Το forum του μεταφυσικού

Το forum του μεταφυσικού (http://www.metafysiko.gr/forum/index.php)
-   Το ανεξήγητο στο χώρο των τεχνών (http://www.metafysiko.gr/forum/forumdisplay.php?f=16)
-   -   Tραγούδια με μυστηριακή ατμόσφαιρα και "παράξενους" στίχους (http://www.metafysiko.gr/forum/showthread.php?t=1490)

tsilof 13-10-06 18:33

Η "εκλογικής χροιάς" μπαλάντα του κυρ Μέντιου!!!
 
Δε λυγάνε τα ξεράδια
και πονάνε τα ρημάδια!
Κούτσα μια και κούτσα δυο
της ζωής το ρημαδιό!

Mεροδούλι, ξενοδούλι!
Δέρναν ούλοι: αφέντες, δούλοι,
ούλοι: δούλοι, αφεντικό
και μ' φήναν νηστικό.

Tα παιδιά, τα καλοπαίδια,
παραβγαίνανε στην παίδεια
με κοτρόνια στα ψαχνά,
φούχτες μύγα στ' αχαμνά!

Aνωχώρι, Κατωχώρι,
ανηφόρι, κατηφόρι,
και με κάμα και βροχή,
ώσπου μου 'βγαινε η ψυχή.

Eίκοσι χρονώ γομάρι
σήκωσα όλο το νταμάρι
κι' έχτισα, στην εμπασιά
του χωριού, την εκκλησιά.

Kαι ζευγάρι με το βόδι
(άλλο μπόι κι' άλλο πόδι)
όργωνα στα ρέματα
τ' αφεντός τα στρέμματα.

Kαι στον πόλεμ' "όλα για όλα"
κουβαλούσα πολυβόλα
να σκοτώνωνται οι λαοί
για τ' αφέντη το φαϊ.

Kαι γι' αυτόνε τον ερίφη
εκουβάλησα τη νύφη
και την προίκα της βουνό,
την τιμή της ουρανό!

Aλλά εμένα σε μια σφήνα
μ' έδεναν το Μαη το μήνα
στο χωράφι το γυμνό
να γκαρίζω, να θρηνώ.

Kι' ο παπάς με την κοιλιά του
μ' έπαιρνε για τη δουλειά του
και μου μίλαε κουνιστός:
"Σε καβάλησε ο Χριστός!

Δούλευε για να στουμπώσει
όλ' η Χώρα κι' οι καμπόσοι.
Μη ρωτάς το πώς και τί,
να ζητάς την αρετή!
-Δε βαστάω! Θα πέσω κάπου!
-Ντράπου! Τις προγόνοι ντράπου!
-Αντραλίζομαι!... Πεινώ!...
-Σούτ! θα φας στον ουρανό!"

Kι' έλεα: όταν μιαν ημέρα
παρασφίξουνε τα γέρα,
θα ξεκουραστώ κι' εγώ,
του θεού τ' αβασταγό!

Kι' όταν ένα καλό βράδυ
θα τελειώσει μου το λάδι
κι' αμολήσω την πνοή
(ένα πουφ είν' η ζωή),

H ψυχή μου θε να δράμη
στη ζεστή αγκαλιά τ' Αβράμη,
τ' άσπρα, τ' αχερένια του
να φιλάει τα γένια του!

Γέρασα κι' ως δε φελούσα
κι' αχαϊρευτος κυλούσα,
με πετάξανε μακριά
να με φάνε τα θεριά.

Kωλοσούρθηκα και βρίσκω
στη σπηλιά τον Αι-Φραγκίσκο:
"Χαίρε φως αληθινόν
και προστάτη των κτηνών!

Σώσε το γέρο κύρ Μέντη
απ' την αδικιά τ' αφέντη,
συ που δίδαξες αρνί
τον κύρ λύκο να γενή!

Tο σκληρόν αφέντη κάνε
από λύκο άνθρωπο κάνε!..."
Μα με την κουβέντα αυτή
πόρτα μου 'κλεισε κι' αυτί.

Tότενες το μαύρο φίδι
το διπλό του το γλωσσίδι
πίσω από την αστοιβιά
βγάζει και κουνάει με βιά:

"Φως ζητάνε τα χαϊβάνια
κι' οι ραγιάδες απ' τα ουράνια,
μα θεοί κι' όξαποδώ
κει δεν είναι παρά δώ.

Aν το δίκιο θες, καλέ μου,
με το δίκιο του πολέμου
θα το βρης. Οπου ποθεί
λευτεριά, παίρνει σπαθί.

Mη χτυπάς τον αδερφό σου-
τον αφέντη τον κουφό σου!
Και στον ίδρο το δικό
γίνε συ τ' αφεντικό.

Χάιντε θύμα, χάιντε ψώνιο
χάιντε Σύμβολον αιώνιο!
Αν ξυπνήσεις, μονομιάς
θα 'ρτη ανάποδα ο ντουνιάς.

Kοίτα! Οι άλλοι έχουν κινήσει
κι' έχ' η πλάση κοκκινήσει
κι' άλλος ήλιος έχει βγη
σ' άλλη θάλασσ', άλλη γης".


Σε ποίηση Κ.Βάρναλη.

agaliarep 20-10-06 19:02

He was the seventh son of a seventh son,
People claimed that he could cure anyone.
He had the power there is no doubt,

From his healing hands the light shone all about.
No magic potion or mystic words,
His eyes stared at you, no sound was heard.
People came from north and south,
To see this faith healing man, see what he was all about.
Cured the young and cured the old,
Soon the whole nation knew his name.
Seventh son of a seventh son,
Is it to late,
Now that I've come?
Seventh son of a seventh son,
Is it to late?
You know why I've come.

Outside his door where queues ten deep,
Soon this faith healing man could get no sleep.
On the street they milled outside,
Soon this man had to spend his days inside.
He cured a woman who could not speak,
And you know the blind child? Now he can see.
Never asked for payment or took anything from them,
Faith healing man was not the same.

One day a man with a big cigar,
Drove into town in a long, long silver car.
He made a deal, said thin boy would go far,
Said he'd make this faith healing country boy into a movie star.

The seventh son of a seventh son,
He moved away from this small town.
To the city he soon came,
He looked up in lights, saw his name.

See all the people who knew him well,
As though he was still here, the stories they all tell.
About the time he made the lame boy walk,
But know you have to pay hear him talk.

One day he returned from the city of lights,
You know something had happened there, his powers had died.
But know he says he won't cure no more,
Faith healin' man you have returned.

Seventh son of a seventh son
Is it to late? You know why I've come.
Seventh son of a seventh son,
To be cured,
Well half went up with those big city lights,
Seventh son of a seventh son.

θεοφιλος 22-10-06 20:25

Στο μεταλ ολο και κατι θα βρεις....
 
Παράθεση:

Αρχική Δημοσίευση από bonobo
Θεα η Loreena, προσκυνω :o

παντως το αγαπημενο μου ειναι το marco polo (απο τον ιδιο δισκο που ειναι το παραπανω) και ειναι οργανικο (εχει μονο κατι λαλαλα)...τελειος δισκος παντως και ολα γενικα...

Οι Δαιμονια Νυμφη ειναι πολυ καλοι επισης...

Αν γουσταρει κανεις μεταλ τρεκαρετε amon amarth, primordial, lux occulta :cool:

και dead can dance φυσικα ;)

χεχεχε ενα ενα μου ρχονται...raison d'etre, in slaughter natives, the protagonist (θεοι!!) για dark/experimental φασεις

in a gadda da vida!!

*ο bonobo χτυπα το κεφαλι του* πως ειναι δυνατον να ξεχασα τους ozric tentαcles, ντροπη μου :(

φιλε η φιλη... korpiklani εχεις ακουσει?
αν οχι χανεις...
το hammerhaert το ξερεις?
αν οχι παλι χανεις ατμοσφαιρα....

the_black_planet 24-10-06 05:38

Παιδια νομιζω οτι ειμαστε λιγο αγνωμονες που ξεχασαμε μια τιμητικη αναφορα στις Τρυπες,με τις οποιες μεγαλωσαμε πολλοι και μας μετεφεραν θολα καποια ονειρα.Νομιζω οτι για τους μυημενους στα μυστηρια του Θεου ερωτα θα σημαινει πολλα το κομματι "ακουω την αγαπη",ενω το "ειναι ωραια στον παραδεισο" μας θυμιζει το ποσο δυναμη χρειαζεται η ελευθερια ενω πολλοι δεν μπορουμε να εκτιμησουμε την αξια της,ισως τα κοριτσια και το αλκοολ να αξιζουν πιο πολλα...Τι να κανεις κατι που ξεπερναει τα ορια του μυαλου σου;

Βαλτε μαζι και τον Ασημο,που οπως θα ελεγε και ο Παπακωσταντινου,αγκαλιασε ενα ονειρο και τελικα καηκε απο την φωτια του και εγινε ενα με τη φωτια.Απο την εποχη της δυναμης και του αγωνα(Γιουσουρουμ,Μπαταρια,Εγω με τις ιδεες μου) ως την ομολογια του "βαρεθηκα" και την αυτοκτονια του.Τι του εδινε τι δυναμη να μη συμβιβαστει ποτε;Ισως η απαντηση να βρισκεται στους παρακατω στοιχους...

"Ουλαλουμ"

Ήταν σα να σε πρόσμενα κυρά
απόψε που δεν έπνεε έξω ανάσα

κι έλεγα θά 'ρθει απόψε απ' τα νερά
κι από τα δάσα

Θά 'ρθει αφού φλετράει μου η ψυχή
αφού σπαρά το μάτι μου σαν ψάρι

και θα μυρίζει φώτα και βροχή
το νιό φεγγάρι

Και να το κάθισμά σου συγυρνώ
στολνώ την κάμαρά μου αγριομέντα

και να μαζί σου κιόλας αρχινώ
χρυσή κουβέντα

Πως να θα μείνει ο κόσμος με το μπά
που μ΄ έλεγε τρελόν πως είχες γίνει

καπνός και τάχας σύγνεφα θαμπά
προς τη σελήνη

Νύχτωσε και δεν φάνηκες εσύ
κίνησα να σε βρω στο δρόμο ωιμένα

μα εσκούνταφτες όπου εσκούνταφτα χρυσή
κι εσύ με μένα

Τόσο πολύ μ΄αγάπησες κυρά
που άκουα διπλά τα βήματα μου

Πάταγα 'γω στραβός μες στα νερά
κι εσύ κοντά μου

Η' μηπως το μυστικο βρισκεται σ'αυτο το τραγουδι;

"Λινα"

ΛΙΝΑ

Λίνα Λίνα μη λυπάσαι
Λίνα Λίνα μη φοβάσαι
Λίνα Λίνα πως κοιμάσαι
μόνη σου πανάθεμά σε

Φεύγει κι έρχεται ο καλός σου
πως να βρεις τον εαυτό σου
δεν αξίζει τόσο όσο
η ζωή κι ο θάνατός σου

Πες μου ένα ψέμα
ν' αποκοιμηθώ
μονάχα για σένα
κάνω τον χαζό

Λίνα Λίνα καρδερίνα
θα σε δω τον άλλο μήνα
μ' έχεις κλείσει στην κουζίνα
έγινες και μπαλαρίνα

Λίνα Λίναζούμε χώρια
δούλεψα και στα βαπόρια
Λίνα Λίνα τέτοια ζόρια
νάχαν τ' άλλα σου τ' αγόρια

Πια δεν έχω χρόνο
να σου εξηγώ
δύσκολα τελειώνω
μ' ό,τι αγαπώ

Λίνα Λίνα σαν σε είδα
ένιωσα σαν ναυαρχίδα
κι έσκασε σαν καταιγίδα
σε χλωρίδα και πανίδα

Τώρα λες πως σου ανήκα
μα δεν πλήρωσα το ΙΚΑ
θάταν μεγαλομανία
αν με γράφαν στα ταμεία

Πες μου ένα ψέμα
ν' αποκοιμηθώ
μονάχα για σένα
κάνω τον χαζό

Λίνα Λίνα κι αν σε χάνω
δεν θα σε ξαναπικράνω
σαν το σκύλο με τη γάτα
η αγάπη μας στη στράτα

Λίνα Λίνα παίρνω φόρα
κι όλα τα άπλυτα στη φόρα
έχεις ομορφιά φιδίσια
τι γυρεύεις στα Πατήσια


Ενας ανθρωπος που εχει γνωρισει την πραγματικη αγαπη,τι μπορει να φοβαται;

agaliarep 24-10-06 11:22

Ήταν οι πόρτες μου δίχως μπαχτσέδες
και μεντεσέδες κρατάνε τη γη
γίναν οι φτέρνες μου σαν τροχαλίες
και στον κουβά τους αράζεις εσύ
αλλάζεις συχνά κάθε τόσο στολή
αλλάζεις οσμή, αλλάζεις σασί
και η ελπίδα μας έχει θαφτεί
σαν τον Ντορή μέσ' στο παχνί.

Πάγωσε η ψείρα μου και παραπαίουσα
μ' ένα τικ τακ μου ματώνει τ' αυτιά
όλα με πρόγραμμα όλα με σχέδιο
πρωτοκολλήσανε τον έρωτα
και θες να πετύχω με μια μπαταριά
χίλια φλουριά, χίλια φλουριά
για να σου χαρίσω μαντάτα καλά
να 'χεις αγάπη μου λεφτά.

Ποντικοφάρμακο για τους μεγάλους
και μουρουνόλαδο για τα παιδιά
κι έπλεξες σώβρακα για τους φαντάρους
και θυσιάστηκες πατριωτικά
σου στέλνω μύνημα μ' ένα ταμ ταμ
να μαγειρεύεις με βιτάμ
κι ήσουνα γόησα κι έκανες μπαμ
κι εγώ σε ψάχνω στο χαμάμ.

Αδειο το βλέμμα σου, κούφιες οι ώρες μας
στα ενυδρεία σε χώσαν ζωή
συνηθισμένοι ο καθένας στο ρόλο του
κι η φαντασία μας έχει χαθεί
την ξεπουλήσαμε στο γιουσουρούμ
για ένα κουστούμ, για ένα κουστούμ
την ξεπουλήσαμε στο γιουσουρούμ
για ένα κουστούμ, για ένα κουστούμ.

Μία διαδήλωση δέκα μικρόφωνα
και τα μεγάφωνα στη διαπασών
χιλιάδες δίποδα με μαγνητόφωνα
κι έχουν λουστεί με την ίδια λοσιόν
ξεπουληθήκαμε στο γιουσουρούμ
για ένα κουστούμ, για ένα κουστούμ
κι ο εαυτούλης σας πέταξε βζούμ
ταρατατατζούμ, ταρατατατζούμ.

Ω εποχή μού θυμίζεις τον Καίσαρα
κι οι μελλοθάνατοι σε χαιρετούν
κι όσο γερνώ μπουσουλώ με τα τέσσερα
τα τροχοφόρα με προσπερνούν
φεύγω να πάω να βρω στο Μπανκόγκ
τον σύντροφό μου τον Κινκ-Κονκ
μές στο μυαλό μου βαράνε τα γκόγκ
μοιάζω με μπάλα του πινκ-πογκ

Μας εκτελούνε με σφαίρες ντούμ-ντούμ
σφαίρες ντούμ-ντούμ, σφαίρες ντούμ-ντούμ
κι εμείς ξεπουλιώμαστε στο γιουσουρούμ
ταρατατατζούμ για ένα κουστούμ.

agaliarep 27-10-06 23:51

Μπροστά σου τα φώτα μιας πολιτείας
που περιμένει τις ανασκαφές...
Και τα κλουβιά με τα καναρίνια που κοιμούνται βαλμένα στη σειρά...
Και ‘γω που δεν έμαθα ακόμα ποιος είμαι-
ένας κουρασμένος σκοπός, χωρίς προοπτική...
Και συ που σε λίγο θα σβήσεις
ένα από τα φώτα, για να κοιμηθείς με κάποιον που μου μοιάζει...
Έτσι που τα σίδερα του κλουβιού
να χαθούν για μια στιγμή, μέσα στο σκοτάδι...

Φοβάμαι όλα αυτά που θα γίνουν για μένα χωρίς εμένα...

Τα ρούχα μου παλιώσανε και δεν αντέχουν
τρύπες στα γόνατα από τις υποκλίσεις
τσέπες ξηλωμένες απ’ τα κέρματα
χαλασμένα φερμουάρ, χάσκουν χρεοκοπία
Το κορμί μου μελανιασμένο
μες στο κρύο σαν λάθος
που δεν το παραδέχεται κανένας
γυρνάει και ζητά τη ζεστασιά σου...

Φοβάμαι όλα αυτά που θα γίνουν για 'μένα χωρίς εμένα...

Τα τσιμέντα σου καινούργια
με έπιπλα λουστραρισμένα
Και μάρμαρα λευκά
μια γελάδα που στραβώνει
και δε σ' αφήνει χώρο να σταθείς
και μόνο εγώ απ' όλα εκεί μέσα σαπίζω σαν σε αρχαίο τάφο
Σκεύη παραστάσεις βρέθηκαν εκεί
εκτός από εμένα, που σε κρύπτη μυστική
ψάχνω ακόμη να σε βρω να μ' αναστήσεις...


Φοβάμαι όλα αυτά που θα γίνουν για 'μένα χωρίς εμένα...

Τα ρούχα μου παλιώσανε και πέφτουν
σαν χρεοκοπημένες κυβερνήσεις...
Γέρασα μ' ένα παιδικό παντελονάκι
και το πλοίο δε φάνηκε ακόμη...
Σε σφίγγω πιο πολύ γιατί κρυώνω
το κορμί μου δρόμος, που εκτελούνται δημόσια έργα
κομπρεσέρ μ' ανοίγουν και με κλείνουν...

Τράβα λίγο τη κουρτίνα να με δεις
έγινα διάδρομος για στρατιωτικά αεροπλάνα

Και το μυαλό μου, αποθήκη, για ραδιενεργά κατάλοιπα...
Μέτρα ασφαλείας πήρανε, για την αναπνοή μου

και σε πολυεθνικό μονόδρομο, το μέλλον μου δώσαν αντιπαροχή...

Φοβάμαι όλα αυτά που θα γίνουν για 'μένα χωρίς εμένα...

Έτσι ζω, προκαταβολικά, το παρελθόν μου
και με δυο, γυμνά καλώδια, για χέρια
αγκαλιάζω τα ψηλά σου βολτ, για στερνή φορά...
Φοβάμαι...


agaliarep 27-10-06 23:56

Το πρωτάθλημα αρχίζει, η εξέδρα πλημμυρίζει
γίνεται χαμός σε κάθε γκολ
Mα το ντέρμπι είναι στημένο, κι από πριν ξεπουλημένο
κι εσύ πνίγεσαι με δίχρωμα κασκόλ

Ελλάς, Ελλάς τι θα γίνει φίλε μου με μας
Ελλάς, Ελλάς μίλα μας και μη μας αγαπάς

Μπόρα είπες θα περάσει μα ο κόσμος τα ‘χει χάσει
τα σκουπίδια δίνουν πάρτι στα στενά
Τα FM και τα κανάλια έχουν σφίξει σαν τανάλια
κι οι αφίσες φτύνουν μέλι με καρφιά


Ελλάς, Ελλάς τι θα γίνει φίλε μου με μας
Ελλάς, Ελλάς μίλα μας και μη μας αγαπάς

Μέσα σ’ όλη αυτή τη δίνη όρθιο πες μου τι θα μείνει
σου φωνάζω μα εσύ δε μου μιλάς
Ψάχνεις για το μεγαλείο που σου μάθαν στο σχολείο
κι εγώ ξένος μετανάστης σου Ελλάς


Ελλάς, Ελλάς τι θα γίνει φίλε μου με μας
Ελλάς, Ελλάς μίλα μας και μη μας αγαπάς

Δε γουστάρω τα στημένα
έρχομαι ξανά σε σένα
δυο μαζί μπορούμε δωσ’ μου
δυο φιλιά

Όλα μοιάζουνε χαμένα
μα καλή μου έχω εσένα
παίρνω φόρα απ' τη δική σου
αγκαλιά

Ελλάς, Ελλάς τι θα γίνει φίλε μου με μας
Ελλάς, Ελλάς μίλα μας και μη μας αγαπάς

LuX 30-10-06 12:01

Την πρώτη Πέμπτη του Κριού, βγάζουν τον Μανδραγόρα
Δένουν την ρίζα σε σκυλί, που την τραβά με φόρα
Λεν απ‘ τα χρόνια τα παλιά, πως φυλαχτό αν έχεις
ρίζα από τούτο το φυτό, στον έρωτα αντέχεις
http://img83.imageshack.us/img83/9404/mandra1el8.jpg
Συμβουλή του Πυθαγόρα, προσοχή στον Μανδραγόρα
Προσοχή στον Μανδραγόρα, κρύβει μυστικά και δώρα
http://img83.imageshack.us/img83/9757/mandra3no8.jpg
Στη γη που κρέμασαν τρελό, ψάξε για Μανδραγόρα
Τελώνια τον φυτεύουνε, στις λησμονιάς την χώρα
Λεν απ‘ τα χρόνια τα παλιά, πως αν τον ξεριζώσεις
Φωνή θ‘ ακούσεις δυνατή και θα το μετανιώσεις
http://img176.imageshack.us/img176/9...dragorapw2.jpg
Συμβουλή του Πυθαγόρα, προσοχή στον Μανδραγόρα
προσοχή στον Μανδραγόρα, κρύβει μυστικά και δώρα

Δ.

LuX 01-11-06 13:15

O βασιλιάς του ΛΑ
 
Κάπου σε μια χώρα στα βάθη της Ασίας
είχαν έναν χοντρό και φάλτσο βασιλιά
Που από την απίστευτα έντονη έλλειψη φαντασίας
τραγουδούσε όλη μέρα μόνο το Λα
Λα Λα Λα

Κάποια μέρα ήρθε μια πριγκίπισσα απ’ το Νότο
Που ήξερε να τραγουδά Σολ δίεση, Ντο και Σι
Κι έτσι αποφάσισαν για να φτιάξουν μελωδία
ότι ξέρουν να το τραγουδήσουν μαζί
Λα Ντο Λα Ντο Σολ Σι Λα Ντο

Ένα βράδυ με βροχή εμφανίστηκε ένας νέος
από χώρα που γνώριζαν το Ρε και το Μι
Σαν το άκουσε ο βασιλιάς του ζήτησε ευθέως
με τις νότες που γνώριζαν να κάνουν δοκιμή
Ντο Σι Λα, Μι Ρε Ντο Ρε Ντο Σι Λα, Ντο Μι Λα

Τον επόμενο μήνα εμφανίστηκε ένας γκουρού απ’ την Ινδία
Με μακρύ μαλλί και χαλί μαγικό και πετούσε στον αέρα
Μα καθώς δε σχετιζόταν με τη δική μας ιστορία
μάζεψε τα πράγματά του κι έφυγε την άλλη μέρα
Λα Λα Λα

Κάποτε κατέφτασε ένας βάρδος απ’ τα ξένα
Που ’ξερε αντίστιξη φούγκα αρμονία σολφέζ κι είχε μύτη μεγάλη
Μα καθώς όλα τα ήξερε και ήταν εξυπνάκιας
διέταξε ο χοντρός βασιλιάς ευθύς να του πάρουν το κεφάλι
Λα Λα Λα Λα Λα το κεφάλι, Λα Λα Λα Λα Λα το κεφά-
Λα Λα Λα Λα Λα το κεφάλι
Λα Λα Λα Λα Λα το κεφα- Φα

Κι έτσι ανακάλυψε ο βασιλιάς το Φα
Ρε Μι Φα Σολ Λα Σι Ντο Ρε Μι, Μι Ρε Λα Μι Ρε Λα Φα Μι
Ρε Μι Φα Σολ Λα Σι Ντο Ρε Μι, Μι Ρε Λα Μι Ρε Λα Λα

Δ.

LuX 01-11-06 17:33

Νεράιδα δίχως παραμύθι
 
Σε είδα χαμένη να γυρνάς
στους δρόμους και να ψάχνεις για τη λήθη
Τσιγάρο το φεγγάρι να κερνάς
Μικρή νεράιδα δίχως παραμύθι
Κι αν είν’ η αλήθεια μας μισή
Μόνος κι εγώ όπως κι εσύ

Βάλε με στα στήθη σου, να ‘μαι το παραμύθι σου
Βάλε με στα στήθη σου, να ‘μαι το παραμύ-θι σου


Μάγισσες καίνε τα ραβδιά χορεύοντας στη μέση του χειμώνα
Κι εσύ γυρεύεις πρίγκιπες σε τούτο το παράξενο αιώνα

Κι αν είν’ η αλήθεια μας μισή...


Δίνεις παράσταση λοιπόν
Με όλους που ονειρεύτηκες να ζήσεις
Μετράς μες του καθρέφτη το παρών
Σημάδια που δεν πρόλαβες να κρύψεις

Κι ας μείνει η αλήθεια μας μισή
Μόνος κι εγώ όπως κι εσύ
Βάλε με στα στήθη σου να με το παραμύθι σου
Βάλε με στα στήθη σου να με το παραμύθι σου

Δ.


Όλες οι ώρες είναι GMT +2. Η ώρα τώρα είναι 15:11.

Forum engine powered by : vBulletin Version 3.8.4
Copyright ©2000 - 2024, Jelsoft Enterprises Ltd.