ σαν να ερχοταν απο το κασελακι εκανα ενα γυρο μηπωσ ηταν δεμενο καμια πετονια αλλα τιποτα τοτε ο ηχοσ εγινε πιο δυνατοσ.
το κασελακι αρχισε να δονηται εντονα σε βαθμο που το χωμα γυρω του αρχισε να μαζευεται στισ ακρεσ του τοτε εντελωσ ασυναισθητα παταω με την μποτα μου πανω του και ενιωθα το ποδι μου να κινηται ελαφρα οπωσ το κασελακι τους ειπα και φυγαμε κανα τριμετρο και καναμε 2-3 τσιγαρα εωσ οτου σταματησε.
εκινη τη μερα στη σκοπια ειμασταν μισο φυλακιο για το υπολοιπο.
Ευχαριστω για τον χρονο σας.
xontro_mpizeli
04-11-05, 12:42
Άντε η 1η και η 3η ιστορία, αλλά η 2η τι το περίεργο έχει;
Δεν κατάλαβα ποιό είναι το παράξενο στην όλη ιστορία. Απλά έτυχε και σας σταμάτησαν δυο γριούλες να σας ρωτήσουν την ώρα! Τόσο περίεργο είναι αυτό; Εκτός, όπως είπες και εσύ, είναι μεγάλη η ιστορία αυτή και με άλλα στοιχεία να μας δώσεις ένα καλύτερο νόημα για την ιστορία αυτή.
Υ.Γ: Τόσο "Περίεργο" νησί είναι αυτή η Σάμος; Πολλά άτομα τό υποστηρίζουν... :)
με ενα φιλο κατεβεναμε με το μηχανακι του απο ενα χωριο τησ σαμου στο βαθυ.
η ωρα ηταν 9 χειμωνας και ειχε λιγο κρυο.στισ τελικεσ στροφεσ πριν αρχισει η καταβαση για το βαθυ βλεπουμε μια γριουλα στα μαυρα να μας κανει σημα να σταματησουμε.
εμεισ νομιζωντας οτι εχει αναγκη ειμασταν και οι δυο καρδαμωμενοι σταματησαμε αυτη απλα μας ρωτησε τι ωρα ειναι τησ ειπα θυμαμαι 9.15 ηταν μαυροφορεμενη με μαυρο τσεμπερι στα μαλλια.
εληξε αυτο και συνεχισαμε την πορεια μας.
στη προτελαιυτεα στροφη να σου μια αλλη γιαγια μαυροφορεμενη παλι να μασ κανει σημα.
σταματαμε παλι και μας ρωταει παλι το ιδιο τι ωρα ειναι αυτη τη φορα ο οδηγος τησ λεει παλι 9.15 περιτο να σα πω οτι με το που συνηδοιτοποισαμε τι ειχε γινει φυγαμε σφαιρα κατσαμε στη καφετερια και για κανα μισαωρο δεν αλλαξαμε κουβεντα.
Δεν κατάλαβα ακριβώς τι ήταν το τόσο παράξενο. Η γιαγιά ήταν η ίδια ή απλά μια ακόμα μαυροφορεμένη; Είχε κάτι άλλο περίεργο πάνω της; Δεν ανταλλάξατε άλλες κουβέντες;
Αν κατάλαβα καλά, το περίεργο είναι ότι και τις δύο φορές που τους σταμάτησε η κάθε μία γιαγιά ξεχωριστά, το ρολόι έδειχνε 9:15. Αυτό ήταν που σας φόβισε περισσότερο;;
corpse_bride669
24-01-06, 23:14
για την 2 ιστορια δεν θυμαμαι σε πιο περιοδικο το διαβασα εχει σχεσει με γυναικεσ η γριεσ φαντασματα που εχουν σκωτο8ει η για καποιο λογο εχουν στοιχειοσει καποιον δρομο... τις αναφερει ως οτοσποτ του τρομου.
Τα έχεις κάνει λίγο σαλάτα… μια μιλάς για βραχνάδες η όπως αλλιώς λέγονται σε κάθε περιοχή… μια μιλάς για φαντάσματα… ίσος είσαι υπερβολικά φοβητσιάρης και θες να δεις… ενώ φοβάσαι να δεις. Κάτι τέτοιο μου βγάζεις.
Εγώ έχω δει πολλά αλά στο στρατό δεν έτυχε να δω τίποτα… ίσος γιατί κοίταζα την ώρα και τι στιγμή να πάω σπίτι μου να κάνω μπάνιο (από τι βρομιά που έχουν οι θάλαμοι κτλ). :eek:
super_NoVa
02-08-06, 15:06
εμεισ νομιζωντας οτι εχει αναγκη ειμασταν και οι δυο καρδαμωμενοι σταματησαμε αυτη απλα μας ρωτησε τι ωρα ειναι τησ ειπα θυμαμαι 9.15 ηταν μαυροφορεμενη με μαυρο τσεμπερι στα μαλλια.
Φιλε μου εκεινο που μπορω να σου πω και ισως σε βοηθησει ειναι οτι αυτη η γριουλα με τα μαυρα ρουχα που κανει σηματα στους οδηγους(κυριος) εικαζετε οτι ειναι η αγια παρασκευη.εχει εμφανιστει σε πολλα σημεια και εδω στην Ευβοια την εχουμε συναντησει 3 τα μεσανυχτα σε ενα επικυνδυνο δρομο κοντα στο μαντουδι.
Οι παλιοι λενε οτι ειναι η προστατιδα των οδηγων και ο σκοπος που εμφανιζετε ειναι για να τους κανει να κοψουν ταχυτητα.
beetlejuice
03-08-06, 03:50
Θα κανω μια παρεμβαση καπου εδω ισως λιγο γενικευμενη.Ομολογω οτι σε αυτην μου την αποφαση με ωθησε το μηνυμα του νεου μελους Σουπερ Νοβα που τουλαχιστον στα δικα μου ματια μοιαζει (ας με συγχωρεσει για την εκφραση) λιγο αφελες...
Στη μελετη οποιουδηποτε παραξενου φαινομενου, το μεγαλυτερο λαθος ειναι να προσπαθουμε να δωσουμε εξηγησεις μεσα απο ενα συστημα που μας κλεινει ετσι κι αλλιως σε παρωπιδες.Ενα απο αυτα τα συστηματα (ισως το κυριοτερο) ειναι οι θρησκειες.Πανω σε αυτο που αναφερθηκε προσφατα...Ποιος ο λογος που η μαυροντυμενη αυτη γριουλα "ονομαστηκε" αγ. Παρασκευη;Το ειπε στους μαρτυρες;Και αν οχι πως την αναγνωρισαν;Απο καμια αγιογραφια;Εαν αυτη η γριουλα παρουσιαζοταν σε.. κινεζους ή ιρακινους ή αφρικανους οδηγους, πιστευετε οτι θα την "ονοματιζαν" επισης αγ. παρασκευη;Ακομη τι ηταν αυτο που τους εκανε να πιστεψουν οτι οντως επροκειτο για την αγ. Παρασκευη;Αυτα ειναι τα πιο βαθια ζητηματα που πρεπει να μας απασχολουν σαν κοινοτητα του μεταφυσικου και οχι βιαστικα πορισματα που αναγονται σε τυφλη πιστη...!
Καποια στιγμη επιτελους πρεπει να ανοιξουμε στο φορουμ το μεγαλο θεμα της Νευροθεολογιας.Επιστημονικα πλεον, το βιωμα μιας θρησκευτικης εμπειριας σε οποιονδηποτε ανθρωπο, συνοδευεται απο συγκεκριμενες χημικες μεταβολες μεσα στον εγκεφαλο. Οι επιστημονες εχουν ηδη καταφερει να αντιστρεψουν αυτη τη διαδικασια, προκαλωντας "θρησκευτικες εμπειριες" σε ανθρωπους διαφορετικων θρησκευτικων πεποιθησεων μεσα σε ελεγχομενα εργαστηρια!
Ξεφυγα λιγο, απλα τονιζω το γεγονος του οτι σε καθε τετοια ιστορια (ειτε προκειται για ενα εντελως τυχαιο περιστατικο, ειτε για κατι πραγματικα παραξενο) πρεπει να εξεταζουμε το ζητημα σφαιρικα και να μην προβαινουμε σε βιαστικες (ακομη και υποθετικες-στον 21ο αιωνα ζουμε!) λυσεις!Αλλα να μου πειτε εδω τα παιδακια στην Ελλαδα ακομη μαθαινουν στο δημοτικο τον αγιασμο του αυτοκινητου :rolleyes:
Παθοκτόνος
03-08-06, 13:33
Θα ήθελα να επισημάνω τα εξής:
α.Συμφωνώ ότι θα πρέπει να είμαστε προσεκτικοί σε τέτοιες περιπτώσεις και να ελέγχουμε το κάθετι εξντλητικά.Νομίζω πάντως πως ο χρόνος άγει αλήθειαν ες φως...Οπότε ας μην ανησυχούμε τόσο...Κάτι το οποίο είναι αληθινό θα φανεί αργά ή γρήγορα...Π.χ. λένε οι τάδε παγανοδωδεκαθειστές ότι ο Ποσειδώνας εμφανίζεται και εμφανιζόταν στους ναυτικούς(όντως το λένε οι σημερινοί).Αν κάτι τέτοιο ισχύει,θα βρεθούν πολλοί άνθρωποι που θα το δηλώσουν,θα μιλήσουν για την σύνολη εμπειρία τους και από εκεί θα προκύψουν διαφωτιστικά συμπεράσματα...Επίσης,το ίδιο ισχύει και για περιπτώσεις όπως αυτές της νεκρομαντείας και των εγγαστριμύθων γυναικών,όπως αυτή που αναφέρεται σε εκείνη την ωραία ιστορία με τον βασιλιά Σαούλ στην Παλαιά Διαθήκη...Μπορεί να εμφανίζεται κάτι εν είδει,με την μορφή του προφήτη Σαμουήλ,του Χριστού,του Μωάμεθ,του πέμπτου Βούδδα,του Κρισναμούρτι ή της Έλενας Μπλαβάτσκυ και της Μπεζάντ,αλλά θα πρέπει να αξιολογήσουμε όλη την εμπειρία για να βγάλουμε συμπεράσματα για το τι ήταν όντως.Και σε αυτές τις περιπτώσεις,οι ψυχολογικές επιπτώσεις είναι διαφωτιστικότατες...ας θυμηθούμε μόνον τις περιπτώσεις θεάσεως U.F.O....,
β.Σχετικά με την νευροθεολογία:θα πρέπει εδώ να αξιολογήσουμε και να σταθμίσουμε τι επίπτωσι π.χ. έχει η τάδε λατρευτική πράξι ή απόπειρα στον άνθρωπο πνευματικά και συμπεριφοριστικά(σχετικά με την εξωτερική συμπεριφορά του και μόνον)...Είναι κάτι που,όπως λέγεται για τον ινδουισμό και τις πρακτικές διαλογισμού,τον καθηλώνει;Είναι κάτι που τον εξαγριώνει;Είναι κάτι που τον αφήνει απαθή και σε αθυμία,ασυνειδησία;Είναι μήπως κάτι που τον διαφυλάσσει αγνό,αθώο,ευαίσθητο,χαρούμενο και αγαλλόμενο;Αυτό για να αποφύγουμε όλοι μας,όπως πιστεύω το επιθυμούμε,νεοταξικές/ξενόφερτες παγίδες της New Age-Νέας Εποχής ισοπεδώσεως των"θρησκειών"...
Θα ήθελα επίσης να πω πως είναι δεδομένο πως η προσευχή,η συμμετοχή σε μυστήρια είναι κάτι που διδάσκει η ορθοδοξία μέσω των Αγίων της,συγκεκριμένα του Γέροντος Πορφυρίου καυσοκαλυβίτου,πως επιδρά πρώτα στο νού,την καρδία όπως λέμε,που είναι το πρώτο μέρος της τριμερούς ψυχής του ανθρώπου και προκαλεί διεύρυνσί τις,άνοιγμά της(εξ ου και "άνοιξε η καρδία μου"ή ανοιχτόκαρδος"ή μεγαλόψυχος"ή "μεγαλόκαρδος") και βεβαίως ,κατόπιν και στο μυαλό,που είναι οργανο της ψυχής...Ο ίδιος μιλούσε για ξεπέρασμα των "ψυχικών προβλημάτων",της ακηδίας(=αναισθησίας,κοινώς),της νωθρότητος,της ανασφάλειας,της καταθλίψεως κ.λπ.μέσω του"θρησκευτικού συναισθήματος".Αυτό που δίδασκε ήταν πως όλα αυτά αποτελούν δαιμονικές ενέργειες,οι οποίες εκμεταλλεύονται την "μπαταρία" της ψυχής,την δυνατότητα της δηλαδή να αισθάνεται και επίσης την απομάκρυνσί της από τον αληθινό Θεό για να εισβάλουν σε αυτήν και να της υποβάλουν,να της εμπνεύσουν όλα αυτά τα σχεδόν ακαταμάχητα αισθήματα...Εδίδασκε την μεταποίησι των αισθημάτων αυτών για όσους έπασχαν ήδη από αυτά,που τα αποκαλούσε "πειρασμικά"...Κάτι το οποίο επιτυγχανόταν μέσω του"δοσίματος στην αγάπη του Θεού",της ταπεινώσεως,της προσευχής κ.λπ.Ο ίδιος μέσω και του διορατικού και προορατικού χαρίσματος που είχε είχε την ευκαιρία να δει και να ιατρεύσει γνωματεύοντας κατάλληλα πολλές τέτοιες περιπτώσεις,όπως τουλάχιστον διηγείται...
Εν κατακλείδι,η θεωρία πως επιδρά η (όντως ή η νόθα)λατρευτική πράξι στους νευροδιαβιβαστές τελικά του ανθρώπου σαφώς δεν είναι κάτι νέο,όπως έλεγε και από παλιά ο κύριος Καλόπουλος,αλλά είναι κάτι τετριμμένο για εμάς τουλάχιστον τους Ορθοδόξους...
Τυχαινει να ειμαι απο την Σαμο και οντως η φημη του νησιου περι μεταφυσικων φαινομενων ειναι μεγαλη και εχει τις ριζες της απο την αρχαιοτητα..μια η μαλλον 2 αναλογες εμπειριες με αυτο που αποκαλουμε μορα ειχα κ γω ,νομιζω πως το εχω αναφερει,ειναι ενα φαινομενο αρκετα συνηθησμενο με μια μικρη ερευνα στην ιστοσελιδα θα βρεις αρκετα ικανοποιητικες απαντησεις.Οσο για την γρια που λες ειναι πολυ συνηθησμενη φιγουρα για τα δεδομενα της Σαμου πιστευω πως ηταν κατι τυχαιο...τωρα για την τριτη εμπειρια σου ειναι οντως τρομαχτικη αλλα δεν ειμαι σιγουρη οτι σχετιζεται με την δολοφονια της κοπελας(αυτο βεβαια ειναι προσωπικη μου αποψη)
Καλησπέρα σε όλους.
Η πιο περίεργη περίοδος από πλευράς μεταφυσικών φαινομένων στην στρατιωτική μου θητεία ήταν στο κέντρο εκπαίδευσης τεθωρακισμένων στον Αυλώνα. Εκτός του ότι ένιωθά διαρκώς τις νύκτες περίεργες, με μια παράξενη αίσθηση οτι κάποιοι είναι μέσα στο σκοτάδι... στο δάσος, ή μάλλον κάτι είναι ,υπήρχαν και έντονες εμπειρίες σε μία από τις οποίες και θα αναφερθώ.
Τέλη Αυγούστου 2003 σε όλη την ύλη υπαξιωματικών είχαμε μείνει άντε 20 άτομα διασκορπισμένα σε καμιά 10αριά θαλάμους. Στον δικό μου θάλαμο είμασταν 3 αλλά ο ένας ήτανε σκοπιά και ο άλλος έξω θαλαμοθύλακας γενικός. Κοιμόμουν μόνος λοιπόν.
Ξαφνικά ξύπνάω από τον πιό αποτρόπαιο θόρυβο που έχω ακούσει ποτέ στην ζωή μου συριστικό σαν κάτι να σπάει άσχημα και σταδιακά στο σκοτάδι και όχι πάντως υλικό. Πετάγομαι και νιώθω την παρουσία ενός νέου στον αέρα, παραμορφωμένου, να γελάει υπόκωφα πονηρά και ταυτόχρονα να αισθάνομαι έντονη θλίψη για την κατάσταση του χωρίς να ξέρω καν τι γίνετε.
Εξαφανίστηκε απότομα καθώς φώναξα γρήγορα και δυνατά τον φίλο μου που ήταν θαλαμοφύλακας. Μπαίνοντας στον θάλαμο ένιωσε παγωνιά όπως μου είπε….
Σε λίγες μέρες έμαθα ότι στον συγκεκριμένο θάλαμο είχαν αυτοκτονήσει την δεκαετία του ογδόντα πάνω από δύο φαντάροι….
Αυτά από το στρατόπεδο των 30 συνολικά αυτοκτονιών από την έναρξη λειτουργίας του.
Φίλε marte καλως ήρθες στην κοινότητα :) .
Ήθελα προ πολλών μηνών να αναφερθώ σ' αυτή την "παγωνιά" για την οποία μίλησες και ο ίδιος, άσχετα αν δε σχετίζεται με κάποια προσωπική μου εμπειρία.
Θέλω ν' αναφερθώ στο "σιωπητήριο".
Δε γνωρίζω αν σε όλα τα στρατόπεδα είναι το ίδιο, αλλά στη Χίο τουλάχιστο (και απ' όσο γνωρίζω, και στον Έβρο ) η μελαγχολική μελωδία της φλογέρας και του ρυθμού της σε συνδυασμό με την ιστορία αυτής της σύνθεσης, είναι πιστεύω αξιομνημόνευτη.
Σε φυλάκιο στον Έβρο, τη δεκαετία του 80 ,όταν ακόμη οι σχέσεις μας με τη γείτονα ήτανε τεταμμένες, ο σκοπός αποκοιμήθηκε...
Τούρκοι εισβολείς, αφού σκότωσαν όλους τους φαντάρους, γράψαν στα Τούρκικα στην πύλη του φυλακίου όπου βρισκόταν αποκοιμισμένος ο εν λόγω στρατιώτης, ότι "εσύ φταις που οι φίλοι σου είναι νεκροί"...
Όταν έπειτα του μεταφράσαν τα λόγια αυτά, επειδή τύχαινε να ναι μουσικός, συνέθεσε τη συγκεκριμένη μελωδία και αυτοκτόνησε.
Δε ξέρω αν αυτή η ιστορία όντως ισχύει ή όχι.
Μπορεί να ναι απ' τις ιστορίες που απλά επιννοήθηκαν από κάποιους για ευνόητους λόγους...
Θέλω να μείνω σε αυτή την "παγωμάρα" που νιώθαμε όλοι ανεξαιρέτως, κάθε φορά που σήμαινε το σιωπητήριο.
Αφάνταστα μελαγχολική μελωδία.
Ελπίζω κάποιοι από εδώ μέσα να καταλαβαίνουν τι εννοώ :(
vBulletin® v3.8.4, Copyright ©2000-2025, Jelsoft Enterprises Ltd.