Αίθουσα αναμονής - Γιάννης Μαργέτης
 

Άνοιξε τα μάτια κι ένα εκτυφλωτικά λευκό φως θόλωσε την όραση της. Μόλις οι κόρες των ματιών της προσαρμόστηκαν, συνειδητοποίησε ότι η ένταση του λευκού φωτός, του οποίου οι εστίες βρίσκονταν φυτευμένες στην οροφή, επιτεινόταν εξαιτίας της γενικής λευκότητας, που επικρατούσε. Λευκοί, πάλλευκοι τοίχοι περιέκλειαν το δωμάτιο. Λευκό σαν το γάλα ήταν το πάτωμα, λευκή ήταν και η οροφή.

Με αυτά ακριβώς τα λόγια ξεκινά το νέο διήγημα "Αίθουσα Αναμονής" του Γιάννη Μαργέτη. Διαβάστε το διήγημα παρακάτω: