Επιστροφή στο Forum : Μετενσάρκωση
Η ψυχή είναι αθάνατη δέχονται οι θρησκείες και οι μυθολογίες, που μετά το θάνατο αποχωρίζεται το υλικό σώμα και ανέρχεται στις σφαίρες από τις οποίες κατέβηκε, για να κριθεί από το Θεό για τις πράξεις της και να ανταμοιφθεί ή να τιμωρηθεί.
Όμως, ορισμένοι κύκλοι δέχονται ότι η ψυχή δεν έχει μόνο μια πεπερασμένη ζωή για να εκδηλώσει τις προθέσεις της αλλά της δίνονται και άλλες ευκαιρίες, αφού μπορεί μετά από ένα ορισμένο διάστημα να εισέλθει στο σώμα ενός άλλου ανθρώπου, ενός ζώου ή ενός φυτού και να συνεχίσει την αιώνια πορεία της, σε μια προσπάθεια να πλησιάσει όσο το δυνατό πιό πολύ στην πραγματική της ουσία - τη Θεϊκή ουσία.
Οι αρχαίοι έλληνες φαίνεται πως πίστευαν στην μετενσάρκωση, τουλάχιστον ο Πλάτωνας την αναφέρει σε μερικά του έργα, δίνοντας πολλές πληροφορίες σχετικά με το πως αυτή επιτελείται, ενώ στον αντίποδα ο χριστιανισμός δέχεται πως η ψυχή έχει μια μόνο ευκαιρία, που διαρκεί όσο και η ζωή του υλικού σώματος που τη φιλοξενεί.
Πιστεύετε στη μετενσάρκωση και ποιές οι σκέψεις και οι απόψεις σας για αυτήν;
the_black_planet
29-11-05, 11:18
Εγω φιλε μου Μιχαλη ψηφισα,δεν ξερω-δεν απαντω γιατι πιστευω οτι για τετοια θεματα δεν μπορουμε να εχουμε επαρκη στοιχεια για να τα επιβεβαιωσουμε ειτε να τα αποριψουμε...Αυτο το συμπερασμα που με βαζει σε καποιες σκεψεις ειναι το οτι απο οτι εχω διαπιστωσει ο ανθρωπος δεν γεννιετε ταμπουλα ρασα αλλα το υποσυνειδητο του απο τη στιγμη της γεννεσης εχει περιεχομενο...Αυτο ισως λεει κατι.Οσον αφορα τον Πλατωνα,εγω προσωπικα μονο στον Τιμαιο εχω διαβασει για μετενσαρκωση αλλα προσωπικα θεωρω οτι στον Τιμαιο ο Πλατωνας αναπαραγει τις αποψεις των Πυθαγοριων και δεν παραθετει δικες του αποψεις,μπορει να κανω κ λαθος...
Όχι, δεν κάνεις λάθος, Πλανήτη. Ο Πλάτωνας ήταν επηρεασμένος από τους Πυθαγόρειους και εκτός από τον Τίμαιο αναφέρει τις απόψεις του περί ψυχής και στο Φαίδρο και στο Περί Ψυχής, αν δεν κάνω λάθος φυσικά.
Η αντίληψη - θεωρία περί τάμπουλα ράσα έχει καταρριφθεί από παλιά. Σήμερα πιστεύουμε ότι ο άνθρωπος έρχεται στη ζωή με πολλές "εντυπώσεις" μέσα του, τις οποίες αξιοποιεί στην πορεία του μέσα στις κοινωνίες, μέσα από το προσωπικό του πρίσμα και μέσα από την τριβή του στις ανθρώπινες σχέσεις. Το "δεν γνωρίζω, δεν απαντώ" είναι σίγουρα η "ασφαλέστερη" επιλογή, γιατί σίγουρα δεν μπορούμε να έχουμε κάποιο ακλόνητο δεδομένο πάνω σε ένα θέμα που είναι φιλοσοφικό περισσότερο.
.Οσον αφορα τον Πλατωνα,εγω προσωπικα μονο στον Τιμαιο εχω διαβασει για μετενσαρκωση αλλα προσωπικα θεωρω οτι στον Τιμαιο ο Πλατωνας αναπαραγει τις αποψεις των Πυθαγοριων και δεν παραθετει δικες του αποψεις,μπορει να κανω κ λαθος...
Δίκιο έχεις.
Και συμφωνώ με τον Μιχάλη περί του "Δε ξέρω- δεν απαντώ".
xontro_mpizeli
29-11-05, 11:28
Θα συμφωνήσω με τον the_black_planet.
Δεν ξέρουμε αν όντως γίνεται η μετενσάρκωση ή όχι. Το μόνο που γνωρίζουμε είναι ότι οι αρχαίοι λαοί -Έλληνες, Αιγύπτιοι, κ.τ.λ.- πίστευαν σε κάτι τέτοιο.
Σίγουρα ένα ενδιαφέρον θέμα που προκαλεί το ενδιαφέρον καθένα.
Υπάρχουν από ό,τι ξέρω αρκετά βιβλία όπως και κινηματογραφικές παραγωγές σχετικές με το θέμα μας.
Αυτά εν ολίγοις...
Θα συμφωνήσω με τον the_black_planet.
Δεν ξέρουμε αν όντως γίνεται η μετενσάρκωση ή όχι. Το μόνο που γνωρίζουμε είναι ότι οι αρχαίοι λαοί -Έλληνες, Αιγύπτιοι, κ.τ.λ.- πίστευαν σε κάτι τέτοιο.
...
Ισως εξαιτίας της ματαιοδοξίας της ανθρώπινης φυσης που διέπει τον άνθρωπο να επινόησαν το όλο θέμα..
Τώρα σχετικά με παραδείγματα όπως πχ η μετενσάρκωση του Δαλάι Λάμα κλπ, ίσως να έγγυται σ'ενα ευρύτερο "πολιτικό" παχνίδι προσήλωσης των ανθρώπων σε κάποια θρησκεία-ιδανικά!!
ΝΑι συμφωνω και εγω στο δεν ξερω, αλλα απο που και ως που ξερουμε την υπαρξη της ψυχης;;
Ως προιον ''φαντασιας'' λοιπον αφου γνωση δεν μπορω να εχω, και θεωρωντας οτι ψυχη=πνευμα, η αποψη μου ειναι οτι υπαρχει μερικη μετεμψυχωση-μετενσαρκωση (τα βαζω και τα δυο γιατι θυμαμαι οτι καπου διαφερουν αυτα τα δυο αλλα δεν θυμαμαι που ακριβως).
Οταν λεω μερικη εννοω πως η ψυχη που αποχωριστικε απο το υλικο της περιμβλημα, δεν μπορει να ''κατεβει'' ολοκληρη σε καποιο αλλο υλικο σωμα, αλλα στοιχεια αυτης ναι μπορουν.
και δεν το εννοω αυτο,μπερδεμενη κατασταση.
Για να το ξεμπερδεψω και να μπορω να πω κατανοητα την ''φαντασια'' μου πρεπει να μιλησουμε γενικα περι ψυχης,πως γενιεται, γιατι, που παει κτλ.
Η ψυχη-πνευμα γεννιεται απο το Θεο και ειναι μερος αυτου.
Στην θεση του Θεου μπορει να μπει η λεγομενη ''πηγη''
Απο αυτην την πηγη, προερχονται ολες οι ψυχες και εκει πανε οταν αποχωριζονται απο το υλικο σωμα.
Γινονται ενα με την αρχικη πηγη απο οπου προηλθαν ενωμενες με αυτην και αναμεμυγμενες.
Οταν ειναι να ''γεννηθει'' μια καινουρια ψυχη τοτε αποχωριζεται απο την πηγη ενα μερος της και παει στο υλικο της σωμα.
Το μερος της πηγης απο οπου φευγει αγνωστο, θα καθοριζεται με καποιον αλγοριθμο μαλλον.
Οταν λοιπον ερχεται στο νεο της υλικο σωμα, μεσα της εχει καποιες μνημες απο την πηγη.
Τωρα αν το μερος της πηγης που αποκοπηκε ηταν ''ασπιλο'' δεν θα εχει καμια μνημη.
Αν ομως ηταν απο καποιο μερος που ειχαν αναμεμειχθει ψυχες οι οποιες ειχαν παλαιοτερα ''ενσωματωθει'' τοτε θα κουβαλησουν μαζι τους στο καινουριο τους σωμα και οποιες απο της μνημες ειχαν.
Απο αυτην την πηγη, προερχονται ολες οι ψυχες και εκει πανε οταν αποχωριζονται απο το υλικο σωμα.
Αυτός είναι ο τελικός τους προορισμός αλλά δέν πάνε όλες οι ψυχές μόλις αποχωριστούν απο το σώμα, υπάρχουν και προυποθέσεις. Η σημαντικότερη είναι να μήν έχει η ψυχή να υποδουλωθεί στο υλικό σώμα όσο βρίσκεται σε αυτό, οπότε μετατρέπεται σε κακόβουλη. Τότε εμφανίζονται οι τύψεις συνείδησης που δέν επιτρέπουν στην ψυχή να πλησιάσει την πηγή, και καταφεύγει τελικά σε ένα άλλο σώμα με τις παλιές μνήμες να την έχουν κάνει στο νέο σώμα πιό έμπειρη. Κάποιοι λαοί αναφέρουν οτι απαιτούνται εφτά μεταμψυχώσεις της ψυχής για να ολοκληρωθεί αλλά αυτό είναι αναπόδεικτη φαντασία.
Πιστεύω στην μετασάρκωση, δίνω τις περισσότερες πιθανότητες χωρίς να αποκλείω το οτιδήποτε άλλο. Όλες οι υποθέσεις σχετικά με την μεταθανάτια ζωή είναι ανοιχτές και το μόνο που ξέρουμε σίγουρα, είναι οτι δέν ξέρουμε τίποτα. Οι αρχαίες θρησκείες πίστευαν στην μετανσάρκωση, κάποιες νεώτερες μας λένε για παράδεισο και κόλαση αλλά και οι τελευταίες κατα βάθος γύρω απο το ίδιο θέμα περιστρέφονται. Οτι Παράδεισος = Ένωση με τον Θεό, την πηγή, και κόλαση το αντίθετο.
the_black_planet
29-11-05, 22:30
Αυτός είναι ο τελικός τους προορισμός αλλά δέν πάνε όλες οι ψυχές μόλις αποχωριστούν απο το σώμα, υπάρχουν και προυποθέσεις. Η σημαντικότερη είναι να μήν έχει η ψυχή να υποδουλωθεί στο υλικό σώμα όσο βρίσκεται σε αυτό, οπότε μετατρέπεται σε κακόβουλη. Τότε εμφανίζονται οι τύψεις συνείδησης που δέν επιτρέπουν στην ψυχή να πλησιάσει την πηγή, και καταφεύγει τελικά σε ένα άλλο σώμα με τις παλιές μνήμες να την έχουν κάνει στο νέο σώμα πιό έμπειρη.
Φιλε μου μπορεις να μου εξηγησεις τη λογικη με την οποια εφτασες σ'αυτα τα συμπερασματα;Εγω πιστευω οτι τα συμπερασματα μας μπορουμε να τα περνουμε ειτε απο τις επαφες με αλλους,ειτε απο το παρελθον μας,ακομα και το προ ενσαρκωσης αλλα σιγουρα οχι το μελλον και το μετα θανατον.Μηπως θεωρεις οτι στο προ ενσαρκωσης παρελθον μας υπαρχουν στοιχεια που αποδυκνειουν τη θεση σου αυτη και αν ναι ποια ειναι;Εγω το μονο που μπορω να υποθεσω με βαση τη λογικη ειναι οτι μετα τον θανατο η ψυχη δεν χανετε γιατι ειναι ον κ το ον δεν μπορει να γινει μη ον.Οσο για το φιλο Χριστο που αναρωτιεται αν υπαρχει ψυχη,πιστευω οτι μπορω να το αποδειξω αλλα ειναι μεγαλο θεμα.Θα προσπαθησω να γραψω κατι πανω σ'αυτο.Παρεπιπτοντως δες και το θεμα στην κατηγορια φιλοσοφια με τιτλο "αναμνησεις απο τον παραδεισο",ισως βρεις εκει καποιες απαντησεις...
Για να φτάσεις σε αυτό το συμπέρασμα κάνεις τον συνδυασμό μερικών πραγμάτων :
1.Την ύπαρξη της ψυχής μετά θάνατο (σε αυτό συμφωνούμε οι περισσότεροι)
2.Τις θεωρίες που αναπτύσσουν όλες οι θρησκείες αρχαίες και νεώτερες για παράδεισο και κόλαση ή επιβράβευση και τιμωρία της ψυχής. Πρέπει να έχουν κάποια δόση πραγματικότητας ... έστω και γιατί το λένε όλες άσχετα με το εάν εγώ δέν έχω κολλήσει σε καμία.
3.Την ύπαρξη της συνείδησης και των τύψεων. Εδώ μπορείς να πάρεις μιά γεύση πώς λειτουργούν και απο την παρούσα ζωή.
4.Την πιθανότητα να ισχύει η μετανσάρκωση.
Κατα τα άλλα επαναλαμβάνω ότι είπα και στο προηγούμενο μήνυμα μου :
Όλες οι υποθέσεις σχετικά με την μεταθανάτια ζωή είναι ανοιχτές και το μόνο που ξέρουμε σίγουρα, είναι οτι δέν ξέρουμε τίποτα.
Εγώ προσωπικά θα απαντήσω με κάτι που είχε πει ο ξάδερφός μου "Απεδειξέ μου ότι γίνεται,και το συζητάμε"
αλλά το θέμα είναι ότι υπάρχουν πολύ άγνωστες πτυχές του ανθρώπινου μυαλού που δεν γνωρίζουμε για παράδειγμα τηλεκίνηση, τηλεπάθεια...αυτά τα λέω διότι η μετενσάρκωση συνδέεται άμεσα με τις αναμνήσεις του ανθρώπου και αυτό είναι θέμα μυαλού.
the_black_planet
30-11-05, 19:59
Συμφωνω με το τελευταιο που ειπες φιλε zepellin.Οσον αφορα αυτο που ειπε ο Archangel για τις ανθρωπινες μνημες κ μαλιστα μνημες που αφορουν γεγονοτα του παρελθοντος που δεν εχουμε ζησει εμεις,αυτο μπορει να υποδεικνυει προηγουμενη ζωη αλλα μπορει κ να εξηγειται με το συλλογικο ασυνειδητο που ενα μια πιο επιστημονικη θεωρια την οποια περιεγραψε με πολυ καλα επιχειρηματα ο Φρουντ κ ο Γιουνγκ κ μαλλον ειχαν δικιο.Αληθεια μπορει να μας διαφωτισει καποιος για το τι ειναι το συλλογικο ασυνειδητο συμφωνα με τον Φρουντ κ τον Γιουνγκ.
the_black_planet
30-11-05, 20:01
Για το τελευταιο απευθυνομαι κυριως στον αγαπητο Voel.
Ελπίζω να μη σε πειράζει που θα σου απαντήσω εγώ για το συλλογικό ασυνείδητο. Αυτό, λοιπόν, σχετίζεται με τα αρχέτυπα, με μοτίβα δηλαδή που υπάρχουν στη σκέψη μας και ανάγονται στην ιστορία, την προϊστορία ή ακόμα και στη μυθολογία ενός λαού. Τα αρχέτυπα αυτά εμφανίζονται σε κάθε μορφή ανθρώπινης έκφρασης, σε όλους τους λαούς, αλλά είναι περισσότερο εμφανή για τους ψυχιάτρους τουλάχιστον, στα νευρωτικά άτομα. Ο Γιουνγκ ήταν ο πρώτος που μίλησε για αυτή την έννοια, ξεκινώντας από τις διδασκαλίες του Φρόυντ για τη "διαίρεση" του ψυχισμού σε τρία επιμέρους χαρακτηριστικά: το Εγώ, το Υπερεγώ και το Εκείνο.
Ένα παράδειγμα, για να γίνω πιο κατανοητός. Ας πούμε ότι ένα παιδί στερείται τη μητέρα του λόγω κάποιου διαζυγίου. Μπορεί να νιώσει ένα υποσυνείδητο μίσος για εκείνη, επειδή του λείπει, το οποίο εκδηλώνεται με μια σειρά ψυχοσωματικών αντιδράσεων, όπως στρες, ταχυπαλμίες, γαστρεντερικές διαταραχές, παραδρομές του λόγου (lapsus linguae), μπορεί να εκφράζει ακραίες απόψεις, χρησιμοποιεί μητρικά και φαλλικά σύμβολα που δείχνουν τη μη επίλυση του οιδιπόδειου συμπλέγματος, μπορεί να επιλέξει ένα επάγγελμα προσφοράς αγάπης και φροντίδας στους ανθρώπους ως υποκατάταστατο της αγάπης που δεν βίωσε. Όλα αυτά είναι εκφάνσεις της σύγκρουσης μεταξύ του συνειδητού και του υποσυνείδητου.
Λοιπόν, θα σας ακουστεί σίγουρα περίεργο αλλά ένα τέτοιο άτομο μπορεί να πίνει υπερβολικά μεγάλες ποσότητες νερού ή να ονειρεύεται πολύ συχνά τοπία με θάλασσα, το οποίο μοτίβο της θάλασσας συμβολίζει τη μητέρα. Παρόμοιο σύμβολο είναι και η νεράιδα. Πίνει πολύ νερό επειδή νερό και φαγητό είναι πρωταρχικές ανάγκες που καλύπτονται συνήθως από τη μητέρα και με την πόση νερού προσπαθεί να μειώσει μέσα του το έλλειμα της μητρικής φιγούρας.
Ο Γιουνγκ θεωρεί ότι όταν ένας πολιτισμός επηρεάζει έναν άλλο, τότε το συλλογικό ασυνείδητο του ενός περνάει μέσα στον άλλο.
O Voel θα χαιροταν να σας δωσει τα φωτα του, αλλα στην συγκεκριμενη περιπτωση ειναι μαλλον φτωχα. Το θεμα αυτο απτεται οχι της ψυχιατρικης αλλα της ψυχολογιας και ψυχαναλυσης για τις οποια εχω μονο επιφανειακη γνωση
Καλά, μη φανταστεί κανείς ότι έχω κάποιο πτυχίο σε αυτές τις επιστήμες. Απλά είναι το πάθος μου και γνωρίζω κάποια πράγματα πάνω σε ζητήματα ψυχολογίας και ψυχανάλυσης. Θέλω μόνο να προσθέσω ότι στο παράδειγμα που ανέφερα δεν σημαίνει ότι όλοι οι άνθρωποι αντιδρούν με αυτόν ακριβώς τον τρόπο, αλλά οπωσδήποτε τα στερεότυπα, τα αρχέτυπα, οι "Ιδέες" παίζουν άλλοτε άλλο ρόλο στη ζωή του κάθε ανθρώπου.
Υπάρχουν αρκετές αναφορές σε άρθρα και δημοσιεύσεις, όπου αρκετοί άνθρωποι παρουσιάζουν μνήμες από πράγματα και γεγονότα τα οποία ούτε καν θα μπορούσαν να φανταστούν, όχι να ξέρουν. Γνωρίζουν λεπτομέρειες για ένα συμβάν στο οποίο δεν ήταν σε καμία περίπτωση παρών, ούτε ήταν κάποιος γνωστός τους που το περιέγραψε, ούτε "το είπαν στις ειδήσεις". Δύο τεινά: 1) αφού αποκλείονται τα παραπάνω, είναι να του το είπε ένα... πνεύμα! Μη γελάτε! 2) Έχει μετενσαρκωθεί (δηλαδή έχει πράγματι ζήσει, και έτσι γνωρίζει το συμβάν, σε μια άλλη ζωή). Τι λέτε γι' αυτό; Μη μου πείτε ότι αγνοείτε την ύπαρξη τέτοιων μαρτυριών;!
Σ.Σ.: Για όσους δεν έχουν διαβάσει το γνωστό βιβλίο "Ο Γλάρος Ιωνάθαν Λίβινγκστον" του Ρίτσαρντ Μπαχ να το κάνουν! Είναι τόσο απλό (για παιδιά να φανταστείτε) και είναι μια έμμεση αναφορά στη μετενσάρκωση. Νομίζω πώς αν είναι πραγματικότητα η μετενσάρκωση, τότε μόνο του αυτό το βιβλίο φτάνει. :)
the_black_planet
02-12-05, 15:11
Αγαπητη Αντωνια,μολις πιο πανω ειπαμε οτι υπαρχει κ η περιπτωση να εξηγουνται αυτα τα φαινομενα μεσω του συλλογικου ασυνειδητου...
Αγαπητέ plack planet,
ο Μιχάλης έγραψε για το συλλογικό ασυνείδητο τα εξής:
...σχετίζεται με τα αρχέτυπα, με μοτίβα δηλαδή που υπάρχουν στη σκέψη μας και ανάγονται στην ιστορία, την προϊστορία ή ακόμα και στη μυθολογία ενός λαού. Τα αρχέτυπα αυτά εμφανίζονται σε κάθε μορφή ανθρώπινης έκφρασης, σε όλους τους λαούς, αλλά είναι περισσότερο εμφανή για τους ψυχιάτρους τουλάχιστον, στα νευρωτικά άτομα. Ο Γιουνγκ ήταν ο πρώτος που μίλησε για αυτή την έννοια, ξεκινώντας από τις διδασκαλίες του Φρόυντ για τη "διαίρεση" του ψυχισμού σε τρία επιμέρους χαρακτηριστικά: το Εγώ, το Υπερεγώ και το Εκείνο.
Ένα παράδειγμα, για να γίνω πιο κατανοητός. Ας πούμε ότι ένα παιδί στερείται τη μητέρα του λόγω κάποιου διαζυγίου. Μπορεί να νιώσει ένα υποσυνείδητο μίσος για εκείνη, επειδή του λείπει, το οποίο εκδηλώνεται με μια σειρά ψυχοσωματικών αντιδράσεων, όπως στρες, ταχυπαλμίες, γαστρεντερικές διαταραχές, παραδρομές του λόγου (lapsus linguae), μπορεί να εκφράζει ακραίες απόψεις, χρησιμοποιεί μητρικά και φαλλικά σύμβολα που δείχνουν τη μη επίλυση του οιδιπόδειου συμπλέγματος, μπορεί να επιλέξει ένα επάγγελμα προσφοράς αγάπης και φροντίδας στους ανθρώπους ως υποκατάταστατο της αγάπης που δεν βίωσε. Όλα αυτά είναι εκφάνσεις της σύγκρουσης μεταξύ του συνειδητού και του υποσυνείδητου... κ.λπ.
Εγώ όμως δεν αναφέρομαι σ' αυτό (μη φοβάσαι, διαβάζω πριν γράψω!)
Μίλησα για εμπειρίες ανθρώπων που τις περιγράφει κάποιος άλλος (ηλικίας 25 ετών) μετά από 50 χρόνια ας πούμε με ανατριχιαστικές λεπτομέρειες. Κανείς δεν του τις είπε πιο πριν ούτε φυσικά μπορούσε να ήταν εκεί. Επίσης ουδεμία σχέση έχει με τον πολιτισμό ή τη φυλή ή τον τόπο που έλαβε χώρο το γεγονός. Για παράδειγμα, περιγράφει την απώλεια ενός συγγενικού προσώπου κάποιου άλλου που ζούσε στο Άμστερνταμ, ενώ ο ίδιος είναι κάτοικος Ινδίας. Κανείς δικός του δεν πήγε ποτέ στην Ολλανδία. Πώς γίνεται; Ελπίζω να κατάλαβες τι εννοώ. Αν πάλι αυτό που αναφέρω έχει να κάνει με το συλλογικό ασυνείδητο, τι να πω; Μάλλον δεν κατάλαβα εγώ...
Φιλικά.
the_black_planet
05-12-05, 07:38
Αγαοητη μου Αντωνια,νομιζω οτι οντως αυτο που περιγραφεις εχει να κανει με το συλλογικο ασυνειδητο κ θα σου εξηγησω το σκεπτικο μου κ αν κανω λαθος παρακαλω καποιον να με διορθωσει.Το υποσυνειδητο κ το ασυνειδητο αποτελουνται κατα κανονα απο εμπειριες ή απο πιστευω κωδικοποιημενα με τη μορφη συμβολου.Γι'αυτο κ το ασυνειδητο ατομων που ανηκουν στο ιδιο εθνος εχουν πολλα κοινα,επειδη οι εμπειριες κ οι μνημες αυτες μεταφερονται μεσω του γονιδιωματος κ μιλαμε για συλλογικο κ εθνικο ασυνειδητο.Αρα πολυ πιθανον τα ατομα που λες οτι ειχαν τετοιες εμπειριες να ειναι λογω του οτι καποιος συγγενης τους ειχε ζησει σ'αυτες τις χωρες κ ειχε αναμειχθει με τον πολιτισμο τους.
Πολύ απίθανο φίλε planet μου ακούγεται. Πιο εύκολα θα πίστευα ότι απλά είχε μετενσαρκωθεί. Το να εξηγούντε όλα τα φαινόμενα με αυτό το σκεπτικό, είναι λίγο περίεργο. Όλοι ήταν συγγενείς;! Τι να πω... Και τόσες λεπτομέρειες να έχουν περάσει στον άλλο μέσα από την κυτταρική και γονιδιακή μνήμη; Τότε μιλάμε για το πιο θαυμαστό πράγμα στον κόσμο. (τον Άνθρωπο-με Α κεφαλαίο)
the_black_planet
05-12-05, 08:37
Τότε μιλάμε για το πιο θαυμαστό πράγμα στον κόσμο. (τον Άνθρωπο-με Α κεφαλαίο)
Μα καλη μου Αντωνια,γι'αυτο ακριβως κ λεμε οτι η θεωρια κ οι αποδειξεις για το συλλογικο ασυνειδητο ειναι απο τα πιο σημαντικα βηματα που εγιναν οχι μονο στην εξελιξη της ψυχολογιας αλλα των επιστημων κ της κατανοησης της ανθρωπινης φυσης γενικοτερα,γιατι ακριβως μας διδαξε νεες ανεξερευνητες μεχρι τοτε πτυχες κ διαδρομους αυτου του σκοτεινου κ αχανους λαβυρινθου που ονομαζετε ανθρωπινο ασυνειδητο.
OK. Το δέχομαι, χωρίς περαιτέρω ανάλυση. Ευχαριστώ για τις διευκρινήσεις.
Αυτό που μπορώ να πω είναι ότι κανείς ποτέ τουλάχιστον σε εμένα δεν έχει γυρίσει πίσω να μου πει τι υπάρχει μετά θάνατον και πως είναι εκεί.Δεν μπορώ να ξέρω λοιπόν.Ωστόσο, σκεπτόμενη ότι πολλοί αρχαίοι πολιτισμοί είχαν ασχοληθεί ιδιαίτερα με τη ζωή μετά θάνατο, με τη ψυχή και την πορεία της και είχαν ανακαλύψει πράγματα ασύλληπτα για την εποχή μας, αυτό όντως πρέπει κανείς να το λάβει σοβαρά υπόψιν του. :rolleyes:
όσο ζεις και δεν πεθαίνεις, τόσο πιο πολλά μαθαίνεις
Είναι μια ενδιαφέρουσα θέση αυτή, Πλανήτη. Άτομα που ασχολούνται με αυτά τα θέματα μου έχουν πει (ελπίζω να τα μεταφέρω σωστά) ότι μετά το θάνατο, το Εγώ διαλύεται και μένει μόνο η "παγκόσμια" συνείδηση, με αποτέλεσμα η ψυχή να μη θυμάται λεπτομέρειες της προηγούμενης ζωής της ή τουλάχιστον θυμάται μόνο το πολύ γενικό τους πλαίσιο, μέσω συμβόλων κυρίως του συλλογικού ασυνείδητου. Υποτίθεται πως μόνο πολύ εξελιγμένες πνευματικά ψυχές έχουν τη δυνατότητα να θυμούνται με λεπτομέρειες τις προηγούμενές τους ενσαρκώσεις. Οι υπόλοιπες θα βιώνουν ορισμένες "τάσεις" τους (πχ. αποστροφή για το υγρό στοιχείο) χωρίς να μπορούν να τις αιτιολογήσουν.
Και επειδή κάποιος ανέφερε την κυτταρική μνήμη, θα σας παραθέσω την άποψη της επιστήμης, ότι δηλαδή τέτοιο πράγμα δεν έχιε διαπιστωθεί. Για περισσότερες αναζητήσεις και απόψεις πάνω σε αυτό το θέμα, σας παραπέμπω στο Strange του Νοεμβρίου, όπου υπάρχει ένα σχετικό άρθρο.
Αυτό που μπορώ να πω είναι ότι κανείς ποτέ τουλάχιστον σε εμένα δεν έχει γυρίσει πίσω να μου πει τι υπάρχει μετά θάνατον και πως είναι εκεί.Δεν μπορώ να ξέρω λοιπόν.Ωστόσο, σκεπτόμενη ότι πολλοί αρχαίοι πολιτισμοί είχαν ασχοληθεί ιδιαίτερα με τη ζωή μετά θάνατο, με τη ψυχή και την πορεία της και είχαν ανακαλύψει πράγματα ασύλληπτα για την εποχή μας, αυτό όντως πρέπει κανείς να το λάβει σοβαρά υπόψιν του. :rolleyes:
όσο ζεις και δεν πεθαίνεις, τόσο πιο πολλά μαθαίνεις
Όταν βρίσκεσαι στον πάτο του μπουκαλιού...γιατί οι περισσότεροι εκεί είμαστε δεν μπορούμε ούτε καν να νομίζουμε το τί υπάρχει μετά θάνατον και όλα αυτα που λες.Οταν κάποιος αντίθετα πλησιάσει κάποιες ανώτερες σφαίρες στο δένδρο της ζωής ίσως να μπορέσει να δεί πράγματα που άλλοι δεν μπορούν.Το νόημα σε εσένα αλλά και σε όλους μας δεν είναι να βρούμε το τί παίζεται μετά θάνατον αλλά το τί θα κάνουμε τώρα , εδώ σε αυτήν την ενσάρκωση.
Φιλικά
Cr4cKd0wN
the_black_planet
07-12-05, 04:41
Γινε πιο συγκεκριμενος φιλε Cr4cKd0wN,με ποιον τροπο μπορουμε να "δουμε" το τι γινεται μετα θανατον,εγω το μονο που μπορω να σκεφτω ειναι μια "εξομοιωση" θανατου.Μπορουμε να ξερουμε το παρελθον και το παρον αλλα το μελλον;Αλλες πιθανες λυσεις που μπορω να σκεφτω ειναι το να ερθουμε σε επαφη με εναν νεκρο,ή να διαπιστωσουμε με καποιον τροπο οτι εχουμε ζησει προηγουμενες ζωες,αλλα αυτο οπως ειπαμε δεν αποδυκνειεται με τις εμπειριες που περιγραφουν μερικοι απο τον υπνοτισμο.
Γινε πιο συγκεκριμενος φιλε Cr4cKd0wN,με ποιον τροπο μπορουμε να "δουμε" το τι γινεται μετα θανατον,εγω το μονο που μπορω να σκεφτω ειναι μια "εξομοιωση" θανατου.Μπορουμε να ξερουμε το παρελθον και το παρον αλλα το μελλον;Αλλες πιθανες λυσεις που μπορω να σκεφτω ειναι το να ερθουμε σε επαφη με εναν νεκρο,ή να διαπιστωσουμε με καποιον τροπο οτι εχουμε ζησει προηγουμενες ζωες,αλλα αυτο οπως ειπαμε δεν αποδυκνειεται με τις εμπειριες που περιγραφουν μερικοι απο τον υπνοτισμο.
:eek: :eek: :eek:
Είπα οτι αν πλησιάσει κάποιος ανώτερες σφαίρες στο δένδρο της ζωής ίσως να μπορέσει να δεί πράγματα που άλλοι δεν μπορούν, όχι αναγκαστικά οτι θα δει τι γίνεται μετά θάνατον...
Ποιά επαφή..ποιός νεκρός , ποιο μέλλον και παρών ? lol :D
Θα σου απαντήσω καλύτερα άλλη στιγμη τωρα πρέπει να φύγω..
the_black_planet
07-12-05, 18:27
Συμφωνω απολυτα φιλε μου οτι μεσω της εξασκησης της νοησης κ της κριτικης σκεψης κ της επαφης με τον Λογο μπορεις να αντιληφθεις αυτα που δεν μπορεις να δεις,"ορατων τε παντων και αορατων".Αλλα αυτο τι σχεση εχει με το θεμα της μετενσαρκωσης κ της μετα θανατον ζωης;
Γεια σας,είμαι καινούρια στο forum και βλέπω ότι έχετε αναπτύξει αρκετά το θέμα. Συμφωνώ πως σαφώς και δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι για τίποτα όσον αφορά την πορεία της ψυχής μετά θάνατον. Εδώ δεν έχουμε λύσει μυστήρια που αφορούν την ενσαρκωμένη μας ύπαρξη, όπως τις δυνατότητες του εγκεφάλου... Πιστεύω πως την απάντηση στο ερώτημα "τι συμβαίνει μετά το θάνατο?" τη λαμβάνει ο κάθε άνθρωπος ξεχωριστά τη στιγμή του θανάτου του.
Ωστόσο μου γεννήθηκε μια απορία, και απευθύνομαι σε αυτούς που πιστεύουν στη μετενσάρκωση. Αν δεχτούμε ότι ισχύει, αυτό σημαίνει ότι το πλήθος των ψυχών είναι πεπερασμένο? Δηλαδή όλοι όσοι ζούνε στον πλανήτη Γη αυτή τη στιγμή έχουν προϋπάρξει σε κάποιο άλλο κομμάτι της ιστορίας του ανθρώπινου γένους ?(δεχόμενοι και τη γραμμικότητα του χρόνου). Αυτό θα σημαίνει ότι όλες οι ψυχές δημιουργήθηκαν μαζί, δηλαδή η "πηγή" δεν παράγει καινούριο υλικό (δεν ξέρω πως αλλιώς να το εκφράσω :D )
the_black_planet
07-12-05, 22:26
Φίλε μου Kamelot καλως ηρθες στο φορουμ και ελπιζω να σταθουμε ανταξιοι των προσδοκιων σου και να ψυχαγωγηθεις οσο και εμεις.Καταλαβαινω πολυ καλα τι προσπαθεις να πεις και ειναι πολυ ενδιαφεροντα αυτα που γραφεις.Αυτο που μπορω να σου πω σε πρωτη φαση ειναι οτι και στην περιπτωση που δεν υπαρχει μετενσαρκωση,παλι δεν αποκλειεται το να ειναι πεπερασμενος ο αριθμος των ψυχων.Υπαρχουν πολλες θεωριες.Την εννοια του απειρου δεν μπορουμε να την συλλαβουμε σε καποια πραγματα.Κατ'αρχην ομως θα πρεπει να συμφωνησουμε στο αν ο χρονος ειναι γραμμικος ή κυκλικος,εκτος και αν παρουμε αυθαιρετα και τις 2 περιπτωσεις,και το κατα ποσο υπαρχει η τελεολογια.Αν θελεις μπορουμε να την κανουμε αυτη την κουβεντα κ μπορει να βγαλει καπου...
:) Γειά σας φίλοι κ απο μένα! Ποτέ δεν θα μάθουμε αν υπάρχει ή όχι μετενσάρκωση γιατί αν μάθουμε θα καταστρέψουμε το σκοπό του θεού. Δεν πρέπει να μάθουμε, αλλιώς να είστε σίγουροι οτι θα ξέραμε..Ωστόσο πιστεύω οτι υπάρχει μετενσάρκωση κ πιστεύω οτι υπάρχουν γύρω μας εξελιγμένες, λιγότερο εξελιγμένες κ νεόκοπες ψυχές με λίγες μετενσαρκώσεις στην πλάτη τους. Για παράδειγμα ένας δολοφόνος είναι μάλλον μια νεόκοπη ψυχή..Ενας πολύ καλός άνθρωπος είναι σε προχωρημένο στάδιο μετενσαρκώσεων κ πλησιάζει την "θέοση". Πιστεύω επίσης οτι εμείς που ασχολούμαστε με τη μεταφυσική κ έχουμε τέτοιου είδους ανησυχίες είμαστε σαφώς εξελιγμένες ψυχές..Διαφορετικές απο τους υλιστές συνανθρώπους μας δηλαδή περίπου το 90% της κοινωνίας μας..
the_black_planet
08-12-05, 05:26
Φιλε μου freddy,συμφωνω με αυτο που λες οτι τα ατομα που εχουν αρετη και αχολουνται με τη φιλοσοφια και την επιστημη ειναι πιο εξελιγμενες ψυχες απο πχ εναν δολοφονο αλλα αυτο πιθανον οφειλεται στην εξελιξη κατα τη διαρκεια της ζωης και στην αποκτηση παιδειας και ανακαλυψης των δυνατοτητων του και οχι στο να γεννηθηκε με πιο εξελιγμενη ψυχη.Εγω τουλαχιστον μεχρι στιγμης δεν εχω συναντησει καποια περιπτωση ανθρωπου που να αποτελει ενδειξη για κατι τετοιο...
Δηλαδή όλοι όσοι ζούνε στον πλανήτη Γη αυτή τη στιγμή έχουν προϋπάρξει σε κάποιο άλλο κομμάτι της ιστορίας του ανθρώπινου γένους ?(δεχόμενοι και τη γραμμικότητα του χρόνου). Αυτό θα σημαίνει ότι όλες οι ψυχές δημιουργήθηκαν μαζί, δηλαδή η "πηγή" δεν παράγει καινούριο υλικό Η ύπαρξη μετενσαρκωμένων ψυχών δε θα σήμαινε απαραίτητα την ύπαρξη μη. Συνέχεια γεννιούνται ψυχές και άλλες απλά δεν μετενσαρκώνονται. Ίσως να έχει να κάνει με τη συμπεριφορά και τις πράξεις των ανθρώπων στην κάθε ζωή. Επίσης δε θα συμφωνήσω ότι οι καλοί μετενσαρκώνονται και οι κακοί όχι ή ότι οι πρώτοι είναι "προϊόν" συχνότερης μετενσάρκωσης. Πιστεύω ότι αν ήσουν καλός σε μια ζωή στην άλλη "αναβαθμίζεσαι" ενώ συμβαίνει και το αντίθετο (υποβιβασμός της ψυχής).
Το εγω ειναι κατι ''υλικο'' που απτεται και ειναι συναφεια μιας συγκεκριμενης καταστασης του οργανισμου που το βιωνει (το εγω), για εμας το εγω ειναι αυτο που ειμαστε.Η προσωπικοτητα μας, οι νοητικες εγκεφαλικες διεργασιες μας, το υλικο μας σωμα.
Ειτε το υλικο μας σωμα ξεχωριστα ειτε σε συνδυασμο με τα αλλα.Αυτο που φανταζομαι μας κανει να διαφερουμε απο τους αλλους οργανισμους ειναι ακριβως αυτος ο συνδιασμος.
Συνδιαζουμε το στο υλικο μας σωμα εγω με τα αλλα.Με το ψυχικο και το πνευματικο μας εγω.
Με τα συναισθηματα και τη λογικη μας.
Με τον ερχομο του θανατου..... θανατος ε; διευκρινιση, με τον ερχομο του υλικου μας θανατου, τον θανατο του υλικου μας σωματος, το εγω που απτεται σε αυτην την μορφη, το υλικο εγω, καταστρεφεται, αποσυντιθεται,γινεται τροφη για αλλους ζωντες οργανισμους, επιστρεφει στο χωμα και το νερο απο τα οποια αποτελειται.
Αυτο το γνωριζουμε γιατι το υλικο αυτο εγω ειναι κατι εμφανες απο τα επισης υλικα μας ματια και ετσι μπορουμε να το παρατηρησουμε και να δουμε τι γινεται μετα απο τον θανατο του.
Οποιος θεωρει οτι το εγω του ειναι μονο αυτο το υλικο εγω, μονο το σωμα του, τοτε την απαντηση τι γινεται μετα θανατον την ξερει.Αλλα ακομα και αυτος δεν αποτελειται μονο απο το υλικο εγω, γιατι η θεωρηση αυτη,με μονο αυτην την θεωρηση εχει ξεφυγει απο το στενο υλικο εγω και το εχει συνδιασει με κατι μη υλικο.
Το υλικο σωματικο οργανικο εγω, δεν ''θεωρει'' αλλα ''πρατει''.
Οποτε το ερωτημα περι μετεσαρκωσης-μετεψυχωσης (υπαρχει διαφορα σε αυτα τα δυο που δεν την θυμαμαι για να διευκρινισω σε ποια αναφερομαι) δεν αφορα αυτο το εγω, αυτο το υλικο εγω αλλα τα υπολοιπα, ή το υπολοιπο.
Αυτο το αλλο εγω, ας το ονομασουμε χαριν ευκολιας σαν ψυχικο εγω, ή ακομα καλλιτερα σαν ψυχη (οποιαδηποτε αλλη ονομασια δεκτη, εγω απλως βαζω μια ονομασια που μου ειναι πιο ευκολη) δεν καταστρεφεται και δεν μπαινει στην ανυπαρξια.
Αυτο μπορουμε να το ''παρατηρησουμε'' κιολας κοιτωντας το υλικο μας οργανικο εγω μας, το σωμα μας.Το οποιο δεν καταστρεφεται αλλα αλλαζει μορφη.
Το να καταστραφει κατι εντελως το θεωρω ακρως απιθανο.Τιποτα που εχει υπαρξει δεν μπορει να τεθει στην ανυπαρξια.Αλλαγη υπαρξης ειναι αυτο που συμβαινει, και που ισως λογο αδυναμιας παρατηρησης αυτης της διαφορετικης αλλαγμενης υπαρξης, να θεωρουμαι οτι η πρωην υπαρξη τεθηκε η βαινει προς την ανυπαρξια.
Αφου το σωμα δεν περασε στην ανυπαρξια αλλα απλως αλλαξε μορφη υπαρξης, τοτε και το υπολοιπο εγω του ανθρωπου, δυναται να φανταστω, οτι κανει το ιδιο.
Οντας και αυτο το αλλο μερος, οντας και η ψυχη συναποτελουμενο μερος του ανθρωπου.
Χωρις αυτο το αλλο μερος, χωρις την ψυχη, δεν υπαρχει λογος να διαχωριζουμε εμας απο τα υπολοιπα ζωντα οντα.
Ομοιαζουμε μεν με αυτα αλλα και διαφερουμε ως προς την ''ποιοτητα''.
Υπαρχει λοιπον ψυχη (για μενα) οπως υπαρχει και το σωμα.
Δεν καταστρεφεται το σωμα, ομοιως δεν καταστρεφεται και η ψυχη.
Που παει λοιπον;;
Παρατηρωντας το σωμα, κρινω πως οπως και αυτο ''επιστρεφει'' στη ''γη''.
Στην υλικη γη(δεν εννοω τον πλανητη) το σωμα, ομοιως στην ''ψυχικη γη'' η ψυχη.
Να ονομασω καλλιτερα καπως αυτην την ψυχικη γη παλι χαριν αυκολιας του λογου.
Πως να την πω;;
Ουρανο;; Θεο;; Αιθερα;; Πηγη;; Ηλεκτρικη ενεργεια;; σκετο Ενεργεια;;
Αφου εχω χρησιμοποιησει σε αλλο μου μηνυμα τον ορο πηγ, θα υοθετησω αυτον τον ορο.
Την ψυχικη γη στην οποια επιστρεφει η ψυχη την λεω λοιπον Πηγη.
Μετα τον αποχωρισμο του σωματος απο την ψυχη στον ανθρωπο, το καθενα επιστρεφει εκει οπου ανηκει.
Στο χωμα το σωμα, στην Πηγη η ψυχη.
και αποχωριζονται μεταξυ τους γιατι και τα δυο αυτα κανουν τον ανθρωπο.
Χωρις το ενα απο τα δυο ο ανθρωπος δεν εχει ''λογο υπαρξης'', το ''μαγνητικο πεδιο'' που λεγεται ανθρωπος και ελκει αυτα τα δυο παυει να υφισταται, με την γηρανση του ενος απο τα δυο, και εν τελει την αλλαγη υπαρξεως του, με αποτελεσμα ο πρωην ανθρωπος να μεταβληθει στα ''αρχικα του συστατικα''.
Με τον θανατο λοιπον του ανθρωπου ναι το εγω παυει να υφισταται.
Παυει να υφισταται το ''ανθρωπινο εγω'' αυτος ο συνδιασμος ψυχης και σωματος (γιατι τον συνδιασμο αυτο θεωρω ως ανθρωπο)
Τα επιμερους εγω ομως δεν χανονται αλλα επιστρεφουν εκει οπου ανηκει το καθενα.
Και ολα αυτα τα επιμερους εγω, ολων των διαχωρισμενων(=πεθαμενων) ανθρωπων καταληγουν στο ιδιο μερος.
και μιας και το ερωτημα μας ειναι (εν μερει) η ψυχη, ολες οι ψυχες μετα τον θανατο, επιστρεφουν στην Πηγη.
Η Πηγη τωρα αυτη (το πως δημιουργηθηκε αλου Αλλαχ κορανιο, δεν με παιρνει ουτε στο ελαχιστο να φανταστω περι αυτου) αποτελειται απο το συνολο ολων αυτων των ψυχων που διαχωριζομενες απο το υλικο εγω, που διαχωριζωμενες απο το σωμα επεστρεψαν σε Αυτην.
Και οχι μονο απο αυτες, αλλα συν ενα ''αρχικο'' κομματι της.
Οταν λοιπον γεννιεται ενας ''καινουριος'' ανθρωπος μεσα στην μητρα της γυναικος, εκει σε αυτην την μητρα συντελειται η ''επικοληση'' και ''μορφοποιηση'' των δυο αυτων ''εγω'' που μας κανουν τον ανθρωπο.
Της ψυχης και του σωματος.
Το σωμα μορφοποποιειται απο την ''ανοδο'' της υλικης ενεργειας, και η ψυχη απο την ''καθοδο'' της ψυχικης ενεργειας.
Αυτη η ψυχικη ενεργεια, αυτο το ψυχικο εγω, δεν μπορει να ερθει απο αλλου παρα μονο απο την Πηγη.
Η ψυχη σε εναν ''καινουριο'' ανθρωπο ειναι ενα ''πρωην'' μερος της Πηγης.
Της ιδιας Πηγης οπου πανε οι ψυχες των ''παλαιων'' ανθρωπων, των γηρασμενων και εν τελει διαχωρισμενων ανθρωπων.
Οπως σε αυτον το δικο μας ανθρωπινο κοσμο ενας ανθρωπος ''φτιαχνει'' το εγω του και μοναχος του αλλα και βλεποντας και μαθαινοντας απο αλλους ανθρωπους, μαθαινοντας απο αυτο το ''συλλογικο ασυνειδητο'' του κοσμου μας,διογκωνοντας συνεχως αυτο το ανθρωπινο εγω του, αντιστροφος στην Πηγη οι ψυχες που πανε εκει με το διαχωρισμο τους απο το σωμα, το ψυχικο αυτο εγω του πρωην ανθρωπου, ''μικραινουν'' το εγω τους, μεγαλωνοντας ομως ετσι την Πηγη.
Το ανθρωπινο ετσι ψυχικο εγω με την αφιξη του στην Πηγη αρχιζει και αλλοιωνεται και γινεται ενα με το ''εγω'' της Πηγης.
Με το εγω του ολου.
Χανοντας την οποια συναισθηση του ''προσωπικου'' του πρωην ανθρωπινου εγω του.
οταν ερθει η ωρα και ενα μερος της Πηγης φυγει, αποκοπει απο Αυτην για να κατεβει να ενωθει με ενα καινουριο σωμα, οπως και οταν παει σε αυτην κουβαλαει της οποιες ''εμπειριες'' που εχει αποκτησει οντας ανθρωπος, ετσι και τοτε κουβαλαει οτι δεν εχει προλαβει να ''αλλοιωθει'' στην Πηγη.
και ετσι οπως η ψυχη χανει την συναισθηση του εγου της οταν παει στην Πηγη, ετσι και οταν γεννιεται ενας καινουριος ανθρωπος η ψυχη που τον αποτελει τεινει να ξεχναει οτι ηταν μερος της Πηγης, πρωην (και μελλοντικο) μερος του Ολου.
Αλλα δεν πρεπει να ξεχναμε οτι τωρα εμεις που ''μιλαμε'' ειμαστε ανθρωποι και εκτος απο το εγω της Πηγης, εχουμε και το εγω του σωματος και το εγω των συναισθηματων και τωρα σε εμενα τα εγω του σωματος και των συναισθηματων μου ειναι ''μεγαλυτερα'' και με οδηγουν σε αλλες ασχολιες ( αυτος αν μη τι αλλο ειναι ενας ωραιοποιημενος τροπος να πω οτι πρεπει να φυγω).
δεν εχω ολοκληρωσει οτι ηθελα να πω, το ξερω και ισως να μην υπαρχει συνδεση αυτων που εχω γραψει αλλα δεν μπορω να γραψω αλλα
Ο άνθρωπος είναι το πιο νοήμον ον στη γη. Δε πιστεύω ότι σε κάποια άλλη ζωή, σε κάποιον άλλο χωροχρόνο ή ακόμα και αν ξαναγεννηθώ εδώ στη γη, θα είμαι κάτι κατώτερο νοητικά και σωματικά από αυτό που είμαι σε αυτή τη ζωή. Πιστεύω οτι η ψυχή έχει περάσει και περνά και από άλλες ζωές ή δοκιμασίες. Αυτό θα συμβαίνει μέχρι να περάσει όλα τα επίπεδα των διαδοχικών ζωών και να φτάσει στην ύστατη για αυτήν εξέλιξη, αυτή είναι η αποψή μου.
Φίλε Black_planet είμαι "η" Kamelot :)
Έστω και δεχόμαστε ότι ο χρόνος είναι κυκλικός. Αυτό δεν αναιρεί την υπόθεση ότι οι ψυχές εξελίσσονται μέχρι να φτάσουν το ανώτερο στάδιο? Ενώ η γραμμικότητα εξυπηρετεί καλύτερα αυτήν την υπόθεση, κάθε μετενσάρκωση θα είναι μια συνέχεια της ψυχής από κει που την "αφήσαμε" την προηγούμενη φορά. Και τι ακριβώς είναι η τελεολογία?
Οταν λοιπον γεννιεται ενας ''καινουριος'' ανθρωπος μεσα στην μητρα της γυναικος, εκει σε αυτην την μητρα συντελειται η ''επικοληση'' και ''μορφοποιηση'' των δυο αυτων ''εγω'' που μας κανουν τον ανθρωπο.
Δηλαδή σύμφωνα με αυτή την άποψη οι ψυχές προϋπάρχουν και δεν δημιουργούνται τη στιγμή της σύλληψης του εμβρύου...
Συμφωνώ και γω πως το αν κάποιος είναι καλός ή κακός σε αυτή τη ζωή έχει να κάνει με τα βιώματά του, τα ερεθίσματα που δέχεται από το περιβάλλον του και όχι με το αν ήταν ήδη εξελιγμένη η ψυχή του όταν γεννήθηκε. Άλλωστε δεν είναι λίγα τα παραδείγματα ανθρώπων που έκαναν στροφή 180 μοιρών στη ζωή τους μετά από κάποια σημαντική γι'αυτούς γνωριμία ή εμπειρία.
Πιστεύω οτι η ψυχή έχει περάσει και περνά και από άλλες ζωές ή δοκιμασίες. Αυτό θα συμβαίνει μέχρι να περάσει όλα τα επίπεδα των διαδοχικών ζωών και να φτάσει στην ύστατη για αυτήν εξέλιξη
Τι σημαίνει για σένα ύστατη εξέλιξη? Τελειότητα χαρακτήρα? Απόκτηση γνώσεων? Θέωση? Μην ξεχνάμε πως κάθε εποχή είναι διαφορετική με διαφορετικά στάνταρ η καθεμία, οπότε και οι στόχοι κάθε μετενσάρκωσης δεν θα μπορούσαν να είναι οι ίδιοι κάθε φορά. Σκεφτείτε πχ έναν άνθρωπο που έζησε την εποχή του χαλκού και μετενσαρκώνεται ξανά σήμερα. Γιατί κανένας δεν έχει αναμνήσεις από κείνη την εποχή πχ και λένε μόνο για λεπτομέρειες 50 ή και 100 χρόνων πριν?
anyway, σκέφτομαι πως ίσως η πίστη του ανθρώπου στη μετενσάρκωση να είναι απλά η βαθειά του επιθυμία να επιστρέψει σ'αυτό τον κόσμο για να διορθώσει κάποια λάθη του, είναι παρήγορο να πιστεύεις σε μια δεύτερη ευκαιρία παρά στο ότι όλα εδώ πληρώνονται,αυτή τη μια και μοναδική φορά που επισκεπτόμαστε τον πλανήτη γη...
Δηλαδή σύμφωνα με αυτή την άποψη οι ψυχές προϋπάρχουν και δεν δημιουργούνται τη στιγμή της σύλληψης του εμβρύου...
κατα την αποψη μου τιποτα δεν δημιουργειται απο το μηδεν.(στα οσα μπορω να αντιληφθω, και σε αυτα δεν περιλαμβανεται ο ''Θεος'' ).Αλλα αυτη η ''ψυχη'' που κατεβαινει και εισχωρει εις το εμβρυο δεν ειναι απολυτα ομοια με την ψυχη που αυτο(το εμβρυο) εχει με την γεννηση του.Εις το εμβρυο εισχωρει καθαρη αγνη ψυχη (με την εννοια οτι προερχεται απο την Πηγη, οχι οτι ειναι ασπιλη, μη εχοντας τιποτα ''μεσα'' της, εχει αυτα που ''πηρε'' απο την Πηγη κατα τον αποχωρισμο της απο Αυτην)
Συμφωνω απολυτα φιλε μου οτι μεσω της εξασκησης της νοησης κ της κριτικης σκεψης κ της επαφης με τον Λογο μπορεις να αντιληφθεις αυτα που δεν μπορεις να δεις,"ορατων τε παντων και αορατων".Αλλα αυτο τι σχεση εχει με το θεμα της μετενσαρκωσης κ της μετα θανατον ζωης;
Εχει φίλε μου και μεγάλη μάλιστα.Άμα το καλοσκεφτείς θα βγάλεις κάποια ακρη.Δυστηχώς αυτα τα θέματα είναι λίγο off-topic τώρα και στην τελική ο καθένας τα αντιλαμβάνεται συνήθως διαφορετικά και προκειμένου να αρχίσει διαμάχη το κλείνω εδω το συγκεκριμένο θέμα.Πάντως απο μια σχετική εμπειρία που έχω , για να κατανοήσει κάποιος τέτοιας φύσεως θέματα και ειδικά στην εποχή που ζούμε το θεωρώ λίγο δύσκολο.Λίγοι είναι αυτοί που ξεκλειδώνουν πύλες του μυαλού και ακόμα πιο λίγοι είναι αυτοι που θα κατανοήσουν αυτά που θα δούνε πέρα απο την πύλη.
Φιλικά
Cr4cKd0wN
Φίλη Kamelot,
Συμφωνώ στο ότι η κάθε εποχή έχει διαφορετικά στάνταρ, αλλά δε νομίζω ότι κάποιες ηθικές αξίες στην ανθρώπινη κοινωνία μπορούν να αλλάξουν. Όσο και να εξελιχθεί μία κοινωνία δε θα μπορέσει ποτέ να έχει σαν αρχή ή σαν νόμο το ότι, για παράδειγμα: "Και να βλάψεις τον πλησίον σου δεν έγινε και τίποτα..". Το να βλάψεις κάποιον οικιοθελώς μπορεί να γίνει μόνο για να επιτευχθούν στόχοι με απώτερο σκοπό την απόκτηση περισσότερων αγαθών ή απλά από κακία ή μίσος, πράγματα που δε βοηθούν την ψυχή να εξελιχθεί.
* Τι αποζητά κάθε ψυχή? Ακόμα και στην Εκκλησία μας λένε να φτάσει στη "Θέωση". Βέβαια τον όρο "Θέωση" ο καθένας τον αντιλαμβάνεται αλλιώς, όπως άλλωστε και εγώ. Όταν λέω "στην ύστατη εξέλιξη" εννοώ το "τέλος του κύκλου των διαδοχικών ζωών". Ναι, και αν το θες στη Θέωση, όπως, επαναλαμβάνω, την αντιλαμβάνεται ο καθένας.
Φιλε μου freddy,συμφωνω με αυτο που λες οτι τα ατομα που εχουν αρετη και αχολουνται με τη φιλοσοφια και την επιστημη ειναι πιο εξελιγμενες ψυχες απο πχ εναν δολοφονο αλλα αυτο πιθανον οφειλεται στην εξελιξη κατα τη διαρκεια της ζωης και στην αποκτηση παιδειας και ανακαλυψης των δυνατοτητων του και οχι στο να γεννηθηκε με πιο εξελιγμενη ψυχη.Εγω τουλαχιστον μεχρι στιγμης δεν εχω συναντησει καποια περιπτωση ανθρωπου που να αποτελει ενδειξη για κατι τετοιο...
Φίλε πλανήτη, είναι πολύ λογική η άποψή σου. Πιστεύω όμως οτι το πνευματικό σημείο ή επίπεδο μετενσαρκώσεων που βρίσκεται ο καθένας μας είναι προιόν προηγούμενων ζωών μας και εμπλουτίζεται με τις εμπειρίες της τωρινής ζωής και την παιδεία μας. Πιστεύω οτι εμπειρίες και γνώση=ενέργεια και ο δημιουργός μας είναι ενέργεια. όλα γύρω μας είναι ενέργεια όπως καταλίγει πλέον η σύγχρονη φυσική και αστροφυσική. Νομίζω γιαυτό ερχόμαστε εδώ για να πάρουμε εμπειρίες κ γνώση, δηλαδή να δώσουμε στον δημιουργό ενέργεια. Ο καθένας μας είναι μία ποσότητα ενέργειας, άλλος λίγο άλλος πολύ ανάλογα με τις μετενσαρκώσεις που έχουμε κάνει. ΠΧ ένας πολύ καλός άνθρωπος είναι μια μεγάλη ποσότητα ενέργειας κ πλησιάζει τη θέωση.
Περιμένω απόψεις... ;)
Σίγουρα υπάρχουν διαχωρισμοί μεταξύ καλών ανθρώπων, και γεννημένων δολοφόνων αλλά οι διαχωρισμοί είναι πολύ ασαφείς και ρηχοί. Όλοι μας κάτω απο ειδικές συνθήκες μπορεί να παραφερθούμε και να κάνουμε κάποια εγκληματική πράξη απο απελπισία, φόβο ή οργή. Αλλά αυτό δέν σημαίνει οτι είμαστε γεννημένοι δολοφόνοι πολλοί ρόλοι παίζουν παράγοντες στον ανθρώπινο χαρακτήρα εκτός απο την προδιάθεση. Είναι και το περιβάλλον που γεννήθηκε και μεγάλωσε, οι εμπειρίες, οι εντυπώσεις απο αυτό.
Ίσως και το επίπεδο της πορείας της ψυχής μέσω της μετανσάρκωσης να έχει κάποιον ρόλο στην αρχική μας προδιάθεση αλλά τίποτα περισσότερο. Εγώ πιστεύω οτι ο ολοκληρωμένος άνθρωπος που έχει ολοκληρώσει την πορεία της ψυχής του είναι απαλλαγμένος απο κάθε κακό ελάττωμα. Δυστυχώς άνθρωποι τέτοιου είδους δείχνουν να σπανίζουν όλοι μας ακολουθούμε πάνω - κάτω τον ίδιο ρυθμό ζωής, συμπεριφοράς έχουμε παρόμοια ελαττώματα και κοιτάζουμε να ικανοποιήσουμε τα ένστικτα και το συμφέρον μας. Το περιβάλλον που ζούμε δέν μας βοηθάει καθόλου στην πρόοδο της ψυχής μας, ίσως η ολοκλήρωση της να γίνεται κάπου αλλού κάπου που δέν μπορούμε να ξέρουμε.
Σωστή η τοποθέτησή σου zepellin! Αναρωτήθηκες ποτέ γιατί αφού ο δημιουργός είναι παντοδύναμος, δεν μπήκε ποτέ στον κόπο να βγάλει την κακία,ζήλια κλπ.. απο μέσα μας? Οι επιστήμονες πιστεύουν οτι όλα αυτά είναι γραμμένα στο dna μας! ποιός λοιπόν τα γραψε αν δεν τα γραψε ο δημιουργός?? Το κακό ενυπάρχει μέσα μας μαζί με το καλό ακριβώς για να εξυπηρετηθεί ο σκοπός του θεού δηλ. να παραχθεί ενέργεια! Η αιώνεια σύγκρουση καλού κ κακού παράγει ενέργεια..Γιγαντώνει τον ίδιο το θεό!
Σωστή η τοποθέτησή σου zepellin! Αναρωτήθηκες ποτέ γιατί αφού ο δημιουργός είναι παντοδύναμος, δεν μπήκε ποτέ στον κόπο να βγάλει την κακία,ζήλια κλπ.. απο μέσα μας? Οι επιστήμονες πιστεύουν οτι όλα αυτά είναι γραμμένα στο dna μας! ποιός λοιπόν τα γραψε αν δεν τα γραψε ο δημιουργός?? Το κακό ενυπάρχει μέσα μας μαζί με το καλό ακριβώς για να εξυπηρετηθεί ο σκοπός του θεού δηλ. να παραχθεί ενέργεια! Η αιώνεια σύγκρουση καλού κ κακού παράγει ενέργεια..Γιγαντώνει τον ίδιο το θεό!
Καταρχήν, δεν έχει αποδειχτεί ακόμα (και προσωπικά πιστεύω πως ούτε πρόκειται) ότι όλα αυτά είναι γραμμένα στο γενετικό υλικό. Κάποτε, ξέρετε, οι επιστήμονες θεωρούσαν ότι μια χρωμοσωμιακή ανωμαλία, το σύνδρομο ΧΥΥ ή υπεράρρεν, ευθυνόταν για την εγκληματικότητα αλλά ευτυχώς η άποψη αυτή αποσύρθηκε γρήγορα γιατί ήταν εντελώς λανθασμένη. Η άποψη του ότι όλα τα χαρακτηριστικά των ανθρώπων οφείλονται στο γενετικό υλικό είναι αστήρικτη και κατά τη γνώμη μου, εκ του πονηρού.
Έπειτα, που ακριβώς στηρίζεις ότι σκοπός του Θεού είναι να παραχθεί ενέργεια, ώστε να γιγαντωθεί ο ίδιος;
Η άποψη του ότι όλα τα χαρακτηριστικά των ανθρώπων οφείλονται στο γενετικό υλικό είναι αστήρικτη και κατά τη γνώμη μου, εκ του πονηρού.
Μπορεί να μήν οφείλονται όλα τα χαρακτηριστικά των ανθρώπων στο γεννετικό υλικό αλλά μέχρι ενός σημείου σίγουρα. Απο κεί και πέρα υπάρχουν και άλλοι παράγοντες όπως η κοινωνία, το περιβάλλον που μεγαλώνει, οι εντυπώσεις που έχει απο τον υπόλοιπο κόσμο. Αλλά τον βασικό ρόλο ή την προδιάθεση την βρίσκουμε στο γεννητικό υλικό.
Γι'αυτό βλέπουμε τα παιδιά να μοιάζουν στους γονείς και στους παππούδες. Ακόμα και οι ασθένεις που έχουμε την προδιάθεση να κληρονομήσουμε βρίσκονται μέσα στο γεννητικό υλικό. Αλλά όσο απομακρύνονται οι γενιές το γεννητικό υλικό είναι δυνατό να υποστεί διαφοροποιήσεις.
Το γενετικό υλικό ή το Δεοξυ-ριβονουκλεϊνικό Οξύ ή DNA (Deoxyribonucleic Acid) οργανώνεται μέσα στον πυρήνα των κυττάρων σε μεγαλύτερες μονάδες που ονομάζονται χρωματοσώματα. Τα χρωματοσώματα κληρονομούνται σαν μονάδες από τους γονείς στα παιδιά. Το κάθε ανθρώπινο κύτταρο σε φυσιολογικές καταστάσεις, έχει στον πυρήνα του 23 ζεύγη χρωμοσωμάτων ή συνολικά 46 χρωμοσώματα. Τα 23 χρωμοσώματα προέρχονται από τον πατέρα και τα άλλα 23 από τη μητέρα. Ποιο χρωμόσωμα από κάθε ένα ζεύγος χρωμοσωμάτων θα κληροδοτήσει ένας γονέας στο παιδί του είναι ένα εντελώς τυχαίο γεγονός. Η τυχαία κληρονόμηση των χρωμοσωμάτων όπως επίσης και το γεγονός ότι παρατηρούνται μικροδιαφορές στη δομή του γενετικού υλικού δημιουργούν συνθήκες που επιτρέπουν τη διαφοροποίηση του κάθε ανθρώπου που ζει στη γη .
Ο σκοπος του ''Θεου'' δεν ειναι να παραχθει ενεργεια.
Ο Θεος ΕΙΝΑΙ ενεργεια.
Ή για να ειμαι τελειως ακριβης, ωστε να μην γυρισει κανεις και με ρωτησει που το ξερεις αποδειξε το.
Ο ΔΙΚΟΣ ΜΟΥ Θεος ειναι ενεργεια.
Ο Θεος ΕΙΝΑΙ ενεργεια.
Πραγματικά χαίρομαι που ακούω ανθρώπους που έχουν ακριβώς την ίδια άποψη με μένα! Ο θεός είναι ενέργεια! Η σύγκρουση καλου-κακού παράγει κ αναζοπυρώνει την ενέργεια, δηλ. τον ίδιο τον θεό! Αυτό αποδεικνύεται διοτί τίποτα άλλο δεν μπορεί να απαντήσει στο γιατί ο θεός της αγάπης επιτρέπει να υπάρχει, τόσο μίσος, κακό κ καταστροφή στον πλανήτη. Με τη σύγκρουση καλού κ κακού ο θεός ΖΕΙ!
Επίσης να συμφωνήσω με τον φίλο zepellin! Η επιστήμη πιστεύει οτι μεγάλο μέρος της συμπεριφοράς μας οφείλεται στα γονίδια μας. Τελευταία ανακάλυψη το φάρμακο anafranil που καταπολεμά δραστικά την κατάθλιψη, επιθετικότητα κ νεύρα ακριβώς στην πηγή τους, στα γονίδια που τα προκαλούν! Αρα όλα αυτά είναι σταλμένα απ το θεό, ακριβώς για να υπάρχει κ το κακό πάντα δίπλα στο καλό κ να παράγεται η σύγκρουση, εσωτερική κ εξωτερική!!
χαχαχα! soRRy παιδιά αλλά νομίζω έχετε ξεφύγει λίγο εκτός απτον μιχάλη..
χρωμοσώματα ? (copy paste έκανες\?) :D
θεός και διαχωρισμός καλού κ κακού ? (νομίζετε οτι ο θεός ξεχωρίζει αυτα τα δύο ? η νομίζετε οτι ο θεός βρίσκεται κάπου μακριά και παρατηρεί ?..)
ενέργεια ? :D (σοβαρά μιλάς ? )
Δεν μπορώ καν να σκεφτώ να σας απαντήσω γιατί μου φαίνεται θα χρειαστεί να γράψω 3-4 σελίδες post :eek:
Το καλό και το κακό φίλοι αναζητητές το ορίζει ο καθένας μόνος του!
Ναι το καλο και το κακο το οριζει κανεις μονος του.
Ειπε κανεις το αντιθετο;;
Το ερωτημα ειναι μπορεις να ορισεις κατι ανυπαρκτο;;
Μπορεις απο το μηδεν και οταν λεμε μηδεν εννοουμε μηδεν, το τιποτα (ασχετα εαν μερικοι οριζουν οτι μηδεν δεν υπαρχει) να δημιουργησεις και να ορισεις κατι;;
Το καλο και το κακο το οριζει ο καθεις.
Και εγω οριζω το μηνυμα σου ω κακο.
Υπαρχει το μηνυμα σου ομως!!
Θα προτιμουσα να γραψεις τις 3-4 σελιδες και ας τις θεωρησω ολες λαθος, αλλα κατι τετοιο θα το θεωρουσα ''καλο''.
Ασχετο.
Καλο και κακο.
Βορρας και Νοτος
Θετικος και αρνητικος πολος.
Οταν λεω καλο και κακο εννοοω τα αντιθετα.
Τα καθε ειδους.
Αλλα........
Και επειδη για την ενεργεια ναι προσωπικα εγω μιλαω ΠΟΛΥ σοβαρα, μπορεις να γνωστοποιησεις τις αντιρησεις σου;;
Απο την μια.
Απο την αλλη ταυτοχρονα με την αντιρρηση να θεσεις και την θεση σου.
Αυτο ειναι επισης κατι που θεωρω ως καλο.
Αλλα απο την αλλη μπορει καποιος να γυρισει και να μου οτι ενεργεια=πετρελαι, οποτε μηπως εννοω οτι ο Θεος ειναι πετρελαιο;; οποτε εγω εκει θα μεινω τοσο μαλακας που ουτε το πληκτρολογιο δεν θα μπορω να ακουμπησω.
Και απο την δευτερη αλλη ξευφευγουμε απο το θεμα ε;;;
Το θεμα ειναι η μετενσαρκωση και οχι η ενεργεια.
Ας ανοιχτει ενα αλλο θεμα...............
Τι και αν η δικια μου αποψη για το θεμα ειναι πως κατα της εξοδο και εισοδο της ψυχης εχουμε μεταφορα ενεργειας.....
Αλλα αυτο για να ειναι εντος θεματος πρεπει να το πω απο την αρχη και να ειμαι και απολυτος...
Για να αντιπετωπιστει μαλλον αυτη η θεση απολυτα.
Οχι δεν θα το κανω.
Το απολυτο ειναι για τα.... ελληνοτουρκικα!!! και η κατα βημα προσεγγιση για τετοιου ειδους θεματα.....
Οποτε.
Συγνωμη για το εκτος θεματος.
Θα ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΩ να μην το ξανα κανω και το τονιζω γιατι μου ειναι αρκετα δυσκολο.
the_black_planet
10-12-05, 17:48
Φιλε freddy δεν μπορω να κρινω την αποψη σου για το Θεο γιατι δεν μπορω να ορισω τι ειναι Θεος,ομως το μονο που μπορω να πω ειναι οτι σιγουρα ειναι αιρετικη.Οι περισσοτεροι μεγαλοι φιλοσοφοι οπως ο Πλατωνας και ο Πυθαγορας συμφωνουν οτι ο Θεος δεν ανηκει στην υλικη φυση και στον κοσμο της γεννησης και της φθορας,και οτι ειναι αιωνιος,αφθαρτος και ουτε αυξανεται ουτε μειωνεται.Αν μπορεις να στηριξεις αυτη την αποψη με επιχειρηματα ευχαριστως να τη συζητησουμε.
Παιδιά και γω νομίζω πως ξεφύγαμε λίγο από το θέμα - μετενσάρκωση :)
Ωστόσο να κάνω μια παρατήρηση?
Η σύγκρουση καλου-κακού παράγει κ αναζοπυρώνει την ενέργεια, δηλ. τον ίδιο τον θεό! Αυτό αποδεικνύεται διοτί τίποτα άλλο δεν μπορεί να απαντήσει στο γιατί ο θεός της αγάπης επιτρέπει να υπάρχει, τόσο μίσος, κακό κ καταστροφή στον πλανήτη. Με τη σύγκρουση καλού κ κακού ο θεός ΖΕΙ!
Υπάρχουν πολλές απαντήσεις στο ερώτημα "γιατί ο θεός της αγάπης επιτρέπει να υπάρχει, τόσο μίσος, κακό κ καταστροφή στον πλανήτη." Σέβομαι το ότι εσύ επέλεξες την απάντηση που παραθέτεις αλλά αυτό δε την ανάγει αυτομάτως σε "απόδειξη".
Άλλωστε η έννοια του Θεού εμπεριέχει ένα τέλειο ον, που δε θα χρειαζόταν αναπλήρωση ενέργειας - και μάλιστα αν ο "θεός της αγάπης" ήταν ο μόνος που προϋπήρχε τότε πώς δημιούργησε το κακό ώστε να χρησιμοποιεί τη σύγκρουσή του με το καλό για να "αναζωπυρώνεται"?
Δεν ξέρω, είναι λίγο αντιφατικά όλα αυτά, άσε που η άποψη ότι ένα ανώτερο ον μας χρησιμοποιεί για να αντλεί ενέργεια μου θύμισε Κάρλος Καστανέντα και ανόργανα όντα ( για όσους έχουν διαβάσει την τέχνη των ονείρων ). Αλλά τώρα ξεφεύγω και γω... :D
Και επειδη για την ενεργεια ναι προσωπικα εγω μιλαω ΠΟΛΥ σοβαρα, μπορεις να γνωστοποιησεις τις αντιρησεις σου;;
Δεν έχω αντίρηση φίλε μου σε αυτό που είπες , απλά ήταν πολύ κοινότυπο και το έχω ακουσει άπειρες φορές , γ'αυτό και σου είπα σοβαρά μιλάς...!?!(για πλάκα..)
Cr4cKd0wN
the_black_planet
10-12-05, 19:36
Παιδια το συζηταω και με ενα φιλο μου αυτη τη στιγμη και συμπεραναμε οτι το να οριζεις το Θεο ειναι αντιφαση γιατι το κατωτερο δεν μπορει να ορισει το ανωτερο,το μονο που μπορουμε να κανουμε ειναι να το αντιληφθουμε σαν αφηρημενη εννοια και θεωρητικα τουλαχιστον οσο εξελισουμε τη σκεψη μας μπορουμε σιγα σιγα να συνειδητοποιουμε κομματια του αλλα για να τον κατανοησουμε πληρως πρεπει να γινουμε κ εμεις Θεοι.
Φίλε πλανήτη κ kamelot, είναι αλήθεια οτί τίποτα δεν μπορεί να αποδειχθεί, αλλιώς θα ξέραμε κ δεν θα συζητάγαμε καθόλου! Η άποψή μου οτι ο θεός είναι ενέργεια είναι αιρετική αλλά είναι η μόνη που μου δίνει απαντήσεις. Πάντα είχα ένα μεγάλο γιατί όλο αυτό το κακό γύρω μου? πού εξυπηρετεί το θεό κ γιατί το αφήνει να υπάρχει. Ωστόσο ποτέ δεν δογματίζω, αν ακούσω μία άλλη άποψη που δίνει απαντήσεις τι συζητάμε. Αλλά, παιδιά ακούσατε το ντοκιμαντέρ των αστροφυσικών του πανεπ/μίου Αθηνών στην ΕΤ3..Είπαν οτί εμείς οι ίδιοι κ τα πάντα γύρω μας είναι ενέργεια κ εκεί καταλήγει η σύγχρονη φυσική! Αν δεχτούμε οτι είμαστε κομμάτι του θεού ή εμείς είμαστε ο θεός τότε πολύ πιθανό ο θεός να είναι ενέργεια. Δεν πάω να ορίσω το θεό..Αυτό που με ενδιαφέρει είναι ο σκοπός του, γιατι έχει να κάνει με τον λόγο που είμαστε εδώ κ μετενσαρκωνόμαστε ή όχι!
Γεια σας.Διαβασα αυτο το θεμα και θα ηθελα να πω την γνωμη μου.
Αν και το θεμα της μετενσαρκωσης ειναι αμφιλεγομενο,μεγαλωντας πιστεψα οτι οντως υπαρχει.Μεγαλωσα αναμεσα σε δυο γονεις αρκετα "ιδιαιτερους"που με διδαξαν διαφορα πραγματα.Υπαρχουν πολλες φορες που νιωθουμε σαν να εχουμε μνημες απο αλλες ζωες,που μπορει να δουμε ενα σπιτι τελειως τυχαια και να νιωσουμε οτι ισως και να εχουμε ζησει εκει και πολλα τετοια πραγματα.Κατα την αποψη μου δεν ειναι τυχαιο.Πιστευω πως η ψυχη ζει πολλες ενσωματωσεις και ισως και την ιδια για καποιο σκοπο μεχρι να φτασει στην υπερτατη ενσωματωση και μετα να ερθει η "θεωση".Πιστευω οτι στον καθενα μας υπαρχει καποιο καμπανακι μεσα του και αν θελει μπορει να βαλει την διακριση του να λειτουργησει για το τι υπαρχει πραγματικα και τι οχι.
Υπαρχουν πολλες φορες που νιωθουμε σαν να εχουμε μνημες απο αλλες ζωες,που μπορει να δουμε ενα σπιτι τελειως τυχαια και να νιωσουμε οτι ισως και να εχουμε ζησει εκει και πολλα τετοια πραγματα.Κατα την αποψη μου δεν ειναι τυχαιο.Πιστευω πως η ψυχη ζει πολλες ενσωματωσεις και ισως και την ιδια για καποιο σκοπο μεχρι να φτασει στην υπερτατη ενσωματωση και μετα να ερθει η "θεωση".
Δεν είμαι ειδικός σε αυτές τις θεωρίες, πάντως, αν δεν κάνω λάθος, υποτίθεται πως με το θάνατο καταργείται το ατομικό Εγώ, άρα, λογικά, πρέπει με κάποιο τρόπο να διαγράφονται μετά από ορισμένο διάστημα οι αναμνήσεις του Εγώ, καθώς αυτό προσπαθεί να ενωθεί με το Συλλογικό, συμπαντικό Εγώ. Αν κάτι τέτοιο ισχύει, με ποιόν τρόπο διατηρούνται οι αναμνήσεις της προηγούμενης ζωής και πως επαναφέρονται στη μνήμη σε μια νέα ζωή?
Έπειτα είναι και το άλλο. Γνωρίζουμε από την επιστήμη ότι ο εγκέφαλος έχει κέντρα μνήμης. Αν οι παραπάνω θεωρίες ισχύουν, πρέπει να βρούμε έναν άλλο φορέα μνήμης, που να επιζεί και μετά το θάνατο και να μπορεί να επαναδραστηριοποιηθεί κατά τη μετενσάρκωση, οπότε το πράγμα μπλέκει πολύ. Ποιά είναι η γνώμη σας πάνω σε αυτά?
the_black_planet
13-02-06, 18:30
Πολυ ενδιαφερουσες οι παρατηρησεις του αγαπητου Μιχαλη,δυστυχως εγω δεν ειμαι σε θεση να τις απαντησω,ελπιζω καποιος αλλος φιλος να μας βοηθησει.Βεβαια δεν ξερω με ποια λογικη καποιοι υποστηριζουν οτι το εγω διαλυεται μετα το θανατο,ελπιζω ο Μιχαλης να με διαφωτισει.Το σιγουρο ειναι οτι αυτο που διαλυεται ειναι το συνθετο.Αν το εγω ειναι συνθετο τοτε προφανως καποια στιγμη θα διαλυθει.Εδω ακριβως θα ηεθλα στις αποριες του Μιχαλη να προσθεσω και καποιες δικες μου.Η θεωρια λοιπον της μετενσαρκωσης κατα τον Πλατωνα,βασιζεται σε μια αναγκαια συνθηκη.Οτι η ψυχη ειναι απλη και οχι συνθετη,γι'αυτο και δεν διαλυεται ποτε.Αν η ψυχη διαλυοταν τοτε προφανως δεν θα μπορουσαμε να μιλησουμε για μετεμψυχωση,τουλαχιστον με την εννοια που μιλαμε τωρα.Αυτο οπως ειπα ελεγε ο Πλατωνας.Ομως συμφωνα με τα νεα επιστημονικα δεδομενα της ψυχολογιας,εγω προσωπικα οδηγουμε στο συμπερασμα οτι η ψυχη δεν ειναι απλη αλλα συνθετη,αφου αποτελειτε απο διαφορα μερη.Αρα μπορει να υποστει αποσυνθεση.Αυτο που ειναι απλο ειναι η ιδεα,και γι'αυτο το λογο δεν διαλυεται.Η ψυχη του καθε ανθρωπου ομως ειναι μια ιδεα ή μια συνθεση ιδεων;Εγω προσωπικα τεινω προς το 2ο,χωρις να ειμαι απολυτος.Εχω και αλλες αποριες αλλα δε θα τις παραθεσω για την ωρα γιατι ηδη εχουμε πολλα θεματα να συζητησουμε,και ελπιζω και πολυ ορεξη για διαλογο!
Θα σας μεταφέρω τι έχω κατανοήσει από διάβασμα και συζητήσεις.
Η ψυχή στους ανθρώπους μάλλον είναι η αρχέγονη αγνότητα, το φώς που μας ενώνει με ανώτερα συμπαντικά επίπεδα. Κατά Πυθαγόρα υπάρχει μια συμπαντική ουσία, το ένα, σταγόνες του οποίου «ψύχονται» καθώς πέφτουν από τα ανώτερα στα κατώτερα στρώματα, και αποτελούν τις ψυχές μας (αυτή λέγεται ότι είναι η ετυμολογία της ψυχής).
Τώρα, η πορεία του ανθρώπου προς το γνώθι σαυτόν, προϋποθέτει τη κάθαρση (δηλ. τη δυνατότητα εξαγνισμού του ανθρώπου από γήινα συναισθήματα και πάθη, ούτως ώστε να επέλθει κάθαρση και θέωση (δηλ. αυτογνωσία ή επαφή με τη ψυχή). Σε αυτό μας βοηθά η μυθολογία ιδιαίτερα με τους άθλους του Ηρακλή, του Θησέα και του Βελλερεφόντη (ο οποίος όμως δεν νίκησε στο τέλος αλλά τα πάθη του τον γκρέμισαν). Επίσης, μας βοηθούν τα προσωπικά μας αρχέτυπα.
Μετά θάνατον, λέγεται ότι εξαφανίζεται η συνείδηση και η μνήμη της ζωής [νερό της λήθης]. Αυτό ίσως γίνεται σταδιακά και ανάλογα με τις δυνατότητες, πορεία ζωής και πράξεις του κάθε ανθρώπου. Υπάρχει και η θεωρία ότι δεν έχουν όλοι ψυχή. Η λήθη, λέγεται ότι επέρχεται σταδιακά, δηλαδή, τον πρώτο καιρό η ψυχή βρίσκεται σε επαφή με τη συνείδηση και «ταλαιπωρείται» διότι δεν την αφήνει να ελευθερωθεί, να ελαφρύνει για να ανέλθει σε υψηλότερα επίπεδα. Λένε ότι πολλές φορές οι ψυχές εγκλωβίζονται (βλ. θεωρίες περί φαντασμάτων σε συγκεκριμένα σημεία). Επίσης, λέγεται ότι στον εγκλωβισμό συμβάλλει και η μνήμη των ζώντων για τον εκλιπόντα (βλ. γνωστή ρήση του λαού «ας τον να ηρεμίσει/να ξεκουραστεί/να αναπαυθεί»). Αφότου η ψυχή ελευθερώνεται, είτε συνεχίζει τη πορεία της προς τα Ηλύσια Πεδία, είτε – αν δεν έχει τις προϋποθέσεις για αυτό – μετενσαρκώνεται για να τις αποκτήσει. Τώρα, που κρύβεται η μνήμη των προηγούμενων ζωών στη παρούσα ζωή; Ίσως στο ασυνείδητο, ίσως στα αρχέτυπα του καθενός..ποιός ξέρει!
Όλα αυτά που συζητάμε και που παραθέτω έχουν να κάνουν με την ανατολική κυρίως φιλοσοφία, που δέχεται την ύπαρξη περισσοτέρων σωμάτων, εκτός από το υλικό, καθένα από τα οποία έχει διαφορετικές ιδιότητες. Το υλικό σώμα είναι φθαρτό και διαλύεται, ορισμένα άλλα διατηρούνται για λίγο ακόμα και εξαφανίζονται και κάποια άλλα διατηρούνται αιώνια. Αυτές τις γνώσεις τις αντλώ από ένα βιβλίο σχετικά με ένα από αυτά τα σώματα, το αιθερικό σώμα, αλλά υποτίθεται ότι υπάρχουν και άλλα.
Πάνω σε αυτό που λέει η Ντρυμόνια, ότι υπάρχει η θεωρία πως δεν έχουν όλοι οι άνθρωποι ψυχή, την έχω ακούσει κι εγώ και δεν μπορώ να τη σχολιάσω.
Δεν ξέρω επίσης αν η ψυχή είναι απλή ή σύνθετη, όπως αναρωτιέται ο Πλανήτης, πάντως αν ισχύουν οι θεωρίες της Ψυχολογίας, δεν διακρίνω κάποια πολυπλοκότητα στα δομικά της στοιχεία αλλά κυρίως στον τρόπο με τον οποίο αλληλεπιδρούν με την πραγματικότητα. Οι αρχές της, πάντως, μου φαίνονται να είναι αρκετά απλές.
Συγχαρητήρια σε όλους, για την πολύ ωραία και 'πολύχρωμη' μελέτη!
Παρεμβαίνω για κάτι που έγγραψε ο/η φίλος/η Drymonia: "Υπάρχει και η θεωρία ότι δεν έχουν όλοι ψυχή". Αισθάνομαι ότι η θεωρία αυτή δεν έχει ορθή βάση, ούτε φιλοσοφικά ούτε θρησκευτικά. Η ύπαρξη της ψυχής είναι δεδομένη για κάθε άνθρωπο, εκεί οδηγούμαι, από την στιγμή μάλιστα που στις μέρες μας 'συζητάμε' για τις ψυχές των φυτών, των ζώων, της φύσης ακόμη και υλικών κατασκευασμάτων της ανθρωπότητας! Δηλαδή, θεωρώντας και μόνο πως όλα έχουν μια αρχετυπική σύνδεση με 'ανώτερα' πεδία ή με τον Θεό ή .... , αποφεύγει κάποιος να σπαταλήσει ενέργεια ή χρόνο διαχωρίζοντας τον εαυτό του από το Άπειρο και Άγνωστο Όλο. Όλοι προσπαθούμε να βρούμε τους προσωπικούς κωδικούς και τα προσωπικά μέτρα, με τα οποία θα μπορούμε να 'αντλούμε΄από την Ψυχή αυτό που χρειαζόμαστε (Γνώση, Αγάπη, Πίστη, Σοφία, Δύναμη, Ελπίδα...) και η συνειδητοποίηση αυτής της 'συναλλαγής' μας κάνει ευτυχισμένους. Ας υποθέσουμε για μελέτη ένα ακραίο παράδειγμα, ενός ατόμου κακού και ενοχλητικού και μίζερου. Πιστεύω πως και αυτός πραγματοποιεί αυτή την 'συναλλαγή' αλλά μην έχοντας αγνά κίνητρα και ευρύτερη αντίληψη, ουσιαστικά περι-ορίζει την Ελεύθερη Βούλησή του στο να αυτο-παγιδεύεται - δεν σημαίνει πως δεν έχει Ψυχή, απλά επιλέγει συνειδητά να την καλλιεργήσει όπως αυτός νομίζει θα τον ωφελήσει.
Τέλος, ίσως οι έννοιες Συμπαντική Ψυχή και Ατομική Ψυχή εμπεριέχουν και υπερ-έχουν της Μετενσαρκώσεως, μιας και δεν προϋποθέτουν τον Θάνατο.
Φιλικούς Χαιρετισμούς
the_black_planet
14-02-06, 13:10
Καλε μου φιλε Μιχαλη μπορεις να μου εξηγησεις πιο αναλυτικα τις σκεψεις σου οσον αφορα την απλη φυση της ψυχης;
Εύκολο. Αν δεχτούμε την ψυχαναλυτική θεωρία, ο ψυχισμός διακρίνεται στο Εγώ, το Υπερεγώ και το Εκείνο (Id). Το Εγώ είναι η προσωπικότηα ή καλύτερα αυτό που είμαι, το Υπερεγώ οι ηθικοί κανόνες ή αυτό που θα έπρεπε να είμαι, το Εκείνο η έδρα των απωθημένων. Δομή απλή, δηλαδή.
Εκείνο που διαφέρει και την κάνει πολύπλοκη είναι οι αλληλεπιδράσεις μεταξύ των επιμέρους στοιχείων της. Υπερεγώ και Εκείνο βρίσκονται σε συνεχή "πόλεμο" με προσπάθειες εξισορρόπησης να καταβάλονται από το Εγώ. Μηχανισμοί άμυνας, συμπλέγματα, άλυτα Οιδιπόδεια, επίδραση του περιβάλλοντος, επίδραση νευροδιαβιβαστικών ουσιών από το Κεντρικό Νευρικό Σύστημα κάνουν τα πράγματα πιο πολύπλοκα...
the_black_planet
17-02-06, 05:31
Πολυ ενδιαφεροντα αυτα που λες αγαπητε Μιχαλη αλλα δεν εκανες αυτο που μου υποσχεθηκες,να αποδειξεις δλδ οτι η ψυχη ειναι απλη.Αυτα που αναφερεις ειναι η αποψη της συγχρονης ψυχολογιας,δλδ οτι η ψυχη ειναι συθετη.Ο Πλατωνας διαφωνουσε σε αυτο.Με την ιδια λογικη που απδειξε οτι η αρετη δεν ειναι συνθετη αλλα απλη.Και αυτο θα το καταλαβεται οτι εχει δικιο αν σκεφτειτε οτι στην ουσια η λεξη συνθεση ειναι μια οφθαλμαπατη,συνθεση δεν υπαρχει,υπαρχει ενωση.Και η ενωσει 2 ή περισσοτερων απλων πραγματων σημιουργει ενα ακομα απλο πραγμα.Τα πραγματα ειναι απλα αλλα η περιορισμενη αντιληψη μας τα δεχεται ως συνθετα.Ειναι και αυτο ενα βημα της εξελιξης που ονομαζεται φιλοσοφια που ανεφερα σε ενα αλλο θεμα,γιατι τα δομικα στοιχεια που αποτελουν την μορφη και την ουσια ειναι απλα.Αρα η ψυχη που ειναι ενωση και οχι συνθεση ιδεων,ειναι ως εκ τουτου απλη(γιατι η ιδεα ειναι απλη) και συνεπως δεν διαλυεται.Συνθετα πραγματα υπαρχουν μονο στον κοσμο της υλης,της γεννησης και της φθορας και φυσικα αυτα διαλυονται.Ο ερωτας που δημιουργει τη συνθεση ειναι ασθενης,ο ερωτας φοραει την πιο ομορφη μασκα του οταν παραγει την ενωση.Σκεφτειτε οτι οι ψυχες δεν συνθετονται αλλα ενωνονται,δλδ δημιουργειτε μια κοινη συνειδηση.Αυτο για το σπανιο παραδειγμα του ψυχικου ερωτα και τους τυχερους που το εχουν ζησει.Αυτο ειναι το μυστικο που πρεπει να διδαξουμε στην ανθρωποτητα,μια νεα μυστικη δοξασια,που θα οδηγησει τους ανθρωπους στον αλλο κοσμο,στο χαμενο παραδεισο.
Σωστή η τοποθέτησή σου zepellin! Αναρωτήθηκες ποτέ γιατί αφού ο δημιουργός είναι παντοδύναμος, δεν μπήκε ποτέ στον κόπο να βγάλει την κακία,ζήλια κλπ.. απο μέσα μας? Οι επιστήμονες πιστεύουν οτι όλα αυτά είναι γραμμένα στο dna μας! ποιός λοιπόν τα γραψε αν δεν τα γραψε ο δημιουργός?? Το κακό ενυπάρχει μέσα μας μαζί με το καλό ακριβώς για να εξυπηρετηθεί ο σκοπός του θεού δηλ. να παραχθεί ενέργεια! Η αιώνεια σύγκρουση καλού κ κακού παράγει ενέργεια..Γιγαντώνει τον ίδιο το θεό!
Δεν μπορώ να συμφωνήσω με τίποτα σε αυτή την άποψη.
Με αυτό το σκεπτικό δεν υπάρχει τίποτα που μπορούμε να κάνουμε για τον εαυτό μας.
Ουσιαστικά αυτή η άποψη ακυρώνει την δυνατότητα που έχουμε στην επιλογή και οδηγεί σε μοιρολατρικές συμπεριφορές γιατί αν όλα είναι γραμμένα στο DNA γιατί να κάνω το οτιδήποτε για το οτιδήποτε, συν Αθηνά … Δεν μπορώ να φανταστώ ένα κόσμο που η συμπεριφορά να καθορίζονται πριν από την γέννηση. Πάντα υπάρχει βέβαια ίσως και λέω ίσως κάποια προδιάθεση. Αλλά πάντα υπάρχει η επιλογή.
Αν ακυρώσω αυτό δεν μπορώ να προχωρήσω.
Υπάρχει ζωή σε άλλους πλανήτες;
Άσχετο; Δεν ξέρω.
Αν πάρουμε σαν παραδοχή ότι υπάρχει, η μετενσάρκωση αφορά μόνο τα όρια της γης;
Εκτός αν θεωρήσουμε ότι δεν υπάρχει οπότε, μπορείτε να παραλείψετε το ερώτημα και να συνεχίσετε την ενδιαφέρουσα συζήτηση που ήδη κάνετε.
the_black_planet
17-02-06, 10:08
Νομιζω φιλε μου agaliarep οτι δεν καταλαβες ακριβως τι εννοουσε ο φρεντυ.Βεβαια μπορει εσυ να καταλαβες καλα και εγω οχι αλλα να πω και τι καταλαβα εγω...Ο φρεντυ νομιζω οτι μιλαει για τα ενστικτα και για καποια μη υγειη συναισθηματα,οτι ειναι κοινα για ολους τους ανθρωπους και οτι ειναι καταγεγραμμενα στο DNA μας απο τον δημιουργο.Εγω θα διαφωνησω με αυτη την αποψη.Δεν ειναι απαραιτητο τα ενστικτα να αναγονται στην δημιουργια του ανθρωπου,ειναι γεγονος οτι το DNA εξελισεται.Επισης θα συνιστουσα στον αγαπητο φρεντυ να μελετησει για την αλλοτριωση του Μαρξ και την παρακμη των ενστικτων του Νιτσε και ισως βρει την απαντηση του για το πως δημιουργηθηκαν αυτες οι συμπεριφορες.
Ελευθερος Νους
17-02-06, 12:59
Το θέμα της μετενσάρκωσης από την πλευρά μου θα το χαρακτήριζα πολύ ομιχλώδες.
Καταρχάς θα πρέπει να διερευνήσουμε αν υπάρχει ψυχή!
Όλες βέβαια οι θρησκείες πρεσβεύουν την ύπαρξή της, αλλά αυτό δεν μου λέει κάτι. Επιστημονικώς δεν έχει αποδειχτεί.
Όλα αυτά που θεωρουμε εκδηλώσεις της ψυχής, όπως τα διάφορα συναισθήματα, οι επιστήμονες πιστεύουν ότι είναι εκδηλώσεις του εγκεφάλου που τα δημιουργεί με τα εκατομμύρια νευρώνων, νευροδιαβιβαστών και νευρικών συνάψεων που τον αποτελούν. Ο εγκέφαλος είναι το πιο πολύπλοκο όργανο του ανθρωπίνου σώματος και όλες οι λειτουργίες του δεν έχουν ακόμα διευκρινιστεί επαρκώς.
Όμως έχει αποδειχτεί ότι με την επενέργεια κάποιων φαρμάκων ή ουσιών μπορούμε να ελέγξουμε και να μεταβάλλουμε τις συμπεριφορές ενός ατόμου που θεωρούνται ψυχικές εκδηλώσεις.
Ετσι λοιπόν, η ψυχή μπορεί να είναι ένα δημιούργημα του μυαλού μας για να εξηγήσουμε τον ανεξήγητο και ανεξερεύνητο χώρο του εγκεφάλου που είναι υπεύθυνος για τις καθημερινές πράξεις, λειτουργίες και συμπεριφορές μας.
Ίσως το γεγονός ότι κάθε άνθρωπος έχει διαφορετικά συναισθήματα και συμπεριφορές (δηλ. αυτό που λέμε για τη μοναδικότητα του κάθε ανθρώπου) να μας έκανε να πιστέψουμε ότι υπάρχει στον κάθε άνθρωπο μια διαφορετική "ψυχή" που κυβερνά και ελέγχει όλα αυτά...
Εγώ βέβαια δεν υποστηρίζω την ύπαρξη ή όχι ψυχής, γιατί δεν είμαι βέβαιος. Δεν αποκλείω τίποτα.
Στην περίπτωση που όντως υπάρχει ψυχή, ανακύπτουν πολλά ερωτήματα που ίσως δεν έχουν απάντηση τεκμηριωμένη.
Ποια στιγμή εισέρχεται στο σώμα του ανθρώπου;
Πού βρίσκεται πρίν;
Πού πάει μετά;
Έχουν τα ζώα και τα φυτά ψυχή;
Οι πρώτοι μονοκύτταροι οργανισμοί είχαν ψυχή;Και αν δεν είχαν πώς απέκτησαν οι μετέπειτα πολυκύτταροι οργανισμοί ψυχή; Με ποια διαδικασία;
Οι ψυχές μεταφέρονται μεταξύ φυτών, ζώων και ανθρώπων;
Και πώς, αφού σε παλιότερες εποχές ο συνολικός αριθμός των ανθρώπων της Γης ήταν μικρότερος, τώρα όλοι οι άνθρωποι διαθέτουν ψυχή; Παρήχθησαν εκ του μη όντος νέες ψυχές; Ή μήπως παλιότερα που υπήρχαν περισσότερα ζώα και φυτά υπήρχε ο ίδιος αριθμός ψυχών και τώρα έχουν μεταφερθεί στον ολοένα και αυξανόμενο αριθμό ανθρώπων (πάνω από 6 δις);
Οπωσδήποτε κάποιες θρησκείες ή φιλοσοφικά συστήματα θα έχουν δώσει μερικές απαντήσεις στις παραπάνω απαντήσεις. Το θέμα είναι ότι δεν έχουμε αποδείξεις.
Εγώ τείνω να πιστέψω ότι δεν υπάρχει ψυχή, αλλά κρατάω μια μικρή επιφύλαξη ακούγοντας τις μαρτυρίες κάποιων που λένε ότι "θυμήθηκαν" την προηγούμενη ζωή τους. Οι ματυρίες αυτές πρέπει να αξιολογούνται ως προς το βαθμό αξιοπιστίας τους.
Τέλος, θα ήθελα να παραθέσω ένα κομμάτι αρχαίου κειμένου του ιστορικού Διοδώρου του Σικελιώτη που αναφέρεται στην μετενσάρκωση έτσι όπως το θυμάμαι (μπορώ αν θέλετε να ψάξω να το βρω). Λέει λοιπόν περίπου τα εξής:
...Οι πυθαγόρειοι πίστευαν στην μετεμψύχωση. Γι'αυτό ασκούσαν πολύ τη μνήμη τους. Έκαναν λοιπόν το εξής: Όταν ξυπνούσαν κάθε πρωί, κανείς τους δεν είχε δικαίωμα να σηκωθεί από το κρεβάτι αν πρώτα δεν επανέφερε στη μνήμη του(θυμόταν) όλα όσα με ακρίβεια είχε κάνει τη προηγούμενη ημέρα!
Έτσι λοιπόν εξάσκησαν τόσο πολύ τη μνήμη τους, που έφτασαν στο σημείο να θυμούνται προηγούμενες ζωές που είχαν ζήσει! Μια φορά λοιπόν κάποιοι από αυτούς πήγαν σε ένα χώρο (σ.σ. μουσείο της εποχής θα λέγαμε εμείς) όπου φυλάσσονταν κειμήλια από τον Τρωικό πόλεμο. Ένας από αυτούς, όταν αντίκρυσε μια ασπίδα κρεμασμένη σε έναν τοίχο, δάκρυσε. Όταν τον ρώτησαν γιατί δακρύζει, τους απάντησε ότι η ασπίδα αυτή ήταν δική του όταν πολεμούσε στον Τρωικό πόλεμο! Και τους είπε ότι το όνομα που είχε τότε ήταν Εύφορβος. Πράγματι όταν ξεκρέμασαν την ασπίδα ανακάλυψαν ότι στο εσωτερικό της είχε την επιγραφή "Ευφόρβου"...
the_black_planet
17-02-06, 13:22
Φιλε Ελευθερε Νου,αν θυμαμαι καλα ο ιδιος ο Πυθαγορας ελεγε οτι σε μια προηγουμενη ζωη του ηταν ο Εύφορβος και σε μια αλλη ο θεος Ερμης...
Πολυ ενδιαφεροντα αυτα που λες αγαπητε Μιχαλη αλλα δεν εκανες αυτο που μου υποσχεθηκες,να αποδειξεις δλδ οτι η ψυχη ειναι απλη.Αυτα που αναφερεις ειναι η αποψη της συγχρονης ψυχολογιας,δλδ οτι η ψυχη ειναι συθετη.Ο Πλατωνας διαφωνουσε σε αυτο.
Ξεκαθάρισα από την αρχή πως ο συλλογισμός μου στέκει αν δεχτούμε τις απόψεις της Ψυχαναλυτικής. Ξεκάθαρη απόδειξη για την απλότητα ή τη συνθετότητα της ψυχής δεν μπορεί να δοθεί δεδομένου ότι δεν γνωρίζουμε τίποτα ουσιαστικά για την ύπαρξή της και μάλλον τη δεχόμαστε ως μια αναγκαία προϋπόθεση για να στηρίξουμε άλλα πράγματα. Ακόμα και ο Πλάτωνας προσπάθησε να εξηγήσει τα της ψυχής στηριζόμενος στην έννοια της Ιδέας και με αυτή τη μεθοδολογία σκέψης μπορεί να διαφωνεί κάποιος και το δέχομαι και αυτό.
Επαναλαμβάνω, όμως, ότι όπως το καταλαβαίνω εγώ, η ψυχαναλυτική δεν ισχυρίζεται πως η ψυχή είναι σύνθετη αλλά απλή και πως η συνθετότητά της ανάγεται μόνο στους τρόπους αλληλεπίδρασής της με τις συνθήκες. Μπορεί, όμως, να κάνω και λάθος.
Σχετικά με το πού βρίσκεται η ψυχή, μια αρχαία λέξη "φρην" [φρένες, σχιζοφρένεια, παράφρων] που συναντάται στον Όμηρο, φαίνεται να σχετίζεται με την ψυχή, η οποία τοποθετείται στα ευγενή ζωτικά όργανα [καρδιά, πνεύμονες]. Αν θυμάμαι καλά ο Λιαντίνης ταύτιζε την φρήν με το διάφραγμα που ξεχωρίζει τα ευγενή όργανα από τα υπόλοιπα.
the_black_planet
18-02-06, 03:36
Αγαπητε Μιχαλη,εγω προσωπικα εχοντας μελετησει διεξοδικα την θεωρια του Πλατωνα περι ψυχης,δεν εχω βρει καποιο λογο για να την αμφισβητησω.Αυτο που λεμε λοιπον ψυχη συμφωνα με τον Πλατωνα αποτελει το ιδεατο κομματι του ανθρωπου,την ιδεα μεσω της οποιας εχει δημιουργηθει το σωμα και οι εγκεφαλικες του δραστηριοτητες,η προσωπικοτητα,η νοοτροπια κ πολλα αλλα πνευματικα στοιχεια.Η ψυχη μαλιστα του ανθρωπου δεν αποτελει μια ιδεα αλλα μια ενωση ιδεων(και οχι συνθεση),αρα και γι'αυτο ειναι απλη και δεν διαλυεται.Αλλωστε η διαλυση υπαρχει μονο στην υλη και στον κοσμο της γεννεσης και της φθορας.
Σίγουρα τα όσα αναφέρετε είναι εξαιρετικά σημαντικά και φυσικά στο θέμα της μετενσάρκωσης είναι απαραίτητο να συζητήσουμε και περί ψυχής, ωστόσο θα ήθελα να παρακαλέσω να επιστρέψουμε στο ζήτημα της Μετενσάρκωσης.
Ο Πλάτωνας (μιας και έχει αναφερθεί κατά κόρον στο θέμα μας) πίστευε στην αιωνιότητα και στην αφθαρσία της ψυχής, την οποία την όριζε ως "πτερωτή" και δεχόταν την μετενσάρκωση, συνεχίζοντας τις αρχαιότερες από εκείνον παραδόσεις. Μιλούσε, μάλιστα για έναν κύκλο δέκα χιλιάδων χρόνων και αναφερόταν σε κάποιες ψυχές που αποκόπτονταν από το άρματου οδηγού - Θεού τους και έπεφταν στο υλικό επίπεδο. Έπειτα, ξεκινούσε ένας "αγώνας" να αποκτήσουν ξανά τα φτερά τους και να ανέβουν και πάλι στις ουράνιες σφαίρες. Μιλούσε, επίσης, για μια περίοδο "καθαρμού", όπου οι ψυχές θα μετενσαρκώνονταν σε διάφορες κατηγορίες ανθρώπων, ήρωες, πολιτικούς, φιλοσόφους ή και σε ζώα και φυτά.
Ο χριστιανισμός είναι κατηγορηματικά αντίθετος σε αυτές τις απόψεις, θεωρώντας ότι κάθε άνθρωπος έχει μια και μοναδική ζωή να ζήσει πριν κατευθυνθεί (μετά θάνατον) στην Κόλαση ή στον Παράδεισο, ανάλογα με τις πράξεις του. Ως ένα από τα επιχειρήματά του χρησιμοποιεί την παραβολή του φτωχού και του πλούσιου Λαζάρου, που δεν μπορούν να επιστρέψουν στη ζωή για να προειδοποιήσουν τους συγγενείς τους για το τι συμβαίνει στη μετά θάνατο ζωή.
Ελευθερος Νους
19-02-06, 11:29
Έχεις δίκιο black planet, ο ίδιος ο Πυθαγόρας ήταν που θεωρούσε τον εαυτό του μετενσάρκωση του ήρωα του Τρωικού πολέμου Ευφόρβου.
Η Μετενσάρκωση αποτελούσε ένα συστατικό της Καθολικής Εκκλησία μέχρι τον 4ο μετά Χριστόν αιώνα, όταν ο αυτοκράτορας Κωνσταντίνος αποφάσισε να χειριστεί το θέμα ανάλογα με τις δικές του πεποιθήσεις. Η Ρώμη, η οποία ήταν και ο κυρίαρχος ηγέτης της εποχής, εκείνη την εποχή βρισκόταν στα σύνορα μίας μεγάλης αλλαγής. Ο Χριστιανισμός αποτελούσε μία λατρεία η οποία κυνηγιόνταν επί περισσότερα από 300 χρόνια. Οι αρχαίες πολυθεϊστικές θρησκείες είχαν ήδη αρχίσει να εξαφανίζονται. Η Ρώμη είχε δει τη δύναμή της να εξασθενεί αλλά ταυτόχρονα είχε εντοπίσει την άνοδο μίας νέας εποχής.
Ο Αυτοκράτορας Κωνσταντίνος ουσιαστικά παντρεύτηκε την άνοδό του στην εξουσία. Η πρώτη του γυναίκα εξαφανίστηκε μυστηριωδώς. Η δεύτερη του ήταν και το εισιτήριό του στην εξουσία, την οποία όμως είχε ζητήσει να δολοφονηθεί. Η τρίτη του γυναίκα ήταν μία πόρνη η οποία και ανήλθε στον θρόνο με παράλληλους διαβολικούς τρόπους σαν αυτούς του αυτοκράτορα Κωνσταντίνου, η οποία μάλιστα είχε καταστροφικές επιδράσεις στην πίστη της μετενσάρκωσης. Φοβόταν ότι οι αμαρτίες της θα την ακολουθούσαν από ζωή σε ζωή και απεχθανόταν την πιθανότητα ύπαρξης ενός νόμου σαν αυτού του Κάρμα. Η ζωή της ήταν γεμάτη από ψέματα και προδοσίες και φυσικά δεν επιθυμούσε να δεχθεί καμία θρησκεία η οποία θα υποδείκνυε τιμωρίες για αυτήν σε επόμενες ζωές. Έτσι έπεισε τον αυτοκράτορα Κωνσταντίνο να διαγράψει οτιδήποτε σχετίζεται με την μετενσάρκωση από το Χριστιανισμό. Ο ίδιος ο Κωνσταντίνος από ότι γράφει η ιστορία ήταν ιδιαίτερα ματαιόδοξος αλλά παράλληλα φοβόταν και για τις πολλές του αμαρτίες.
Πηγή: www.astralinsight.com/GR/reinca.html (http://www.astralinsight.com/GR/reinca.html)
Το είχα διαβάσει και σε ένα βιβλίο, αλλά το βρήκα και στη παραπάνω ιστοσελίδα.
Γνωρίζετε εάν υπάρχουν ιστορικές αποδείξεις;
Αγαπητε Πλανήτη κ η γέννεση κ η φθορά ειναι κάτι απλό. Στο σύμπαν όλα όσα εχουν φτιαχτεί απο την ψυχη που ειναι αιώνια μέχρι κ την ζωή που ειναι ευήμερη είναι απλά.
Ο μόνος λόγος για να τα ονομάσουμε συνθετα θα ήταν γιατι απλά δεν τα κατανοούμε.
Ο Παντογνωστης Νους που τα εφτιαξε όλα τα εφτιαξε με ενα απλό σχέδιο, είχε κάτι στο νου του κ το έκανε....
Αν δεις τον μηχανισμο άμυνας του οργανισμού μας, μέχρι κ την αντιγραφη του dna θα δεις πως φτιαχνονται όλα με εναν κανόνα,μεχρι να καταλαβουμε αυτον τον κανονα για εμας όλα ηταν συνθετα, όταν ομως τα εξηγησαμε ολα λυθηκαν και βεβαι δημιουργηθηκναν κ αλλα ερωτηματα αλλα ολα με την σωστη οπτικη γωνια κ την σωστη κ μεθοδικη έρευνα μπορουν να απαντηθουν...
Ο χριστιανισμός είναι κατηγορηματικά αντίθετος σε αυτές τις απόψεις, θεωρώντας ότι κάθε άνθρωπος έχει μια και μοναδική ζωή να ζήσει πριν κατευθυνθεί (μετά θάνατον) στην Κόλαση ή στον Παράδεισο, ανάλογα με τις πράξεις του. Ως ένα από τα επιχειρήματά του χρησιμοποιεί την παραβολή του φτωχού και του πλούσιου Λαζάρου, που δεν μπορούν να επιστρέψουν στη ζωή για να προειδοποιήσουν τους συγγενείς τους για το τι συμβαίνει στη μετά θάνατο ζωή.Μα είναι απόλυτα λογικό να μην αποδέχεται τη μετενσάρκωση και τη μετεμψύχωση, για τον απλούστατο λόγο ότι αν η ψυχή άλλαζε σώμα μετά το θάνατο και ζούσε ξανά, τότε αμέσως θα καταργείτο ο παράδεισος και η μεταθανάτια ζωή, όπως τη διδάσκει η συγκεκριμένη θρησκεία. Μαζί με αυτό, θα έπαυε ίσως να υφίσταται λόγος ύπαρξης θεού. Ο άνθρωπος δε θα ενδιαφερόταν να είναι καλός π.χ. σ' αυτή τη ζωή γιατί θα είχε κι άλλες ευκαιρίες να αποδείξει την καλοσύνη του μέσω τον επόμενων ζωών. Λογικό δεν είναι λοιπόν; ;)
Ποια στιγμή εισέρχεται στο σώμα του ανθρώπου;
Πού βρίσκεται πρίν;
Πού πάει μετά;
Έχουν τα ζώα και τα φυτά ψυχή;
Οι πρώτοι μονοκύτταροι οργανισμοί είχαν ψυχή;Και αν δεν είχαν πώς απέκτησαν οι μετέπειτα πολυκύτταροι οργανισμοί ψυχή; Με ποια διαδικασία;
Οι ψυχές μεταφέρονται μεταξύ φυτών, ζώων και ανθρώπων;
Και πώς, αφού σε παλιότερες εποχές ο συνολικός αριθμός των ανθρώπων της Γης ήταν μικρότερος, τώρα όλοι οι άνθρωποι διαθέτουν ψυχή; Παρήχθησαν εκ του μη όντος νέες ψυχές; Ή μήπως παλιότερα που υπήρχαν περισσότερα ζώα και φυτά υπήρχε ο ίδιος αριθμός ψυχών και τώρα έχουν μεταφερθεί στον ολοένα και αυξανόμενο αριθμό ανθρώπων (πάνω από 6 δις);Αυτά τα ερωτήματα είναι καταλυτικά. Αν δεν απαντηθούν επαρκώς δεν μπορεί να στηριχθεί η άποψη της μετενσάρκωσης.
Όσον αφορά το περιστατικό με τον Πυθαγόρα: δεν είναι δυνατόν να συσχετιστεί η μνήμη του ανθρώπου με μνήμες άλλης ζωής. Με εξάσκηση είναι αδύνατον να συμβεί αυτό γιατί η εξάσκηση προπονεί τον εγκέφαλο ώστε να επανέρχεται σε εκείνη την κατάσταση που πρωτοσυνάντησε το ερέθισμα. Αν δεν υπήρχε τότε ο εγκέφαλος δεν γίνεται να ανακληθεί κάτι.
Ένα άλλο σημαντικό ερώτημα είναι, γιατί δεν έχει γεννηθεί έστω και κατά λάθος, άνθρωπος που να ξέρει να μιλά και να περπατά με το που γεννιέται? Δεν μπορεί θα είχε συμβεί αν ίσχυε η μετενσάρκωση.
Προσωπική άποψη είναι ότι η μετενσάρκωση είναι μούφα, αλλά τα συμπεράσματα που βγάζουμε μπορούν να οδηγήσουν σε ενδιαφέροντα συμπεράσματα...
Ένα άλλο σημαντικό ερώτημα είναι, γιατί δεν έχει γεννηθεί έστω και κατά λάθος, άνθρωπος που να ξέρει να μιλά και να περπατά με το που γεννιέται? Δεν μπορεί θα είχε συμβεί αν ίσχυε η μετενσάρκωση.Νομίζω ότι είναι λίγο τραβηγμένο αυτό που λες. Βέβαια, θα μπορούσαμε να σκεφτούμε πως τα λεγόμενα "παιδιά-θαύματα" είναι μια πιθανή μορφή ψυχών που μετενσαρκώθηκαν και "κράτησαν" κάποια πράγματα απ' την προηγούμενη ζωή. Υπάρχουν εξάλλου παιδιά που περπατούν πολύ νωρίτερα απ' το κανονικό ή μαθαίνουν να διαβάζουν ενώ παράλληλα λένε τις πρώτες τους λέξεις. Όμως όλα αυτά, θα μπορούσαν να σχετίζονται με τη μετενσάρκωση μόνο αν η ψυχή ήταν ένα μέσο όπου μεταφέρονται όλες οι πληροφορίες απ' τη μια ζωή στην άλλη. Διαφορετικά, δε νομίζω ότι μπορούμε να μιλάμε για "μεταφερόμενες" γνώσεις. :rolleyes:
Ένα άλλο σημαντικό ερώτημα είναι, γιατί δεν έχει γεννηθεί έστω και κατά λάθος, άνθρωπος που να ξέρει να μιλά και να περπατά με το που γεννιέται? Δεν μπορεί θα είχε συμβεί αν ίσχυε η μετενσάρκωση.
Όντως λίγο τραβηγμένο.
Φανταστείτε ένα μπόμπιρα 60cm, 3,5kg με το που βλέπει το κόσμο να αρχίζει να περπατά (και να βρίζει.... :D ).. Χε χε..
Καλή φάση :eek:
Νομίζω ότι είναι λίγο τραβηγμένο αυτό που λες. Βέβαια, θα μπορούσαμε να σκεφτούμε πως τα λεγόμενα "παιδιά-θαύματα" είναι μια πιθανή μορφή ψυχών που μετενσαρκώθηκαν και "κράτησαν" κάποια πράγματα απ' την προηγούμενη ζωή. Υπάρχουν εξάλλου παιδιά που περπατούν πολύ νωρίτερα απ' το κανονικό ή μαθαίνουν να διαβάζουν ενώ παράλληλα λένε τις πρώτες τους λέξεις. Όμως όλα αυτά, θα μπορούσαν να σχετίζονται με τη μετενσάρκωση μόνο αν η ψυχή ήταν ένα μέσο όπου μεταφέρονται όλες οι πληροφορίες απ' τη μια ζωή στην άλλη. Διαφορετικά, δε νομίζω ότι μπορούμε να μιλάμε για "μεταφερόμενες" γνώσεις. :rolleyes:To θέμα είναι φιλτάτη Αντωνία ότι αυτό ισχυρίστηκαν οι προηγούμενοι ομιλητές. Το ότι δηλαδή είναι δυνατόν να μεταφερθούν μνήμες (άρα και γνώσεις) από ζωή σε ζωή. Αν το καλοσκεφτείς σε όλα τα παραδείγματα που αναφέρατε (ακόμα και στο δικό σου με τον ινδό και την Ολλανδία) μιλάτε για αναμνήσεις. Οι αναμνήσεις είναι μεταφορά γνώσης. Άρα εσείς το δέχεστε de facto ότι συμβαίνει αυτή η μεταφορά. ;)
Για το τραβηγμένο του παραδείγματος το δέχομαι αλλά η μετενσάρκωση του Μότσαρντ έπρεπε να παίζει πολύ καλύτερο βιολί δεδομένης της εμπειρίας της...
Παρόλα αυτά πρέπει να δωθούν (εμπεριστατωμένες) απαντήσεις στις παραπάνω ερωτήσεις για να μπορεί να ευσταθεί έστω και σαν θεωρία...
Η αλήθεια είναι ότι όλη αυτή η συζήτηση είναι μια μεγάλη υποθέση και τίποτα δεν είναι σίγουρο για να μπορούμε να είμαστε κι εμείς. Προσωπικά, το παράδειγμα το έδωσα για να σκεφτούμε και την εκδοχή της μεταφοράς πληροφοριών (όχι γνώσης απαραίτητα) σε μια τέτοια περίπτωση. Δεν θεωρώ δεδομένη τη μετενσάρκωση, ούτε τη μεταφορά πληροφοριών χάρη σ' αυτή, οπότε δεν είμαι σίγουρη ότι η περίπτωση κάποιου ανθρώπου, όπως αυτό στο παράδειγμά μου, έχει να κάνει με μετενσάρκωση.
Επίσης, αν ισχύουν οι παραπάνω υποθέσεις, τότε και πάλι δεν μπορούμε να μιλάμε για συγκεκριμένες γνώσεις. Δε νομίζω δηλαδή πως ό,τι είσαι στη μια ζωή είσαι και στην άλλη. Οπότε ο κάθε Μότσαρτ δεν είναι απαραίτητο να ξέρει να παίζει βιολί με το που γεννιέται. Μπορεί να ήταν λούστρος στην προηγούμενη ζωή του, ξέρω κι εγώ... :)
Μπορεί να ήταν λούστρος στην προηγούμενη ζωή του, ξέρω κι εγώ... ΧΑΧΑΧΑ άψογο, ο Μότσαρντ ήταν ο Βασίλης Καΐλας :p :D
Απίθανο... :)
beetlejuice
21-02-06, 14:02
Τροφή γα ουσιαστική σκέψη και διάλογο από το εξαίσιο βιβλίο του Πυθαγορείου μύστη Πέτρου Γράβιγγερ "Ο Πυθαγόρας και η μυστική διδασκαλία του Πυθαγορισμού" (εκδ. Ιδεοθέατρον):
Ο θάνατος ήτο μια απλή αλλαγή καταστάσεως δια την ψυχήν του ανθρώπου και δυνάμει του νόμου της ανακυκλώσεως έδει εκ νέου να επανέλθη εις το γήινον επίπεδον, είτε δια να καθαρθή είτε δια να αποτίσει το χρέος της έναντι της Ειμαρμένης, είτε δια να αναλάβη χρέη ηγήτορος έναντι των νεωτέρων. Πάντα ταύτα υπέκειντο εις τους νόμους του Μοιραίου, δηλαδή εις τας επιδράσεις των αστέρων. Τουτοιοτρόπως εξηγούντο πολλαί απορίαι και εδίδετο κάποια λύσις λογική εν σχέση με τη θείαν νομοτέλειαν. Άλλως τε η ανθρώπινη ψυχή, ως μέρος της θείας Παγκοσμίου Ψυχής, μετείχε της θείας καταγωγής και εν σπέρματι της αθανασίας. Θα έπρεπε συνεπως, μετά το φαινόμενον του θανάτου, να μη χάνεται και να πρέπει να δώσει κάποιον λόγον των κατά των γήινων πράξεών της...
Ένα άλλο σημαντικό ερώτημα είναι, γιατί δεν έχει γεννηθεί έστω και κατά λάθος, άνθρωπος που να ξέρει να μιλά και να περπατά με το που γεννιέται? Δεν μπορεί θα είχε συμβεί αν ίσχυε η μετενσάρκωση.
Δεν καταλαβαίνω γιατί κάτι τέτοιο θα έπρεπε να ισχύει αν η μετενσάρκωση ήταν ένα αδιαμφισβήτητο γεγονός. Συμφωνώ μαζί σου πως η ανάκτηση των εμπειριών μιας προηγούμενης ζωής θα προϋπόθετε την εξάσκηση του ατόμου. Πιστεύω ότι έχει δημιουργηθεί ένα λανθασμένο κλίμα από ορισμένους υπερνεθουσιώδεις θιασώτες της μετενσάκρωσης που οδήγησε στην πεποίθηση ότι κάθε άνθρωπος μπορεί να θυμάται έτσι στα καλά καθούμενα λεπτομέρειες μιας άλλη ζωής. Επίσης, ορισμένοι που θέλουν να τονώσουν τη ματαιοδοξία τους, υποστηρίζουν ότι υπήρξαν μεγάλοι και τρανοί στις προηγούμενες ζωές τους ενώ είναι λίγοι εκείνοι που θεωρούν ότι έζησαν ως απλοί άνθρωποι και όχι ως Κλεοπάτρες.
Η θεωρία της μετενσάρκωσης δε νομίζω, Αντωνία ότι καταρρίπτει το χριστιανισμό, αφού δεν αποκλείει την ύπαρξη Θεού που κατευθύνει τα πάντα. Απλά αλλάζει την πεποίθηση ότι έχουμε μια μόνο ευκαιρία, δίνοντάς μας και άλλες επιλογές και ευκαιρίες να διορθώσουμε ότι θεωρούμε στραβό, μέσα από ένα κύκλο μετενσαρκώσεων, μέχρι την επίτευξη αυτού που κάποιοι ονομάζουν Νιρβάνα.
Η μετενσάρκωση, όπως μου ακούγεται εμένα προσωπικά, είναι μια... "θλιμμένη" θεωρία, αφού για μερικούς ανθρώπους ο θάνατος είναι το τέλος της δυστυχίας τους και η ελπίδα σε μια μετά θάνατο ζωή που ίσως είναι καλύτερη. Η θεωρία αυτή, ίσως να επεκτείνει τον πόνο ορισμένων και να μεταθέτει τα βάσανά τους σε έναν πολύ ευρύτερο χρονικό κύκλο.
Σας ενημερώνω ότι σήμερα στις Πύλες του ανεξήγητου θα έχει θέμα την Μετενσάρκωση.
Λοιπόν δεν ξέρω σε τί επίπεδο έχει φτάσει η συζήτηση, σας δίνω τα παρακάτω. Δεν ξέρω αν τα έχετε ήδη πεί.
Τα συμπεράσματα που έβγαλα από τη χτεσινή εκπομπή είναι ότι μια ψυχή μετενσαρκώνεται μέχρι να φτάσει στην τελειότητα.
H μετενσάρκωση είναι αυτό ακριβώς που λέει η λέξη: η αλλαγή της σάρκας, του σώματος, του περιβλήματος της Ψυχής, της ίδιας πάντα Ατομικότητας.
Η μετεμψύχωση είναι μια λαϊκή πίστη, κυρίως στις ασιατικές χώρες, στην οποία πιστεύεται πως ένας άνθρωπος μπορεί να γίνει σε άλλη χρονική στιγμή μια πεταλούδα, ένα λουλούδι, ένας βράχος ή ένας άλλος άνθρωπος. Πρόκειται για εκφυλισμό της αρχαίας γνώσης της μετενσάρκωσης, όπως αυτή έγινε αντιληπτή από τις λαϊκές μάζες της ασίας.
[Σημ: Αυτές οι δύο έννοιες στα λεξικά είναι συγκεχυμένες]
Υπάρχει ένα άλλο forum στο οποίο λένε πολλά, αν θέλετε σας δίνω το link. Θα το κάνω όμως μόνο με προτροπή σας.
nikostheater
07-03-06, 00:44
Τα συμπεράσματα που έβγαλα από τη χτεσινή εκπομπή είναι ότι μια ψυχή μετενσαρκώνεται μέχρι να φτάσει στην τελειότητα. Και τι ειναι η τελειοτητα;Και γιατι η τελειοτητα πρεπει να ειναι στατικη;
χμμμ η τελειότητα κατά την αποψή μου είναι όταν έχεις ολοκληρώσει τον κύκλο και δεν υπάρχει κάτι άλλο να μάθεις/κάνεις εδώ στην γή.
Μετά ποιός ξέρει μπορεί να ενσαρκωνόμαστε σε άλλους πλανήτες η και καθόλου και να γινόμαστε...
και θα συμφωνήσω απόλυτα με τον Μιχάλη απο πάνω.Οσοι λένε οτι βλέπουν προηγούμενες ζωές γιατί όλοι ήταν κλεοπάτρες ? lol. Για να δείς προηγούμενη ενσάρκωση πρέπει να είσαι γενικά εκπαιδευμένος σε yoges μαγείες κλπ κλπ...Δεν ξυπνάς ένα πρωί και λες οτι με βάση το όνειρο που είδα χθές ήμουν ο Πλάτωνας...
Μιχάλης :
Επίσης, ορισμένοι που θέλουν να τονώσουν τη ματαιοδοξία τους, υποστηρίζουν ότι υπήρξαν μεγάλοι και τρανοί στις προηγούμενες ζωές τους ενώ είναι λίγοι εκείνοι που θεωρούν ότι έζησαν ως απλοί άνθρωποι και όχι ως Κλεοπάτρες.
Έχω ακούσει όμως και πολλές περιπτώσεις ανθρώπων που κάνουν αναφορές σε προηγούμενες ζωές, χωρίς να αναφέρουν τίποτα για Κλεοπάτρες και Ναπολέοντες. Αναφέρουν πολλές φορές και μιά απλούστατη οικογενειακή ζωή σε μιά άλλη μακρινή μεριά του πλανήτη κάποια άλλη εποχή αλλά και πάλι δέν αλλάζει τίποτα και πολύ.
Κανείς δέν μπορεί να εγγυηθεί ούτε κάν οι ίδιοι άν αυτές οι αναφορές ισχύουν πραγματικά για προηγούμενες ζωές ή άν είναι μιά απλή ονειροπόληση. Πιθανότερο είναι να είναι ονειροπόληση γιατί ο άνθρωπος δέν μπορεί να έχει με την περιορισμένη του αντίληψη τόσο ισχυρότατα προσόντα. Ίσως να συμβαίνει αλλά σε πολύ σπάνιες περιπτώσεις αλλά και πάλι ο φορέας θα είναι εξαιρετικά συγκρατημένος σχετικά με τα μυστικά που θα φανερώσει στους υπόλοιπους ανθρώπους.
Έχω ακούσει όμως και πολλές περιπτώσεις ανθρώπων που κάνουν αναφορές σε προηγούμενες ζωές, χωρίς να αναφέρουν τίποτα για Κλεοπάτρες και Ναπολέοντες. Αναφέρουν πολλές φορές και μιά απλούστατη οικογενειακή ζωή σε μιά άλλη μακρινή μεριά του πλανήτη κάποια άλλη εποχή αλλά και πάλι δέν αλλάζει τίποτα και πολύ.
Κανείς δέν μπορεί να εγγυηθεί ούτε κάν οι ίδιοι άν αυτές οι αναφορές ισχύουν πραγματικά για προηγούμενες ζωές ή άν είναι μιά απλή ονειροπόληση. Πιθανότερο είναι να είναι ονειροπόληση γιατί ο άνθρωπος δέν μπορεί να έχει με την περιορισμένη του αντίληψη τόσο ισχυρότατα προσόντα.
Αυτό ακριβώς ήθελα να επισημάνω κι εγώ, ότι δηλαδή υπάρχουν πολλοί "ειδικοί" που πιθανόν να εκμεταλλεύονται την αφέλεια και τη ματαιοδοξία ορισμένων ατόμων. Πέραν τούτου, όμως, υπάρχουν όπως λες κι εσύ, πολλοί άλλοι που διηγούνται πως ζούσαν μια απλή, καθημερινή ζωή, χωρίς να είναι διάσημοι και μεγάλες προσωπικότητες.
Επίσης, συμφωνώ με την αναρώτησή σου, αν οι διηγήσεις αυτές αποτελούν αληθινές εμπειρίες ή ονειροπόληση, κυτταρική μνήμη ή κάτι άλλο που προς το παρόν μας διαφεύγει.
lady godiva
24-03-06, 17:14
γεια σας, φιλοι μου!
χαίρομαι που βρίσκομαι στη συντροφιά σας και επιλέγω να συμμετάσχω στο συγκεκριμένο θέμα, καθώς είχα το θάρρος να πω, την τύχη να πω, χαρακτηρίστε το όπως θέλετε να κάνω αναδρομή.
πάντα ήμουν περίεργη για το τί θα μπορούσε να συμβεί σε μια τέτοια διαδικασία, αλλά δεν σας κρύβω ότι πήγα καλώς προκατειλλημένη, μιας και πιστεύω ακραδαντα στη θεωρία περί μετενσάρκωσης!
τα αποτελέσματα της αναδρομής ήταν εκπληκτικά, αρκεί να σας πώ ότι πήρα πολλές απαντήσεις σε ζητήματα που με απασχολούσαν, καθώς και σε απλές καθημερινές συνήθειές μου.
προσοχή: δεν εκθειάζω, δεν προκαταβάλω και προπαντός δεν επιβάλλω, απλά καταθέτω την άποψή μου.
Καλώς ήρθες αγαπητή lady godiva στην παρέα μας!
Εγώ θα σου πρότεινα να μας καταθέσεις, πέρα απ' τις απόψεις σου, και την εμπειρία σου. Πότε το έκανες, πού, πόσο διήρκησε, τι έμαθες, τι πιστεύεις για όλα αυτά. :) Ξέρω ότι ακόμα δε γράφτηκες και σε έπιασα απ' τα μούτρα, αλλά νομίζω θα είναι πολύ ενδιαφέρον να μας περιγράψει κάποιος από πρώτο χέρι τη διαδικασία μιας αναδρομής στο παρελθόν. Φαντάζομαι πως έγινε μετά από ύπνωση, σωστά; Περιμένω λοιπόν περισσότερες λεπτομέρειες.
Φιλικά,
Αντωνία
Knight MIXAIL
29-03-06, 23:41
ποσος κοπος και ποση αγωνια για να μπορεσει ο ανθρωπος να γνωρισει
τον εαυτο του. το κατορθωνει ποτε σε μια ζωη ??
η ανοδος στην τελειοτητα ειναι μακρια. σκονταφτουμε σηκωνομαστε παλευουμε
προχωραμε, οπισθοχωρουμε, συνεχως ανεβαινουμε.
η αρχαια ελληνικη σκεψη -σε αντιθεση με την ανατολικη- δεν δινει ακριβη αριθμο ζωων. ο
πλατων κανει μια αναφορα σε εναν διαλογο του, αλλα αυτο για να δωσει την εικονα μιας
ολοκληρωσης παρα το μεγεθος του αριθμου.
κατα τον μυητικο μυθο της περσεφονης, μετα την ζωη στον υλικο κοσμο, υπαρχει ενα
"διαλειμα" στην ουρανιο πατριδα, πριν την επιστροφη της και παλι στο κοσμο της υλιος.
τωρα αν το διαλειμα ειναι σε αλλους πλανητες η στα ιλισια πεδια .....
τουτο το πηγαινε-ελα γινεται συνεχως μεχρις να εμφανιστει ο θειος εραστης
ο διονυσος ο ελευθερευς. αν προτιματε ο ι.χ.
ειναι αυτος που δειχνει τον δρομο προς την τελειωτικη απελευθερωση.
καθως τα παντα κρινοντα απο τις δικες μας, απολυτα προσωπικες, πραξεις,-δηλαδη
τις πραξεις μας ολες χωρις να γινεται δεκτη καμμια δικαιολογια- μεχρι να κατακτησουμε
την ενεργητικοτητα της πληρους αγαπης -"πραττειν το καλο απολυτως" και "πραττε
στους αλλους καθε τι καλο που και αυτοι επιθυμεις να πραττουν σε σενα"- αυτο το πηγαινε
ελα δεν σταματα
ο ουρανιος πατερας μας περιμενει παντα σας ασωτους υιους.
ειναι στο χερι μας να το πετυχουμε. ο χρονος εχει σημασια μονο για μας.
φίλε ιππότη, νομίζω πως δίνεις μια ακόμα ενδιαφέρουσα διάσταση στο θέμα της μετενσάρκωσης. είναι αρκετό, άραγε, το διάστημα μιας ζωής για να επανορθώσει ο άνθρωπος όλα τα "κακά" που έκανε? φτάνει μια ζωή για να κατακτήσει κανείς την υποσχόμενη θέωση? η θεωρία της μετενσάρκωσης λέει πως ο κύκλος των ζωών συνεχίζεται, άλλοτε με βήματα προς τα μπρος και άλλοτε προς τα πίσω. και πάλι, είναι τόσο σχετικός ο τρόπος με τον οποίο συμπεριφερόμαστε, τόσο αλληλοεξαρτώμενος με δεκάδες, χιλιάδες ίσως παράγοντες, που μου ακούγεται κάπως άδικο και βιαστικό να κριθεί κανείς από μία και μόνη ζωή.
θα ήθελα να ρωτήσω κάτι. τι πρέπει να κάνει κάποιος για να μάθει ποιός ήταν στην προηγούμενή του ζωή;
εγώ πάντως κάποια μέρα θα το ψάξω πολύ αυτό το θέμα. όχι για να βοηθηθώ όπως λένε οι περισσότεροι, αλλά έτσι για να ξέρω. θα ήθελα να ήμουν κάτι σπουδαίο στην προηγούμενή μου ζωή, για να εμπνέω σεβασμό. (πείτε με ψώνιο, αλλά αυτή είναι η αλήθεια...:)
Νομίζω ότι ο πιο συνηθισμένος τρόπος να μάθεις πράγματα για το "παρελθόν" σου είναι η ύπνωση. Έτσι μόνο μπορείς να αφεθείς και να ταξιδέψεις πίσω, ενώ οι πύλες των ασυνείδητου ανοίγουν διάπλατα και μπορείς ελεύθερα να της διαβείς με τη βοήθεια του οδηγού-υπνωτιστή. Δυστυχώς, δεν ξέρω πού ακριβώς πρέπει να πας και κατά πόσο είναι πιστά τα αποτελέσματα. Πάντως έχουν αναφερθεί απίστευτα και αξιοπερίεργα πράγματα από αυτούς που το δοκίμασαν. Ελπίζω η φίλη lady godiva να μας πει κάποια στιγμή τη δική της εμπειρία.
ναι, είναι ο πιο συνηθισμένος αλλά ταυτόχρονα και ο πιο αμφιλεγόμενος τρόπος, γιατί πολλοί υποστηρίζουν πως κατά τη διάρκεια της ύπνωσης ο εγκέφαλος κάνει μια κοπτική - ραπτική στις κάθε είδους πληροφορίες που έχει συλλέξει από πολλές πηγές σε όλη του τη ζωή, με τον ίδιο περίπου τρόπο που συμβαίνει και κατά τη δημιουργία των ονείρων.
εγώ έχω υποβληθεί μια φορά σε ύπνωση και τα όσα είδα δεν στοιχειοθετούσαν (στη δική μου περίπτωση) μια προηγούμενη ζωή αλλά υπήρξαν θα έλεγα συμβολικές απεικονίσεις εμπειριών και θέσεων της παρούσας ζωής...
Knight MIXAIL
15-04-06, 18:39
αγαπητε μιχαλη,
νομιζω πως δεν υπαρχει οπισθοδρομιη. αν πχ καποιος μαθητης δεν περασει
καποια ταξη στο σχολειο, δεν οπισθοχωρει, απλα δεν πηγαινει στην επομενη,
επαναλαμβανει το "μαθημα'. ολοι μας(?), εχουμε κατακτησει το επιπεδο του ανθρωπου.
δεν ειναι δυνατον να γινουμε ξανα φυτα.
τωρα στο επιπεδο του ανθρωπου, η αναπτυξη και η πορεια προς την ουρανια πατριδα, εχει πολλα μαθηματα, που μπορουμε να λαβουμε, απο ποικιλα σταδια της ζωης. δηλαδη επειδη τωρα ειμαστε πχ παριες, ιδιωτικοι η δημοσιοι υπαλληλοι, μετριας μορφωσης και μικροαστοι, δεν σημαινει οτι στην αλλη ζωη θα γινουμε βασιλιαδες, μεγαλοεπιχειρηματιες, πρωθυπουργοι, ιερεις η κλπ.
αντιθετα μαλιστα εδω η οπισθοδρομηση ειναι δυνατη και πολλες φορες επιβαλλεται να γινει.
βεβαια, αν ειναι ετσι πως ερμηνευουμε αποσπασματα οπως :
α) εμπεδοκλης "μέχρι τώρα έχω υπάρξει και ως νέος και ως νέα και ως θάμνος και ως πουλί και ως άφωνος ιχθύς που καταδύεται στην θάλασσα"
β)αναφορές του πλάτωνα, στον μύθο του ηρος (πολιτεία), όπου αναφέρει ότι η ψυχή του αιαντα ενσαρκώθηκε σε σώμα λιονταριού, ενώ του ορφέα προτίμησε σώμα κύκνου.
απαντηση δινει ο απουληιος στο γεμάτο αλληγορίες έργο του ‘χρυσός όνος’. σε αυτο μπορούμε να δούμε τα βάσανα της ανθρωποψυχης που κατοικεί μέσα σε σώμα γαιδάρου.
ετσι κατα την γνωμη μου οι αναφορές του πλάτωνα του πυθαγόρα του εμπεδοκλή κλπ, είναι συμβολικές και αφορούν σε μυστικές αναλογίες των ζώων με ομάδες ψυχών, αστερισμούς η μυητικές ονομασίες. όπως έκαναν πχ και οι αιγύπτιοι με τις ζωόμορφες θεότητες τους, που όλοι ήξεραν ότι ήταν σύμβολα ανώτερων κόσμων και όχι βέβαια πραγματικά όντα
Knight MIXAIL
15-04-06, 18:53
βαση βεβαια της ολη συζητησης ειναι η πιστη στην υπαρξη αλλα και την αθανασια της ψυχης
σε θεματα "πιστης" δεν υπαρχουν αποδειξεις μονο εμπειριες, σκεψεις
και φιλοσοφιες διδασκαλων, ενορατικων, ποιητων.
θυμαμαι, απο το σχολειο, ενα μικρο ποιημα, απο την συλλογη "φωτερα σκοταδια" του γ δροσινη,
τι λοιπον? της ζωης μας το συνορο
θα το δειχνει ενα ορθο κυπαρισσι ?
κι απ οτι ειδαμε ακουσαμε αγγιξαμε
ταφου γη θα μας εχει χωρισει ?
οτι αγγιζουμε ακουμε και βλεπουμε
τουτο μονο ζωη μας το λεμε ?
κι αυτο τρεμουμε μηπως το χασουμε
και χαμενο στους ταφους το κλαιμε ?
σ οτι αγγιζομε ακουμε και βλεπουμε
της ζωης μας ο κοσμος τελειωνει ?
τιποτα αλλο ? στερνο μας απορριμα
το κορμι, που σκορπιεται και λιωνει ?
κατι ανεγγιχτο ανηκουστο αθωρητο
μηπως κατω απο τους ταφους ανθιζει ?
κι οτι μεσα μας κρυβεται αγνωριστο
μηπως περ' απο το θανατο αρχιζει ?
η ψυχη μας ταξιδευτρα μεσ τ απειρο
σταλαμιδα νερου μηυπως μοιαζει
π' ανεβαινει στα νεφη απ τα πελαγα
κι απ τα νεφη στους καμπους σταλαζει ?
μηπως οτι θαρουμε βασιλεμα
γλυκοχαραμα αυγης ειναι περα
κι αντι ναρθει μια νυκτα αξημερωτη
ξημερωνει μι αβραδιαστη μερα ?
μηπως ειν η αληθεια στο θανατο
κι η ζωη μηπως κρυβει τη πλανη
οτι λεμε πως ζη μηπως πεθανε
κι ειναι αθανατο οτι εχει πεθανει ?
η ψυχή έχει χρώμα.....σχήμα....βάρος...«link» με το νου....βλέπει
...είναι αυτοκίνητη αν και φυλακισμένη.....
Με όλες αυτές τις "αισθήσεις" της προσδίδεις καθαρά ανθρώπινη φύση ;(με την έννοια της αναγνωρισιμότητάς της...).
Όλα αυτά τα χαρακτηριστικά ενυπάρχουν στον άνθρωπο σα "δεύτερη φύση";;;
Δε ξέρω αν καταλαβαίνεις φίλε Lux τι εννοώ, αλλά ομολογουμένως διαφορετική η προσσέγγισή σου και ενδεχομένως ενδιαφέρουσα.. :)
Για συνέχισε... :rolleyes:
epimytheas
15-05-06, 14:09
Παλιότερα είχα προβληματιστεί έντονα με το θέμα μιας πιθανής μετανάστευσης της ψυχής, γράφοντας ένα ποστ και δανειζόμενος τον τίτλο του τραγουδιού του Ελληνικού συγκροτήματος Τρύπες, "Ταξιδιάρα Ψυχή". Για κάποιον λόγο έβλεπα την ψυχή σαν κάτι που δεν μας ανήκει, δεν μπορούμε να το ελέγξουμε, έχει την δική της πορεία και "σχέδιο", ανεξάρτητα με τα δικά μας πεπραγμένα (αυτά που καθορίζει η νόηση μας-Νούς και Ψυχή 2 δυνάμεις που λειτουργούν σε διαφορετικό επίπεδο) και εν τέλει ελέγχεται και προέρχεται από μια πηγή εκτός της δικής μας Αντίληψης.
Αργότερα είδα το θέμα από μια διαφορετική οπτική γωνία και αναρωτήθηκα αν τελικά υπάρχει Ψυχή ή όχι και ποιός είναι ο ορισμός της. Οι ιδιότητες που αποδίδονται στην ψυχή δεν διαφέρουν καθόλου από αυτές που ορίζουμε και την συνείδηση. Έχει ανάγκη ο άνθρωπος να πιστέψει στην ύπαρξη της Ψυχής και στο επέκεινα, αλλιώς αυτό το αόριστο αίσθημα σκοπού και προορισμού που όλοι έχουμε μέσα μας, είναι κάτι πλαστό, μια ψευδαίσθηση, μια αυταπάτη που την δημιουργεί ο τρόμος της Ανυπαρξίας και μιας Ζωής χωρίς νόημα και τελικό σκοπό. Ίσως κάποιοι να θεωρήσουν πως μια τέτοια αντίληψη είναι μηδενιστική, όμως δεν παύει να αποτελεί μια πιθανότητα βιώσιμη και πιστεύω πως κάθε άνθρωπος στον χώρο της Αναζήτησης οφείλει να κρατάει μια αμερόληπτη στάση απέναντι σε όλα τα μυστήρια που ερευνά.
Ως εκ τούτου, θα παρακαλούσα Lux να μου πείς από που αντλείς αυτή την βαθιά πεποίθηση πως η ψυχή έχει σχήμα και χρώμα, βάρος, link με το σώμα κλπ. Συγγνώμη αν ακουστώ λίγο αιρετικός σε αυτό το ζήτημα, αλλά φαίνεται πως για σένα δεν αποτελεί μυστήριο η Ψυχή, έχεις ήδη αποφασίσει πως υπάρχει και έχει όλες τις ιδιότητες που αναφέρεις παραπάνω. Αν γνωρίζεις κάτι περισσότερο από μένα, θα σε παρακαλούσα να το μοιραστείς, γιατί προβληματίζομαι κι εγώ έντονα με αυτό το ζήτημα και κάθε πληροφορία θα μου φανεί χρήσιμη στο να ξεδιαλύνω το Μυστήριο της Ψυχής.
Πιστεύω πως το ερώτημα που θέτω για άλλη μια φορά έδώ είναι το ίδιο που θέτω σε κάθε ποστ που αναφέρεται άμεσα ή έμμεσα στην ψυχή. Εφόσον όλα αυτά τα ζητήματα, σχετίζονται με την ψυχή, αν αυτή δεν υπάρχει τελικά παύουν να υφίστανται;
Υπάρχει τελικά η ψυχή;
polykarpos
29-05-06, 14:20
Ο χριστιανισμός είναι κατηγορηματικά αντίθετος σε αυτές τις απόψεις, θεωρώντας ότι κάθε άνθρωπος έχει μια και μοναδική ζωή να ζήσει πριν κατευθυνθεί (μετά θάνατον) στην Κόλαση ή στον Παράδεισο, ανάλογα με τις πράξεις του. Ως ένα από τα επιχειρήματά του χρησιμοποιεί την παραβολή του φτωχού και του πλούσιου Λαζάρου, που δεν μπορούν να επιστρέψουν στη ζωή για να προειδοποιήσουν τους συγγενείς τους για το τι συμβαίνει στη μετά θάνατο ζωή.
Φίλε μου
υπάρχει και άλλο ποιό σημαντικό , για το θέμα της μετενσάρκωσης - μετεψύχωσης , αυτό .
<< ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ Γ΄
1 ΗΝ δε άνθρωπος εκ των Φαρισαίων, Νικόδημος όνομα αυτω, άρχων των Ιουδαίων. 2 ούτος ήλθε προς αυτόν νυκτός και είπεν αυτω• ραββί, οίδαμεν ότι από Θεού ελήλυθας διδάσκαλος• ουδείς γαρ ταύτα τα σημεία δύναται ποιείν α συ ποιείς, εάν μη ή ο Θεός μετ' αυτού. 3 απεκρίθη Ιησούς και είπεν αυτω• αμήν αμήν λέγω σοι, εάν μη τις γεννηθή άνωθεν, ου δύναται ιδείν την βασιλείαν του Θεού. 4 λέγει προς αυτόν ο Νικόδημος• Πως δύναται άνθρωπος γεννηθήναι γέρων ων; μη δύναται εις την κοιλίαν της μητρός αυτού δεύτερον εισελθείν και γεννηθήναι; 5 απεκρίθη Ιησούς• αμήν αμήν λέγω σοι, εάν μη τις γεννηθή εξ ύδατος και Πνεύματος, ου δύναται εισελθείν εις την βασιλείαν του Θεού. 6 το γεγεννημένον εκ της σαρκός σάρξ εστι, και το γεγεννημένον εκ του Πνεύματος πνεύμά εστι. 7 μη θαυμάσης ότι είπόν σοι, δεί υμάς γεννηθήναι άνωθεν. 8 το πνεύμα όπου θέλει πνεί, και την φωνήν αυτού ακούεις, αλλ' ουκ οίδας πόθεν έρχεται και που υπάγει• ούτως εστί πας ο γεγεννημένος εκ του Πνεύματος. 9 απεκρίθη Νικόδημος και είπεν αυτω• Πως δύναται ταύτα γενέσθαι; 10 απεκρίθη Ιησούς και είπεν αυτω• συ ει ο διδάσκαλος του Ισραήλ και ταύτα ου γινώσκεις; >>
Από αυτό το διάλογο προκύπτει περίτρανα ότι μόνο η πνευματική αναγέννησις δια του Βαπτίσματος μπορεί να υπάρξει .
7 μη θαυμάσης ότι είπόν σοι, δεί υμάς γεννηθήναι άνωθεν. 8 το πνεύμα όπου θέλει πνεί, και την φωνήν αυτού ακούεις, αλλ' ουκ οίδας πόθεν έρχεται και που υπάγει• ούτως εστί πας ο γεγεννημένος εκ του Πνεύματος.
Φίλε Πολύκαρπε, ειλικρινά αν και δέχομαι και σέβομαι την άποψή σου, ωστόσο οφείλω να σου πω πως με αυτά τα λόγια του Ιησού δεν καταρρίπτεται απαραίτητα η πιθανότητα της μετενσάρκωσης, μπορεί μάλιστα και να ενισχύεται.
"το πνεύμα όπου θέλει πνεί, και την φωνήν αυτού ακούεις, αλλ' ουκ οίδας πόθεν έρχεται και που υπάγει" Το πνεύμα λοιπόν, ισχυρίζεται ο Ιησούς ότι δεν γνωρίζουν οι άνθρωποι από που έρχεται και που πηγαίνει. Άρα, δεν αποκλείει την πιθανότητα (το τονίζω) μιας ή περισσοτέρων μετενσαρκώσεων, έστω και αν αυτές μπορεί να συμβαίνουν σε εκείνους μόνο που είναι "γεννημένοι εκ του Πνεύματος".
Βλέπετε λοιπόν, πως μπορεί να υπάρχουν διάφορες ερμηνείες σε ένα γραπτό κείμενο, οι οποίες μπορεί να είναι εξίσου σωστές. Και επειδή δεν γνωρίζουμε ουσιαστικά τη σωστή απάντηση από το παραπάνω απόσπασμα, είμαστε κατά κάποιον τρόπο αναγκασμένοι να είμαστε ανοιχτοί στους συλλογισμούς μας.
polykarpos
31-05-06, 14:42
Φίλε Πολύκαρπε, ειλικρινά αν και δέχομαι και σέβομαι την άποψή σου, ωστόσο οφείλω να σου πω πως με αυτά τα λόγια του Ιησού δεν καταρρίπτεται απαραίτητα η πιθανότητα της μετενσάρκωσης, μπορεί μάλιστα και να ενισχύεται.
"το πνεύμα όπου θέλει πνεί, και την φωνήν αυτού ακούεις, αλλ' ουκ οίδας πόθεν έρχεται και που υπάγει" Το πνεύμα λοιπόν, ισχυρίζεται ο Ιησούς ότι δεν γνωρίζουν οι άνθρωποι από που έρχεται και που πηγαίνει. Άρα, δεν αποκλείει την πιθανότητα (το τονίζω) μιας ή περισσοτέρων μετενσαρκώσεων, έστω και αν αυτές μπορεί να συμβαίνουν σε εκείνους μόνο που είναι "γεννημένοι εκ του Πνεύματος".
Βλέπετε λοιπόν, πως μπορεί να υπάρχουν διάφορες ερμηνείες σε ένα γραπτό κείμενο, οι οποίες μπορεί να είναι εξίσου σωστές. Και επειδή δεν γνωρίζουμε ουσιαστικά τη σωστή απάντηση από το παραπάνω απόσπασμα, είμαστε κατά κάποιον τρόπο αναγκασμένοι να είμαστε ανοιχτοί στους συλλογισμούς μας.
Φίλε Μιχάλη
Έβαλα όλο το περιστατικό για να αποφύγω κάθε παρεξήγηση γιατί τα ερωτήματα του Νικόδημου είναι σαφέστατα.
Ο Χριστός ομιλεί περί του Αγίου Πνεύματος και όχι περί κάπου πνεύματος - ψυχής που μπορεί να ξαναγεννηθεί . Αν εσείς βλέπετε κάποιον άλλον συμβολισμό , μήπως μπορείτε να μου πήτε που τον στηρίζετε ;
Για το αν υπαρχει ψυχη δεν το συζηταω ειναι κατι παραπανω απο σηγουρο!
Μετενσρκωση?χμμμ...
Γιατι οχι,τοσα πολλα εχουμε ακουσει...
Αλλα το ποιο σηγουρο ειναι να συνεχιζουμε να ζουμε σε αλλο φασμα φωτος!
Frodo,
Να μην θεωρείς τίποτα σίγουρο (δεν αμφισβητώ την ύπαρξη ψυχής). Ένα ρητό λέει (του einstein, αν θυμάμαι καλά): "Η άγνοια γεννά συχνότερα την βεβαιότητα παρά η γνώση".
Τι εννοείς, αγαπητέ, όταν λες άλλο φάσμα φωτός; Μάλλον κάτι άλλο θα ήθελες να πεις και δεν το εξέφρασες σωστά. Φάσμα φωτός είναι όρος της φυσικής. Καταλαβαίνω, βέβαια, τι θες να πεις, αλλά όχι απόλυτα.
Με τιμή,
Σύμφωνα με το χριστιανικό δόγμα δεν ισχύει η μετενσάρκωση (η διδασκαλία της οποίας είναι εφεύρεση των θρησκειών της άπω ανατολής).
Μετά το θάνατο ακολουθεί ανάσταση και κρίση νεκρών.
Δεν νοείτε να είσαι χριστιανός ορθόδοξος και να πιστεύεις σε μετενσάρκωση.
Αυτά προς τους φίλους χριστιανούς.
Σύμφωνα με το χριστιανικό δόγμα δεν ισχύει η μετενσάρκωση
Δεν νοείτε να είσαι χριστιανός ορθόδοξος και να πιστεύεις σε μετενσάρκωση
Σύμφωνα με ένα χριστιανικό ή και άλλο μυαλό μπορεί να μη νοείται
Με το μυαλό κάποιου άλλου όμως ;
Πόσων ειδών μυαλά υπάρχουν , έχεις σκεφτεί ;
Και ποίος μπορεί να κρίνει τόσα μυαλά με μιάς ;
Η τελική κρίση λοιπόν πρέπει να αφορά την αποκατάσταση μας στο σύμπαν και οι επιμέρους κρίσεις την επανακάθοδό μας στην αποκαλούμενη ζωή .
Ξανά και ξανά και ξανά μέχρι να μην υπάρξει Λόγος και Αιτία.
Απόσπασμα από το ευαγγέλιο του Ματθαίου 12:43-45 (τα σχόλια μου σε παρένθεση):
Και όταν το ακάθαρτο πνεύμα (μια ψυχή που δεν σώθηκε, δεν πέτυχε την απελευθέρωση) βγει από τον άνθρωπο (το ανθρώπινο σώμα), περνάει μέσα από άνυδρους τόπους (το Λίμπο ή ο Όρχος των αρχαίων, το πρώτο στάδιο της κόλασης), και ζητάει ανάπαυση, και δεν βρίσκει (διαβάστε Το βιβλίο των Νεκρών του Σαμαέλ Αούν Βεόρ για το τι συμβαίνει μετά θάνατον και γιατί η ψυχή δεν βρίσκει ανάπαυση).
Τότε λέει: Ας γυρίσω στο σπίτι μου (το ανθρώπινο σώμα είναι ο οίκος της ψυχής), απ' όπου βγήκα. Και αφού έρθει, το βρίσκει αδειανό, σκουπισμένο και στολισμένο (γιατί δόθηκε στην ψυχή ένα νέο σώμα).
Τότε, πηγαίνει (πορεύεται τα πρώτα χρόνια ως ένα αξιαγάπητο μωρό) και παίρνει μαζί του άλλα επτά πνεύματα (αφού αναπτύξει την προσωπικότητα) πονηρότερα απ' αυτό, και αφού μπουν μέσα, κατοικούν εκεί (γίνονται τα ψυχικά πρόσθετα ή ακόλουθα ή ελαττώματα της ψυχής, το μικρό χαμογελαστό μωράκι έγινε τώρα ένας μεγάλος γεμάτος ελαττώματα άνθρωπος)· και γίνονται τα τελευταία χειρότερα από τα πρώτα (η ψυχή με τα πονηρά πνεύματα με κάθε νέα ύπαρξη ενισχύεται από τις εμπειρίες της ζωής και γίνεται πιο πολύπλοκη). Έτσι θα είναι και σ' αυτή την πονηρή γενεά.
Αντί του ΕβρεοΕ συγγραφέα που παραθέτεις θα προτιμήσω τους Έλληνες φιλοσόφους οι οποίοι πίστευαν ότι το σώμα είναι η φυλακή της ψυχής και όχι η φυσική «πρώτη» κατοικία της , ούτε καν το εξοχικό της .
Όσο για τα επτά πνεύματα είναι προφανές ότι έχει αντιγράψει τα επτά καλύμματα της ψυχής πριν τη τελική αγνή συμπαντική αιθερονοητική «ουσία»
Kai γιατι να περιμενουμε να μας δωσουν το κωνειο και να μην το παρουμε οικοιοθελως μια ωρα αρχιτερα;
Γιατί δε θα προλάβεις να ολοκληρώσεις την απαιτούμενη συμπαντική ενσάρκωση .Aκόμη και το τελευταίο δευτερόλεπτο σου είναι χρήσιμο και καθοριστικό για το επόμενο come back .
Εξ άλλου το κώνειο στάζει από μόνο του όταν το ποτήρι ξεχειλίσει .
Η φυλακη απαιτειται λοιπον απο το Συμπαν;
Αν ναι, οποιος ''αντιμαχεται'' την φυλακη (υλικο σωμα) δεν αντιμαχεται το Συμπαν;
και νομιζω οτι καποιος απο τους Ελληνες φιλοσοφους ελεγε ''οτι ειναι να κανουμε να το κανουμε σε αυτην την ζωη''.
Οι κυκλοι των μετενσαρκωσεων δεν χρειαζεται απαραιτητα να ειναι παραπανω της μιας βιολογικης ζωης.
Νομιζω.
Και ποιος καθοριζει ποιο θα ειναι αυτο το τελευταιο δευτερολεπτο;
Το οντως τελευταιο;;
Αν μπορεις να δραπετευσεις καντο.
και αν ειναι το Συμπαν να εχει αποφασισει οτι δεν θα τα καταφερεις, μην ανησυχεις που θα προσπαθησεις γιατι θα αποτυχεις.
και αφου θα αποτυχεις απο την αλλη γιατι να το προσπαθησεις;
Μα γιατι δεν εισαι το Συμπαν για να ξερεις οτι οντως αυτο ειναι το τελευταιο σου δευτερολεπτο.
Νομιζω και παλι.
Μπορεί να μην είσαι ολόκληρο το σύμπαν αλλά είσαι ένα ζωντανό κύτταρο του , και όταν σταματήσεις να είσαι ορατό κύτταρο παραμένεις ζωντανό αλλά αόρατο κύτταρο .
Ποτέ δε θα σταματήσεις να είσαι η ύλη η ενέργεια .
Αχχχχ αυτή η ειμαρμένη αποφασίζει για όλα .....
Το πεπρωμενο φυγειν αδυνατον μεν
αλλα ''εισαι αξιος της μοιρας σου'' απο την αλλη.
Απόσπασμα από το ευαγγέλιο του Ματθαίου 12:43-45 (τα σχόλια μου σε παρένθεση):
Και όταν το ακάθαρτο πνεύμα (μια ψυχή που δεν σώθηκε, δεν πέτυχε την απελευθέρωση) βγει από τον άνθρωπο (το ανθρώπινο σώμα), περνάει μέσα από άνυδρους τόπους (το Λίμπο ή ο Όρχος των αρχαίων, το πρώτο στάδιο της κόλασης), και ζητάει ανάπαυση, και δεν βρίσκει (διαβάστε Το βιβλίο των Νεκρών του Σαμαέλ Αούν Βεόρ για το τι συμβαίνει μετά θάνατον και γιατί η ψυχή δεν βρίσκει ανάπαυση).
Τότε λέει: Ας γυρίσω στο σπίτι μου (το ανθρώπινο σώμα είναι ο οίκος της ψυχής), απ' όπου βγήκα. Και αφού έρθει, το βρίσκει αδειανό, σκουπισμένο και στολισμένο (γιατί δόθηκε στην ψυχή ένα νέο σώμα).
Τότε, πηγαίνει (πορεύεται τα πρώτα χρόνια ως ένα αξιαγάπητο μωρό) και παίρνει μαζί του άλλα επτά πνεύματα (αφού αναπτύξει την προσωπικότητα) πονηρότερα απ' αυτό, και αφού μπουν μέσα, κατοικούν εκεί (γίνονται τα ψυχικά πρόσθετα ή ακόλουθα ή ελαττώματα της ψυχής, το μικρό χαμογελαστό μωράκι έγινε τώρα ένας μεγάλος γεμάτος ελαττώματα άνθρωπος)· και γίνονται τα τελευταία χειρότερα από τα πρώτα (η ψυχή με τα πονηρά πνεύματα με κάθε νέα ύπαρξη ενισχύεται από τις εμπειρίες της ζωής και γίνεται πιο πολύπλοκη). Έτσι θα είναι και σ' αυτή την πονηρή γενεά.
Η αλήθεια είναι πως αποτελεί ένα διφορούμενο σημείο το παραπάνω απόσπασμα από το Κατά Ματθαίον, πάντως η πλήρης ανάγνωση του κειμένου μας δείχνει πως ο Ιησούς αναφερόταν στο τι συμβαίνει σε ένα πονηρό πνεύμα (όχι σε άνθρωπο), όταν αυτό βγει έξω από τον άνθρωπο που κατοικούσε (μέσω εξορκισμού). Το πνεύμα περιπλανιέται σε έρημους τόπους, αφιλόξενους και ζητάει να επιστρέψει πίσω στον άνθρωπο που το συντηρούσε. Εάν ο άνθρωπος δεν είναι ενδυναμωμένος μέσω της προσευχής και της άσκησης, τότε το πνεύμα ξαναέρχεται μέσα του, μαζί με ένα μεγαλύτερο ακόμα πλήθος πνευμάτων. Οπότε, νομίζω πως στο απόσπασμα αυτό δέν γίνεται καμία αναφορά στη μετενσάρκωση...
Δεν θα συμφωνησω Μιχαλη για το οτι η αναφορα γινεται για καποιο πνευμα=δαιμονας (ΧΩΡΙΣ να θυμαμαι τι λεει το πληρες κειμενο) και ισως σαν μια καποια αποδειξη ειναι το συμβαν με τον δαιμονισμενο που ο Ιησους εξορκισε και εστειλε την λεγεωνα των πνευματων σε ενα κοπαδι χοιρων.
Το πνευμα οταν το εξορκιζεις (το βγαζεις απο εκει που εχει εισελθει χωρις την θεληση του) πρεπει να το στειλεις καπου αλλου.Στην περιπτωση του Ιησου σε ενα κοπαδι χοιρων.Καπου πρεπει να παει και οχι να το αφησεις να περιπλανιεται ελευθερο πλεον, γιατι μπορει να μπει ακομα και σε αυτον που τον εβγαλε.
Σε μια, γατα, ψαρι, πουλι, στο διαολο, στο πυρ το εξωτερο.Καπου πρεπει να το στειλεις.
Χρήστο μου, το κείμενο μιλάει για "ακάθαρτο πνεύμα", άρα είναι σαφές πως αναφέρεται σε δαίμονα, πολύ περισσότερο όταν συνεχίζει παρακάτω λέγοντας " όταν δε το ακάθαρτο πνεύμα εξέλθει από του ανθρώπου". Δεν αποκλείω την πιθανότητα της ερμηνείας της λέξης άνθρωπος ως "σώμα", αλλά τη θεωρώ κάπως τραβηγμένη...
Το πνευμα οταν το εξορκιζεις (το βγαζεις απο εκει που εχει εισελθει χωρις την θεληση του) πρεπει να το στειλεις καπου αλλου.Στην περιπτωση του Ιησου σε ενα κοπαδι χοιρων.
Ναι οκ αλλά γιατί σε χοίρους ...;
Γιατί οι μουσουλμάνοι δε τρωνε χοιρινό;
Γιατί στα Ελευσίνια οι μύστες έπρεπε να αγοράσουν *να μεταφέρουν να πλύνουν στη θάλασσα και τέλος να θυσιάσουν χοίρους και όχι γαλοπούλες ,ζαρκάδια η ότι αλλο;
*Στην Ειρήνη του Αριστοφάνη ο Τρυγαῖος ζητάει από τον Ερμή τρεις δραχμές ώστε να προλάβει να μυηθεί πριν πεθάνει...
ἐς χοιρίδιόν μοί νυν δάνεισον τρεῖς δραχμάς·
δεῖ γὰρ μυηθῆναί με πρὶν τεθνηκέναι.(στιχ,374)
Μήπως η σφαγή του χοίρου ήταν μια εξιλεαστική θυσία;
μήπως το ζώο πέθαινε στη θέση του μυημένου και ο μύστης ξαναγεννιόταν ως νέος αναμάρτητος άνθρωπος;
Οι μύστες έπλεναν στη θάλασσα η στο ποταμό το ζώο πριν το θυσιάσουν. Χωρίς την απαιτούμενη θυσία δε θα μπορούσε να ακούσουν αυτά που είχαν να πουν οι ιερείς ..
δι’ ἀπορρήτων ἀκούειν ὡς ὀλιγίστους, θυσαμένους οὐ χοῖρον ἀλλά τι μέγα καὶ ἄπορον θῦμα, ὅπως ὅτι ἐλαχίστοις συνέβη ἀκοῦσαι. Πλάτων-πολιτεία Β 378,α
Δ.
Xmmmm, οντως προκειται για καποιον δαιμονα.
Αλλα οχι οποιον και οποιον.
Αλλα για τον Αρχιδαιμονα τον ιδιο.Τον Σατανα, τον Διαβολο.
Ως αυτος λογιζομενος σαν ο υπαιτιος της ''σαπροτητας του δεντρου''
Σαν αυτος που ειναι υπαιτιος για την απομακρυνση μας απο τον Θεο και για ολες εν γενει τις ''κακες'' και ''ακαθαρτες'' σκεψεις και συμπεριφορες μας.
και οχι σαν ενα οποιο-οποιο πνευμα.
Ως καποιον που το ανθρωπινο σωμα το θεωρει σπιτι του.
νομιζω δηλαδη ετσι.
Ναι, έχεις κάποιο δίκιο αν και η πατερική παράδοση αναφέρει πως την ίδια συμπεριφορά - τάση έχουν και πολλοί άλλοι δαίμονες. Στο βιβλίο του Ενώχ και στο άρθρο που γράφτηκε πριν ένα χρόνο, δείχτηκε πως αυτοί οι δαίμονες πιθανώς να είναι τα πνεύματα των γιγάντων, τουλάχιστον σύμφωνα με αυτή την απόκρυφη εβραική παράδοση. Γιατί, ακόμα και ο λιγότερο ισχυρός δαίμονας, φαντάζομαι πως είναι κατά πολύ ισχυρότερος από ένα μέσο άνθρωπο.
Τα ερωτήματα και οι συνδέσεις που κάνει ο Λουξ με το χοιρινό, είναι ενδιαφέροντα και έχουν απασχολήσει τη σκέψη μου αρκετά. Ωστόσο κάλό θα ήταν να παραμείνουμε στο θέμα της μετενσάρκωσης...
Τα ερωτήματα και οι συνδέσεις που κάνει ο Λουξ με το χοιρινό, είναι ενδιαφέροντα και έχουν απασχολήσει τη σκέψη μου αρκετά. Ωστόσο κάλό θα ήταν να παραμείνουμε στο θέμα της μετενσάρκωσης...
Οι δέλφακες θέλουμε δε θέλουμε είναι συνδεδεμένοι με τη μετενσάρκωση .
Το πως ;
Είναι πασιφανές (μάλλον)
Ο χοίρος λόγω της συμπεριφοράς και του τρόπου ζωής του ,θεωρείται το πιο μιαρό ζώο .
Έτσι το πλύσιμο η θυσία και τελικά η βρώση του ,συμβολίζουν απλά αλλά κώδικα , τον εξαγνισμό το θάνατο και την αναγέννηση του ανθρώπου...
Αν δεν είναι αυτό σχετικό με τη μετενσάρκωση τότε τι είναι ;
Μάλλον είμαι εντός θέματος κι ας μη μου φαίνεται ....
Δ.
Η αλήθεια είναι πως αποτελεί ένα διφορούμενο σημείο το παραπάνω απόσπασμα από το Κατά Ματθαίον, πάντως η πλήρης ανάγνωση του κειμένου μας δείχνει πως ο Ιησούς αναφερόταν στο τι συμβαίνει σε ένα πονηρό πνεύμα (όχι σε άνθρωπο), όταν αυτό βγει έξω από τον άνθρωπο που κατοικούσε (μέσω εξορκισμού). Το πνεύμα περιπλανιέται σε έρημους τόπους, αφιλόξενους και ζητάει να επιστρέψει πίσω στον άνθρωπο που το συντηρούσε. Εάν ο άνθρωπος δεν είναι ενδυναμωμένος μέσω της προσευχής και της άσκησης, τότε το πνεύμα ξαναέρχεται μέσα του, μαζί με ένα μεγαλύτερο ακόμα πλήθος πνευμάτων. Οπότε, νομίζω πως στο απόσπασμα αυτό δέν γίνεται καμία αναφορά στη μετενσάρκωση...
Μετά θάνατον τί άλλο από το πνεύμα βγαίνει από τον άνθρωπο;
Αν εννοείς ως άνθρωπο το φυσικό σώμα, αυτό γίνεται χώμα από τα σκουλήκια.
Ο άνθρωπος δίχως το πνεύμα τί είναι; Το φυσικό σώμα από μόνο του δεν λειτουργεί, είναι μια μηχανή... χρειάζεται κάτι μέσα του να υπάρχει που να το χειρίζεται.
Μετά θάνατον τί άλλο από το πνεύμα βγαίνει από τον άνθρωπο;
H ψυχή , φίλε μου ....και η ψυχή δεν είναι πνεύμα ....
είναι κάτι αλλο ....
μάλλον το πνεύμα δε βγαίνει αφού (επι το πλείστον) δεν είναι εντός σώματος.. απλά Παραβρίσκεται δια του πρεσβευθέντος μορίου ...
Δ.
H ψυχή , φίλε μου ....και η ψυχή δεν είναι πνεύμα ....
είναι κάτι αλλο ....
μάλλον το πνεύμα δε βγαίνει αφού (επι το πλείστον) δεν είναι εντός σώματος.. απλά Παραβρίσκεται δια του πρεσβευθέντος μορίου ...
Δ.
Δεν μπορώ παρά να συμφωνήσω!
Ο όρος ψυχή και ο όρος πνεύμα δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται με τον ίδιο σκοπό.
Αυτό το έκανα, και ήταν λάθος μου, για να δηλώσω πως δεν είναι κάτι από το φυσικό σώμα που συνεχίζει μετά θάνατον.
[QUOTE=LuX][FONT=Palatino Linotype]
Ναι οκ αλλά γιατί σε χοίρους ...;
Γιατί οι μουσουλμάνοι δε τρωνε χοιρινό;
Γιατί στα Ελευσίνια οι μύστες έπρεπε να αγοράσουν *να μεταφέρουν να πλύνουν στη θάλασσα και τέλος να θυσιάσουν χοίρους και όχι γαλοπούλες ,ζαρκάδια η ότι αλλο;
Από όσο γνωρίζω οι αρχαίοι ιερείς (δεν ξέρω για όλους) δεν έτρωγαν χοιρινό κρέας γιατί ήταν ανάποδο ζώο.Όλα τα ζώα έχουν τις μεγαλύτερες ορμές τους στη γέμιση του φεγγαριού ,ενώ ο χοίρος τις έχει στη χάση και ειδικά όταν χάνεται εντελώς η σελήνη.Γι' και θεωρείται <<βρώμικο ζώο>>.
Γεια σε όλους,
ασχολούμαι εδώ και αρκετά χρόνια μαθαίνοντας για τον εσωτερισμό, τις θρησκείες, τον αποκρυφισμό και διάφορα σχετικά θέματα.
Σχετικά με τη μετενσάρκωση, εκτός από τη γνώριμη ινδουιστικοβουδιστική θεώρηση περί κάρμα και κύκλου των ενσαρκώσεων και απελευθέρωσης της τελοιοποιηθήσας ψυχής από τον κύκλο, υπάρχουν και διάφορες θεωρίες σχετικά με τον τρόπο που γίνονται οι μετενσαρκώσεις.
Συγκεκριμένα, είχε πάρει στο παρελθόν το μάτι μου κάποιες απόψεις σχετικά με το που και γιατί μετενσαρκώνονται οι ψυχές. Όσοι αποδέχονται τη θεωρία προφανώς πιστεύουν στην αθανασία της ψυχής και στις διαδοχικές μετενσαρκώσεις μέχρις ότου η ψυχή αποκαθαρθεί/αυτοσυνειδοποιηθεί και αποδράσει από την εκπτωτική κατάσταση των ανθρώπινων ενσαρκώσεων και κατοικήσει στο κέντρο της θεότητας με τον Δημιουργό. Αυτό που ψάχνω είναι ο τρόπος ενσαρκώσεων σε σχέση με το φύλο αλλά και με τη φυλή και την περιοχή.
Για να γίνω πιο συγκεκριμένος, σύμφωνα με κάποιους η ψυχή όσο εξελίσεται ενσαρκώνεται και στα δύο φύλα, αλλά η ενσάρκωση σε γυναίκα είναι κατώτερης στάθμης. Έτσι η ψυχή πρώτα ενσαρκώνεται ως γυναίκα και αν 'πετύχει' τότε στην επόμενη ενσάρκωση υποτίθεται έρχεται ως άνδρας και αν πετύχει τότε μπορεί να αποδράσει του κύκλου της ύλης. Η θεώρηση αυτή θεωρεί τη γυναίκα κατώτερη, όχι ως μέλος της ανθρώπινης κοινωνίας, αλλά ως ανθρώπινο όχημα της αθάνατης ψυχής, αφού βρίσκεται πιο κοντά στα της ύλης, αναπαραγωγή/σχέση με τη φύση, κτλπ.
Άλλη θεώρηση, αν θυμάμαι καλά αναφερόταν στην κάθοδο των ψυχών ανάλογα με τις φυλές, πχ έλεγε ότι οι νέες ψυχές κατεβαίνουν και είναι οι λαοί αυτοί που δημιουργούν πολιτισμό και κυριαρχούν μια συγκεκριμένη χρονική ιστορική περίοδο. Σύμφωνα με αυτή τη θεώρηση δηλαδή η Δύση και ιδίως οι βορειοευρωπαϊκοί λαοί αποτελούνται στην πλειοψηφία τουλάχιστον από νέες ψυχές τους τελευταίους αιώνες.
Δεν ξέρω πόσο γνωστές, περιθωριακές ή εναλλακτικές θεωρούνται οι θεωρήσεις αυτές και πόσες διαφορετικές υπάρχουν σχετικά με τη μετενσάρκωση/μετεμψύχωση, εκτός από τις πιο γνωστές και διαδεδομένες ινδουιστική, βουδιστική ή και την πυθαγόρεια θεώρηση. Αναζητώ βιβλία, ιστοσελίδες, άρθρα, κείμενα ή προσωπικές σας απόψεις σχετικά με όλα αυτά.
Αν υποθέσουμε ότι όλοι και όλα είμαστε κομμάτια μιας ενέργειας όπου αυτή εμπεριέχει τα πάντα, όπως και όλη την γνώσει, τότε αυτή η ενέργεια θέλοντας να γνωρίσει τον εαυτό της δημιούργησε ότι μέχρι σήμερα ξέρουμε και ότι θα μάθουμε στο μέλλον... Δλδ επέλεξε να γνωρίσει τον εαυτό της κάνοντας την γνώσει εμπειρία. Αυτό είναι μια γενική άποψη περί <<θεού>>...
.Αυτή η πρωταρχική ενέργεια ασφαλώς ξεκίνησε από το απόλυτο τπτ και πέρασε μέσα από τις διαστάσεις ώσπου τελικά να ενωθούν ξανά όλα της τα κομμάτια. Ένας κύκλος δηλαδή.
Να περάσουμε μερικά πράγματα και να φτάσουμε στην 3 διάσταση και τον άνθρωπο.
Ο άνθρωπος ως κομμάτι αυτής της ενέργειας έχει ως σκοπό την εξέλιξη ώστε να πάει ένα βήμα τι φορά ποιο κοντά προς την ένωση με την πρωταρχική ενέργεια. Για να συμβεί αυτό πρέπει να αλλάξει η δόνησή του και να περάσει σε ανώτερη διάσταση. Επίσης για να συμβεί αυτό πρέπει να έχει κατακτήσει την 3η διάσταση. Αυτό δεν μπορεί να συμβεί με μόνο μια ζωή, οπότε κάθε φορά που γεννιέται ξεκινά από κει που έμεινε και σιγά σιγά εξελίσσετε μέχρι να αποκτήσει πλήρη αυτογνωσία. Μετά δεν χρειάζεται να ξανά ενσαρκωθεί και πηγαίνει (όχι ως σάρκα και οστά) σε αλλά επίπεδα για καινούριες εμπειρίες μέχρι τελικά να ξανά γίνει ένα με την πρωταρχική ενέργεια..
Καλά ποιο γενικά δεν γίνεται...
vBulletin® v3.8.4, Copyright ©2000-2025, Jelsoft Enterprises Ltd.