Τελικά είδα τη ταινία νωρίς χθες βράδυ...
Προσπάθησα να τη καταλάβω, να βρω κάτι να με εξιτάρει κάτι που περίμενα...
Πρώτη φορά μετά από μια ταινία αισθάνθηκα κενός .
Σκέφτηκα να τη ξαναδώ μήπως έφταιγα εγώ, αλλά δε κατόρθωσα να συγκεντρώσω την απαιτούμενη διάθεση , δε μου έκανε ούτε ένα «κλικ» .
Ανιαρή, αν και το θέμα προσφέρονταν για πλοκή και συμπεράσματα έμεινα τελικά αδιάφορος .
Αν μ άρεσε να βαθμολογώ θα έβαζα σίγουρα μικρό βαθμό .
Σκέφτηκα ότι τη λέξη STAY, είναι καλύτερα να την ακούς ,παρά να τη βλέπεις . τελικά Σηκώθηκα έβγαλα σχεδόν νευριασμένος το dvd και το αντικατέστησα με μια συλλογή του David Bowie , ήξερα που βρισκόταν αυτό που έψαχνα ,πάτησα το play ,έβαλα κάτι στο ποτήρι για να με βοηθήσει και χίλιες εικόνες εγκλώβισαν το μυαλό μου εκεί που έπρεπε ...το κινητό απέναντι μου με κοίταγε σα χαζό , σκέφτηκα ότι δε πρέπει μα κτυπήσει και να με διακόψει, έτσι κ έγινε ...
Δ.