[alkinoos]

25
Όμως,δεν υπήρχε πια ελπίδα,γιατί ο παλιός Θεός δεν είχε την ίδια ισχύ,κι ήταν αναγκαίο να εγκαταλειφθεί.Έτσι διαστρέβλωσαν την ιδέα του Θεού και μόνο έτσι κατάφεραν να τον διατηρήσουν.Να λοιπόν, που ο Ιεχωβάς ,ο οποίος έκφραζε τη δικαιοσύνη,έπαψε να αποτελεί ενότητα με τον λαό του Ισραήλ,έπαψε να είναι συμβατικός.Πέρασε στα χέρια των στασιαστών κληρικών που είδαν την ευτυχία ως ανταμοιβή και τη δυστυχία σαν συνέπεια ανυπακοής και αμαρτίας.Κι αυτή η ιδέα,η πιο αναληθής,εκφράζει ένα πλαστό ηθικό νόμο ,ο οποίος ανέτρεψε τη φυσική αντίληψη για την αιτία και το αποτέλεσμα.

Μα,έχοντας εκδιώξει τη φυσική αιτιότητα διαμέσου της ανταμοιβής και της ποινής,χρειαζόμαστε αντιφυσική αιτιότητα,που θα διαδεχθεί ό,τι αντιμάχεται τη φύση.Αποκτούμε έναν Θεό που απαιτεί,έναντι εκείνου του Θεού που συμβούλευε,που έκφραζε το θάρρος,την πίστη και την ευτυχία.Αποκτούμε μια ηθική που δεν εκδηλώνει κανένα όρο ζωής και εξέλιξης,αλλά κάτι αφηρημένο και αντίθετο προς τη ζωή,μια συστηματική,διαστρεβλωμένη φαντασία για τα πάντα.Η χριστιανοεβραϊκή ηθική έχει χάσει κάθε αθωότητα,έχει τυλιχτεί με μια δυστυχία που σπιλώθηκε από την έννοια της αμαρτίας και από το σαράκι της συνείδησης...

Ωστόσο,το εβραϊκό ιερατείο δεν έμεινε στην ψευδή έννοια του Θεού και στην διαστρεβλωμένη ηθική.Μια και δεν μπορούσε να χρησιμοποιήσει την Ισραηλινή παράδοση,φρόντισε να την αποβάλλει.Έτσι,οι κληρικοί κατόρθωσαν ένα μεγάλο θαύμα νοθείας ,που το βλέπουμε στη Βίβλο : έγραψαν την ίδια τους την ιστορία,δείχνοντας πρωτοφανή καχυποψία σε όλες τις παραδόσεις και τις ιστορικές πραγματικότητες,και μ΄αυτή την ιστορία δημιούργησαν ένα ανούσιο όργανο ανταμοιβών και ποινών,λατρείας και ενοχής προς τον Ιεχωβά.Διέπραξαν μια ξεδιάντροπη ιστορική απάτη ,η οποία θα προξενούσε πολύ μεγαλύτερο μίσος ,αν ο σεβασμός προς την ιστορία δεν είχε ατονήσει από την ίδια την εκκλησιαστική ερμηνεία.


26
Βλέπουμε την "ηθική" να περιτυλίγει όλη τη φιλοσοφία,ως τις μέρες μας,να καθορίζει τη βούληση του Θεού πάνω σε όλες τις ανθρώπινες πράξεις,βλέπουμε να υπολογίζεται η αξία και η ζωή των ανθρώπων ανάλογα με την υποταγή τους στη θέληση του Θεού.Βλέπουμε ότι η θέληση του Θεού είναι καθοριστική πάνω στις τύχες των λαών ή των ατόμων,ότι τιμωρεί ή ανταμείβει σύμφωνα με τον βαθμό της υποταγής.Όμως,ενάντια σε τούτη τη θλιβερή απάτη,η πραγματικότητα φανερώνει ότι γίνεται κατάχρηση του ονόματος του Θεού από μια κάστα παρασιτικών ατόμων,που αναπτύσσονται σε βάρος υγιών οργανισμών,την κάστα των ιερέων,που καθορίζουν σαν βασίλειο του Θεού κάποιες δικές τους αξίες.Αυτή η κάστα των ιερέων αποκαλεί θέληση Θεού,κάθε μέσο που χειρίζεται η ίδια για τη διατήρηση αυτής της κατάστασης,αυτή μετρά,με αφάνταστη κυνικότητα,την αξία των λαών και των ατόμων,ανάλογα με την υπακοή τους στο ιερατείο.

Ας του δούμε καλά : Ολόκληρη η μεγαλειώδης Ισραηλινή ιστορία καταντά εποχή παρακμής στα χέρια των ιερέων.Ενώ η εξορία θεωρείτο σαν η μεγαλύτερη δυστυχία της εποχής εκείνης ,όπου δεν υπήρχαν ακόμα ιερείς,αυτοί την μετέβαλαν σε αιώνια ποινή.Όλες τις μεγάλες και ελεύθερες μορφές του Ισραήλ,τις παρουσίασαν σαν ελεεινούς και ανευλαβείς ψεύτες.Έκαναν μια ψυχολογική απλούστευση όλων των μεγάλων συμβάντων,για να καταλήξουν στην υπακοή στο Θεό.Και ακόμα παραπέρα : Έπρεπε να φανερώσουν τη θεϊκή βούληση,με άλλα λόγια,την προϋπόθεση για τη διατήρηση της εξουσίας,που χρειαζόταν μια "αποκάλυψη".Έτσι ,χρειάστηκαν μια φιλολογική απάτη και επινόησαν την Αγία Γραφή,που την προσφέρουν στους ανθρώπους με κάθε λογής μετάνοιες,με νηστείες και οδυρμούς από τα αμαρτήματα.

Έχουν καθιερώσει,από καιρό,τη θεϊκή θέληση,έχοντας καθορίσει ότι η δυστυχία του κόσμου οφείλεται στην απομάκρυνση από την Αγία Γραφή.Ναι,η θεϊκή θέληση είχε φανερωθεί μέσα από την αυστηρότητα των ιερέων που είχαν επιβάλλει μεγάλους και Μικρούς φόρους.Κατόπιν,οι κληρικοί έγιναν απαραίτητοι σε κάθε φυσικό συμβάν της ζωής,τη γέννηση,το γάμο,την αρρώστια,το θάνατο.Όλα τα ένστικτα της ζωής χάνουν την αξία τους ,εξ΄αιτίας αυτών των παράσιτων,των κληρικών.

Οι κληρικοί ,σαν αντάλλαγμα της παρουσίας τους,μολύνουν τα φυσικά πράγματα και μόνο η ευλογία χρειάζεται την άρνηση της φύσης.Καθώς η ανυπακοή στο Θεό και στους ιερούς νόμους συνιστά αμαρτία,ο μόνος τρόπος συγχώρεσης από το Θεό,προϋποθέτει την υπακοή στους κληρικούς,αφού μόνο αυτοί μπορούν να "εξαγοράσουν" τα αμαρτήματα.Ψυχολογικά,η αμαρτία είναι απαραίτητη στις κοινωνίες που έχουν οργανώσει οι ιερείς : η συγχώρεση του Θεού σ΄εκείνους που μετανοούν σημαίνει συγχώρεση σ΄εκείνους που θα υπακούσουν στο ιερατείο.


27
Ένα αξεπέραστο μίσος εναντίον της πραγματικότητας και κάθε φυσικής αξίας στάθηκε το πλαστό έδαφος πάνω στο οποίο αναπτύχθηκε ο Χριστιανισμός.Οι Χριστιανοί κράτησαν μόνο τις φράσεις και τις αξίες των ιερέων και αποχωρίστηκαν από τους ίδιους τους εαυτούς τους,από οτιδήποτε ζωντανό υπήρχε ,αποκαλώντας το , "αμαρτία" ή "ανευλάβεια",ώσπου έφτασαν ν΄αρνηθούν τελείως τους εαυτούς τους και την πραγματικότητα,ακόμα κι΄αυτού του "εκλεκτού λαού" του εβραϊσμού.Το μικρό κίνημα εξέγερσης του Ιησού του Ναζωραίου δεν ήταν παρά η επανάληψη του εβραϊκού ενστίκτου ή αλλιώς ,του ενστίκτου των ιερέων και ακόμα μια άλλη μορφή ύπαρξης περισσότερο καθυστερημένης και λιγότερο αληθινής,έτσι στην πραγματικότητα ο χριστιανισμός είναι αρνητής της ίδιας της εκκλησίας.Ειλικρινά,το κίνημα του οποίου αρχηγός θεωρήθηκε,δεν ξέρω γιατί,ο Ιησούς ,φαίνεται να είχε στραφεί εναντίον της Εβραϊκής εκκλησίας,εναντίον του Ισραηλινού ιερατείου,της κάστας και των διαφορών των τάξεων.

Αυτό φανερώνει έλλειψη πίστης στον "ανώτερο άνθρωπο",και αυτό έθιξε την ιεραρχία ,η οποία ήταν το πλωτό μέσο για την "αντικρινή θάλασσα" του λαού και η τελευταία του ευκαιρία για επιβίωση.Έτσι,αυτή η επίθεση χτυπούσε τα βαθύτερα ένστικτα ενός μοναδικού λαού.Ο Ιησούς λοιπόν, που δεν ήταν παρά ένας αναρχικός άγιος που ξεσήκωσε κάθε ταπεινό και αμαρτωλό( ας πούμε τους Τσαντάλα του Εβραϊσμού ) εναντίον της εξουσίας,θα μπορούσε να θεωρηθεί ένας πραγματικός πολιτικός εγκληματίας,σ΄ένα χώρο χωρίς πολιτική.Να γιατί κατέληξε στο σταυρό.Δεν εξετάζει κανείς,αν πέθανε για τα δικά του αμαρτήματα και όχι για εκείνα των άλλων.


28
Αυτή η αντίφαση προκαλείται από τη συνείδηση ή είναι ένα απλό φαινόμενο ; Τώρα,μπαίνουμε στην Ψυχολογία του Σωτήρα.Προσωπικά,βιβλία τύπου των Ευαγγελίων,τα διαβάζω πολύ δύσκολα και δεν ξεχνώ ,πως αυτές οι δυσκολίες έδωσαν στο γερμανικό πνεύμα αξεπέραστες νίκες.Κι΄εγώ ο ίδιος,όταν ήμουν είκοσι ετών,δεν είχα τη σημερινή σοβαρότητα,ώστε ν΄αποφύγω τους ραφιναρισμένους φιλόσοφους σαν τον Στράους.Αδιαφορώ πλέον για τα αποτελέσματα της παράδοσης.Άλλωστε,οι θρύλοι των Αγίων δεν μπορούν να ονομαστούν "παράδοση".Πρόκειται για ιστορίες με περίεργη φιλολογία,στην οποία αν εφαρμόσουμε την επιστήμη,θα είναι καταδικασμένες.


29
Με απασχολεί η ψυχολογία του "σωτήρα".Μοιάζει ακρωτηριασμένος,μέσα στο ευαγγέλιο.γεμάτος με ξένα χαρακτηριστικά.Δεν είναι οι αλήθειες που είπε,ούτε ο τρόπος με τον οποίο θανατώθηκε,αλλά οι θρύλοι που διέσωσαν το πρόσωπο του,όπως συνέβηκε με τον Φραγκίσκο της Ασίζης.Ωστόσο ας δούμε αν διασώθηκε :

Όλες οι απόπειρες που έγιναν για να τον αποκαλύψουμε ,ακόμα και στο ευαγγέλιο,μου δίνουν την εντύπωση μια μεγάλης επιπολαιότητας.Ας πάρουμε τον Ρενάν,τούτο το νευρόσπαστο της ψυχολογίας,που ανέπτυξε την ιδέα του πνεύματος και την ιδέα του ήρωα.Αλλά,η ιδέα του ήρωα αντιτίθεται στο ευαγγέλιο,αφού αν κινηθείς με το ένστικτο,αντιτίθεσαι στην πάλη και στον αγώνα.Έτσι,η αδυναμία για αντίσταση,γίνεται ηθική.Να λοιπόν που μέσα από την προτροπή για μη αντίσταση στο κακό,του ευαγγελίου,γίνεται ευδαιμονία και γλυκύτητα,γίνεται ανικανότητα για μίσος.Δεν υπόσχονται την αιώνια ζωή,υπάρχει εκεί,μέσα στον εαυτό σας,μέσα στον έρωτα και την αγάπη.

Όλοι είναι παιδιά του Θεού,όλοι είναι ίσοι με τους άλλους και ο Ιησούς δεν προεξόφλησε τίποτα για τον ίδιο.Είναι παρανόηση να θεωρήσουμε τον Ιησού ήρωα,ακόμα και πνεύμα,γιατί η αντίληψη που έχουμε για το πνεύμα δεν έχει θέση στον κόσμο του Ιησού.Η αυστηρή γλώσσα του ψυχολόγου θα έδινε άλλη έννοια,πιο καθοριστική και θα βλέπαμε ότι υπάρχει μια έχθρα κατά της πραγματικότητας,μια φυγή και μια αποστροφή στο χρόνο και στο διάστημα,σε ό,τι είναι στερεό,καμιά πραγματικότητα δεν συγκινεί πια, παρά ο αιώνιος κόσμου του Θεού,που "βασιλεύει μέσα μας".

...συνεχίζεται