Το forum του μεταφυσικού - Επιστήμη vs Θρησκεία (Εξέλιξη των ειδών κ.λπ.)

Παράθεση:

Αρχική Δημοσίευση από Vassilis_1 (Μήνυμα 133230)

Και πάλι κάνεις λάθος. Όταν ένα θέμα το αποδεικνύει αληθές η Επιστήμη, για αυτό το θέμα μαθαίνουμε ολόκληρη την αλήθεια.

Μετά τα αποδεικτικά συμπεράσματα της Επιστήμης:

Όπως έχουμε μάθει ολόκληρη την αλήθεια, περί του ότι καθώς η σκιά της γης πίπτει επί της σελήνης γίνονται οι εκλείψεις, περί του ότι η γη γυρίζει,
έτσι έχουμε μάθει ολόκληρη την αλήθεια σχετικά με την εξιχνίαση του θέματος της κοσμογονίας. Ο καθένας μπορεί να το διαπιστώσει αυτό, αρκεί να κοιτάξει εδώ και εδώ.

Ένα κείμενο που διάβασα και που θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας.
Η ιστορία της επιστήμης δεν είναι μια συνεχής και γραμμική διαδικασία συσσώρευσης νέων γνώσεων, αλλά αντίθετα σημαδεύεται από σοβαρές ασυνέχειες, τομές και άλματα, που καθιερώθηκαν να λέγονται επιστημονικές επαναστάσεις. Κάθε εποχή έχει τις δικές της επιστημονικές αλήθειες και αυτές εκφράζονται συνολικά με τη λέξη παράδειγμα Κάθε ιστορική περίοδος λοιπόν έχει το δικό της παράδειγμα, τις δικές της επιστημονικές θεωρίες. Ακόμα και αν πάψουν να ισχύουν στο μέλλον, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπήρξαν αληθινές, αφού, όταν αυτές διατυπώθηκαν, μπορούσαν να απαντήσουν στα ερωτήματα που έθεταν οι επιστήμονες της εποχής. Αρκεί όμως ένα αναπάντητο ερώτημα για να καταρριφθεί μια συγκεκριμένη θεωρία για χάρη κάποιας καινούριας. Η νέα θεωρία γίνεται, τότε, ανώτερη, γιατί μπορεί να απαντάει στο ερώτημα που δεν μπορούσε να απαντήσει η προηγούμενη, να εξηγεί μεγαλύτερο αριθμό φαινομένων και να διατυπώνει ακριβέστερες προβλέψεις. Μια νέα θεωρία πατάει με το ένα πόδι στη συσσωρευμένη γνώση, αλλά με το άλλο δίνει μια κλωτσιά και αλλάζει ότι ίσχυε μέχρι κείνη τη στιγμή. Φαίνεται πως η επιστημονική πρόοδος (όπως κάθε πρόοδος εξάλλου) είναι περισσότερο το προϊόν μιας ρήξης με την παράδοση παρά η συνέχειά της.
Το ζήτημα είναι αν αυτό το γνωσιακό καθεστώς μπορεί να ισχύσει σε μια κλειστή κοινωνία, δηλαδή σε μια παραδοσιακή κοινωνία φυλετικού τύπου ή σε μια σύγχρονη ολοκληρωτική κοινωνία. Εκεί ισχύει ένα καθεστώς «κατηχητικής» γνώσης, δηλαδή ενός δόγματος που προφυλάσσεται από τυχόν διάψευση.
Αυτό συμβαίνει διότι κύριο μέλημα αυτού του τύπου της κοινωνίας είναι η διατήρηση της ενότητας μέσα από ένα κοινό σύστημα πίστης που δεν υπόκειται σε διάψευση, στην ετυμηγορία του πειράματος ή στην κριτική συζήτηση. Στην ανοιχτή κοινωνία η κοινωνική συνοχή δεν έχει ανάγκη τέτοιας κατηχητικής γνώσης, αλλά αντίθετα εξασφαλίζεται μέσα από τους θεσμούς της ανοιχτής κοινωνίας, που εγγυώνται τον πλουραλισμό και τη δυνατότητα κριτικής, δηλαδή την προβολή εναλλακτικών θεωριών και εναλλακτικών λύσεων στα προβλήματα της κοινωνίας. Μόνο σε αυτές τις κοινωνίες οι πεποιθήσεις μπορούν να εξεταστούν κριτικά διότι ισχύει ένα καθεστώς γνωσιακής ουδετερότητας. Γι' αυτό και σε τέτοιες κοινωνίες η γνώση αναπτύσσεται και δεν είναι στατική, όπως συμβαίνει σε μια θεοκρατική ή φυλετική κοινωνία, ούτε γνωρίζει περιορισμούς και πολιτικές παρεμβάσεις, πράγμα που συμβαίνει στις ολοκληρωτικές κοινωνίες σύγχρονων δικτατορικών καθεστώτων.
«Τι αξία θα είχε η μανία για τη γνώση, αν επρόκειτο να μας εξασφαλίσει μονάχα την απόκτηση γνώσεων και όχι, κατά κάποιον τρόπο και όσο αυτό είναι εφικτό, το παραστράτισμα από εκείνο που ήδη γνωρίζουμε. Υπάρχουν στιγμές στη ζωή που το ερώτημα του αν μπορείς να σκέφτεσαι διαφορετικά από τον τρόπο που σκέφτεσαι και να αντιλαμβάνεσαι διαφορετικά από τον τρόπο που βλέπεις τα πράγματα, είναι αναγκαίο, για να συνεχίσεις να ερευνάς ή να στοχάζεσαι». M. Foucault (1926 1984)
Άλλο το δεδομένο άλλη η επιστημονική θεωρεία
Αποδοχή Επιστημονικής Θεωρίας
Η επιστημονική θεωρεία δεν είναι απλά μια θεωρεία που την είπε κάποιος και απλά την ακούμε χωρίς να ισχύει.
Ας πάρουμε ένα παράδειγμα Αν κρατάμε στα χέρια μας ένα μήλο και το αφήσουμε αυτό λόγο της βαρύτητας θα πέσει κάτω. Όσες φορές και αν αφήσουμε το μήλο αυτό θα πέσει κάτω και ποτέ δεν θα πάει προς τα επάνω. Αυτό είναι ένα γεγονός που προκύπτει από την παρατήρηση που έχουμε κάνει. Αν κάτι παρατηρούμε ότι προκύπτει πολλές φορές το θεωρούμε αλήθεια. Για να εξηγήσουμε αυτές τις αλήθειες αναπτύσσουμε υποθέσεις. Δηλαδή μια επιστημονική θεωρεία βασίζεται 1) Στα δεδομένα / παρατηρήσεις τις οποίες για να εξηγήσει κάνει 2) πολλές υποθέσεις με πιθανές εξηγήσεις. Μετά 3) ελέγχει τις πιο σωστές πιθανές εξηγήσεις αν είναι σωστές. Και 4) κάνει προβλέψεις βασισμένες σε αυτές τις εξηγήσεις
Αυτή είναι όλη η ουσία όλης της επιστήμης και ονομάζετε επιστημονική μέθοδο. Μπορούμε να κάνουμε πολλές υποθέσεις αλλά στο τέλος κρατάμε αυτές που συμφωνούν απόλυτα με τα δεδομένα / παρατηρήσεις. Αφού ελέγξουμε επιστημονικά τις υποθέσεις κάνουμε κάτι πιο σοβαρό την Επιστημονική θεωρεία. Η Επιστημονική θεωρεία πρέπει α) να εξηγεί κάτι β) να έχει αποδείξεις και γ) να κάνει προβλέψεις. Οπότε καταλαβαίνετε ότι μία απλή θεωρεία δεν είναι το ίδιο με μια Επιστημονική θεωρεία.
Οπότε μια επιστημονική θεωρεία προσπαθεί να εξηγήσει τα δεδομένα των φυσικών νόμων.
Αυτό δεν σημαίνει ότι μια άλλη δεν μπορεί να τους εξηγεί καλύτερα https://1.bp.blogspot.com/-KjSwGmi2v...B/s1600/x3.png