Θέλεις να το εξηγήσεις λίγο; Εννοώ, πως αν παραβλέψουμε τις θεωρίες περί μη-ύπαρξης του Χριστού και τις θεωρίες περί ανθρώπου (και όχι θεανθρώπου), μένει η χριστιανική ιστορία όπως την ξέρουμε. Έχουμε να κάνουμε με πνεύμα που ενσαρκώθηκε και γύρισε εκεί απ' όπου ήρθε συνεχίζοντας την ιστορία ως το τέλος (αρμαγεδών κλπ) ή εννοείς το Πνεύμα ως Ιδέα, ή Συμβολισμό για κάτι;
Ο Χριστός προυπήρχε σας Θεός που είναι, 2000 χρόνια πρίν ενσαρκώθηκε, έγινε άνθρωπος δηλαδή χωρίς να χάσει και την θεική του υπόσταση. Είναι σαν ένα βασιλιά να ενδυθεί με τα ρούχα του εργάτη, δεν χάνει την ιδιότητα ως βασιλιάς. Αυτό έγινε για μπορέσει ο άνθρωπος να πλησιάσει τον Πατέρα Θεό δια του Χριστού. Επίσης πέθανε άγιος καθώς ήταν και αναστήθηκε νικώντας τον θάνατο και πέρνοντας την εξουσία που μόνο Αυτός έχει να συγχωρεί όποιον Τον επικαλεσθεί, και να ελευθερώσει, όντας νικητής, όποιον έχει "δέσεϊ" ο διάβολος.
Πέρα από το θεωρητικό (να το θέλεις) θα ήθελες να μου πεις και το πρακτικό; Οι αλλόθρησκοι που γεύονται κάτι ανάλογο, γεύονται την ίδια πηγή (με άλλο όνομα) ή χρησιμοποιώντας τεχνικές όπως π.χ. ο διαλογισμός γίνονται ευάλωτοι στην επίθεση δαιμόνων και γεύονται κάτι ψεύτικο;
Αυτό δεν θα στο εξηγήσω εγώ. Αν πραγματικά ενδιαφέρεσε θα το γευτείς μόνος σου. Κάνε ένα πείραμα όποτε εσύ θελήσεις, ή όποτε έρθεις σε μία δύσκολη θέση (οποιαδήποτε και αν είναι αυτή). Επικαλέσου (που σημαίνει ζήτα, πές ότι έχεις ανάγκη, δεν είναι κάποια τελετή, ή κατι τυπικό) από όποιον θεό μπορείς να σκεφτείς, κάνε ακόμα και γιόγκα ή ότι άλλο θές και μετά από όλα αυτά ζήτα (αν θες εσύ και όχι επειδή στο λέω εγώ) τον Χριστό. Άνοιξε την καρδιά σου σε Αυτόν και πές του ότι έχεις ανάγκη και σε προβληματίζει. Ζήτα του όμως προπάντων την συχγώρεση και θα δεις εσύ τι θα γευτείς...
Αυτό έκανα εγώ και μου έφυγε ένα τεράστιο βάρος, που απορούσα πως ζούσα με αυτό τόσα χρόνια, είρθε μια απέραντη χαρά μέσα μου από το πουθενά, άλλαξε η ζωή μου, αλλά προπαντων κατάλαβα εγω προσωπικά ότι ο Χριστός είναι ζωντανός και ανεστημένος, όσο περίεργο και να ακούγεται!
|