Παράθεση:
|
Αρχική Δημοσίευση από cHrIsToS1
Οταν αποκαλεισαι μια απο της ''αρχαιοτερες'' τοτε λαμβανεις τα συν και τα πλην της δρασης σου απο ολα αυτα τα αρχαια χρονια.
Οταν αναφερεται για παραδειγμα οτι κατα το 1382 (παραδειγμα ξανα λεω, μη εχων ισχυ) ο τεκτονισμος ειχε πολιτικη δραση, δεν δικαιουστε να μας λετε, οπως πολλες φορες εχει γινει οτι τοτε ηταν αλλιως και η τωρα μιλαμε για το συγχρονο τεκτονισμο τον υπο αντερσον κτλ κτλ.
Πρεπει να υπαρχει μια αφετηρια και οχι αυτη να αλλαζει κατα το δοκουν.Οταν αναφερεται ο τεκτονισμος σαν ''αρχαιος'' αυτη η αφετηρια πηγαινει πολυ πισω.Συμφωνειτε;
και μια απορια για την ουσια που το μακροσκελες κειμενο δεν μπορω να πω οτι προσεφερε καμια....
Κατα τον τεκτονισμο η ηθικη διδασκεται;
|
Η αλήθεια είναι ότι ο τεκτονισμός ΟΥΔΕΠΟΤΕ είχε πολιτική δράση, όμως, καθώς προσπαθεί και υπενθυμίζει συνεχώς τα καθήκοντα του τέκτονα, μέσα στα οποία βασικό είναι το καθήκον του τέκτονα για κοινωνική προσφορά, με τον τρόπο αυτό οφείλουμε να παραδεχθούμε ότι έμμεσα προωθεί τον με κοινωνικές ευαισθησίες τέκτονα, στην ανάληψη ενεργού κοινωνικού ρόλου, κάτι που επιτελείται σε μεγάλο βαθμό μέσα από πολιτική δράση. Φυσικά ο τεκτονισμός ΔΕΝ είναι σχολή πολιτικών επιστημών, οπότε η πλειοψηφία των τεκτόνων δεν επιλέγει την ενασχόλιση με τα πολιτικά, βέβαια -ο συνειδητοποιημένος τέκτων- βρίσκει πολλούς τρόπους δράσης με σκοπό την κοινωνική υπηρεσία και ανθρωπιστική προσφορά.
Δυστυχώς, όπως έχω αναφέρει και σε προηγούμενες παραθέσεις, ο σημερινός τεκτονισμός υπολείπεται πολύ του τεκτονισμού του 18ου και 19ου αίώνα σε τομείς κοινωνικής προσφοράς, ανθρωπιστικών δράσεων και ενεργών πατριωτικών πολιτικών στάσεων. Για παράδειγμα κοίτα το
http://www.amra.gr/forum/index.php/topic,997.0.html και την απαράδεκτη σημερινή στάση των αυτοαποκαλούμενων "κανονικών και αποδεκτών" τεκτόνων.
Για το θέμα της "αρχαιότητας" του τεκτονισμού, παραπέμπω στο άρθρο της τοποθεσίας
http://www.amra.gr/forum/index.php/topic,214.0.html ...
Στο ερώτημα αν η ηθική διδάσκεται, ο τεκτονισμός απαντά ότι, "η ηθική ως ο παγκόσμιος φυσικός νόμος που διέπει όλα τα λογικά και ελεύθερα όντα", προσεγγίζεται και γίνεται αντιληπτός από τον συνειδητό άνθρωπο. Με την έννοια αυτήν, δεν διδάσκεται, αλλά αυτή η ίδια η ηθική "διδάσκει τα καθήκοντα και την δικαιολογημένη χρήση των δικαιωμάτων του ανθρώπου".