[Jonathan Bright]

Καταρχήν, το φαινόμενο της "παράλυσης" κατά τη διάρκεια του βαθύτερου ύπνου, αλλά και των υπναγωγικών/υπνοπομπικών σταδίων (πριν και μετά την κατάδυση σε βαθύτερα στάδια ύπνου) έχει μελετηθεί φυσιολογικά και έχει εντοπιστεί το σημείο του εγκεφάλου που δίνει αυτήν την εντολή. Η ερμηνεία που αυτή τη στιγμή γίνεται αποδεκτή, είναι πως πρόκειται για κανονική λειτουργία του οργανισμού, με σκοπό την αποφυγή αυτοτραυματισμού, που θα μπορούσε να προκληθεί από την συμμετοχή του μυικού συστήματος και των άκρων, στα όνειρα, τη στιγμή που βρισκόμαστε σε φάση REM και ονειρευόμαστε.
Ενώ κατά κανόνα, το σήμα δίνεται κατά την μετάπτωση σε βαθύτερα υπνικά στάδια και διαρκεί όσο βρισκόμαστε στην REM φάση, (οπότε συμβαίνει χωρίς να το αντιλαμβανόμαστε), κάποιες φορές, είτε επειδή η REM-ονειρική φάση εμφανίζεται σε νωρίτερα στάδια όπου έχουμε ακόμα τον έλεγχο της συνείδησης (κάτι που θυμίζει την περίπτωση που περιγράφεις), είτε εξ' αιτίας κάποιας δυσλειτουργείας που κάνει την εντολή να παρατείνεται και μετά την έξοδο από την REM φάση, η παράλυση γίνεται αντιληπτή και σύμφωνα με την άποψη της Ψυχολογίας/ Ψυχιατρικής, το σοκ που συνήθως αυτό προκαλεί, μερικές φορές δημιουργεί "παραισθήσεις"...
Αν και υπάρχουν ορισμένα κενά, συμφωνώ στο πρώτο μέρος της παραπάνω θεώρησης, στο φυσιολογικό μέρος της λειτουργίας του οργανισμού. Ωστόσο δεν πιστεύω ότι η εντολή αδρανοποίησης του οργανισμού έχει τέτοιο καθολικό χαρακτήρα, που ο άνθρωπος δεν μπορεί ανά πάσα στιγμή να την ανακαλέσει συνειδητά. Και μέσα από την έρευνά μου έχω καταλήξει στο συμπέρασμα ότι οι "δυσλειτουργίες" που αναφέρονται (και που σε καμία περίπτωση δεν εξηγούνται επαρκώς), τις περισσότερες φορές προκαλούνται από την Σκιά, που με πολύ απλά λόγια, εισβάλλει ΜΕΣΑ στον άνθρωπο, και αναλαμβάνει τον έλεγχο του κέντρου που δίνει την εντολή της παράλυσης...

Επειδή ο ψυχολογικός παράγοντας έχει μεγάλη σημασία, στην περίπτωση που περιγράφεις, δεν είναι εύκολο να πει κανείς μέχρι ποιο σημείο αυτό που σου συμβαίνει είναι φυσιολογικό και από ποιο σημείο και πέρα είναι αποτέλεσμα "άλλης" παρέμβασης.
Ωστόσο, σύμφωνα με την επικρατούσα επιστημονική προσέγγιση, η υπνική παράλυση δεν προκαλείται εξ' αιτίας κάποιου συνειδητού, ή υποσυνείδητου φόβου (σύμφωνα με αυτήν την άποψη, ο φόβος είναι αποτέλεσμα αυτής) και ούτε συνηθίζει να "μεταβιβάζεται" σαν ιός, στον χώρο, από το ένα άτομο (τον φίλο σου), στο άλλο...
Αντίθετα, η προβολή συναισθημάτων φόβου, μελαγχολίας, ή κάθε μορφής εσωτερικής σύγκρουσης, μαγνητίζει την Σκιά...
Προσπάθησε να είσαι ήρεμη και να ελέγχεις την ένταση τέτοιων συναισθημάτων.
Το να δεχτείς πως ένας αόρατος εισβολέας σαν την Σκιά κυκλοφορεί ανενόχλητος ανάμεσά μας, δεν θα πρεπε να σε κάνει να φοβάσαι περισσότερο, γιατί η γνώση απλά βελτιώνει τη θέση σου, απέναντί της...
Και οι ιοί κυκλοφορούν αόρατοι ανάμεσά μας, και αυτοί μας επιτίθονται, καταλύουν τις άμυνες του οργανισμού, εισβάλλουν μέσα μας και διαβάλλουν την υγεία μας, αλλά δεν πανικοβαλλόμαστε επειδή το ξέρουμε. Εκτός από περιπτώσεις υστερίας, βέβαια, όπως αυτή που βλέπουμε τώρα, με τον "ιό των πουλερικών". Κι αυτό πάλι επειδή οι επιστήμονες μας λένε πως ο συγκεκριμένος ιός, παραμένει ακόμα εντελώς άγνωστος για τον άνθρωπο...
Η Σκιά, αντίθετα, (που επειδή οι επιθέσεις της γίνονται σουρρεαλιστικά αντιληπτές, από πολλούς αντιμετωπίζεται ως πλάσμα της φαντασίας, ενώ ουσιαστικά απλά εκδηλώνει την ίδια παρασιτική συμπεριφορά), είναι ο "γνωστός άγνωστος"... Γι' αυτό και θεωρώ σημαντική την έρευνα που κάνω, προσπαθώντας να ρίξω πάνω της φως...