Εμφάνιση ενός μόνο μηνύματος
  #117  
Παλιά 16-04-06, 20:45
Παθοκτόνος Ο χρήστης Παθοκτόνος δεν είναι συνδεδεμένος
Senior Member
 
Εγγραφή: 14-11-2005
Περιοχή: Θεσσαλονίκη
Μηνύματα: 452
Smile There is no much to say...

Παράθεση:
Οι δικές μου πληροφορίες λένε πως οι Αρμένιοι εισβάλουν στο χώρο κρατώντας ένα μαντήλι, το οποίο μετά από λίγα λεπτά αυτοαναφλέγεται!
Ωραία,έχετε ρωτήσει κανέναν που πήγε στον Πανάγιο Τάφο κατά την Ανάστασι;..Διότι οι άπειροι που πήγαν λένε τελείως άλλα πράγματα...
Παράθεση:
Πώς γίνεται αυτό; Προφανώς, στην άκρη του μαντηλιού υπάρχει ένα υγρό που με το στριφογύρισμα που του κάνουν στεγνώνει και αυτοαναφλέγεται.
Το υγρό αυτό αποτελείται από φώσφορο και κάποιο διαλύτη που δίνει χρονομετάθεση στην αυτοανάφλεξη, δηλαδή προκαλεί το φαινόμενο μετά από μερικά λεπτά. Έτσι περιγράφει ο Καλόπουλος ότι επιτυγχάνετε.
Αν έχετε αποδείξει ότι δε συμβαίνει αυτό, μπορείτε να μας αφήσετε τουλάχιστον να αμφισβητούμε ότι πρόκειται για θαύμα.
Πραγματικά,υπήρξαν μεγάλοι αμφισβητίες στην Ιστορία,όπως ο Ρενάν,ο Μπακούνιν(θεωρητικός του αναρχισμού)κ.α.,αλλά με αυτά που υποστηρίζει ο in κ.Καλόπουλος δεν τον βλέπω μετά λύπης μου να καταλέγεται εκ του Ιστορικού του Μέλλοντος σε αυτούς.Διότι το "φαινόμενο" που συμβαίνει έίναι τελείως άσχετο με αυτό που περιγράφετε...Άλλωστε ο Πατριάρχης ελέγχεται,όπως είναι γνωστό,πριν να εισέλθει στον Πανάγιο Τάφο.Σημειωτέον,πως όσοι έχουν πάει στα Ιεροσόλυμα,γνωρίζουν πολύ καλά πως υπάρχουν πολλά-πολλά ακόμη φαινόμενα και ακροάματα(επιστημονικά...παράδοξα)τα οποία συμβαίνουν,ακούγονται κ.λπ.στους χώρους όπου το σώμα του Υιού και Λόγου του Θεού κινήθηκε κατά την περίοδο της σαρκώσεώς Του...Έχετε υπ'όψιν καθ'όλου περί ποίων φαινομένων ομιλούμε;.. Αυτά δεν μας τα λέγουν οι διάφοροι...νεοδιαφωτισταί,καθώς φαίνεται...Παρ'όλ'αυτά,δεν μπορώ να σας πείσω "με το στανιό".Άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου γαρ...
__________________
"Βουβές ψυχές,θλιμμένες!Και τ'απόβραδο/
Προσμένουν το Χριστό μας από πέρα.....

.....Κ'εκείνος έρχεται...../
με τ'άγιο φως αχνόφεγγο στεφάνι του/
.....με τα θεικά,χαμηλωμένα μάτια....../

του κάμπου τα στρουθιά και τα πετούμενα......
άμα τον δούνε χαμηλώνουν πρόσχαρα......

Και σκύβει στις ψυχές που τον προσμένουν/
Σιγά...
πονετικά"

Από: "Εσπερινός" του Λάμπρου Πορφύρα(1894-1932), "Πας ο επί γης και υπό γην χρυσός αρετής ουκ αντάξιος"-Πλάτων
Απάντηση με παράθεση