PDA

Επιστροφή στο Forum : Το Κράτος της Παλαιστίνης


Vakryle
01-12-12, 18:08
Έστω και υπό το καθεστώς του «κράτους παρατηρητή», οι Παλαιστίνιοι έκαναν το πρώτο μικρό βήμα για να αναγνωριστούν ως κράτος.
Την ιστορική απόφαση για την αναγνώριση της Παλαιστίνης (http://www.newsit.gr/default.php?pname=Tags&keywords=%CE%A0%CE%91%CE%9B%CE%91%CE%99%CE%A3%CE%A 4%CE%99%CE%9D%CE%97) έβαλε η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, παρά την αντίθεση που είχαν εκφράσει ευθέως οι Ηνωμένες Πολιτείες και το Ισραήλ. Τους Παλαιστίνιους στήριξαν πολλές ευρωπαϊκές χώρες, όπως η Γαλλία και η Ελλάδα.
Η ψηφοφορία έληξε με πολύ μεγάλη πλειοψηφία υπέρ των Παλαιστινίων, καθώς 138 κράτη ψήφισαν υπέρ, 9 κατά, ενώ υπήρχαν και 41 αποχές.

Πρόκειται αναμφίβολα για μια έμμεση αναγνώριση του Παλαιστινιακού κράτους και μια τεράστια διπλωματική νίκη των Παλαιστινίων, καθώς αναβαθμίζεται το διεθνές κύρος της Παλαιστίνης και της παρέχεται πρόσβαση στις υπηρεσίες του ΟΗΕ και στις διεθνείς συνθήκες. Με απλά λόγια, πλέον, οι Παλαιστίνιοι μπορούν να προσφύγουν στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης κατά του Ισραήλ.

Η αποδοχή του παλαιστινιακού αιτήματος έγινε δεκτή με ζητωκραυγές στη Ραμάλα της Δυτικής Όχθης, όπου είναι η έδρα της Παλαιστινιακής Αρχής.
«Αυτή είναι μια ακόμη νίκη στο δρόμο για την απελευθέρωση της Παλαιστίνης και είμαστε ευχαριστημένοι. Η Χαμάς θεωρεί ότι είναι μια ενιαία επιτυχία που προκαλεί χαρά στο λαός μας», είπε στο Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων (AFP) ο Αχμέντ Γιουσούφ ένας εκ των ηγετικών στελεχών της Χαμάς στη Λωρίδα της Γάζας.

Ο Παλαιστίνιος πρόεδρος, μιλώντας στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, ζήτησε να γίνει δεκτό το παλαιστινιακό αίτημα για να «γεννηθεί» ένα παλαιστινιακό κράτος.
Ο πρωθυπουργός του Ισραήλ (http://www.newsit.gr/default.php?pname=Tags&keywords=%CE%99%CE%A3%CE%A1%CE%91%CE%97%CE%9B) Μπέντζαμιν Νετανιάχου χαρακτήρισε «εχθρική και δηλητηριώδη», γεμάτη από «ψεύτικη προπαγάνδα» την ομιλία του παλαιστίνιου προέδρου στον ΟΗΕ. «Αυτά δεν είναι λόγια ενός ανθρώπου που θέλει την ειρήνη», είπε.

Έξαλλη για την απόφαση και η υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Χίλαρι Κλίντον, που χαρακτήρισε την απόφαση «ατυχή και αντιπαραγωγική κίνηση» που θέτει περισσότερα εμπόδια στην πορεία προς την ειρήνη.
Η πρεσβευτής των Ηνωμένων Πολιτειών στον ΟΗΕ, Σούζαν Ράις, η οποία θεωρείται ως η πιθανότερη διάδοχος της Κλίντον στην ηγεσία του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, κάλεσε τους Παλαιστίνιους και τους Ισραηλινούς, να συνεχίσουν τις ειρηνευτικές συνομιλίες.

Έκκληση για την επανάληψη των διαπραγματεύσεων μεταξύ των Παλαιστινίων και των Ισραηλινών «όσο το δυνατόν πιο σύντομα και άνευ όρων», απηύθυνε ο Γάλλος πρόεδρος Φρανσουά Ολάντ. «Ο άμεσος διάλογος είναι πράγματι ο μόνος τρόπος για να βρεθεί μια βιώσιμη λύση σε αυτή τη σύγκρουση. Η Γαλλία είναι έτοιμη να συμβάλει, ως φίλος τόσο του Ισραήλ όσο και της Παλαιστίνης», δήλωσε ο επικεφαλής του γαλλικού κράτους.

Υπάρχει μια σειρά από δυσάρεστες αλήθειες που αφορούν τη Μέση Ανατολή. Από τη σειρά αυτή, ο Αλέν Φρασόν της γαλλικής εφημερίδας Μοντ ξεχωρίζει τρεις.

1) Δεν υπάρχει στάτους κβο. Η ιδέα ότι η κατάσταση έχει παγώσει εν αναμονή ενός νέου γύρου διαπραγματεύσεων αποτελεί μια επικίνδυνη αυταπάτη. Η κατάσταση εξελίσσεται, και η εξέλιξη είναι προς κακή κατεύθυνση.
Στην πλευρά των Ισραηλινών, η Δεξιά ριζοσπαστικοποιείται και είναι πλέον αντίθετη σε οποιονδήποτε εδαφικό συμβιβασμό στη Δυτική Όχθη, πόσω μάλλον στην Ιερουσαλήμ. Τα καινούργια, και νεαρά, στελέχη του κόμματος του Νετανιάχου, όπως κι εκείνα του υπερεθνικιστικού κόμματος Israel Beitenou, συγκροτούν ουσιαστικά ένα ενιαίο στρατόπεδο: το «κόμμα των εποίκων», μια ισχυρή ομάδα στους κόλπους του στρατού και της δημόσιας διοίκησης, δηλαδή στην καρδιά του κράτους.
Η διαρκής επέκταση των οικισμών έχει δύο συνέπειες. Η πρώτη είναι ότι καθίσταται όλο και πιο δύσκολη η λύση των «δύο κρατών». Η δεύτερη είναι ότι υπονομεύεται η αξιοπιστία των Παλαιστινίων (http://www.newsit.gr/default.php?pname=Tags&keywords=%CE%A0%CE%91%CE%9B%CE%91%CE%99%CE%A3%CE%A 4%CE%99%CE%9D%CE%97) που πιστεύουν σε αυτή τη λύση, όπως είναι ο πρόεδρος Αμπάς και ο πρωθυπουργός Σαλέμ Φαγιάντ. Στους κόλπους του παλαιστινιακού εθνικού κινήματος, η τάση που ενισχύεται είναι οι ισλαμιστές, η Χαμάς, όλοι εκείνοι που δεν έχουν αποκηρύξει ούτε τον ένοπλο αγώνα ούτε τη φαντασίωση της κατάκτησης «ολόκληρης της Παλαιστίνης».

2) Οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν παίζουν πλέον ρόλο μεσολαβητή. Τις προηγούμενες δεκαετίες, η βαθιά συμπάθεια των Αμερικανών προς το Ισραήλ δεν τους εμπόδιζε να πιστεύουν ότι πρέπει να πιέσουν το Ισραήλ να συνάψει ειρήνη με τους Παλαιστίνιους. Όλοι οι πρόεδροι, από τον Τζίμι Κάρτερ μέχρι τον Μπιλ Κλίντον (http://www.newsit.gr/default.php?pname=Tags&keywords=%CE%9A%CE%9B%CE%99%CE%9D%CE%A4%CE%9F%CE%9 D), πίστευαν στην ενεργή μεσολάβηση στην κρίση: αναγνώριση της ΟΑΠ και αναγκαιότητα του παλαιστινιακού κράτους. Η μεσολάβηση αυτή οδήγησε τις Ηνωμένες Πολιτείες να ασκήσουν πολύμορφες πιέσεις στους δύο πρωταγωνιστές. Για να αναγκάσει τον πρωθυπουργό Γιτζάκ Σαμίρ να προσέλθει στις ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις της Μαδρίτης, το φθινόπωρο του 1991, ο πρόεδρος Μπους ο πρεσβύτερος δεν δίστασε να αποσύρει τις αμερικανικές εγγυήσεις για έναν αριθμό τραπεζικών δανείων προς το Ισραήλ.
Η περίοδος αυτή τελείωσε. Ούτε ο υιός Μπους ούτε ο Ομπάμα δεν αναμίχθηκαν σοβαρά στη μεσανατολική κρίση. Και αυτό ενισχύει την πολιτική του εποικισμού. Ούτε εδώ λοιπόν υπάρχει στάτους κβο, αλλά μια υποχώρηση του ρόλου των Ηνωμένων Πολιτειών, που πιστεύουν ότι η ειρήνη δεν μπορεί να έλθει παρά από τα δύο εμπλεκόμενα μέρη.

3) Οι απευθείας διαπραγματεύσεις δεν οδήγησαν ποτέ πουθενά. Δεν θα υπήρχε ειρήνη μεταξύ Ισραήλ και Αιγύπτου χωρίς την επιμονή του Τζίμι Κάρτερ. Δεν θα υπήρχε διαδικασία του Όσλο χωρίς τον πατέρα Μπους και τον Κλίντον. Στην Ασία, οι Ηνωμένες Πολιτείες θεωρούν φυσιολογικό να ζητούν οι μικρές χώρες τη μεσολάβησή τους για να μη διαπραγματεύονται μόνες με την Κίνα. Για τον ίδιο λόγο, επειδή υπάρχει δυσαναλογία δυνάμεων, οι ΗΠΑ καταλάβαιναν την επιθυμία των Παλαιστινίων να παρεμβαίνουν στην κρίση. Όχι πια.
Σε κάθε κρίση αυτού του είδους, όπου βαραίνουν η ιστορία, τα εθνικά αισθήματα και οι αναμνήσεις των νεκρών, χρειάζεται ένας εξωτερικός παράγων που θα ασκεί πίεση και στις δύο πλευρές. Οι Ισραηλινοί και οι Παλαιστίνιοι έχουν αποδείξει ότι είναι ανίκανοι να συνάψουν ειρήνη. Ένας πεφωτισμένος παρατηρητής, ο πρώην πρεσβευτής του Ισραήλ στη Γαλλία Ελί Μπαρναβί, το λέει καθαρά: η ειρήνη θα έρθει από την Ουάσινγκτον. Πρώτα απ' όλα από την Ουάσινγκτον.

SAM_502
03-12-12, 10:07
Κύριε Vakryle δεν έμαθες ακόμα?Εύπεπτα θέματα.


Ξεκινάς με ,Είδα ένα όνειρο χτές "το κείμενο σου εδώ" και τελειώνεις με ένα το χάμστερ μου είναι ματιασμένο και ο παπαγάλος μου δαιμονίζεται και κάνει headbanging.


Στο παρόν θέμα τώρα.Εχω την αίσθηση οτι όλο αυτό που έγινε ήταν για το ισραήλ.Σκεφτόμενος λίγο πονηρά,τώρα που η Παλαιστίνη έγινε νόμιμο κράτος το ισραήλ θα μπορεί να του κυρήξει πόλεμο σύμφωνα με τους νόμους του οηε.Το μόνο που χρειάζεται θα είναι μια αδέσποτη ρουκέτα απο μεριάς Παλαιστίνης η οποία θα χαρακτηριστεί πράξη πολέμου.Η, μια προβοκάτσια.Το μόνο σίγουρο είναι οτι κάποιοα στιγμή πρέπει να σταματήσει αυτή η αιματοχυσία.

Vakryle
03-12-12, 19:19
Δεν έγινε 100% κράτος, έγινε κράτος "παρατηρητής". Αν και οι αντικειμενικές και ουσιώδεις διαφορές είναι ελάχιστες! Θα ήθελα να χαρώ πολύ για την Παλαιστίνη, αλλά δεν βιάζομαι, μιας και είναι τόσο καλό για να είναι αληθινό!

Και ειδικά σ' αυτούς τους χαλεπούς καιρούς που ζούμε, ίσως θα έπρεπε να κοσκινιστεί πολύ το θέμα! Είναι άκρως ενδιαφέρουσα εξέλιξη, αλλά δε μπορώ να σκεφτώ τι μπορεί να κρύβει από πίσω της!

Viper
03-12-12, 22:54
Θα ήθελα να πανηγυρίσω και γω μαζί σου Vakryle αλλά νιώθω ένα μούδιασμα καθώς περιμένω να δω κάτι από όσα ανέφερε ο/η Sam 502. Επίσης η επιλογή της συγκεκριμένης χρονικής περιόδου εύχομαι να μην λειτουργήσει ως βραδυφλεγές φυτίλι για την υπάρχουσα κατάσταση. Η περιοχή είναι σε τέτοια αποσταθεροποίηση που ακόμα και η μικρότερη παρερμηνεία ενεργειών μπορεί να επιφέρει ολική κατάρρευση. Δεν ξέρω τι πιστεύεις πάνω σε αυτό....

Vakryle
04-12-12, 12:26
Τελικά, το περιβόητο ανεξάρτητο "κράτος" της Παλαιστίνης θα μείνει σαν μία ιδέα που έμμελε να γίνει αληθινή, έστω και για λίγο! Και αυτό, γιατί με όσους συζήτησα το θέμα, όλοι ανεξαιρέτως ήταν φοβερά διστακτικοί απέναντι στο θέμα!

Ξαναδιαβάζοντας τις θέσεις των Η.Π.Α. μέσω της Hillary δεν μπορώ να καταλάβω ακόμη τι μπορεί να κρύβεται από πίσω τους:

" Έχουμε ήδη κάνει σαφές, ότι μόνο μέσω των απευθείας διαπραγματεύσεων, μεταξύ των δύο πλευρών, των Παλαιστινίων και των Ισραηλινών, μπορεί να επιτευχθεί η ειρήνη που και οι δύο αξίζουν. Για δύο κράτη για δύο κυρίαρχους λαούς για μια βιώσιμη και ανεξάρτητη Παλαιστίνη να συνυπάρχει σε συνθήκες ειρήνης και ασφάλειας με το δημοκρατικό Ισραήλ. "

nextnet
18-04-13, 20:41
Για μένα το ερώτημα είναι:

"Τι συμβαίνει με εκείνο το συγκεκριμένο μέρος του πλανήτη που έχει τόση σημασία; Και τι συμβαίνει με το κράτος του Ισραήλ που τόσο φοβούνται όλες οι κυβερνήσεις του κόσμου;"

:confused: