[Drymonia]

Θεωρώ ότι εδώ πρέπει να παραθέσω ό,τι διάβασα σχετικά με τα Ελευσίνια μυστήρια και τα συμπεράσματα στα οποία έχω οδηγηθεί.

Πηγή και αφορμή ένα βιβλίο που απέκτησα την προηγούμενη βδομάδα "Η μύηση του Διαγόρα στα Ελευσίνια Μυστήρια. Ενας πάπυρος αποκαλύπτει το δρώμενο της μυήσεως." [Εκδ. Ιδεοθέατρον]

Δεν θα σταθώ σε λεπτομέρειες - που κι αυτές χρήζουν συζήτησης - αυτή τη στιγμή, αλλά σε ορισμένες σημαντικές πληροφορίες.
Ένα δυνατό βιβλίο, κατάθεση ψυχής του Διαγόρα που περιγράφει με μεστό τρόπο όλη την μύηση.

Μετά τους καθαρμούς και τα συναφή, οδηγούσαν τους μυούμενους σε μια σπηλιά, που μάλλον είχε δωμάτια και τους άφηναν μόνους. Είχαν το περιθώριο να βγούν από εκεί και να φύγουν χωρίς να πιούν τον κυκεώνα. Αν τον πίναν δεν είχαν καμιά άλλη επιλογή.
Η "εμπειρία" άρχιζε αμέσως μετά την πόση του, άρα λογικά συμπεραίνουμε ότι βοηθούσε καταλυτικά στην είσοδό τους στις πύλες του Αδη/ασυνειδήτου.

Και τώρα αρχίζουν τα ενδιαφέροντα..

Το ταξίδι αυτό φαίνεται σύμφωνα με τα λεγόμενα του Διαγόρα να είναι όχι μόνο προσωπικό αλλά και συλλογικό.
Στην αρχή ο μυούμενος έρχεται αντιμέτωπος με τα τέρατα της ψυχής του.
Έπειτα μπαίνει ο συνοδός του και του λέει να βγάλει όλα του τα ρούχα, καθώς συμβολικά η ψυχή εισέρχεται γυμνή στον Αδη.
Η περιγραφή της χώρας του Αδη είναι πολύ σημαντική, αλλά επί του παρόντος δεν θα σταθώ εδώ.
Έπειτα από περιπλάνηση και δοκιμασίες, ο Διαγόρας βρίσκεται σε ένα μέρος μαζί με όλους τους υπόλοιπους μυούμενους/ψυχές και βλέπουν τα ίδια πράγματα/αποκαλύψεις.
Με άλλα λόγια, όλοι οι μυούμενοι αντιμετωπίζουν την ίδια πάνω κάτω κατάσταση και είναι σαν να βρίσκονται σε κοινό χώρο μαζί με τον ιεροφάντη και τους ιερείς, ενώ στην πραγματικότητα είναι απομονωμένοι σε ξεχωριστά δωμάτια.

Άρα, πού καταλήγω: έτσι όπως το αντιλαμβάνομαι, δεν είναι μόνο ο κυκεώνας και ιδιότητές του - αν δεχτούμε ότι είναι ψυχοτρόπες - που διαμορφώνουν τις εικόνες του ασυνειδήτου. Αν ήταν μόνο αυτό, τότε οι εμπειρίες θα ήταν αυστηρά προσωπικές, σύμφωνα με όσα γνωρίζουμε.
Εδώ όμως έχουμε και το γεγονός όχι μόνο κοινών εμπειριών, αλλά και συλλογικής παρουσίας στην ίδια διάσταση αν το θέλετε.
Άρα παίζει και κάτι άλλο...
Μία ερμηνεία πρέπει να είναι ότι πέρα από τον κυκεώνα, ο χώρος στον οποίο γίνονταν τα Ελευσίνια πρέπει να είχε τέτοιες δυνάμεις. Προφανώς μιλάμε για πύλη που με την κατάλληλη προετοιμασία και σε συγκεκριμένης ημερομηνίες αυτή ανοίγει.
Μια δεύτερη εξήγηση που δίνω [ορμώμενη και από το βιλίο "Ταξίδι του ειρηνικού πολεμιστή" που πριν καιρο σας γνωστοποίησα] είναι και η συμβολή των ιερέων [ιεροφάντη και επόπτων] στην δημιουργία κοινών/ελεγχόμενων εμπειριών. Στο βιβλίο του ειρηνικού πολεμιστή, η σαμάνος πετυχαίνει το ίδιο πράγμα. Πηγαίνει τον Νταν σε τόπο ιερό [πύλη;] στο βουνό και με την δύναμη του νου της τον περνάει σε άλλη διάσταση στην οποία συμμετέχει-βρίσκεται και η ίδια.
Μια τρίτη εξήγηση είναι να συμβαίνουν όλα αυτά μαζί, που είναι και το πιθανότερο.