Εμφάνιση ενός μόνο μηνύματος
  #488  
Παλιά 01-01-17, 19:52
cHrIsToS8 Ο χρήστης cHrIsToS8 δεν είναι συνδεδεμένος
Senior Member
 
Εγγραφή: 25-08-2013
Μηνύματα: 367
Προεπιλογή

Παράθεση:
Αρχική Δημοσίευση από cHrIsToS1 Εμφάνιση μηνυμάτων
Βαζω λιγο σκοταδι, και λιγακι βροχη
για να σου φτιαξω μια παραξενη αρχη και να σε ξεμακρυνω λιγο από τις σκεψεις σου
που ετσι και αλλιως ξεσυμεριζεται το κεφι σου
σε παω σε δρομο μικρο σε σοκακι παλιο
σε ένα αιωνια φωτισμενο από το κρασι καπηλειο,
μερος κακοφημο ακομα και για το στοχασμο μου,
ουτε και ο φοβος δεν με θελει στο ονειρο μου
εδώ λοιπον θα μοιραστω μια ιστορια
μαζι σου
που είναι σαν να συνεβει χθες
και ορκισου
αν σε πειραξει τοσο που ντραπεις,
πουθενα να μην την πεις.

-Καλως ηρθες ξενε στο τοπο μου
αραξε διπλα να σου βαλω ένα κρασι να πιεις,
συγχωρησε με λιγακι για τον τροπο μου
μα με βρηκες στην αγκαλια της ντροπης
ξεμεινα μονος μου παρε και κατσε οπου θες
κουρασμενο σε βλεπω πρεπει καιρο να γυριζεις,
ομως μεσα στην ζαλαδα μου και πισω από τις σκιες σαν να μου φαινεται πως κατι μου θυμιζεις

-Γεια σου και εσενα ελειπα χρονια ημουνα καπου μακρυα
με εφεραν πισω δυνατες φωνες
και κατι τυψεις που ειπαν πως εδώ κοντα εχω γεννηθει και εχω πεθανει δυο χιλιαδες φορες

-Ω! να τα μας καλα ειπα οταν σε ειδα πως σιγουρα παραξενα θα πρεπει να μιλας
από αλλον κοσμο εχεις απανω σου εχεις σφραγιδα
αυτά τα αγκαθια στο κεφαλι και τα ρουχα που φορας

-Καποτε καποιοι μου το φορεσαν για στεμα
και με χλευαζανε μεγαλο βασιλια
ακομα τρεχει από τοτε φρεσκο αιμα σε αυτά που ανεβηκαν του θρονου τα σκαλια
γι αυτό με βλεπεις μεσα στις σκιες
σαν να φοβαμαι και να θελω να γλιτωσω
μια προσευχη σε ένα περβολι με ελιες δεν με αφησανε ποτε να την τελειωσω

-Και όμως μυριζεις ουρανο και χωματα και αυτην την ομορφη δροσια την σιωπης

-Είναι που με εφεραν εδω αλλοκοτα μαλωματα
ακου λοιπον τι θα τους πεις
Αφου φωναζουν ολοι αυτοι
και αφου σκοτωνουν στο ονομα μου
πες αναβαλλεται η γιορτη παω να ξαπλωσω στα καρφια μου,
πες τους ο χρονος πως τρελαθηκε δεν κανει σταση Γολγοθα
πες ο παραξενος πως χαθηκε
και εφυγε οριστικα

-Μπερδεμενα μου τα λες αλλα γουσταρω
πρεπει να σπουδασες την τεχνη του μυαλου
ή σαν και με εμενα όταν με πιανει και σαλταρω
και πινω εδώ
με πιανει αλλου

-Γι αυτο και εγω ηρθα εδώ και σε διαλεξα πιωμενο
για να μπορεσεις την αληθεια να τους πεις
κατω από το φως το μετωπο εχεις ιδρωμενο
μα το προσεχεις καθαρο δεν θα ντραπεις
οι αλλοι παιξανε μαζι μου στους αιωνες
αυτοκρατορα με χρισανε με καναν στρατηγο
τα απλα μου λογια τα σκορπισαν σαν κανονες
και δεν ηξερα
τιποτα εγω

-Που με βρηκες εδώ κατω τι με θες
το μυαλο μου δεν σαλευει από κουνια
σαν να γεννηθηκα μου φαινεται χθες
ενώ εξω υπαρχουνε εξυπνοι μιλουνια

-Αυτους τους ειδα
τους ακουσα
τους νιωθει το πετσι μου
προτιμω τα καρφια που με κρατανε στον σταυρο
αυτοι πουλησαν ακριβα την γεννηση μου
αυτοι φυαλανε το σκοταδι θησαυρο
πες στους εχθρους μου ότι ειχαν λογο καλο
και θα τους σεβομαι
γιατι πιο τιμια σταθηκαν
όταν με σκοτωναν κοιτουσαν ουρανο και ετσι προλαβαν από εκει συγχωρεθηκαν

-Ωραιος
παραξενε φιλε μου αποψε για την ανημπορια μου βρηκες σκοπο
παρε μια κουπα παρε ψωμι και κοψε
να τελειωσω το κρασι μου και θα παω να τους πω
Αφου φωναζουν ολοι αυτοι και αφου σκοτωνουν στο ονομα σου
θα πω αναβαλεται η γιορτη πας να ξαπλωσεις στα καρφια σου
θα πω ο χρονος πως τρελαθηκε δεν κανει σταση Γολγοθα
θα πω παραξενος πως χαθηκε και εφυγε οριστικα.






Χρονια πολλα σε ολους.
Γιορταζοντες ή μη.
Χρονια με υγεια, γιατι εχοντας αυτην εχουμε ξεπερασει ηδη ενα εμποδιο.
Ενα εμποδιο που πολλες φορες οταν δεν το εχουμε μας κραταει πολυ πισω.
Και ειναι κατι (η υγεια) που πραγματικα οταν δεν την εχουμε καταλαβαινουμε την αξια της.
Γι αυτου λοιπον ας την σεβαστουμε.
Με αφορμη την γεννηση του θεανθρωπου Ιησου, το μηνυμα της γεννησης του..........
ας το αφησουμε εκει που ειναι.
και ας σωπασουμε μπας και ακουσουμε την κραυγη της εσωτερικης σιωπης.
Αυτη θα μας πει οτι πρεπει να ξερουμε.
Χρονια πολλα.
https://www.youtube.com/watch?v=lg0LL8DYBvI
__________________
... ἕως τοῦ θανάτου ἀγώνισαι περὶ τῆς ἀληθείας...
Απάντηση με παράθεση