Παράθεση:
|
Αρχική Δημοσίευση από beetlejuice
Nομιζω οτι η απαντηση του Γιωργου Πηττα με καλυψε απολυτως.
Εφ'οσον ομως πιστευεις οτι ανθρωποι οπως ο Φιλων ειχε "κοινους" τοπους και κοινη σκεψη με την ελληνικοτητα ,ας δουμε λιγο αναλυτικοτερα τι ακριβως πρεσβευε και υστερα ας κρινουμε:
...
Υ.Γ Πληροφοριες για το ποιον του Φιλωνα παρθηκαν απο μελετη του I. Lenzman της Ακαδημιας Επιστημων της ΕΣΣΔ
|
Πρόκειται όμως για απάντηση αθεμελίωτη και σε αντίθεση με τις περισσότερες μελέτες. Πρακτικά εφράζει την συνολική και απόλυτη αντίληψη ότι η Ιουδαϊκή σκέψη είναι από τις διαφορετική και αγεφύρωτη με την Ελληνική. Αυτό δεν συμβιβάζεται ούτε με την ιστορική πραγματικότητα, ούτε με τη «βιβλιογραφία» για το θέμα. Συμβιβάζεται μονάχα με μερικές φωνές που – τουλάχιστον στην Ελλάδα – έχουν περισσότερο «δημαγωγικό» λόγο παρά επιστημονικό.
Βλέπω όμως εκτεταμμένη χρήση "αυθεντιών" που είναι εξειδικευμένα "αντιχριστιανικές" και που δεν εκφράζουν την συνολική άποψη του πράγματος. Η Ακαδημία Επιστημών της ΕΣΣΔ δεν είναι και ότι πιο αξιόπιστο. Έκανε πολεμική ενάντια στο Χριστιανισμό στην προσπάθεια εκείνου του κράτους να εκριζώσει κάθε θρησκευτικότητα (χριστιανική και μη). Επιπλέον δεν έχω μπροστά μου τους τόμους της Εγκυκλοπαίδειας της Α.Ε. της ΕΣΣΔ αλλά επειδή έχω βιβλιογραφία που αντλεί από αυτή υποψιάζομαι ότι τον Φίλωνα τον παρουσιάζει στα γενικότερα πλαίσια της Ελληνορωμαϊκής φιλοσοφίας και όχι ως ένα «απομονωμένο» που προσπάθησε να γεφυρώσει τα αγεφύρωτα.
Να πω εδώ ότι η άποψη για τον Φίλωνα δεν είναι απλά αυτό που πιστεύω αλλά αυτό που είναι σήμερα αποδεκτό από την Ελληνική και διεθνή βιβλιογραφία στο θέμα. Κάθε σχεδόν βιβλίο "Εισαγωγής στη Φιλοσοφία" ή "Ιστορίας της Ελληνικής Φιλοσοφίας" εντάσσει τον Φίλωνα στην Ελληνική φιλοσοφία, Ελληνορωμαίκή ή και Ιουδαιο-Ελληνική φιλοσοφία. Να το αλλάξουμε; Γιατί όχι, να το αλλάξουμε. Όχι όμως έτσι με «δογματικές» θέσεις που βασίζονται σε προσωπικές ερμηνείες και κυρίως, όχι αγνοώντας τις ως τώρα θέσεις: Δηλαδή για να αλλάξουμε κάτι θα πρέπει να εξηγήσουμε το γιατί με όρους μη-δογματικούς.
Φυσικά υπάρχει όριο. Που είναι η διαχωριστική γραμμή; Για παράδειγμα ο Παύλος ενώ θεωρείται στη βιβλιογραφία να έχει "Ελληνική παιδεία" δεν θεωρείται στο ρεύμα της Ελληνικής φιλοσοφίας, αντίθετα με τον Φίλωνα (να και οι δύο έγραψαν σε αττικίζουσα Ελληνική).
Θα μου πεις, τι πιπιλίζω το «βιβλιογραφία» τόσο πολύ;
Για να κάνουμε ψύχραιμη κουβέντα (αν αυτό είναι το ζητούμενο) χρειαζόμαστε μια κοινή βάση και αυτή είναι καλώς ή κακώς η τρέχουσα επικρατούσα άποψη που ναι μεν δεν είναι ιερή και απαραβίαστη (όπως ούτε και ο Πλάτωνας είναι) αλλά για να απομακρυνθούμε από αυτή χρειάζεται αιτιολόγηση. (Εκτός κι αν θεωρούμε ότι όλοι αυτοί που μελετούν το θέμα εδώ και 300 χρόνια ελεύθερης σκέψης στους χώρους μάθησης, είναι ανόητοι, ή κάτι άλλο πιο συνομωσιολογικό, οπότε και χάνεται κάθε κοινή βάση…)
ΥΓ. Εννοείται ότι αν αρχίσουμε να «παίρνουμε» επιμέρους τα όσα «πρέσβευε» ο κάθε φιλόσοφος, με έμφαση στις ακρότητες δεν θα βγάλουμε άκρη. Δηλαδή να κρίνω τη φιλοσοφία του Πλάτωνα από το ότι επιχείρησε να κάψει όλα τα βιβλία του Δημόκριτου για να τα εξαφανίσει από γη; (Αφού είχε πρώτα αγοράσει όλα τα αντίτυπα στην Αττική! - πηγές: Αριστόξενος & απόσπασμα Διογένη Λεάρτιου από πάπυρο του Οξύρυγχου)