Επιστροφή στο Forum : Το Εκκρεμές του Φουκώ του Έκο και ο Νταν Μπράουν
Μέσα στις γιορτές έπεσε στα χέρια μου το βιβλίο του Ουμπέρτο Έκο, Το Εκκρεμές του Φουκώ. Έχοντας διαβάσει παλαιότερα Το Όνομα του Ρόδου ήμουν κάπως προετοιμασμένη τι περίπου μπορεί να συναντούσα, συνομωσίες, μυστήρια, σκοτεινή ατμόσφαιρα κλπ. Με εξέπληξε το γεγονός, αν και ακόμα δεν το έχω διαβάσει ολόκληρο, ότι ασχολείται με τους Ναϊτες ιππότες, το ιερό Γκρααλ και όλα αυτά τα συνωμοσιολογικά σενάρια τα οποία επανέφερε στο φως ο Νταν Μπράουν. Δεν ισχυρίζομαι ότι όλα όσα αναφέρει ο Έκο ανταποκρίνονται στην αλήθεια, μιας και δεν έχω γνώση του θέματος. Αυτό που μου κάνει κατάπληξη είναι το γεγονός ότι αρκετά χρόνια πριν τον Κώδικα Ντα Βίντσι ένα παρόμοιου είδους μυθιστόρημα ασχολήθηκε με αυτό το θέμα και μάλιστα με την παράθεση πιο αληθοφανών, ας μου επιτραπεί αυτή η λέξη, αποσπασμάτων. Δεν γνωρίζω αν τότε που πρωτοβγήκε το βιβλίο η κοινή γνώμη ασχολήθηκε με τους Ναϊτες και τις διάφορες ομάδες με τις οποίες ειπώθηκε ότι μπορεί να συνδέονται. Αν κάποιος γνωρίζει περισσότερα για την εντύπωση που προκάλεσε όταν βγήκε θα τον παρακαλούσα να τα μοιραστεί με όσους ακόμη μπορεί να ενδιαφέρονται. Το όλο θέμα του βιβλίου μου κίνησε αρκετά την περιέργεια. Επαναλαμβάνω ότι όχι τόσο ως προς τον βαθμό αλήθειας που μπορεί να περιέχει, προσωπικά το εκλαμβάνω ως μυθιστόρημα, αλλά ως προς τις αντιδράσεις των αναγνωστών. Δεδομένου ότι ο Κώδικας Ντα Βίντσι ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων, πούλησε εκατομμύρια αντίτυπα και αναμένεται να κυκλοφορήσει ως ταινία άραγε γιατί δεν συνέβη το ίδιο και στο βιβλίο του Έκο, που στο κάτω κάτω ήταν ήδη πολύ γνωστός και έχαιρε παγκόσμιας εκτίμησης; Υπάρχει μήπως κάποια σκοπιμότητα πίσω από την προώθηση του βιβλίου του Μπράουν την τωρινή χρονική στιγμή;
Αυτό που μου κάνει κατάπληξη είναι το γεγονός ότι αρκετά χρόνια πριν τον Κώδικα Ντα Βίντσι ένα παρόμοιου είδους μυθιστόρημα ασχολήθηκε με αυτό το θέμα και μάλιστα με την παράθεση πιο αληθοφανών, ας μου επιτραπεί αυτή η λέξη, αποσπασμάτων.
Το θεμα που εθιξε ο Κωδικας Ντα Βιντσι δεν ειναι κατι νεο.....ο\πολυ πρινβ απο αυτον ειχαν ασχοληθει και αλλοι οπως ο Εκο, και ο δικος μας ο Καζαντζακης στον "Τελευταιο Πειρασμο" Σε καθε περιπτωση υπηρχαν ανιδρασεις, ειτε στην εμφανιση του βιβλιου, ειτε στην μεταφορα του στην οθονη. Οι παλιοτεροι νομιζω θυμουνται τα αισχη καποιων "χριστιανων" οταν ανεβηκε στις οθονες η ταινια του Σκορτσεζε.
Αν σε ενδιαφερει μια πιο ερευνιτικη προσεγγιση στο θεμα, προτεινω το βιβλιο Holy blood, holy Grail
Σ΄ευχαριστώ Voel για την πληροφορία. Τώρα που το λες θυμάμαι ότι είχα ακούσει για τον Καζαντζάκη και Τον Τελευταίο Πειρασμό αν και ακόμα δεν αξιώθηκα να διαβάσω το βιβλίο. Σίγουρα όλα τα θέματα που διαπραγματεύεται ο Μπράουν δεν είναι καινούρια. Αυτό που ψάχνω δεν έχει να κάνει τόσο με την θεματολογία αυτών των βιβλίων, λίγο η πολυ μου είναι γνωστή. Θα ήθελα να μάθω την εποχή που κυκλοφόρησε Το Εκκρεμές του Φουκώ στην Ιταλία αν ξεσήκωσε αντιδράσεις από την πλευρά της Καθολικής Εκκλησίας, ανάλογες με αυτές που ξεσήκωσε ο Νταν Μπράουν και ο Καζαντζάκης. Διαβάζοντας το βιβλίο μου γεννήθηκε αυτή η απορία κ είπα να την μοιραστώ μαζί σας μήπως υπάρχει κάποιος που γνωρίζει κάτι παραπάνω.
durden_alie
29-01-06, 17:19
Θα 'θελα απλά ένα σχόλιο να κάνω πάνω στα λόγια του αγαπητού melian...
Φίλε μου, κακά τα ψέμματα, ο Umberto Eco και συγκεκριμένα αυτό το βιβλίο του, δεν είναι και ό,τι πιο "εύπεπτο"...Και, εκτός απ' αυτό, καταπιάνεται με πάρα πολλά θέματα, σε αντίθεση με τον "Κώδικα ΝταΒίντσι" που, κατά την άποψή μου, είναι απλά ένα καλό και καλά δουλεμένο μυθιστόρημα "αστυνομικής φύσεως"...Η πορεία του άλλωστε, σχεδόν προδιαγεγραμμένη : Πιάνουμε ένα "πιασάρικο" θέμα, δημιουργείται όλος ο απαραίτητος "ντόρος" με τις Εκκλησίες να το αφορίζουν, γυρίζεται ταινία από το Hollywood--άλλωστε, και ο τρόπος με τον οποίο είναι γραμμένο, εκεί παραπέμπει...σε σενάριο! Δεν θα μου κάνει καμία εντύπωση αν δούμε σε λίγο καιρό και κάποιο...sequel... :p
Όσο για αντιδράσεις που πιθανώς να ξεσήκωσε το "Εκκρεμές του Φουκώ", προσωπικά δεν γνωρίζω κάτι, αλλά δε νομίζω ότι έγινε κάτι τέτοιο γιατί αφενός μεν ο Eco στο βιβλίο του δεν έκανε καμιά επίθεση εναντίον της Εκκλησίας--όχι ότι έκανε ο Dan Brown, αλλά ασχολήθηκε ειδικότερα με μια "εναλλακτική" ιστορία της ζωής του Ιησού Χριστού--αφετέρου δε γιατί το "Εκκρεμές του Φουκώ" δεν τράβηξε επάνω του τα φώτα της δημοσιότητας στον ίδιο βαθμό που τα τράβηξε ο "Κώδικας ΝταΒίντσι", ο οποίος, εξακολουθώ να είμαι της άποψης ότι είχε εξ αρχής αυτόν το σκοπό.
Χωρίς παρεξήγηση είμαι κοπέλα. Καθόλου εύπεπτο και έχοντας διαβάσει και τον Κώδικα Ντα Βίντσι ομολογώ ότι δεν μπορούν να συγκριθούν. Το βιβλιο του Έκο είναι ένα πραγματικό αριστούργημα ενώ του Νταν Μπράουν καλογραμμένο χολιγουντιανό σενάριο. Έχεις απόλυτο δίκιο για όσα λες durden alie. Προφανώς εκεί οφείλεται και η έκταση που πήρε το όλο θέμα. Συν το ότι η δύναμη της διαφήμισης έκανε παλι το θαύμα της.
Ακόμα δεν το έχω διαβάσει όλο και ήδη έχω παρατηρήσει ότι είναι πολυέπίπεδο και ασχολείται με πάρα πολλά πράγματα... που δύσκολα αναλύονται όταν κάποιος δεν τα γνωρίζει.
Το Εκκρεμές του Φουκώ είναι ένα αριστούργημα όπως και το Όνομα του Ρόδου.
Ο Ουμπέρτο Έκο που για μένα είναι ο πατέρας της Σημειολογίας σε όλα του τα βιβλία αναλύει ένα θέμα σε βάθος, δίνει άφθονες ιστορικές πληροφορίες και ο αναγνώστης στο τέλος του έργου χωρίς να το αντιληφθεί έχει εισχωρήσει σε βαθιά νερά.
Όταν διάβασα για πρώτη φορά το Εκκρεμές του Φουκώ ήταν πριν από πολλά χρόνια. Μέχρι τότε είχα διαβάσει άλλα έργα του συγκεκριμένου συγγραφέα. Κατά τη διάρκεια της ανάγνωσης του βιβλίου μιας και τα ονόματα, τα τάγματα κ.α. μου ήταν άγνωστα αποφάσισα να αγοράσω άλλα βιβλία έτσι ώστε να είμαι σε θέση να έχω μια ολοκληρωμένη εικόνα για όσα έλεγε. Τελικά το βιβλίο το τελείωσα μετά από ένα χρόνο περίπου μαζί με άλλα 8,9 βιβλία που μίλαγαν για Ναϊτες, Μυστικά Τάγματα, Αλχημιστές, επιστημονικά κλπ.
Για μένα το έργο το Εκκρεμές του Φουκώ είναι ένα ευαγγέλιο. Κοσμεί τη βιβλιοθήκη μου και πολλές φορές το ξαναπιάνω στα χέρια μου ως βιβλίο αναφοράς και ανατρέχω στις σελίδες του για πληροφορίες.
Είναι ένα έργο δύσκολο, με πολλά νοήματα και συνάμα πάντα σύγχρονο για όλους όσους ασχολούνται με την έρευνα.
Για τα έργα του Dan Brown το μόνο που μπορώ να πω πως είναι ένα όμορφο αστυνομικό θρίλερ με ιστορικά στοιχεία που δεν είναι όλα αξιόπιστα. Είναι επίσης ένα επικίνδυνο έργο που σε έναν χαμηλού επιπέδου μόρφωση ή με αδύναμα τα κριτήρια αξιολόγησης αναγνώστη μπορεί να τον οδηγήσει σε επικίνδυνα μονοπάτια. Με εντυπωσίασε η πλοκή και η ροή του έργου που δεν κουράζει και μαζί με τα στοιχεία που θέτει τσιγκλάει τον παρθένο ερευνητή να ξεκινήσει τη δικιά του έρευνα σχετικά με τη συνωμοσιολογία και τα θρησκευτικά θέματα.
Cap-10
Γεια και από εμένα (έστω και με πολύ καθυστέρηση... τώρα σας ανακάλυψα!).
Διάβασα πέρυσι τον Κώδικα Da Vinci και στη συνέχεια το Illuminati του ιδίου συγγραφέα. Μου φάνηκαν εκπληκτικά βιβλία και τα δύο. Ισάξια του Ονόματος του Ρόδου (αν και δε χρειάζεται να συγκρίνουμε τα πάντα).
Τώρα διαβάζω το Εκκρεμές και είμαι στην 460 περίπου σελίδα. Με τυραννάει! Το συνεχίζω διότι εμπιστεύομαι πολύ την κρίση του αδερφού μου που μου είπε πως ο Dan Brown είναι γράφει παιδικίστικα μπροστά στον Έκο.
Το βιβλίο για μένα έχει κάποιες καταπληκτικές σελίδες (!) αλλά η συντριπτική πλειοψηφία είναι για 1002 θρησκείες, κινήματα, ομάδες κλπ. Αν τα ξέρεις όλα αυτά (ας μην κοροϊδευόμαστε, κανείς δε μπορεί να τα ξέρει) ή αν το παλεύεις να τα μάθεις (όπως ο φίλος παραπάνω) τότε εντάξει. Αλλιώς είναι πολύ κούραση. Και δεν είμαι από τους ανθρώπους που τα παίρνουν όλα αψήφιστα. Αλλά αν ασχοληθώ εκτενώς με όλες αυτές τις ομάδες που αναφέρει ο Έκο, θα τελειώσω το βιβλίο σε 10 χρόνια, όχι σε 1. Αλλά επιφυλάσσομαι, διότι έχω άλλες 350 σελίδες και περιμένω να με ... συνεπάρει η πλοκή του έργου (γιατί μέχρι τώρα ... ακόμη κάπου κρυμένος είναι αυτός ο Καζαούμπον).
Όσο για τον Brown, οποιοσδήποτε κάνει τέτοια επιτυχία είναι μεγάλος μάγκας. Δε παει να είναι αναμασημένες ιδέες, μη αποδεικτέες και ό,τι άλλο... Όπως λέει και το ένα από τα δύο DVD που βγήκαν για τον Κώδικα, "είναι το μοναδικό βιβλίο που, σε 1 χρόνο, βγήκαν 12 βιβλία που να το εξηγούν"...
Έχοντας "εισχωρήσει" στο τριπάκι "ό,τι είναι στη μόδα δεν είναι καλό", αρνιόμουν πεισματικά να διαβάσω τον "Κώδικα Da Vinci", κι ας ήταν στη βιβλιοθήκη μου περί τα δύο χρόνια.
Διαβάζοντας τις καλύτερες των απόψεων για τον Ουμπέρτο Έκο και το μυθιστορηματικό έργο του (και αλλού και εδώ), και μιας και δεν είχα άλλη επαφή μαζί του μέχρι τότε, αγόρασα το "Όνομα του Ρόδου". Το διάβασα μέσα σ' έναν μήνα. Αυτό, διότι με κούρασε αφάνταστα. Δεκάδες σελίδες επί σελίδων για θέματα "άσχετα" (όπως το πάρει κανείς) με την κεντρική ιστορία. Πως είναι το τάδε κτίριο, πως είναι το δείνα χωράφι πόσες και ποιες ήταν οι αιρέσεις στο Μεσαίωνα, τι πρέσβευε η κάθε μία και τι έκαναν οι εκάστοτε πιστοί της κλπ, κλπ. Βιβλίο των 500 σελίδων, έγινε 900. Έφτασα σε σημείο να το διαβάζω απλά για να το τελειώσω.
Στα καπάκια, είπα να πιάσω τον Dan Brown. Το ξεκίνησα Κυριακή 18.00 το απόγευμα. Σταμάτησα στις 01.30 γιατί έπρεπε κάποτε να κοιμηθώ για να σηκωθώ το πρωί να πάω στη δουλειά μου. Είχα διαβάσει 400 από τις 600 σελίδες κι έλεγα "γαμώτο, γιατί δεν το ξεκίνησα Σάββατο;". Φυσικά την επόμενη ημέρα το τελείωσα.
Puck-ιον ηθικόν δίδαγμα : για μια ακόμη φορά είχα πιαστεί κορόϊδο των κουλτουριάρηδων. Ο μέγας και τρανός Ουμπέρτο (δεν αμφιβάλω για το επίπεδό του) και το αμερικανάκι που και δεν έγραψε κάτι νέο και έκανε και το έγκλημα να τα γράψει κατανοητά κι όχι να σε πάει από την Αθήνα στον Πειραιά μέσω Αλεξανδρούπολης.
Σώπα ρε μεγάλε!! Κι επειδή τα ξέρεις εσύ (κι εγώ μαζί) πάει να πει ότι τα γνωρίζουν κι υπόλοιποι;
Κι ο Τομ Ρόμπινς στο βιβλίο "Αμάντα, το κορίτσι της γης", λέει πως στα υπόγεια του Βατικανού βρίσκεται το μεγαλύτερο μυστικό του Χριστιανισμού (η μούμια του Ιησού) και το έγραψε το 1970. Τι να κάνουμε, ν' απαξιώσουμε τον Έκο γιατί το είπε πριν ο Ρόμπινς;
Ή μήπως έχουν όλοι τη διάθεση, το χρόνο ή και την εκπαίδευση, αν θέλεις, για κάνουν το ταξίδι Αθήνα-Νέα Υόρκη με ενδιάμεσο σταθμό το ... Τόκυο;
Εν κατακλείδι, όσοι δεν έχετε τη διάθεση για "μουσακάδες" βραδιάτικα, τσιμπήστε ένα "κοτοπουλάκι στο φούρνο με πατάτες" για να κάνετε και πιο ήσυχο ύπνο, χωρίς εφιάλτες με κρυφά νοήματα.
Εχω διαβασει μονο το angels and demons του dan brown και οχι το κωδικας da vinci.Ο λογος; το βιβλιο μου φανηκε πολυ λιγο για να σπαταλησω χρηματα και κυριως χρονο σε ανουσια γραφηματα.Ο τροπος γραφης του ειναι καθαρα αμερικανικου κινηματογραφου της χειροτερης μορφης.Η ιστορια δεν παρουσιαζει τιποτα αναπαντεχο,οι ανατροπες ειναι εντελως προβλεψιμες(μη μου πειτε οτι δεν ειχατε καταλαβει ποιος κρυβεται πισω απο τη συνομωσια).Οι ηρωες μονοδιαστατοι σε σημειο καρικατουρας.Ενδιαφερον παρουσιαζαν οι περιγραφες τοπων που δεν εχω επισκευτει αλλα και δεν θα εχω τη δυνατοτητα,πχ οι κατακομβες,κτλ.Η εντυπωση μου δεν αλλαξε ουτε και με την δευτερη αναγνωση επειτα απο την οποια εθαψα το βιβλιο στο πισω μερος μιας βιβλιοθηκης μου,γιατι δεν προκειται ποτε να το ξανανοιξω.
Απο την αλλη,εχω διαβασει το ονομα του ροδου ισως 20 φορες και μερικες παραπανω το εκκρεμες του Φουκω,με την καθε αναγνωση να νοιωθω πνευματικη ευεξεια.Ιδιαιτερα στο εκκρεμες του Φουκω καθε αναγνωση προσεθετε και καποιο νεο στοιχειο στο puzzle της ιστοριας,καποιο κομματακι που δεν ειχα προσεξει την προηγουμενη.
Οι ατελειωτες περιγραφες στο ονομα του ροδου,οι διαλογοι και γενικοτερα το υφος της γραφης ειναι μια προσπαθεια του συγγραφεα να μιμηθει το υφος της εποχης.Αναφερεται καθαρα στην εισαγωγη οτι το κειμενο υποτιθεται οτι ειναι μεταφραση αυθεντικου κειμενου.Εκανες καποιος που δυσανασχετει ,τον κοπο να τη διαβασει;Ολο το κειμενο,οι διαλογοι αποπνεουν εναν αερα αυθεντικοτητας και το κλιμα του ζοφερου μεσαιωνα,οταν η καθε αντιθετη γνωμη θεωρουταν απο την επισημη εκκλησια αιρεση με ποινη τα poggrom και τις μαζικες εξοντωσεις.Μεταφερεσαι σε εκεινους τους λαμπρους ναους και νοιωθεις μερος του σκηνικου,βαδιζοντας μαζι με τους μοναχους,κυνηγοντας το ΒΙΒΛΙΟ.Αυτο διακρινει τους μεγαλους συγγραφεις απο τυχαρπαστους συγγραφισκους
Αγαπητέ PUCK
Με αυτά που έγραψες σου ρίχνω αποβολή, τεχνική ποινή στο πάγκο (μιας και όταν αποβάλλεσαι δεν είσαι παίκτης και ανήκεις στο πάγκο), σου κράτησα το δελτίο και κάνω έκθεση στην ομοσπονδία. ΧΕΧΕΧΕΧΕΧΕ.
Και όλα αυτά διότι έκρινες με πολύ ελαφρότητα ένα αριστούργημα. Δυστυχώς μπερδεύεις τα κουλτουριάρικα με τα επιστημονικά συγγράμματα. Ο Έκο μέσα από τις σελίδες του σου δίνει μια ολόκληρη εικόνα μιας εποχής και μιας κατάστασης. Ο Dan Brown είναι καλός αλλά άλλο η σαπουνόπερα και άλλο το αριστούργημα. Εξάλλου να μη ξεχνάτε πως ο Έκο με τα έργα του καθιέρωσε το ιστορικό μυθιστόρημα που μετά από καμιά εικοσαετία έγιναν μόδα τα βιβλία με μερικά φύλα υπόθεση, εκατό γραμμάρια ιστορία και μια πρέζα πλοκή και μη ξεχάσετε και μερικές σταγόνες Φιλιπ Μάρλοου. Είστε έτοιμοι έχετε ένα ετοιματζίδικο προϊόν.
Αλλά να μη ξεχνιόμαστε ζούμε στην εποχή των fast food και με αυτά μεγαλώνουν τα νέα παιδιά.
Ευτυχείτε
Cap-10
Να ευχαριστήσω τον/την cult και τον Cap-10 που μπήκαν στον κόπο ν' απαντήσουν και να συνεχίσω με κάποιες παρατηρήσεις μου.
Αγαπητέ/η Cult
Εχω διαβασει μονο το angels and demons του dan brown και οχι το κωδικας da vinci.Ο λογος; το βιβλιο μου φανηκε πολυ λιγο για να σπαταλησω χρηματα και κυριως χρονο σε ανουσια γραφηματα.Ο τροπος γραφης του ειναι καθαρα αμερικανικου κινηματογραφου της χειροτερης μορφης.Η ιστορια δεν παρουσιαζει τιποτα αναπαντεχο,οι ανατροπες ειναι εντελως προβλεψιμες(μη μου πειτε οτι δεν ειχατε καταλαβει ποιος κρυβεται πισω απο τη συνομωσια).
Προφανώς έχεις μεγάλη εμπειρία από "ανούσια γραφήματα" για να είσαι σε θέση να κρίνεις τόσο άμεσα και κάθετα. Επειδή εμένα μου αρέσει, κάποιες φορές που δεν έχω όρεξη για πιο "σοβαρό θέατρο", να διαβάζω και λίγο "επιθεώρηση" θα ήθελα να μου κάνεις κάποιες προτάσεις.
Απο την αλλη,εχω διαβασει το ονομα του ροδου ισως 20 φορες
Απίστευτο :eek: :eek:
Οι ατελειωτες περιγραφες στο ονομα του ροδου,οι διαλογοι και γενικοτερα το υφος της γραφης ειναι μια προσπαθεια του συγγραφεα να μιμηθει το υφος της εποχης.
Οι ατέλειωτες περιγραφές των κτιρίων δίνουν το "πνεύμα της εποχής" ; Θα μου επιτρέψεις να διαφωνήσω, κι εν πάσει περιπτώσει, εντάξει είπαμε δώσε περιγραφές, μην το ξεφτιλίζεις κιόλας. Για τους διαλόγους οκ!
Αναφερεται καθαρα στην εισαγωγη οτι το κειμενο υποτιθεται οτι ειναι μεταφραση αυθεντικου κειμενου.Εκανες καποιος που δυσανασχετει ,τον κοπο να τη διαβασει;
Έκανα τον κόπο να διαβάσω τα πάντα. Εσύ τι πιστέυεις; Είναι δικό του το κείμενο ή το βρήκε κάπου
(κάτι σαν το Νεκρονομικόν, ας πούμε);
Αγαπητέ Cap-10
Πήρα να διαβάσω ένα αστυνομικό μυθιστόρημα με κάποιες "συνομοσιολογικές" προεκτάσεις. Εκεί έσφαλα.
Θα το ξαναπροσπαθήσω με το Εκκρεμές του Φουκώ κι εδώ θα 'μαστε να μαλώνουμε. :D
Εξάλλου να μη ξεχνάτε πως ο Έκο με τα έργα του καθιέρωσε το ιστορικό μυθιστόρημα που μετά από καμιά εικοσαετία έγιναν μόδα τα βιβλία με μερικά φύλα υπόθεση, εκατό γραμμάρια ιστορία και μια πρέζα πλοκή και μη ξεχάσετε και μερικές σταγόνες Φιλιπ Μάρλοου.
Δεκάρα δεν δίνω για το ποιος ξεκίνησε τι. Έναν σχετικό σεβασμό και τέλος.
Έτσι, σαν παράδειγμα, να σου πω πως κάποτε άκουγα φανατικά heavy metal χωρίς να μου αρέσουν οι Black Sabbath, ενώ ήμουν τρελός IronMaiden-ας. Τώρα "μου λες" πως "τι μας πουν οι Iron Maiden, αφού οι Black Sabbath δημιούργησαν το heavy metal".
Sorry, δεν θα πάρω. Και να σου πω και κάτι; δεν είναι όλες οι ώρες ίδιες ούτε και όλοι μας έχουμε τον ίδιο τρόπο ζωής. Αν ήμουν εισοδηματίας να 'σαι σίγουρος πως θα μου άρεσε ο Εκο (χωρίς γενικεύσεις αυτό).
Ειμαι αρκετα ωριμος για να μην παρασυρθω απο το κολπακι του "αυθεντικου κειμενου", που καπου βρηκε ο Εκο και το μετεφρασε,εμπλουτισε ισως κτλ.Οσο και αν σου φαινεται απιστευτο,τα εχω διαβασει περιπου τοσες φορες.Πολλα βιβλια τα διαβαζω και τα ξαναδιαβαζω.Αν θυμαμαι καλα το ονομα του ροδου ειχε εκδοθει ελλαδα στα τελη της δεκαετιας του 80 και το δανειστικα απο μια amatuer φοιτιτικη βιβλιοθηκη για να το διαβασω και με τη πρωτη ευκαιρια το αγορασα.Το εκκρεμες πρεπει να βγηκε καπου στα μεσα με αρχες του 90.Νομιζω οτι ειναι αρκετος χρονος ωστε να τα διαβασω αρκετες φορες.Υπαρχουν βιβλια/ταινειες που ισως εχω διαβασει/δει περισοτερες φορες και μερικα που τα ξαναγορασα αφου καποιοι τα δανειστικαν και δεν τα επεστρεψαν.
Ναι εχω εμπειρια απο πολλα ανουσια γραφηματα γιατι διαβαζω οτι πεφτει στα χερια μου.Αλλα τα ανουσια τα παραπεταω και ξεχναω την υπαρξη τους.Δεν ειναι μεμπτο να διαβαζεις σαχλαμαρες.εχουν και αυτες το σκοπο τους,φτανει να τους προσδιδεις την πραγματικη τους αξια.
Οταν τελειωσα το επιμυθιο που ειχε κυκλοφορησει σαν ξεχωριστο βιβλιο μου ειχε καρφωθει η εντυπωση οτι ο Εκο θα γραψει κατι στο οποιο θα προσπαθησει να δωσει την ιστορια απο αλλο πρισμα.Δεν περιμενα βεβαια να ειναι τοσο συνταρακτικο.
Φανατικα heavy metal ακουω και εγω,αλλα στη συναυλια των sabbath δεν πηγα λογω εργασιας.Αντιθετα στους Priest και στους nightwish χτυπιομουνα μπροστα.
Αυτα για να μη δωθει η εντυπωση οτι τα μυαλα μου ειναι ¨σκουριασμενα" κτλ.
Υ.Γ.Στη βιβλιοθηκη μου συμβιωνουν αρμονικα ο robert howard και ο lovecraft με τον λουντεμη,το καζαντζακη,και τον asimov (και πολλοι αλλοι που δεν ειναι επι του παροντος).
Υ.Γ.2Cap-10 με βρισκεις απολυτα συμφωνο
Υ.Γ.3Ζητω συγνωμη για το μεγεθος της απαντησης αλλα μερικα ηταν επι προσωπικου.
μολις πριν απο δυο εβδομαδες τελειωσα το εκκρεμες του φουκω κ το λατρεψα. ειχα διαβασει κ πιο παλια το ονομα του ροδου καθως και αλλα βιβλια του εκο κ ηξερα τι να περιμενω. το βρηκα ενα πραγματικο αριστουργημα. μου φαινεται απιστευτο πως καταφερε κ εγραψε ενα τετοιο βιβλιο. ολες αυτες οι απιστευτες λεπτομερειες και συγχρονως η ατμοσφαιρα που δημιουργησε. μονο κ μονο για αυτη τη προσπαθεια αξιζει καποιος να το διαβασει και ας τον παιδεψει. συμφωνω οτι ολα τα βιβλια εχουν την ωρα τους. εχω κ εγω διαβασει τον κωδικα ντα βιντσι. μαλιστα ειμαι μαλλον απο τα πρωτα ατομα που το αγορασαν πριν καν αρχισει να διαφημιζετε. "ξεγελαστηκα" απο το οπισθοφυλλο. σκεφτηκα οτι θα ηταν κατι ευχαριστο για τις καλοκαιρινες διακοπες. κ απο αυτη την αποψη επιβεβαιωθηκα. ηταν πολυ αναλαφρο κ ενδιαφερον. οντως ηταν σαν χολιγουντιανη ταινια κ απο αυτη την αποψη δε περιμενω με ανυπομονησια να δω πως το οπτικοποιησαν γιατι μπορεσα να το οπτικοποιησω ηδη μες στο μυαλο μου. νομιζω οτι ο μπραουν ειναι απλα συμπτωμα της εποχης μας. ολα τρεχουν γρηγορα, ακομα κ τα βιβλια.
αυτο που θα ηθελα να σας αναφερω κ μου προξενησε πολλες σκεψεις ηταν μια συζητηση που τυχαια επιασε το αυτι μου στο λεωφορειο για τον κωδικα. ηταν δυο κοπελες γυρω στα 20, μαλλον φοιτητριες. λεει λοιπον η μια "εχεις διαβασει τον κωδικα ντα βίντσι;" και η αλλη απανταει: "οχι, αλλα η αδερφη μιας φιλης μου που το διαβασε μου ειπε οτι ελεγε καποια πραγματα για τον ντα βιντσι πολυ παραξενα. οτι δηλαδη στον πινακα με τον μυστικο δειπνο η μορφη διπλα στον χριστο ειναι η συντροφος του. και εδω που τα λεμε δικιο εχει,μοιαζει με γυναικα. κ κατι για ενα χερι. ασε πολυ τρομακτικα πραγματα." τοτε συνειδητοποιησα ποσο "επικινδυνα" ειναι τετοια βιβλια. στον εκο δεν υπαρχει συγχυση αναμεσα σε αληθεια κ φαντασια. το ξεκαθαριζει τελειως. ο νταν μπραουν ομως σκοπιμα κ εντεχνα, κατα τη γνωμη μου, αποκρυπτει οτι εκανε συρραφη πηγων. στο τελος του βιβλιου δεν μπορεις να ξεχωρισεις που αρχιζει η φαντασια του κ που τελειωνουν τα ιστορικα στοιχεια. δε διαφωνω ως προς το ταλεντο που μπορει να εχει κ στο τροπο γραφης, αλλα αυτη η "εξαπατηση" δε μου πολυαρεσει κ καπως μου βρωμαει.
vBulletin® v3.8.4, Copyright ©2000-2025, Jelsoft Enterprises Ltd.