[alkinoos]

20
Μα,ας μη νομίσει κανείς πως, καταδικάζοντας την έννοια της χριστιανοσύνης,υποστηρίζω τη συγγενική της θρησκεία,του βουδισμού.Κι΄αυτή η θρησκεία δεν παύει να είναι ανάλογα μηδενιστική και παρακμάζουσα,μόνο που υπάρχει ένας περίεργος διαχωρισμός ανάμεσα τους.Διαπιστώνουμε ότι η χριστιανική κριτική νιώθει βαθιά ευγνωμοσύνη προς όσους μιμούνται τους Ινδούς, εφ΄όσον μπορεί,τώρα,να τους συγκρίνει.Πάντως,η βουδιστική θρησκεία είναι πολύ πιο ρεαλιστική από τη χριστιανική,γιατί μπορεί να θέσει με τρόπο αντικειμενικό και λογικό κάθε πρόβλημα,γιατί απορρέει από τη φιλοσοφία πολλών εκατονταετηρίδων.Έτσι ,η ιδέα του Θεού στη γένεση,έχει πια καθιερωθεί.

Μπορούμε να θεωρήσουμε το βουδισμό αληθινά θετικιστική θρησκεία,γιατί δεν μιλά για τον αγώνα κατά της αμαρτίας,αλλά για τον αγώνα ενάντια στον πόνο και αυτό σημαίνει ότι πλησιάζει περισσότερο την αλήθεια.Εξ΄άλλου ,ο βουδισμός έχει αφήσει πίσω του την ηθελημένη αυταπάτη της ηθικής αντίληψης κι΄έτσι είναι πιο βαθιά τοποθετημένος από το χριστιανισμό,πέρα του καλού και του κακού ( για να χρησιμοποιήσω τη γλώσσα μου ).

Δίνει βάση κι΄εκτίμηση σε δυο πράγματα και αυτά είναι η υπέρ τροφική ευαισθησία,μέσα από μια λεπτή αντοχή στον πόνο και μια υπερ πνευματική στάση προς τη ζωή,μέσα από μια λογική μέθοδο που ελαττώνει το ένστικτο του προσωπικού για το απρόσωπο.Βέβαια,όλα αυτά έχουν προκαλέσει ένα είδος καταπίεσης που όμως καταπολεμάται με την υγιεινή που δίνει σαν φάρμακο,τη ζωή της υπαίθρου,την εγκράτεια και την επιλογή στις τροφές,την αποφυγή προς τα οινοπνευματώδη,την αποφυγή οποιουδήποτε πράγματος που προκαλεί διέγερση στη χολή και στο αίμα.

Δε μιλά για φροντίδες του εαυτού μας ή των άλλων,αλλά θέλει πράγματα που προϋποθέτουν χαλάρωση και ευεξία,εφευρίσκει τρόπους απαλλαγής από τους άλλους και αντιμετωπίζει την καλοσύνη σαν κάτι ωφέλιμο για την υγεία.Δε συνιστά προσευχές και ασκητική ζωή,δεν ακολουθεί αυταρχικές εντολές και κατεναγκασμούς.Ἐτσι ο βουδισμός δεν απαγορεύει ούτε τα αισθήματα της εκδικητικότητας και της έχθρας.Και όλα αυτά,γιατί η σκοπιμότητα του βουδισμού θεωρεί ανθυγιεινές αυτές τις συγκινήσεις και γιατί αποφεύγει κάθε κούραση που εκφράζεται με αυστηρή επιστροφή στην προσωπικότητα του ατόμου.Και βλέπουμε ακόμα, ότι ο εγωϊσμός ,καθίσταται ένα απαραίτητο καθήκον,και ο βουδισμός καθορίζεται από πνευματική εγκράτεια.Σαν πρωταρχικό του όρο,θέτει μια ατμόσφαιρα γλυκύτητας και αποφεύγει τη στρατιωτική,ανελεύθερη νοοτροπία.Ο ύψιστος σκοπός του είναι η γαλήνη της σιωπής και η έλλειψη κάθε επιθυμίας.Φυσικά,η εστία του βρίσκεται στις ανώτερες και στις σοφές τάξεις.

Και τι βλέπουμε στον χριστιανισμό ; Ότι προηγούνται,πάνω απ΄όλα,τα ένστικτα της υποταγής των καταπιεσμένων και ταπεινών που γυρεύουν το λυτρωμό τους απ΄αυτή τη θρησκεία.Βλέπουμε την άσκηση,κυρίως της εξομολόγησης των αμαρτιών,της εξομολόγησης,της εξέτασης της συνείδησης που πρέπει ν΄απολογείται συνεχώς ,μπροστά στο Θεό.Ο Θεός ,εδώ,είναι κάτι τελείως απλησίαστο,ένα απρόσιτο δώρο.Ο χριστιανισμός καταφρονεί το σώμα και την υγιεινή.Ακόμα και η καθαριότητα είναι εχθρός της εκκλησίας -ας μη λησμονούμε ότι το πρώτο μέτρο του χριστιανισμού ήταν το κλείσιμο των δημόσιων λουτρών !

Εξ΄άλλου,οι τάσεις σκληρότητας,τόσο για εμάς ,όσο και για τους άλλους,είναι χριστιανικές,ακριβώς όπως το μίσος εναντίων των άπιστων ή οι τάσεις καταδίωξης.Στη πρώτη σειρά του χριστιανισμού βρίσκονται σκοτεινές και απειλητικές ιδέες,ενώ οι πιο ποθητές καταστάσεις καταδιώκονται.Επιβάλλεται μια νηστεία που είναι νοσηρή και ερεθιστική για το νευρικό σύστημα.Στη χριστιανική θρησκεία οφείλεται η λύσσα κατά των ευγενών και γαιοκτημόνων με τον κρυφό ανταγωνισμό προς αυτούς.Στη χριστιανική θρησκεία οφείλεται το μίσος προς την περηφάνια,την ελευθερία,το θάρρος και,προπάντων,προς τις αισθήσεις των απολαύσεων και της χαράς.

21
Μετά το πρώτο στάδιο του χριστιανισμού,που είχε αγκαλιάσει τις χαμηλές τάξεις του αρχαίου κόσμου,βρέθηκε σε λαούς βάρβαρους και αποκτηνωμένους που αλληλοσπαράζονταν.Στη χριστιανική θρησκεία,δυσφορία ενάντια στον εαυτό μας,δεν προέρχεται από την υπερβολική ευαισθησία και την αντοχή στον πόνο,όπως στο βουδισμό,αλλά στην απέραντη επιθυμία για μαρτύρια.Προκειμένου να κυριεύσει αυτούς τους βάρβαρους,ο χριστιανισμός,χρειάστηκε άγριες αξίες και ιδέες,χρειάστηκε θυσίες και χύσιμο αίματος,περιφρόνηση κάθε πνευματικού και πολιτιστικού τομέα,έθεσε σε κίνηση κάθε λογής μαρτυρία,είτε σωματικά,είτε πνευματικά.

Αντίθετα,ο βουδισμός απευθύνεται σε πιο αργοκίνητα άτομα,σε φυλές πιο μαλακές και πνευματικές,πιο επιδεκτικές στον πόνο,έτσι που η Ευρώπη δεν είναι ακόμα ώριμη γι΄αυτή τη θρησκεία που κάνει έκκληση στη φυλή για ειρήνη και ηρεμία και για κάποια σωματική σκληραγωγία.Εφ΄όσον ο χριστιανισμός αποφάσισε να γίνει κυνηγός άγριων θηρίων,δεν μπορεί να παρά να τα κάνει ασθενικά και αναιμικά.Ενώ ο βουδισμός είναι μια θρησκεία που αποτελεί την κόπωση του πολιτισμού,ο χριστιανισμός είναι μια θρησκεία προκατάληψης,που δεν έχει βρει ακόμα αυτό τον πολιτισμό.Εξ΄άλλου,ο βουδισμός είναι πολύ πιο ψυχρός και πιο αληθινός,δε χρειάζεται να ερμηνεύει τον πόνο μέσα από τις αμαρτίες,φανερώνει την πρόθεση του πόνου.

Ωστόσο,για τους βάρβαρους,δεν είναι ανεκτός ο πόνος,αυτοί έχουν ανάγκη εξήγησης για να ομολογήσουν ότι υποφέρουν.Θα κάνω την παρατήρηση,σ΄αυτό το σημείο,ότι η έννοια του διαβόλου υπήρξε ευεργετική.Ο εχθρός της ήταν ανώτερος και φοβερός και δε ντρέποταν γι΄αυτόν.Στ΄αλήθεια,αυτή η αδιαφορία του χριστιανισμού για το αν κάτι είναι αληθινό ,αλλά και το ενδιαφέρον του για την αληθοφάνεια του,έχει κάτι από τη λεπτότητα της Ανατολής.Η αλήθεια και η πίστη είναι δυο κόσμοι που απέχουν πολύ μεταξύ τους,είναι σχεδόν,δυο αντίθετοι κόσμοι.Τόσο οι Βραχμάνες,όσο και ο Πλάτωνας φρονούν ότι η λύτρωση από την αμαρτία δεν προϋποθέτει την ενοχή του ανθρώπου,αλλά το βασικό είναι να νιώθει ένοχος.

22
Ωστόσο μαν η πίστη είναι οπωσδήποτε απαραίτητη,θα πρέπει να δείξουμε δυσπιστία στη λογική κι΄έτσι,ο δρόμος της αλήθειας γίνεται κάτι απαγορευμένο.Το πιο τονωτικό πράγμα στη ζωή είναι οι έντονες ελπίδες.Η ελπίδα που στηρίζει τους δυστυχισμένους θεωρείτο από τους αρχαίους Έλληνες ως το μεγαλύτερο δεινό,που έμεινε στο βάθος του κουτιού της Πανδώρας.Προκειμένου η αγάπη να είναι δυνατή και να υπερισχύουν τα δυνατότερα ένστικτα,ο Θεός πρέπει να είναι νέος και προσωπικός.Ο χριστιανισμός προσπαθεί να αντικαταστήσει τη λατρεία της Αφροδίτης και του Άδωνι,έτσι,για τις γυναίκες μπαίνει ένας ωραίος Άγιος και για τους άντρες μια Παναγία.Ενώ ο βουδισμός είναι πολύ αργός και θετικός,ο χριστιανισμός υποστηρίζει την αυταπάτη της αγάπης,γίνεται μια θρησκεία όπου η αγάπη τοποθετείται υπεράνω των κακών πραγμάτων.

23
Καταλαβαίνουμε την καταγωγή του χριστιανισμού,αρχίζοντας από τον τόπο όπου αναπτύχθηκε.Δεν αποτελεί αντίδραση στο σημείο εκκίνησης κατά του Σιμιτισμού,ίσως να είναι και η συνέπεια και η λογική του.Το ονομάζουν "σωτηρία από τους Εβραίους" κι'εδώ βλέπουμε ότι ο τύπος του Γαλιλαίου είναι ακόμα αναγνωρίσιμος,αλλά μόνο μέσα στην απόλυτη παρακμή του,που βοήθησε στον τύπο του σωτήρα.Μπορούμε να θεωρήσουμε τους Εβραίους ως τον πιο σημαντικό λαός της παγκόσμιας ιστορίας,επειδή όταν βρέθηκαν αντιμέτωποι με το ερώτημα "να ζει κανείς ή να μη ζει ",αυτοί επέλεξαν τη ζωή και μάλιστα μ΄ένα τρόπο πολύ απειλητικό.

Έτσι,πλαστοποίησαν τη φύση,την αλήθεια, και στα εσωτερικά και στα εξωτερικά πράγματα.Εμπόδισαν κάθε συνθήκες που επέτρεψε να ζει ένας λαός,ανέπτυξαν ιδέες που ήταν αντίθετες στη φύση,και έκαναν την πιο ανεπανόρθωτη βλάβη στην ιστορία και στη θρησκεία.Έτσι,συναντάμε και πάλι,το ίδιο φαινόμενο,τη θεωρία του "εκλεκτού λαού",χωρίς τίποτα το πρωτότυπο.Οι Εβραίοι εξαπάτησαν τον κόσμο,σε βαθμό που να σκεφτόμαστε αντί - Εβραϊκά !

Θα συναντήσει κανείς την Εβραιοχριστιανική ηθική στο έργο μου "γενεαλογία της ηθικής",όπου εξέθεσα τη θεωρία της αντίθεσης ανάμεσα στην ηθική της ευγένειας και σ΄εκείνη του μίσους.Χρειάστηκε να δράσει το ένστικτο του μίσους,σαν ιδέα κατά της ζωής,για να αρνηθούμε καθετί που εκφράζει τη δυνατή κίνηση της ζωής,την ομορφιά και τη δύναμη.Πρέπει να παραδεχτούμε ότι οι Εβραίοι διαθέτουν την πιο ακατάβλητη ζωτική δύναμη,αφού κάτω από αδύναμες συνθήκες,συμμετέχουν,μέσα από την παρακίνηση για συντήρηση,με τα ένστικτα της παρακμής,μαντεύοντας εκείνη τη δύναμη που τους ωθεί να στραφούν ενάντια σ΄όλη την ανθρωπότητα.Οι Εβραίοι είναι το αντίθετο των εκφυλισμένων τύπων,κυριάρχησαν σ΄όλα τα εκφυλιστικά ρεύματα με φανατισμό.Γι΄αυτό το λόγο,εκείνοι που αποβλέπουν στην εξουσία διαμέσου του Ιουδαϊσμού και του Χριστιανισμού ,βλέπουν την παρακμή σαν ένα ακόμα μέσο.Είναι εύκολο ,γι΄αυτούς να καταστήσουν ασθενικό τον κόσμο,να τον διαστρεβλώσουν με έννοιες επιζήμιες ,περί ¨καλού,"κακού","αλήθειας"και "ψευτιάς".

24
Το πιο πολύτιμο ,χαρακτηριστικό παράδειγμα εκφυλισμού κάθε φυσικής επιστήμης,είναι η ιστορία του Ισραήλ.Με πέντε συμβάντα,θ'αποδείξω αυτή την παρακμή.Αρχικά ,τον καιρό της βασιλείας,το Ισραήλ κρατούσε μια δίκαιη και σωστή στάση,με άλλα λόγια, μια φυσική στάση.Ο Ιεχωβάς έκφραζε τη χαρά,τη δύναμη,την ελπίδα,τη νίκη και του είχαν απόλυτη εμπιστοσύνη σε όσα προσδοκούσαν.

Ο Ιεχωβάς ήταν Θεός δικαιοσύνης,ήταν Θεός των λαών της δύναμης και της ηρεμίας.Στην επίσημη λατρεία τους,οι λαοί ευγνωμονούν τη μεγάλη τύχη της κανονικής διαδοχής των εποχών,την ευλογία της γεωργίας και της κτηνοτροφίας.Κι΄αυτή η κατάσταση κράτησε πολύ καιρό,ακόμα και όταν ουσιαστικά είχε λήξει με τις ταραχές στο εσωτερικό ,και με τους Ασσύριους στο εξωτερικό.Ωστόσο,ο λαός κράτησε το όραμα του,του βασιλιά,του στρατιώτη,του κριτή,ένα όραμα που αποτελούσε τον υψηλότερο σκοπό και που εκφράστηκε κυρίως με τον Ησαϊα.