Ειναι κριμα φιλε πλανητη που ο συγγραφεας περιοριζεται στο να θεολογει για ενα τοσο σημαντικο ιστορικο ζητημα.Η πρωτη κιολας προταση του αρθρου με εβαλε σε σκεψεις: "Το θεμα της ιστορικης υπαρξης του Ιησου απο τη Ναζαρετ (
λες και η πολη Ναζαρετ υπηρξε ποτε! 
) εχει λυθει απο τους ιστορικους εδω και πολλα χρονια".
Πριν συνεχισω, φευγω καρφι στο laptop και βαζω το ονομα του συγγραφεα στο Google. Βρισκω αναμεσα στα αλλα ενα βιογραφικο του
εδω (κατω κατω) και καταλαβαινω με τι εχω να κανω!
Το αρθρο μπαλανταρει σε 4 επιπεδα:
1) Σε χιλιοειπωμενες και χιλιοκαταρριπτομενες (ως πλαστες) αναφορες που γινονται απο εβραιους ή ρωμαιους ιστορικους. (μια ματια στο κλειδωμενο τοπικ του φορουμ θα σε πεισει).
2) Χρησιμοποιηση μεταγενεστερων αναφορων προς τον Ιησου, πολυ μετα τη γεννηση και εδραιοποιηση του μυθου του. Χρησιμοποιει για παραδειγμα το λογο του Κελσου, ο οποιος κανει σκληρη θεολογικη κριτικη πανω στο ιδεολογημα χριστιανισμος το 180 μ.α.χ.χ και απο τη στιγμη που αναφερει τον Ιησου (ενδιαφεορομενος αποκλειστικα για την κριτικη στα κατα τα ευαγγελια λεγομενα του), υποστηριζει πως αποτελει ιστορικη παραδοχη της υπαρξης του!
3) Χρησιμοποιηση λογων θεολογων ή χριστιανων ακαδημαϊκων απο το μεσαιωνα και εξης (βλ. "Οι νικητες γραφουν την ιστορια"), με σκοπο να στηριξει την "αδιαμφησβητητη" ιστορικη υπαρξη του Ιησου. Για τους δεκαδες αμφισβητιες (αρκετοι απο τους οποιους γνωστοτατοι) μεσα στο χρονο, ουτε λογος φυσικα.
4) Θεολογια και σκληρος προσυλητισμος. Κυρηγμα σε απευθειας συνδεση με την εκκλησια!
Μετανιωσα που αφιερωσα το χρονο μου (sorry κιολας
).
Πιο ενδιαφεροντα πραγματα (και απο τη μια και απο την αλλη πλευρα) συναντησα εδω στο φορουμ.