Τι σημαίνει για την ψυχή μια ανεκπλήρωτη υπόσχεση;

[Emmanuela]

Η πολυαγαπημένη μου αδελφή "έφυγε" πριν από 27 μήνες, αφού υπέφερε πολλά στα χέρια των γιατρών σε διάφορα νοσοκομεία. Τα λάθη τους ήταν αλλεπάλληλα και τα είχε συνειδητοποιήσει η ίδια. Μου έλεγε, λοιπόν, "γράψε κάτι για τα προβλήματα που μου δημιούργησαν και δημοσίευσέ το". Κι εγώ της απαντούσα "Δεν είναι ώρα τώρα. Θα γράψω όταν βγεις από εδώ μέσα", και εννοούσα βέβαια όταν γινόταν καλά.

Από τότε που έφυγε με βασανίζει το ερώτημα "να γράψω ή να μη γράψω;" Όσες φορές ξεκίνησα, αναβίωνα τον πόνο και τη φρίκη της ασθένειάς της, έκλαιγα με λυγμούς, έβλεπα εφιάλτες, και το σταματούσα.

Εκτός από τη δική μου ψυχική φθορά, όμως, με απασχολούσε και με απασχολεί περισσότερο το εξής:
Μήπως γράφοντας τα όσα υπέφερε, ξαναθυμίσω στην ψυχούλα της το μαρτύριο των 9 μηνών και διαταράξω την ηρεμία και τη γαλήνη της.
Μήπως, διατυπώνοντας αναλυτικά τα λάθη των γιατρών, της διεγείρω αρνητικά συναισθήματα γι' αυτούς που δεν θα ωφελήσουν την ψυχούλα της.
Από την άλλη, αναρωτιέμαι μήπως η ανεκπλήρωτη υπόσχεση που της έδωσα ότι θα γράψω για τα βάσανά της σημαίνει κάτι για την ψυχή της αδελφής μου και περιμένει να την εκπληρώσω, χωρίς ίσως να γνωρίσει το πώς θα νιώσει και αν θα την ωφελήσει;

Και βέβαια μιλάω πάντα για τύπο μυθιστορήματος, για να μη βρω το μπελά μου από νοσοκομεία και γιατρούς.

Ζητάω τη γνώμη σας για να πάρω τη σωστή απόφαση με κύριο γνώμονα να μην επιβαρύνω αρνητικά την ψυχή της αδελφούλας μου. Να μην τη σύρω στο γήινο πεδίο και ξαναζήσει το μαρτύριό της μέσα από τα γραφόμενά μου.
Από την άλλη μου το ζήτησε και της το υποσχέθηκα. Παρακαλώ βοηθήστε με να ξεμπλοκάρω. Σας ευχαριστώ πολύ.

[Robespierre]

Emmanuela λυπάμαι για την απώλεια σου. Θα σου πρότεινα όμως αν έχεις κάτι να καταλογίσεις εναντίων συγκεκριμένων ατόμων να το κάνεις με την νόμιμη οδό, κι όχι από εδώ μέσα. Γενικά τέτοιου είδους καταγγελίες που μπορεί να είναι απλά λάσπη στον ανεμιστήρα κατά των γιατρών του ΕΣΥ, καλό είναι να τις αποφύγεις. Υπάρχει σε όλα αυτά πάντα η ατομική πόλωση. Έγινα καλά, με έσωσαν οι γιατροί. Δεν έγινα καλά, με πήραν στο λαιμό τους. Άνθρωποι είμαστε όλοι και τα όρια της επιστήμης γνωστά και περιορισμένα, ακόμα.

[Emmanuela]

Σας παρακαλώ να σβήσετε το θέμα αυτό από το forum, αφού η μοναδική απάντηση που δόθηκε δημόσια είναι επί της ουσίας απαγορευτική για ανοιχτή συζήτηση και προβληματισμό.

Προσπάθησα να σβήσω το θέμα μόνη μου αλλά δεν τα κατάφερα. Ζητώ λοιπόν την παρέμβαση του administrator για να σβηστεί.

Ευχαριστώ για την απάντηση που μου δώσατε σε προσωπικό μήνυμα, και σας ζητώ συγνώμη αν σας δημιούργησα κάποιο πρόβλημα.

Σας ευχαριστώ πολύ.

[Johnkokk]

Σας παρακαλώ να σβήσετε το θέμα αυτό από το forum, αφού η μοναδική απάντηση που δόθηκε δημόσια είναι επί της ουσίας απαγορευτική για ανοιχτή συζήτηση και προβληματισμό.

Προσπάθησα να σβήσω το θέμα μόνη μου αλλά δεν τα κατάφερα. Ζητώ λοιπόν την παρέμβαση του administrator για να σβηστεί.

Ευχαριστώ για την απάντηση που μου δώσατε σε προσωπικό μήνυμα, και σας ζητώ συγνώμη αν σας δημιούργησα κάποιο πρόβλημα.

Σας ευχαριστώ πολύ.

Kαλησπέρα φίλη μου και λυπάμαι για την απώλειά σου. Μάλλον και οι δυο σας δεν καταλάβατε ακριβώς τι θέλει να πει ο συνομιλητής σας. Η απάντηση που σου δόθηκε αφορούσε το κομμάτι του κραξίματος των γιατρών γιατι σαν συζήτηση δεν θα βγάλει πουθενά.

Αν σκέφτεσαι να γραψεις ένα είδος μυθιστορήματος όπως είπες,μάλλον θα έκανες χαρούμενη την αδερφή σου,αφού και η ίδια σου το είχε ζητήσει. Η αναβίωση του πόνου της αδερφής σου μπορεί να σε στεναχωρεί προσωπικά,αλλά θα μπορούσε να βοηθήσει άλλα άτομα με παρόμοιας σοβαρότητας ασθένειες,να τους κάνει να αισθανθούν ότι δεν είναι οι μόνοι που έχουν κάτι τέτοιο,να τους κανει να βρουν το ίδιο κουράγιο που έδειξε και η αδελφή σου όλο αυτόν το καιρό.

Στο θέμα των γιατρών, υπάρχουν καλοί και κακοί γιατροί,όπως σε όλα τα άλλα επαγγέλματα και όσον αφορά αυτούς του δημοσίου,υπέυθηνο για τα λάθη είναι σε ένα βαθμό και το κράτος(ελλειψεις ή τοποθετήσεις γιατρών με βίσμα). Ακόμα και καλός να είναι όμως ο γιατρός ,έχει ένα από τα πιο ψυχοφθόρα επαγγέλματα.Όλοι μπορούν να κάνουν λάθη εκτός από αυτόν.Κάτι τέτοιο φαντάζομαι ότι ασκεί τεράστια πίεση σε αυτόν. Πρέπει λοιπόν να δεις όλες τις πλευρές.Σε κάθε περίπτωση όμως είναι άπειρα τα περιστατικά με ιατρικά λαθη και δεν βγαίνει τίποτα από το κράξιμο παρά μόνο θυμός και λύπη από αυτούς που υπέστησαν τις συνέπειες των λαθών.

[Emmanuela]

Kαλησπέρα φίλη μου και λυπάμαι για την απώλειά σου. Μάλλον και οι δυο σας δεν καταλάβατε ακριβώς τι θέλει να πει ο συνομιλητής σας. Η απάντηση που σου δόθηκε αφορούσε το κομμάτι του κραξίματος των γιατρών γιατι σαν συζήτηση δεν θα βγάλει πουθενά.

Αν σκέφτεσαι να γραψεις ένα είδος μυθιστορήματος όπως είπες,μάλλον θα έκανες χαρούμενη την αδερφή σου,αφού και η ίδια σου το είχε ζητήσει. Η αναβίωση του πόνου της αδερφής σου μπορεί να σε στεναχωρεί προσωπικά,αλλά θα μπορούσε να βοηθήσει άλλα άτομα με παρόμοιας σοβαρότητας ασθένειες,να τους κάνει να αισθανθούν ότι δεν είναι οι μόνοι που έχουν κάτι τέτοιο,να τους κανει να βρουν το ίδιο κουράγιο που έδειξε και η αδελφή σου όλο αυτόν το καιρό.

Στο θέμα των γιατρών, υπάρχουν καλοί και κακοί γιατροί,όπως σε όλα τα άλλα επαγγέλματα και όσον αφορά αυτούς του δημοσίου,υπέυθηνο για τα λάθη είναι σε ένα βαθμό και το κράτος(ελλειψεις ή τοποθετήσεις γιατρών με βίσμα). Ακόμα και καλός να είναι όμως ο γιατρός ,έχει ένα από τα πιο ψυχοφθόρα επαγγέλματα.Όλοι μπορούν να κάνουν λάθη εκτός από αυτόν.Κάτι τέτοιο φαντάζομαι ότι ασκεί τεράστια πίεση σε αυτόν. Πρέπει λοιπόν να δεις όλες τις πλευρές.Σε κάθε περίπτωση όμως είναι άπειρα τα περιστατικά με ιατρικά λαθη και δεν βγαίνει τίποτα από το κράξιμο παρά μόνο θυμός και λύπη από αυτούς που υπέστησαν τις συνέπειες των λαθών.

Σε ευχαριστώ πολύ για την απάντηση. Αρχίζει τώρα να ξεκαθαρίζει μέσα μου τι πρέπει να κάνω. Και με προσευχή πιστεύω να καταφέρω να γράψω κάτι χρήσιμο και για άλλους συνανθρώπους που ανεβαίνουν το δικό τους γολγοθά.

[Deadite]

Η πολυαγαπημένη μου αδελφή "έφυγε" πριν από 27 μήνες, αφού υπέφερε πολλά στα χέρια των γιατρών σε διάφορα νοσοκομεία. Τα λάθη τους ήταν αλλεπάλληλα και τα είχε συνειδητοποιήσει η ίδια. Μου έλεγε, λοιπόν, "γράψε κάτι για τα προβλήματα που μου δημιούργησαν και δημοσίευσέ το". Κι εγώ της απαντούσα "Δεν είναι ώρα τώρα. Θα γράψω όταν βγεις από εδώ μέσα", και εννοούσα βέβαια όταν γινόταν καλά.

Από τότε που έφυγε με βασανίζει το ερώτημα "να γράψω ή να μη γράψω;" Όσες φορές ξεκίνησα, αναβίωνα τον πόνο και τη φρίκη της ασθένειάς της, έκλαιγα με λυγμούς, έβλεπα εφιάλτες, και το σταματούσα.

Εκτός από τη δική μου ψυχική φθορά, όμως, με απασχολούσε και με απασχολεί περισσότερο το εξής:
Μήπως γράφοντας τα όσα υπέφερε, ξαναθυμίσω στην ψυχούλα της το μαρτύριο των 9 μηνών και διαταράξω την ηρεμία και τη γαλήνη της.
Μήπως, διατυπώνοντας αναλυτικά τα λάθη των γιατρών, της διεγείρω αρνητικά συναισθήματα γι' αυτούς που δεν θα ωφελήσουν την ψυχούλα της.
Από την άλλη, αναρωτιέμαι μήπως η ανεκπλήρωτη υπόσχεση που της έδωσα ότι θα γράψω για τα βάσανά της σημαίνει κάτι για την ψυχή της αδελφής μου και περιμένει να την εκπληρώσω, χωρίς ίσως να γνωρίσει το πώς θα νιώσει και αν θα την ωφελήσει;

Και βέβαια μιλάω πάντα για τύπο μυθιστορήματος, για να μη βρω το μπελά μου από νοσοκομεία και γιατρούς.

Ζητάω τη γνώμη σας για να πάρω τη σωστή απόφαση με κύριο γνώμονα να μην επιβαρύνω αρνητικά την ψυχή της αδελφούλας μου. Να μην τη σύρω στο γήινο πεδίο και ξαναζήσει το μαρτύριό της μέσα από τα γραφόμενά μου.
Από την άλλη μου το ζήτησε και της το υποσχέθηκα. Παρακαλώ βοηθήστε με να ξεμπλοκάρω. Σας ευχαριστώ πολύ.

Νομίζω ότι θα πρέπει να τηρήσεις την υπόσχεση που έδωσες, όχι μόνο για την αδερφή σου, αλλά και γιατί το γράψιμο θα λειτουργήσει με τρόπο λυτρωτικό για σένα.

Όσον αφορά τους φόβους σου:Μήπως γράφοντας τα όσα υπέφερε, ξαναθυμίσω στην ψυχούλα της το μαρτύριο των 9 μηνών και διαταράξω την ηρεμία και τη γαλήνη της.
Μήπως, διατυπώνοντας αναλυτικά τα λάθη των γιατρών, της διεγείρω αρνητικά συναισθήματα γι' αυτούς που δεν θα ωφελήσουν την ψυχούλα της.

Πιστεύω ότι εάν η αδερφή σου δεν θέλει πλέον να δημοσιοποιήσεις τα όσα υπέφερε, θα σου δώσει κάποιο σημάδι με κάποιο τρόπο προσωπικό για σένα.
Εάν δε συμβεί κάτι τέτοιο, προχώρα!

Συλλυπητήρια και καλή δύναμη!

[heretic]

Σε ευχαριστώ πολύ για την απάντηση. Αρχίζει τώρα να ξεκαθαρίζει μέσα μου τι πρέπει να κάνω. Και με προσευχή πιστεύω να καταφέρω να γράψω κάτι χρήσιμο και για άλλους συνανθρώπους που ανεβαίνουν το δικό τους γολγοθά.

Δε βλέπω τον λόγο γιατί να μην γράψεις κάτι λογοτεχνικό εσωτερικής φύσης που να σε εκφράζει. Αρκεί φυσικά να μην υπάρχει πρόθεση για διαπόμπευση συγκεκριμένων ανθρώπων.