Το forum του μεταφυσικού

Το forum του μεταφυσικού (http://www.metafysiko.gr/forum/index.php)
-   Το ανεξήγητο στο χώρο των τεχνών (http://www.metafysiko.gr/forum/forumdisplay.php?f=16)
-   -   Tραγούδια με μυστηριακή ατμόσφαιρα και "παράξενους" στίχους (http://www.metafysiko.gr/forum/showthread.php?t=1490)

melian 01-11-06 22:30

Παράθεση:

Αρχική Δημοσίευση από agaliarep
Όταν μπήκα το πρωί είδα ένα τραγούδι… έτσι νομίζω δηλαδή.
Μετά δεν το είδα, αλλά υποθέτω ότι αξίζει να μπει μια και είναι αρκετά μεταφυσικό.

Please allow me to introduce myself
I'm a man of wealth and taste
I've been around for a long, long years
Stole many a man's soul and faith

And I was 'round when Jesus Christ
Had his moment of doubt and pain
Made damn sure that Pilate
Washed his hands and sealed his fate

Pleased to meet you
Hope you guess my name
But what's puzzling you
Is the nature of my game

I stuck around St. Petersburg
When I saw it was a time for a change
Killed the czar and his ministers
Anastasia screamed in vain

I rode a tank
Held a general's rank
When the blitzkrieg raged
And the bodies stank

Pleased to meet you
Hope you guess my name, oh yeah
Ah, what's puzzling you
Is the nature of my game, oh yeah

I watched with glee
While your kings and queens
Fought for ten decades
For the gods they made

I shouted out,
"Who killed the Kennedys?"
When after all
It was you and me


Let me please introduce myself
I'm a man of wealth and taste
And I laid traps for troubadours
Who get killed before they reached Bombay

Pleased to meet you
Hope you guessed my name, oh yeah

But what's puzzling you
Is the nature of my game, oh yeah, get down, baby

Pleased to meet you
Hope you guessed my name, oh yeah
But what's confusing you
Is just the nature of my game

Just as every cop is a criminal
And all the sinners saints
As heads is tails
Just call me Lucifer
'Cause I'm in need of some restraint

So if you meet me
Have some courtesy
Have some sympathy, and some taste!

Use all your well-learned politicise
Or I'll lay your soul to waste, um yeah


Pleased to meet you
Hope you guessed my name, um yeah

But what's puzzling you
Is the nature of my game, um mean it, get down


Oh yeah, get on down

Tell me baby, what's my name
Tell me honey, can ya guess my name
Tell me baby, what's my name
I tell you one time, you're to blame

Oh, yeah

What's my name
Tell me, baby, what's my name
Tell me, sweetie, what's my name

Το συγκεκριμενο τραγουδι λεγεται Sympathy for the Devil και γραφτηκε απο τον Mick Jagger και τον Keith Richards. Αυτο το τραγουδι εχει μια καπως "σκοτεινη" ιστορια. O Mick Jagger αρνειται πεισματικα στις συναυλιες των Rolling Stones να το τραγουδησει μιας και οποτε το ελεγε καποιος απο το πληθος πεθαινε με φρικτο τροπο. Οταν λοιπον τους ζητηθηκε να το τραγουδησουν για τους τιτλους τελους της ταινιας Interview with the Vampire εκεινος αρνηθηκε και ετσι το τραγουδι τραγουδησαν οι Guns & Roses. Σημειωνω οτι ο ηθοποιος που ηταν να παιξει το ρολο του νεαρου δημοσιογραφου, ο River Phoenix, πεθανε λιγο πριν να αρχισουν τα γυρισματα. Φανταζομαι οτι λιγο μπορει να συνδεθει αυτο με το παραπανω τραγουδι αλλα αντε να πεισεις τον Mick Jagger οτι κατι δεν παει καλα...

LuX 08-11-06 11:08

Μουσική/Στίχοι: Χατζιδάκις Μάνος/Σακελλάριος Αλέκος
 
Έχω ένα μυστικό κρυμμένο στης καρδιάς τα βάθη
Κανείς δεν το ’χει μάθει και ποτέ δεν θα το πω
Να μείνει θέλω πάντα δικό μου, το μυστικό μου
Αυτό το μυστικό το γλυκό μου, που τ’ αγαπώ

Έχω ένα μυστικό που όλα τα ομορφαίνει
και πρώτη μου φορά με πλημμυρίζει η χαρά

Έχω ένα μυστικό που στην καρδιά μου μέσα λάμπει
το ξέρουνε οι κάμποι, το ’χει μάθει το βουνό
Το τραγουδούν τη νύχτα στα κλώνια όλα τα αηδόνια
και το ’χουν γράψει τα χελιδόνια στον ουρανό

Έχω ένα μυστικό που τη ζωή μου έχει αλλάξει
μα δεν το ’χω σκοπό ποτέ μου να σάς το πω

Έχω ένα μυστικό που μες στα χείλη μου έχει μπλέξει
κι είναι μια λέξη μόνο, μια λεξούλα, μόνο μια
Σαν έλθει η νύχτα η ξελογιάστρα τη γράφουν τ’ άστρα
κι όλο τη λένε μέσα στη γλάστρα τα γιασεμιά

http://img97.imageshack.us/img97/2720/01zw0.jpg
Έχω ένα μυστικό που τη ζωή μου έχει αλλάξει
μα δεν το ’χω σκοπό ποτέ μου να σάς το πω

Δ.

the_black_planet 11-11-06 05:57

Ενα τραγουδι που σφιερωσα σε αλλο θεμα σε καποια ατομα που μαλλον δεν τους λεει τπτ,ας το αφιερωσω εδω και στους καλους μου φιλους που μιλαει μεσα τους...

"Μια μερα θα'ρθει απο μακρια,αερας Πεχλιβανης
να μη μπορεις να κοιμηθεις μολις τον ανασανεις
Θα χει θυμαρι στα μαλια,κρανα για σκουλαρικια
και μες στο στομα θα γυρνα ρητορικα χαλικια
θα κατεβει σαν αρχοντας,θα κατεβει σα λυκος
να παρει χρωμα και ζωη της μοναξιας ο κηπος
τα μελισακια θα γυρνουν γυρω απ'τις πολυθρονες
Αγερα να'σαι τιμωρος,να σαι και παιχνιδιαρης
και αν βαρεθει η ψυχουλα μου,να ρθεις να μου την παρεις
Για να κοιταει απο ψηλα του κοσμου τη ραστωνη
να ξεχαστει σαν των βουνων το περσινο το χιονι"

Παν 11-11-06 13:08

Enya
 
When the evening falls and the daylight is fading,
from within me calls - could it be I am sleeping?
For a moment I stray, then it holds me completely.
close to home - I cannot say.
close to home feeling so far away.

As I walk there before me a shadow
from another world, where no other can follow.

carry me to my own, to where I can cross over...
close to home - I cannot say.
close to home feeling so far away.


Forever searching; never right, I am lost
in oceans of night. Forever
hoping I can find memories.
those memories I left behind.


Even though I leave will I go on believing
that this time is real - am I lost in this feeling?
like a child passing through, never knowing the reason.
I am home - I know the way.
I am home - feeling oh, so far away.

Παν 11-11-06 13:28

...και ενα ακομη..
 
May it be an evening star
Shines down upon you
May it be when darkness falls
Your heart will be true
You walk a lonely road
Oh! How far you are from home

Mornie utúlië (darkness has come)
Believe and you will find your way
Mornie alantië (darkness has fallen)
A promise lives within you now

May it be the shadows call
Will fly away
May it be you journey on
To light the day
When the night is overcome
You may rise to find the sun

Mornie utúlië (darkness has come)
Believe and you will find your way
Mornie alantië (darkness has fallen)
A promise lives within you now

A promise lives within you now
_______________________________________________

Πολυ ομορφο θεμα!
Η Enya ειναι απο τις αγαπημενες μου καλλιτεχνιδες

agaliarep 12-11-06 03:05

Όπου να 'ναι θα 'ρθω να σε βρω
και το μυστικό μου να σου πω
το 'ψαξα πολύ για να το πω σε σένα
κι έχανα πολύτιμο καιρό

Μέσα απ' τα σκοτάδια κι απ' το φως
ξεπηδώ σαν γελωτοποιός
με τον εαυτό μου έχω γίνει ένα
και δεν είμαι πιόνι κανενός

Στα παιχνίδια όλων σας έκανα χαλάστρα
για κανένα πούστη δε θυσιάζομαι
πώς να ξεγελάσετε μια χαμένη φάτσα
τρέξτε και προφτάστε δεν πλησιάζομαι


Ό,τι κι αν λέτε δε μ' ακουμπάτε
αναμασάτε λόγια θολά και ψεύτικα

σπίτι δεν έχω ούτε πατρίδα
με διώξατε όλοι μα εσένα σε θέλω ζωντανή

Ειν' η ζωή μια φυλακή και τα κλειδιά χαμένα

Έλα στο δικό μου τον παλμό
ζήταγα πολύ ν' αγαπηθώ
έδωσα τα πάντα και τα ξαναδίνω
και γι' αυτό μπορώ να σ' αγαπώ

Δε θα με γνωρίσεις αν με δεις
είμαι κυνηγός κι ονειρευτής
μη σε παγιδέψουν σε καμιά βιτρίνα
και σε παραδείσους μου χαθείς

LuX 13-11-06 10:19

Σίδερα, κοτρόνια, βρέχει ο ουρανός,
παίξε το ταμπούρλο σου αρκουδιάρη,
προκοπή δεν έχω κι είμαι μοναχός
σ' αυτό τον κόσμο το ζηλιάρη.

Είχα ένα φίλο, φίλο καρδιακό,
ξενύχτι, γλέντι και σεργιάνι,
πελώριο κι αχόρταγο θεριό,
τον ρούφηξε της πόλης το ποτάμι.

Κίτρινα μάτια, στόματα φαρδιά
τίποτα δεν πήρατε χαμπάρι,
το δρόμο αφήνω, χάνομαι στα στενά
παρέα μ' ένα σκουπιδιάρη.

Φύσηξε αγέρι, φύσηξε βροχή
κι εγώ γυρίζω σαν τσακάλι,
άσχημη μάλλον διάλεξα εποχή
μεσ' στο κενό και μεσ' στη ζάλη.

Φουρτουνιασμένη, στείρα μου πηγή
αόρατε, μαύρε καβαλάρη,
το καρναβάλι τέλειωσε κι αυτοί
μάσκες πουλάνε στο παζάρι.

Λαβύρινθο και πόρτα μυστική
σκάβω στο χώμα σαν σκαθάρι,
άσχημη μάλλον διάλεξα εποχή
μάσκες πουλάνε στο παζάρι.

Ασχημη μάλλον διάλεξα εποχή
μάσκες πουλάνε στο παζάρι...

Δ.

Antonia 14-11-06 13:00

Αφιερωμένα......
 
Αν και ήδη έχω δημοσιεύσει 2 τραγούδια από τα αγαπημένα Ξύλινα Σπαθιά, που τώρα πια έχουν διαλυθεί, θα ήθελα να προσθέσω μερικούς στίχους ακόμη από τον καταπληκτικό Παύλο Παυλίδη, που αν μη τι άλλο είναι ΠΟΙΗΤΗΣ!!

Παραμυθένιες εικόνες, κρυμμένα μηνύματα, διφορούμενες έννοιες... Αυτά τα τραγούδια δεν είναι κοινά ερωτικά... Αφουγκραστείτε......


ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΡΘΕΙΣ (2000)

Αυτοί που ξέρουν να πετάνε ψηλά
κάποιος μου είπε πως τρεκλίζουν στη γη
Αν η αγάπη δίνει φτερά
πες μου πώς βρέθηκα σ'αυτό το κλουβί

Έχω χιλιάδες κλειδιά που ανοίγουν καρδιές
μα δεν ταιριάζουν στην πόρτα της δικιάς μου φυλακής
Κάποιος πρέπει να με βγάλει πριν να 'ναι αργά
πρέπει να έρθεις , μόνο εσύ μπορείς....

Αυτοί που φύγαν από καιρό στα βαθιά
απ' όσο ξέρω δε μιλούν πολύ
Έχουν κάτι παλιά, σκοτεινά φυλαχτά
που όλο τα στρέφουν στην ανατολή

Είδα χιλιάδες κεριά, αναμμένες καρδιές
στην καταιγίδα μιας φοβερής σιωπής
Όλες αυτές οι στιγμές , σταγόνες μικρές
σταγόνες μιας μεγάλης βροχής ....

Αν έρθεις απόψε τη νύχτα, όλα τα αστέρια θα πέφτουν για μας .....

Είδα χιλιάδες κεριά, αναμμένες καρδιές
στην καταιγίδα μιας φοβερής σιωπής
Πρέπει να έρθεις πριν να 'ναι αργά
πρέπει να έρθεις ...ΜΟΝΟ ΕΣΥ ΜΠΟΡΕΙΣ.....


ΤΩΡΑ ΑΡΧΙΖΩ ΚΑΙ ΘΥΜΑΜΑΙ (1999)

Μια ανατολή σ' ένα κόσμο που δεν έχει πάψει ποτέ να γυρίζει στην ίδια τροχιά
όμως στην άλλη άκρη της γης κάποιος βλέπει τον ήλιο να πέφτει ξανά
όμως ξανά ανάβει ο φάρος του κόσμου χτυπάει ξαφνικά τα φτερά του
το φως απ' τη χώρα των πάγων βουτάει στην καρδιά σου κι υψώνεται πάνω απ' τη Γη του Πυρός.

Πόσες φορές θα στρίψει αυτή η σφαίρα
ώσπου ν' αρχίσω πια να σ' εμπιστεύομαι
ώσπου να πάψω να φοβάμαι...
μου είχες πει πως θά 'ρθει κάποια μέρα
που ό,τι αντικρύζω θα το ερωτεύομαι
τώρα αρχίζω και θυμάμαι

Η αγάπη πληρώνει κρυφά δολοφόνους συχνάζει σε δρόμους χωρίς γυρισμό
σ' αγαπώ κι ας μην ξέρω ούτε καν τ' όνομά σου ετοιμάσου σε λίγο θα πεις σε μισώ
είμαι το ένα μισό της σελήνης μην κλείνεις σε λίγο γεμίζει το άλλο μισό
η αγάπη γεμίζει ξανά τα ποτήρια ρωτάει ποιος διψάει ψυθιρίζεις "εγώ..."


ΣΙΩΠΗ (1993)

Παλιά φωτογραφία στην άδεια παραλία. Σιωπή
κοιτάζω απ'το μπαλκόνι το δρόμο που θολώνει η βροχή.

Λένε πως στη χώρα που ναυάγησες βασιλεύουν οι μάγισσες
βουλιάζουνε στο βυθό και σε βγάζουνε στον αφρό.
Λένε πως μας άφηνες στα κύματα φυλαχτά και μηνύματα
τα βρήκανε τα παιδιά και χαθήκανε ξαφνικά.

Η πόλη σαν καράβι τα φώτα της ανάβει. Γιορτή.
Θυμάμαι που γελούσες να μείνω μου ζητούσες παιδί.

Λένε πως στη χώρα που ναυάγησες βασιλεύουν οι μάγισσες
βουλιάζουνε στο βυθό και σε βγάζουνε στον αφρό.


ΑΦΟΥ ΛΟΙΠΟΝ ΞΕΧΑΣΤΗΚΑ (2004)

Αφού λοιπόν ξεχάστηκα και τ' όμορφο καράβι
καιρό πια ταξιδεύει μακριά χωρίς εμένα,
εσύ που πίνεις χρόνια από του χρόνου το πηγάδι
πιές ενά ποτήρι και για μένα...
Aφού λοιπόν ξεχάστηκα στην όμορφή σας πόλη
που πλέει μέσ' στη νύχτα με τα φώτα αναμένα,
θα βγώ να περπατήσω, θα βρω που πήγαν όλοι
όσοι ξεχάστηκαν απόψε σαν εμένα...
Αφού λοιπόν ξεχάστηκα και πρέπει να τα σβήσω
τα φώτα του θεάτρου που αφήσατε αναμμένα,
θα πάω στην τελευταία σειρά και θα καθίσω
στη θέση που κρατήσατε για μένα...
Και τότε ίσως μπορέσω να θυμηθώ τα λόγια,
που ακόμη κιτρινίζουν σε συρτάρια κλειδωμένα...
Πείτε μου επιτέλους τι δείχνουν τα ρολόγια,
πείτε το επιτέλους και σε μένα...
Αφού λοιπόν ξεχάστηκα και πέρασε σαν τρένο
η ζωή από μπροστά μου με τα βλέφαρα κλεισμένα,
θα κάτσω λίγο ακόμα εδώ να περιμένω
απόψε ίσως δε λείψω σε κανέναν...

LuX 14-11-06 13:11

Αν και δε συνηθίζονται οι απαντήσεις και τα σχόλια στο θέμα των στίχων νιώθω την ανάγκη να ευχαριστήσω τη φίλη μου Αντωνία για τη παράθεση των πανέμορφων αυτών στίχων αλλά περισσότερο για το ότι έριξε φως στην άγνοια μου περί της ύπαρξης τους ...

Νασε καλά λοιπόν Αντωνία ώστε να γεμίζεις το μυαλό μας με όμορφες εικόνες :)

Δ.

Drymonia 17-11-06 00:55

Μάνος Ελευθερίου - Μαλαματένια λόγια
 
Πρόκειται για ένα εξαιρετικό ποίημα που μελοποιήθηκε από τον Γ.Μαρκόπουλο

Μαλαματένια λόγια στο μαντήλι
τα βρήκα στο σεργιάνι μου προχτές
τ' αλφαβητάρι πάνω στο τριφύλλι
σου μάθαινε το αύριο και το χτες
μα εγώ περνούσα τη στερνή την πύλη
με του καιρού δεμένος τις κλωστές

Τ'αηδόνια σε χτικιάσανε στην Τροία
που στράγγιξες χαμένα μια γενιά

καλύτερα να σ' έλεγαν Μαρία
και να ‘σουν ράφτρα μες την Κοκκινιά
κι όχι να ζεις μ' αυτή την κομπανία
και να μην ξέρεις τ' άστρο του φονιά

Γυρίσανε πολλοί σημαδεμένοι
απ' του καιρού την άγρια πληρωμή

στο μεσοστράτι τέσσερις ανέμοι
τους πήραν για σεργιάνι μια στιγμή
και βρήκανε τη φλόγα που δεν τρέμει
και το μαράζι δίχως αφορμή

Και σαν τους άλλους χάθηκαν κι εκείνοι
τους βρήκαν να γαβγίζουν στα μισά
κι απ' το παλιό μαρτύριο να 'χει μείνει
ένα σκυλί τη νύχτα που διψά
γυναίκες στη γωνιά μ' ασετιλίνη
παραμιλούν στην ακροθαλασσιά

Και στ' ανοιχτά του κόσμου τα καμιόνια
θα ξεφορτώνουν στην Καισαριανή
πως έγινε με τούτο τον αιώνα
και γύρισε καπάκι η ζωή
πως το ‘φεραν η μοίρα και τα χρόνια
να μην ακούσεις έναν ποιητή


Του κόσμου ποιος το λύνει το κουβάρι
ποιος είναι καπετάνιος στα βουνά
ποιος δίνει την αγάπη και τη χάρη
και στις μυρτιές του Άδη σεργιανά
μαλαματένια λόγια στο χορτάρι
ποιος βρίσκει για την άλλη τη γενιά

Με δέσαν στα στενά και στους κανόνες
και ξημερώνοντας μέρα κακή
τοξότες φάλαγγες και λεγεώνες
με πήραν και με βαλαν σε κλουβί
και στα υπόγεια ζάρια τους αιώνες
παιχνίδι παίζουν οι αργυραμοιβοί

Ζητούσα τα μεγάλα τα κυνήγια
κι όπως δεν ήμουν μάγκας και νταής
περνούσα τα δικά σου δικαστήρια
αφού στον Άδη μέσα θα με βρεις
να με δικάσεις πάλι με μαρτύρια
και σαν κακούργο να με τιμωρείς



Όλες οι ώρες είναι GMT +2. Η ώρα τώρα είναι 16:18.

Forum engine powered by : vBulletin Version 3.8.4
Copyright ©2000 - 2024, Jelsoft Enterprises Ltd.