Επιστροφή στο Forum : Έρευνα και Ερευνητές
Σημείωση : Επειδή δεν ήξερα που να καταχωρίσω το ακόλουθο post το καταχώρισα σε αυτή την ενότητα. Θα παρακαλούσα τους συντονιστές εάν νομίζουν πως ανήκει σε κάποια άλλη ενότητα ας το μεταφέρουν.
Αγαπητοί φίλοι
Εδώ και μερικά χρόνια παρακολουθώ το χώρο του ανεξήγητου, του μεταφυσικού κλπ. Με απορία βλέπω πως οι ερευνητές μέρα με τη μέρα πληθαίνουν. Βγάζουν βιβλία, γράφουν άρθρα, σχολιάζουν κλπ. Και μου γεννιέται η απορία πως βρεθήκανε ξαφνικά τόσοι πολλοί ερευνητές και αλήθεια τι ερευνούν και ποια είναι τα συμπεράσματα τους ;
Για να πω τι πικρή μου αλήθεια μετά από μεγάλες καταθέσεις σε βιβλιοπωλεία στη προσπάθεια μου να διαβάσω τις απόψεις και τα αποτελέσματα των ερευνών (όπως τις χαρακτηρίζουν) δεν αποκόμισα και πολλά πράγματα. Για να πω την αλήθεια στην αρχή εντυπωσιάσθηκα με αυτά που διάβασα αλλά στη συνέχεια διαπίστωσα πως τα πιο πολλά δεν ήταν τίποτα παραπάνω από αναμασήματα παλαιών βιβλίων και σχολιασμών που βρήκα σε διάφορα sites στο Internet. Τα καλά βιβλία τα έχω πάντα δίπλα μου ως συμβουλους και οδηγητές.
Και εδώ θέλω να θέσω το ερώτημα είναι όλοι αυτοί ερευνητές ; ή είναι απλά συγγραφείς που με μια καλή βιβλιογραφία, καλά αγγλικά για να διαβάζουν τα περιεχόμενα κάποιον sites βγάζουν ένα βιβλίο που ως συγκεντρωμένη ύλη έχει κάποια αξία για κάποιον που θέλει να μάθει μερικά θέματα και θέλει να διευρύνει τις γνώσεις του.
Όλοι αυτοί οι ερευνητές που ξεφύτρωσαν μου θυμίζουν σαν τους αντιστασιακούς που ξαφνικά όλοι άνω των 50 ετών έγιναν αντιστασιακοί επειδή λεει κάποτε πήγανε ένα γράμμα σε κάποιον ή έδωσαν νερό σε κάποιους που κρυβόντουσαν κλπ προσβάλλοντας τους αληθηνούς αντιστασιακούς
Επίσης πως από τι μια στιγμή στην άλλη όλα έγιναν ξαφνικά μυστικά;
Μυστική Ελλάδα, Μυστική γεωγραφία, Μυστική τοποθεσία, Μυστικές Αλήθειες και πάει λέγοντας.
Σίγουρα για κάποιον που η καθημερινότητα του είναι γραφείο, δουλειά και η διασκέδαση του είναι τα clubs και δεν έχει ξεμυτίσει από τα σύνορα του σύγχρονου πολιτισμού όλα αυτά που θα γράφονται θα του φαίνονται μυστικά και άγνωστα.
Για να μη σας κουράζω το ερώτημα μου είναι ποιος είναι πραγματικά ο ερευνητής και ποιοι αξίζουν να έχουν αυτό το τίτλο;
Και για να μη με παρεξηγήσετε δεν βάζω όλους στο ίδιο καζάνι. Γνωρίζω πολύ καλά πως κάποιοι του χώρου μας μοχθούν και προσπαθούν και δίκαια τους αποκαλούμε ερευνητές και δάσκαλους. Απλώς θα πρέπει κάποιοι γλωσσομαθείς αλεξιπτωτιστές που γράφουν και όμορφες εκθέσεις να σταματήσουν να παραμυθίαζουν το κόσμο και να αυτοαποκαλούνται ερευνητές και ας πουν απλά συγγραφείς κλπ.
Ευχαριστώ
Cap-10
Τα καλά βιβλία τα έχω πάντα δίπλα μου ως συμβουλους και οδηγητές.
Δεν έχεις άδικο όταν αναφέρεσαι σε δήθεν ερευνητές οι οποίοι απλά αναμασάν και εκδίδουν πληροφορίες παρμένες απ'το διαδίκτυο. Για να πω την αλήθεια ,ερασιτεχνικά και μόνο ασχολούμαι με τα μεταφυσικά και ιδιαίτερα σε ό'τι σχετίζεται με την Αρχαία Ελλάδα κυρίως.
Αλλά και εκεί οι "ερευνητές του καναπέ" είναι πάρα πολλοί.
Για μένα έρευνα είναι προπάντων η αυτοψία. Βέβαια σε κάποιες περιπτώσεις είναι από δύσκολο έως αδύνατο να γίνει αυτό, αλλά δε νοείται κάποιος (πχ) να κάνει κάποια έρευνα για αρχαίους συγγραφείς και να προσπαθεί να αναλύσει ιδέες, νοήματα (κοκ) και αυτός ο ίδιος να μη γνωρίζει το αυτονόητο... Αρχαία Ελληνικά. :D ("κάντε" μια βόλτα σε κάποιες εκπομπές -τάχα- συγραφέων και ερευνητών όπου αναλύουν τα πάντα, 5+1 δώρο, μόνο στη τιμή των 33 € -> ωσάν τα χρόνια του Μεγαλέξανδρου και του Χριστού!!!) :p .
Αυτοί είναι που μειώνουν την έννοια της πραγματικής έρευνας, δησφημώντας έτσι και τους ελάχιστους που πραγματικά έχουν γνώσεις και αγάπη για την έρευνα .
Αν θέλεις φίλε Cap-10, καλό θα ταν και εσύ και όλα τα μέλη που ασχολούνται κάπως περισσότερο με την αναζήτηση γενικότερα, να παραθέσετε ποια κατά τη γνώμη σας είναι αξιόλογα βιβλία.
Ευχαριστώ προκαταβολικά :)
Επίσης πως από τι μια στιγμή στην άλλη όλα έγιναν ξαφνικά μυστικά;
Μυστική Ελλάδα, Μυστική γεωγραφία, Μυστική τοποθεσία, Μυστικές Αλήθειες και πάει λέγοντας.Cap-10
Εδώ φίλε μου κολλάει και το περιβόητο σουξέ….
«Έχω ένα μυστικό κρυμμένο στις καρδιάς τα βάθη…»
Τόσα μυστικά πια που δεν μπορώ να καταλάβω πια είναι αυτά που δεν είναι μυστικά.
Η αλήθεια είναι ότι αν σου δώσω ένα σπιρτόκουτο και σε αφήσω για κανένα 3ωρο όλο και κάτι θα βρεις για να μου πεις… Όλο και κάτι μυστικό θα βρεθεί φτάνει να θέλεις να το βρεις.
Βασικά βλέπεις η αγορά είναι μεγάλη και το χρήμα πολύ.
Μερικές φορές μοιάζουν σαν Δον Κιχώτης που κυνηγάει ανεμόμυλους.
Η αλήθεια είναι ότι δεν αμφισβητώ το εύρος των μυστικών αλλά ότι έχουν ιδέα όλοι αυτοί για τι πράγμα μιλάνε.
Ερευνητής είναι κάποιος που μελετάει έχει απόλυτη γνώση των αντικειμένων οπού ασχολείτο, το τι είπαν οι προηγούμενοι από αυτόν, ποιες απόψεις υπάρχουν από άλλους επιστήμονες, ερευνητές αλλά και ανθρώπους που δεν έχουν καμία σχέση. (μερικές φορές η αλήθεια βρίσκεται εκεί που δεν το περιμένεις) ,να ξέρει μύθους ιστορίες οτιδήποτε στοιχείο υπάρχει για αυτό που μελετάει.
Ερευνητής είναι αυτός που πηγαίνει κάνει αυτοψία, κάνει τα ίδια πειράματα με τους προηγούμενους έχει υπομονή και επιμονή, διασταυρώνει πληροφορίες, βγάζει συμπεράσματα όχι αυθαίρετα αλλά που βασίζονται σε παρατήρηση αλλά και συλλογή πληροφοριών και αποδείξεων, είναι μεθοδικός, αφήνει την τύχη να κάνει την δουλειά της μόνο σαν τελευταία λύση και έχει ανοικτό μυαλό και ακολουθεί το πάθος του και όχι παρασύρετε από αυτό…
Πιστεύω ότι "Ερευνητής" είναι εκείνος που με μεθοδικότητα και επιστημονικότητα συγκεντρώνει, ταξινομεί, μελετά, διασταυρώνει, επαληθεύει και παρουσιάζει τα δεδομένα του. Αυτό απαιτεί πολλά στοιχεία και διάφορες γνώσεις αλλά κυρίως θέλει υπομονή και έλλειψη προκατάληψης, για να είναι η έρευνα κατά το δυνατό αντικειμενικότερη. Προϋποθέτει επίσης γνώση όλων των απόψεων ή τουλάχιστον των κυριότερων, επομένως χρειάζεται να ανατρέξει και στη βιβλιογραφία. Ως ένα βαθμό χρειάζεται και γνώση του αντικειμένου και να αφιερωθεί ένα σημαντικό χρονικό διάστημα.
Αυτό που παρατηρείται συνήθως, όμως, είναι μια πλήρης απουσία όλων των παραπάνω. Βιβλία και αμφιλεγόμενες έρευνες που ξεπετάγονται ανά βδομάδα, από αυτοβαπτιζόμενους "ερευνητές" που τις περισσότερες φορές δεν έχουν καμία επίγνωση του τίτλου που οικειοποιούνται.
<<Είναι καιρός να σταματήσετε την έρευνα και να αρχίσετε να σκέφτεστε.>>
ΒΟκ
Για να κάνεις σοβαρή έρευνα, πρέπει να αφιερώσεις χρόνο.
Έχει τρομάξει το μάτι μου από κάτι "ερευνητές", που "ερευνούν" και κυκλοφορούν τις "έρευνές" τους με τον ίδιο ρυθμό που εκδίδονται τα μηνιαία περιοδικά.
Θα μου πείτε, ανάλογου βάθους είναι και η έρευνα που κάνουν ...
Και στο κάτω-κάτω, γιατί πιστεύετε, ότι όποιος έχει όντως εξερευνήσει ή ανακαλύψει κάτι, πρέπει να αυτοπροβάλλεται σε πρώτο πρόσωπο ?
Συμφωνώ απόλυτα με όσα λέτε. Προσωπικά κουράσθηκα να διαβάζω για ερευνητές που είναι γύρο στα 35, που μέσα σε 5-6 χρόνια έχουν εκδώσει καμιά εικοσαριά βιβλία, αρθρογραφούν σε ένα σωρό περιοδικά, γράφουν σε εφημερίδες και κάνουν και έρευνα. Έλεος.
Βρήκαν ευκαιρία κοροϊδεύουν το κόσμο ως δήθεν ερευνητές και κονομάνε από αυτή την υπόθεση. Καλά κάνουν αλλά προς θεού ας μην αυτοαποκαλούνται ερευνητές. Να μην προσβάλλουν άλλους που πραγματικά έχουν ιδρώσει και έχουν παρουσιάσει σημαντικό έργο.
Ίσως είναι καιρό μέσα από αυτό το forum να αναδείξουμε τους σωστούς και να καταδικάσουμε τους τσαρλατάνους. Ας ξεχωρίσουμε ποιος είναι ο ερευνητής, ποιος ο απλός συγγραφέας και ποιος ο τσαρλατάνος.
Ως παράδειγμα μπορώ να φέρω το κύριο Ιωάννη Τριανταφύλλη που πραγματικά έκανε μια σπουδαία δουλειά με θέμα τη Πεντέλη, αλλά όπως είδα δεν είχε την αναμενόμενη αποδοχή εδώ μέσα. Θα σας παραπέμψω για να ρίξετε μια ματιά σε μια πραγματικά τίμια και σοβαρή εργασία.
http://www.johnniebegood.gr/book/bookex.htm
Επίσης ο κύριος Jonathan Bright κάνει μια σοβαρή δουλειά στο θέμα με τη Σκιά ως συνεχιστής του κυρίου Μπαλάνου (Η έρπουσα σκιά) που το πρωτοπαρουσίασε πριν από μερικά χρόνια. Περιμένω από τον κύριο Bright να δημοσιεύσει την εργασία του.
Υπάρχουν και άλλοι σοβαροί και αξιόλογοι άνθρωποι στο χώρο αυτό.
Με αυτή την ενότητα που άνοιξα ίσως δοθεί η ευκαιρία σε αρκετούς από εμάς να πούμε την άποψη μας και να παρουσιάσουμε αξιόλογες προσπάθειες που έχουν γίνει.
Ευχαριστώ
Cap-10
Δεν θεωρώ τη μικρή ή μεγάλη ηλικία απαραίτητη προϋπόθεση για να χαρακτηρίσουμε κάποιον ερευνητή ή όχι. Περισσότερο, νομίζω, είναι θέμα μεθοδικότητας και σοβαρότητας στην έρευνά του. Γνωρίζω, ας πούμε, ανθρώπους που χαρακτηρίζονται ως ερευνητές, που είναι μιας κάποιας ηλικίας και λένε απίστευτες ανοησίες.
Συμφωνώ, ωστόσο με τον Κάπταιν για τους δύο ερευνητές που αναφέρει και για το έργο τους. Επειδή, μάλιστα και οι δύο δεν είναι μεγάλης ηλικίας, θεωρώ ότι αυτό υποστηρίζει το επιχείρημά μου περί ηλικίας.
beetlejuice
12-01-06, 12:43
Ας τοποθετηθω και εγω με τη σειρα μου σε ορισμενα απο τα ζητηματα που θιχτηκαν. Κατ' αρχας θεωρω απολυτως φυσιολογικη την αυξηση των ανθρωπων που γραφουν για τα παραπανω ζητηματα. Αυτο ειναι το αποτελεσμα της αυξησης των ανθρωπων που διαβαζουν στις μερες μας (ή απο την προηγουμενη δεκαετια και επειτα) για τα συγκεκριμενα ζητηματα.
Παει αυτο.
Αλλο ζητημα τωρα... Υπαρχουν τρια ειδη ερευνας (κατα τη γνωμη μου παντα!). Η βιβλιογραφικη , η επιτοπια - περιηγητικη και η "βιωματικη". Νομιζω οτι στην Ελλαδα και οι 3 ειναι εξισου σημαντικες ( τουλαχιστον ακομη!). Εαν θελετε περισσοτερη αναλυση σε αυτο πειτε το.
Τα περι "μυστικων" αποτελουν φυσικα εμπορικα "τρικς" για τα εξωφυλλα των περιοδικων και των βιβλιων, χωρις απαραιτητα αυτο να σημαινει οτι σε ολες τις περιπτωσεις καταδεικνυουν μια απατη.
Σχολιαζοντας το τελευταιο ποστ του Cap-10, νομιζω οτι δε θα ηταν σωστο να μετατραπει αυτο το φορουμ σε μια "ιερα εξεταση" των ανθρωπων που γραφουν σε βιβλια ή περιοδικα αναζητησης. Ειναι αληθεια και γεγονος οτι αλλοι απο αυτους γραφουν για βιοποριστικους καθαρα λογους και αλλοι γιατι ειναι πραγματικα παθιασμενοι με το αντικειμενο. Να ειστε σιγουροι οτι ο χρονος θα ειναι ο μεγαλυτερος κριτης τους. Αληθεια τι θα λεγατε εαν καποιος 20χρονος εξεδιδε σημερα ενα βιβλιο με τιτλο "Ιπταμενοι Δισκοι: Εισοβολεις;".
Και φυσικα αναφερομαι στον κ. Μπαλανο... :)
Χαίρομαι για τη συμμετοχή σας και βλέπω πως οδηγούμαστε ως προς έναν δημιουργικό διάλογο.
Απ΄όσα διάβασα προς το παρόν θα σταθώ στο θέμα ηλικίας.
Δεν είμαι από αυτούς που κρίνουν έναν άνθρωπο από την ηλικία του αλλά δεν μπορώ να αμφισβητήσω και τα νούμερα, δηλαδή τους αριθμούς, που για μένα δεν λένε ποτέ ψέματα. Σλόγκαν μου είναι ΄οι αριθμοί λένε πάντα την αλήθεια΄ και πάνω σ΄αυτό εάν κάνουμε μερικούς υπολογισμούς θα δούμε πως με τόσα και τόσα που κάνουν οι κύριοι αυτοί τα νούμερα δεν μας βγαίνουν, εκτός βέβαια έχουν ανακαλύψει μεθόδους που επιμηκύνουν το χρόνο. Επίσης είναι και η θεματολογία τους. Εαν μου λέγατε πως ασχολήθηκαν με αυτά τα δυο θέματα και ιδού 2-3 εκδόσεις τους, θα έλεγα οκ είμαστε εντάξει. Αλλά βλέπετε ασχολούνται και με διάφορα θέματα και τα ξεπετάνε στο άψε σβήσε. Όχι απλά θέματα αλλά μυστικά και απαγορευμένα, τόσο μυστικά, απαγορευμένα και καλά φυλαγμένα που οι εν λόγω κύριοι δεν χρειάζονται τίποτα παραπάνω από μερικούς μήνες να τα ανακαλύψουν, να τα αποκωδικοποιήσουν, να τα μελετήσουν, να βγάλουν συμπεράσματα και να τα εκδώσουν.
Συγγνώμη αλλά μάλλον υποβαθμίζουμε τη νοημοσύνη μας.
Όπως είπα άλλο ερευνητής και άλλο συγγραφέας.
Ευχαριστώ
Cap-10
Μάλλον αυτό που θέλεις να πεις φίλε Cap-10, είναι πού βρίσκουν το χρόνο και τα ψάχνουν όλα αυτά τα οποία μετά από λίγο καιρό τα δημοσιεύουν. Εύλογο ερώτημα, αλλά αν κάποιος το μόνο που κάνει είναι αυτό, είναι το επάγγελμά του, με αυτό ασχολείται συνεχώς και στον ελεύθερο χρόνο του, τότε νομίζω πως μπορεί να τα καταφέρει και να προλαβαίνει. Εξάλλου, πού ξέρεις, μπορεί από πολύ μικρός να έψαχνε γενικότερα και να είχε ήδη φτάσει σε ένα επίπεδο γνώσης, μέχρι την ηλικία των 25 ας πούμε. Οπότε, μπορεί στα 35 του να είναι ήδη σε προχωρημένο στάδιο και με "λίγη" προσπάθεια και έρευνα να είναι σε θέση να συγγράψει ένα βιβλίο.
Jonathan Bright
12-01-06, 19:22
Το θέμα είναι αρκετά λεπτό, αλλά μια που αναφέρθηκε και τ' όνομά μου, και ταυτόχρονα, ως συνεργάτης του περιοδικού "Μυστική Ελλάδα", οφείλω νομίζω να λάβω θέση κι εγώ.
Καταρχήν, ευχαριστώ για τα θετικά σχόλια, αν και αυτά μεταφέρουν υποκειμενικές εκτιμήσεις -κάποιοι άλλοι, μπορεί να έχουν αντίθετη άποψη, αλλά γενικά υποθέτω πως κάθε "ερευνητής" πολύ λίγο επηρεάζεται από τις απόψεις των άλλων, αφού συνήθως, κατά τη διάρκεια της έρευνάς του, ακολουθεί ένα προσωπικό όραμα, που ουσιαστικά τον απομονώνει από το περιβάλλον του. Από τη στιγμή φυσικά που αποφασίζει να την μοιραστεί με τον κόσμο (αν το κάνει), τότε οι λόγοι που τον οδηγούν σε μια τέτοια απόφαση μπορούν να είναι: για να κερδίσει χρήματα (μερικές φορές, όσα η έρευνα του έχει κοστίσει, ή όσα απαιτούνται για να συνεχίσει να κάνει άλλες έρευνες), για να κερδίσει δόξα, για να νικήσει το θάνατο (αφήνοντας μια παρακαταθήκη πίσω του), ή επειδή πιστεύει πως η έρευνά του, είναι χρήσιμη για τον κόσμο. Ή ακόμα, και μάλλον αυτό συμβαίνει συνήθως, μια δόση από κάποια, ή όλα απ' τα παραπάνω.
Τότε αποκτά σημασία η κρίση του αποδέκτη-κοινού, και τότε το έργο του σε κάποιον τουλάχιστον βαθμό, κρίνεται από την απήχησή του.
Στην Ελλάδα, ο "ερευνητής συγγραφέας" ξεκινάει έχοντας να αντιμετωπίσει μια κατάσταση που δυστυχώς δεν ευνοεί κανέναν από τους παραπάνω στόχους. Οι αναγνώστες είναι λίγοι, με αποτέλεσμα τα χρήματα που βγαίνουν συχνά να μην αρκούν για να ζήσει κανείς απ' αυτό, η δόξα (για όσους τέλος πάντων ενδιαφέρονται) είναι μικρή και πάντως δυσανάλογη του έργου, και σε καμία περίπτωση δεν συγκρίνεται π.χ. με αυτήν που κερδίζουν κάποιοι στο 'big brother', ή στο'fame story', απλά με το να βρίζονται και να αλευρώνονται (ή να ανακατεύουν γαβάθες με σκουλήκια) δημοσίως, η επίδραση στον κόσμο σχεδόν ουτοπική (και μόνο πολύ μακροπρόθεσμα θα μπορούσε να κριθεί), και τελικά το μόνο που μένει, είναι η ικανοποίηση πως έμεινε κάτι πίσω, για όσους αυτό έχει κάποια σημασία. (Για μένα προσωπικά έχει, αλλά με έναν κάπως διαφορετικό τρόπο... Επειδή έτσι κι αλλιώς πιστεύω στους κύκλους, στη μετενσάρκωση, στους ρόλους, το κάρμα κλπ, θεωρώ πως, όπως σε προηγούμενες ζωές, έτσι και σε πιθανές επόμενες, θα είμαι πάλι "ερευνητής", και πάλι θα αναζητώ βιβλία από παλαιότερες εποχές, και πάλι από κάποια στιγμή και μετά θα έχω παρόμοια ενδιαφέροντα, και έτσι θεωρώ πιθανό, να βρω, έστω και χωρίς να το ξέρω, κάποιο... βιβλίο μου.)
Λαμβάνοντας λοιπόν αυτό σαν δεδομένο, νομίζω πως θα πρέπει γενικά να είμαστε πιο επιεικείς απέναντί τους...
Στην Ελλάδα είναι πολύ δύσκολο να κερδίσεις τόσα χρήματα απ' το γράψιμο που να μπορείς να ζήσεις απ' αυτό. Θεωρώ τραγικό, για παράδειγμα, κάποιο από τα αγαπημένα μου βιβλία, ενός ερευνητή που ανήκει στους πολύ λίγους που ξεχωρίζω, να έχει πουλήσει μόλις χίλια αντίτυπα (και ο εν λόγω συγγραφέας είναι από τους λίγους που χαίρουν γενικής εκτίμησης, στο χώρο).
Όταν λοιπόν αποφασίζει κανείς να ζήσει απ' αυτό, απ' τη μια ελευθερώνει το χρόνο του, κάτι που θα έπρεπε ούτως ή άλλως να συμβαίνει, για να υπάρχουν καλύτερες συνθήκες, ώστε η έρευνα να μπορεί να αποδώσει, κι απ' την άλλη βρίσκεται εξαρτημένος από την απήχηση που θα έχει το έργο του, κάτι που μερικές φορές, τον οδηγεί σε κάποιους συμβιβασμούς. (Προσωπικά θεωρώ ευτύχημα που δεν έχω βρεθεί σ' αυτήν την θέση, αλλά το κόστος είναι φανερό, από τη στιγμή που για να κάνω την έρευνά μου, πρέπει να κλέβω χρόνο από τα άτομα του περιβάλλοντός μου και κυρίως από τον ίδιο μου τον εαυτό, και θέλοντας να ρίξω το βάρος στον δεύτερο, συνήθως ασχολούμαι με την έρευνα από τα μεσάνυχτα μέχρι τις 6 το πρωί, αφήνοντας έτσι περιθώριο για τέσσερις ώρες ύπνο...)
Το να χρησιμοποιούνται φαμφάρες του τύπου "Μυστικά", "Μυστήρια", κλπ, που τραβούν την προσοχή κάποιας συγκεκριμένης μερίδας κόσμου, στα πλαίσια μιας κοινωνίας που αρχοκρατείται απ' το marketing, είναι νομίζω ένας απ' τους μικρότερους τέτοιους συμβιβασμούς. Υπάρχουν όμως και περιπτώσεις, που οι συγκεκριμένες αυτές λέξεις χρησιμοποιούνται γιατί το άτομο που τις χρησιμοποιεί, χαρακτηρίζεται από το ειδικό βάρος και τη σημασία που έχουν μέσα του. Είναι κάποιοι ερευνητές, που από τη ρομαντική φύση τους ζουν και αναπνέουν γι' αυτό, αναζητούν πάντα το "Μυστήριο", κάποιοι που ψάχνουν πάντα για "Μυστικά", και καθώς μοιράζονται το έργο τους, ως κομμάτι του εαυτού τους, είναι λογικό να το μεταδίδουν έτσι, συμπεριλαμβάνοντάς τέτοιες έννοιες, στην περιγραφή του.
Γνωρίζω άτομα που λειτουργούν έτσι, όπως επίσης γνωρίζω και άτομα που το κάνουν για καθαρά εμπορικούς σκοπούς, άτομα δηλαδή κι από τις δύο περιπτώσεις, με τίτλους κάποιων έργων τους, να περιέχουν και τις λέξεις αυτές. Καταλαβαίνω και τις δύο περιπτώσεις, αν και φυσικά εκτιμώ περισσότερο τα άτομα της πρώτης. Εκείνο που με χαλάει είναι οι συμβιβασμοί που γίνονται όχι στο εξώφυλλο, αλλά στο περιεχόμενο ενός βιβλίου.
Όσον αφορά το θέμα της ηλικίας, αναμφίβολα παίζει κάποιο ρόλο, με την έννοια πως η γνώση (τουλάχιστον αυτή που προέρχεται από τη μελέτη) και οι εμπειρίες, συνήθως απαιτούν χρόνο, αν και αυτό πάλι είναι σχετικό και εξαρτάται από τον χρόνο που αφιερώνει κανείς στην έρευνα.
Απ' την άλλη, σίγουρα υπάρχουν σοβαροί ερευνητές και ταλαντούχοι συγγραφείς κάθε ηλικίας (και τα γράφω μαζί, γιατί όπως είπαμε, τουλάχιστον όσον αφορά το θέμα που εδώ εξετάζεται, η μεταδοτικότητα ενός ερευνητή, έχει σημασία). Απλά αυτοί που ξεχωρίζουν, συνήθως με την πάροδο του χρόνου γίνονται ακόμα "καλύτεροι", όσο ζουν...
Ο Πόε κι ο Λάβκραφτ δεν έφτασαν ποτέ να γίνουν μεσήλικες, και τους αναφέρω εδώ, γιατί, παρόλο που ήταν συγγραφείς του φανταστικού ήταν επίσης ερευνητές (της ιστορίας, της επιστήμης, των παραδόσεων) και βέαια, το έργο τους έγινε το ίδιο για πολλούς άλλους αντικείμενο ερευνών...
ΥΓ:-Περί Σκιάς: Αν και ο Μπαλάνος είναι ένας από τους λίγους (3-4) συγγραφείς του χώρου που ξεχωρίζω, δεν θεωρώ πως είμαι συνεχιστής του έργου του, ούτε καν όσον αφορά το θέμα της Σκιάς. Ίσως αυτό να φαίνεται, επειδή ελάχιστοι έχουν ασχοληθεί με το θέμα, αλλά η έρευνα που κάνω δεν στηρίζεται σ' αυτό (όχι τουλάχιστον περισσότερο απ' ό,τι στα δύο-τρεις εκατοντάδες άλλα βιβλία που αναφέρω στη βιβλιογραφία), η προσέγγιση που γίνεται είναι διαφορετική και αν κάπου στηρίζεται περισσότερο, αυτό μάλλον είναι στις προσωπικές μαρτυρίες, και γενικά, όσον αφορά το έργο του, θα έλεγα πως ούτε το αναιρεί, ούτε απόλυτα το συμπληρώνει.
Γεια στον Jonathan και στους άλλους αξιότιμους συνομιλητές.
Ειλικρινά χαίρομαι με την τροπή της συζήτησης, όπου νηφάλια και με ταπεινότητα οι συνομιλητές τοποθετούνται επί του θέματος.
Ανοίγοντας αυτή τη συζήτηση δεν είχα σκοπό να ξεκινήσουμε μια ιερά εξέταση αλλά να συζητήσουμε το θέμα και να δούμε τι είναι η έρευνα, ποιος θεωρείται ερευνητής και εάν υπάρχουν αξιόλογα έργα να τα αναδείξουμε. Δεν ζητώ να τοποθετηθούμε αρνητικά κατά κάποιον, απλώς να αναφέρουμε τους καλύτερους και να αναδείξουμε εργασίες που έχουν κάνει.
Αλλά από την άλλη πλευρά ειλικρινά και χωρίς καμιά υστεροβουλία θέλησα να ανοίξω τη συζήτηση αυτή διότι έχω προβληματιστεί με το θέμα Έρευνα και Ερευνητές. Γνωρίζω καλά πως εάν πιστεύω κάτι και αυτό που πιστεύω είναι λάθος, αλλά δεν βρέθηκε η ευκαιρία να διαπιστώσω το λάθος μου, τότε οδηγούμαι σε λάθος κατεύθυνση και όλα μου τα συμπεράσματα στηρίζονται σε λάθος βάσεις. Για να μην οδηγήσω τον εαυτό μου σε μια τέτοια κατεύθυνση άνοιξα αυτό το θέμα.
Οι τοποθετήσεις όλον εδώ μέσα είναι πολύ χρήσιμες ως προς τη διαμόρφωση μιας κοινής συνισταμένης ως προς το Έρευνα και Ερευνητές.
Επίσης θα ήθελα να ξεκαθαρίσω κάτι που ίσως ερμηνεύθηκε λάθος από τον J.Bright.
Πριν από μερικά χρόνια διάβαζα από τα έργα του κυρίου Μπαλάνου σχετικά με τη Σκιά. Στη συνέχεια παρατήρησα μια σιωπή και δεν είδα κανέναν να ασχολείται με το θέμα και ξαφνικά βρίσκω μπροστά μου το κύριο Bright που μιλάει για το θέμα αυτό.
Σε καμία περίπτωση δεν θεωρώ πως ο κύριος Bright είναι συνεχιστής του έργου του κ. Μπαλάνου, εξάλλου πως μπορώ να τον χαρακτηρίσω συνεχιστή όταν δεν έχω διαβάσει ολοκληρωμένα το έργο του. Απλώς το θέμα ΣΚΙΑ δεν έπαψε να υφίσταται αλλά συνεχίζεται.
Cap-10
Ως παράδειγμα μπορώ να φέρω το κύριο Ιωάννη Τριανταφύλλη που πραγματικά έκανε μια σπουδαία δουλειά με θέμα τη Πεντέλη,
Συμφωνώ, ωστόσο με τον Κάπταιν για τους δύο ερευνητές που αναφέρει και για το έργο τους. Επειδή, μάλιστα και οι δύο δεν είναι μεγάλης ηλικίας, θεωρώ ότι αυτό υποστηρίζει το επιχείρημά μου περί ηλικίας.
Φίλε μου, το συμπέρασμά σου το βγάζεις από αυτή την φωτογραφία ? (http://www.johnniebegood.gr/logo.gif )
http://www.johnniebegood.gr/logo.gif
Αν ναί, τότε μπορώ να σου ομολογήσω :D οτι έχεις απόλυτο δίκιο.... :D
*** Άλλο τι είναι και άλλο τι φαίνεται ***
Vril
Σχετικά με την αποδοχή που λέει ο Κάπταιν, ας κάνει έναν κόπο να διαβάσει το τόπικ της Πεντέλης ΟΛΟΚΛΗΡΟ, και όταν φτάσει στο σημείο που μιλάνε κάποιοι για τους "Γκουρού της Πεντέλης" και κάνει ένα άλμα μπροστά στο τόπικ, θα διαπιστώσει ενδιαφέρουσες ταυτοπρωσωπίες και αερότουμπες... και συγχαρητήρια.
(και να σε ενδιαφέρει "φίλε μου", στείλε μέηλ να στο κάνω πιο λιανά. Έχει πολύ ενδιαφέρον το θέμα, και άφθονο γέλιο)
Όσο αφορά στις παρατηρήσεις σχετικά με τα τούνελ, όταν τα έγραφα εγω εδώ μέσα ώς Vril, οι απαντήσεις που πήρα ήταν ανάλογου επιπέδου, δηλ. σχετικά με καλικάτζαρους και άλλα τέτοια. Όχι, δεν γράφω σε περιοδικά, γιατί δεν μπορώ να γράψω για καλικάτζαρους. Δεν μου πάει...
Αμ έλα, που αυτά είναι που θέλει να διαβάζει ο κόσμος... !
CaveMan
ή ευρύτερα γνωστός ώς Ανδρέας "Βρίλ"
(το έχω ξαναπεί και παλαιότερα άλλωστε)
Υ.Γ. Αλήθεια Cap-10, αφού είσαι κακός με τους κακούς, ποιοί είναι αυτοί οι κακοί που σε παίρνει ?
Όχι, δεν βγάζω το συμπέρασμα από αυτή τη φωτογραφία αλλά από ένα σημείο του κειμένου του. Όσο για τον Τζόναθαν, έτυχε να τον γνωρίσω προσωπικά οπότε μπορώ να έχω άποψη. Αλλά αυτό είναι το θέμα μας, αν δηλαδή είχα δίκιο να χαρακτηρίζω σχετικά μικρούς στην ηλικία τους δύο συγκεκριμένους ερευνητές?
Επειδή φαντάζομαι πως κι εσύ καταλαβαίνεις ότι δεν είναι αυτό το θέμα μας, ας συνεχίσουμε τη συζήτηση. Θα συμφωνήσω με τους προλαλήσαντες ότι η ηλικία παίζει ένα σχετικό ρόλο αλλά εξακολουθώ να πιστεύω πως δεν παίζει τον καθοριστικό και αυτό όχι μόνο στον τομέα της έρευνας αλλά σε κάθε ανθρώπινη δραστηριότητα. Η "προχωρημένη" ηλικία σίγουρα προσφέρει εμπειρία αλλά για να υπάρξει αυτή, πρέπει η ενασχόληση με το οτιδήποτε να έχει ξεκινήσει από πριν.
Μιχάλη, βιάζεσαι να βγάλεις συμπεράσματα και αναλώνεσαι άδικα σε γενικεύσεις.
Και ο Μότσαρτ ήταν πιτσιρικάς όταν έγραφε τα δικά του και άλλοι συνθέτες δεν τον έφτασαν ούτε στα 80 τουs. Σαλιέρι λεγόταν ο τύπος ????
Παρόλα αυτά ο Μότσαρτ πέθανε σε ηλικία (ας πούμε) 33, και σε διαβεβαιώ ότι και εγώ και περισσότερο ο Johnnie πρέπει να θυμόμαστε αυτές τις ηλικίες, άλλος περισσότερο και αλλος λιγότερο ... μακράν !
Σε κάλυψα ?
Μήπως όλα αυτά που λες υποστηρίζουν απλά την άποψή μου ότι δεν είναι τα πάντα θέμα ηλικίας αλλά υπεισέρχονται και άλλοι παράγοντες? Στην περίπτωση του Μότσαρτ που αναφέρεις και τυγχάνει και να λατρεύω, έχουμε να κάνουμε με την περίπτωση μιας ιδιοφυϊας, που έζησε σε ένα μουσικό περιβάλλον, όπου ασκούνταν καθημερινά. Ο Μπετόβεν είναι άλλο ένα παρόμοιο παράδειγμα.Υπάρχει επίσης και ο Χάυντν, ο οποίος ευτύχησε να ζήσει πολύ περισσότερο από τους προαναφερόμενους και δεν ξέρω αν κατάφερε να τους φτάσει (κατά τη γνώμη μου οι δυο τους είναι πολύ "μεγαλύτεροι" από αυτόν), παρόλα αυτά θεωρείται ένας από τους μεγαλύτερους κλασικούς συνθέτες. Και η λίστα δεν έχει τέλος.
Εάν κάνω λάθος για την περίπτωση της ηλικίας του Τζόνι, εντάξει, εσύ ίσως τον γνωρίζεις για αυτό μου το λες και δεν έχω λόγο να σε αμφισβητήσω. Ίσως έκανα λάθος, όμως υπάρχουν τόσα άλλα παραδείγματα.
Για να μην ξεφύγουμε από το θέμα, ας μείνω σε δύο σημεία.
- Αν καταφύγουμε σε γενικεύσεις, θα χαθούμε τελικά στο πέλαγος. Ο Τζώνυ το λέει ο ίδιος σε κάποιο σημείο του βιβλίου του, ότι
α. δεν ασχολήθηκε από μικρός
β. δεν θεωρεί τον εαυτό του ούτε ερευνητή αλλα ούτε και συγραφέα
γ. το βιβλίο είναι μια συλλογή από πληροφορίες που του είπαν κάποιοι (γκούχ) και τις επεξεργάστηκε και τις παρουσίασε με τον δικό του τρόπο.
- Υπάρχουν ερευνητές και συγραφείς βιβλίων (κάποιοι) που όντως γράφουν πάρα πολλά, εκ των οποίων τα περισσότερα είτε είναι αναμασήματα ή στερούνται βάθους ή είναι απλά υπερβολές, για να πουλήσουν. Αυτό είναι αδιαμφησβήτητο γεγονώς, που στάθηκε αντικείμενο δικής μου έρευνας και τα στοιχεία και οι αποδείξεις μιλούν από μόνες τους.
Κάποιο σημείο και ειδικά στην τοποθέτηση του Τζώνη, γενικά αλλά και ειδικά για το βιβλίο του είναι ότι λέει ξεκάθαρα, κάντε κριτική. Βρέστε κάτι που σας άρεσε ή δεν σας άρεσε και πέστε το. Πέστε γιατί το βλέπετε έτσι ή γιατί δεν το βλέπετε έτσι και πέστε το.
Δυστυχώς όμως, τίποτε.
Και αυτό είναι πάλι το ζητούμενο, οτι έχουμε απομυθοποιήσει κάποιους συγραφείς-ερευνητές, έχουμε μάθει να αποδεχόμαστε defacto τις απόψεις τους, μας έχει μαγέψει ο τρόπος με τον οποίο γράφουν τα βιβλία τους και έχουμε ξεχάσει να ασκούμε κριτική σε αυτά που γράφουν. Για΄τι είναι ο τάδε και το είπε ο έτσι. Και όλοι μαζί σε ένα καζάνι.
ΚΡΙΤΙΚΗ ΑΝΕΠΙΘΥΜΗΤΗ
Δυστυχώς ... !
CaveMan
ή ευρύτερα γνωστός ώς Ανδρέας "Βρίλ"
(το έχω ξαναπεί και παλαιότερα ... )
(το έχει ξαναπαίξει το έργο και παλαιότερα ... )
Σε αυτά που λες έχεις δίκιο. Υπάρχει μια μεγάλη μερίδα κόσμου που δέχεται αδιαμαρτύρητα και χωρίς να ασκεί κριτική το καθετί που ισχυρίζεται ο οποιοσδήποτε χαρακτηρίζεται ή αυτοχαρακτηρίζεται ως ερευνητής και αυτό σαφώς δεν είναι ελληνικό προνόμιο μόνο.
Πολλές φορές, όμως, δεν έχουμε τις απαραίτητες γνώσεις για να ασκήσουμε κριτική, για αυτό και δεν το κάνουμε, χωρίς να σημαίνει ότι το δεχόμαστε και αμάσητο. Για παράδειγμα, εγώ που έχω κάποιες ιατρικές γνώσεις μπορώ να ασκήσω κριτική σε ένα τέτοιο θέμα αλλά δεν μπορώ να έχω ολοκληρωμένη άποψη για την αστρονομία, μιας και οι γνώσεις μου είναι εντελώς βασικές πάνω σε αυτό τον τομέα.
Αγαπητέ Μιχάλη
Απ΄όσα λες συμπεραίνω πως βρισκόμαστε μπροστά σε μια νέα υπόθεση Παιδιά του 83 αλλά με μια διαφορετική ετικέτα Γενιά του 60. Γεννήθηκαν παιδιά genius που δεν έκαναν τίποτε άλλο από την έρευνα και είχαν πληθώρα πληροφοριών, συγγραμμάτων, Internet κλπ και ασχολήθηκαν με την έρευνα με το που άρχισαν να διαβάζουν.
Κάτι δε μου πάει καλά.
Λίγοι οι πραγματικοί ερευνητές και πολλοί κοπτοραπτούδες σε φασόν βιοτεχνίες.
Cave man συμφωνώ μαζί σου...Βρισκόμαστε σε μια φάση που τα media του χώρου μας και κυρίως τα περιοδικά άρχισαν να δημιουργούν τους νέους ερευνητές του χώρου. Στάθηκα ιδιαίτερα στο Johnnybegood διότι ο άνθρωπος παρουσίασε μια εργασία βασισμένη σε συνεργασία, δεδομένα επιστημονικά και επιτόπου έρευνα και όλα αυτά χωρίς χορηγό και μπάρμπα και με γνώμονα πως όλα όσα έκανε ήταν εις βάρος της οικογένειας του (λίγος χρόνος) και εις βάρος της τσέπης του. Επίσης στάθηκα στον J.Bright διότι με εντυπωσίασε η διάθεση και η προσπάθεια του να επικοινωνήσει με το κόσμο, να ενημερώσει και να ενημερωθεί και πιστεύω πως θα δούμε ένα αξιόλογο αποτέλεσμα.
Cap-10
Αυτό που λέω είναι πως, επειδή οι κάθε είδους έρευνες εξελίσσονται και ακολουθούν την επικαιρότητα, είναι λογικό κάποιες φορές το ενδιαφέρον να εστιάζεται στους αντίστοιχους τομείς. Δεν λέω τίποτε παραπάνω και τίποτα λιγότερο από αυτό. Και με τις ενστάσεις σας, όπως είπα και παραπάνω, συμφωνώ και ίσως και να επαυξάνω.
… το ερώτημά μου είναι ποιος είναι πραγματικά ο ερευνητής και ποιοι αξίζουν να έχουν αυτό το τίτλο;
Είναι αυτός που μελετά ( με την έννοια του «ψάχνει να βρει» ) με τρόπο συστηματικό και λεπτομερή.
Υπό αυτόν τον ορισμό, ερευνητής μπορεί να γίνει ο καθένας μας, και να δικαιούται και τον τίτλο.
Τα ζόρια αρχίζουν όταν κάποιος δημοσιεύσει την εργασία του. Με τη δημοσίευση ξεκινούν η αλληλεπίδραση με το αναγνωστικό κοινό και οι αψιμαχίες σε, διαδικτυακές και μη, συζητήσεις.
Θα ήταν καλό, λοιπόν, να θέσουμε δύο ερωτήματα στον εαυτό μας πριν προχωρήσουμε στην αγορά ενός βιβλίου.
Α) Ξέρουμε τον τύπο που το υπογράφει;
Κάποτε έπεσε στα χέρια μου ένα βιβλίο (ευτυχώς δεν το πλήρωσα) περί ομάδας-Ε κάποιου Δημήτρη Γιόλβα (χωρίς Κ). Τελικώς, απ’ ότι φαίνεται, τέτοιος άνθρωπος δεν υπάρχει ούτε ως ψευδώνυμο.
Για το περιεχόμενο δε, «όλη η αλήθεια για την ομάδα-Ε», όνομα και πράγμα.
Εδώ, ίσως υπάρξει η ένσταση : και με κάποιον νέο στο χώρο, ρε φίλε, τι θα γίνει; Θα του κόψουμε τα φτερά πριν καν τ’ ανοίξει;
Σ’ αυτήν την περίπτωση, ο καθένας παίζει μόνος του. Εγώ, ας πούμε, κοιτάζω και το βιογραφικό, αν παρέχεται, καθώς σου δίνει μια καλή εικόνα.
Βέβαια, κι εκεί μπορεί να γίνει λαδιά …
… οπότε …
Παραφράζοντας το «plug and play» που αναφέρεται σε κάποια περιφερειακά υπολογιστών, λέω «plug and pray» όταν προβώ σε μια τέτοια αγορά.
Β) Αναφέρει τη βιβλιογραφία και τις υπόλοιπες πηγές στις οποίες ανέτρεξε για πληροφορίες και τη διασταύρωσή τους;
Διότι, καλοί οι καλικάντζαροι και η Κούφια Γη τους, αλλά κανένα βιβλίο Γεωλογίας, Αστρονομίας, Σπηλαιολογίας κλπ ανοίξαμε πριν δημοσιεύσουμε το πόρισμά μας σχετικά με το τι καρπούς βγάζει το Δέντρο της Ζωής που αυτοί, μαζί με την πράσινη βριλ-ενέργεια τους, το ροκανίζουν;
Επίσης, ένα καλό, γενικό, ερώτημα θέτει ο caveman. Γιατί χρειάζεται η αυτοπροβολή; Ποιοι λόγοι ωθούν έναν άνθρωπο να δημοσιεύσει μια εργασία του;
Και το σημείο-κλειδί : είναι επαγγελματίας ή ερασιτέχνης ο ερευνητής;
Διότι, καλός ο επαγγελματισμός, σου δίνει άφθονο χρόνο για ποσοτικώς περισσότερη και ποιοτικώς καλύτερη έρευνα, αλλά έχει κι ένα κακό. Πρέπει να σου αφήνει φράγκα…
Εγώ, λοιπόν, ο φτωχός πλην τίμιος αναγνώστης, προστατεύομαι :confused: από φανφάρες του τύπου :
Επίσης πως από τη μια στιγμή στην άλλη όλα έγιναν ξαφνικά μυστικά; Μυστική Ελλάδα, μυστική γεωγραφία, μυστική τοποθεσία, μυστικές αλήθειες και πάει λέγοντας.
Θυμάμαι με πόση λαχτάρα αγόρασα πριν από χρόνια το συλλογικό έργο «Μυστική Ελλάδα» από τις εκδόσεις Αρχέτυπο. Αυτό το «Μυστική» με είχε μαγέψει και περίμενα να διαβάσω για γεγονότα και τόπους με «περίεργες» καταστάσεις.
Έκανα ένα λάθος, όμως.
Περίμενα «περιέργεια» μεν, «αποδεδειγμένη» δε. Κοινώς, δεν ήθελα να διαβάσω την ιστορία που άκουσε μια κρύα νύχτα στη σκοπιά ο αδελφός του μπατζανάκη του νοικάρη του περιπτερά της γειτονιάς μου. Ήθελα στοιχεία, κι όχι τον συγγραφέα να μου λέει πως στο τάδε παρκάκι ένιωσε «βαριά την ατμόσφαιρα» ένα βράδυ που τον έβγαλε εκεί ένας δρόμος που εμφανίζεται κι εξαφανίζεται όποτε αυτός γουστάρει.
Εν κατακλείδι, τα «μυστικά» του βιβλίου ήταν κάποια ιστορικά και λαογραφικά στοιχεία που τα βρίσκεις και αλλού, άφθονη ραδιο-αρβύλα και «βαριές ατμόσφαιρες».
Και μου γεννιέται η απορία πως βρεθήκανε ξαφνικά τόσοι πολλοί ερευνητές …
Θα συμφωνήσω με τον beetlejuice. Όσο υπάρχει πελατεία και μεγαλώνει η πίτα του τζίρου, τόσο θα χρειάζονται «ερευνητές».
vBulletin® v3.8.4, Copyright ©2000-2025, Jelsoft Enterprises Ltd.