Trithemius δεν ειχα και ουτε εχω σκοπο να περασω καποια πρακτικη για το θεμα αυτο. Το μονο που θελω να πω στον Balthazar ειναι αν ειναι σιγουρος για αυτο που θα παει να κανει. Τετοιες πρακτικες δεν λυνονται ευκολα. Εχουν μεγαλυτερη διαδικασια απο αυτη που θελουν για να γινουν.

Χαίρομαι που κατανοείς τον σκοπό αυτού του φόρουμ :) (πάντως η σύσταση δεν ήταν για εσένα προσωπικά, το ανέφερα γενικά). Άλλωστε αν όντως κάποιος ενδιαφέρεται πραγματικά να ασχοληθεί με τέτοια θέματα, είμαι σίγουρος ότι θα βρει και τις πηγές και τα άτομα για κάτι τέτοιο ;)

Νομίζω οτι οι "μάγοι" στις μέρες μας έχουν ξεχάσει οτι υπάρχει ένα λειτουργικό σύστημα απεριόριστων δυνατοτήτων άγνωστες οι πιο πολλές και ανεξερεύνητες (μέχρις στιγμής) απο τους ανθρώπους, έναν ανεξάρτητο μηχανισμό που όμως επηρεάζεται απο εξωτερικούς αλλά και εσωτερικούς παράγοντες και που πολλές φορές η επιρροή αυτή δεν γίνεται κατανοητή απο τον άνθρωπο και ας συμβαίνει μέσα στον ίδιο τον άνθρωπο.
Καιρός να γνωρίσουμε το ανώτερο και τελειότερο τμήμα του νευρικού συστήματος του ανθρώπου που αποτελεί το κέντρο των κινητικών, αισθητικών και νοητικών λειτουργιών του, τον εγκέφαλο.
Αν "μάγοι" έχετε καταφέρει να διαχωρίσετε με σιγουριά τις καταστασεις (είτε νοητικές είτε συναισθηματικές είτε κινητικές κοκ)που είναι αποτελεσματα της εγκεφαλικής λειτουργίας απο τις καταστάσεις που είναι αποτελεσματα μυστικιστικών γνώσεων, μαγικών ενεργειών και μαγγανείων
τότε έχετε καταλάβει και γνωρίσει τον άγνωστο για εμάς τους θνητούς αλλά θαυμαστό κόσμο του εγκεφάλου.

Υπάρχει όμως και κάτι ακόμα σε όλα αυτά που καθιστά τη συγκεκριμένη διαχωριστική γραμμή πολύ θολή. Στις μαγικές ενασχολήσεις συχνά γίνεται λόγος για δύο βασικές κατηγορίες επικλήσεων, αυτές που με αγγλικούς όρους ονομάζονται "evocations" κι εκείνες που ονομάζονται "invocations".

Η πρώτη κατηγορία αφορά σε (θεωρητικά) εξωγενείες δυνάμεις ή οντότητες που επικαλείται ο τελετουργός, ενώ η δεύτερη κατηγορία αφορά σε ενδογενείς δυνάμεις και οντότητες που μπορεί να επικαλείται ο τελετουργός, ενώ έχουμε και "υβριδικές" περιπτώσεις όπως το τυπικό του Abramelin (γνώση κι επικοινωνία με τον άγιο φύλακα άγγελό μας) όπου ο τελετουργός δρα και στα δύο επίπεδα που αναφέρθηκαν.

Και στις δύο περιπτώσεις έχουμε να κάνουμε με μυστικισμό και μαγικές ενέργειες, απλώς ο δρόμος που ακολουθούμε είναι διαφορετικός. Δεν τίθεται αποκλειστική σύνδεση των μαγικών ενεργειών μόνον με εξωγενή αίτια (evocations), καθώς και ο ίδιος ο εγκέφαλός μας μπορεί να μας δώσει το ίδιο δυνατά μαγικά παράγωγα.

Ο μάγος δεν είναι επιστήμονας, δεν είναι αυτός ο σκοπός του να δει τι είναι και πως δουλεύει. Ο μάγος δεν έχει χρόνο για τέτοια, απλά ο μάγος ξέρει πως να τα φέρνει με τα νερά του, όλα να λειτουργούν για το συμφέρον του.

Οχι απολυτα σωστο. Κατα την δικη μου αποψη. Γιατι αν τα κανει ο τελετουργος για το συμφερον του, χτυπα ο νομος των 3. Και ναι ειναι χιλιοειπωμενος αλλα δυστυχως ή ευτυχως λειτουργει. Πιστευεις δεν πιστευεις. Και ο μαγος εχει χρονο για πολλα πραγματα. Παρα πολυ χρονο που γεμιζει ανετα με το να χρησιμοποιει την δυναμη του (της γνωσης) για τους γυρω του. Η ανταμοιβη ειναι μεγαλυτερη. Και ειναι περισσοτερο ηθικη παρα υλικη...

Ποιος ειναι ο νομος των τριων;
Επισης, αν ο μαγος λειτουργει για ενα κοινο καλο μεσω του οποιου τελικα θα ωφεληθει τοσο αυτος οσο και πολλοι αλλοι, τοτε θεωρειται παλι οτι λειτουργει προς το συμφερον του;

Οχι δεν μπορω να πω οτι συμφωνω απολυτα. Εξαρταται στον χαρακτηρα. Ορισμενοι θυσιαζουν την δικη τους προσωπικη ζωη για να βοηθησουν τους γυρω τους χωρις να τους ενδιαφερει το συμφερον τους. Και σιγουρα δεν το πιστευει κανεις οτι υπαρχουν τετοιοι ανθρωποι. Και ομως υπραχουν. Δεν ειναι ολοι εγωιστες και παρτακιδες.

Να το θέσω κάπως αλλιώς.
Γιατί ο μάγος δεν έχει χρόνο; Γιατί όσο ζωή και να έχει ποτέ δεν θα μάθει τίποτα.
Όσο θεωρία και να διαβάσει-ερευνήσει, πρέπει να βιώσει αυτά που διαβάζει, εκεί είναι ένας παράγοντας που για κάτι απλό "μηχανισμό" κάποιους θα πάρει μήνες να το κάνει, κάποιους όμως και χρόνια. Υ.Γ. δεν μηλάω για απλά "τρικάκια". Έτσι δεν πρέπει να χάνει ποτέ χρόνο, γιατί πολύ απλά ένας πραγματικός "μάγος" πρέπει να παλεύει όσο ζωή του έχει δώσει ο παντοδύναμος. Εκεί όταν το βιώσει κάποια στιγμή, δεν θα χρειάζεται καμία απόδειξη σε κανένα, ούτε επιστημονικές αναλύσεις προς τρίτους, γιατί πολύ απλά θα τον περάσουν για τρελό. Ένα θα είναι όμως σίγουρο, ότι ο μάγος θα ξέρει, ότι εκεί αυτό που βίωσε υπάρχει και είναι αληθινό. Εκεί έρχεται και ο τρίτος παράγοντας, ο "μάγος" πάντα ότι κάνει το κάνει για την πάρτη του, αυτό με απλά λαικά, γιατί απο την στιγμή που θα βιώσει κάποια πράγματα, όλος ο κόσμος δεν έχει πιά την ίδια σημασία. Γιατί μετά από κάποιο στάδιο όλα παύουν να είναι σημαντικά-αληθινά.

Θα απαντήσει επιτέλους κανείς και σε εμας τους αδαείς :
Ποιος ειναι ο νομος των τριων;