Τότε να διορθώσω το λάθος, επαναδιατυπώνοντας. Σχεδόν κάθε φορά που κοιμόμαστε πηγαίνουμε στο αστρικό πεδίο. Αν έχουμε συνείδηση του εαυτού μας, κάνουμε συνειδητό ονείρεμα ή αστρική προβολή. Αν δεν έχουμε, τότε κάνουμε "φυσιολογικό" ύπνο.

Αν το αστρικό πεδίο είναι επικίνδυνο, τότε κινδυνεύουμε κάθε φορά που κοιμόμαστε. Αν πάλι η αστρική προβολή μόνο είναι επικίνδυνη, τότε είναι σαν να λέμε ότι η συνειδητοποίηση του εαυτού είναι επικίνδυνη...

Δεν ξέρω τι εννοείς με το "εμπειρία".
Νομίζω οτι κανένας με σοβαρή κατανόηση δεν θα ανακοίνωνε/δημοσιοποιούσε τις εμπειρίες του...

Ίσως είναι το ύφος γραφής μου. Μπορεί να είμαι το ίδιο σωστός ή λάθος με τους υπολοίπους...


+1

Cherry αυτό το λευκό φως που αναφέρεις είναι η απόλυτη ηρεμία και ευτυχία που επιτυγχάνεται μετά από βαθύ διαλογισμό. Πρέπει να είσαι καθαρή από σκέψεις. Ανθρωποι που είναι πολύ ευτυχισμένοι και δεν έχουν προβλήματα και βαριά ψυχή μπορεί να πετύχουν καλύτερα να βγούν από το σώμα τους. Φαίνεται ότι είσαι πολύ ευτυχισμένη και η ψυχή σου είναι ελαφριά, απαλλαγμένη από βάσανα. ΄Έτσι εύχομαι να είσαι πάντα. Αυτός είναι ο λόγος που καταφέρνεις να βγεις χωρίς ιδιαίτερη δυσκολία.

Φίλε naeb,όπως ανέφερα και πριν, υπάρχει διαφορά μεταξύ των ονείρων συμπεριλαμβανομένου του σ.ο. και της αστρικής προβολής. Το αστρικό πεδίο δεν βρίσκεται μέσα μας όπως το υποσυνείδητο και ο <κόσμος των ονείρων>. Εαν ήταν το ίδιο τότε γιατί το χρησιμοποιούν ως εργαλείο ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΣΗΣ της α.π.? Για ποιον λόγο να δώσουν δύο διαφορετικές ονομασίες στο ίδιο θέμα. Και οι ονομασίες δηλώνουν εντελώς διαφορετικό περιεχόμενο.

όχι τόσο το <αστρικό πεδίο> όσο κάποιοι από τους <θαμώνες> του, και εκεί πέρα δεν είναι και τόσο μοναχικά.
Η αστρική προβολή δεν έχει να κάνει μόνο με την συνειδητοποίηση του εαυτού μας αλλά γενικότερα του κόσμου.
Όσο για το αν κινδυνεύουμε όσο κοιμόμαστε, και ναι και όχι :) αν και δεν είναι του θέματος.(και ο κίνδυνος όπως ξέρεις σε τέτοιες περιπτώσεις δεν αφορά μόνο την σωματική μας υγεία) πχ οι υπνοβάτες κινδυνεύουν να τραυματιστούν ανά πάσα στιγμή, αν βλέπεις ένα πολύ ζωντανό όνειρο μπορεί στιγμιαία να διαταραχθεί η υγεία σου


Δεν είπα να δημοσιοποιήσει την εμπειρία του αλλά πληροφορίες και γνώση που μπορεί να βοηθήσουν άλλα άτομα στην κατανόηση του θέματος της α.π.

Καλησπέρα :)

Προσωπικά, χωρίς να έχω πάρει κάποιο "μάθημα" ή να έχω κάποια μεθοδολογία στο τσεπάκι, αλλά με βάση αυτά που έχω ζήσει στα όρια το μεταφυσικού και που έχω διαβάσει, έχω λίγο διαφορετική άποψη επί της σχέσης των ονείρων με το αστρικό πεδίο ή την αστρική προβολή.

Σαφώς το υποσυνείδητο βρίσκεται εντός μας, είναι το "πρόγραμμά" μας κατά κάποιο τρόπο. Αλλά τα όνειρα δεν είναι υποχρεωτικά κομμάτι του υποσυνειδήτου μας. Τα όνειρά μας μπορούν να χτιστούν από εμάς τους ίδιους και εντός της κοινής πραγματικότητας. Σε συμβουλεύω να διαβάσεις το βιβλίο "Ιστορίες Δύναμης" του Carlos Castaneda. Βέβαια είναι κομμάτι προηγουμένων βιβλίων.

Δηλαδή, το όνειρό σου μπορεί να είναι ψεύτικο, σαφώς, μπορεί όμως και να είναι τόσο πραγματικό ώστε να επηρεάζει άμεσα εσένα και τους γύρω σου. Πρέπει κάποιος βέβαια να έχει την ικανότητα να το πλάσει αυτό το όνειρο, να το χτίσει. Όταν φτάσεις στο σημείο να ονειρεύεσαι συνειδητά, τότε ουσιαστικά κάνεις αστρική προβολή. Φυσικά δε γνωρίζω αν αυτός είναι ο μοναδικός τρόπος να κάνεις αστρική προβολή, ούτε γνωρίζω πως εξασκείσαι στο συνειδητό ονείρεμα.

Εγώ κάπως έτσι το έχω το θέμα στο κεφάλι μου, βέβαια σε τούτα τα θέματα το μπέρδεμα καραδοκεί :p
Ίσως εκεί να είναι η φάση, να μη χρειάζεται να το ψάχνεις τόσο πολύ αφού έτσι και αλλιώς αυτό που παίζει ρόλο είναι η πράξη. Η εξάσκηση.

Πόσο μέσα επεσες Fantasy. Νομίζω ότι ζω μια ήρεμη κ ισορροπημένη ζωή κ πραγματικά αυτά που με βασανίζουν είναι χαζά κ λίγα. Κοιμάμαι με ήσυχο το κεφαλάκι μου δηλαδή. Τετάρτη περιμένω μια πολυ σπουδαία επίσκεψη που θα με βοηθήσει πολυ να λύσω κάποιες απορίες μου. Ποιος το περίμενε ότι αυτός ο άνθρωπος ήταν τόσο καιρο κάτω απο την μύτη μου αλλα ποτέ δεν μου είχε αποκαλυφθεί, μέχρι που τυχαία του είπα την εμπειρία μου.

Naeb ίσως η αύρα, δεν ξέρω... :p

Διαβάζοντας τα γραφόμενά σας κατάλαβα ότι ίσως έχω κάνει αστρικές προβολές στο παρελθόν...παρά τη θέλησή μου. Συγκεκριμένα:

Στον ύπνο μου ένιωσα μια απέραντη,συγκλονιστική απερίγραπτη αγάπη, αίσθημα που διήρκεσε πολλές μέρες και με έκανε να αισθάνομαι όπως ποτέ άλλοτε στη ζωή μου. Δεν είδα εικόνα,δεν άκουσα ήχο,δεν ένιωσα διαδικαστικά ανόδου και περιήγησης στο χώρο, ένιωσα όμως το πέσιμο με τράνταγμα στο κρεβάτι και το ξύπνημα με κομμένη ανάσα. Με παραξένεψε που ο σύζυγος κοιμόταν και αναρωτιόμουν πώς τον άφησε ανεπηρέαστο το τράνταγμα!!!

Αργότερα είδα "όνειρο;" πως ανέβαινα ανηφορικό δρόμο και έφτασα σε ένα ύψωμα όπου υπήρχαν σπίτια σε παράταξη, όπου εργάζονταν ομάδες ανθρώπων με έναν καθοδηγητή. Σε ένα σπιτάκι από αυτά είδα μια διασημότητα που έχει πεθάνει και συμβούλευε τους εργαζόμενους. Μου έκανε εντύπωση η εγκαρδιότητα και η απλότητα όλων. Προσπέρασα και έφτασα σε μια καταπακτή. Την άνοιξα και κοίταξα το ξέφωτο χωρίς να ξεπροβάλω. Μου έκανε εντύπωση η ανείδωτη-ανείπωτη ομορφιά αλλά και η αίσθηση του "επίπεδου".Ενώ η ματιά μου ήταν πανοραμική του αχανούς,απόρησα γιατί δεν υπήρχε καμπυλότητα αφού η γη είναι σφαιρική.Τα βουνά ήταν τεράστια,τοποθετημένα σε παράταξη και από αυτά κατέβαινε νερό σχηματίζοντας πηγή απίστευτης ομορφιάς. Κοίταξα μέσα στο τεράστιο βάθος του νερού,το οποίο ήταν διαυγές,κρυστάλλινο, πεντακάθαρο,λαμπερό αλλά απύθμενο και απόρησα γιατί το ατέλευτο βάθος δεν περιόριζε την ορατότητα εντός του,πράγμα αντίθετο από τις γνώσεις και την εμπειρία που έχω. Όλα αυτά τα παρατηρούσα κρατώντας το άνοιγμα της καταπακτής πάνω από το κεφάλι μου.Το θέαμα ήταν συγκλονιστικό αλλά ένιωσα μια τρομακτική δύναμη να ρέει στο χώρο και ήξερα πως αν βγάλω το κεφάλι μου θα με ρουφούσε αμετάκλητα. Γι' αυτό δεν τόλμησα παρόλο που με έλκυε.Στο δρόμο της επιστροφής σκεφτόμουν πως ήταν κρίμα που δεν είχα μια φωτογραφική μηχανή να τραβήξω φωτογραφίες, τις οποίες κανένα ανθρώπινο μάτι δεν θα είχε ποτέ αντικρύσει ως τώρα. Τα αισθήματα-εντυπώσεις που ένιωσα και κρατώ μέσα μου ήταν "ηρεμία,αγάπη,σκοπός,δύναμη,άπειρο,ομορφιά,πληρότη τα,ελευθερία".Όλα μαζί συνοψίζονται στο "αδιανόητο!!!". Μα και πάλι δεν είχα εμπειρίες-αισθήσεις ανόδου παρά μόνο το ισχυρό πέσιμο στο κρεβάτι μου με κομμένη την ανάσα και την ίδια απορία σχετικά με την αταραξία του συζύγου.

Τελευταία έχασα τον πατέρα μου που υπεραγαπούσα και προσπαθώ να κάνω αστρική προβολή για να συναντηθώ μαζί του (τα φέρνει αυτά ο πόνος)συνειδητά και να του πω όσα ποτέ δεν είπαμε και δε θα λησμονηθούνε, αλλά...τίποτα. Απλώς βλέπω τον πατέρα μου όνειρο...πχ βάζει ένα πουκάμισο και μου λέει θα πάω στη Ρόδο ή κάθεται στο μπαλκόνι μου αμίλητος και του λέω χαρούμενη "σου αγόρασα ρούχα"... Όνειρα σαν αυτά τα καθημερινά,όχι αλλόκοτο και απόκοσμο με νόημα...

Να σημειώσω ότι η δεύτερη εμπειρία ήταν πριν μπω στη διαδικασία τελευταίας φροντίδας του πατέρα μου.Ίσως-σκέφτομαι-για να προετοιμαστώ για όσα επρόκειτο να περάσω ίσως για να ξέρω πού θα πάει αυτός που αγαπώ και να μην κολλήσω στα ερωτήματα που με βασανίζουν τώρα:"Πού είσαι;Πώς είσαι;". Τίποτα δεν είναι τυχαίο. Άλλωστε,στα καλά καθούμενα,έβλεπα όνειρα,επαναλαμβανόμενα και πανομοιότυπα, ότι ο πατέρας μου πέθανε,ενώ στην πραγματικότητα έδειχνε καλά και δεν είχα καμιά υποψία για ό,τι επρόκειτο να ακολουθήσει..

Παιδιά δεν ξέρω τι έγινε, αλλά νομίζω ότι έκανα κι εγώ αστρικό ταξίδι απόψε. Μάλλον κολλητικό θα είναι. Δεν ξέρω αν ήταν όνειρο ή αν το έζησα αλλά βγήκα από το σώμα και κατευθύνθηκα στο σπίτι μου. Πηγαινοερχόμουν στα δωμάτια. Έλεγα ότι ήμουνα χαρούμενη και μπορούσα να φτάσω μέχρι το ταβάνι. Έλεγα ότι είχα βρει τον τρόπο και πετούσα ή χαμήλωνα ανάλογα τη διάθεση. Μόνο που δεν ήμουν ψυχή, ένιωθα ότι ήμουν ο εαυτός μου. Ήμουν όμως ανάλαφρη κι ευτυχισμένη. Κάτι καλό θα μου συμβεί, το νιώθω. Οταν έφτασα στο εικονοστάσιο πέταξα και είδα ένα χαρτάκι. Το έπιασα να το διαβάσω και ανέβηκα μέχρι το ταβάνι, Ήταν ευχάριστο αυτό που διάβασα. Έμεινα αιωρούμενη εκεί. Μετά άκουσα τον πατέρα μου να σηκώνεται για τουαλέτα. Δεν ξέρω για πότε βρέθηκα στο σώμα μου. Ένιωσα ότι έγινε η κίνηση της εισόδου στο σώμα και ήταν πολύ έντονη και βεβιασμένη. Πόνεσα. Πέστε μου παιδιά τα κατάφερα ή ήταν όνειρο; Είδα ότι στην πραγματικότητα αυτό το χαρτάκι δεν υπήρχε. Ίσως ήταν κάποιο μήνυμα που μου έδωσαν οι άγιοι για τη μετέπειτα ζωή μου. Αυτή τη στιγμή γέμισα αισιοδοξία και από το πρωί βλέπω αυτό το λευκό φως που έχετε αναφέρει. Έχω καλό προαίσθημα και νιώθω την ψυχή μου ανάλαφρη κι ευτυχισμένη. Τι λέτε να μου συνέβη απόψε παιδιά; Έχεις δίκιο cherry ήταν πολύ όμορφη εμπειρία. :confused:

Φίλη Astra καλημέρα αν θέλεις μπορώ να σε ενημερώσω για το αστρικό πεδίο. Απ' τα λίγα που γνωρίζω είναι φυσικό να μην καταφέρεις να έχεις αστρική προβολή με τον πατέρα σου. Αυτό το πεδίο έχει όρια διότι υπάρχει η ασημένια χορδή που μας συγκρατεί και δεν μπορούμε να απομακρυνθούμε πάρα πολύ, επειδή είμαστε ζωντανοί. Το υπερπέραν βρίσκεται πάρα πολύ μακριά. Μόνο από κανονικό όνειρο μπορείς να τον δεις. Οι νεκροί να ξέρεις έρχονται μόνο στα συνειδητά όνειρα με τη θέλησή μας. Τον πρώτο καιρό πριν πάνε στην απέναντι όχθη μας επισκέπτονται στα υποσυνείδητα όνειρά μας μόνο με τη θέλησή τους συχνά. Μας λένε πώς περνάνε εκεί κ.λ.π. Για να γίνει αυτό μετέπειτα θα πρέπει να γίνει κάτι συνταρακτικό στη ζωή μας, έτσι μας ενημερώνουν. Τον σκέφτεσαι πολύ σε καταλαβαίνω. Να ξέρεις ότι όταν περάσουν τα χρόνια δεν θα πονάς τόσο πολύ. Δεν θα τον ξεχάσεις, απλά δεν θα πονάς. Έχω χάσει κι εγώ τον ένα παππού το 1985, τον άλλο το 1992 και τη μια μου γιαγιά πριν 4 χρόνια. Δεν τους είδα στο όνειρό μου παρά μονάχα τον περασμένο Αύγουστο είδα τον παππού που πέθανε το 1992 να μου λέει ότι κάτι καλό θα μου συμβεί. Να ξέρεις ότι θα είναι πάντα δίπλα σου, ΄όποτε τον έχεις ανάγκη, φτάνει να του το ζητήσεις, δεν θα σου απαντήσει, αλλά θα σε ακούσει. :)

Αχ Fantasy δεν είμαι τόσο ειδημων ώστε να σου το επιβεβαίωσω ως ΑΠ αλλα νιώθω πως ήταν γιατί είχαμε πολλα κοινά. Για πες μου για τον πόνο, που ποναγες; Έπειτα θέλω να μου πεις για το λευκό φως, πως εννοείς ότι το βλέπεις; Όντως είναι καταπληκτικό αυτο που νιώθεις κ ιδίως το αίσθημα της ευτυχίας, της απέραντης αγάπης κ της ελευθερίας. Δεν φαντάζεσαι πόσο καλύτερο άνθρωπο με έκανε αυτο το... Ταξίδι.

Δεν μπορώ ακριβώς να σου πω στο στομάχι ή στο στήθος ήταν ένας απροσδιόριστος πόνος σαν να σε κόβουν στα δύο χωρίς να ισχύει αυτό. Μετά όταν ξύπνησα, ένιωθα όλα γύρω μου να λάμπουν. Ένα πράγμα πρωτόγνωρο. Επιμένω ότι με έχεις κολλήσει. Αστειεύομαι! Με φόβισε εμένα αυτή η βίαιη είσοδος στο σώμα. Δεν έγινε με τη θέλησή της γιατί με τρόμαξε το εξωτερικό ερέθισμα, ο πατέρας μου. Πάντα όταν σηκώνεται κάνει θόρυβο. Αυτή η απέραντη, αναίτια ευτυχία είναι το λευκό φως. Και έγινε κατά τη διάρκεια του ύπνου μου, όχι όσο ήμουν ξύπνια, όπως έκανες εσύ. Ποτέ δεν το πέτυχα έτσι. Ακόμα και να το πετύχαινα θα το απέδιδα σε όνειρο. Δεν θα ήθελα να το ξανακάνω φίλη μου, φοβήθηκα όχι για όση ώρα γινόταν αυτό, αλλά μόνο επειδή μπήκα βίαια. Χωρίς τη θέλησή μου. Όσο ήμουν έξω ήταν ωραία. Έκανα μετεωρισμό και θα ήταν ωραία οι άνθρωποι να μπορούσαν να πετούν. Είμαι ιδιαίτερα ψηλή, αλλά έλεγα ότι τώρα που μπορώ να πετάξω φτάνω μέχρι το ταβάνι. Ποτέ δεν είχα πρόβλημα ύψους αν και η μαμά μου με περνάει 5 πόντους, φτάνω και στο πιο ψηλό ράφι που έχουμε. Αν δεν έμπαινα βίαια θα ήθελα να το ξανακάνω ή θα μου άφηνε άλλη εντύπωση. Cherry εσύ τι λές;