Παράθεση:
|
Αρχική Δημοσίευση από lifo
Από την φρικτή πραγματικότητα όπως λέγετε παραπάνω γίνονται χαζά και ονειροπαρμένα. Τα βλέπεις να τρέχουν στους δρόμους με τις στολές του <<μικρού μάγου>>...... Εδώ είναι η πόρωση των παιδιών. Και μετά μιλάμε για την κοινωνία...
|
Αλήθεια ποιο το κακό με το να ασχολείται κάποιος συγγραφέας με το θαυμαστό κόσμο των παιδιών; Από πότε η μαγεία και τα ξόρκια είναι ιδιοκτησία των μεγάλων; Άσε που προσωπικά διαφωνώ με το ότι τα βιβλία του Harry Potter είναι για παιδιά (και μόνο). Καλύτερα να τριγυρνά το παιδί μου με ένα σκουπόξυλο στις αποκριές παρά με το όπλο του Jack Noris... Καλύτερα να ονειρεύεται πως μπορεί να πετάξει παρά πως μπορεί με μια μπουνιά να σωριάσει νεκρό τον ασιάτη εχθρό του... Καλύτερα να διαβάζει για κένταυρους, αετούς, φοίνικες, μανδραγόρες, παρά να βλέπει το μυρμήγκι που κουβαλάει το φαγητό του το καλοκαίρι και να το πατάει όλο μίσος...
Εντάξει, ξέρω πως δεν είναι όλα έτσι, όμως αν πρέπει να διαλέξω ανάμεσα στη φαντασία και την "πραγματικότητα", νομίζω πως προτιμώ το παιδί μου να είναι ονειροπόλο... και να σχεδιάζει εναλλακτικούς κόσμους στο κεφάλι του.
Παράθεση:
|
Αρχική Δημοσίευση από lifo
Η Rowling έχει ακουστεί πως πήρε και κάτι παγανιστικά. Δεν είναι κακό αυτό. Μόνο που με τα έργα αυτά εξεφτιλίζεται ο αποκρυφισμός. Και άλλοι φτιάξαν μυθολογίες και μάλιστα με πολύ καλούς συμβολισμούς (Tolkien, Lovecraft).αλλά ok. Και είχαν και κάτι πιο σοβαρό να πουν.
|
Στο περί ποιότητας Tolkien και Lovecraft δεν θα διαφωνήσω, αλλά ως προς τη διαχείρηση διάφορων παγανιστικών στοιχείων κ.ά. έχω να πω πως η Rowling έκανε αξιοπρεπέστατη δουλειά, μελάτησε καλά τα βιβλία της, έψαξε καλά τους συμβολισμούς, διατήρησε υψηλά τα στάνταρ του αποκρυφισμού. Χειρίστηκε με μαεστρία κάθε στοιχείο που είχε στη διάθεσή της και -όχι μόνο εγώ αλλά- εκατομμύρια αναγνώστες και θεατές στον κόσμο είναι ευχαριστημένοι από το αποτέλεσμα.