[Μιχάλης]

Αρχική Δημοσίευση από Solon Aimonas Eautou

Ως προς την τοποθέτηση του Μιχάλη τώρα, θα του ζητήσω να προχωρήσει λίγο περισσότερο και να εξελίξει την κριτική του σε μία πιο δημιουργική τοποθέτηση.
Κατ' αρχήν, θα ήθελα πραγματικά να γνωρίζω αν οι συνδέσεις που αναφέρεις προκύπτουν από προσωπική απλά παρατήρηση και θεωρητική σύνδεση ή στηρίζονται σε παλαιότερες επιστημονικές έρευνες ή έστω σε σχετικά άρθρα επιστημονικών περιοδικών (συγγνώμη για την επιμονή μου, αλλά το εν λόγω θέμα έως ένα μεγάλο βαθμό χρίζει επιστημονικής προσέγγισης και εξαρχής ήταν εξαιρετικά δύσκολο να ξεχωρίσω προσωπικές θεωρίες από ερευνητικά αποτελέσματα).

Καταρχήν, σαφώς και η τοποθέτησή μου ήταν δημιουργική, δεδομένου ότι σας ανέλυσα τους λόγους για τους οποίους η σύνδεση του δαιμονισμού με τη νόσο-σύνδρομο Τουρέτ μου μοιάζει κάπως άστοχη και αυτό αποτελεί μια προσωπική μου θέση, η οποία, παρεπιμπτόντως, δεν περιέχει ίχνος μομφής κατά του άρθρου ή του συγγραφέα του, ο οποίος κάνει τη δουλειά του όσο καλά μπορεί και όσο του επιτρέπουν οι γνώσεις του.
Ο τομέας μου, όπως ξέρετε μερικοί, δεν είναι η Ψυχιατρική ούτε η Ψυχολογία, ωστόσο διαθέτω αρκετές γνώσεις περί ιατρικής, ικανές στο να με καθιστούν γνώστη αρκετών ιατρικών καταστάσεων, άσχετων βέβαια με τη βασική μου εξειδίκευση αλλά αρκετών ώστε να έχω προσωπική άποψη.
Δεν διαθέτω αναφορές σε επιστημονικά άρθρα και περιοδικά σχετικά με την επιστημονική τεκμηρίωση του Δαιμονισμού, ωστόσο διαθέτω τις γνώσεις μου και την όποια εμπειρία μου από το φαινόμενο, μαζί με τις ενστάσεις που σας ανέφερα παραπάνω. Τα ονόματα των συνδρόμων τα οποία αναφέρω, δεν μου είναι διαθέσιμα λόγω του ότι τα περισσότερα συγγράμματά μου, ελλείψει χώρου, είναι τοποθετημένα σε κούτες και μου είναι δύσκολο να τα βρω. Εάν ωστόσο θεωρείτε πως αυτό θα σας βοηθήσει στην έρευνα, τότε θα κάνω τον κόπο και θα τα βρω για να σας τα παραθέσω. Τα σύνδρομα αυτά που αναφέρω, δεν γνωρίζω εάν έχουν συνδεθεί από επιστήμονες με τον Δαιμονισμό, πιθανά να έχουν συνδεθεί, πιθανά όχι. Οι θέσεις που εξέφρασα είναι προσωπικές και απορρέουν αφενός από τις όποιες ιατρικές μου γνώσεις, αφετέρου από τις όποιες εμπειρίες και παρατηρήσεις περιπτώσεων που έχουν αποδοθεί, λανθασμένα ή μη, σε δαιμονισμό.
Σας επεσήμανα μάλιστα το γεγονός της αυτοσωμικής κληρονομικότητας του συνδρόμου Τουρέτ, πάνω στο οποίο θα βγάζαμε σημαντικά συμπεράσματα, εάν γνωρίζαμε τη δράση του γονιδίου, τον τρόπο δηλαδή με τον οποίο κληρονομείται. Πρόκειται, με άλλα λόγια περί επικρατούς ή υπολειπόμενου γονιδίου; Μήπως υπάρχει σχέση ισοεπικράτησης ή κάποιου άλλου είδους κληρονομικότητα; Αυτά είναι σημαντικά ερωτήματα που χρειάζονται απάντηση.
Η πλειοψηφία της επιστημονικής κοινότητας, εξ όσων γνωρίζω, προσανατολίζεται προς την ψυχιατρική ερμηνεία του φαινομένου αλλά αυτό και πάλι είναι γενικό, δεδομένου ότι ψυχιατρικές καταστάσεις μπορούν να οφείλονται σε μεταβολικά σύνδρομα, δύο από τα οποία σας ανέφερα στην προηγούμενη τοποθέτησή μου, τα οποία σαφώς και παρουσιάζουν χαρακτηριστικά που θα μπορούσαν να έχουν αποδοθεί σε δαιμονισμό (βλέπε αυτοακρωτηριασμούς).
Εντέλει, η ένστασή μου έχει να κάνει με το ότι προσωπικά πιστεύω ότι ο Δαιμονισμός, όσο μπορεί να έχει επιστημονική τεκμηρίωση προς το παρόν, δεν δύναται να συσχετιστεί με ένα και μόνο σύνδρομο. Η ΅εμμονή΅σας σχετικά με τη στοιχειοθέτηση εκ μέρους μου πάνω σε παλιότερες ανακοινώσεις επιστημονικών περιοδικών είναι μεν κατανοητή ένεκα της έρευνας αλλά και η προσωπική παρατήρηση και οι όποιες ενστάσεις προκύπτουν απέναντι σε δημοσιευμένες έρευνες έχουν τη δική τους αξία και θέση στο επιστημονικό έργο. Κατανοείτε, φαντάζομαι, ότι δεν σημαίνει πως, επειδή κάτι προτείνεται από κάποιους στην κοινότητα, αυτό γίνεται και αποδεκτό. Κατά τα άλλα συγχαρητήρια για το άρθρο σας.
Αγαπητέ Celeborn, γνωρίζω τις Εσωτερικές ερμηνείες του φαινομένου αλλά ο προσανατολισμός του άρθρου που συζητάμε είναι επιστημονικός, οπότε καλό θα ήταν η συζήτησή μας να κινηθεί προς αυτή την κατεύθυνση, προκειμένου να μη δημιουργηθεί μπέρδεμα.