Εγω δεν μπορω να καταλαβω την ανοησια μιας συζητησης γυρω απο την υπαρξη ή μη υπαρξη Θεου.

Ποιες μπορει να ειναι οι αληθινες αιτιες που προκαλουν μια τετοια ανοητη συζητηση;

Το αν καποιος πιστευει ή δεν πιστευει στο θεο , δεν θα πρεπει να συγχεεται με καποιον που πιστευει ή δεν πιστευει στο συστημα αξιων ή στην πολιτεια ή στην καλη συμπεριφορα.

Μονο οι ανοητοι και τα παιδια συγχεουν ανομοια πραγματα.

Εκτος αν εχουν υποστει πλυση εγκεφαλου!

Πραγματικα οσο το σκεφτομαι, μια συζητηση με Θεμα τυφλη πιστη σε Θεο, δεν εχει κανενα νοημα περα απο την ιδια την ανοησια του νοηματος.

Δηλαδη σας προκαλω. Τι θα γινει αν εγω ή καποιος αλλος δεν πιστευει στο Θεο;

Μηπως θα με καψει στην κολαση ;

Αυτα φιλοι μου ειναι γελοιοτητες !!!

Εχω την εντυπωση , οτι αυτοι που μιλανε και υπερασπιζονται με τοσο μενος Το Θεο , στην ουσια μαλλον πανε να λυσουν καποιο βαθυτερο εσωτερικο τους προβλημα.


Ανεξαρτητα αυτου , μου φαινεται πολυ υποπτο το σεναριο τιμωρια!!!

Και παλι επεναλαμβανω ειναι μεγαλη ανοησια να επιχειρηματολογουμε για κατι το οποιο δεν εχει ερθει σε αμεση γνωση απο κανενα σε ολη την ιστορια.

Τελικα η εντυπωση μου ειναι οτι οι προβληματισμοι για Θεους και δαιμονες , ξεκινουν απο αλλες πιο σκοτινες αφετηριες απο αυτες που φαινονται ως ευλογοφανεις!!!
.

Πιστεύουν όμως αλλού. Το "άθεος" δεν τους χαρακτηρίζει πλήρως ως ανθρώπους, είναι απλώς ένας επιθετικός προσδιορισμός.


Το dna, γι' αυτούς που καταλαβαίνουν με τί σχετίζεται στην πραγματικότητα, είναι μια υπέροχη απόδειξη νοήμονα σχεδιαστή.

Από εκεί και πέρα οι άθεοι μπορούν να πιστεύουν αν θέλουν πως ο οργανισμός είναι ένα πεδίο μάχης και ένα εργαστήριο πειραμάτων, στο οποίο κυριαρχεί η ωμή χημεία.

Ε ναι, η λέξη άθεος σε χαρακτηρίζει μόνο ως προς το αν πιστεύεις σε θεούς, όχι για όλο σου το είναι.

Μην πεις ότι «πιστεύουν» στην εξέλιξη, στη φυσική και άλλα τέτοια. Στα δεδομένα δεν πιστεύουμε, τα αποδεχόμαστε. Εσύ μπορεί να μην πιστεύεις στη βαρύτητα. Και όλος ο κόσμος να μην πίστευε, θα έπαυε να υπάρχει βαρύτητα;


Ξέρεις κάτι που δεν ξέρω; Δοκίμασε την τύχη σου!

Δεν πιστεύουν κάτι επειδή έτσι τους κάπνισε. Αναλύουν τα δεδομένα, και στην περίπτωση του ανθρώπινου σώματος όλα δείχνουν σε αυτήν την κατεύθυνση. Μπορεί σε μερικούς να άρεσε να ήταν αλλιώς τα πράγματα και να είχαμε μέσα μας την αιθερική ουσία του ροζ μονόκερω, αλλά το τι μας αρέσει δεν είναι έγκυρο επιστημονικό στοιχείο.

Αν προσέξεις είπα ότι δεν είμαι σε θέση να απαντήσω με σοβαρότητα στο ερώτημα. Οπότε από την στιγμή που η υπόθεση είναι "η ύπαρξη" και όχι "η αμφισβήτησή της", (η θέση και όχι η αμφισβήτηση της θέσης οφείλει να αποδεικνύεται), το πραγματικό ερώτημα είναι αν έχω λόγους να δέχομαι την ύπαρξη του Θεού. Αν είχα, προφανώς δεν θα ήμουν αγνωστικιστής.

nikodhmos επειδή ξεφεύγουμε από το θέμα, απέφυγα να το αναλύσω. Σε μεγάλο βαθμό συμφωνώ μαζί σου.

Ο χριστιανισμός τυπικά αναφέρεται και σε ένα δένδρο που οι καρποί του σου έδιναν την γνώση του καλού και του κακού. Αν θέλει κανείς να προσεγγίσει την θρησκεία κατά λέξη, αναρωτιέμαι τι θα έκανε με το ρητό που υπάρχει στο άγιο όρος. Πρέπει να πεθάνεις πριν πεθάνεις, για να μην πεθάνεις όταν πεθάνεις.....
Σαφώς και όταν λέω ότι δεν διαφωνεί, αναφέρομαι σε μια προσέγγιση που θα αναζητά την ουσία και την κατανόηση της φύσης μέσα από αυτή την ουσία, παρά σε μια φονταμενταλιστική προσέγγιση που θα θεωρούσε ότι ο Θεός αρέσκεται σε ανθρωποθυσίες....

Ναι, ξέρω την προσέγγιση αυτή. Δεν είμαι εδώ για να υπερασπιστώ την θρησκεία, οπότε δεν θα προσπαθήσω να το κάνω, αλλά να είσαι σίγουρος ότι δεν θα μου ήταν και πολύ δύσκολο να βρω ένα πολύ μεγάλο "κενό" για πάρτη Του.

Χρήστο ο Νικόδημος στο εξήγησε απλά και όμορφα, πρόσεξε τι έγραψε και θα καταλάβεις.

Εκτός του ότι δεν έχεις από τα γραφόμενά σου τις απαραίτητες γνώσεις για να κατανοήσεις την εξελικτική θεωρία, μάλλον έχεις και λίγο θολή εικόνα για την την πιθανή σημασία μιας τέτοιας υποτιθέμενης απόδειξης ως προς την θρησκεία.
Ευτυχώς για την διαλεκτική αξιοπιστία της θρησκείας, η εξελικτική δίνει μια κομψή και συμβατή με την θρησκεία εξήγηση.

Και κάτι ακόμα, το θέμα δεν είναι τι πιστεύουν οι άθεοι, αλλά τι έχει καταλήξει η επιστήμη μέσω της συσσώρευσης των παρατηρήσεών μας. Και σε διαβεβαιώ ότι έχει καταλήξει σε μια ιδιαίτερα πολύπλοκη εικόνα, που κανείς σοβαρός βιολόγος δεν θα την περιέγραφε σαν "ωμή χημεία".

Ωραιο παραδειγμα !
Το θεμα ομως ειναι σε ποσο βαθος μπορει να κατανοηθει αυτο το παραδειγμα.
Ο καθενας και εξ αιτιας των μεταφυσικων του προυποθεσεων μπορει να προκαταλαβει την ουσια καποιου νοηματος.
Ας δουμε λιγο τι λεει :
//Πρέπει να πεθάνεις πριν πεθάνεις, για να μην πεθάνεις όταν πεθάνεις.....//

Λοιπον εδω μεσα υπαρχει ολη η ουσια και μαλιστα στην πιο ακραια της μορφη, της υστεροβουλιας και ματαιοδοξιας της ανθρωπινης φυσης.
Ειναι η ανθρωπινη φυση που οδηγει τα πραγματα προς φυσικες διεξοδους και οχι καποια ανωτεροτητα υπερβατικη.
Ο χαρισματικος μοναχος ειναι ενας ανθρωπος με εντονες και καλλιεργιμενες ψυχικες τηλεπαθητικες δυναμεις απο τις οποιες ανατροφοδοτει ρεαλιστικα την πιστη του.
Η πιστη φιλε μου δεν ειναι μια ψευδαισθηση ή μια αιολη πεποιθηση. Η πιστη ειναι λογικη . Ο χαρισματικος γεροντας ανατροφοδοτει την πιστη του απο την πρωιμη παιδικη ηλικια, εξ αιτιας των παρεξηγημενων απο τον ιδιο και τους αλλους , ψυχικων - τηλεπαθητικων χαρισματων.

Ο γεροντας ασκητης θεωρει οτι αυτα τα χαρισματα ειναι προϊον συναλλαγης με τον Θεο , εξ αιτιας καλων υπηρεσιων και πιστης. Η ερμηνεια ομως ειναι απολυτα φυσικη και δεν κανει διακρισεις σε θρησκους και αθρησκους , ευπιστους και απιστους , μαυρους και ασπρους.

Ο Γεροντας λοιπον πιστευει οτι γνωριζει πολυ καλα τον αθεατο φυσικο μηχανισμο μεσω του μυστικισμου του, και εφαρμοζει μεσω προγραμματισμου, το ιδιοτελες ατομιστικο σχεδιο της αιωνιας ζωης. Θεωρει δηλαδη οτι με το να υποφερει σωματικα και ψυχικα σε αυτη την ζωη, κερδιζει για τον εαυτο του την αιωνιοτητα.
Ενω οι αλλοι οχι !!!

Αυτο ομως που συμβαινει ειναι απολυτα φυσιολογικο. Ο γεροντας ασκητης πρατει με εσωτερικα ιδιοτελη κινητρα οπως θα επρατε οποιοσδηποτε φυσιολογικος ανθρωπος. 'Η μαλλον οποιοσδηποτε ανθρωπος. Ειναι η φυση που οδηγει σε συμπεριφορες και οχι το παραφυσην.

Με λιγα λογια η φραση , αν πεθανω σε αυτη την ζωη θα ζησω στην επομενη, ειναι μια πραξη καθαρα αυτοαναφορικη, και προδιδει την πραγματικη κατασταση της ανθρωπινης φυσης και ψυχισμου η οποια προγραμματιζεται να υπηρετει καποιον εξωτερικο σκοπο μια αγαπητικης κοινωνιας , με στοχους ομως εσωτερικης ατομιστικης οφελειας .

Πφφφ. Σύμφωνα με τους άθεους, η εξέλιξη λαβαίνει χώρο σε μεγάλα χρονικά διαστήματα και έτσι δεν μπορεί να παρατηρηθεί.

ΝΑΙ. Πιστεύουν. Έχουν τα δικά τους θρησκευτικά κείμενα για το πως πρόηλθε το σύμπαν, τα άστρα, η ζωή από άβια ύλη, η υποτιθέμενη εξέλιξη των ειδών. ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΟΙΝΕΣ ΠΕΠΟΙΘΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΔΕΔΟΜΕΝΑ ΟΠΩΣ ΛΕΣ. Είναι πίστη σε κάτι που υποτίθεται ότι έλαβε χώρα στο μακρινό παρελθόν και κατά αυτούς υπάρχουν κάποια "δεδομένα" ως "απόδειξη".

Τώρα για τον οργανισμό, αν ήξερες για τί μιλάω, δεν θα ανέφερες βλακείες για αιθερικές ουσίες και ροζ μονόκερους.

Υπάρχει ένα ολόκληρο σύστημα επικοινωνίας και αντιγραφής, μεταγραφής, μετάφρασης γονιδίων... τα οποία γονίδια είναι πληροφορίες στην πιο αρχαία γλώσσα του κόσμου.

Αν πιστεύεις πάραυτα πως διατηρείσαι ζωντανός χάρη σε μια τυφλή και ωμή χημεία μέσα στο κυτταρόπλασμα, δικαίωμά σου.

Το να μειώνεις τον συνομιλητή σου, δεν σημαίνει πως απέδειξες κάτι.

Βρε rados εσυ είπες οτι είχες μια μακρόχρονη θητεία ως θρήσκος και οτι τωρα πια δηλώνεις αγνωστικιστής ( οτι δεν είσαι πια σίγουρος για το προηγούμενο τουλάχιστον ) και εγω σε ρωτάω ποιοι ήταν οι λόγοι που σε οδήγησαν σε αυτη την μεταστροφή . Δεν σου ζητάω να μου αναλύσεις τον αγνωστικισμο σου.

Τι πάει να πει «σύμφωνα με τους άθεους»; Είναι άσχετο. Σαν να λες «Σύμφωνα με τους βάζελους, η θερμοκρασία του πλανήτη ανεβαίνει». Επίσης, η εξέλιξη συμβαίνει και σε μικρή χρονική κλίμακα. Παράδειγμα είναι ένας πληθυσμός βακτηρίων που «γίνεται» ανθεκτικός σε ένα αντιβιωτικό. Απλά όσα δεν είναι ανθεκτικά πεθαίνουν, όσα είναι ανθεκτικά ζουν και αναπαράγονται. Ο πληθυσμός καταλήγει να είναι ανθεκτικός.

Αυτό λέγεται εικασία. Είναι μια ιδέα που δεν είναι αποδεδειγμένα σωστή αλλά μοιάζει σωστή. Κανείς δεν το πιστεύει. Κανείς δεν το θεωρεί θρησκευτικό κείμενο. Έλεος.

Αυτό λέγεται θεωρία. Είναι μια ιδέα αποδεδειγμένα σωστή, με την παρούσα επιστημονική γνώση. Οι θεωρίες δεν παγιώνονται για πάντα, υπόκεινται συνεχώς σε αναθεώρηση και αμφισβήτηση.

Πίστεψέ με ξέρω ακριβώς τι σκέφτεσαι. Έχεις βρει μια δικιά σου ιδέα που σου αρέσει και πιστεύεις ότι είναι αλήθεια, επειδή σου αρέσει.

Ναι, και εξηγείται πλήρως από τη βιολογία.

Μάλλον είναι υποχρέωσή μου. Έχοντας στη διάθεσή μου τα δεδομένα που δείχνουν ότι αυτό συμβαίνει (βλ. φυσικές διεργασίες), θα ήταν ανεύθυνο εκ μέρους μου να πιστεύω κάτι άλλο. Αλλά μιλάω στον άνθωπο που δεν πιστεύει στη βαρύτητα...

Η ύπαρξη των αθειστικών κοσμογονιών, είναι μόνο ΕΝΑ στοιχείο του φυσικαλισμού/υλισμού, υπάρχουν φυσικά και άλλα τα οποία τον κατατάσσουν σε θρησκεία. Η θρησκεία του φυσικαλισμού θέτει πίστη σε αυτά τα κείμενα, όπως ακριβώς θέτει πίστη ο Χριστιανός στην Γένεση της Βίβλου.

Το να διαφοροποιήσει κάποιος την επιστήμη(φυσικές επιστήμες) από την θρησκεία, το να την θέσει σαν κάτι αντίθετο αυτής, είναι είτε κακόβουλη ενέργεια(στην μάχη για την εξουσία) είτε οφείλεται σε άγνοια, από την παραπληροφόρηση.

Μια παραπληροφόρηση που θεωρεί μόνο τον Χριστιανισμό ως θρησκεία και τους φυσικούς επιστήμονες ως ανεξάρτητα και ελεύθερα πνεύματα που δεν έχουν θρησκεία. Πνεύματα που δεν ανήκουν πουθενά, δεν πιστεύουν πουθενά και... δρούνε(και όχι τάχα εργάζονται) για την γνώση και τον "διαφωτισμό" της ανθρωπότητας.

Εχεις κάνει ενα σημαντικό λάθος στις μεταφυσικές σου πεποιθήσεις και το συνεχίζεις ακάθεκτος. Ολη σου η επιχειρηματολογία στηρίζεται στο οτι όποιος δεν είναι Χριστιανός είναι άθεος, υλιστής, φυσικαλιστής κτλ. Φυσικά αναπαράγεις τις θέσεις της εκκλησίας, της οποιαδήποτε εκκλησίας, να ρίχνει λάσπη σε όποιον δεν ανήκει στο εκκλησίασμα.
Αν εξαιρέσουμε τα διάφορα τραγικά που βρίσκεις στο ίντερνετ και μας μεταφέρεις κάθε λίγο και λιγάκι, πότε περί ιεράς εξέτασης, πότε γεωκεντρισμού και πότε περι εξέλιξης, τα οποία ντρέπονται πια να τα πούν δημόσια όχι αρχιεπίσκοποι αλλά ακομα και αγράμματοι παπάδες σε χωριά (εκτός απο περιπτωσάρες σαν τους παλαιοημερολογίτες ή τον Πειραιώς).
Αν δεν υπάρχει κάποια υποβόσκουσα ψύχωση που σε αναγκάζει να φέρεσαι έτσι, θέλεις δεν θέλεις (κάτι που το βλέπω πολύ πιθανόν), θα σου έλεγα οτι τα γράφεις όλα αυτά απλά για να την σπάσεις στους άλλους, αυτούς που δεν συμφωνούν μαζί σου. Το έχεις κουράσει το θέμα, δεν νομίζεις;

http://creation.com/atheism-a-religion

Απόσπασμα

Atheism will be defined in the contemporary western sense: not just the lack of belief in a god, but the assertion about the non-existence of any gods, spirits, or divine or supernatural beings. Atheists in this sense are metaphysical naturalists, and as will be shown, they DO follow a religion.

Atheism creates a false dichotomy between science (which they claim must be naturalistic and secular) and religion.

Religion is a difficult thing to define. Various definitions have been proposed, many of which emphasize a belief in the supernatural. But such definitions break down on closer inspection for several reasons. They fail to deal with religions which worship non-supernatural things in their own right (for example Jainism, which holds that every living thing is sacred because it is alive, or the Mayans who worshiped the sun as a deity in and of itself rather than a deity associated with the sun); they fail to include religions such as Confucianism and Taoism which focus almost exclusively on how adherents should live, and the little they do say about supernatural issues such as the existence of an afterlife is very vague; they also don’t deal with religious movements centred around UFOs—which believe that aliens are highly (evolutionarily) advanced (but not supernatural) beings.

A better way to determine whether a worldview is a religion is to look for certain characteristics that religions have in common. The framework set forth by Ninian Smart, commonly known as the Seven Dimensions of Religion, is widely accepted by anthropologists and researchers of religion as broadly covering the various aspects of religion, without focusing on things unique to specific religions.

The seven dimensions proposed by Smart are narrative, experiential, social, ethical, doctrinal, ritual and material. Not every religion has every dimension, nor are they all equally important within an individual religion. Smart even argues that the ‘secularisation’ of western society is actually a shift of focus from the doctrinal and ritual to the experiential.

Έλα άσ' το, κάηκες. Αυτό το άρθρο είναι λάθος από την πρώτη πρόταση.

Νομίζω οτι συμβαίνουν και τα δυο ταυτόχρονα !

Υπάρχουν άθεοι - για τους οποίους η συγκεκριμένη ιδεολογία έχει θέση θρησκείας μέσα τους. "Λατρεύουν" (δηλαδή "υπηρετούν") τη συγκεκριμένη ιδεολογία και ιεραποστολικά θέλουν να τη διαδώσουν. Τέτοιοι - συχνοί θαμώνες φόρουμ, συγγραφείς βιβλίων, μαϊντανοί τηλεστούντιο κτλ - υπάρχουν. Σε ποιο βαθμό αυτό μπορεί να γενικευτεί δεν ξέρω. Σίγουρα υπάρχουν άνθρωποι που αντί για λόγια απλά ζούνε θεωρώντας ως δεδομένο ότι δεν υπάρχει Θεός χωρίς να υπηρετούν την ιδεολογία του αθεϊσμού και χωρίς ιεραποστολικό ζήλο. Για τέτοιους μάλον ο αθεϊσμός δεν είναι θρησκεία.

Εγω θεωρω οτι ο Θεος ειναι πισω απο ολες τις βαθυτερες εκδηλωσεις της πραγματικοτητας σε ενα πολυ λεπτοτερο και ενοποιημενο πεδιο πραγματικοτητας.
Αυτος ο Θεος δεν εχει την αναγκη μου να τον πιστευω , γιατι αυτος ειναι απειρος, ειναι αιωνιος και ως εκ τουτου εντελως ακατανοητος.
Εγω απο την αλλη επειδη ειμαι μικρη και προσωρινη και προβλεψιμη, εχω την αναγκη να στηριζομαι καπου με βαση τα δικα μου μετρα και σταθμα.

Και εδω δημιουργειται το εξης πρωτο ερωτημα που δεν βλεπω να μπορει να απαντηθει.
//Η ανοησια που βρισκεται;//
και απαντω παλι εγω :
Η ανοησια δεν βρισκεται στον Θεο που ξερει τι κανει, αλλα στον ανθρωπο που δεν ξερει που πηγαινει και που πατα.
Ειναι μεγαλη ανησια να μιλαμε για κατι που δεν κατανοουμε ουτε κατα το ελαχιστο.
Ενα δευτερο ερωτημα ειναι:
//τι διαφορα θα κανει η αποδοχη καποιου προς τον Θεο ή η απορριψη;//
Απαντω παλι εγω:
Καμια διαφορα, γιατι εφοσον απο το πρωτο ερωτημα, μιλαμε για κατι το εντελως ακατανοητο που ειναι ο Θεος , ακατανοητες θα ειναι και οι συνεπειες .
Αυτο για αυτους που φλιαρουν με το μακρυ τους και το κοντο τους, για κατι ασυληπτο απο το νου τις αισθησεις και ολη την ιστορια...

Pholarchos, οι άθεοι που ανέφερες, μικρό ποσοστό επί του ποσοστού των αθέων, οι οποίοι είναι ελάχιστο ποσοστό σε σχέση με τους ένθεους γενικά, ασχολούνται με τον συνδικαλισμό των αθέων, και όχι κάτι παραπάνω. Δεν κάνουν βόλτες στα κανάλια για να πουλήσουν βιβλία για παράδειγμα. Αυτοί που το κάνουν είναι μετρημένοι στα δάχτυλα του χεριού, και είναι κλάσμα των Χριστιανοαλλοπαρμένων που κάνουν βόλτες και πουλάνε τα δικά τους.
Ως γνωστόν, η υγιής πλευρά του συνδικαλισμού, λέει πως μια καταπιεζόμενη ομάδα πρέπει να οργανωθεί για να υπερασπιστεί τα συμφέροντά της. Έτσι ξεκίνησε το εργατικό κίνημα.
Αν λοιπόν αναφέρεσαι σε κάτι τέτοιο, φρόντισε να μάθεις ποια πράγματα τους επιβάλουν (η κυρίαρχη θρησκεία κατά κύριο λόγο) και για ποιο λόγο αγωνίζονται.

Ευσταθία, εγώ πιστεύω ότι ο Θεός είναι κάτι το πολύ προσωπικό για τον καθέναν, και ορίζω (υποκειμενικά) την έννοια του βλάσφημου και του χυδαίου το να βγαίνει κάποιος και να προσπαθεί να επιβάλλει στους άλλους τι είναι ο Θεός. Μια δημιουργική συζήτηση θα μπορούσε να γίνει στο τι δεν είναι ο Θεός, όπως για παράδειγμα, ο Θεός που δημιούργησαν οι Αβρααμικές θρησκείες, κατασκεύασμα του ιερατείου για τον έλεγχο του λαού. Όσο για το τι είναι ο Θεός, έχεις ήδη πέσει στην αντίφαση να χαρακτηρίζεις στο τέλος του κειμένου σου "ανόητους" αυτούς που προσπαθούν να τον περιγράψουν κι εσύ στην αρχή του κειμένου προβαίνεις εσύ σε λεπτομερή περιγραφή:

Εγω θεωρω οτι ο Θεος ειναι πισω απο ολες τις βαθυτερες εκδηλωσεις της πραγματικοτητας σε ενα πολυ λεπτοτερο και ενοποιημενο πεδιο πραγματικοτητας.
Αυτος ο Θεος δεν εχει την αναγκη μου να τον πιστευω , γιατι αυτος ειναι απειρος, ειναι αιωνιος και ως εκ τουτου εντελως ακατανοητος.

Είναι προφανές ότι κάποιος μπορεί να σου ζητήσει να του αποδείξεις τις διαστρωμάτωσεις τις πραγματικότητας, την θεϊκή δράση στα βαθύτερα πεδία και όχι στα εγγύτερα, κάποια ένδειξη για ενοποίηση των πάντων (εκτός από κάποια πιθανολογούμενη θεωρία φυσικής, ανύπαρκτη έως τώρα), και τέλος την εκτίμηση των προθέσεων του Θεού. Έχεις σκεφτεί για παράδειγμα ότι ο Θεός που περιγράφεις μπορεί να θέλει να τον πιστεύεις, διαφορετικά δεν έχει λόγο να σε συντηρεί μετά θάνατον, ή να σε μετενσαρκώνει; Και μετά το τέλος του βίου σου να σε "αποσύρει" διακριτικά; Θεός είναι αυτός θα μου πεις; Συμφωνώ. Αλλά μήπως έχεις εσύ πληροφορίες που δεν τις έχουμε εμείς; Εγώ ας πούμε (ο οποιοσδήποτε) μπορεί να παίρνω κάποιου είδους πληροφορία από κάπου (προσευχή, διαλογισμός, channeling κτλ), αλλά λόγω της φύσης της την κρατάω για μένα, δεν την πετάω στα μούτρα των άλλων, αδιακρίτως. Δεν τους αφορά.

Οχι δεν εχω πεσει σε αντιφαση. Αναφερομαι στην επιγνωση και οχι στην βαθυτερη γνωση.
Ενα παραδειγμα επιγνωσης που δεν οδηγει σε αντιφαση , ειναι η αναφορα που κανουμε στο αγνωστο πεδιο του ασυνειδητου.
Απο την στιγμη που λειτουργουμε και εκφραζομαστε μεσα απο την συνειδηση , καθε αναφορα προς ενα ασυνειδητο που υπαρχει, φανταζει αντιφατικη.
Διαφορα ειναι οτι ενω λεμε οτι κατι υπαρχει , αυτο απλα μενει στο επιπεδο της επιγνωσης και οχι της αναλυτικης γνωσης του περιεχομενου.
Για αυτο και ολας λεω:

//Η ανοησια δεν βρισκεται στον Θεο που ξερει τι κανει, αλλα στον ανθρωπο που δεν ξερει που πηγαινει και που πατα.
Ειναι μεγαλη ανησια να μιλαμε για κατι που δεν κατανοουμε ουτε κατα το ελαχιστο.//

Δηλαδη Ο θεος του οποιου αποδεχομαι την υπαρξη , αποδεχομαι και την ιδιοτητα, γιατι διαφορετικα τι Θεος θα ηταν αν δεν ηξερε τι εκανε ? ;)
Απο την αλλη επειδη ειμαι ανθρωπος, ξερω απο μεσα τι σημαινει να εισαι ανθρωπος , που σιγουρα δεν εισαι Θεος , αρα δηλαδη αυτου που δεν ξερει που πηγαινει και που πατα ;).
Η ανοησια λοιπον ειναι ενω εχεις επιγνωση Οτι δεν εισαι Θεος , παρ ολα αυτα αποφασιζεις και κρινεις ως σαν να εισαι.

Αυτο που λεω εγω ειναι οτι ναι υπαρχει Θεος ακομα και αν δεν γνωριζω τι ειναι αυτο , οπως επισης υπαρχει ασυνειδητο και το αποδεχομαι χωρις να το γνωριζω .

Μετα το οτι με καποιον τροπο μιλαω για τον Θεο, οπως μιλαω ας πουμε και για το ασυνειδητο :

//Εγω θεωρω οτι ο Θεος ειναι πισω απο ολες τις βαθυτερες εκδηλωσεις της πραγματικοτητας σε ενα πολυ λεπτοτερο και ενοποιημενο πεδιο πραγματικοτητας.
Αυτος ο Θεος δεν εχει την αναγκη μου να τον πιστευω , γιατι αυτος ειναι απειρος, ειναι αιωνιος και ως εκ τουτου εντελως ακατανοητος.//

Δεν σημαινει οτι προσπαθω να επιβαλω αυτη μου την οπτικη.
Ενα βασικο λαθος ειναι , οτι απο την στιγμη που επικοινωνουμε με λογο και λεξεις , αυτοματα δεν μπορουμε να υπερβατολογουμε για Θεους και δαιμονες.

Καθε συζητηση ειναι μια πραξη λογικης και λογου και οχι μεταφυσικης υπερβατολογιας.

Η ανοησια ειναι η χρηση της γλωσσας και κατ επεκταση η λογικοποιηση των περιεχομενων του ασυνειδητου, οπως επισης και εκεινη του περιεχομενου των Θεολογιων.

Επιπλεον σε αυτο το σημειο θα πρεπει να αναφερω οτι η γνωση μας για την πραγματικοτητα κινειται στην περιοχη της αυτοαναφορικοτητας των επιχειρηματων .
Σε καποιο αρχικο σημειο καθε ειδους λογικης προτασης και εκφρασης, κανουμε αναγκαστικα και εκ των πραγματων αξιωματικες παραδοχες.
Οι αξιωματικες παραδοχες για την αληθεια ειναι πεποιθησεις που στηριζονται περισσοτερο στην ενοραση παρα στην αντικειμενικη λογικη.
Ειναι γνωτο οτι οι αξιωματικες παραδοχες δεν στηριζονται σε καποιον προηγουμενο παραγωγικο
μηχανισμο αποδειξεων. Η λογικη για παραδειγμα λειτουργει μεσω ενος παραγωγικου μηχανισμου αποδειξεων , οι οποιες ομως στηριζονται στην βαση τους , σε υποκειμενικες πεποιθησεις που εχουμε μεσω των αξιωματικων υποθεσεων.
Δηλαδη ακομα και η λογικη και η γνωση μας στηριζεται σε μια καθαρα αυταναφορικη ταυτοτητα, η οποια με την σειρα της στηριζεται σε μια πεποιθηση και φυσικα οχι σε μια "αντικειμενικη γνωση".

Ευσταθία, έχω αρκετές επιφυλάξεις για το κείμενό σου, αλλά δεν θα ήθελα να τις συζητήσω γιατί θα χαθεί η ουσία του νήματος.
Εν προκειμένω το παράδειγμά μου είχε αποκλειστικό λόγο ανάρτησης, να επισημάνει ότι στα θρησκευτικά κείμενα ή κατά λέξη προσπάθεια κατανόησης μπορεί να οδηγεί σε αδιέξοδα ή σε παρανοήσεις.

Χρήστο διαβάζεις βιαστικά. Είπα ότι δεν έχεις γνώσεις, όχι ότι είσα ανίκανος να τις αποκτήσεις. Αυτό δεν είναι προσβολή ή διάθεση να μειώσω κάποιον. Και εγώ έχω πτωχές γνώσεις για το θέμα, παρόλο που έχω ασχοληθεί με την βιολογία στην Α.Γ.Σ.Α. και έχω διαβάσει αρκετά βιβλία με αυτό το αντικείμενο. Δεν είναι κακό να παραδεχόμαστε την περιορισμένη γνώση μας σε ένα αντικείμενο, ούτε να διαπιστώνουμε την ίδια αδυναμία σε άλλους όταν υφίσταται.

Ο λόγος είναι αυτός που ήδη σου είπα. Έχοντας εξετάσει όσο μπορώ το θέμα, δεν βρίσκω κανένα λόγο να είμαι πιστός.
Να το θέσω διαφορετικά γιατί ίσως θα ξεκαθαρίσει την απάντησή μου. Σιγά σιγά, παρατήρησα και εξέτασα τους λόγους που με είχαν ωθήσει στι παρελθόν να είμαι πιστός και βρήκα ότι κανείς τους δεν ήταν αρκετά ισχυρός. Για παράδειγμα παρατήρησα ότι οι "υπερβατικές" εμπειρίες μου, μπορούσαν να εξηγηθούν απλούστερα χωρίς καμιά "υπέρβαση". Αλλά νομίζω ότι το θέμα δεν είναι γιατί εγώ κατέληξα αγνωστικιστής και όχι πιστός, αλλά αν η θρησκεία και η εξελικτική θεωρία εμφανίζουν εγγενή αντίφαση ή αντίθετα αν η εξελικτική είναι συμβατή με την θρησκεία, και μάλιστα είναι η μόνη ικανοποιητικά συμβατή θεωρία για την εμφάνιση των έμβιων όντων και του ανθρώπου.

Ο Θεός ασφαλώς δεν έχει ανάγκη να τον πιστεύεις αλλά ...αν έχεις ανάγκη εσύ; ή αν έχουμε όλοι; Τότε ξαφνικά μας αφορά!
Αυτό έχουμε εδώ.
Αναφέρεσαι σε ιεαρτεία και βλέπεις θρησκευτικές απάτες. Μερικές φορές δίκαια, άλλες συνεπαρμένος από το πάθος, άδικα.
Βλέποντας όμως τι γίνεται στην πιάτσα να σου θυμίσω πως οι μεγάλες απάτες και εξαπατήσεις βασίζονται σε πραγματικές ανάγκες. Τόσο πραγματικές που το κορόιδο γίνεται κορόιοδο από ανάγκη.
Αν έτσι έχουμε ανάγκη από το Θεό πραγματική τότε και οι αποκαλύψεις μας αφορούν. Κι αν κάποιοι εκμεταλλεύονται την ανάγκη μας και κατασκευάζουν αποκαλύψεις - η ανάγκη μας δεν αλλάζει. Αλλάζει η ευθύνη μας.

Pholarchos

Αυτα για την μη αναγκη του Θεου να τον πιστευουμε, τα εχω γραψει εγω οχι ο heretic. Αυτος τα παρεθεσε απο το δικο μου γραπτο.

Σου λεω και παλι οπως ειπα και παραπανω αν διαβασες το γραπτο μου. Ειναι μεγαλο σφαλμα να ερμηνευουμε τον Θεο μεσα απο τα δικα μας μετρα και τα δικα μας σταθμα.
Το μεγαλυτερο δε σφαλμα ειναι να φερνουμε παραδειγματα απο την ζωη και την κτιση, για να περιγραψουμε κατι αγνωστο και ακτιστο.

Και για αυτο ξαναλεω οτι η προσπαθεια να φερουμε τον Θεο στα μετρα μας μεσω της πτωσης του νοηματος απο το υπερβατικο και αδιανητο , στο γλωσσικο - λογικο μιας εμπειριας ανθρωποκεντρικης ειναι το μεγαλυτερο σφαλμα που στοιχιζει πολυ ακριβα.

Ο εκφυλισμος της δυναμικης μιας θεολογιας που καποτε ηταν πανισχυρη , δεν οφειλεται στον Θεο που εχασε ξαφνικα την αξια του , αλλα στον ανθρωπο που ποτε δεν την ειχε (στο μετρο να μιλα για υπερβατικοτητες).

Ο ανθρωπος Αγιος Πατερας εκρινε και διδασκε παντα σε συναρτηση με το ιστορικοπολιτισμικο στοιχειο που τον ανεδειξε. Οι Αγιοι Πατερες τις εκκλησιας εχουν κανει αναριθμητα λαθη στην ερμηνεια τους για το Θεο και την δημιουργια. Τα λαθη οφειλονται στον ανθρωποκεντρισμο των Πατερων να ερμηνευουν την κτιση και τον Θεο μεσα απο τον παραβολικο φακο των αξιων και των μετρων ενος ανθρωπου. Οι μεγαλυτεροι Θεολογοι αποδεχονται τα μεγαλα ερμηνευτικα λαθη των Πατερων για την κτιση. Οι Αγιοι Πατερες δεν ηταν αλανθαστοι. Αλανθαστος ηταν μονο ο ανοητος ΠαΠας.

Σημερα γνωριζουμε απο ανθρωπολογικες μελετες οτι τα κινητρα που βρισκονται πισω απο μια συμπεριφορα ειναι καθαρα φυσικα και κοινωνικοπολιτισμικα.

Ο αθεισμός μας λέει τί δεν είναι κάποιος, όχι τί είναι.

Δεν είναι ο αθεισμός κάποια θρησκεία, αλλά ο άθεος έχει θρησκεία που συνήθως προτιμά να την κρύβει με αρνητικούς επιθετικούς προσδιορισμούς όπως το ά-θεος.

Οι άνθρωποι προτιμούν να λένε τί δεν είναι από το τί είναι. Πιστεύω δεν υπάρχει άτομο πάνω στην Γη που να μην έχει θρησκεία.

Τα πάντα μπορούν να γίνουν "θρησκεία" ακόμα και ο ΠΑΟΚ!
Οτιδήποτε "εξ-υπηρετείς" (δηλαδή "λατρεύεις") και ενεργά διαδίδεις τη "λατρεία" (δηλαδή ενεργά παροτρύνεις και άλλους να το εξ-υπηρετούν) έχει θέση θρησκείας στην καρδιά σου.

Δεν υπάρχει λέξη που ξεστομίζεις που να μην είναι μπούρδα. Εσύ έιχες θρησκεία όταν γεννήθηκες δηλαδή;

Από την επιστολή του Ιακώβου:
Ιακ. 1,26 Εἴ τις δοκεῖ θρῆσκος εἶναι ἐν ὑμῖν μὴ χαλιναγωγῶν γλῶσσαν αὐτοῦ, ἀλλ᾿ ἀπατῶν καρδίαν αὐτοῦ, τούτου μάταιος ἡ θρησκεία.

Ιακ. 1,27 θρησκεία καθαρὰ καὶ ἀμίαντος παρὰ τῷ Θεῷ καὶ πατρὶ αὕτη ἐστίν, ἐπισκέπτεσθαι ὀρφανοὺς καὶ χήρας ἐν τῇ θλίψει αὐτῶν, ἄσπιλον ἑαυτὸν τηρεῖν ἀπὸ τοῦ κόσμου.

Χμμμ... θα διαφωνήσω εδω. Συνήθως μπούρδες λένε οι έχοντες σώας τας φρένας, συνήθως απο άγνοια, αμάθεια ή ξεροκεφαλιά. Εδω έχουμε συστηματικά έλλειψη λογικής δομής. Εχει διαφορά ;)

Πολύ καλό. Επίσης αυτοί που αυτοχαρακτηρίζονται ως "άθεοι" και δεν διαδίδουν ενεργά μια λατρεία, πάλι έχουν θρησκεία.

Εγώ ήθελα μόνο να τονίσω πως ο αθεισμός είναι μια λέξη καμουφλάζ.

Ο κόσμος είναι γεμάτο συμφέροντα. Πίσω από τις "αντι-ρατσιστικές" και "α-θειστικές" επαναστάσεις όλων των εποχών κρύβονται άτομα που χρησιμοποιούν ως άλλοθι την ελευθερία έκφρασης, δράσης και την νομιμοποίησή τους, για να διεισδύσουν και να εγκατασταθούν στην εξουσία.

Και αυτοί συνήθως είναι οχλαγωγοί και λαοπλάνοι, χρησιμοποιώντας μια ρητορική που ξεσηκώνει τα πλήθη για να δράσουν τυφλά και βίαια.

"Επιστήμη" vs "θρησκεία", δυο λέξεις που έχουν πολλές έννοιες.

Ας δεχθώ απ' όλες, τις γνωστότερες, αυτές που προτιμά και ο μέσος άθεος.

Επιστήμη = σύγχρονες φυσικές επιστήμες, μαθηματικά, φυσική, χημεία, βιολογία μπλαμπλα
Θρησκεία = αρχαίο σύστημα πίστης σε υπερφυσικές οντότητες, κυρίως Χριστιανισμός

Πράγματι υπάρχει μια σύγκρουση που έχει τις ρίζες της στο παρελθόν. Η σημερινή επιστήμη βασίζεται στους φυσικούς φιλόσοφους της Μιλήτου, κυρίως τον Αναξίμανδρο.

Με τους φυσικούς φιλοσόφους η θρησκεία δέχθηκε το πρώτο χτύπημα, αφού οι θείες οντότητες αποπροσωποποιήθηκαν σε "στοιχεία". Προσπάθησε να γίνει μια παρουσίαση του κόσμου στον χώρο, με δάνεια βαβυλωνιακής αστρονομίας. Το κυριότερο όμως είναι πως το ζήτημα της προέλευσης του κόσμου τέθηκε ως πρόβλημα, ως κάτι συζητήσιμο σε αντίθεση με τα μυστήρια της θρησκείας που δεν είναι συζητήσιμα και αμφισβητήσιμα. Έτσι η γνώση αποιεροποιήθηκε.

Η διαφορά με τους Ίωνες φιλοσόφους, είναι πως η σημερινή επιστήμη χρησιμοποιεί τον πειραματισμό και την έρευνα των νόμων της φύσης, όμως αυτοί προετοίμασαν σιγά σιγά το έδαφος για την σημερινή επιστήμη.

Έτσι βλέπουμε πως η σημερινή επιστήμη βασίζεται στην φιλοσοφία και πως φιλοσοφία+ σύγχρονη επιστήμη είναι εχθρικές με την κλασική θρησκεία.Επαναλαμβάνω χρησιμοποιώ τους γνωστότερους όρους. Αν αυτό θέλουν λοιπόν να πουν οι άθεοι, τότε ναι αυτό ισχύει. Η σύγχρονη επιστήμη της έρευνας και του πειραματισμού είναι εχθρός της αποκαλυπτικής θρησκείας.

Παρατηρούμε δυο πράγματα. Πρώτον, στην έρευνα και τον πειραματισμό του φυσικού κόσμου, έχουμε μια θέληση καθυπόταξης της φύσης από τον σύγχρονο άνθρωπο και μια προσπάθεια ανέρευσης των νόμων και όλων των μυστικών, που μπορούν να καταστήσουν τον άνθρωπο κυρίαρχο θεό.
Δεύτερον, αν και οι αρχές της σύγχρονης επιστήμης συγκρούονται με αυτές της κλασικής θρησκείας, παρατηρούμε πως υπάρχουν επιστήμονες που είναι Χριστιανοί ή κάτι άλλο. Αυτό δείχνει πως αν και η επιστήμη έχει χτιστεί με βάσεις αντιθρησκευτικές, μπορεί να καταλήξει στο αντίθετο - στην υπεράσπιση δηλαδή του ευφυούς σχεδιασμού από έναν Δημιουργό.

Αλλά βέβαια δεν παύει το γεγονός πως η αυτή η "επιστήμη" αποτελεί ιεροσυλία της "θρησκείας", γιατί η γνώση της είναι πειραματική και αμφισβητήσιμη, σε αντίθεση με την ακλόνητη και αναμφισβήτητη θρησκευτική αλήθεια. Εισάγει τον κόσμο στην νέα εποχή του σκεπτικισμού, της λεπτομερής ανάλυσης και του λογικισμού, όπου τα πάντα αμφισβητούνται και ο άνθρωπος βρίσκεται μπροστά σε ένα χάος αμφίβολης γνώσης

Η σύγχρονη επιστήμη δεν έχει σχέση με την αρχαία. Οι αρχαίοι λίγο-πολύ φιλοσοφούσαν το πώς θα ήθελαν να είναι το σύμπαν και μετά έβρισκαν ή έφτιαχναν στοιχεία για να υποστηρίξουν τις θέσεις τους. Η σύγχρονη επιστήμη βασίζεται στον ορθολογισμό και την επιστημονική μέθοδο, και αυτή τη φορά ακολουθεί τα στοιχεία μέχρι την αλήθεια, όχι το ανάποδο.

Η επιστήμη δεν πάει κόντρα στον θεό γιατί χέστηκε αν «εκθρονίσει» κάποιον θεό. Η επιστήμη είναι σαν ένας φακός που ρίχνει φως. Εσείς πάτε και βάζετε τον θεό πίσω από κάθε σκιά.

Ναι, γιατί δεν τα ξέρουμε όλα από την πρώτη μέρα. Σε αντίθεση με την θρησκευτική αλήθεια, η επιστήμη προοδεύει. Εξάλλου οι μη αμφισβητίσιμες προτάσεις βρίσκονται εντελώς έξω από το πεδίο της επιστήμης.

είμαι λίγο off topic

Ναι αυτό συμβαίνει στο μεγαλύτερο ποσοστό των περιπτώσεων. Η επιστήμη δίνει πολύ ακριβείς προσεγγίσεις της πραγματικότητας και όπου αποτυγχάνει να το κάνει αυτό σήμερα, το πετυχαίνει αύριο.

Ωστόσο, υπάρχουν συγκεκριμένες φιλοσοφίες, δεν θα πω θρησκείες, που τονίζουν οτι η πραγματικότητα που ερευνά η επιστήμη δεν είναι παρά μία ψευδαίσθηση ή παραίσθηση.
Και το ενδιαφέρον στην όλη ιστορία δεν είναι οι όποιες θεωρίες αλλά οτι οι παραπάνω φιλοσοφίες δείχνουν δρόμους για "έξοδο" από αυτή την πραγματικότητα.

Ετσι ειναι.

Ομως εχεις μεινει λιγω πισω και εξηγουμαι.


Προφανως δεν γνωριζεις οτι οι συγχρονες επιστημονικες θεωριες που βρισκονται πιο μπροστα απο την κατεστημενη επιστημονικη ταξη, μιλανε και προβλεπουν κοσμους αντιστοιχους με αυτους που μιλουν οι ανατολικες μεταφυσικες φιλοσοφιες .

Σημερα η επιστημη του 21ου αιωνα αναπτυσει θεωρητικα πλαισια που κινουνται αποκλειστικα στην σφαιρα της μεταφυσικης κοσμολογιας. Παρακατω παραθετω ενα αρθρο (στο οποιο γινεται αναφορα για τα ορια μεταξυ μιας επιστημονικης και μιας μεταφυσικης θεωριας) του Leonard Susskind του Stanford , εναν εκ των πιο σημαντικων δημιουργων της θεωριας χορδων και ολογραμματος .


http://www.physics4u.gr/news/2005/scnews2259.html

Οι θεωριες υπερχορδων και υπερολογραμματος ειναι θεωριες αυτη την στιγμη της επιστημης που ωστοσο αδυνατουν να αποδειχτουν μεσα απο κλασικη πειραματικη διαδικασια.

Οι ενοποιημενη θεωρια υπερχορδων- Μ ή θεωρια των παντων , προβλεπει εναν κοσμο 11 διαστασεων μεσα στον οποιο εχουν θεση 10 ^ 500 παραλληλα συμπαντα αορατα απο εμας και τις τεχνικες δυνατοτητες μας να τα παρατηρουμε. Αυτη η θεωρια ειναι αποτελεσμα δεκαετιων επιστημονικων συγγραματων και πειραματισμων.

Ενα παραγωγο της θεωριας των παντων ειναι η ολογραφικη αρχη . Συμφωνα με αυτη , τιποτα δεν ειναι τυχαιο και ολα ανοικουν σε εναν εφυη προκαθορισμενο μηχανισμο, οπου τα παντα συνδεονται με καθε τι αλλο , ενω τα παντα μεταφραζονται απο τον εγκεφαλο μας , εξ αιτιας μιας επιλεκτικης διαδικασιας παραλληλων επιπεδων πραγματικοτητας.


Παρακατω παραθετω σε ηλεκτρονικη μορφη για οποιον ενδιαφερεται να καταλαβει κατι παραπανω, μια αναδημοσιευση ενος αρθρου [ Το ολογραφικο συμπαν : Πραγματικοτητα ή Ψευδαισθηση ;] της Αστροφυσικου Δρ. Ελενης χατζηχρηστου, απο το περιοδικο Αστρονομια του 21ου αιωνα - εκδοσεις περισκοπιο 2009.

http://www.cityu.gr/blog/%CF%84%CE%B...7%CF%84%CE%B1/

Η φιλοσοφία και η σύγχρονη επιστήμη είναι εχθροί του μύθου και της κλασικής θρησκείας.

Δυστυχώς πολλοί χριστιανοί χαίρονται με την φυσική φιλοσοφία κατά της παγανιστικής θρησκείας, μη αντιλαμβανόμενοι πως αυτή στρέφεται και κατά του Χριστιανισμού. Γιατί αυτή η φιλοσοφία όχι μόνο έβγαλε από την κοσμολογία τις αρσενικές και θηλυκές οντότητες της θρησκείας, αλλά θεοποίησε και την ύλη. Δεν μίλησε για κάτι υπερφυσικό, αλλά για αυτήν υπάρχει μόνο η φύση. Έπειτα έθεσε υπό μορφή προβλήματος την γένεση του κόσμου, ανοίγοντας τον δρόμο στην αμφισβήτηση ,τον διάλογο και τις θεωρίες, κάτι που είναι αδύνατο για την βιωματική και ακλόνητη θρησκευτική αλήθεια, το θρησκευτικό μυστήριο.

Έπειτα οι σύγχρονες επιστήμες αφαιρούν από τις εξηγήσεις τους οποιαδήποτε αναφορά σε έναν δημιουργό και σχεδιαστή. Δίνουν εντελώς μια μηχανική και απρόσωπη εξήγηση για την δημιουργία του σύμπαντος. Αυτό έλειπε από την αρχαία αστρονομία, που ήταν μέρος της κλασικής θρησκείας. Η σύγχρονη επιστήμη ερευνά τους νόμους του σύμπαντος, με στόχο να θέσει υπό έλεγχο την φύση σε ρόλο Θεού. Σε ρόλο νέας θρησκείας, καταλήγει σε δόγματα και νόμους, τα οποία ο πολύς κόσμος τα δέχεται ως επιβεβαιωμένη και αναντίρρητη αλήθεια.

Όμως με το κίνημα του ευφυούς σχεδιασμού, η επιστήμη ξανασυνδέεται πλέον με την κλασική θρησκεία.

Ευσταθία, σωστή η διόρθωση.
Αυτό που μου λείπει είναι το πώς μπορούν να προσεγγιστούν ψυχολογικά και όχι μόνο νοητικά τέτοιες επιστημονικές θεωρίες έτσι ώστε να έχουν επίδραση στον ψυχισμό του καθενός. Εξού και η αναφορά σε φιλοσοφίες που δείχνουν τέτοιους δρόμους.

Χρίστο, η καλώς εννοούμενη αμφισβήτηση είναι απαραίτητη για το μυστήριο και εχθρός του φανατισμού. Αλίμονο αν πρέπει να είμαστε κλεισμένοι σε τέσσερις τοίχους / απομονωμένοι από αντίθετες ιδέες για να διατηρούμε την πνευματική μας ταυτότητα...

Δηλαδή το πρόβλημα εδώ είναι ότι μας πειράζει που/αν το σύμπαν δεν έχει φτιαχτεί για εμάς. Πώς τολμά το σύμπαν να μην ενδιαφέρεται για τον ψυχισμό μου και για τις οντότητες της θρησκείας μου. Εμένα, που είμαι το κέντρο του κόσμου!

Εκούσια διαστρέβλωση ή έλλειψη κατανόησης;

Όπως και να' χει, το παραλήρημα του αθεισμού κυριαρχεί.

Σε παρακαλώ, κάνε μου τη χάρη και προσπάθησε να εξηγήσεις πού ακριβώς διαφωνείς!

Ναι εχεις δικιο .

Η προσεγγιση σε ενα καθαρα θεωρητικο - λογικο επιπεδο, στερειται βαθους και εμπειριας. Ειναι σαν ενας να μαθαινει οδηγηση μονο μεσα απο τους λογικους και θεωρητικους συσχετισμους του βιβλιου του.
Τελικα οταν θα ερθει η ωρα να δωσει πρακτικες εξετασεις για να παρει το διπλωμα οδηγησης , θα αποτυχει...

Σε πολλά, αλλά δεν είναι εκεί το θέμα.

Το θέμα είναι ότι προσπαθείς να με παρουσιάσεις ως κλαψιάρη που τρέμει τις αθειστικές "αποδείξεις" ή έστω εκτιμήσεις της σύγχρονης επιστήμης.

Η αλήθεια είναι ότι παρα-ασχολείσαι με τέτοια - άρα κάπου θα τα φοβάσαι. Αλλιώς γιατί τόσος καημός;