Τι ειναι τελικα τα φαντασματα?
 

Αναφερομαι σε ο,τι γραψατε σχετικα με το θεμα του σπιτιου στα Λεχωνια.
Ναι, πιστευω με την σειρα μου οτι ο κοσμος δεν ειναι μονον οσα ξερουμε και οσα βλεπουμε.
Δεν αμφιβαλλω στο παραμικρο πως υπαρχει ενεργεια στο σπιτι αυτο.
Ομως -και εδω γενναται το ερωτημα- τι ειναι αυτη η ενεργεια?????
Ειναι οπτασιες και σκιες, φαντασματα δηλαδη που "θορυβουν" στο σκοταδι, ή ειναι κατι που εχει καταγραφει στον χρονο λογω των δυσαρεστων πραγματων μου ελαμβαναν χωρα εκει και απλα επαναλαμβανεται????
Κατι σαν "ουλή" σαν σημαδι που χαρακτηκε και παραμενει ανεξιτηλο.
Δεν συμβαινει παντα, μπορει ομως να συμβει.
Τα φαντασματα δεν εχουν την ιδια αισθηση του χωρου και του χρονου με εμας.
Εαν δεχθουμε οτι ειναι ψυχες που αρνηθηκαν να προχωρησουν, επαναλαμβανουν το ιδιο πραγμα εντελως ασυνηδειτα.
Αναρωτηθηκατε ποτέ οτι σε μια συναντηση με καποια οπτασια την οποια εμεις θεωρουμε φαντασμα αποτελουμε φαντασμα και εμεις για εκεινην????
Και αυτο γιατι υπαρχει συναντηση αναμεσα σε δυο οντοτητες που ανηκουν σε διαφορετικους κοσμους.
Για εμας ειναι "λαθος" η υπαρξη της εδω, αλλα και για εκεινην το ιδιο "λαθος" ειναι η υπαρξη μας εκει.

Αγαπητή Donna αλλά και όλοι οι υπόλοιποι,

έχω μείνει με αυτή την ιστορία! Αλλά έχουν δημιουργηθεί και κάποιες απορίες... (Ελπίζω μόνο να μην είναι χαζές... :o ) Διάβασα το θέμα και δεν είδα κάπου να γίνεται κάποια αποσαφήνιση... Γι'αυτό θα τις παραθέσω εδώ.

Αρχικά, η Ελένη ήταν το μόνο παιδί του Κωνσταντίνου Κοντού και της συζύγου του;

Στο μνημείο-μνήμα με το τραπέζι υπάρχουν τρεις καρέκλες με μόνο δύο ευδιάκριτα ονόματα: Κωνσταντίνος και Ελένη... (Εν τω μεταξύ έχω μείνει, γιατί έτσι λένε τον πατέρα μου κι εμένα... :eek: ) Το άλλο ποιο είναι; Κατερίνα;

Επίσης, κάπου λες ότι τα τρία ονόματα είναι Νικόλαος, Κατερίνα και Ελένη. Τελικά τι είναι; Νικόλαος ή Κωνσταντίνος;

Φιλικά,
Lady Nina

Δεν ξερω αν και καποιος αλλος το εχει παρατηρησει, στην πρωτη φωτο στην πρωτη σελιδα του θεματος διακρινονται 2 orbs.
Η κανω λαθος?????????

1. Αρχοντικό Κοντού
Το αρχοντικό Κοντού βρίσκεται στο δρόμο Άνω Λεχωνίων ¬Βόλου στην είσοδο του χωριού και χτίστηκε το 1900 μ.Χ. από την οικογένεια Κοντού.
Ο Κοντός ήταν Πρόξενος της Ρωσίας στην Ελλάδα. Η οικογένεια είχε μεγάλη περιουσία στη Ρωσία, στη Λωζάνη και στην Ελλάδα (Αθήνα και Βόλο). Σπίτι τους στο Βόλο ήταν το νεοκλασικό κτίριο Γαμβέτα με Τ. Οικονομάκη, που αγοράστηκε από το Δημ. Καβούρα και σήμερα ανήκει στο Πανεπιστήμιο -είναι βιβλιοθήκη.
Το ατύχημα για την οικογένεια ήταν ότι τα αγόρια πέθαναν από φυματίωση. Ο οικογενειακός τους τάφος υπάρχει στο νεκροταφείο Βόλου, μαζί και ο θρύλος ότι δηλητηριάστηκαν από σαμαμήδι που έπεσε στο ρόφημά τους. Το πένθος έπεσε βαρύ στην οικογένεια. Έκτοτε το αρχοντικό εγκαταλείφθηκε. Από το γεγονός αυτό υπάρχει ο θρύλος του στοιχειωμένου σπιτιού.
Το 1920 περίπου η κόρη της οικογένειας, Θελξινόη πούλησε το σπίτι στο Γεώργιο Αλπάκη, που είχε τρεις κόρες κι έναν γιο, τη Σεραϊνα, την Αριστέα, τη Φρόσω και το Νίκο.
Ο Αλπάκης έδωσε το σπίτι προίκα στην κόρη του Φρόσω που παντρεύτηκε το Φ. Φιλιππίδη αγρότη από τις Πινακάτες. Η Φρόσω το έδωσε προίκα στη μεγάλη της κόρη που παντρεύτηκε τον Αντώνη Ασημάκη από τις Μηλιές.
Το 1960 περίπου το σπίτι πουλήθηκε σε κάποιον εργολάβο Κουτσιδάκη, ο οποίος επισκευάζοντάς το Δε σεβάστηκε την αξία του ως μνημείο και χρησιμοποίησε τα χειρότερης ποιότητας υλικά. Στο σοβά χρησιμοποίησε υπολείμματα ασετιλίνης αντί για ασβέστη που τα έπαιρνε από το εργοστάσιο «Οξυγόνο» του Βόλου. Οι τοιχογραφίες καταστράφηκαν όλες. Τρία χρόνια μετά αυτός αρρώστησε και πέθανε. Οι κόρες του το πούλησαν στο δικηγόρο Κίμωνα Χατζησταματίου. Σήμερα ανήκει σε διαδημοτική συνεργασία όμορων δήμων, για να αναστηλωθεί και να λειτουργήσει ως Διαδημοτικό πνευματικό κέντρο.
Το αρχοντικό χρησιμοποιήθηκε άλλοτε ως ξενοδοχείο και άλλοτε ως πολυκατοικία. Από το 1930 έως το 1940 περίπου κατοικήθηκε από τις οικογένειες: Ολύμπιου, συμβολαιογράφων Δημητριάδη και Ν. Κότζια, οι οποίοι είχαν και τα συμβολαιογραφεία τους εκεί, από το βουλευτή Κ. Σαμαρά και το δάσκαλο Μαυράκη.
Το 1941 καταλήφθηκε από Γερμανούς, που εγκατέστησαν σε αυτό το αρχηγείο τους. Το 1944 εγκαταστάθηκε στο κτίριο η ΕΑΣΑΔ. Στη συνέχεια κατοικήθηκε από ανταρτόπληκτες οικογένειες, που έρχονταν από κοντινά χωριά του Πηλίου.
Σήμερα το αρχοντικό είναι ακατοίκητο και ερειπωμένο. Είναι από τα χαρακτηριστικότερα δείγματα του νεοκλασικισμού. Περιλαμβάνει υπόγειο, ισόγειο, πρώτο όροφο και σοφίτα.
Στο ισόγειο υπάρχει πλατιά είσοδος με σκάλα που οδηγεί στους ορόφους. Ανατολικά της εισόδου υπάρχουν σάλα, κουζίνα, τουαλέτα. Το ίδιο και δυτικά. Στον πρώτο όροφο περιμετρικά της κλίμακας υπάρχουν εννιά δωμάτια και δύο λουτρά. Στη σοφίτα περιμετρικά της κλίμακας υπάρχουν πέντε δωμάτια και λουτρό Στη σοφίτα έμεναν οι τρεις υπηρέτριες, όταν η οικογένεια Κοντού είχε το σπίτι.
Η οικοδομή είναι κτισμένη με πέτρα και πορσελάνη, για αυτό και από τους σεισμούς δεν ρηγματώθηκε.
Το αρχοντικό είχε ωραίο κήπο, βεράντες με κιόσκια, σιντριβάνι και δύο φοίνικες στην είσοδο.
Έχει χαρακτηριστεί διατηρητέο.

:p