Μαύρες Τρύπες

[xontro_mpizeli]

Είναι από τα πιο μυστηριώδη και ανεξήγητα φαινόμενα του διαστήματος μας...
Από ό,τι λένε, μια μαύρη τρύπα ήτανε παλιά ένας πλανήτης, ένας πυρήνας, ένα άστρο, που κάποια στιγμή-πώς όμως;-έχασε τη βαρύτητά του.
Είναι δύσκολο να ειπωθεί καριβώς τί είναι η Μαύρη Τρύπα. Οι επιστήμονες σηκώνουν τα χέρια ψηλά. Ούτε τι είναι, ούτε τι περιέχεται στο εσωτερικό μιας μαύρης τρύπας μπορεί να πει κάποιος με βεβαιότητα.
Είναι απο μόνο της ένα "φαινόμενο". Αποτελεί μια τρισδιάστατη σφαιρική τρύπα, μια σφαίρα ύλης και όχι ένα κενό ύλης. Δηλαδή, υπάρχει σαν ένα ξεχωριστό αντικείμενο μέσα στο "πουθενά"...

Αν μπορούσαμε να μετατρέψουμε τη Γη στο μέγεθος ενός κερασιού, θα την είχαμε μετατρέψει με μία μαύρη τρύπα.

Τί μπορεί να είναι τελικά μια μαύρη τρύπα; Τι γνωρίζετε για το συγκεκριμένο θέμα;

Θα μπορούσε, άραγε, η Γη να μετατραπεί κάποια στιγμή με μια μαύρη τρύπα;

[durden_alie]

Καλησπέρα...

Θα ήθελα να κάνω μια παρατήρηση πάνω στα λόγια του αγαπητού xontro_mpizeli :

μια μαύρη τρύπα ήτανε παλιά ένας πλανήτης, ένας πυρήνας, ένα άστρο, που κάποια στιγμή-πώς όμως;-έχασε τη βαρύτητά του.

και να πω ότι μια μαύρη τρύπα, όχι μόνο δεν προκύπτει από "απώλεια της βαρύτητας", αλλά ίσα ίσα, η βαρύτητά της είναι τόσο μεγάλη που ούτε καν το φως δεν μπορεί να ξεφύγει από την επιφάνειά της! Οι ύπαρξη των μαύρων τρυπων προβλέπεται από τη γενική θεωρία της σχετικότητας και υποτίθεται πως σχηματίζονται μέσω μιας διαδικασίας που στην αστρονομία καλείται "βαρυτική κατάρρευση", που με απλά λόγια είναι η "συμπίεση" μιας τεράστιας μάζας (όπως αυτής ενός άστρου) σε δεδομένο χώρο κάτω από την επίδραση της ίδιας του της βαρύτητας.

Πάντως, ό,τι γνωρίζουμε σήμερα περί "μαύρων τρυπών", αν δεν κάνω λάθος, προέρχεται αφενός μεν από μαθηματικά μοντέλα που προβλέπουν τη συμπεριφορά τους, αφετέρου δε από έμμεσες αστρονομικές παρατηρήσεις, αφού, όπως είπαμε, ούτε καν το φως δεν μπορεί να ξεφύγει από την επιφάνεια ενός τέτοιου σώματος, οπότε και δεν είναι δυνατή προς το παρόν μια άμεση παρατήρηση.

Αρκετά στοιχεία για της μαύρες τρύπες δίνει ο γνωστός Stephen Hawking στο βιβλίο του "Το χρονικό του χρόνου"...Στο ίντερνετ υπάρχουν επίσης πάρα πολλά στοιχεία γύρω από τις μαύρες τρύπες...Κάποιες από τις βασικές έννοιες δίνονται με απλά λόγια και εδώ :

http://en.wikipedia.org/wiki/Black_hole

[quendi]

Είναι από τα πιο μυστηριώδη και ανεξήγητα φαινόμενα του διαστήματος μας

Αυτο ειναι το μονο σιγουρο..Ειναι απ τα μεγαλυτερα μυστηρια του συμπαντος κ πραγματικα ισως αργησουμε πολυ να μαθουμε την ακριβη τους φυση.

Οι μελανες οπες,οπως αλλιως αποδιδονται στα ελληνικα,υπαρχουν! Αυτο ειναι αναμφισβητητο-παρατηρουνται εξαλλου. Το θεμα ειναι,τι ακριβως ειναι. Σημερα γνωριζουμε απο που προερχονται. Γεννιουνται απ τα αστρα οταν αυτα πεθαινουν. Ειναι δηλαδη αστρικα πτωματα. Αλλα υπαρχουν 3 ειδων αστρικα πτωματα: Oι Λευκοι Νανοι, οι Αστερες Νετρονιων και οι Μαυρες Τρυπες. Ευτυχως τα δυο πρωτα παρατηρουνται κ μαλιστα ειχαν προβλεφθει θεωρητικα πριν παρατηρηθουν. Το εργαλεια για να γινει αυτο ηταν αρκετα,μια συνεργασια των νομων της φυσικης:η Γενικη Σχετικοτητα,η Κβαντομηχανικη κυριως.

Το θεμα προχωρησε οταν καποιοι σκεφτηκαν "Ποιο ειναι το καυσιμο των αστρων? Που βρισκουν τοση ενεργεια? Θα υπαρχουν για παντα?" Τοτε καταλαβαν οτι οπως τιποτα στη Γη δεν ειναι αιωνιο δεν θα ειναι κ τα αστρα. Η πυρηνικη φυσικη εδωσε τη λυση με την πρωτη ατομικη σχαση: H ενεργεια του ατομου!! Τοτε καταλαβαν που βρισκει την τεραστια αυτη ενεργεια που εκπεμπει ο Ηλιος,γιατι βρισκεται σε υδροστατικη ισορροπια κ δεν καταρρεει κ συνδεσαν το παζλ με τα αλλα στοιχεια που ειχαν:Τεραστια θερμοκρασια Ηλιου κ το Υδρογονο (Η) (στοιχειο απ το οποιο αποτελειται). Η απαντηση ηταν Θερμοπυρηνικες Αντιδρασεις Ατομων Υδρογονου στον Πυρηνα.

Ομως μετα σκεφθηκαν οτι καποτε θα τελειωσει κ αυτο κ τοτε τι? Τοτε γινεται η καυση του Ηλιου (He) που εχει προκυψει απο την προηγουμενη αντιδραση κ το αστρο συνεχιζει να ζει αλλα "αλλαζει"..τα εξωτερικα του στρωματα διαστελλονται,πεφτει η θερμοκρασια (οποτε αλλαζει χρωμα) κ συνεχιζει σαν ενας κοκκινος γιγαντας. Ετσι συνεχιζεται η αλυσιδα στον πυρηνα,οταν καει ολο το Ηλιο καιγεται το επομενο καταλοιπο,το επομενο..εως φτασουμε στον σιδηρο (Fe) οποιος χρειαζεται ενεργεια για να αντιδρασει.Τοτε το αστερι φτανει στο τελος του..Απ την στιγμη που δεν γινονται αντιδρασεις στον πυρηνα ωστε να εχουμε παραγωγη ενεργειας η οποια θα αντισταθμιζει την πιεση των εξωτερικων στρωματων του αστρου..το αστρο καταρρεει απο την ιδια του την βαρυτητα.Δεν υπαρχει πια υδροσταστικη ισορροπια. Τα εξωτερικα στρωματα αρχιζουν να κινουνται προς το κεντρο με τρομακτικες ταχυτητες κ αρχιζουν να ασκουν τεραστια πιεση προς τον πυρηνα..Εκει παιζεται το παιχνιδι τωρα με την κβαντομηχανικη (λιγο πολυπλοκο θεμα):

(Μ=μαζα Ηλιου μας)

-1η περιπτωση: Μαζα αστερα στο τελικο σταδιο= 0.1 Μ εως 1.4 Μ--> Εχουμε δημιουργια Λευκου Νανου (αστερα Ηλεκτρονιων). Οι 1.4 μαζες λεγονται Οριο Chandrasekhar. Δεν εχουν βρεθει ποτε λευκοι νανοι με μαζα μεγαλυτερη απο 1.4 Ηλιακες.

-2η περιπτωση: Μαζα αστερα στο τελικο σταδιο= 1.5 Μ εως 3 Μ--> Αστερας Νετρονιων.

-3η περιπτωση: Μαζα αστερα στο τελικο σταδιο= Mεγαλυτερη απο 3 M--> Mαυρη τρυπα.

Στις δυο τελευταιες περιπτωσεις ο θανατος του αστρου συνοδευεται απο μια τεραστια εκρηξη,εκρηξη supernova οπως λεγεται οπου τεραστιες ποσοτητες ακτινοβολιων, κ των αεριων του αστρου εκτοξευονται στον διαστρικο χωρο για να συμμετασχουν στο μελλον στη δημιουργια νεων αστρων κ πλανητων..

Αυτα για τη δημιουργια.

[quendi]

Αυτα ηταν τα ευκολα ομως..Τωρα τι γινεται.. Οι μαυρες τρυπες απο την φυση τους εχουν τετοιο βαρυτικο πεδιο που ουτε το φως δεν μπορει να διαφυγει,οποτε ειναι εγγενης της ιδιοτητα οτι ποτε δεν θα μπορεσουμε να την παρατηρησουμε αμεσα!!! Αλλα εμμεσα καποιος τροπος θα υπαρχει..κ υπαρχουν μερικοι:

-Βαρυτικες επιδρασεις σε ενα διπλανο σωμα πχ ενα αστρο στο οποιο παρατηρουμε να "φευγει" μαζα απο αυτο κ να δημιουργει εναν δισκο γυρω απο ενα "μαυρο κεντρο" που δεν βλεπουμε.
-Ακτινοβολία Χ που ακτινοβολειται απο τα υλικα/αερια που βρισκονται γυρω απο μια μαυρη τρυπα κ επιταχυνονται σε τρομερες ταχυτητες κ εχουν μεγαλες θερμοκρασιες καθως περιστρεφονται,πριν τα ρουφηξει η μελανη οπη.
-Βαρυτικοί φακοί οπου ξαφνικα μεσα στο οπτικο πεδιο της φωτογραφιας (απο τηλεσκοπιο) εμφανιζεται μια κενη/μαυρη περιοχη κ το φως των γυρω αντικειμενων ειναι καμπυλωμενο. (καμπυλωνεται απο το βαρυτικο πεδιο της μαυρης τρυπας οταν περναει απο διπλα της)
-Βαρυτικά κύματα, από συσσωμάτωση δύο μελανών οπών ή απο την αλληλεπιδραση δυο μελ. οπων.

Οι τρεις πρωτοι τροποι εχουν επαληθευτει παρατηρησιακα ενω ο τελευταιος οχι διοτι ειναι ενα εξαιρετικα σπανιο φαινομενο κατι τετοιο κ δεν εχουμε ακομα την ευαισθησια τεχνολογικα για να πιασουμε βαρυτικα κυματα. Κατι τετοιο προχωρα με γοργους ρυθμους κ βρισκεται σε εξελιξη σχετικο πειραμα. Στο μελλον ισως επαληθευτει κ ο τελευταιος τροπος.

Κατι αλλο για τις μαυρες τρυπες, προσδιοριζεται πληρως η συμπεριφορα της με τα εξης στοιχεια:

-Μάζα
-Στροφορμή
-Ηλεκτρικό Φορτίο

Η απλουστερος τυπος μελανης οπης ειναι αυτος που εχει απλα μαζα χωρις να περιστρεφεται κ χωρις ηλεκτρικό φορτίο. Δευτερος τυπος αυτη που περιστρεφεται, τριτος αυτη που εχει μονο ηλεκτρικό φορτίο, κ τεταρτος τυπος αυτη κ που περιστρεφεται κ εχει ηλεκτρικό φορτίο. Αυτοι οι τυποι προκυπτουν απο συγκεκριμενες λυσεις την Γενικης Θεωριας της Σχετικοτητας κ δεν υπαρχουν αλλες για τις μελανες οπες.

Καποιες χωροχρονικες επιδρασεις που προκαλουν ειναι οι εξης:
-Κοντά στον ορίζοντα της μελανής οπής ο χρόνος κυλά βραδύτερα
-Ο χώρος διαστέλλεται
-Οι φωτεινές ακτίνες μετατοπίζονται προς το ερυθρό
-Εμφάνιση έντονων παλιρροιακών δυνάμεων (πχ αυτο που ανεφερα με το αστρο παραπανω)

Οσο για το εσωτερικο τους οι αποψεις δεν θα ελεγα οτι δυιστανται..θα ελεγα οτι ουτε καν υφιστανται!!Κανεις δεν ξερει με σιγουρια τι υπαρχει εκει μεσα..περα απ τον μυστηριωδη οριζοντα γεγονοτων που οτιδηποτε τον περασει δεν ξαναεπιστρεφει..Η Γενικη Σχετικοτητα δινει μια ανωμαλια για το κεντρο της,ενα σημειο απειρης καμπυλοτητας κ πυκνοτητας που υποτιθεται οτι διασπαει τον χωροχρονο. Εδω αρχιζουμε να μπαινουμε στα εξωτικα χωραφια της φυσικης..θεωρια χορδων,κβαντικοι αφροι,σκουληκοτρυπες,ταξιδια στον χρονο,εξωτικη υλη..κ δεν συμμαζευεται. Για αυτα δεν γινεται να ειμαστε σιγουροι. Για αυτο πολλοι λενε οτι το προβλημα θα το λυσει μια θεωρια κβαντικης βαρυτητας..ειδωμεν..

Θα μπορούσε, άραγε, η Γη να μετατραπεί κάποια στιγμή με μια μαύρη τρύπα;

Οχι φιλε μου μπιζελι δεν γινεται..οι μαυρες τρυπες εχουν σχεση με τα αστρα,οπως ειδες παραπανω. Απλα πολλες φορες τα βιβλια θετουν το παραδειγμα "για να γινει η Γη μαυρη τρυπα θα πρεπει να συμπιεστει η μαζα της τοσο.." για να το καταλαβουμε.

Βεβαια υπαρχουν κ αλλες μελανες οπες!! Οι υπερμεγεθεις τεραστιων διαστασεων στα κεντρα πολλων γαλαξιων..ισως μικροσκοπικες μελανες οπες που δεν ειμαι σιγουρος πως δημιουργουνται, κ μαλλον τα κβαζαρς τροφοδοτουνται απο τεραστιες μελανες οπες. Αυτα ειναι οπως αλλου παπα ευαγγελιο.Οι βασικες αρχες ομως των μαυρων τρυπων παραμενουν οι ιδιες.

Με συγχωρειτε για την πολυλογια,ειχα ορεξη να γραψω! :D Ελπιζω να βοηθησα με αυτη τη μικρη περιληψη καποιων βασικων χαρακτηριστικων. Τωρα μπορουμε να παμε στα ποιο "παραξενα". Κ πιστεψε με το θεμα εχει πολλα τετοια.. Πχ..πεθαινουν αραγε ποτε οι μαυρες τρυπες..?? Τι γινεται εαν μπεις μεσα?? ;)

[durden_alie]

Πάρα πολύ ενδιαφέροντα και κατατοπιστικά τα όσα μας είπες, αγαπητέ quendi... :)

Πριν προχωρήσουμε στα πιο..εξωτικά που όντως κρύβει το συγκεκριμένο θέμα, θα ήθελα να σου θέσω δύο ερωτήματα, τώρα που σε βρήκα..."πρόχειρο" (κατά το "τώρα που βρήκαμε παπά" κλπ... ;) ) μια και, όπως βλέπω, γνωρίζεις αρκετά για το θέμα :

1) Τί είναι η "ακτινοβολία Hawking" που ο μεγάλος φυσικός προέβλεψε ότι εκπέμπεται από τις μαύρες τρύπες; Πρόκειται, αν κατάλαβα καλά, περί θερμικής ακτινοβολίας που εκπέμπεται ώστε να "τηρούνται" οι νόμοι της θερμοδυναμικής; Μπορεί ενδεχομένως να ανιχνευτεί ή απλά προβλέπεται η εκπομπή της από μαθηματικά μοντέλα;

2) Σε μια συζήτηση που είχα κάποτε μ' ένα φυσικό--του οποίου την επιστημονική κατάρτιση, αλλά και την ευφυΐα δεν αμφισβητώ--μου είπε το εξής, το οποίο δεν σου κρύβω πως μ' έκανε να χαμογελάσω, ολίγον τι ειρωνικά : "Η ύπαρξη μιας πιθανής ταχύτητας διαφυγής από μια μαύρη τρύπα είναι από μόνη της απόδειξη ότι η ταχύτητα του φωτός δεν αποτελεί φράγμα, αλλά μπορεί ενδεχομένως να ξεπεραστεί!" Πως σχολιάζεις εσύ τη φράση αυτή;

Προκαταβολικά ευχαριστώ...!... :)

[quendi]

Φιλε durden_alie ευχαριστως να σε βοηθησω οσο μου το επιτρεπουν οι γνωσεις μου,απλα να προσεξουμε να μην γινει διαλογος το θεμα.Κ δυστυχως ειναι αρκετα τεχνικες/δυσκολες ερωτησεις για να απαντησεις απλα.

1)Τί είναι η "ακτινοβολία Hawking" που ο μεγάλος φυσικός προέβλεψε ότι εκπέμπεται από τις μαύρες τρύπες; Πρόκειται, αν κατάλαβα καλά, περί θερμικής ακτινοβολίας που εκπέμπεται ώστε να "τηρούνται" οι νόμοι της θερμοδυναμικής; Μπορεί ενδεχομένως να ανιχνευτεί ή απλά προβλέπεται η εκπομπή της από μαθηματικά μοντέλα;

Χμ..η ακτινοβολια Hawking δεν ειναι κ το απλουστερο θεμα φυσικης θα ελεγα..Αντι του θερμικης βαλε καλυτερα σκετο ακτινοβολια κ για τους νομους διατηρησης νομιζω οτι ειναι καλυτερο κ γενικοτερο το διατηρηση της ενεργειας. Η ακτινοβολια Hawking προκυπτει απο τον συνδιασμο της θεωριας της σχετικοτητας, της κβαντομηχανικης και της θερμοδυναμικης που μεχρι τοτε πιστευαν οτι δεν εχουν ιδιαιτερη σχεση.

Που στηριζεται: Συμφωνα με καποιες αρχέε της κβαντομηχανικης (αρχη απροσδιοριστιας Heinseberg), η πιθανοτητα να εμφανιστει ενα γεγονος δεν ειναι ποτε μηδενικη. Μία από τις συνέπειες αυτου είναι ότι αυτό που νομίζουμε σαν "άδειο"/"κενό" χώρο δεν είναι στην πραγματικότητα καθόλου κενός. Τον γεμιζει μια θαλασσα εικονικων (virtual) βραχυβιων σωματιδιων (μικρά κβαντικά σωματίδια που μεταφέρουν ακτινοβολία και βαρύτητα) που είναι σχεδόν, αλλά όχι εντελώς, πραγματικά. Eιναι εν δυναμει σωματιδια..μην την ψαχνεις παραπερα.. :p :D To φαινομενο λεγεται κβαντικη διακυμανση κενου κ εχει παρατηρηθει σε εργαστηρια/επιταχυντες.

Σε ορισμένα ασυνήθιστα περιβάλλοντα, όπως είναι τα ισχυρά βαρυτικά πεδία - που παράγονται από μαύρες τρύπες, μπορούν να "δανειστούν" ενέργεια από το γειτονικό τους χώρο και να γίνουν προσωρινά πραγματικά σωματίδια.

Όταν τα εικονικά σωματίδια φανερωθούν, εμφανιστούν δηλαδή στον πραγματικό κόσμο, πρέπει να είναι σε μορφή ζεύγους, ενός σωματίου και του αντισωματίου του.Αυτά μετά από ένα απειροελάχιστο χρόνο εξαϋλώνονται για να μην εχουμε παραβιαση της αρχης διατηρησης της ενεργειας και απελευθερώνουν την ενέργειά τους πίσω στο κενό.

Τι γινεται:Τα εικονικά σωματίδια μπορουν να δανειστούν ενέργεια από μια μαύρη τρύπα και να υλοποιηθούν ακριβώς στην άκρη του ορίζοντα γεγονότος μιας μαύρης τρύπας. Δηλαδή, το όριο που χωρίζει το "εσωτερικό" από το "εξωτερικό" χώρο μιας μαύρης τρύπας.

Όταν αυτό συμβεί, το ένα σωμάτιο μερικές φορές πέφτει μέσα στη μαύρη τρύπα (προς το χώρο της ανωμαλίας ή ιδιομορφίας), ενώ το άλλο διαφεύγει.Οπως βλεπουμε στην παρακατω εικονα οπου: σωματιo(p) - αντισωματιo(a):


Το αποτέλεσμα; Χωρίς τον εικονικό συνεργάτη του, το σωματίδιο που διαφεύγει γίνεται πραγματικό σωματίδιο και μεταφέρει μακριά (έξω από τη μαύρη τρύπα) ένα πολύ μικρό μέρος της μάζας - ενέργειας της μαύρης τρύπας. Έτσι αυτό το σωματίδιο καταναλίσκει περισσότερη ενέργεια από αυτή που έχει, και έτσι συνεισφέρει "αρνητική ενέργεια" στη μαύρη τρύπα.

Μπορεί τώρα, σε ένα μεγάλο χρονικό διάστημα, πολλαπλάσιου της ηλικίας του σύμπαντος (10^67 χρόνια), η μαύρη τρύπα τελικά να εξατμιστεί, χάνοντας όλη της την ενέργεια, χάρις στα διαφυγόντα σωματίδια.

Aπ οσα ξερω ειναι εξαιρετικα δυσκολο να επιτευθει η ανιχνευση τους,μπορει να μην γινει ποτε,ειναι θεωρητικη προβλεψη που εχει παντως (λογω της εγκυροτητας των επιμερους κλαδων απ τους οποιους προκυπτει) ισχυρα ερεισματα κ ειναι πολυ πιθανο να υπαρχει.

2) Σε μια συζήτηση που είχα κάποτε μ' ένα φυσικό--του οποίου την επιστημονική κατάρτιση, αλλά και την ευφυΐα δεν αμφισβητώ--μου είπε το εξής, το οποίο δεν σου κρύβω πως μ' έκανε να χαμογελάσω, ολίγον τι ειρωνικά : "Η ύπαρξη μιας πιθανής ταχύτητας διαφυγής από μια μαύρη τρύπα είναι από μόνη της απόδειξη ότι η ταχύτητα του φωτός δεν αποτελεί φράγμα, αλλά μπορεί ενδεχομένως να ξεπεραστεί!" Πως σχολιάζεις εσύ τη φράση αυτή;

Aυτο κ εαν ειναι θεμα για συζητηση!!Να πω την αληθεια δεν καταλαβαινω τι ακριβως εννοει αυτος ο φυσικος οταν λεει "Η ύπαρξη μιας πιθανής ταχύτητας διαφυγής από μια μαύρη τρύπα είναι από μόνη της απόδειξη ότι η ταχύτητα του φωτός δεν αποτελεί φράγμα" Μα η μονη θεωρητικη τιμη ταχυτητας διαφυγης απο μια μελανη οπη εξ'ορισμου ειναι οποιαδηποτε ταχυτητα πανω απ αυτη του φωτος. Κ τετοιες ταχυτητες δεν εχουν παρατηρηθει στο συμπαν προς το παρον. Το φως (ηλεκτρομαγνητικα κυματα) φαινεται να μην μπορει να φτασει παραπανω..Βεβαια οι επιστημονες ψαχνουν για ταχυονια ή για φαινομενα τα οποια το φως παρακαμπτει το αξιωμα της σχετικοτητας..Δεν θα αποκλεισω κατι στο μελλον αλλα προς το παρον ολες οι ιδεες κ οι μελετες για υπερφωτονικες ταχυτητες προκυπτουν με "υπουλα κολπα" των θεωρητικων..πχ εξωτικα κβαντικα φαινομενα ή διασπαση του χωροχρονου ή ταξιδι σε αλλη διασταση που εχουν ομως το εξης κοινο χαρακτηριστικο: Δεν πραγματοποιουνται στο δικο μας συμπαν (οποτε δεν καταρριπτουν/παρακαμπτουν το αξιωμα της σχετικοτητας κ τους αλλους νομους μας) αλλα καπου αλλου..κατι παρομοιο αναφεροταν στο θεμα για τα διαστρικα ταξιδια που ειχα ανοιξει,οπου εδινα αυτο το λινκ: Στον Άρη μέσα σε τρεις ώρες (http://www.physics4u.gr/news/2006/scnews2291.html) ριξε μια ματια ;)

Αυτα..αυριο τα λεμε με μια "αιρετικη" αποψη για τις μαυρες τρυπες!!

[durden_alie]

Φίλε quendi, για άλλη μια φορά να σ' ευχαριστήσω για το χρόνο σου και τις κατατοπιστικότατες απαντήσεις σου... :)

Θα περιμένω με ιδιαίτερο ενδιαφέρον και την..."αιρετική" άποψη... ;)

Να 'σαι καλά!

[quendi]

Επιστρεφω λοιπον στο θεμα..με την αιρετικη αποψη. Καποιοι (ελαχιστοι ειναι η αληθεια) αστροφυσικοι δεν θεωρουν δυνατο να δημιουργειται ενα "τερατουργημα" σαν τις μαυρες τρυπες στο συμπαν. Κ για να μην παρεξηγησουν καποιοι,δεν εννοουν οτι οι μαυρες τρυπες δεν υπαρχουν αφου αυτο ειναι αποδεδειγμενο κ παρατηρησημο (ισχυουν ακομα δηλαδη οι παραπανω εμεσες παρατηρησεις κ οι χωροχρονικες επιδρασεις) αλλα..θεωρουν οτι ειναι κατι διαφορετικο σαν φυσικη υποσταση. Πιστευουν οτι οι λυσεις που προσφερει η γενικη σχετικοτητα δεν ειναι αποδεκτες κ πως η ισχυς της φτανει ακριβως πριν το χρονικο σημειο που δημιουργειται μαυρη τρυπα κ πως δεν μπορει να δημιουγηθει αυτη η ρωγμη/σχισμη/τουνελ στο χωροχρονο κ αυτο το σημειο/ανωμαλια με την απειρη πυκνοτητα κ καμπυλοτητα στο κεντρο. Αντιπροτεινουν οτι εχουμε την δημιουργια ενος αστρικου πτωματος σαν τους Λευκους Νανους κ τα αστρα Νετρονιων,δηλαδη ενα αστερι απο πραγματικη υλη το οποιο εχει τετοιο τεραστιο βαρυτικο πεδιο που δεν αφηνει ουτε το φως να διαφυγει.Απο τι αποτελειται κ πως επιδρουν οι νομοι της κβαντομηχανικης δεν το γνωριζω. Ειναι ενδιαφερουσα προσεγγιση..κ εδω που τα λεμε δεν μπορουμε να δουμε την μαυρη τρυπα οποτε ισως πρεπει να ερευνησουμε πανω απο μια υποθεση!!Αυτη η ιδεα παλι εξηγει καποια φαινομενα,ομως αλλα πολυ σημαντικα τα παραμενουν αλυτα (με αυτη τη θεωρια). Αποψη μου χωρις να γνωριζω λεπτομερως το θεμα ειναι πως ειναι δυσκολο να ισχυει κατι τετοιο αλλα ειναι ομως κ ποιο γηινο προς εμας..πολυ πιο ευκολο να το αντιληφθουμε!Αλλα ταυτοχρονα θα χασει τν μαγεια κ το μυστηριο που ειχε πριν..

[Kamelot]

Τώρα γιατί εμένα μου φαίνεται ότι οι αιρετικοί είναι όλοι οι υπόλοιποι που μιλάνε για "ρωγμη/σχισμη/τουνελ στο χωροχρονο κ αυτο το σημειο/ανωμαλια με την απειρη πυκνοτητα κ καμπυλοτητα στο κεντρο", και όχι αυτοί που αντιπροτείνουν τη θεωρία του αστρικού πτώματος? :p
Δε μ' αρέσει αυτή η άποψη, όντως είναι πολύ γήινη και στερείται γοητείας και μυστηρίου! Αν μη τι άλλο, η άλλη θεωρία οδηγεί σε πιο παραγωγικό τρόπο σκέψης, αν και φυσικά τι είδους έρευνα θα είναι αυτή και με τι μέσα μπορεί να γίνει είναι δύσκολο θέμα...

[quendi]

Τώρα γιατί εμένα μου φαίνεται ότι οι αιρετικοί είναι όλοι οι υπόλοιποι που μιλάνε για "ρωγμη/σχισμη/τουνελ στο χωροχρονο κ αυτο το σημειο/ανωμαλια με την απειρη πυκνοτητα κ καμπυλοτητα στο κεντρο", και όχι αυτοί που αντιπροτείνουν τη θεωρία του αστρικού πτώματος? :p

:D :o Χεχε,ναι πραγματι αγαπητη kamelot,καποιες φορες αυτο σκεφτομαι κ εγω κ να πω την αληθεια δεν μου φαινεται καθολου χαζη αυτη η θεωρια με το αστρικο πτωμα. Γιατι οχι? Αφου ετσι κ αλλιως τα ιδια πραγματα θα προεκυπταν στις παρατηρησεις κ απο τις δυο θεωριες. Γιατι να θεωρουμε σιγουρη τη ρωγμη στον χωροχρονο κ τις σκουληκοτρυπες απ την στιγμη που δεν μπορουμε να τις δουμε??Δεν λεω πραγματι,στερειται γοητειας μια τετοια προσεγγιση αλλα δεν μπορουμε κ να την απορριψουμε κιολας!Ισα ισα εχει κ αυτη ενα σοβαρο σκεπτικο. Κ ακομα δεν ξερουμε σιγουρα μεχρι ποιο σημειο ισχυει η γενικη θεωρια της σχετικοτητας.Ισως μια κβαντικη θεωρια βαρυτητας να μας εδινε την λυση,κ να μας αποκαλυπτε οτι δημιουργειται νεο ειδος σωματος..Αλλα ποτε θα ερθει αυτη κανεις δεν ξερει.Παντως προσωπικα προτιμω να μην θεωρω δεδομενο τιποτα σε σχεση με το εσωτερικο μιας μαυρης τρυπας κ να περιμενω..

[quendi]

Κάτι σχετικό με αυτά που είχαμε πει παραπάνω για την "αιρετική" άποψη:http://www.sciencenews.gr/articles.asp?Article_id=592 ;)

Οι μαύρες τρύπες είναι αστέρες σκοτεινής ύλης/ενέργειας..(?)

[SFETERISTIS]

κατα΄αρχην γεια σας !οι μαυρες τρυπες στο διαστημα ειναι ενα φαινομενο που κατα την γνωμη μου θα γινει γνωστο τα αμεσωσ επομενα χρονια αν δεν εχει γινει ηδη γνωστο και μασ το κρυβουν!!-αλλωστε δεν θα ειναι το τελευταιο πραγμα που μας κρυβουν-το γεγονος οτι οι μαυρες τρυπες δεν ειναι αυτο που ολοι λενε "μηχανες του χρονου" !μαυρες τρυπες μπορει να ειναι το στιγμα ενος πλανητη που ειχε καταστραφει ή κατι αλλλο!οι πιο ανεπτυγμενοι λαοι Ρωσοι-Αμερικανοι στανταρ θα εχουν ψαξει την αληθεια και μην σας πω δηλαδη οτι το ξερουν ηδη και απλα δεν μας το λενε!!

[johnkary]

Όσον αφορά την δημιουργία των μελανών οπών, αυτές σχηματίζονται μόνον από άστρα με μάζα μεγαλύτερη από τρεις ηλιακές.
Γνωρίζουμε αρχικά ότι τι βασικό καύσιμο του αστέρα, όταν αυτός βρίσκεται στην φάση της κύριας ακολουθίας, είναι το υδρογόνο.
Η ήρεμη ζωή ενός αστέρα συνίσταται στη δυναμική του ισορροπία, δηλαδή στην αμοιβαία εξουδετέρωση διαδικασιών που εξελίσσονται προς αντίθετες κατευθύνσεις (της βαρύτητας: που "πιέζει" το αστέρι προς τα μέσα και της ενέργειας που εκλείουν οι θερμοπυρηνικές αντιδράσεις στο εσωτερικό του, οι οποίες ωθούν τα εξωτερικά στρώματα προς τα έξω).
Όταν ένα αστέρι λοιπόν με τέτοια μάζα ή και μεγαλύτερη, εξαντλήσει το υδρογόνο που υπάρχει στον πυρήνα του (σε πρώτο στάδιο γίνεται πυρηνική σύντηξη του υδρογόνου σε ήλιο), τότε μειώνονται οι πυρηνικές αντιδράσεις στο εσωτερικό του και συνεπώς η εκλειώμενη από αυτό ενέργεια η οποία αντισταθμίζει την βαρυτική του κατάρρευση. Έτσι λοιπόν, ο αστέρα συρρικνώνεται υποκύπτοντας στο βάρος του και η πίεση στο εσωτερικό του αυξάνεται ραγδαία, άρα και η θερμοκρασία η οποία τώρα είναι ικανή να πυροδοτήσει την πυρηνική σύντηξη του εναπομείναντος πλέον ηλίου σε άνθρακα. Αυτό εκλύει τεράστιες ποσότητες ενέργειας οι οποίες "σπρώχνουν" με τεράστια ορμή τα εξωτερικά στρώματα του αστέρα, οπότε ο τελευταίος διογκώνεται και γίνεται nova (καινοφανής αστέρας ή ερυθρός γίγαντας). Κάποια στιγμή όμως τελειώνει και το ήλιο, οπότε πάλι σταματούν οι θερμοπυρηνικές αντιδράσεις και η εκλειώμενη από αυτές ενέργεια και το αστέρι αρχίζει να συρρικνώνεται πάλι και να πιέζει τον πυρήνα, ούτως ώστε όταν η πίεση φθάσει στην ιδανική τιμή να αρχίσει η καύση του άνθρακα σε πυρίτιο ή οξυγόνο. Αυτή η αντίδραση είναι ακόμα πιο βίαιη από την προηγούμενη, με αποτέλεσμα τώρα, να απελευθερώνονται τρομακτικές ποσότητες ενέργειας που ωθούν με μεγαλύτερη ορμή τα εξωτερικά στρώματα του αστέρα. Ο αστέρας τώρα διογκώνεται σε επικίνδυνο βαθμό και λέγεται supernova (υπερκαινοφανής αστέρας ή ερυθρός υπεργίγαντας).
Ύστερα ακολουθεί έκρηξη και το μόνο που απομένει πλέον είναι ο μικρός πυρήνας του αστέρα ο οποίος αποτελείται κυρίως από αδρανή νετρόνια.
Έτσι, η πίεση του νετρονικού αυτού νέφους δεν είναι ικανή να ανακόψει τη νέα βαρυτική κατάρρευση του αστέρα, με αποτέλεσμα ο αστέρας να συμπιέζεται με ταχύ ρυθμό προς το εσωτερικό του, σε τέτοιο βαθμό που η ύλη να γίνεται πολύ πυκνή (θεωρητικά άπειρη). Αυτή η πυκνότητα επιτρέπει τη δημιουργία πολύ υψηλού βαρυτικού πεδίου, τέτοιου που να εμποδίζει ακόμα και το ίδιο το φως να διαφύγει από αυτήν!

[Karampouzouklis]

Παιδιά δεν κατάλαβα τίποτα να πω την μαύρη αλήθεια, αλλά αυτά τα πράγματα είναι κοντά στη Γη? Υπάρχει περίπτωση να περάσει και να μας πατήσει κανένα όπως οι μετεωρίτες?

[OANNHSEA]

Πέρυσι όμως βγήκε μία μελέτη επιστημόνων, η οποία έλεγε ότι το μαύρες τρύπες δεν αυξάνονται επ΄άπειρο αλλά σταματούν την ανάπτυξη τους μετά από ένα συγκεκριμένο μέγεθος.
Εάν λάβουμε επίσης υπόψη τις παρατηρήσεις για ανακύκλωση των υλικών ενός γαλαξίας από τις μαύρες τρύπες και τα λάθη που έχουμε κάνει στο μέγεθος των γαλαξιών (μόνο τον γαλαξία της Ανρομέδας τον βγάζουμε τώρα 4 φορές μεγαλύτερο από πριν), τότε...
Εάν αυτή η μελέτη αποδειχτεί και από άλλους στα προσεχή χρόνια δεν θα έχουμε πλέον μία απλή μαύρη τρύπα αλλά μία μηχανή αναγέννησης του σύμπαντος...

[chaoticblue]

Απαντώντας στην ερώτηση σου Karampouzoukli, τα διαστημικά αυτά αντικείμενα είναι μη ανιχνεύσιμα (δεν ξερω αν ήδη εχει ειπωθεί αυτό) με το φως, αρα είναι πολύ δύσκολος ο εντοπισμός τους. Υπάρχει σίγουρα μάλλον μία μεγάλη μαυρη τρύπα στο κέντρο του γαλαξία μας. Εχουν εντοπιστεί αλλες τρεις (με σχετική βεβαιότητα τρείς, υποψίες για περισσότερες υπάρχουν φυσικά). Τωρα αν υπάρχει περίπτωση σύγκρουσης. Θεωρητικά ναι. Αλλά και αυτή την στιγμή μία μικρή μαύρη τρύπα να είναι προ των πυλών, αν δεν υπαρχει γειτονικό σε αυτήν αντικειμενο ωστε παρατηρώντας την παραμόρφωσή του σε διάφορους τομείς λόγω αυτής, ωστε να προδώθει ετσι η θέση της, τότε είναι μη ανιχνεύσιμη. Τι θα γίνει αν συγκρουστεί? Κανείς δεν ξέρει είναι η αλήθεια. Γιατί βασικά κανείς δεν ξέρει τι γίνεται "μεσα" στην μαύρη τρύπα. Δεν υπάρχουν καν θεωρείες. Μόνο εικασίες. Πάντως μιας που το θυμήθηκα, η δικαιολογία οτι το περιστατικότης Tunguska ωφείλεται σε μίνι μαύρη τρύπα που διαπέρασε την Γη είναι επιεικώς μιλώντας γελοίο.

[Tritons'Alien]

[QUOTE=xontro_mpizeli]
Τί μπορεί να είναι τελικά μια μαύρη τρύπα; Τι γνωρίζετε για το συγκεκριμένο θέμα;

Οι μαύρες τρύπες είναι περιοχές του Διαστήματος γύρω απο ένα άστρο που έχει καταρρεύσει.Ό θάνατος ενός αστεριού είναι κάποιες φορές η γέννηση μίας μαύρης τρύπας.Εκείνη η περιοχή έχει τόση ισχυρή βαρύτητα που οι μαύρες τρύπες παγιδεύουν ακόμα και το φώς!Για περισσότερες πληροφορίες για τις μαύρες τρύπες:

http://iek-sidir.ser.sch.gr/sun/maurestr.htm
http://www.physics4u.gr/articles/blackholes.html
http://www.focusmag.gr/articles/view-article.rx?oid=28063
http://www.damtp.cam.ac.uk/user/gr/public/bh_intro.html
http://www.e-telescope.gr/gr/cat01/art01_040818.htm
http://www.focusmag.gr/fora/view-message.rx?oid=341223#msg_341223
http://coolcosmos.ipac.caltech.edu/cosmic_kids/AskKids/blackhole.shtml

[Karampouzouklis]

ΣΕ ευχαριστώ φίλε chaoticblue. Δηλαδή μπορεί να έρχετε καταπάνω μας και να μην το ξέρουμε! Αλλά αν είναι να το καταλάβουμε όταν αρχίσει να ρουφάει τους άλλους πλανήτες του ήλιου μας και βγουν οι αστρονόμοι και πουν: Παιδιά, μια ανακοίνωση να κάνουμε, από σήμερα δεν έχουμε 9 πλανήτες αλλά 8, ο ακρινός μας τελείωσε. Τι κάνουμε τότε, μπορούμε να κάνουμε κάτι ή απλά περιμένουμε τι σειρά μας? Και καλά να την περιμένουμε, αλλά προλαβαίνουμε να παίξουμε μια πρέφα ή δεν θα προλάβουμε να ανοιγοκλείσουμε τα μάτια μας.

[chaoticblue]

"Και καλά να την περιμένουμε, αλλά προλαβαίνουμε να παίξουμε μια πρέφα ή δεν θα προλάβουμε να ανοιγοκλείσουμε τα μάτια μας." Πολυ μου άρεσε αυτό Karampouzoukli. Υποθέτωντας οτι θες μία απάντηση θα σου την δώσω. Τα αντικείμενα αυτά όπως έχει ηδη λέχθει στο thread αυτό, αποτελούν ουσιαστικά οτι έχει απομείνει απο τους πυρήνες μεγάλων αστρων. Ως εκ' τούτου όπως το κάθε τι στο Σύμπαν κινούνται μεν αλλά και αργα και σε συγκεκριμένη πορεία (δεν κοβουν βόλτες οπου τους κατέβει δηλαδή). Αρα θα πρέπει να είμαστε ΟΙ γκαντέμηδες για να έρθει μία τέτοια μέρα. Παρόλα αυτά ξέρω οτι κατευθυνόμαστε σε μία μαύρη τρύπα αλλά η "συνάντηση" είναι πολύ μακρία. Τωρα αν στο μεταξύ συναντήσουμε καμιά "μίνι" οπως λέγονται μαυρη τρύπα, μάλλον δεν θα γίνουν και πολλά πράγματα. Αν και πιστεύω οτι οι τελευταίες είναι αβάσιμη επινόηση κάποιων επιστημόνων. Η φύση απο μόνη της δεν παράγει μικρές μαύρες τρύπες.

[dragoness_crysta]

Απο το physics4u.com
βρηκα τα εξης:

Η νέα άποψη για τις μαύρες τρύπες: Είναι αναπόφευκτες δυνάμεις της δημιουργίας
Μέρος 1ο

Οι μαύρες τρύπες έχουν μείνει στη συνείδηση του κόσμου ως τα τέρατα της βαρύτητας, ενώ οι θεωρητικοί φυσικοί θεωρούν ότι στο εσωτερικό τους κυριαρχούν μυστήριες ιδιότητες και ότι συμπεριφέρονται σαν αγωγούς της καταστροφής και του θανάτου.

Έτσι μπορεί να φαίνεται περίεργο το γεγονός πως μερικοί κοσμολόγοι επανεξετάζουν τις απόψεις αυτές για τις μυστηριώδεις μαύρες τρύπες, θεωρώντας τις πια δυνάμεις της δημιουργίας.

Οι μαύρες τρύπες κάτω από το νέο πρίσμα έπαιξαν σπουδαίο ρόλο στην εξέλιξη του σύμπαντος. Πολλοί κοσμολόγοι, που ξαναγράφουν την ιστορία τους, τις αντιμετωπίζουν ως 'γαλαξιακούς γλύπτες'. Κατά την αναθεωρημένη άποψη, που περιέχει όμως και μερικά σκοτεινά γεγονότα, οι μαύρες τρύπες αποδεικνύονται ότι είναι θεμελιώδεις δυνάμεις στην ανάπτυξη και τής τελικής μορφής των γαλαξιών όπως και της κατανομής των άστρων σε αυτούς. Η νέα άποψη, επίσης δείχνει ότι μια μαύρη τρύπα είναι σχεδόν σίγουρα ένα προϊόν του γαλαξία μέσα στον οποίο κατοικεί. Ούτε οι γαλαξίες ούτε οι μαύρες τρύπες φαίνεται ότι μπορούν να ζήσουν μόνοι τους.

Η νεοσύστατη θεωρία μπορούμε να πούμε ότι είναι η δαρβινική θεωρία, της συνεξέλιξης.

Η συνεξέλιξη συζητείται πάνω από μια δεκαετία, αλλά πολλοί θεωρητικοί δεν την αντιμετώπισαν ποτέ σοβαρά, και κανένας δεν είχε πολλά στοιχεία για να την υποστηρίξει. Και μόνο κατά τα τελευταία πέντε χρόνια έχουν βρεθεί παρατηρητικά στοιχεία που υποστηρίζουν την συνεξέλιξη των μαύρων οπών και το σχηματισμό των γαλαξιών.

Μέχρι τώρα, οι μαύρες τρύπες θεωρήθηκαν ως τα τελικά σημεία της εξέλιξης της ύλης στον Κόσμο. Με τη νέα θεωρία οι αστροφυσικοί πιστεύουν ότι οι μαύρες τρύπες διαδραματίζουν και έναν κρίσιμο ρόλο στη γέννηση των γαλαξιών.

Η άποψη αυτή μπορεί να εξηγήσει με ποιο τρόπο αναπτύχθηκαν οι τεράστιοι γαλαξίες που βρέθηκαν να υπάρχουν στην αρχική φάση (ένα έως τρία δισεκατομμύρια χρόνια) του σύμπαντος. Και το γεγονός αυτό κάνει τους θεωρητικούς να λένε ότι οι γαλαξίες στην πραγματικότητα σχηματίστηκαν γύρω από τις πιο παλιές μαύρες τρύπες.

Σύμφωνα με την επικρατέστερη ίσως θεωρία που έχει ως τώρα προταθεί, οι γαλαξίες σχηματίζονται «από κάτω προς τα πάνω». Αρχικά, δηλαδή, τα μικρότερα νέφη και τα άστρα σχηματίζουν κάποιους γαλαξίες-βρέφη, οι οποίοι στη συνέχεια συγκεντρώνονται αργά και συγχωνεύονται για να σχηματίσουν μεγαλύτερους γαλαξίες. Γι' αυτό και η συγκεκριμένη θεωρία ονομάστηκε «Ιεραρχικό Πρότυπο». Εάν η θεωρία αυτή αποδειχτεί σωστή, τότε όλοι οι γαλαξίες στη γειτονιά του Γαλαξία μας θα πρέπει να πήραν τη σημερινή τους μορφή μόλις πριν από ένα έως δύο δισεκατομμύρια χρόνια. Επίσης, όταν ήταν ακόμη νέοι, θα πρέπει να είχαν πιο ακανόνιστα σχήματα.

Οι γαλαξίες-βρέφη στριφογυρίζουν

Για να ελέγξουν την προηγούμενη υπόθεση, οι αστρονόμοι κάνουν κάτι που κανείς άλλος δεν μπορεί: βλέπουν πίσω στο χρόνο. Για να παρατηρήσουν, όμως, τη γέννηση των πρώτων γαλαξιών, θα πρέπει το βλέμμα τους να φτάσει σε αποστάσεις 13 δισεκατομμυρίων ετών φωτός στο διάστημα. Από καθαρά τεχνική άποψη, το να μπορέσει κανείς να δει τόσο μακριά -και τόσο πίσω στο χρόνο-αποτελεί μια τεράστια πρόκληση.

Από την 24η Σεπτεμβρίου 2003 μέχρι τη 16η Ιανουαρίου 2004, το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble εστίασε το ηλεκτρονικό του μάτι στο απόλυτο όριο των δυνατοτήτων του, παρατηρώντας για σχεδόν 280 ώρες το ίδιο σημείο του σύμπαντος, στον αστερισμό Κάμινος. Το αποτέλεσμα ήταν οι μοναδικές εικόνες "Εξαιρετικά Βαθέως Πεδίου" (Ultra Deep Field), οι οποίες δείχνουν 10.000 νεαρότατους γαλαξίες, όπως ήταν 400 με 700 εκατομμύρια χρόνια μετά τη Μεγάλη Έκρηξη. Οι γαλαξίες αυτοί έχουν μικρό μέγεθος και παραμορφωμένα σχήματα, που θυμίζουν τα πάντα - από σαλαμάνδρες μέχρι οδοντογλυφίδες. Αυτές οι παρατηρήσεις συμφωνούν πολύ με το Ιεραρχικό Πρότυπο.

Ωστόσο, παρατηρήσεις από το πιο προηγμένης τεχνολογίας οπτικό όργανο του κόσμου, το Πολύ Μεγάλο Τηλεσκόπιο (Very Large Telescope - VLT) του Ευρωπαϊκού Νότιου Παρατηρητηρίου (ESO), υποστηρίζουν κάτι άλλο: Το 2004, το τηλεσκόπιο αυτό αποκάλυψε 4 μεγάλους σπειροειδείς γαλαξίες, που απέχουν 12 δισεκατομμύρια έτη φωτός από το Γαλαξία μας. Σύμφωνα όμως με το Ιεραρχικό Πρότυπο, οι μεγάλοι γαλαξίες θα πρέπει να σχηματίστηκαν από τη συγχώνευση μικρότερων γαλαξιών και αφού το σύμπαν είχε ήδη διανύσει το ήμισυ της σημερινής του ηλικίας, των 13,7 δισεκατομμυρίων ετών. Οι σπειροειδείς αυτοί γαλαξίες σχηματίστηκαν, δηλαδή, πολύ νωρίτερα από ό,τι το Ιεραρχικό Πρότυπο προβλέπει.

Κι εδώ προτάθηκε μια νέα λύση στο αδιέξοδο: Παραχωρώντας στις μαύρες τρύπες έναν κεντρικό ρόλο στο ιεραρχικό πρότυπο, οι αστρονόμοι κατάφεραν να εναρμονίσουν τη θεωρία με τα αποτελέσματα των παρατηρήσεων.

Το 2000, ο δορυφόρος Chandra των ακτίνων-Χ ανακάλυψε στο κέντρο του Γαλαξία μας μια μαύρη τρύπα με μάζα ίση περίπου με αυτήν που αντιστοιχεί σε 3 εκατομμύρια ήλιους. Αναλύοντας δεδομένα από το Sloan Digital Sky Survey (το μεγαλύτερο μέχρι στιγμής πρόγραμμα χαρτογράφησης του ουρανού, που, όταν ολοκληρωθεί, θα έχει υπολογίσει τις αποστάσεις περισσότερων από 1 εκατομμύριο γαλαξιών και κβάζαρ), οι επιστήμονες ανακάλυψαν - ούτε λίγο ούτε πολύ - γύρω στις 20.000 υπερμεγέθεις μαύρες τρύπες στο κέντρο ισάριθμων γαλαξιών.

Έτσι, η πλειονότητα των αστρονόμων σήμερα υιοθετεί την άποψη ότι οι περισσότεροι γαλαξίες κάποιου μεγέθους φιλοξενούν μια τεράστια μαύρη τρύπα στο κέντρο τους. Επιπλέον, οι γαλαξίες αυτοί μπορεί κάλλιστα να οφείλουν στις μαύρες τρύπες τους πολύ περισσότερα απ' όσα θα τολμούσαμε να φανταστούμε. Ο αστρονόμος John Magorrian, για παράδειγμα, ανακάλυψε ότι η μάζα της μαύρης τρύπας που βρίσκεται στο κέντρο ενός γαλαξία αυξάνεται ανάλογα με τη συνολική μάζα του γαλαξία αυτού. Όμως η μάζα του γαλαξία εξαρτάται από τη μάζα της μαύρης τρύπας, ή συμβαίνει το αντίστροφο; Αυτό είναι ένα από τα ερωτήματα που περιμένουν απάντηση.

Τι δημιουργήθηκε πρώτα;

Στις αρχές του 2003 δημοσιεύτηκαν φωτογραφίες του Hubble που παρουσίαζαν τους πιο απόμακρους "κανονικούς" γαλαξίες που έχουν παρατηρηθεί ποτέ. Και οι αστρονόμοι βεβαιώνουν ότι αν και έχουν ηλικία 13 δισεκατομμυρίων ετών (μόλις ένα δισ. χρόνια μετά τη Μεγάλη Έκρηξη), μοιάζουν με τον δικό μας Γαλαξία.

Σχεδόν συνομήλικα είναι και τα κβάζαρ, που παρατηρήθηκαν όμως ξεχωριστά με την Ψηφιακή Έρευνα του Ουρανού Sloan. Τα κβάζαρ - συμπαγή και απίστευτης λαμπρότητας αντικείμενα - θεωρούνται ότι έχουν στον πυρήνα τους μια γιγάντια μαύρη τρύπα με μάζα δισεκατομμύρια φορές αυτήν του ήλιου μας, Ενώ όλα τα κβάζαρ καταλαμβάνουν ένα χώρο ίσως μικρότερη και από το ηλιακό σύστημά μας.

Η βαρύτητα των κβάζαρ απορροφά το κοντινό διαστρικό αέριο - με μια ταχύτητα σχεδόν εκείνης του φωτός - υπερθερμαίνεται και καταπίνεται από την μαύρη τρύπα. Η διαδικασία αυτή ελευθερώνει ένα τεράστιο ποσό ενέργειας -- σε μορφή ραδιοκυμάτων, ακτίνων X και κανονικό φως. Και όταν τα κβάζαρ λάμπουν έχουν μια φωτεινότητα που μπορεί να υπερβεί την φωτεινότητα χίλιων κανονικών γαλαξιών.

Τα κβάζαρ φαίνονται επίσης να περιβάλλονται από φωτοστεφάνους σκοτεινής ύλης, ένα αινιγματικό και απαρατήρητο συστατικό όλων των γαλαξιών. Η σκοτεινή ύλη συνυπάρχει γύρω και ανάμεσα στο φωτοστέφανο, ενώ οι ερευνητές αναγνωρίζουν ότι είναι μια περιοχή τόσο μεγάλη όσο και ο Γαλαξίας μας.

Έτσι, μετά από αυτές τις ανακοινώσεις ξαναήλθε στην επιφάνεια το ερώτημα: Ποιό εμφανίστηκε πρώτα, ο γαλαξίας ή η μαύρη τρύπα;

Οι θεωρητικοί της συνεξέλιξης πιστεύουν ότι οι γαλαξίες μπορεί να σχηματίστηκαν ταυτόχρονα γύρω από μια αυξανόμενη μαύρη τρύπα. Και ότι στην πραγματικότητα τα κβάζαρ είναι μια φάση εξέλιξης των γαλαξιών. Αυτή η ιδέα έρχεται σε αντίθεση με τη σημερινή άποψη ότι όταν καταρρέει ένας ήδη υπάρχων γαλαξίας διαμορφώνεται ένα συμπαγές κβάζαρ.

Πηγές: Space.com, Science, Πανεπιστήμιο του Michigan

[dragoness_crysta]

Η νέα άποψη για τις μαύρες τρύπες: Είναι αναπόφευκτες δυνάμεις της δημιουργίας
Μέρος 2ο

Εξελικτική ιδέα

Στα μέσα της δεκαετίας του '90 ερευνητές βρήκαν στοιχεία που υπαινίσσονταν ότι μια σημαντική μαύρη τρύπα στο κέντρο ενός γαλαξία σχετιζόταν με τη μορφή αυτού του γαλαξία. Ήταν τα πρώτα αποδεικτικά στοιχεία για την συνεξέλιξη. Και όπως δέχονται οι ειδικοί μόνο οι γαλαξίες με μια σφαιρική διόγκωση εμφανίζονται να εφοδιάζουν τις υπερμεγέθεις μαύρες τρύπες.

Ο Γαλαξίας μας είναι ένα καλό παράδειγμα αυτού του είδους με μια γαλαξιακή διόγκωση με άστρα στο κέντρο του. Ο Γαλαξίας μας είναι μικρότερος από πολλούς γαλαξίες ενώ έχει και μια αντίστοιχα μικρότερη ογκώδη μαύρη τρύπα -- με μάζα κατά προσέγγιση 2,6 εκατομμύρια φορές αυτή του ήλιου. Και είναι σχεδόν σίγουρο ότι κάποτε είχε σε μια φάση του κάποιο κβάζαρ.

Αλλά την εποχή εκείνη - μέσα της δεκαετίας του '90 - κανένας δεν ήταν σίγουρος για το πως ήταν οι κυρίαρχες μαύρες τρύπες. Η θεωρία και μερικές παρατηρήσεις έδειχναν ότι ήταν πιθανώς πανταχού παρόντες.

Φτάνοντας στο 2000, οι αστρονόμοι βρήκαν στέρεες αποδείξεις ότι οι μαύρες τρύπες κρύβονται βαθιά μέσα σε πολλούς και πιθανώς σε όλους τους γαλαξίες, που έχουν την κλασική κεντρική διόγκωση με άστρα. Μια προσεκτική ανάλυση έδειξε έναν άμεσο συσχετισμό μεταξύ της μάζας σε κάθε μαύρη τρύπα και της μορφής και του πεδίου της διόγκωσης, αλλά και του συνολικού μεγέθους ενός γαλαξία.

Από τότε άρχισε να μπαίνει ξανά στο προσκήνιο η συνεξέλιξη των γαλαξιών και των υπερβολικά μεγάλων μαύρων οπών.

Εν συνεχεία το 2001, δύο ξεχωριστές ομάδες έδειξαν ότι πολλοί μικρότεροι γαλαξίες, που δεν είχαν διογκώσεις, δεν φαίνονταν να περιέχουν σημαντικές μαύρες τρύπες.

Κατά στο τέλος του 2002 σημαντικές μελέτες πρόσφεραν μια ανεξάρτητη επιβεβαίωση για το ότι οι υπερμεγέθεις μαύρες τρύπες μπορούν να αλλάξουν σημαντικά τη δομή και την εξέλιξη των γαλαξιών.

Υπάρχουν πολλές παραλλαγές στη βασική θεωρία της συνεξέλιξης. Κάθε παραλλαγή προσπαθεί να εξηγήσει ένα ενοχλητικό γεγονός: Πώς 500 εκατομμύρια χρόνια μετά το Big Bang γεννήθηκαν οι αόρατες σφαίρες της ύλης (μαύρες τρύπες), ενώ αρκετές από αυτές απέκτησαν μάζα ίση με ένα δισεκατομμύριο - ή και περισσότερο - ήλιους, καθοδηγώντας έτσι τη μορφή και τη σύσταση των στροβιλιζόμενων νεογέννητων αστεριών.

Μερικοί θεωρητικοί της συνεξέλιξης έχουν προτείνει το εξής σενάριο: μια τεράστια μαύρη τρύπα απλά καταρρέει από ένα προ-γαλαξιακό νέφος και χρησιμεύει σαν ένας μηχανισμός που μπορεί να καθοδηγήσει την περαιτέρω ανάπτυξη των γαλαξιών. Υπάρχουν δε βιώσιμες θεωρίες, που δεν έχουν αναιρεθεί ακόμα, ότι πρώτα μπαίνει σε λειτουργία η μαύρη τρύπα, ενώ άλλες ότι ο γαλαξίας είναι υπεύθυνος για το σχηματισμό μιας μαύρης τρύπας.

Πολλοί αστρονόμοι, μεταξύ αυτών και ο Martin Rees, δεν είναι πολύ σίγουροι εάν οι μαύρες τρύπες διαδραμάτισαν οποιοδήποτε ρόλο στο σχηματισμό των πρώτων γαλαξιών. Και αυτό φαίνεται στους πολύ μικρούς γαλαξίες όπου δεν μπορούν να σχηματιστούν μαύρες τρύπες. Άρα δεν είναι σίγουρο εάν υπάρχει σύνδεση μεταξύ των "μικρών" αστρικών οπών - που σχηματίζονται από την κατάρρευση των πολύ μεγάλων άστρων - και των πολύ μεγάλων οπών (με εκατομμύρια ηλιακές μάζες) που υπάρχουν στα κέντρα των γαλαξιών.

Η σκοτεινή ύλη

Μέχρι πρόσφατα, οι αστρονόμοι πίστευαν ότι η Γαλαξία Οδός των αρχαίων γεννήθηκε όταν ένα νέφος υδρογόνου και ηλίου άρχισε να συρρικνώνεται εξαιτίας του ίδιου του βάρους του, μερικές δεκάδες εκατομμύρια χρόνια μετά τη Μεγάλη Έκρηξη. Με τη συρρίκνωση αυτή, δημιουργήθηκε ένας τεράστιος δίσκος από αέρια και σκόνη, μέσα στον οποίο σχηματίστηκαν δισεκατομμύρια άστρα και πλανήτες.

Αρχικά η θεωρία αυτή φαινόταν να εξηγεί γιατί ο Γαλαξίας μας είναι πεπλατυσμένος και γιατί σχεδόν όλα τα άστρα κινούνται με την ίδια φορά γύρω από το γαλαξιακό κέντρο - ωστόσο, γεννάει και πολλά ερωτήματα. Μετρώντας την ταχύτητα περιστροφής των άστρων σε συνάρτηση με την απόσταση τους από το γαλαξιακό κέντρο, οι αστρονόμοι μπορούν να υπολογίσουν τη βαρυτική δύναμη και τη μάζα που απαιτείται για συγκρατήσει τα άστρα αυτά στην τροχιά τους. Όμως, από τους υπολογισμούς προκύπτει ότι ο Γαλαξίας διαθέτει πολύ λίγη μάζα για να μπορεί να συγκρατήσει τον βίο του τον εαυτό.

Ήδη από το 1933, ο Ελβετός αστροφυσικός Fritz Zwicky απέδειξε ότι η ορατή ύλη στο γαλαξιακό υπερσμήνος της Κόμης αντιστοιχεί σε ένα ελάχιστο ποσοστό της συνολικής του μάζας, το μεγαλύτερο μέρος της οποίας δεν εκπέμπει ακτινοβολία και είναι αόρατο. Η παραδοχή της ύπαρξης αυτής της «σκοτεινής ύλης», όπως τη βάφτισε πρώτος ο Zwicky, είναι πλέον καθολική.

Μέχρι σήμερα έχουν προταθεί ποικίλα θεωρητικά πρότυπα για την εξέλιξη του Σύμπαντος και το σχηματισμό δομής σε αυτό, τα οποία βασίζονται στην ύπαρξη διαφορετικών μορφών σκοτεινής ύλης. Τα πρότυπα αυτά ελέγχονται, όταν οι προβλέψεις τους για το σύμπαν συγκρίνονται με τα δεδομένα των επιστημονικών παρατηρήσεων ή τα αποτελέσματα μελλοντικών πειραμάτων στο CERN και αλλού. Τέτοιες προβλέψεις, για παράδειγμα, αφορούσαν συγκεκριμένους σχηματισμούς στο λεγόμενο κοσμικό υπόβαθρο των μικροκυμάτων, το οποίο είναι ένα είδος δακτυλικού αποτυπώματος του νεογέννητου σύμπαντος 380.000 χρόνια μετά τη Μεγάλη Έκρηξη. Το 2003, ο δορυφόρος Wilkinson Microwave Anisotropy Probe (WMAP) επιβεβαίωσε πανηγυρικά τις προβλέψεις αυτές.

Η σκοτεινή ύλη μπορεί να μην έχει ανιχνευθεί ακόμα αλλά διαπερνά όλους τους γαλαξίες. Και είναι γνωστό ότι μια άλως - ή φωτοστέφανος - από σκοτεινή ύλη περιβάλλει το Γαλαξία μας. Ναι μεν δεν αλληλεπιδρά με το φως αλλά έχει μεγάλη βαρυτική επίδραση, ενεργώντας ως αόρατη κόλλα για την συγκράτηση των γαλαξιών και τη μη διάλυση τους.

Τώρα, κάτω από το φως των νέων δεδομένων, η σκοτεινή ύλη λαμβάνεται υπόψη στα κύρια μοντέλα της συνεξέλιξης, αλλά μόνο γενικά. Μερικοί ερευνητές, εντούτοις, νομίζουν ότι η σκοτεινή ύλη, περισσότερο και από μια μαύρη τρύπα, συνδέεται σαφώς με τη γέννηση και την ανάπτυξη ενός γαλαξία.

Αρχές του 2003 δημοσιεύτηκαν τα πρώτα άμεσα στοιχεία για τους φωτοστεφάνους της σκοτεινής ύλης γύρω από τα πρώτα κβάζαρ. Και όπως δέχονται οι επιστήμονες, τα στοιχεία αυτά υποστηρίζουν τις θεμελιώδεις ιδέες της συνεξέλιξης. Όπως είναι επίσης σαφές ότι η σκοτεινή ύλη δεν αμφισβητείται σε καμιά θεωρία.

Η φυσικός Laura Ferrarese, που ανέλυσε αυτά τα ευρήματα της σκοτεινής ύλης, λέει ότι όλα δείχνουν μια υπερμεγέθης μαύρη τρύπα, τα αστέρια γύρω από αυτήν, και η άλως της σκοτεινής ύλης λειτουργούν από κοινού για να χτιστεί η δομή του γαλαξία. Αλλά βλέπει το ρόλο της σκοτεινής ύλης σαν τον σημαντικότερο γιατί υπάρχει συσχετισμός μεταξύ της μάζας της μαύρης τρύπας και της μάζας του φωτοστεφάνου της σκοτεινής ύλης, όχι απαραιτήτως η μάζα ο ίδιος του γαλαξία," είπε.

Μέσα σε αυτό το συγκεχυμένο πλαίσιο απόψεων και παρατηρήσεων οι θεωρητικοί πρέπει να εργαστούν σκληρά για να εξηγήσουν ένα δύσκολο θέμα: Κάπου μεταξύ 300 και 800 εκατομμυρίων ετών μετά τη Μεγάλη Έκρηξη, γεννήθηκαν οι πρώτες μαύρες τρύπες με μάζα περισσότερη από 1 δισεκατομμύριο ήλιους.

Και προτού αποφασίσουμε αν υπάρχει συσχετισμός σε οποιαδήποτε εξελικτική γαλαξιακή διαδικασία πρέπει να εξετάσουμε αυτό: Μια μαύρη τρύπα κατέχει πολύ λιγότερο από το 1 τοις εκατό της συνολικής μάζας του Γαλαξία που φιλοξενείται.

[dragoness_crysta]

Η νέα άποψη για τις μαύρες τρύπες: Είναι αναπόφευκτες δυνάμεις της δημιουργίας
Μέρος 2ο



Το πρώτο φως στον Κοσμικό Μεσαίωνα

Η ιστορία των πρώτων μαύρων οπών -- που οδήγησαν στη δημιουργία αισθητών αντικειμένων -- είναι συνδεδεμένη με τον σχηματισμό των πρώτων - πρώτων άστρων. Η ανάπτυξη της σκέψης αυτής απαιτεί να πάμε στην πρώτη εποχή του σύμπαντος.

Όταν γεννήθηκε το σύμπαν, δεν υπήρχε παρά υδρογόνο, ήλιο και λίγο λίθιο. Όλο αυτό το υλικό διατηρήθηκε για περίπου 300.000 χρόνια προτού να συμβεί τίποτα σημαντικό. Το αέριο συμπιέστηκε επίσης και επομένως έγινε πάρα πολύ καυτό, για να είναι σταθερό. Βαθμιαία, το σύμπαν επεκτάθηκε και ψύχθηκε τόσο ώστε το μίγμα των αερίων επανασυνδυάστηκε, με αποτέλεσμα να σταθεροποιεί σε μια ουδέτερη κατάσταση.

Το υδρογόνο ήταν ακόμα πάρα πολύ καυτό για να σχηματίσει αστέρια, γι αυτό και περίμενε υπομονετικά - επί 300 εκατομμύρια χρόνια - μέχρι να διασταλεί κι άλλο το σύμπαν και να φτάσει στην κατάλληλη θερμοκρασία. Μόλις έγινε αυτό, ξεχύθηκε το πρώτο φως που έσπασε το απόλυτο σκοτάδι του Κόσμου - το Κοσμικό Ξημέρωμα. Ήταν τότε που ξαφνικά άρχισαν τα πρώτα αστέρια να λάμπουν μέσω της εναπομείνουσας αρχέγονης ομίχλης. Απομεινάρια της ακτινοβολίας αυτής αποτελεί η Μικροκυματική Κοσμική Ακτινοβολία Υποβάθρου που ανιχνεύτηκε πριν λίγες δεκαετίες.

Αλλά για τα επόμενα 500 εκατομμύρια χρόνια μετά το Big Bang συναντούμε τον Κοσμικό Μεσαίωνα της κοσμολογίας.

Οι πρώτες μαύρες τρύπες

Το 1916, ο Γερμανός αστρονόμος Karl Schwartzschild κατέληξε σε μία λύση των εξισώσεων της Γενικής Θεωρίας της Σχετικότητας του Einstein που αντιστοιχούσε σε έναν άγνωστο μέχρι τότε τύπο κοσμικών αντικειμένων, τα οποία, αρκετά χρόνια αργότερα, ο μεγάλος θεωρητικός φυσικός John Wheeler ονόμασε μαύρες τρύπες. Οι μαύρες τρύπες διαθέτουν τόσο ισχυρά βαρυτικά πεδία, ώστε τίποτα -ούτε καν το φως- να μην μπορεί να διαφύγει από την πανίσχυρη έλξη τους.

Γι' αυτό, οι μαύρες τρύπες σύντομα έγιναν σύμβολα του θανάτου και της καταστροφής στο σύμπαν. Αυτή η πεποίθηση ενισχύθηκε τη δεκαετία του 1930, όταν διατυπώθηκε η θεωρία ότι οι μαύρες τρύπες είναι κατάλοιπα άστρων με τεράστια πυκνότητα μάζας, που κατέρρευσαν βαρυτικά.

Πιο παλιά οι επιστήμονες πίστευαν ότι οι γαλαξίες διαμορφώνονται από κάποια μονολιθική κατάρρευση, στην οποία ένα γιγαντιαίο νέφος αερίου έπεσε ξαφνικά προς το εσωτερικό του. Η σύγχρονη άποψη - η λεγόμενη ιεραρχική συγχώνευση - είναι ότι φτιάνεται κομμάτι-κομμάτι κατά τη διάρκεια του χρόνου. Και ότι οι αρχικοί κυματισμοί στο διάστημα δημιούργησαν κόμβους και νημάτια όχι μόνο τοπικά αλλά και σε μεγάλες περιοχές του διαστήματος. Μεμονωμένες δε μάζες αερίου κατέρρευσαν και έτσι γεννήθηκαν τα αστέρια.

Τα πρώτα αστέρια πρέπει να ήταν τεράστια, ίσως 200 φορές το βάρος του ήλιου μας ή και περισσότερο. Θα αποτελούνταν σχεδόν από καθαρό υδρογόνο -- το βασικό συστατικό της θερμοπυρηνικής σύντηξης, που κάνει να λάμπει ένα αστέρι.

Ξέρουμε ότι όσο πιο μεγάλο είναι ένα άστρο τόσο πιο νέο πεθαίνει. Μερικά επιζούν μόνο για 10 εκατομμύρια χρόνια (ο ήλιος για σύγκριση είναι 4,6 δισεκατομμυρίων ετών και βρίσκεται ακριβώς στο μέσον της ζωής του). Μετά το θάνατο των πρόωρων άστρων ακολουθεί μια κολοσσιαία έκρηξη, στέλνοντας βαρύτερα στοιχεία προς το διάστημα. Η υπόλοιπη ύλη καταρρέει. Μια μάζα ίση με πολλούς ήλιους μπορεί να καταλήξει σε μια σφαίρα όχι μεγαλύτερη από μια πόλη. Το αποτέλεσμα: μια αστρική μαύρη τρύπα. Αυτά τα αντικείμενα είναι τόσο πυκνά που τίποτα, ακόμα και το φως, δεν μπορεί να διαφύγει από τον ορίζοντα γεγονότων της μαύρης τρύπας.

Οι αστρικές μαύρες τρύπες δεν έχουν τόση μάζα όσο και οι γιγάντιες που κατοικούν στα κέντρα των γαλαξιών. Έχουν μάζα μερικές φορές αυτή του ήλιου. Αλλά στην αρχή οι μαύρες τρύπες μπορεί να ήταν και 100 φορές μεγαλύτερες από τον ήλιο.

Κατά τη διάρκεια όλων αυτών των δεκάδων και εκατοντάδων εκατομμυρίων ετών, γεννιούνται ολοένα και περισσότερα αστέρια από τα συντρίμμια των πρώτων αστεριών. Αφού συγκεντρώθηκαν αρχικά σε ομάδες λίγων άστρων και αργότερα σε σμήνη πολλών χιλιάδων άστρων, άρχισαν να μοιάζουν και να συμπεριφέρονται σαν έναν υπο--γαλαξία. Μερικοί από αυτούς πιθανώς να φιλοξενούσαν κοντά στα κέντρα τους και μαύρες τρύπες.

Στο σημείο αυτό συνεχίζει η θεωρία. Η διαίσθηση προτείνει ότι πολλές από αυτές τις τεράστιες αστρικές μαύρες τρύπες απλώς συγχωνεύτηκαν, έως ότου αναπτύχθηκε ένα κεντρικό αντικείμενο με αρκετή μάζα για να οδηγήσει τη μορφή και τη μελλοντική ανάπτυξη του γαλαξία του. Και εάν αυτή η διαίσθηση είναι σωστή τότε ποιά μαύρη τρύπα έγινε το κέντρο;

Στην πραγματικότητα, κανένας δεν βεβαιώνει εάν οι πρώτες υπερμεγέθεις μαύρες τρύπες αναπτύχθηκαν από μια σειρά συγχωνεύσεων -- στην αρχή έχοντας μάζα μερικές δωδεκάδες ηλιακές μάζες μέχρι να φτάσουν το ένα δισεκατομμύριο ηλιακές μάζες -- ή εάν κατέρρευσαν από κάποιο αρχικό νέφος αερίου που συμπυκνώθηκε. Μερικοί αστροφυσικοί πιστεύουν το πρώτο σενάριο, αν και όλα είναι θεωρίες ακόμα.

[dragoness_crysta]

Η νέα άποψη για τις μαύρες τρύπες: Είναι αναπόφευκτες δυνάμεις της δημιουργίας
Μέρος 3ο

Χαμένες μαύρες τρύπες μεσαίου βάρους

Η γέννηση και η ανάπτυξη γαλαξιών είναι μια ατέρμονη διαδικασία, και οι ενδείξεις για την πρόωρη εξέλιξη των μαύρων οπών υπάρχουν σε όλο το Γαλαξία μας και σε όλο τον Κόσμο. Οι αστρονόμοι επομένως εξετάζουν σύγχρονα αστρονομικά αντικείμενα μήπως ανακαλύψουν ενδείξεις για τις προγονικές ρίζες τους.

Οι μαύρες τρύπες είναι παντού. Μόνο στον Γαλαξία μας θα μπορούσαν να υπάρχουν εκατομμύρια αστρικές μαύρες τρύπες. Αριθμός βασισμένος στην ανακάλυψη μερικών πρωτόγονων. Για αυτό και πρέπει να υπάρχουν όχι μόνο οι θηριώδεις ή οι μικρές αστρικές αλλά και οι μεσαίου βάρους μαύρες τρύπες, που να βεβαιώνουν την πορεία τους από τις μικρές έως τις τεράστιες. Ορισμένοι αστρονόμοι είναι σίγουροι ότι έχουν βρει μερικές από αυτές, που μέχρι τώρα αποτελούν τον χαμένο κρίκο της εξέλιξης τους. Όμως είναι μεταξύ των πιο αμφισβητούμενων θεμάτων σε όλη αστρονομία.

Και αυτοί που λένε ότι βρέθηκαν και οι διαφωνούντες - για την ανακάλυψη του χαμένου κρίκου των μαύρων οπών - συνήθως συμφωνούν ότι ο όγκος μιας τεράστιας μαύρης τρύπας δεν έγινε μέσω των αρχικών συγχωνεύσεων. Μόλις επιτευχθεί μια κρίσιμη μάζα -- και αυτό δείχνει να γίνεται σε μια χρονική στιγμή που δεν μπορούν να δουν οι αστρονόμοι σήμερα, τότε η μαύρη τρύπα φαίνεται να κερδίζει το μεγαλύτερο μέρος της μάζας της καταπίνοντας αέριο από το περιβάλλον της.

Οι μαύρες τρύπες είναι πολύ παλιές

Μπορούμε να στηρίξουμε τη νέα θεωρία με βάση την παλιά θεωρία της Κατάρρευσης: Στα πρώιμα στάδια της ανάπτυξης των γαλαξιών, πολλοί αστέρες θα κατανάλωσαν σύντομα τα καύσιμα τους, οπότε εξερράγησαν σαν υπερκαινοφανείς (σουπερνόβα), αφήνοντας πίσω τους από μια μικρή μαύρη τρύπα, που καταβροχθίζει ύλη. Κατά συνέπεια, αφού οι μεγάλοι γαλαξίες διαθέτουν περισσότερη ύλη απ' ό,τι οι μικροί, οι μαύρες τρύπες στο κέντρο τους γίνονται κι αυτές μεγαλύτερες.

Οι θεωρητικοί της γένεσης των γαλαξιών υπολογίζουν ότι, σύμφωνα με το μοντέλο αυτό, μια υπερμεγέθης μαύρη τρύπα μπορεί να σχηματιστεί μέσα σε λίγα δισεκατομμύρια χρόνια. Δυστυχώς όμως, σήμερα γνωρίζουμε πολλές τέτοιες μαύρες τρύπες, που είναι πολύ παλιότερες απ' ό,τι αυτό το μοντέλο προβλέπει. Για παράδειγμα, ο δορυφόρος ακτίνων Χ Chandra της NASA εντόπισε μια μαύρη τρύπα με μάζα ενός δισεκατομμυρίου ηλιακών μαζών στο κέντρο του κβάζαρ SDSSp J1306. Η μαύρη αυτή τρύπα δημιουργήθηκε πριν περάσουν ένα δισεκατομμύριο χρόνια στην ιστορία του σύμπαντος. Υπερβολικά γρήγορα, δηλαδή, αν λάβουμε υπόψη μας την παλιά θεωρία.

Γι' αυτό, πολλοί αστρονόμοι πρότειναν την αντίστροφη λύση: Ίσως να μην αναπτύχθηκαν οι μαύρες τρύπες χάρη στους γαλαξίες. Μπορεί οι μαύρες τρύπες να λειτούργησαν σαν μικροί σπόροι στο νεαρό σύμπαν, και από αυτές να σχηματίστηκαν τα πάντα. Εάν παραχωρήσει κανείς στις μαύρες τρύπες το ρόλο του υποκινητή της όλης διαδικασίας με βάση το Ιεραρχικό Πρότυπο, προκύπτει ένα μοντέλο που εναρμονίζεται πλήρως με τις παρατηρήσεις των αστρονόμων, αν και πολλά ερωτηματικά παραμένουν ακόμη αναπάντητα.

Το συγκεκριμένο μοντέλο σχηματισμού του Γαλαξία μας, αλλά και των μυριάδων άλλων γαλαξιών του σύμπαντος, υποστηρίζει τα εξής: Τα πρώτα ουράνια σώματα που σχηματίστηκαν μετά τη Μεγάλη Έκρηξη ήταν μια ομάδα άστρων τεραστίων διαστάσεων, πολλά από τα οποία -λόγω της μάζας τους, που έφτανε μέχρι και τη μάζα 200 ήλιων- εξάντλησαν τα καύσιμα τους σε μόλις 10 εκατομμύρια χρόνια. Στη φάση που έγιναν υπερκαινοφανείς, εξερράγησαν και η σκόνη τους σκορπίστηκε στο διάστημα υπό μορφή βαρέων στοιχείων. Οι υπερκαινοφανείς αστέρες άφησαν πίσω τους μικρές μαύρες τρύπες, οι οποίες μπόρεσαν να ασκήσουν έλξη στην επόμενη γενιά άστρων, σκόνης και αερίων, δημιουργώντας έτσι μικρούς γαλαξίες-βρέφη. Με την πάροδο πολλών εκατομμυρίων ετών, αυτοί οι γαλαξίες-βρέφη άρχισαν να συγχωνεύονται, σχηματίζοντας μεγαλύτερους γαλαξίες, σαν τον δικό μας.

[dragoness_crysta]

Η νέα άποψη για τις μαύρες τρύπες: Είναι αναπόφευκτες δυνάμεις της δημιουργίας
Μέρος 3ο


Μέγα συγχωνεύσεις

Σε αντίθεση με όσα έχουν υποστηριχτεί παλιότερα, η δημιουργία του Γαλαξία δεν αποτελεί ένα κεφάλαιο που έχει κλείσει - συνεχίζεται και θα συνεχίζεται στο απώτερο μέλλον. Οι αστρονόμοι, για παράδειγμα, παρατηρούν τεράστιες ποσότητες αερίων, οι οποίες, κάθε λεπτό, εισβάλλουν στο Γαλαξία μας και σχηματίζουν νέα άστρα.

Εκτός αυτού, ο Γαλαξίας μας καταβροχθίζει ασταμάτητα γειτονικούς μικρότερους γαλαξίες. Οι αστρονόμοι, επιπλέον, προβλέπουν και μια μεγάλη γαλαξιακή σύγκρουση. Η τοπική μας γαλαξιακή ομάδα αποτελείται από 40 περίπου γαλαξίες, από τους οποίους ο γαλαξίας της Ανδρομέδας είναι ο μεγαλύτερος.

Προς το παρόν, ο γαλαξίας της Ανδρομέδας και ο Γαλαξίας μας πλησιάζουν ο ένας τον άλλο με ταχύτητα 500.000 χιλιομέτρων την ώρα και, σύμφωνα με τις προβλέψεις, θα συγκρουστούν σε 3 περίπου δισεκατομμύρια χρόνια. Η σύγκρουση αυτή θα εξαπολύσει έναν κυκεώνα βαρυτικών δυνάμεων, οι οποίες θα ενώσουν την ύλη των δύο γαλαξιών, σχηματίζοντας, μερικά δισεκατομμύρια χρόνια αργότερα, ένα νέο - ελλειπτικό - υπερ-γαλαξία.

Αντί, λοιπόν, να θεωρούμε τους γαλαξίες απολιθώματα του σύμπαντος, θα έπρεπε να τους βλέπουμε σαν πολύπλοκους ζωντανούς οργανισμούς, που αναπτύσσονται σε στενή αλληλεπίδραση με άλλους γαλαξίες. Ωστόσο, κάποτε, η αλληλεπίδραση αυτή θα σταματήσει. Αυτό θα γίνει όταν η διαστολή του σύμπαντος απομακρύνει τους γαλαξίες τόσο πολύ τον έναν από τον άλλον, ώστε αυτοί να αρμενίζουν σαν μικρά απομονωμένα νησιά στην κοσμική θάλασσα. Τότε, οι μαύρες τρύπες θα σφραγίσουν τη μοίρα των γαλαξιών, καθώς, αργά αλλά σταθερά, θα τους καταβροχθίζουν από το εσωτερικό τους.

ΑνδρομέδαΚάποια ημέρα λοιπόν ο Γαλαξίας μας και ο γειτονικός γαλαξίας Ανδρομέδα μπορεί να έρθουν τόσο κοντά, που η μορφή τους θα διαστρεβλωθεί τόσο πολύ, που δεν θα αναγνωρίζονται.

Η συγχώνευση των γαλαξιών είναι σχεδόν σίγουρη και πιστεύεται ότι έχει συμβάλει σημαντικά στην προηγούμενη αύξηση και του Γαλαξία μας. Το νεαρό σύμπαν, που δεν είχε επεκταθεί ακόμα πολύ, ήταν απίστευτα συσσωρευμένο. Και οι δημιουργούμενοι γαλαξίες τότε είχαν μεγάλες πιθανότητες να συγκρουστούν.

Εάν δύο γαλαξίες συγχωνεύονται, αυτό κάνουν και οι μαύρες τρύπες τους. Ένα πρόσφατο υπολογιστικό μοντέλο αποκαλύπτει ότι το γεγονός αυτό θα ήταν βίαιο, εξαπολύοντας τεράστια ακτινοβολία καθώς το αέριο είναι παγιδευμένο μεταξύ των δύο μαύρων τρυπών και κινείται με τρομακτική ταχύτητα προς την πιο μεγάλη.

Οι γαλαξιακές συγχωνεύσεις γίνονται σε εκατομμύρια χρόνια, κι έτσι δεν είναι εύκολο να παρατηρηθεί η εξέλιξη τους.

Στην καρδιά του γαλαξία NGC 6240 οι αστρονόμοι βρήκαν το 2003 όχι μία αλλά δύο μαύρες τρύπες, κατά προσέγγιση 3.000 έτη φωτός μακριά μας, που τείνουν να συγχωνευτούν. Οι παρατηρήσεις με το Chandra δείχνουν ότι ο NGC 6240 είναι στην πραγματικότητα δύο γαλαξίες που άρχισαν να συγχωνεύονται πριν περίπου 30 εκατομμύρια έτη.

Κρυμμένοι από τη σκόνη το ζευγάρι των μαύρων οπών βρίσκεται κάπου εκεί μέσα

Άλλες ενδείξεις για τις μέγα συγχωνεύσεις προέρχονται από τα σχετικά κοντινά κβάζαρ.

Ο Richard Larson, ένας αστρονόμος στο Yale που μελετά το σχηματισμό των άστρων στους γαλαξιακούς πυρήνες, λέει ότι οι γαλαξίες μπορούν να περάσουν από διάφορες φάσεις κβάζαρ κατά τη διάρκεια της ζωής τους. Μελετώντας κβάζαρ - σε λογικότερες αποστάσεις - έχει δει σημάδια πρόσφατων συγχωνεύσεων μεταξύ δύο γαλαξιών ή άλλες αλληλεπιδράσεις μεγάλης κλίμακας που έπαιξαν το ρόλο του ερεθίσματος.

Και όπως εξηγεί ο Larson οι αλληλεπιδράσεις και οι συγχωνεύσεις είναι ένας άριστος τρόπος να διαφύγει πολύ αέριο στο κέντρο ενός γαλαξία. Και το πρώτο πράγμα που κάνει αυτό το αέριο είναι να δημιουργήσει ξαφνικά έναν τεράστιο αριθμό άστρων.

Η εποχή του έντονου σχηματισμού άστρων φαίνονται να διαρκούν περίπου 10 έως 20 εκατομμύρια έτη γύρω από ένα τυπικό κβάζαρ, την κατακλυσμιαία έκρηξη ενέργειας από το κέντρο ενεργών γαλαξιών στο κέντρο μιας μαύρης τρύπας.

Αλλά κάποια ποσότητα από το αέριο αυτό δεν πηγαίνει στην παραγωγή των άστρων αλλά πέφτει μέσα στη μαύρη τρύπα. Αυτή η βίαια φάση - της κατανάλωσης αερίου από τη μαύρη τρύπα - παρατηρείται πολύ εύκολα, επειδή η ενέργεια που ελευθερώνεται μετατρέπει το εισερχόμενο αέριο και τη σκόνη σε ένα λαμπρό νέφος. Τελικά, το χάος τελειώνει και τότε γίνονται ορατά τα νέα άστρα. Αργότερα, το ίδιο το κβάζαρ μένει γυμνό και ηρεμεί.

Ο Larson έχει υπολογίσει ότι αυτό το σενάριο για τη 'σίτιση' των μαύρων τρυπών ισχύει πιθανώς και για τα πιο απόμακρα κβάζαρ. Και υποστηρίζει την άποψη ότι οι μαύρες τρύπες στην πραγματικότητα κερδίζουν το μεγαλύτερο μέρος του όγκου τους από το αέριο που προσελκύουν.

Νέες ιδέες

Για να καταλάβουν καλύτερα τη συνεξέλιξη, οι αστρονόμοι θα πρέπει να δουν περισσότερα φαινόμενα στο σύμπαν και με μεγαλύτερη λεπτομέρεια. Και όπως λένε οι προοπτικές είναι καλές, ειδικά προς το τέλος αυτής της δεκαετίας.

Το δορυφορικό πρόγραμμα LISA για την έρευνα των βαρυτικών κυμάτων που γεννιούνται και από τις συγχωνεύσεις των μαύρων οπών, ίσως παρουσιάσει αποδείξεις ότι εμφανίζονται τέτοιες κολοσσιαίες συγκρούσεις στο σύμπαν. Ο δορυφόρος αυτός της NASA είναι έχει προγραμματιστεί να πετάξει το 2008.

Χρειαζόμαστε, επίσης, να κατανοήσουμε πολύ καλύτερα και την φύση της σκοτεινής ύλης. Η συμβολή πολλών τηλεσκοπίων είναι απαραίτητη για να την κατανοήσουμε, αλλά δεδομένου ότι κανένας δεν ξέρει τι είναι ακριβώς αυτή η ουσία, η πρόβλεψη οποιουδήποτε είδους είναι ιδιαίτερα θεωρητική.

Επίσης, πρέπει να ερευνηθούν πλήρως συγκεκριμένοι μηχανισμοί των μαύρων οπών. Μέχρι στιγμής, οι θεωρητικοί δεν ξέρουν ακόμη ακριβώς πώς η ύλη απορροφάται και καταναλώνεται.

Ο Roger Blandford, ο θεωρητικός αστροφυσικός του Caltech, έχει προτείνει έναν νέο τρόπο να αποδείξει ότι οι αρχικές συγχωνεύσεις στο σύμπαν δεν είχαν σοβαρή συνεισφορά στην αύξηση μαύρων οπών. Ο Blandford αναφέρει ότι δύο αρχικές παράμετροι χαρακτηρίζουν τις μαύρες τρύπες. Η μάζα είναι η προφανέστερη. Και η άλλη είναι η περιστροφή.

Ναι, οι μαύρες τρύπες φαίνονται να περιστρέφονται. Την ιδέα αυτή υπαινίσσονται παρατηρήσεις που έγιναν το Μάιο του 2001 αλλά δεν έχει αποδειχθεί ακόμα. Αλλά εάν η περιστροφή μπορεί να αποδειχθεί ότι είναι μια καθολική ιδιότητα των μαύρων οπών, τότε ο ρυθμός περιστροφής τους μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να συμπεράνουμε κάτι πολύ σημαντικό για την ιστορία μιας μαύρης τρύπας.

Εάν λοιπόν οι μαύρες τρύπες αυξάνονται με τη συγχώνευση, από συνδυασμούς μαύρων οπών, θα πρέπει να επιβραδύνεται η περιστροφή τους αρκετά γρήγορα. Έτσι αν δούμε μαύρες τρύπες να περιστρέφονται γρήγορα, τότε πιθανώς δεν αυξήθηκαν με τη συγχώνευση, αλλά έχουν αναπτυχθεί με την προσαύξηση αερίου.

Το πιο σημαντικό όμως είναι να βρούμε κβάζαρ στις πρώτες περιόδους του σύμπαντος.

Το Hubble μπορεί να μελετήσει κβάζαρ πολύ παλιούς αλλά ο διάδοχος του, το διαστημικό τηλεσκόπιο James Web (JWST), που προγραμματίζεται να πετάξει το 2011, θα είναι το καλύτερο όργανο για την παρατήρηση αντικειμένων της Κοσμικού Μεσαίωνα.

[Karampouzouklis]

Αρα θα πρέπει να είμαστε ΟΙ γκαντέμηδες για να έρθει μία τέτοια μέρα. Παρόλα αυτά ξέρω οτι κατευθυνόμαστε σε μία μαύρη τρύπα αλλά η "συνάντηση" είναι πολύ μακρία.

Σε ευχαριστώ και πάλι φίλε μου, αλλά μας έκανες την καρδιά περιβόλι. Δηλαδή κάποια στιγμή ο κόσμος θα καταστραφεί ακόμα και μετά από χιλιάδες χρόνια. Αυτό μπορούμε να το αποτρέψουμε κάπως? Όπως στην ταινία με τον πλανήτη που του έριχναν βόμβες οι αμερικάνοι, ή λέω κουταμάρες? Πόσο μεγάλα είναι αυτά τα ρημάδια? Για να καταπίνουν όμως το σύμπαν, πρέπει να είναι κομματάκι τέρατα.

[chaoticblue]

Φιλε Karampouzoukli, αν πούμε οτι ερχόμαστε αντιμέτωποι με μία μαυρη τρύπα ενα πράγμα μένει να κάνουμε. Προσευχή. Δεν είναι αντικείμενο που θα το βλάψει η κρούση απο τον πυραυλο. Μάλλον θα του κάνει καλό προσθέτωντάς του μάζα και αρα αυξάνοντας την δυναμή του. Οταν όμως έλεγα μακρία σε βαθος χρόνου το εννοούσα. Η Γη θα εχει καταστραφεί μεχρι τότε απο άλλα αίτια. Είτε απο εμας ή απο τον Ηλιο. Στο μεταξυ χίλια δυο μπορούν να συμβούν. Το τέλος είναι πάντα κοντά.

[beetlejuice]

http://assets.in.gr/dGenesis/assets/Content5/Photo/786751_b.jpg
Το φως δεν προέρχεται από τις ίδιες τις μαύρες τρύπες, αλλά από το υλικό που πέφτει μέσα τους


Παρατηρήσεις με δύο διαστημικά τηλεσκόπια της NASA, οι οποίες κάλυψαν ένα μεγάλο τμήμα του ουρανού προς την κατεύθυνση του αστερισμού του Βοώτη, αποκάλυψαν περισσότερες από 1.000 μαύρες τρύπες.

Οι μαύρες τρύπες που εντοπίστηκαν έχουν μάζα έως και δισεκατομμύρια φορές μεγαλύτερη από του Ήλιου και βρίσκονται στα κέντρα γαλαξιών. Τα συστήματα αυτά ονομάζονται ενεργοί γαλαξιακοί πυρήνες.

Αν και είναι αόρατες εξ ορισμού, οι μαύρες τρύπες είναι δυνατό να εντοπιστούν από οπτικά φαινόμενα που προκαλούν στο χώρο γύρω τους. Το υλικό που πέφτει μέσα τους με μεγάλη ταχύτητα εκπέμπει ισχυρό φως που ανιχνεύεται από τη Γη σε διάφορα μήκη κύματος.

«Προσπαθούμε να ολοκληρώσουμε μια απογραφή των μελανών οπών και των συνηθειών τους» δήλωσε ο Ράιαν Χίκοξ του Κέντρου Αστροφυσικής Harvard-Smithsonian.

Το πανόραμα δημιουργήθηκε με το τηλεσκόπιο ακτίνων Χ Chandra, το υπέρυθρο τηλεσκόπιο Spitzer και δύο επίγεια οπτικά τηλεσκόπια στην Αριζόνα.

Αντί να κοιτάξουν ένα μικρό κομμάτι του ουρανού για πολύ χρόνο, όπως συνέβαινε σε παλαιότερες μελέτες, οι αστρονόμοι προτίμησαν αυτή τη φορά να σαρώσουν ένα μεγάλο τμήμα του ουρανού, 40 φορές από το φαινόμενο μέγεθος της Σελήνης, με μικρότερους χρόνους έκθεσης. Τα γαλαξιακά κέντρα ήταν αρκετά λαμπρά ώστε να γίνουν αντιληπτά παρά τη σύντομη παρατήρηση.

Τα νέα δεδομένα, αναφέρει ανακοίνωση της NASA, θέτουν υπό αμφισβήτηση ένα καθιερωμένο μοντέλο, σύμφωνα με το οποίο η μαύρη τρύπα στο κέντρο κάθε γαλαξία περιβάλλεται από ένα νέφος αερίου σε σχήμα ντόνατ.

Το νέφος αυτό απορροφά την ακτινοβολία γύρω από τη μαύρη τρύπα και η απορρόφηση αυτή, όπως γίνεται αντιληπτή από έναν παρατηρητή στη Γη, θα εξαρτάται από τον προσανατολισμό του «ντόνατ» σε σχέση με τη Γη. Αν ο παρατηρητής κοιτάει το «ντόνατ» από το «πλάι», το γαλαξιακό κέντρο θα αποκρύπτεται, ενώ αν κοιτάει «από πάνω», το γαλαξιακό κέντρο θα είναι ορατό.

Αν το μοντέλο αυτό ευσταθούσε, οι αστρονόμοι θα έπρεπε να εντοπίσουν μια μεγάλη ποικιλία στην απορρόφηση της ακτινοβολίας του πυρήνα. Αυτό όμως δεν συνέβη.

«Αντί να βρούμε ένα μεγάλο εύρος, διαπιστώσαμε ότι σχεδόν όλες οι μαύρες τρύπες είτε είναι γυμνές είτε καλύπτονται από ένα πυκνό πέπλο αερίου» σχολιάζει ο Χίκοξ. «Ελάχιστες βρίσκονται στο ενδιάμεσο, κάτι που μας κάνει να αναρωτιόμαστε πόσο καλά γνωρίζουμε το περιβάλλον γύρω από αυτές τις μαύρες τρύπες».

news.in.gr

[Μιχάλης]

Μια καταπληκτική απεικόνιση των μαύρων οπών, με εντυπωσιακή τεχνολογία και επιστημονικό σχολιασμό, γίνεται στο Ευγενίδειο Πλανητάριο. Με τα μέσα της τεχνολογίας, μπορείτε να εισέλθετε στον ορίζοντα γεγονότων και στο κέντρο μιας Μαύρης Τρύπας και να δείτε τι υποτίθεται ότι συμβαίνει εκεί, οπότε θα σας συμβούλευα να επικοινωνήσετε με το εν λόγω πλανητάριο και να ρωτήσετε εάν συνεχίζονται οι προβολές. Εγώ είχα πάει πριν από τα Χριστούγεννα και ομολογώ πως είχα μείνει ενθουσιασμένος. Δείτε αν συνεχίζονται οι προβολές, αξίζει εντελώς τον κόπο...:cool:

[skeptic]

Που μπορώ να βρω περισσότερες πληροφορίες για το Πλανητάριο;
Πότε είναι ανοιχτό και ποιες είναι οι κατάλληλες ώρες για το επισκεπτώ;

[LuX]

Που μπορώ να βρω περισσότερες πληροφορίες για το Πλανητάριο;
Πότε είναι ανοιχτό και ποιες είναι οι κατάλληλες ώρες για το επισκεπτώ;
κρατήσεις

A. Επισκέψεις τι πρέπει να γνωρίζετε

Tα πρωϊνά από Δευτέρα έως Παρασκευή (9.30 π.μ. έως και 3.30 μ.μ.), οι προβολές πραγματοποιούνται ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ για σχολεία (από 5η τάξη Δημοτικού και άνω) και φοιτητικό κοινό, και μόνον κατόπιν έγκαιρης κράτησης.
Προβολές πραγματοποιούνται για το ευρύ κοινό Τετάρτη έως και Παρασκευή, στη διάρκεια της απογευματινής ζώνης, 5.30 μ.μ. έως και 8.30 μ.μ. και το Σαββατοκύριακο 10.30 π.μ. έως και 8.30 μ.μ. ανά 1 ώρα.
Για την καλύτερη κατανόηση των παραστάσεων του Πλανηταρίου, προτείνεται η παρακολούθηση σε παιδιά ηλικίας άνω των 7 ετών.
Η είσοδος του κοινού εξυπηρετείται από την οδό Πεντέλης 11 (πρώτη παράλληλη της Λ.Συγγρού).
Η στάση ή βραχύχρονη στάθμευση σχολικών οχημάτων είναι δυνατή στο τμήμα των οδών Πεντέλης και Αεροπόρων, στην πρόσοψη του κτιρίου του Ιδρύματος Ευγενίδου.
Υπάρχει δυνατότητα αγγλόφωνων προβολών στο Νέο Ψηφιακό Πλανητάριο. Για ομάδες, θα πρέπει να προηγείται συνεννόηση με το Τμήμα Κρατήσεων (210 9469641). Διατίθενται σετ ακουστικών ταυτόχρονης μετάφρασης (στα αγγλικά), στο Πωλητήριο του Ιδρύματος Ευγενίδου έναντι 1€.
Στο Ίδρυμα λειτουργεί για τους επισκέπτες, διαδραστική Έκθεση, Βιβλιοθήκη, πωλητήριο επιστημονικών βιβλίων και αναμνηστικών ειδών καθώς και καφετέρια.
Το κτίριο έχει την κατάλληλη διαμόρφωση για να υποδεχθεί άτομα με ειδικές κινητικές ανάγκες .
B. Προμηθευτείτε έγκαιρα το εισιτήριό σας

ΚΡΑΤΗΣΕΙΣ

Προς το παρόν, κρατήσεις θέσεων πραγματοποιούνται μόνον για ψηφιακές προβολές σε σχολεία, για πρωϊνές επισκέψεις μεταξύ 9.30 π.μ. έως 3.30 μ.μ., από Δευτέρα έως Παρασκευή, στη διάρκεια του σχολικού έτους.

ΠΡΟΠΩΛΗΣΕΙΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ

Προπωλήσεις εισιτηρίων πραγματοποιούνται στο Ταμείο του Ιδρύματος, Δευτέρα και Τρίτη 9.00 π.μ. έως 2.00 μ.μ. και Τετάρτη έως Κυριακή. 9.30 π.μ. έως 2.30 μ.μ., και 3.30 μ.μ. έως 8.00 μ.μ.
Προπώληση εισιτηρίων για μεγάλες ομάδες άνω των 20 ατόμων, που βρίσκονται εκτός Αττικής, είναι δυνατή με προπληρωμή, ως εξής: Μετά από αρχική τηλεφωνική κράτηση μέσω του Τμήματος Κρατήσεων, και τουλάχιστον δεκαπέντε ημέρες πριν από την ημερομηνία της παράστασης, θα πρέπει να έχει κατατεθεί σε ειδικό τραπεζικό λογαριασμό, το σύνολο της αξίας των κρατηθέντων εισιτηρίων. Αντίγραφο του καταθετηρίου της τράπεζας, με πλήρη στοιχεία (όνομα και τηλέφωνο καταθέτη, ημερομηνία και ώρα παράστασης), αποστέλλεται με φαξ στο Τμήμα Κρατήσεων του Ιδρύματος. Σε περίπτωση που δεκα ημέρες πριν από την ημερομηνία της παράστασης δεν έχει αποσταλεί το καταθετήριο με πλήρη στοιχεία, η κράτηση αυτόματα ακυρώνεται. Τα εισιτήρια θα παραλαμβάνονται από τους επισκέπτες κατά την ημέρα τέλεσης του θεάματος, με την επίδειξη του καταθετηρίου.
Επιστροφή εισιτηρίων και αλλαγή ημερομηνίας ή ώρας προβολής δεν είναι δυνατές.
Πληροφορίες, Κρατήσεις/Προπωλήσεις εισιτηρίων

Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με προβολές, τιμές καθώς και προπωλήσεις εισιτηρίων, μπορείτε να επικοινωνείτε με το Ίδρυμα Ευγενίδου, ώρες: 9.00 π.μ - 2:00 μ.μ.:

Τηλ.: 210 9469641, 210 9469600 (κέντρο), fax: 210 9430171, public@eugenfound.edu.gr <mailto:public@eugenfound.edu.gr>

Διεύθυνση: Ίδρυμα Ευγενίδου, Συγγρού 387, 175 64 Π.Φάληρο.

Γ. ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ

Τα εισιτήρια που σήμερα εκδίδονται για το Νέο Ψηφιακό Πλανητάριο, αφορούν δύο είδη παραστάσεων:

- Ψηφιακό πρόγραμμα (π.χ. «Κοσμική Οδύσσεια»)

- Ταινίες iWERKS (π.χ. «Οι Εξερευνητές»)


-
Κανονικό Εισιτήριο
Μειωμένο Εισιτήριο*
Ομάδες 20+
Σχολεία Καθημ. Πρωί

Ψηφιακή Παράσταση
€ 6,00
€ 4,00
€ 4,00
€ 3,00

Ταινία Μεγάλης Οθόνης
€ 8,00
€ 5,00
-
-

* Παιδιά, μαθητές, φοιτητές (με επίδειξη ταυτότητας).

Στρατιώτες.

Πολύτεκνοι (με επίδειξη κάρτας).

Ατομα άνω των 65 ετών.

Δωρεάν Είσοδος

Για ΑμεΑ. Δωρεάν εισιτήριο και για ένα συνοδό.
Για συνοδούς σχολείων. Ανά 20 άτομα, προβλέπεται δωρεάν είσοδος για ένα συνοδό εκπαιδευτικό (μόνον για τις ψηφιακές παραστάσεις).
Για τα ΜΜΕ (με επίδειξη επαγγελματικής κάρτας) και για ένα συνοδευόμενο άτομο.
Δ. ΑΦΙΞΗ

Οι επισκέπτες θα πρέπει να βρίσκονται στο χώρο υποδοχής του Νέου Ψηφιακού Πλανηταρίου, τουλάχιστον 30 λεπτά πριν από την προκαθορισμένη ώρα έναρξης του προγράμματος.
Οι παραστάσεις ξεκινούν στην ώρα τους.
Οι αργοπορημένοι επισκέπτες δεν θα γίνονται δεκτοί. Εξαιτίας της ιδιομορφίας του χώρου, οι αργοπορημένες αφίξεις δημιουργούν θέματα ασφάλειας και παρακωλύουν την παρακολούθηση της παράστασης από τους υπόλοιπους θεατές. Τα εισιτήρια που δεν έχουν χρησιμοποιηθεί για την συγκεκριμένη παράσταση, δεν ανταλλάσσονται και τα χρήματα δεν επιστρέφονται.
Στην είσοδο του Ιδρύματος Ευγενίδου βρίσκεται προσωπικό διαθέσιμο για την ενημέρωση του κοινού και τον καλύτερο συντονισμό των επισκέψεων.
Το ΄Ιδρυμα Ευγενίδου στην προσπάθεια του να διατηρήσει το υψηλό επίπεδο των υπηρεσιών του, υπενθυμίζει ότι:

1. Οι επισκέπτες του Ιδρύματος Ευγενίδου παρακαλούνται να προστατεύουν και να διατηρούν καθαρούς τους χώρους.

2. Στην περίπτωση σχολικής επίσκεψης, παρακαλούνται οι συνοδοί εκπαιδευτικοί να έχουν υπό τη συνεχή επίβλεψή τους, τους μαθητές που συνοδεύουν, να φροντίζουν για την ασφάλεια τους και να δίνουν ιδιαίτερη προσοχή στις σημάνσεις του χώρου και τις υποδείξεις του προσωπικού. Σε περίπτωση πρόκλησης ζημιών στο χώρο, βαρύνεται το σχολείο που πραγματοποιεί την επίσκεψη.

3. Απαγορεύεται το κάπνισμα στους χώρους του Ιδρύματος Ευγενίδου. Εντός του κτιρίου, το κάπνισμα επιτρέπεται μόνον στους κατάλληλα σημασμένους χώρους της καφετέριας που λειτουργεί για τους επισκέπτες του Ιδρύματος.

4. Στους χώρους του Ιδρύματος δεν επιτρέπεται η κατανάλωση τροφίμων και ροφημάτων. Για τα παραπάνω μπορούν να χρησιμοποιηθούν οι χώροι της καφετέριας στο ισόγειο του κτιρίου.

5. Οι επισκέπτες παρακαλούνται να φροντίζουν τα προσωπικά τους αντικείμενα. Το ΄Ιδρυμα Ευγενίδου δεν φέρει ευθύνη σε περίπτωση απώλειας τους.

6. Στο Νέο Ψηφιακό Πλανητάριο απαγορεύεται η λήψη φωτογραφιών, η χρήση video καθώς και κινητών τηλεφώνων, κατά τη διάρκεια των παραστάσεων.


Δ.

[quendi]

Και γενικότερα:

http://www.eugenfound.edu.gr/ :)

[skeptic]

Ευχαριστώ παιδιά για τις πληροφορίες. Είμαι εκτός Αθήνας και θέλω να επισκεπτώ σύντομα το νέο ψηφιακό πλανητάριο. Θα μεταφέρω εντυπώσεις μετά. Απ'ότι βλέπω στο site πρέπει να είναι πολύ εντυπωσιακό..

[quendi]

Ευχαριστώ παιδιά για τις πληροφορίες. Είμαι εκτός Αθήνας και θέλω να επισκεπτώ σύντομα το νέο ψηφιακό πλανητάριο. Θα μεταφέρω εντυπώσεις μετά. Απ'ότι βλέπω στο site πρέπει να είναι πολύ εντυπωσιακό..

Φίλε μου θα χάσεις το μυαλό σου! Έχω δει πολλές παραστάσεις στο νέο ψηφιακό πλανητάριο (από το Δεκέμβρη του 2003)..δεν θα ξεχάσω ποτέ την πρώτη φορά που πήγα! Απίστευτη κατασκευή και φοβερές προσομοιώσεις..

[labros]

Λένε ότι το ψηφιακό πλανητάριο στη Λ. Συγγρού είναι το καλύτερο στην Ευρώπη. Μακάρι :D.
Δυο φορές έχω πάει στις Κηφισιάς και έχω μείνει άναυδος.

Ίσως πάω Κυριακή πρωί για τη θεματική ενότητα Μαύρες Τρύπες, αν τα καταφέρω θα σας πω εντυπώσεις. Ώρες προβολής 11:30 & 13:30. Τηλ. 210-9469600

[skeptic]

Λοιπόν πήγα στο πλανητάριο και είδα την θεματική ενότητα με τις μαύρες τρύπες. Η εμπειρία πραγματικά εκπληκτική είναι κάτι σαν σε εικονική πραγματικότητα, νέα μορφή κινηματογράφου..αν και προκαλεί μερικές στιγμές μια μορφή ύλλιγου - ψευδαίσθησης (νομίζεις μερικές φορές ότι κινείται όλη η αίθουσα!) καθώς καλύπτεται και η περιφερειακή όραση από το βίντεο!
Το προτείνω πάντως ανεπιφύλακτα σε όλους τους fan της αεροδιαστημικής και του κινηματογράφου.
Βρήκα επίσης και κάποια βιβλία που έψαχνα.. Τα δείνουν και με έκπτωση!
Πολύ καλό! Συγχαρητήρια στους υπεύθυνους του ιδρύματος.

υγ: μήπως ξέρει κανείς πως ακριβώς και με ποια τεχνολογία πετυχαίνουν αυτό το εντυπωσιακό αποτέλεσμα;